Relaties
alle pijlers
Realitycheck nodig: Financiën..
zondag 28 juli 2019 om 18:56
Hallo allemaal,
Toch lastig om een topic te openen voor iets waar ik me behoorlijk voor schaam, vandaar dat ik het hier vraag, en het er niet met vriendinnen over heb.
Ik woon een half jaar samen met mijn vriend, we kennen elkaar nou 3 jaar. Ik ben bij hem ingetrokken. Mijn vriend heeft 2 inmiddels volwassen dochters, met 1 heeft hij minder contact. Ik heb geen kinderen.
We hebben een samenlevingscontract met testament op laten maken. Nou is het zo dat mijn vriend erg vermogend is. Hij heeft met zijn 2 broers de bedrijven van zijn vader overgenomen. Groot eigen vermogen en zeer groot vermogen in familie.
Huis betreft een luxe villa, super natuurlijk dat we hier samen van kunnen genieten. Ik betaal minimaal mee, gwl en mijn verzekering. Ongeveer 1/8 Van mijn salaris. Zodat ik zelf ook fijn kan sparen. Voorstel van mijn vriend. We betalen beide boodschappen etc. Dit gaat gewoon heel soepel. Hij trakteert mij vaker op luxere etentjes, ik hem op wat simpelers. Goede balans. We hebben het super samen, zijn gek op elkaar en mijn vriend behandeld me echt als een prinses, op een positieve manier
En nou komt het, ik wéét hoe goed ik het heb, en toch wringt er ergens iets. Echt een hersenspinsel. Hij heeft in zijn testament opgenomen dat zijn kinderen zijn enige erfgenamen zijn. Hij is mijn enige erfgenaam. Als hem iets overkomt mag ik 2 jaar hier blijven wonen, gaat de hele inboedel naar mij en erf ik een behoorlijk bedrag. (Legaat). Hij wil dat ik een leuk huis kan kopen en zo hypotheekvrij kan wonen. Dit bedrag is ruim 8 keer mijn vermogen. Top geregeld van hem!!
En toch blijft door mijn hoofd malen, mijn familie erft niks van mij.. Mijn nichtjes zouden het ook goed kunnen gebruiken. Maar mijn vriend was er wel stellig in dat hij mijn erfgenaam wilde worden. Anders vond hij, terecht, de verhoudingen echt te scheef.
En, dit zit me nog het meest dwars, ergens voel ik me een soort van achtergesteld. Dat ik hier dan weg zou moeten. Plaats moet maken voor zijn meiden... Weg uit het huis wat nou wel mijn thuis is.
Ik voel me ergens zo stom dat die gedachten er zijn. Vraag me af wat anderen van de situatie denken. Of ze zich in mijn gevoel zouden kunnen vinden?
In real life durf ik het niemand te vragen, dan zou ik me schamen. En misschien heb ik gewoon even een keiharde realitycheck nodig...
Toch lastig om een topic te openen voor iets waar ik me behoorlijk voor schaam, vandaar dat ik het hier vraag, en het er niet met vriendinnen over heb.
Ik woon een half jaar samen met mijn vriend, we kennen elkaar nou 3 jaar. Ik ben bij hem ingetrokken. Mijn vriend heeft 2 inmiddels volwassen dochters, met 1 heeft hij minder contact. Ik heb geen kinderen.
We hebben een samenlevingscontract met testament op laten maken. Nou is het zo dat mijn vriend erg vermogend is. Hij heeft met zijn 2 broers de bedrijven van zijn vader overgenomen. Groot eigen vermogen en zeer groot vermogen in familie.
Huis betreft een luxe villa, super natuurlijk dat we hier samen van kunnen genieten. Ik betaal minimaal mee, gwl en mijn verzekering. Ongeveer 1/8 Van mijn salaris. Zodat ik zelf ook fijn kan sparen. Voorstel van mijn vriend. We betalen beide boodschappen etc. Dit gaat gewoon heel soepel. Hij trakteert mij vaker op luxere etentjes, ik hem op wat simpelers. Goede balans. We hebben het super samen, zijn gek op elkaar en mijn vriend behandeld me echt als een prinses, op een positieve manier
En nou komt het, ik wéét hoe goed ik het heb, en toch wringt er ergens iets. Echt een hersenspinsel. Hij heeft in zijn testament opgenomen dat zijn kinderen zijn enige erfgenamen zijn. Hij is mijn enige erfgenaam. Als hem iets overkomt mag ik 2 jaar hier blijven wonen, gaat de hele inboedel naar mij en erf ik een behoorlijk bedrag. (Legaat). Hij wil dat ik een leuk huis kan kopen en zo hypotheekvrij kan wonen. Dit bedrag is ruim 8 keer mijn vermogen. Top geregeld van hem!!
En toch blijft door mijn hoofd malen, mijn familie erft niks van mij.. Mijn nichtjes zouden het ook goed kunnen gebruiken. Maar mijn vriend was er wel stellig in dat hij mijn erfgenaam wilde worden. Anders vond hij, terecht, de verhoudingen echt te scheef.
En, dit zit me nog het meest dwars, ergens voel ik me een soort van achtergesteld. Dat ik hier dan weg zou moeten. Plaats moet maken voor zijn meiden... Weg uit het huis wat nou wel mijn thuis is.
Ik voel me ergens zo stom dat die gedachten er zijn. Vraag me af wat anderen van de situatie denken. Of ze zich in mijn gevoel zouden kunnen vinden?
In real life durf ik het niemand te vragen, dan zou ik me schamen. En misschien heb ik gewoon even een keiharde realitycheck nodig...
zondag 28 juli 2019 om 21:29
O nee? TO schrijft: En, dit zit me nog het meest dwars, ergens voel ik me een soort van achtergesteld. Dat ik hier dan weg zou moeten. Plaats moet maken voor zijn meiden... Weg uit het huis wat nou wel mijn thuis is.appelientjex schreef: ↑28-07-2019 21:25Dat vind ze dus ook prima. Nergens staat dat ze meer wil dan dit. Volgensmij is het zo dat ze het vervelend vindt dat hij haar enige erfgenaam is.
Knowledge speaks, but wisdom listens (Jimi Hendrix)
zondag 28 juli 2019 om 21:30
Dit. Je zit te zeuren to. Wat een fijne kerel heb je getroffen!Hillegonda1 schreef: ↑28-07-2019 20:07Ik vind je gevoel niet reëel. Ook al ben je juridische niet zijn erfgenaam, jij zult na zijn dood meer ontvangen van hem dan jij aan hem nalaat.
Je bent op latere leeftijd in zijn leven gekomen. Je hebt gewoon niet recht op meer.
Jouw neefjes/nichtjes staan veel verder van jou af dan zijn kinderen van hem.
Nog 2 jaar in het huis kunnen blijven wonen en dan genoeg vermogen om een eigen huis hypotheekvrij te kunnen kopen is een topregeling.
Ik zou maar snel ophouden met me tekortgedaan voelen.
Zeker als je je realiseert dat dat vermogen dat je nalaat er alleen maar gekomen is dankzij het feit dat je nu nauwelijks kosten hebt he.....
zondag 28 juli 2019 om 21:31
En toch blijft door mijn hoofd malen, mijn familie erft niks van mij.. Mijn nichtjes zouden het ook goed kunnen gebruiken. Maar mijn vriend was er wel stellig in dat hij mijn erfgenaam wilde worden. Anders vond hij, terecht, de verhoudingen echt te scheef.
Als je dit terecht noemt, ben je het dus eens met je vriend als jouw erfgenaam. Dan moet je niet zeuren dat jouw nichtjes niet van jou erven.
Je kunt sowieso beter vanaf nu jaarlijks 2000 euro belastingvrij schenken dan ze laten wachten op jouw dood.
Als je dit terecht noemt, ben je het dus eens met je vriend als jouw erfgenaam. Dan moet je niet zeuren dat jouw nichtjes niet van jou erven.
Je kunt sowieso beter vanaf nu jaarlijks 2000 euro belastingvrij schenken dan ze laten wachten op jouw dood.
zondag 28 juli 2019 om 21:34
Ah ok dat heb ik dan verkeerd begrepen.
Ik snap op zich wel dat als je besluit samen te wonen, het ook echt jullie gezamenlijke huis wordt en het ook zo voelt (ook al betaalt de ander meer). En dat het echt klote is om het huis ook nog eens te moeten verlaten nadat je al in rouw zit om zijn dood.
Lastig, want ik snap ook dat zijn dochters meer recht hebben op het vermogen van hun vader.
Verder denk ik dat je je zorgen maakt om niks, hoe groot is de kans nou dat 1 van jullie vroegtijdig overlijdt.
appelientjex wijzigde dit bericht op 28-07-2019 21:36
7.21% gewijzigd
zondag 28 juli 2019 om 21:36
Eens.Hetvrijewoord schreef: ↑28-07-2019 20:49Dat kan ze gewoon doen hoor, ik vermoed alleen dat vriend het dan wel heel erg eenrichtingsverkeer vindt worden en ook wat aanpassingen gaat doen.
Met als gevolg dat TO zich nog meer benadeeld voelt uiteraard.
Die nichtjes hebben toch ook ouders en grootouders?
Als To wenst dat bij overlijden haar vermogen naar haar nichtjes gaat, waarom zou hij dan niet alles nalaten aan zijn erfgenamen?
@To: je hebt een redelijk royaal voorstel. Eventueel kun je hem suggereren om in zijn testament een bepaald bedrag te reserveren voor je nichtjes en dit in te houden op jouw erfenis, waarmee jij dit dan eveneens kunt doen. Wees verder maar gelukkig, want veel personen in deze situatie zorgen voor een waterdicht contract waardoor de nieuwe partner helemaal niets kan ontvangen.
zondag 28 juli 2019 om 21:42
Inderdaad. Als je start vanaf nul en vermogen opbouwt doordat je een rijke vriend hebt die veel betaalt, en die je bovendien na zijn overlijden een groot bedrag t.w.v. een huis schenkt, zal dat bedrag binnen de familie willen houden. Het zou onterecht zijn als je nichtjes dat zouden krijgen. Ze zouden waarschijnlijk toch niks gekregen hebben, want je hebt geen vermogen!polydox schreef: ↑28-07-2019 20:51Het vermogen dat je opbouwt komt omdat hij vrijwel alles betaalt. Als hij komt te overlijden, zit je prima. Ik kan me ook voorstellen dat het geld wat je door hem hebt kunnen sparen niet naar voor hem vreemden gaat. Ik zou persoonlijk bij leven die kinderen wat toestoppen.
zondag 28 juli 2019 om 21:42
Inderdaad. Als je start vanaf nul en vermogen opbouwt doordat je een rijke vriend hebt die veel betaalt, en die je bovendien na zijn overlijden een groot bedrag t.w.v. een huis schenkt, zal dat bedrag binnen de familie willen houden. Het zou onterecht zijn als je nichtjes dat zouden krijgen. Ze zouden waarschijnlijk toch niks gekregen hebben, want je hebt geen vermogen!polydox schreef: ↑28-07-2019 20:51Het vermogen dat je opbouwt komt omdat hij vrijwel alles betaalt. Als hij komt te overlijden, zit je prima. Ik kan me ook voorstellen dat het geld wat je door hem hebt kunnen sparen niet naar voor hem vreemden gaat. Ik zou persoonlijk bij leven die kinderen wat toestoppen.
zondag 28 juli 2019 om 21:42
Inderdaad. Als je start vanaf nul en vermogen opbouwt doordat je een rijke vriend hebt die veel betaalt, en die je bovendien na zijn overlijden een groot bedrag t.w.v. een huis schenkt, zal dat bedrag binnen de familie willen houden. Het zou onterecht zijn als je nichtjes dat zouden krijgen. Ze zouden waarschijnlijk toch niks gekregen hebben, want je hebt geen vermogen!polydox schreef: ↑28-07-2019 20:51Het vermogen dat je opbouwt komt omdat hij vrijwel alles betaalt. Als hij komt te overlijden, zit je prima. Ik kan me ook voorstellen dat het geld wat je door hem hebt kunnen sparen niet naar voor hem vreemden gaat. Ik zou persoonlijk bij leven die kinderen wat toestoppen.
zondag 28 juli 2019 om 21:42
Nou, dan laat je je uit zijn testament halen, en haal jij hem uit het jouwe. Dan is het gelijk.
Natuurlijk moet je de villa uit. Dat komt ook bij minder vermogende setjes voor, zeker als je pas later bij elkaar bent gekomen. Gewoon omdat je na overlijden de hypotheek niet alleen kunt betalen. Dan ben je blij als je 2 jaar kunt overbruggen.
Volgens mij heb je niet zoveel verstand van financiën. Of anders vooral eenzijdig.
Natuurlijk moet je de villa uit. Dat komt ook bij minder vermogende setjes voor, zeker als je pas later bij elkaar bent gekomen. Gewoon omdat je na overlijden de hypotheek niet alleen kunt betalen. Dan ben je blij als je 2 jaar kunt overbruggen.
Volgens mij heb je niet zoveel verstand van financiën. Of anders vooral eenzijdig.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
zondag 28 juli 2019 om 21:51
Ik zou je nichtjes erfgenaam maken maar hem het vruchtgebruik geven, met recht van intering. Wat dan gewoon een wassen neus is, want als hij zoveel vermogen heeft zal hij niet interen op jouw erfenis. En dan gewoon je familie als erfgenaam, nadeel is wel dat je (hij) dan geen gebruik kan maken van de veel hogere vrijstelling voor partners. Maar voordeel is wel dat jouw geld niet naar zijn kinderen gaat.
Want dat zou mij het meest steken als ik jou was. Dat jij, omdat jij geen kinderen hebt dan maar de zijne kunt spekken. Ik lees niet bepaald warmte naar zijn dochters dus waarschijnlijk sta je er ongeveer hetzelfde in als mijn zus. Die heeft ook een stiefkind en zou het op zich prima hebben gevonden als haar man van haar erft, maar dan had hij geen kind moeten hebben. Nu heeft zij alles nagelaten aan haar eigen kind (dat van hen samen is) en heeft mijn zwager slechts vruchtgebruik. Overigens heeft hij andersom hetzelfde: zijn erfenis wordt over zijn 2 kinderen verdeeld en zus heeft slechts het vruchtgebruik. Dat is natuurlijk wel eerlijker dan in jouw geval je vriend niet willen laten erven maar wel een legaat van hem willen opstrijken.
Want dat zou mij het meest steken als ik jou was. Dat jij, omdat jij geen kinderen hebt dan maar de zijne kunt spekken. Ik lees niet bepaald warmte naar zijn dochters dus waarschijnlijk sta je er ongeveer hetzelfde in als mijn zus. Die heeft ook een stiefkind en zou het op zich prima hebben gevonden als haar man van haar erft, maar dan had hij geen kind moeten hebben. Nu heeft zij alles nagelaten aan haar eigen kind (dat van hen samen is) en heeft mijn zwager slechts vruchtgebruik. Overigens heeft hij andersom hetzelfde: zijn erfenis wordt over zijn 2 kinderen verdeeld en zus heeft slechts het vruchtgebruik. Dat is natuurlijk wel eerlijker dan in jouw geval je vriend niet willen laten erven maar wel een legaat van hem willen opstrijken.
zondag 28 juli 2019 om 21:55
Nee, iemand die een legaat rijgt is geen erfgenaam. Die krijgt gewoon een X bedrag maar heeft geen recht om mee te beslissen en te regelen, en ook geen recht op goederen tenzij bij testament bepaalde goederen aan hem/haar toegewezen zijn.Mugske schreef: ↑28-07-2019 20:03Je zegt dat je geen erfgenaam bent, maar wel een legaat krijgt. Dan ben je toch wel een erfgenaam?
Jij kunt vermogen opbouwen, omdat je door vriend weinig vaste lasten hebt en kunt sparen.
Natuurlijk ben jij degene die over je eigen vermogen mag bepalen. Jij kunt dus zonder zijn toestemming bijv een nichtje kunnen toevoegen. Daar tegenover staat dat hij ook zijn testament kan aanpassen. Tijd voor een goed gesprek samen.
Zo hoeft TO niet met dochters rond de tafel en heeft zij ook geen recht op bijv de foto-albums of zijn sieraden of zo. Zeer terecht dat dit naar zijn kinderen gaat trouwens.
zondag 28 juli 2019 om 21:59
Dus je hoeft hem weinig te betalen van jouw salaris zodat jij er veel van kan sparen maar als je overlijdt gaat dat geld naar hem en mag je niets aan je nichtje nalaten. Dat klinkt eigenlijk als een uitgestelde betaling. Daarnaast ken ik deze situatie alleen maar dat de stiefmoeder in het huis blijft wonen tot overlijden of verhuizing. Een logische oplossing want hoe kan je je thuis voelen als je niet weet hoe lang je er kan blijven wonen (bot gezegd, hij kan morgen wel dood neervallen en dan sta je 2 maanden later op straat).
Persoonlijk zou ik liever naar rato meer betalen en dan zelf bepalen wie ik mijn spaargeld nalaat.
Persoonlijk zou ik liever naar rato meer betalen en dan zelf bepalen wie ik mijn spaargeld nalaat.
zondag 28 juli 2019 om 22:09
Ik ga er van uit dat die man niet gedwongen is of zo om haar financieel te bevoordelen.
Het gaat erom dat de vrouw geen dierbaren van haar in haar testament mag hebben en dat vind ik niet correct.
En wie zegt dat die mevrouw zelf helemaal geen vermogen heeft zonder hulp van de man.
zondag 28 juli 2019 om 22:16
Dat zegt TO helemaal niet.dannas schreef: ↑28-07-2019 20:45Ah, daar hebben we weer een stiefmoeder die vindt dat ze meer recht heeft op het vermogen van haar vriendje van 3 jaar ipv zijn eigen kinderen. Regel even je eigen geld ipv het van hem te willen. Sowieso vind ik dat hij je al zeer ruim achterlaat. Maar waarom stiefmoeders altijd vinden dat de liefde voor haar in geld meer waard is dan de liefde voor eigen kinderen?
zondag 28 juli 2019 om 22:30
Begrijpend lezen is blijkbaar extra moeilijk tijdens de zomervakantie...
TO vindt het logisch dat het merendeel van de erfenis naar de twee volwassen dochters van haar vriend gaat. En ze vindt het ook heel fijn dat haar vriend haar goed wil achterlaten mocht hem iets overkomen en is daar heel tevreden mee. Alleen 2 gevoelsmatige dingen (niet per se financieel!) zitten haar dwars: vriend als haar enige erfgenaam & het niet kunnen blijven wonen in zijn villa.
Wilde jouw vriend jouw erfgenaam worden of heeft hij expliciet gezegd dat hij je enige erfgenaam wil zijn? Ik begrijp het argument van wederkerigheid dat hier is gegeven, maar waarom hij dan de enige erfgenaam zou moeten zijn snap ik dan weer niet. Ik vind dat je van een ander niet kan eisen dat je de enige erfgenaam wordt.
Ik kan me namelijk best voorstellen dat TO bijvoorbeeld spullen heeft die haar vriend niks zeggen, maar voor haar eigen familie (ouders, broer/zus, nichtjes) van emotionele waarde zijn. En als TO een goede band heeft met haar nichtjes en zelf geen kinderen heeft, vind ik het helemaal niet raar dat ze ook aan hen denkt als haar erfgenamen. En - wat hier al terecht is opgemerkt - mochten TO en haar vriend tegelijkertijd overlijden, dan erft haar familie niks en gaat haar hele erfenis naar zijn volwassen dochters.
Heb je dit van tevoren besproken met je vriend? Of bedacht je dit nadat je jouw testament hebt opgemaakt? In de OP komt het over alsof jullie prima over dit soort dingen kunnen praten, dus dan zou ik dit bespreekbaar maken. Maar ik zou dan wel voorafgaand aan dat gesprek goed nadenken wat je dan wel écht zou willen en waarom, en dat op een rijtje zetten zodat je iets concreets kunt bespreken i.p.v. alleen dit voelt niet goed.
Dat je zijn villa op dit moment niet erft, vind ik dan weer niet zo raar. Wonen zijn volwassen dochters er nog? Of zijn zijn dochters er (deels) opgegroeid? Jullie wonen er pas een half jaar in samen en het is fijn dat het in zo'n korte tijd al echt voelt als jouw thuis. Maar het is langer zijn thuis geweest dan jouw/jullie thuis. Ik kan me prima voorstellen dat hij dat op dit moment zo ervaart. Maar ik kan me ook prima voorstellen dat hij daar in de toekomst - als jullie er tig jaar wonen en het emotioneel gezien dus ook tig jaar jullie thuis is - anders over denkt. Is het een optie dat jij de villa als eerste kan kopen tegen de marktwaarde, mochten zijn dochters de villa willen verkopen na zijn overlijden? (Houdt er ook wel rekening mee dat een villa met grote tuin waarschijnlijk hogere maandelijkse kosten heeft qua onderhoud etc.)
En waarom erf je eigenlijk wel de inboedel? Zijn die meubels niet veel te groot voor in een niet-villa?
TO vindt het logisch dat het merendeel van de erfenis naar de twee volwassen dochters van haar vriend gaat. En ze vindt het ook heel fijn dat haar vriend haar goed wil achterlaten mocht hem iets overkomen en is daar heel tevreden mee. Alleen 2 gevoelsmatige dingen (niet per se financieel!) zitten haar dwars: vriend als haar enige erfgenaam & het niet kunnen blijven wonen in zijn villa.
Wilde jouw vriend jouw erfgenaam worden of heeft hij expliciet gezegd dat hij je enige erfgenaam wil zijn? Ik begrijp het argument van wederkerigheid dat hier is gegeven, maar waarom hij dan de enige erfgenaam zou moeten zijn snap ik dan weer niet. Ik vind dat je van een ander niet kan eisen dat je de enige erfgenaam wordt.
Ik kan me namelijk best voorstellen dat TO bijvoorbeeld spullen heeft die haar vriend niks zeggen, maar voor haar eigen familie (ouders, broer/zus, nichtjes) van emotionele waarde zijn. En als TO een goede band heeft met haar nichtjes en zelf geen kinderen heeft, vind ik het helemaal niet raar dat ze ook aan hen denkt als haar erfgenamen. En - wat hier al terecht is opgemerkt - mochten TO en haar vriend tegelijkertijd overlijden, dan erft haar familie niks en gaat haar hele erfenis naar zijn volwassen dochters.
Heb je dit van tevoren besproken met je vriend? Of bedacht je dit nadat je jouw testament hebt opgemaakt? In de OP komt het over alsof jullie prima over dit soort dingen kunnen praten, dus dan zou ik dit bespreekbaar maken. Maar ik zou dan wel voorafgaand aan dat gesprek goed nadenken wat je dan wel écht zou willen en waarom, en dat op een rijtje zetten zodat je iets concreets kunt bespreken i.p.v. alleen dit voelt niet goed.
Dat je zijn villa op dit moment niet erft, vind ik dan weer niet zo raar. Wonen zijn volwassen dochters er nog? Of zijn zijn dochters er (deels) opgegroeid? Jullie wonen er pas een half jaar in samen en het is fijn dat het in zo'n korte tijd al echt voelt als jouw thuis. Maar het is langer zijn thuis geweest dan jouw/jullie thuis. Ik kan me prima voorstellen dat hij dat op dit moment zo ervaart. Maar ik kan me ook prima voorstellen dat hij daar in de toekomst - als jullie er tig jaar wonen en het emotioneel gezien dus ook tig jaar jullie thuis is - anders over denkt. Is het een optie dat jij de villa als eerste kan kopen tegen de marktwaarde, mochten zijn dochters de villa willen verkopen na zijn overlijden? (Houdt er ook wel rekening mee dat een villa met grote tuin waarschijnlijk hogere maandelijkse kosten heeft qua onderhoud etc.)
En waarom erf je eigenlijk wel de inboedel? Zijn die meubels niet veel te groot voor in een niet-villa?
"You are not entitled to your opinion. You are entitled to your informed opinion. No one is entitled to be ignorant."
zondag 28 juli 2019 om 22:35
Goede, inhoudelijke post!plumplum schreef: ↑28-07-2019 22:30Begrijpend lezen is blijkbaar extra moeilijk tijdens de zomervakantie...
TO vindt het logisch dat het merendeel van de erfenis naar de twee volwassen dochters van haar vriend gaat. En ze vindt het ook heel fijn dat haar vriend haar goed wil achterlaten mocht hem iets overkomen en is daar heel tevreden mee. Alleen 2 gevoelsmatige dingen (niet per se financieel!) zitten haar dwars: vriend als haar enige erfgenaam & het niet kunnen blijven wonen in zijn villa.
Wilde jouw vriend jouw erfgenaam worden of heeft hij expliciet gezegd dat hij je enige erfgenaam wil zijn? Ik begrijp het argument van wederkerigheid dat hier is gegeven, maar waarom hij dan de enige erfgenaam zou moeten zijn snap ik dan weer niet. Ik vind dat je van een ander niet kan eisen dat je de enige erfgenaam wordt.
Ik kan me namelijk best voorstellen dat TO bijvoorbeeld spullen heeft die haar vriend niks zeggen, maar voor haar eigen familie (ouders, broer/zus, nichtjes) van emotionele waarde zijn. En als TO een goede band heeft met haar nichtjes en zelf geen kinderen heeft, vind ik het helemaal niet raar dat ze ook aan hen denkt als haar erfgenamen. En - wat hier al terecht is opgemerkt - mochten TO en haar vriend tegelijkertijd overlijden, dan erft haar familie niks en gaat haar hele erfenis naar zijn volwassen dochters.
Heb je dit van tevoren besproken met je vriend? Of bedacht je dit nadat je jouw testament hebt opgemaakt? In de OP komt het over alsof jullie prima over dit soort dingen kunnen praten, dus dan zou ik dit bespreekbaar maken. Maar ik zou dan wel voorafgaand aan dat gesprek goed nadenken wat je dan wel écht zou willen en waarom, en dat op een rijtje zetten zodat je iets concreets kunt bespreken i.p.v. alleen dit voelt niet goed.
Dat je zijn villa op dit moment niet erft, vind ik dan weer niet zo raar. Wonen zijn volwassen dochters er nog? Of zijn zijn dochters er (deels) opgegroeid? Jullie wonen er pas een half jaar in samen en het is fijn dat het in zo'n korte tijd al echt voelt als jouw thuis. Maar het is langer zijn thuis geweest dan jouw/jullie thuis. Ik kan me prima voorstellen dat hij dat op dit moment zo ervaart. Maar ik kan me ook prima voorstellen dat hij daar in de toekomst - als jullie er tig jaar wonen en het emotioneel gezien dus ook tig jaar jullie thuis is - anders over denkt. Is het een optie dat jij de villa als eerste kan kopen tegen de marktwaarde, mochten zijn dochters de villa willen verkopen na zijn overlijden? (Houdt er ook wel rekening mee dat een villa met grote tuin waarschijnlijk hogere maandelijkse kosten heeft qua onderhoud etc.)
En waarom erf je eigenlijk wel de inboedel? Zijn die meubels niet veel te groot voor in een niet-villa?
zondag 28 juli 2019 om 23:05
Bedankt voor al jullie reacties!
Ik zal nog even wat verduidelijken. Mijn vriend heeft inderdaad niet geëist dat hij enige erfgenaam van mij zou zijn. Had ik misschien verkeerd verwoord. Maar vond ook zeker dat het geen eenrichtigsverkeer hoefde te zijn. Dit snapte ik zeker. Omdat de verhoudingen qua financiën bij ons heel verschillend zijn heb ik het hier verder ook niet meer over gehad, en zo vast laten leggen.
Ik had al een leuke spaarrekening. En hij vind het inderdaad fijn dat ik deze zelf verder kan spekken op deze manier.
Dat de inboedel naar mij gaat in zijn algemeen heeft hij vast laten leggen zodat ik zelf rustig kan kijken wat ik zou willen houden. En er uiteraard ook spullen van mij staan en bijkomen. Ook hebben we beide vast laten leggen dat mocht er iets met 1 van ons gebeuren de ander de uiteindelijke beslissingen mee mag maken. (Beetje raar uitgelegd zo). En we elkaars uitvaart regelen. Uiteraard in overleg met familie/kinderen, maar dat we hier niet in buiten gesloten zouden kunnen worden.
Contact met elkaars familie is verder super goed.
Een van zijn kinderen verblijft nog af en toe een weekend hier. En beide zijn hier opgegroeid.
Het is inderdaad puur mijn gevoel, gedachten die wat rond blijven malen. Dat ik hier weg zou 'moeten'. En omdat ik dit zelf ook een egoïstische gedachte vind, durf ik deze niet te delen en blijft het bestaan.. Ergens schaam ik me er ook voor.. Want het klinkt erg verwend.
Tzt zouden we samen een ander huis willen, waar ik ook echt kan blijven wonen mocht er iets gebeuren. Als het zo goed blijft gaan tussen ons zouden we graag over een aantal jaar trouwen. of we de testamenten dan zouden laten of deze veranderen weet ik niet.
Zoals we het nou opgelost hebben komt voornamelijk vanuit mijn vriend. We kennen elkaar inderdaad nog maar 3 jaar, maar willen wel dingen goed geregeld hebben. En hij wil me inderdaad goed laten leven en goed achterlaten.
Én laten we inderdaad vooral hopen dat we gewoon samen oud worden
Bedankt dus voor jullie realityscheck!
Ik zal nog even wat verduidelijken. Mijn vriend heeft inderdaad niet geëist dat hij enige erfgenaam van mij zou zijn. Had ik misschien verkeerd verwoord. Maar vond ook zeker dat het geen eenrichtigsverkeer hoefde te zijn. Dit snapte ik zeker. Omdat de verhoudingen qua financiën bij ons heel verschillend zijn heb ik het hier verder ook niet meer over gehad, en zo vast laten leggen.
Ik had al een leuke spaarrekening. En hij vind het inderdaad fijn dat ik deze zelf verder kan spekken op deze manier.
Dat de inboedel naar mij gaat in zijn algemeen heeft hij vast laten leggen zodat ik zelf rustig kan kijken wat ik zou willen houden. En er uiteraard ook spullen van mij staan en bijkomen. Ook hebben we beide vast laten leggen dat mocht er iets met 1 van ons gebeuren de ander de uiteindelijke beslissingen mee mag maken. (Beetje raar uitgelegd zo). En we elkaars uitvaart regelen. Uiteraard in overleg met familie/kinderen, maar dat we hier niet in buiten gesloten zouden kunnen worden.
Contact met elkaars familie is verder super goed.
Een van zijn kinderen verblijft nog af en toe een weekend hier. En beide zijn hier opgegroeid.
Het is inderdaad puur mijn gevoel, gedachten die wat rond blijven malen. Dat ik hier weg zou 'moeten'. En omdat ik dit zelf ook een egoïstische gedachte vind, durf ik deze niet te delen en blijft het bestaan.. Ergens schaam ik me er ook voor.. Want het klinkt erg verwend.
Tzt zouden we samen een ander huis willen, waar ik ook echt kan blijven wonen mocht er iets gebeuren. Als het zo goed blijft gaan tussen ons zouden we graag over een aantal jaar trouwen. of we de testamenten dan zouden laten of deze veranderen weet ik niet.
Zoals we het nou opgelost hebben komt voornamelijk vanuit mijn vriend. We kennen elkaar inderdaad nog maar 3 jaar, maar willen wel dingen goed geregeld hebben. En hij wil me inderdaad goed laten leven en goed achterlaten.
Én laten we inderdaad vooral hopen dat we gewoon samen oud worden
Bedankt dus voor jullie realityscheck!
zondag 28 juli 2019 om 23:18
Dus je hebt zelf een baan met inkomen.
Je woont een half jaar samen met iemand die je 3 jaar kent in diens zeer mooie huis.
Woonkosten heb je nauwelijks, dus je kunt een behoorlijk deel van je salaris sparen.
Dat zijn dochters het huis erven is normaal.
Wat zeer luxe is, is dat jij eventueel nog 2 jaar in dat huis zou mogen blijven wonen: jullie wonen immers pas een half jaar samen - en als hij zou overlijden heb je dus twee jaar (!) de tijd om verder te sparen en andere woonruimte te zoeken. Buitengewoon riant geregeld! Bovendien mag je de hele inboedel houden.
En.... krijg je ook nog een legaat (groot geldbedrag).
Logisch dat hij wederkerigheid wil: de liefde/het geld hoeft niet maar één kant op te gaan. Bovendien snapt hij ook wel dat jij nu kapitaal opbouwt dankzij het feit dat je nagenoeg gratis bij hem woont en hij veel betaalt. Dus technisch gezien is ook veel logischer dat hij jouw erfgenaam wordt.
Wat betreft jouw nichtjes: stonden die ook al in jouw testament voordat je deze (rijke) vriend hebt leren kennen of heb je pas sinds kort het idee dat het heel belangrijk is dat jouw nichtjes (naast hun ouders/grootouders) ook van jou als tante zullen erven?
Dat 'thuis' voelen heeft neem ik aan meer te maken met je vriend c.q. het samenwonen dan met het huis zelf. Want nu al sputteren dat als hij zou overlijden jij dan je 'thuis' zou moeten verlaten.?
Of heb je nog nooit eerder langer dan een half jaar op één plek gewoond?
Ik hoop dat je vriend of zijn dochters niet meelezen op dit forum; zou wel eens een gevalletje kunnen worden van "wie het onderste uit de kan wil, krijgt het lid op de neus".
Je woont een half jaar samen met iemand die je 3 jaar kent in diens zeer mooie huis.
Woonkosten heb je nauwelijks, dus je kunt een behoorlijk deel van je salaris sparen.
Dat zijn dochters het huis erven is normaal.
Wat zeer luxe is, is dat jij eventueel nog 2 jaar in dat huis zou mogen blijven wonen: jullie wonen immers pas een half jaar samen - en als hij zou overlijden heb je dus twee jaar (!) de tijd om verder te sparen en andere woonruimte te zoeken. Buitengewoon riant geregeld! Bovendien mag je de hele inboedel houden.
En.... krijg je ook nog een legaat (groot geldbedrag).
Logisch dat hij wederkerigheid wil: de liefde/het geld hoeft niet maar één kant op te gaan. Bovendien snapt hij ook wel dat jij nu kapitaal opbouwt dankzij het feit dat je nagenoeg gratis bij hem woont en hij veel betaalt. Dus technisch gezien is ook veel logischer dat hij jouw erfgenaam wordt.
Wat betreft jouw nichtjes: stonden die ook al in jouw testament voordat je deze (rijke) vriend hebt leren kennen of heb je pas sinds kort het idee dat het heel belangrijk is dat jouw nichtjes (naast hun ouders/grootouders) ook van jou als tante zullen erven?
Dat 'thuis' voelen heeft neem ik aan meer te maken met je vriend c.q. het samenwonen dan met het huis zelf. Want nu al sputteren dat als hij zou overlijden jij dan je 'thuis' zou moeten verlaten.?
Of heb je nog nooit eerder langer dan een half jaar op één plek gewoond?
Ik hoop dat je vriend of zijn dochters niet meelezen op dit forum; zou wel eens een gevalletje kunnen worden van "wie het onderste uit de kan wil, krijgt het lid op de neus".
zondag 28 juli 2019 om 23:33
Ik vind het eigenlijk wel logisch dat hij erft. Jij kan per slot sparen omdat je door zijn geld en woning niets uit hoeft te geven. Dat hij veel meer betaald doet hij waarschijnlijk omdat hij jullie samen oud ziet worden en het geld dan toch wel aan jullie samen uitgegeven gaat worden.
Als je zo graag wat aan familie wil doen ga daar dan voor sparen, apart en overleg met hem hoeveel.
Als jij nu 900 euro minder uitgeeft dan als je op jezelf had gewoond is het niet reeel dat je 800 voor je nichtjes spaart. 200 misschien wel. Overleg dat gewoon met hem. En dat zijn kinderen het huis ed erven lijkt me niet meer dan normaal. Moet hij ze onterven ten gunste van jou zodat jij het aan een paar nichtjes na kunt laten? Klinkt erg berekenend eigenlijk.
Als je zo graag wat aan familie wil doen ga daar dan voor sparen, apart en overleg met hem hoeveel.
Als jij nu 900 euro minder uitgeeft dan als je op jezelf had gewoond is het niet reeel dat je 800 voor je nichtjes spaart. 200 misschien wel. Overleg dat gewoon met hem. En dat zijn kinderen het huis ed erven lijkt me niet meer dan normaal. Moet hij ze onterven ten gunste van jou zodat jij het aan een paar nichtjes na kunt laten? Klinkt erg berekenend eigenlijk.
maandag 29 juli 2019 om 01:21
Valdemar_II schreef: ↑28-07-2019 21:36Eens.
Als To wenst dat bij overlijden haar vermogen naar haar nichtjes gaat, waarom zou hij dan niet alles nalaten aan zijn erfgenamen?
@To: je hebt een redelijk royaal voorstel. Eventueel kun je hem suggereren om in zijn testament een bepaald bedrag te reserveren voor je nichtjes en dit in te houden op jouw erfenis, waarmee jij dit dan eveneens kunt doen. Wees verder maar gelukkig, want veel personen in deze situatie zorgen voor een waterdicht contract waardoor de nieuwe partner helemaal niets kan ontvangen.
Klopt. Meestal zijn zij namelijk door ervaring wijzer geworden.
De laatste informatie van TO is dat zij al een flinke spaarpot had voordat zij ging samenwonen. Dus daar kon (en kan) zij altijd op terugvallen.
Dus wat dat betreft is er eigenlijk geen dringende reden om na een half jaar samenwonen al testamenten op te -willen- stellen.
De vriend van TO heeft in principe al helemaal geen urgent belang bij een testament.
Als TO voorheen echt al een serieus spaarbedrag in haar bezit had, dan heeft zij vast al een testament - waar haar nichtjes zijn aangewezen als erfgenaam? Maar zo dicht bij het Grote Geld krijgt ook de omgeving honger naar meér.... (in dit geval de nichtjes zelf of hun ouders - de broer/zus van TO)?
Bij gebrek aan feitelijk argumenten, resteert dan het bespelen van de emotie zoals het zo belangrijk vinden om familie iets na te laten en emotionele binding met 'mijn thuis', achtergesteld gevoel, etc.
Maar het doel is duidelijk. Dat is Geld. Méér geld.
TO had voorheen toch ook gewoon een eigen leven en een bestaan met werk, huis e.d. Waarom is dat 'thuis' gevoel na een half jaar samenwonen ineens zo belangrijk? Waarom kun je, als je vriend is overleden, en jij weer alleen woont, je alleen nog 'thuis' voelen in dat grote en dure huis van je vriend waarvan zijn dochters de erfgenamen zijn?
Als je dan een bedrag ontvangt ter grootte van 'elders volledig hypotheekvrij verder kunnen leven' + hele inboedel mee kunnen nemen + kunnen beschikken over je eigen (extra mogelijk gemaakte) vermogensopbouw, dan moet het voor een vrouw van 40+ ? of 50+ ? die gewoon een baan en een inkomen heeft, toch mogelijk zijn om elders opnieuw haar draai te vinden.
Dus ja, mensen die een behoorlijk vermogen hebben, zijn vaak voorzichtig geworden.
Want je ziet: hoe goed deze vriend (al dan niet op eigen initiatief ?!) het ook allemaal heeft geregeld, zo lang men denkt dat er méér te halen is, is het nooit goed genoeg.... logisch dus dat mensen met een 'beduidend meer dan gemiddeld' vermogen de boel op een gegeven moment helemaal dicht zetten en/of wederkerigheid willen inbouwen v.w.b. het spaargeld/vermogen (hoe weinig dan ook, maar toch...) van de partner.
maandag 29 juli 2019 om 08:24
Ik begrijp dat je dit niet met familie en vrienden bespreekt,, want als vriend en kinderen dit te horen krijgen, zul je het waarschijnlijk meteen verbruid hebben bij ze...
Dat je het je niet lekker zit dat je zelf niks nalaat aan eigen bloedverwanten, dat begrijp ik.
Maar verder, sorry dat ik het zeg.. proef ik toch vooral een flinke dosis hebberigheid in je verhaal.
De man heeft een gezin en vermogen opgebouwd toen jij nog niet eens in beeld was.
Jij stapt later in, komt in een luxe gespreid bedje en je zult bepaald niet onbemiddeld achterblijven mocht jouw vriend iets overkomen.
En toch laat je nu al jaloezie blijken naar zijn kinderen.. want zij gaan ooit meer krijgen dan jij..
Dus ja, ik vind een realitycheck wel op zijn plaats.
