Relaties
alle pijlers
Realitycheck nodig: Financiën..
zondag 28 juli 2019 om 18:56
Hallo allemaal,
Toch lastig om een topic te openen voor iets waar ik me behoorlijk voor schaam, vandaar dat ik het hier vraag, en het er niet met vriendinnen over heb.
Ik woon een half jaar samen met mijn vriend, we kennen elkaar nou 3 jaar. Ik ben bij hem ingetrokken. Mijn vriend heeft 2 inmiddels volwassen dochters, met 1 heeft hij minder contact. Ik heb geen kinderen.
We hebben een samenlevingscontract met testament op laten maken. Nou is het zo dat mijn vriend erg vermogend is. Hij heeft met zijn 2 broers de bedrijven van zijn vader overgenomen. Groot eigen vermogen en zeer groot vermogen in familie.
Huis betreft een luxe villa, super natuurlijk dat we hier samen van kunnen genieten. Ik betaal minimaal mee, gwl en mijn verzekering. Ongeveer 1/8 Van mijn salaris. Zodat ik zelf ook fijn kan sparen. Voorstel van mijn vriend. We betalen beide boodschappen etc. Dit gaat gewoon heel soepel. Hij trakteert mij vaker op luxere etentjes, ik hem op wat simpelers. Goede balans. We hebben het super samen, zijn gek op elkaar en mijn vriend behandeld me echt als een prinses, op een positieve manier
En nou komt het, ik wéét hoe goed ik het heb, en toch wringt er ergens iets. Echt een hersenspinsel. Hij heeft in zijn testament opgenomen dat zijn kinderen zijn enige erfgenamen zijn. Hij is mijn enige erfgenaam. Als hem iets overkomt mag ik 2 jaar hier blijven wonen, gaat de hele inboedel naar mij en erf ik een behoorlijk bedrag. (Legaat). Hij wil dat ik een leuk huis kan kopen en zo hypotheekvrij kan wonen. Dit bedrag is ruim 8 keer mijn vermogen. Top geregeld van hem!!
En toch blijft door mijn hoofd malen, mijn familie erft niks van mij.. Mijn nichtjes zouden het ook goed kunnen gebruiken. Maar mijn vriend was er wel stellig in dat hij mijn erfgenaam wilde worden. Anders vond hij, terecht, de verhoudingen echt te scheef.
En, dit zit me nog het meest dwars, ergens voel ik me een soort van achtergesteld. Dat ik hier dan weg zou moeten. Plaats moet maken voor zijn meiden... Weg uit het huis wat nou wel mijn thuis is.
Ik voel me ergens zo stom dat die gedachten er zijn. Vraag me af wat anderen van de situatie denken. Of ze zich in mijn gevoel zouden kunnen vinden?
In real life durf ik het niemand te vragen, dan zou ik me schamen. En misschien heb ik gewoon even een keiharde realitycheck nodig...
Toch lastig om een topic te openen voor iets waar ik me behoorlijk voor schaam, vandaar dat ik het hier vraag, en het er niet met vriendinnen over heb.
Ik woon een half jaar samen met mijn vriend, we kennen elkaar nou 3 jaar. Ik ben bij hem ingetrokken. Mijn vriend heeft 2 inmiddels volwassen dochters, met 1 heeft hij minder contact. Ik heb geen kinderen.
We hebben een samenlevingscontract met testament op laten maken. Nou is het zo dat mijn vriend erg vermogend is. Hij heeft met zijn 2 broers de bedrijven van zijn vader overgenomen. Groot eigen vermogen en zeer groot vermogen in familie.
Huis betreft een luxe villa, super natuurlijk dat we hier samen van kunnen genieten. Ik betaal minimaal mee, gwl en mijn verzekering. Ongeveer 1/8 Van mijn salaris. Zodat ik zelf ook fijn kan sparen. Voorstel van mijn vriend. We betalen beide boodschappen etc. Dit gaat gewoon heel soepel. Hij trakteert mij vaker op luxere etentjes, ik hem op wat simpelers. Goede balans. We hebben het super samen, zijn gek op elkaar en mijn vriend behandeld me echt als een prinses, op een positieve manier
En nou komt het, ik wéét hoe goed ik het heb, en toch wringt er ergens iets. Echt een hersenspinsel. Hij heeft in zijn testament opgenomen dat zijn kinderen zijn enige erfgenamen zijn. Hij is mijn enige erfgenaam. Als hem iets overkomt mag ik 2 jaar hier blijven wonen, gaat de hele inboedel naar mij en erf ik een behoorlijk bedrag. (Legaat). Hij wil dat ik een leuk huis kan kopen en zo hypotheekvrij kan wonen. Dit bedrag is ruim 8 keer mijn vermogen. Top geregeld van hem!!
En toch blijft door mijn hoofd malen, mijn familie erft niks van mij.. Mijn nichtjes zouden het ook goed kunnen gebruiken. Maar mijn vriend was er wel stellig in dat hij mijn erfgenaam wilde worden. Anders vond hij, terecht, de verhoudingen echt te scheef.
En, dit zit me nog het meest dwars, ergens voel ik me een soort van achtergesteld. Dat ik hier dan weg zou moeten. Plaats moet maken voor zijn meiden... Weg uit het huis wat nou wel mijn thuis is.
Ik voel me ergens zo stom dat die gedachten er zijn. Vraag me af wat anderen van de situatie denken. Of ze zich in mijn gevoel zouden kunnen vinden?
In real life durf ik het niemand te vragen, dan zou ik me schamen. En misschien heb ik gewoon even een keiharde realitycheck nodig...
maandag 29 juli 2019 om 08:44
Je kunt jouw testament eventueel aanpassen zodat jouw nichtjes ook een deel van jouw vermogen erven.
Omdat dat vermogen deels is ontstaan doordat hij alles voor jouw betaald lijkt het mij wel eerlijk dat er in ieder geval een deel aan hem toekomt na jouw overlijden.
Een testament is een privé-aangelegenheid. Je kunt het opstellen en aanpassen zonder dat iemand er wat van weet, pas na jouw overlijden wordt het inzichtelijk voor jouw erfgenamen. Netjes is het niet maar hij hoeft er dus niets van te weten.
Omdat dat vermogen deels is ontstaan doordat hij alles voor jouw betaald lijkt het mij wel eerlijk dat er in ieder geval een deel aan hem toekomt na jouw overlijden.
Een testament is een privé-aangelegenheid. Je kunt het opstellen en aanpassen zonder dat iemand er wat van weet, pas na jouw overlijden wordt het inzichtelijk voor jouw erfgenamen. Netjes is het niet maar hij hoeft er dus niets van te weten.
maandag 29 juli 2019 om 09:08
Dit gaat niet over geld. Dit gaat over het gevoel dat je je eigen familie de rug toekeert door ze niets na te laten. Ik kan me dat gevoel als kinderloze heel goed voorstellen. Ik had dat zelf ook en heb daarom mijn zus opgenomen in mijn testament. Alles gaat naar die ‘nieuwe’ familie waarmee jij op een heel andere manier verbonden bent. Een manier die - zeker als je nog maar zo kort in elkaars leven bent - gevoelsmatig geen recht geeft op alles wat je in je leven hebt opgebouwd. Ook al komt een deel van het geld indirect daar vandaan.
Kun je in je testament niet opnemen dat al je sierraden naar je familie gaan? Of andere roerende zaken van waarde en betekenis?
Kun je in je testament niet opnemen dat al je sierraden naar je familie gaan? Of andere roerende zaken van waarde en betekenis?
maandag 29 juli 2019 om 09:16
Ik vraag mij af waarom je denkt recht te hebben op zijn enorme bezit? Hij heeft een perfecte regeling voor je opgesteld mocht er iets gebeuren en dan nog is het niet genoeg voor jou. Hoe komt dat?
Hoe komt het dat jij jezelf zo slecht kunt inleven in de situatie?
Ben je nou gevallen op hem of op zijn geld? Je klinkt een beetje als een voetbalvrouw die denkt te kunnen vangen zonder er iets voor te hoeven doen. Je bent pas kort in zijn leven, ik vind zelfs deze regeling al teveel voor zo’n korte relatie. Als kind zou ik het daar niet mee eens zijn.
Hoe komt het dat jij jezelf zo slecht kunt inleven in de situatie?
Ben je nou gevallen op hem of op zijn geld? Je klinkt een beetje als een voetbalvrouw die denkt te kunnen vangen zonder er iets voor te hoeven doen. Je bent pas kort in zijn leven, ik vind zelfs deze regeling al teveel voor zo’n korte relatie. Als kind zou ik het daar niet mee eens zijn.
maandag 29 juli 2019 om 09:20
kindrebel schreef: ↑29-07-2019 09:08Dit gaat niet over geld. Dit gaat over het gevoel dat je je eigen familie de rug toekeert door ze niets na te laten. Ik kan me dat gevoel als kinderloze heel goed voorstellen. Ik had dat zelf ook en heb daarom mijn zus opgenomen in mijn testament. Alles gaat naar die ‘nieuwe’ familie waarmee jij op een heel andere manier verbonden bent. Een manier die - zeker als je nog maar zo kort in elkaars leven bent - gevoelsmatig geen recht geeft op alles wat je in je leven hebt opgebouwd. Ook al komt een deel van het geld indirect daar vandaan.
Kun je in je testament niet opnemen dat al je sierraden naar je familie gaan? Of andere roerende zaken van waarde en betekenis?
het is gewoon raar dat je met een rijke partner dus je eigen wensen moet opgeven.
net of die man geen voordelen heeft aan het samenwonen.
wij slapen nooit.
maandag 29 juli 2019 om 09:22
Ik begrijp het gevoel van TO wel.
Hoewel ik het ook logisch vind dat het grootste deel van zijn erfenis naar zijn kinderen gaat, is het voor een achterblijvende partner toch een naar idee dat je naast rouwen om je partner, ook nog je vertrouwde omgeving en je thuis moet verlaten.
Ik vraag me af of al de mensen die TO hebberig noemen ook een constructie hebben waarbij ze na het overlijden van hun partner moeten verhuizen. Een huis waar ik in theorie elk moment uitgeeft kan worden, zou voor mij nooit voelen als een thuis. Rationeel heeft ze een mooie regeling, twe jaar is een lange periode en ze heeft niets te klagen, maar het geeft wel een gevoel van afhankelijkheid dat je alleen mag blijven waar je woont zolang je man leeft. Nu zijn ze pas kort samen, maar stel dat hij nog 20 jaar leeft en ze samen blijven.
Ik vind het ook wel bijzonder dat hier altijd worst aangeraden dat, wanneer je geen mede eigenaar van de woning bent je vooral niet er aan moet meebetalen maar in plaats daarvan zelf moet sparen, omdat je anders zijn kas spekt. Maar als je dan spaart en dat geld niet later alsnog asn je partner wilt afstaan, dan ben je blijkbaar toch en profiteur en hebberig omdat je alleen hebt kinnen sparen omdat je niet meebetaalde aan iets dat niet van jou is en nooit van jou wordt.
Het tweede gedeelte snap ik ook. Hij vraagt een schijnwederkerigheid, want uiteindelijk erven ze niet allebei van elkaar. Er is er maar een die de ander overleeft en dus erft.
Dus of TO krijgt twee jaar verhuistijd en een legaat, of al haar spaargeld vervalt aan hem en na zijn overlijden zijn kinderen.
Dan kan ik me voorstellen dat TO liever haar erfenis ook deelt met haar familie en hem niet als enige erfgenaam benoemt. Want uiteindelijk gaat dan het spaargeld wat ze al had naar zijn kinderen, via hem, terwijl haar familie het ook goed kan gebruiken.
Ik zou hierover nogmaals in gesprek gaan en aangeven dat jij ook een deel van je vermogen wilt nalaten aan je nichtjes.
En mbt het huis, daar zou ik het over een jaar of 10 nog eens over hebben.
Hoewel ik het ook logisch vind dat het grootste deel van zijn erfenis naar zijn kinderen gaat, is het voor een achterblijvende partner toch een naar idee dat je naast rouwen om je partner, ook nog je vertrouwde omgeving en je thuis moet verlaten.
Ik vraag me af of al de mensen die TO hebberig noemen ook een constructie hebben waarbij ze na het overlijden van hun partner moeten verhuizen. Een huis waar ik in theorie elk moment uitgeeft kan worden, zou voor mij nooit voelen als een thuis. Rationeel heeft ze een mooie regeling, twe jaar is een lange periode en ze heeft niets te klagen, maar het geeft wel een gevoel van afhankelijkheid dat je alleen mag blijven waar je woont zolang je man leeft. Nu zijn ze pas kort samen, maar stel dat hij nog 20 jaar leeft en ze samen blijven.
Ik vind het ook wel bijzonder dat hier altijd worst aangeraden dat, wanneer je geen mede eigenaar van de woning bent je vooral niet er aan moet meebetalen maar in plaats daarvan zelf moet sparen, omdat je anders zijn kas spekt. Maar als je dan spaart en dat geld niet later alsnog asn je partner wilt afstaan, dan ben je blijkbaar toch en profiteur en hebberig omdat je alleen hebt kinnen sparen omdat je niet meebetaalde aan iets dat niet van jou is en nooit van jou wordt.
Het tweede gedeelte snap ik ook. Hij vraagt een schijnwederkerigheid, want uiteindelijk erven ze niet allebei van elkaar. Er is er maar een die de ander overleeft en dus erft.
Dus of TO krijgt twee jaar verhuistijd en een legaat, of al haar spaargeld vervalt aan hem en na zijn overlijden zijn kinderen.
Dan kan ik me voorstellen dat TO liever haar erfenis ook deelt met haar familie en hem niet als enige erfgenaam benoemt. Want uiteindelijk gaat dan het spaargeld wat ze al had naar zijn kinderen, via hem, terwijl haar familie het ook goed kan gebruiken.
Ik zou hierover nogmaals in gesprek gaan en aangeven dat jij ook een deel van je vermogen wilt nalaten aan je nichtjes.
En mbt het huis, daar zou ik het over een jaar of 10 nog eens over hebben.
maandag 29 juli 2019 om 09:26
precies dit.forumfossiel schreef: ↑29-07-2019 09:22Ik begrijp het gevoel van TO wel.
Hoewel ik het ook logisch vind dat het grootste deel van zijn erfenis naar zijn kinderen gaat, is het voor een achterblijvende partner toch een naar idee dat je naast rouwen om je partner, ook nog je vertrouwde omgeving en je thuis moet verlaten.
Ik vraag me af of al de mensen die TO hebberig noemen ook een constructie hebben waarbij ze na het overlijden van hun partner moeten verhuizen. Een huis waar ik in theorie elk moment uitgeeft kan worden, zou voor mij nooit voelen als een thuis. Rationeel heeft ze een mooie regeling, twe jaar is een lange periode en ze heeft niets te klagen, maar het geeft wel een gevoel van afhankelijkheid dat je alleen mag blijven waar je woont zolang je man leeft. Nu zijn ze pas kort samen, maar stel dat hij nog 20 jaar leeft en ze samen blijven.
dat huis is dus voor to een tijdelijk onderkomen.
wij slapen nooit.
maandag 29 juli 2019 om 09:51
Lastig. Zo op het eerste gezicht vind ik dat je vriend heeeel erg netjes zijn zaakjes geregeld heeft, t.o.v jou. Hij weet evengoed dat jij niet in de buurt komt van het 'evenredig' zijn van zijn financien. Of hij het allemaal kan missen, zegt wat mij betreft niet veel. Ws is hij opzoek gegaan naar het zoveel mogelijk rechttrekken van jullie scheve financiele posities. Ik snap hem hierin wel, en vind dat hij dat netjes gedaan heeft. Jij erft wel van hem, maar hij niet van jou... dat zou scheef zijn. En niet omdat hij dat nodig heeft, maar om het recht te trekken. Dat hij zijn dochters als 1e bedeeld, vind ik niet meer dan logisch. Maar misschien kun jij toch je nichtjes erfgenaam maken, op 2e plaats? Misschien een soort studiefonds oid.... ik begrijp je wel, maar hem ook.
Kun je over een tijdje misschien niet eens opperen om je bij wijze van in te kopen in de villa? Tenzij het om het ouderlijk huis, bij wijze van, van zijn dochters gaat?
Kun je over een tijdje misschien niet eens opperen om je bij wijze van in te kopen in de villa? Tenzij het om het ouderlijk huis, bij wijze van, van zijn dochters gaat?
maandag 29 juli 2019 om 10:02
Maar scheef blijft t per definitie, want hij heeft kinderen en zij niet en hij heeft nu eenmaal veel meer vermogen. Daar kan zij toch niets aan doen. Bovendien is een erfenis altijd scheef, want degene die het eeste doodgaat krijgt m sowieso niet.nadine1988 schreef: ↑29-07-2019 09:51Jij erft wel van hem, maar hij niet van jou... dat zou scheef zijn.
TO zegt ook niet dat ze wil dat hij niets erft, ze wil dat hij niet alles erft. En als hij het “ rechttrekken “ belangrijker vind dan haar gevoel naar haar familie, is het wel duidelijk wie de geldwolf is.
maandag 29 juli 2019 om 10:03
Begrijp ik nu iets verkeerd?
Man heeft volwassen dochters die zijn opgegroeid in het huis waar hij nu nog steeds woont. En TO woont daar nu -pas sinds een half jaar !- bij hem in.
Man is dus waarschijnlijk ergens tussen de 45 en 75 jaar oud? Stel even 55 jaar oud.
Heeft dan dus tot zijn 52e in dat huis gewoond, waarvan zo'n 20 jaar met zijn dochters erbij.
Het vermogen is niet de laatste 3 jaren opgebouwd maar in de jaren daarvoor, samen met zijn familie.
Er zijn héél veel mensen die bij overlijden van hun partner, niet alleen de huur of hypotheek van hun woning kunnen opbrengen en die dus in dat geval zullen moeten verhuizen.
Maar als je gaat samenwonen met een rijke partner - en je krijgt ook nog eens, na een half jaar samenwonen, al de belofte dat je twee jaar de tijd hebt om een ander huis te zoeken met bovendien een enorme grote zak geld in je achterzak -, dan is het niet goed genoeg?
Want, 'afhankelijkheid' en 'gevoel tijdelijk onderkomen' ....
De hele inboedel mag TO meenemen, heel netjes en wel terecht, want TO woont daar nu dus daar 'heeft' zij iets mee.
Maar die die volwassen dochters hebben ook iets met dat huis, dat is nl. de plek waar zij zijn opgegroeid (met hun moeder).
TO woonde voorheen toch ook ergens?
En had die nichtjes toen ook al. En zij heeft zelf ook geld zegt zij (uit de verkoop van haar eigen huis of anderszins), dus TO kan die nichtjes al iets nalaten.
Het is niet zo dat TO daar al 15 jaar woont of zo: het is pas 6 maanden !
Op zich is het toch al heel bijzonder dat deze man het nu al allemaal zo goed geregeld heeft voor TO?
Nichtjes zijn kinderen die gewoon zelf ouders en grootouders en wellicht ook schoonouders hebben. natuurlijk is het altijd leuk als er nog ergens een tante is die zelf geen nakomelingen heeft en het erfrecht regelt dat de nalatenschap via broers/zussen bij die nichtjes terecht komt (daarom ook wel suikertante genoemd) maar een vrijgezel erft andersom toch ook niet van haar broers/zussen (want gaat naar hun kinderen) en van haar nichtjes en/of van schoonouders?
Maar in geval van een partner met geld zou het ineens héél belangrijk zijn om ook aan je 'eigen familie' na te laten. Vreemd, want TO had al geld dus die nalatenschap is/was er al. Dus dat gevoelsmatige aspect is afgedekt....
Bovendien hoeft man/vriend de erfenis als/dan niet te accepteren en lijkt het erop dat hij -ook gevoelsmatig maar dat telt dan blijkbaar niet want hij heeft geld- slechts wederkerigheid wil.
Man heeft volwassen dochters die zijn opgegroeid in het huis waar hij nu nog steeds woont. En TO woont daar nu -pas sinds een half jaar !- bij hem in.
Man is dus waarschijnlijk ergens tussen de 45 en 75 jaar oud? Stel even 55 jaar oud.
Heeft dan dus tot zijn 52e in dat huis gewoond, waarvan zo'n 20 jaar met zijn dochters erbij.
Het vermogen is niet de laatste 3 jaren opgebouwd maar in de jaren daarvoor, samen met zijn familie.
Er zijn héél veel mensen die bij overlijden van hun partner, niet alleen de huur of hypotheek van hun woning kunnen opbrengen en die dus in dat geval zullen moeten verhuizen.
Maar als je gaat samenwonen met een rijke partner - en je krijgt ook nog eens, na een half jaar samenwonen, al de belofte dat je twee jaar de tijd hebt om een ander huis te zoeken met bovendien een enorme grote zak geld in je achterzak -, dan is het niet goed genoeg?
Want, 'afhankelijkheid' en 'gevoel tijdelijk onderkomen' ....
De hele inboedel mag TO meenemen, heel netjes en wel terecht, want TO woont daar nu dus daar 'heeft' zij iets mee.
Maar die die volwassen dochters hebben ook iets met dat huis, dat is nl. de plek waar zij zijn opgegroeid (met hun moeder).
TO woonde voorheen toch ook ergens?
En had die nichtjes toen ook al. En zij heeft zelf ook geld zegt zij (uit de verkoop van haar eigen huis of anderszins), dus TO kan die nichtjes al iets nalaten.
Het is niet zo dat TO daar al 15 jaar woont of zo: het is pas 6 maanden !
Op zich is het toch al heel bijzonder dat deze man het nu al allemaal zo goed geregeld heeft voor TO?
Nichtjes zijn kinderen die gewoon zelf ouders en grootouders en wellicht ook schoonouders hebben. natuurlijk is het altijd leuk als er nog ergens een tante is die zelf geen nakomelingen heeft en het erfrecht regelt dat de nalatenschap via broers/zussen bij die nichtjes terecht komt (daarom ook wel suikertante genoemd) maar een vrijgezel erft andersom toch ook niet van haar broers/zussen (want gaat naar hun kinderen) en van haar nichtjes en/of van schoonouders?
Maar in geval van een partner met geld zou het ineens héél belangrijk zijn om ook aan je 'eigen familie' na te laten. Vreemd, want TO had al geld dus die nalatenschap is/was er al. Dus dat gevoelsmatige aspect is afgedekt....
Bovendien hoeft man/vriend de erfenis als/dan niet te accepteren en lijkt het erop dat hij -ook gevoelsmatig maar dat telt dan blijkbaar niet want hij heeft geld- slechts wederkerigheid wil.
maandag 29 juli 2019 om 10:06
De vriend van TO kan het testament altijd aanpassen. Het is volkomen begrijpelijk dat hij nu nog wat voorzichtig is met zijn bezit. Ze kennen elkaar nog niet zolang en bovendien hebben ze nooit wat opgebouwd samen.
TO had het zonder deze man ook zelf moeten regelen allemaal. Ze maakt het dramatischer dan het is, want ze wordt niet dakloos als er iets gebeurt met haar vriend.
TO had het zonder deze man ook zelf moeten regelen allemaal. Ze maakt het dramatischer dan het is, want ze wordt niet dakloos als er iets gebeurt met haar vriend.
maandag 29 juli 2019 om 10:15
Ik vraag mij ook af of ik als vrijgezel dan ooit nog wel zou mogen trouwen:
Immers, zolang ik vrijgezel ben, erven mijn nichtjes van mij.
Maar als ik zou gaan trouwen, dan erft mijn partner (als langstlevende).
Zou dus niet kunnen, want gevoelsmatig zouden mijn nichtjes van mij 'moeten' erven???
Dat is dan wel een serieuze belemmering: zodra je wat geld gespaard hebt (zoals TO), kun je dan eigenlijk niet meer gaan samenwonen/trouwen want dan raken nichtjes en neefjes uit beeld als erfgenaam.
Is toch krom?
TO is geen vrijgezel meer, dus zij is voor de nichtjes nu 'suikertante-af'. Klaar.
Als man/vriend zou overlijden dan erft TO meer dan genoeg. En zij had zelf ook al geld. Dus dán erven de nichtjes van haar. Niet eerder.
Immers, zolang ik vrijgezel ben, erven mijn nichtjes van mij.
Maar als ik zou gaan trouwen, dan erft mijn partner (als langstlevende).
Zou dus niet kunnen, want gevoelsmatig zouden mijn nichtjes van mij 'moeten' erven???
Dat is dan wel een serieuze belemmering: zodra je wat geld gespaard hebt (zoals TO), kun je dan eigenlijk niet meer gaan samenwonen/trouwen want dan raken nichtjes en neefjes uit beeld als erfgenaam.
Is toch krom?
TO is geen vrijgezel meer, dus zij is voor de nichtjes nu 'suikertante-af'. Klaar.
Als man/vriend zou overlijden dan erft TO meer dan genoeg. En zij had zelf ook al geld. Dus dán erven de nichtjes van haar. Niet eerder.
maandag 29 juli 2019 om 10:26
Is dat zo? De meeste mensen die ik ken, inclusief ikzelf hebben zich hiervoor verzekerd, juist omdat ze niet willen dat de partner ineens op straat staat.
Degenen die het niet regelen zijn meestal naïeve mensen. Ik ken niemand die er bewust voor kiest om kleiner te moeten gaan wonen bij overlijden partner.
Na een half jaar samenwonen is het idd een riante regeling, mar als ze straks 10 jaar samenzijn, kan ik me voorstellen dat t voor TO wrang voelt dat zodra man overlijdt haar thuis niet meer haar thuis zal zijn. TO woonde ook ergens en heeft haar woonruimte voor hem opgegeven. En rationeel is het idd allemaal mooi, maar gevoelsmatig is het alsof ze antikraak is gaan wonen. Gevoel is meestal niet rationeel, maar daarmee niet onterecht.Maar als je gaat samenwonen met een rijke partner - en je krijgt ook nog eens, na een half jaar samenwonen, al de belofte dat je twee jaar de tijd hebt om een ander huis te zoeken met bovendien een enorme grote zak geld in je achterzak -, dan is het niet goed genoeg?
Want, 'afhankelijkheid' en 'gevoel tijdelijk onderkomen' ....
Man wil enig erfgenaam zijn, dus zoals het nu is mag TO van hem haar nichtjes niets nalaten.
En had die nichtjes toen ook al. En zij heeft zelf ook geld zegt zij (uit de verkoop van haar eigen huis of anderszins), dus TO kan die nichtjes al iets nalaten.
Dus als hij het eerst gaat gaat zijn geld naar zijn kinderen, dat us terecht, maar als zij het eerst gaat, gaar zoals het nu geregeld is al haar geld via hem ook naar zijn kinderen. Want anders is het “ scheef”. Dat vind ik een rare redenatie. Als TO een gedeelte van haar vermogen wil nalaten aan haar nichtjes, moet ze die vrijheid hebben.
Maar in geval van een partner met geld zou het ineens héél belangrijk zijn om ook aan je 'eigen familie' na te laten. Vreemd, want TO had al geld dus die nalatenschap is/was er al. Dus dat gevoelsmatige aspect is afgedekt....
Bovendien hoeft man/vriend de erfenis als/dan niet te accepteren en lijkt het erop dat hij -ook gevoelsmatig maar dat telt dan blijkbaar niet want hij heeft geld- slechts wederkerigheid wil.
maandag 29 juli 2019 om 10:29
kindrebel schreef: ↑29-07-2019 09:08Dit gaat niet over geld. Dit gaat over het gevoel dat je je eigen familie de rug toekeert door ze niets na te laten. Ik kan me dat gevoel als kinderloze heel goed voorstellen. Ik had dat zelf ook en heb daarom mijn zus opgenomen in mijn testament. Alles gaat naar die ‘nieuwe’ familie waarmee jij op een heel andere manier verbonden bent. Een manier die - zeker als je nog maar zo kort in elkaars leven bent - gevoelsmatig geen recht geeft op alles wat je in je leven hebt opgebouwd. Ook al komt een deel van het geld indirect daar vandaan.
Kun je in je testament niet opnemen dat al je sierraden naar je familie gaan? Of andere roerende zaken van waarde en betekenis?
Precies dit.
Such fun!1
maandag 29 juli 2019 om 10:33
Klopt.valentinamaria schreef: ↑29-07-2019 10:19het is geen zekerheid dat de vriend van to als eerste komt te overlijden.
Maar als TO haar nichtjes erfgenaam had willen laten zijn van het door haar zelf gespaarde geld, dan had zij vrijgezel moeten blijven.
Dan was er voor de nichtjes niets aan de hand geweest, want dan blijft de situatie ongewijzigd.
Gaan samenwonen heeft consequenties, dat geldt voor iedereen.
Als TO 3 miljoen op de bank had staan en gaat samenwonen met een vriend die 0,- euro bezit en zij spreken af elkaars erfgenaam te worden, dan zou haar geld ook niet bij haar nichtjes terecht komen maar bij haar vriend.
Het verschil (nu het een rijke vriend betreft), heet volgens mij toch echt hebzucht.
maandag 29 juli 2019 om 10:37
maar to is dus geen erfgenaam van haar vriend.Gebruna schreef: ↑29-07-2019 10:33Klopt.
Maar als TO haar nichtjes erfgenaam had willen laten zijn van het door haar zelf gespaarde geld, dan had zij vrijgezel moeten blijven.
Dan was er voor de nichtjes niets aan de hand geweest, want dan blijft de situatie ongewijzigd.
Gaan samenwonen heeft consequenties, dat geldt voor iedereen.
Als TO 3 miljoen op de bank had staan en gaat samenwonen met een vriend die 0,- euro bezit en zij spreken af elkaars erfgenaam te worden, dan zou haar geld ook niet bij haar nichtjes terecht komen maar bij haar vriend.
Het verschil (nu het een rijke vriend betreft), heet volgens mij toch echt hebzucht.
wij slapen nooit.
maandag 29 juli 2019 om 10:44
forumfossiel schreef: ↑29-07-2019 10:26Is dat zo? De meeste mensen die ik ken, inclusief ikzelf hebben zich hiervoor verzekerd, juist omdat ze niet willen dat de partner ineens op straat staat.
Degenen die het niet regelen zijn meestal naïeve mensen. Ik ken niemand die er bewust voor kiest om kleiner te moeten gaan wonen bij overlijden partner.
Na een half jaar samenwonen is het idd een riante regeling, mar als ze straks 10 jaar samenzijn, kan ik me voorstellen dat t voor TO wrang voelt dat zodra man overlijdt haar thuis niet meer haar thuis zal zijn. TO woonde ook ergens en heeft haar woonruimte voor hem opgegeven. En rationeel is het idd allemaal mooi, maar gevoelsmatig is het alsof ze antikraak is gaan wonen. Gevoel is meestal niet rationeel, maar daarmee niet onterecht.
Man wil enig erfgenaam zijn, dus zoals het nu is mag TO van hem haar nichtjes niets nalaten.
Dus als hij het eerst gaat gaat zijn geld naar zijn kinderen, dat us terecht, maar als zij het eerst gaat, gaar zoals het nu geregeld is al haar geld via hem ook naar zijn kinderen. Want anders is het “ scheef”. Dat vind ik een rare redenatie. Als TO een gedeelte van haar vermogen wil nalaten aan haar nichtjes, moet ze die vrijheid hebben.
-als zij 10 jaar samenwonen, kan een testament herzien worden.
-iedereen die gaat samenwonen, kiest ervoor om zijn huis op te geven - of eist dat partner bij jou komt inwonen
-mijn hypotheek is afgelost; mijn vriend had echt niet het gevoel dat hij anti-kraak woonde omdat het huis (alleen mijn) bezit was
-man wil/eist helemaal niet enige erfgenaam zijn (zie post van TO; zij heeft dat zelf zo opgevat)
Vraag aan iedereen die samen woont of getrouwd is: het is toch niet zo dat jouw levenspartner je enige/eerste erfgenaam is hè?
Want jouw eigen nichtjes mogen niks tekort komen, dat is namelijk familie.... ? Dus die hebben méér recht op jouw geld dan je levenspartner?
maandag 29 juli 2019 om 10:44
Niet alles gaat naar de kinderen; TO krijgt een royaal legaat.
Testamenten kun je altijd herzien; het is sowieso slim om daar zo nu en dan eens naar te kijken.
Maar voor nu, korte relatie, amper samenwonend, vind ik dit een zeer royale regeling voor TO.
maandag 29 juli 2019 om 10:46
Maar geldt dan voor haar vrien ook niet dat, als ie wil dat TO geen erfgenaam van hem is, hij geen relatie met haar had moeten aangaan en al helemaal niet had moeten gaan samenwonen? Of is “ iedereen” alleen “ degene met het minste vermogen”.
Want nu is het zo dat TO geen erfgenaam van hem is en hij de enige erfgenaam van haar. Dus die consequentie van niet meer zelf mogen bepalen wie er erft geldt alleen voor haar en niet voor hem.
maandag 29 juli 2019 om 10:49
Ze krijgt geld genoeg voor een eigen huis, wellicht verhuizen ze over een aantal jaar nog wel naar een huis waar de kinderen geen binding mee hebben en wordt het testament herzien dat ze dat huis wel mag houden. Logisch dat zijn kinderen het overgrote deel erven. Die maken al ca. 20 langer deel uit van zijn leven dan TO.
maandag 29 juli 2019 om 10:49
forumfossiel schreef: ↑29-07-2019 10:46Maar geldt dan voor haar vrien ook niet dat, als ie wil dat TO geen erfgenaam van hem is, hij geen relatie met haar had moeten aangaan en al helemaal niet had moeten gaan samenwonen? Of is “ iedereen” alleen “ degene met het minste vermogen”.
Want nu is het zo dat TO geen erfgenaam van hem is en hij de enige erfgenaam van haar. Dus die consequentie van niet meer zelf mogen bepalen wie er erft geldt alleen voor haar en niet voor hem.
je moet dus eeuwig dankbaar zijn als je een rijke partner hebt, en je eigen wensen in de kliko gooien.
wij slapen nooit.
