Relaties
alle pijlers
Relatie over? en nu?
maandag 29 juni 2009 om 20:08
Tsja, hoe zal ik beginnen? mijn relatie is over... mijn beste maatje/ vriendlief en ik hebben hele andere toekomstplannen.
Zal bij het begin beginnen... Ikzelf kom uit Breda, ben na 5 maanden al richting dit dorpje richting Utrecht verhuisd, zwarte kousendorp, waar elke zondag de klokken om 8:15 luiden.
Mijn vriendlief heeft hier zijn eigen bedrijf, wat hij niet ergens anders kan opbouwen omdat het een familiebedrijf is. Maar goed, niet geschoten is altijd mis, dus heb mijn katjes gepakt en ben hierheen verhuisd. Heb daar nog geen moment spijt van gehad, ook al zat ik heel vaak alleen, miste ik mijn vriendinnen en familie en mijn oma van 91 wel heel erg veel daar in dat verre Breda. Even de fiets pakken en daarheen fietsen ging niet, gezellig je verhaal kwijt, dat kon niet. En mijn vriend die werkt heel veel over, omdat zijn bedrijf steeds beter gaat lopen.
Toen begon het... ruzie maken om niks, puur om aandacht te vragen van mijn kant af... en die werden erger en erger en vaker en vaker. Stond de afgelopen tijd elke week met mijn koffer in mijn handen met de zin erbij 'Ik ga terug naar Breda'!! mijn vriend irriteerde zich daar zo erg aan, dat na elke ruzie de liefde voor mij minder werd, en ik mezelf alleen maar voor de gek aan het houden was. Ik zou zo niet gelukkig worden in de toekomst, wegkwijnen en gewoon niet mezelf zijn. Hij wilde in het huis van zijn ouders naast het bedrijf gaan wonen. En ik zag dat stiekem echt niet zitten.
Toen hebben we de knoop doorgehakd, we stoppen ermee, ik ga een woning zoeken in breda en daar mijn leventje weer oppakken en gelukkig worden.
Mijn (ex) vriend/maatje wil dat ik gelukkig ben en als ik dat niet ben wordt hij dat ook niet. We houden nog superveel van elkaar, maar dit gaat gegarandeerd hoger oplopen. Kunnen het beter nu beeindigen als goede vrienden, hij steunt me ook zo enorm. Is lief voor me, knuffeld me, veegt mijn tranen weg en is er dag en nacht voor mij. Maar ik ook voor hem, want dit is ook voor hem zeker geen makkelijke stap. Hij is straks weer alleen in dit huis en voelt dan ook een leegte.
Het probleem is nu... we wonen samen, ik werk hier in de buurt fulltime. Wat moet ik nu? val in een zwart gat, kan het niet verwerken, zit hele dagen op internet te zoeken en te bellen voor een woning, mijn werk dat is nog wel te doen 1 uur rijden. Maar wat moet ik nu?
Andere kant zegt hij dat ik absoluut niet meteen weg moet. Dat ik zolang de tijd mag nemen als ik daar behoefte aan heb. Maar ik wil gewoon mijn eigen plekje.... zodat ik mijn rouwproces kan beginnen.
Heeft er iemand hier ervaring mee?en tipjes voor mij?
Liefs bloemetje
Zal bij het begin beginnen... Ikzelf kom uit Breda, ben na 5 maanden al richting dit dorpje richting Utrecht verhuisd, zwarte kousendorp, waar elke zondag de klokken om 8:15 luiden.
Mijn vriendlief heeft hier zijn eigen bedrijf, wat hij niet ergens anders kan opbouwen omdat het een familiebedrijf is. Maar goed, niet geschoten is altijd mis, dus heb mijn katjes gepakt en ben hierheen verhuisd. Heb daar nog geen moment spijt van gehad, ook al zat ik heel vaak alleen, miste ik mijn vriendinnen en familie en mijn oma van 91 wel heel erg veel daar in dat verre Breda. Even de fiets pakken en daarheen fietsen ging niet, gezellig je verhaal kwijt, dat kon niet. En mijn vriend die werkt heel veel over, omdat zijn bedrijf steeds beter gaat lopen.
Toen begon het... ruzie maken om niks, puur om aandacht te vragen van mijn kant af... en die werden erger en erger en vaker en vaker. Stond de afgelopen tijd elke week met mijn koffer in mijn handen met de zin erbij 'Ik ga terug naar Breda'!! mijn vriend irriteerde zich daar zo erg aan, dat na elke ruzie de liefde voor mij minder werd, en ik mezelf alleen maar voor de gek aan het houden was. Ik zou zo niet gelukkig worden in de toekomst, wegkwijnen en gewoon niet mezelf zijn. Hij wilde in het huis van zijn ouders naast het bedrijf gaan wonen. En ik zag dat stiekem echt niet zitten.
Toen hebben we de knoop doorgehakd, we stoppen ermee, ik ga een woning zoeken in breda en daar mijn leventje weer oppakken en gelukkig worden.
Mijn (ex) vriend/maatje wil dat ik gelukkig ben en als ik dat niet ben wordt hij dat ook niet. We houden nog superveel van elkaar, maar dit gaat gegarandeerd hoger oplopen. Kunnen het beter nu beeindigen als goede vrienden, hij steunt me ook zo enorm. Is lief voor me, knuffeld me, veegt mijn tranen weg en is er dag en nacht voor mij. Maar ik ook voor hem, want dit is ook voor hem zeker geen makkelijke stap. Hij is straks weer alleen in dit huis en voelt dan ook een leegte.
Het probleem is nu... we wonen samen, ik werk hier in de buurt fulltime. Wat moet ik nu? val in een zwart gat, kan het niet verwerken, zit hele dagen op internet te zoeken en te bellen voor een woning, mijn werk dat is nog wel te doen 1 uur rijden. Maar wat moet ik nu?
Andere kant zegt hij dat ik absoluut niet meteen weg moet. Dat ik zolang de tijd mag nemen als ik daar behoefte aan heb. Maar ik wil gewoon mijn eigen plekje.... zodat ik mijn rouwproces kan beginnen.
Heeft er iemand hier ervaring mee?en tipjes voor mij?
Liefs bloemetje
maandag 29 juni 2009 om 20:29
Hoi Bloemetje,
Wat ontzettend verdrietig dat jullie de relatie hebben beëindigd. Jammer dat jullie toekomstplannen zo anders zijn en je zo'n heimwee naar je eigen omgeving en familie had. Wel heel fijn en netjes hoe jullie er mee omgaan. Fijn ook dat hij je de tijd gunt om rustig iets voor jezelf te zoeken.
Ik kan me goed voorstellen dat je graag weg wilt om, zoals jij dat noemt, te rouwen. Ik denk dat dit ook een heel goede en gezonde gedachte is.
Als ik jou was zou ik informeren hoe lang wachtlijsten en dergelijke in en om Breda zijn. Als die niet al te lang zijn kun je de tijd wellicht overbruggen door tijdelijk bij familie of vrienden te logeren. Wie weet gaat er wel iemand op vakantie en kan jij in die tijd 'op het huis passen'.
Heel veel sterkte!!! (f)
Wat ontzettend verdrietig dat jullie de relatie hebben beëindigd. Jammer dat jullie toekomstplannen zo anders zijn en je zo'n heimwee naar je eigen omgeving en familie had. Wel heel fijn en netjes hoe jullie er mee omgaan. Fijn ook dat hij je de tijd gunt om rustig iets voor jezelf te zoeken.
Ik kan me goed voorstellen dat je graag weg wilt om, zoals jij dat noemt, te rouwen. Ik denk dat dit ook een heel goede en gezonde gedachte is.
Als ik jou was zou ik informeren hoe lang wachtlijsten en dergelijke in en om Breda zijn. Als die niet al te lang zijn kun je de tijd wellicht overbruggen door tijdelijk bij familie of vrienden te logeren. Wie weet gaat er wel iemand op vakantie en kan jij in die tijd 'op het huis passen'.
Heel veel sterkte!!! (f)
maandag 29 juni 2009 om 20:31
quote:bloemetje11282 schreef op 29 juni 2009 @ 20:27:
Sta bij woningbouw meer dan 3 jaar ingeschreven en bij Direct wonen en nog 1 bemiddelaar. Hoop niet dat het dus 4 jaar duurt :(Die drie jaar is een heel mooi begin. Nu gewoon maar even informeren hoe het systeem werkt en je daarop richten. Sommige plaatsen werken met punten, weer anderen met een loting. Dus die informatie zal je echt bij die organisatie zelf moeten halen.
Sta bij woningbouw meer dan 3 jaar ingeschreven en bij Direct wonen en nog 1 bemiddelaar. Hoop niet dat het dus 4 jaar duurt :(Die drie jaar is een heel mooi begin. Nu gewoon maar even informeren hoe het systeem werkt en je daarop richten. Sommige plaatsen werken met punten, weer anderen met een loting. Dus die informatie zal je echt bij die organisatie zelf moeten halen.
woensdag 1 juli 2009 om 08:34
Heb gisteren woningbouw gebeld. Ze hopen dat ik over 1 jaar een woning heb, zolang ga ik een tussenoplossing vinden via direct wonen of stadhuis.nl.
Die hebben vaak leuke appartementjes, dan ga ik daar 1 jaar zitten, dat is ook helemaal niet erg.
Het is zo moeilijk.... mijn ex is zo meelevend en troost mij, maar hij is de verkeerde persoon momenteel. Wij gaan tenslotte uit elkaar. Ga vandaag paar dagen naar mijn vader logeren, heb van mijn werk vrij gekregen, was gisteren aan het werk gegaan en was emotioneel een wrak, mijn collega's zagen dat ook, en het werk wat ik doe dat vereist uiterste concentratie en meelevendigheid, en momenteel kan ik dat even niet aan. Ook kreeg ik nog even mee dat als ik in Breda ga wonen de afstand te groot is tot mijn werk en mijn contact per 1 sept. niet verlengd wordt. Kan er ook nog wel bij.
Al die leuke herinneringen, ze zijn zo pijnlijk momenteel....
Vakantie naar Dominicaanse Republiek, gekampeerd pas geleden in Oostenrijk met een tent(wat voor mij al heel wat was), huisje wat ik zo leuk mogelijk geprobeerd heb te maken, katjes die liggen te genieten in de tuin van de zon, en die waarschijnlijk straks in een klein appartementje gestopt worden voor een lange tijd.
Mijn ex wordt gek van mijn gejank, 'wordt een klein beetje vrolijker' zegt hij dan... Maar hoe kan dat nou? mijn hele leven is weg!!! ik moet bij het begin beginnen, nieuw huis zoeken en nieuwe baan..
Hij vind ook dat ik wat aan mijn zelfbeeld moet gaan doen, dat is erg laag en heeft hij gelijk in, misschien 1e lijnspsycholoog opzoeken zodra ik in Breda mijn plekje heb gevonden on alles op de rit te zetten?
Momenteel zie ik het licht nog even niet....
Alleen maar dat donkere gat, met de toekomst....alleen zijn en het zelf proberen te redden
Liefs Bloemetje
Die hebben vaak leuke appartementjes, dan ga ik daar 1 jaar zitten, dat is ook helemaal niet erg.
Het is zo moeilijk.... mijn ex is zo meelevend en troost mij, maar hij is de verkeerde persoon momenteel. Wij gaan tenslotte uit elkaar. Ga vandaag paar dagen naar mijn vader logeren, heb van mijn werk vrij gekregen, was gisteren aan het werk gegaan en was emotioneel een wrak, mijn collega's zagen dat ook, en het werk wat ik doe dat vereist uiterste concentratie en meelevendigheid, en momenteel kan ik dat even niet aan. Ook kreeg ik nog even mee dat als ik in Breda ga wonen de afstand te groot is tot mijn werk en mijn contact per 1 sept. niet verlengd wordt. Kan er ook nog wel bij.
Al die leuke herinneringen, ze zijn zo pijnlijk momenteel....
Vakantie naar Dominicaanse Republiek, gekampeerd pas geleden in Oostenrijk met een tent(wat voor mij al heel wat was), huisje wat ik zo leuk mogelijk geprobeerd heb te maken, katjes die liggen te genieten in de tuin van de zon, en die waarschijnlijk straks in een klein appartementje gestopt worden voor een lange tijd.
Mijn ex wordt gek van mijn gejank, 'wordt een klein beetje vrolijker' zegt hij dan... Maar hoe kan dat nou? mijn hele leven is weg!!! ik moet bij het begin beginnen, nieuw huis zoeken en nieuwe baan..
Hij vind ook dat ik wat aan mijn zelfbeeld moet gaan doen, dat is erg laag en heeft hij gelijk in, misschien 1e lijnspsycholoog opzoeken zodra ik in Breda mijn plekje heb gevonden on alles op de rit te zetten?
Momenteel zie ik het licht nog even niet....
Alleen maar dat donkere gat, met de toekomst....alleen zijn en het zelf proberen te redden
Liefs Bloemetje
woensdag 1 juli 2009 om 09:50
Wat een eikelige reactie om dan maar gelijk te zeggen dat je contract niet wordt verlengd zeg!..
Jullie gaan er wel goed en fijn mee om, maar het doet natuurlijk pijn! Zo was het niet de bedoeling geweest..
Heel veel sterkte en fijne dagen toegewenst bij je vader. Probeer maar leuke dingen te gaan doen, lekker bijkomen!
Jullie gaan er wel goed en fijn mee om, maar het doet natuurlijk pijn! Zo was het niet de bedoeling geweest..
Heel veel sterkte en fijne dagen toegewenst bij je vader. Probeer maar leuke dingen te gaan doen, lekker bijkomen!
woensdag 1 juli 2009 om 10:02
quote:bloemetje11282 schreef op 01 juli 2009 @ 08:34:
Mijn ex wordt gek van mijn gejank, 'wordt een klein beetje vrolijker' zegt hij dan...
Volgens mij moet je daar zo snel mogelijk weg. Je ex is niet zo meelevend als je eerder beschreef.
Een psycholoog of een coach is denk ik een goed idee. Als ik jou was zou ik ook gaan nadenken over de praktische kanten van een volgende relatie. Wil je dan weer op stel en sprong bij iemand intrekken en weer op straat komen te staan als de relatie over is? Die afhankelijkheid is ook niet goed voor je zelfbeeld.
Mijn ex wordt gek van mijn gejank, 'wordt een klein beetje vrolijker' zegt hij dan...
Volgens mij moet je daar zo snel mogelijk weg. Je ex is niet zo meelevend als je eerder beschreef.
Een psycholoog of een coach is denk ik een goed idee. Als ik jou was zou ik ook gaan nadenken over de praktische kanten van een volgende relatie. Wil je dan weer op stel en sprong bij iemand intrekken en weer op straat komen te staan als de relatie over is? Die afhankelijkheid is ook niet goed voor je zelfbeeld.
woensdag 1 juli 2009 om 11:36
Klopt Wanda, ik was compleet afhankelijk van mijn vriend en daar ging ik me ook naar gedragen, ging alleen maar voor hem zorgen, en mezelf was ik kwijt. Ik bakte nooit taarten (was te burgerlijk), maar hij vond dat lekker dus deed ik dat.
Zo zijn er zoveel dingen...
Ik ga zeker hulp zoeken als ik terug woon en mijn plekje heb gevonden, maar het is zo verrekte moeilijk.
Dank je wel Bungaa voor je lieve reactie, ik ga zeker even alles op een rij zetten en desnoods ben ik mijn spaargeld maar kwijt voor een woning, zolang ik maar gelukkig ben.
Zo zijn er zoveel dingen...
Ik ga zeker hulp zoeken als ik terug woon en mijn plekje heb gevonden, maar het is zo verrekte moeilijk.
Dank je wel Bungaa voor je lieve reactie, ik ga zeker even alles op een rij zetten en desnoods ben ik mijn spaargeld maar kwijt voor een woning, zolang ik maar gelukkig ben.
woensdag 1 juli 2009 om 17:14
zondag 2 augustus 2009 om 12:39
Tijd geleden bovenstaand bericht geplaatst....
Heb een appartement gekocht, nu is het alleen afwachten tot al het papierwerk rond is zodat ik daar lekker heen kan gaan om mijn nieuwe leven te beginnen.
Ik vind dat hij de laatste week zo raar doet , verdacht in de zin van dat hij een ander zou kunnen hebben. Mocht hem alles vragen en hij zou daar eerlijk antwoord op geven. Dat deed ik dus,'heb je contact met een andere vrouw?'
Neeeeee zoiets zou hij nooit doen.
Afgelopen week weer dat rare gedrag, telefoon mee naar badkamer nemen enz. en toen was hij afgelopen week jarig en stond hij in de douche en heb ik zijn telefoon gepakt, en daar stond het dan allemaal smsjes van een andere dame!!! lieffie, lieverd, schatje xxxxx en slaap lekker, droom zacht enz, ik weet niet meer wat ik voorbij zag komen. Het werd zwart voor mijn ogen en heb hem compleet verrot gescholden.
Hij vind het privacy schending, had expres niks gezegd, omdat het puur vriendschappelijk was. Niks aan de hand, hij wil niks met haar en hij was blij dat ze hem een luisterend oor biedt.
Geloof hem niet meer... en ja hij is niks verschuldigd meer aan mij , want we zijn uit elkaar. Maar het voelt als bedrog... het doet zoveel pijn, en ben er echt serieus gewoon ziek van. Voel me besodemieterd en voorgelogen.
Het is nog 4 weken hopelijk tot ik de sleutel krijg van mijn appartement, dan kan ik het achter me laten, maar zolang moet ik het wel nog volhouden met hem in 1 huis. Hij werkt gelukkig elke avond over en in het weekend ben ik weg. Kan wel naar mijn ouders, maar heb 2 katjes en die kan ik niet zomaar meenemen daarheen. En wat dacht je van al mijn spullen..
Maar ik zit er echt werkelijk doorheen, elke avond lig ik in bed... en dan komen er hele verhalen door mijn hoofd heen, hij is nu met haar en hij smst haar nu. Ziek wordt ik er van.
Momenteel ben ik bij mijn moeder, kijk enorm tegenop om naar huis te gaan vanavond. Hoe gaat hij doen tegen me? is er een enorme rotsfeer? had hem gisteren sms gestuurd en hij heeft er niet op gereageerd.
Weet het gewoon echt serieus niet meer....
Heb een appartement gekocht, nu is het alleen afwachten tot al het papierwerk rond is zodat ik daar lekker heen kan gaan om mijn nieuwe leven te beginnen.
Ik vind dat hij de laatste week zo raar doet , verdacht in de zin van dat hij een ander zou kunnen hebben. Mocht hem alles vragen en hij zou daar eerlijk antwoord op geven. Dat deed ik dus,'heb je contact met een andere vrouw?'
Neeeeee zoiets zou hij nooit doen.
Afgelopen week weer dat rare gedrag, telefoon mee naar badkamer nemen enz. en toen was hij afgelopen week jarig en stond hij in de douche en heb ik zijn telefoon gepakt, en daar stond het dan allemaal smsjes van een andere dame!!! lieffie, lieverd, schatje xxxxx en slaap lekker, droom zacht enz, ik weet niet meer wat ik voorbij zag komen. Het werd zwart voor mijn ogen en heb hem compleet verrot gescholden.
Hij vind het privacy schending, had expres niks gezegd, omdat het puur vriendschappelijk was. Niks aan de hand, hij wil niks met haar en hij was blij dat ze hem een luisterend oor biedt.
Geloof hem niet meer... en ja hij is niks verschuldigd meer aan mij , want we zijn uit elkaar. Maar het voelt als bedrog... het doet zoveel pijn, en ben er echt serieus gewoon ziek van. Voel me besodemieterd en voorgelogen.
Het is nog 4 weken hopelijk tot ik de sleutel krijg van mijn appartement, dan kan ik het achter me laten, maar zolang moet ik het wel nog volhouden met hem in 1 huis. Hij werkt gelukkig elke avond over en in het weekend ben ik weg. Kan wel naar mijn ouders, maar heb 2 katjes en die kan ik niet zomaar meenemen daarheen. En wat dacht je van al mijn spullen..
Maar ik zit er echt werkelijk doorheen, elke avond lig ik in bed... en dan komen er hele verhalen door mijn hoofd heen, hij is nu met haar en hij smst haar nu. Ziek wordt ik er van.
Momenteel ben ik bij mijn moeder, kijk enorm tegenop om naar huis te gaan vanavond. Hoe gaat hij doen tegen me? is er een enorme rotsfeer? had hem gisteren sms gestuurd en hij heeft er niet op gereageerd.
Weet het gewoon echt serieus niet meer....
zondag 2 augustus 2009 om 15:10
Meissie toch,wat een ellendige situatie.
Maar ook positief nieuws,Je hebt een appartement gekocht(in Breda?),helemaal toppie voor je.
En ja,als mannen,hun mobiel meenemen nd badkamer,ga er dan maar vanuit,dat daar dingen gezegd worden,die niet voor ons vrouwenoortjes bestemd zijn.
Het was al uit,dus hij kon iets met een ander beginnenn,maar idd hij had daar best eerlijk over kunnen zijn.
Maar bloemetje,wat doe jij daar nog bij die vent????
Ben je daar nu werkelijk alleen voor je nog katjes?
Meis,die kunnen voor die paar weken,toch in een pension,of andere kattenopvang,dat overleven ze echt wel hoor.
Ik zou,zo snel mogelijk iets regelen,Ik weet niet waar je zit,denk aan Staphorst), weet in de buurt van Zwolle,zelfs een hele goede kattenopvang,niet goedkoop,maar de beste verz.samen in een grote ruimte,met vrije uitloop.Superschoon.
En dan inpakken en wegwezen,kun jij aan je verwerkingsproces beginnen,lekker met je beessies,in je nieuwe appartement.
En het "luisterend oor",luistert wel verder hoor.
Nogmaals sterkte.
Maar ook positief nieuws,Je hebt een appartement gekocht(in Breda?),helemaal toppie voor je.
En ja,als mannen,hun mobiel meenemen nd badkamer,ga er dan maar vanuit,dat daar dingen gezegd worden,die niet voor ons vrouwenoortjes bestemd zijn.
Het was al uit,dus hij kon iets met een ander beginnenn,maar idd hij had daar best eerlijk over kunnen zijn.
Maar bloemetje,wat doe jij daar nog bij die vent????
Ben je daar nu werkelijk alleen voor je nog katjes?
Meis,die kunnen voor die paar weken,toch in een pension,of andere kattenopvang,dat overleven ze echt wel hoor.
Ik zou,zo snel mogelijk iets regelen,Ik weet niet waar je zit,denk aan Staphorst), weet in de buurt van Zwolle,zelfs een hele goede kattenopvang,niet goedkoop,maar de beste verz.samen in een grote ruimte,met vrije uitloop.Superschoon.
En dan inpakken en wegwezen,kun jij aan je verwerkingsproces beginnen,lekker met je beessies,in je nieuwe appartement.
En het "luisterend oor",luistert wel verder hoor.
Nogmaals sterkte.
Age is mind over matter, if you don\'t mind is doesn\'t matter
maandag 3 augustus 2009 om 01:11
Lieve Bloemetje,
Ik begrijp je situatie zo goed.
Mijn ex had ook een eigen (familie) bedrijf, op een uur afstand van mijn vroormalige woonplaats (Den Bosch). Ik ben ook bij hem gaan wonen, omdat hij gewoon niet weg kon. Maar ook ik miste mijn familie en vrienden vreselijk.
Mijn ex werkte ook ontzettend veel voor mijn bedrijf en besteedde daarnaast veel vrije tijd aan zijn familie, en ik kon er zo boos om worden; Ik was naar zijn woonplaats verhuisd, had alles voor hem opgegeven, en hij had zo weinig tijd voor mij. Toch hield ik enorm veel van hem.
Maar ook mijn vriend zag dat al deze ruzie's niet zouden werken, en dat ik bij hem niet gelukkig zou worden en maakte het uit. Aan de ene kant wist ik dat dit de enige oplossing was, aan de andere kant wilde ik hem absoluut niet kwijt.
Nu ben ik dus weer terug naar mijn oude woonplaats, terwijl ik nog bij hem in de buurt werk. Waarschijnlijk zal ook ik mijn werk verliezen omdat ik er nu te ver vanaf woon. Omdat ik een heel klein appartementje heb, heb ik mijn katten bij hem achter moeten laten.
En sinds een week ben ik er achter dat hij een ander heeft. Toen stortte mijn wereld helemaal in, hoe kon hij zo snel over onze relatie heen zijn...
Ik kan je dus geen advies geven, alleen herkenning, en wil je heel veel sterkte wensen. Als je wil, praat ik er graag over met je.
Ik begrijp je situatie zo goed.
Mijn ex had ook een eigen (familie) bedrijf, op een uur afstand van mijn vroormalige woonplaats (Den Bosch). Ik ben ook bij hem gaan wonen, omdat hij gewoon niet weg kon. Maar ook ik miste mijn familie en vrienden vreselijk.
Mijn ex werkte ook ontzettend veel voor mijn bedrijf en besteedde daarnaast veel vrije tijd aan zijn familie, en ik kon er zo boos om worden; Ik was naar zijn woonplaats verhuisd, had alles voor hem opgegeven, en hij had zo weinig tijd voor mij. Toch hield ik enorm veel van hem.
Maar ook mijn vriend zag dat al deze ruzie's niet zouden werken, en dat ik bij hem niet gelukkig zou worden en maakte het uit. Aan de ene kant wist ik dat dit de enige oplossing was, aan de andere kant wilde ik hem absoluut niet kwijt.
Nu ben ik dus weer terug naar mijn oude woonplaats, terwijl ik nog bij hem in de buurt werk. Waarschijnlijk zal ook ik mijn werk verliezen omdat ik er nu te ver vanaf woon. Omdat ik een heel klein appartementje heb, heb ik mijn katten bij hem achter moeten laten.
En sinds een week ben ik er achter dat hij een ander heeft. Toen stortte mijn wereld helemaal in, hoe kon hij zo snel over onze relatie heen zijn...
Ik kan je dus geen advies geven, alleen herkenning, en wil je heel veel sterkte wensen. Als je wil, praat ik er graag over met je.
vrijdag 7 augustus 2009 om 20:11
Hey Ilse,
wat verschrikkelijk dat jij dit ook mee moet maken, het is een rotgevoel. Momenteel woon ik er dus nog. Omdat mijn werk nog in de buurt is en ik anders enorm veel kosten maak met op en neer te rijden en ook geen rust heb bij mijn ouders.
Mag van mezelf er niet aan denken dat hij met haar smst... probeer mezelf niet gek te maken, maar het idee dat hij dat doet. Dat maakt me ziek...
Hij zegt dat ze niks afspreken met elkaar... maar ik geloof hem niet meer, vertrouwen is kapot gemaakt.
Hoop dat ik erg snel de sleutel krijg van mijn appartement, dan kan ik weg... en hopelijk als goede vrienden (ook al heb ik daar geen vertrouwen meer in)
Jij ook veel sterkte en mocht je willen kletsen dan hoor ik het graag
Liefs Bloemetje
wat verschrikkelijk dat jij dit ook mee moet maken, het is een rotgevoel. Momenteel woon ik er dus nog. Omdat mijn werk nog in de buurt is en ik anders enorm veel kosten maak met op en neer te rijden en ook geen rust heb bij mijn ouders.
Mag van mezelf er niet aan denken dat hij met haar smst... probeer mezelf niet gek te maken, maar het idee dat hij dat doet. Dat maakt me ziek...
Hij zegt dat ze niks afspreken met elkaar... maar ik geloof hem niet meer, vertrouwen is kapot gemaakt.
Hoop dat ik erg snel de sleutel krijg van mijn appartement, dan kan ik weg... en hopelijk als goede vrienden (ook al heb ik daar geen vertrouwen meer in)
Jij ook veel sterkte en mocht je willen kletsen dan hoor ik het graag
Liefs Bloemetje
vrijdag 14 augustus 2009 om 16:44
Hoi Bloemetje,
Wat zal het moeilijk voor je zijn om je ex nu nog wel dagelijks te zien. Maar kan me voorstellen dat je ook bij je ouders geen rust hebt.
Ben je nu ook naar een baan dichter bij je woonplaats aan het zoeken?
Zelf had ik gelukkig mijn appartementje nog aangehouden, tenminste ik had een afspraak met de huiseigenaar dat ik mocht ik terug willen, mijn woning terug kon krijgen.
Maar ik rij dus nog iedere dag voor mijn werk naar de woonplaats van mijn ex, en alleen al er heen rijden doet iedere pijn. We hebben wel zogenaamd ' vriendschappelik contact' maar daar word het voor mij niet veel beter op.
Hij heeft me verteld dat hij via internet een vrouw heeft leren kennen. Hij vindt haar wel aardig maar zegt veel meer voor mij te voelen maar wil toch met haar verder omdat hij gewoon niet alleen wil zijn. En hij wil iemand die snel kinderen wil krijgen met hem, en bij hem in het bedrijf wil gaan werken.
Het doet inderaad zo' n pijn om aan hem met een andere vrouw te denken, steeds als ik er aan denk word ik weer misselijk.
Kan jij wel slapen 's nachts? Ik nauwelijks hoewel het al een redelijke tijd uit is.
En lukt het je een beetje je vrije tijd nu op een andere manier in te vullen?
liefs Lise
Wat zal het moeilijk voor je zijn om je ex nu nog wel dagelijks te zien. Maar kan me voorstellen dat je ook bij je ouders geen rust hebt.
Ben je nu ook naar een baan dichter bij je woonplaats aan het zoeken?
Zelf had ik gelukkig mijn appartementje nog aangehouden, tenminste ik had een afspraak met de huiseigenaar dat ik mocht ik terug willen, mijn woning terug kon krijgen.
Maar ik rij dus nog iedere dag voor mijn werk naar de woonplaats van mijn ex, en alleen al er heen rijden doet iedere pijn. We hebben wel zogenaamd ' vriendschappelik contact' maar daar word het voor mij niet veel beter op.
Hij heeft me verteld dat hij via internet een vrouw heeft leren kennen. Hij vindt haar wel aardig maar zegt veel meer voor mij te voelen maar wil toch met haar verder omdat hij gewoon niet alleen wil zijn. En hij wil iemand die snel kinderen wil krijgen met hem, en bij hem in het bedrijf wil gaan werken.
Het doet inderaad zo' n pijn om aan hem met een andere vrouw te denken, steeds als ik er aan denk word ik weer misselijk.
Kan jij wel slapen 's nachts? Ik nauwelijks hoewel het al een redelijke tijd uit is.
En lukt het je een beetje je vrije tijd nu op een andere manier in te vullen?
liefs Lise
zaterdag 15 augustus 2009 om 13:49
Lise, ik voel met je mee. Vraag je af wat je ex zegt: 'hij voelt meer voor je, maar wil toch zijn leven delen met die andere vrouw'. Dat klopt gewoon niet. Dat mijn ex zegt 'van me te houden, maar het gewoon niet ziet zitten'.
Als iemand niet 100% voor je gaat, dan is dat houden van kennelijk niet zo veel dat die ander ervoor kiest om alleen verder te gaan. Met deze gedachte sus ik mezelf. Ondanks de pijn die je dan voelt, zul je op enig moment beseffen dat je iemand verdient die 100 % voor je gaat. Ik zie nu in dat hij altijd zijn carriere boven mij heeft gezet. Zijn carriere was altijd nummer 1. Ik kom hem elke nacht tegen in mijn dromen. Ik zie die dromen als het afscheid tussen hem en mij, waarin steeds meer verwijdering is tussen hem en mij.
Wat heb je gedaan met cadeautjes van hem die je altijd koesterde? Geef je het terug, gooi je het weg? Of bewaar je het?
Als iemand niet 100% voor je gaat, dan is dat houden van kennelijk niet zo veel dat die ander ervoor kiest om alleen verder te gaan. Met deze gedachte sus ik mezelf. Ondanks de pijn die je dan voelt, zul je op enig moment beseffen dat je iemand verdient die 100 % voor je gaat. Ik zie nu in dat hij altijd zijn carriere boven mij heeft gezet. Zijn carriere was altijd nummer 1. Ik kom hem elke nacht tegen in mijn dromen. Ik zie die dromen als het afscheid tussen hem en mij, waarin steeds meer verwijdering is tussen hem en mij.
Wat heb je gedaan met cadeautjes van hem die je altijd koesterde? Geef je het terug, gooi je het weg? Of bewaar je het?
zaterdag 15 augustus 2009 om 17:27
Hey lieve Lise,
Ben op zoek naar een baan in de buurt van Breda, maar dat is niet zo makkelijk. Heb het enorm naar mijn zin op mijn werk, maar ja dat is ook in de buurt van mijn ex.
Heb te horen gekregen dat al het papierwerk compleet is en dat ik over 2 weken de sleutel krijg.
Mijn ex zegt ook puur vriendschappelijk met haar te smsen, dat hij niks met haar wilt enz. dat hij nog aan mij moet denken. Denk toch dat mannen daar heel anders in zijn. Ik zie hem bijna nog elke nacht. Ook al proberen we elkaar te ontlopen. Ben gewoon compleet op, dus slaap wel. Erg om te horen dat het jou niet lukt, stopt je hoofd niet met nadenken?
Gelukkig woon je lekker in het gezelligde Den Bosch toch Lise? dat is gewoon supergezellig.
Mijn ex wil gewoon een vrouw die haar eigen leven heeft, maar ook weer niet teveel zodat ze bij hem in zijn bedrijf ook kan werken. Echt verschrikkelijk idee gewoon en dat benauwd me, als ik daar aan denk dan besef ik dat ik toch wel beter af ben zo zonder hem.
Ik loop alleen een enorme fase achter en zal hem straks als ik weg ga enorm missen. Dat moment daar probeer ik nog niet aan te denken.
Als je wilt kunnen we email adressen uitwisselen Lise, misschien elkaar een beetje steun bieden in deze moeilijke tijd.
Liefs Bloemetje
Ben op zoek naar een baan in de buurt van Breda, maar dat is niet zo makkelijk. Heb het enorm naar mijn zin op mijn werk, maar ja dat is ook in de buurt van mijn ex.
Heb te horen gekregen dat al het papierwerk compleet is en dat ik over 2 weken de sleutel krijg.
Mijn ex zegt ook puur vriendschappelijk met haar te smsen, dat hij niks met haar wilt enz. dat hij nog aan mij moet denken. Denk toch dat mannen daar heel anders in zijn. Ik zie hem bijna nog elke nacht. Ook al proberen we elkaar te ontlopen. Ben gewoon compleet op, dus slaap wel. Erg om te horen dat het jou niet lukt, stopt je hoofd niet met nadenken?
Gelukkig woon je lekker in het gezelligde Den Bosch toch Lise? dat is gewoon supergezellig.
Mijn ex wil gewoon een vrouw die haar eigen leven heeft, maar ook weer niet teveel zodat ze bij hem in zijn bedrijf ook kan werken. Echt verschrikkelijk idee gewoon en dat benauwd me, als ik daar aan denk dan besef ik dat ik toch wel beter af ben zo zonder hem.
Ik loop alleen een enorme fase achter en zal hem straks als ik weg ga enorm missen. Dat moment daar probeer ik nog niet aan te denken.
Als je wilt kunnen we email adressen uitwisselen Lise, misschien elkaar een beetje steun bieden in deze moeilijke tijd.
Liefs Bloemetje
maandag 17 augustus 2009 om 14:53
Opnieuwleven, je heb er helemaal gelijk in dat we eigenlijk iemand verdienen die wel 100% voor ons gaat. Nu is het nog heel moeilijk om te beseffen, maar uiteindelijk zal dat je wel gelukkiger maken ja. Bij mijn ex stond zijn carriere, oftewel zijn bedrijf ook altijd op 1. Als ik daar tegen protetsteerde zei hij altijd dat ik voor hem wel op 1 kwam, zolang ik het bedrijf maar niet in de weg stond. Tja,..
Fijn dat je ondanks dat je iedere dag over hem droomt, in je dromen wel steeds meer afstand tussen jullie voelt komen.
Zijn kadootjes en foto's heb ik bewaard, maar wel in de kast diep weg gestopt. Op servies van hem na, die heb ik een heel machteloze / wanhopige bui stuk gegooit.
Bloemetje, ik wil graag met je mailen, dan kan je elkaar toch wat meer details vertellen, die je niet op internet zet. Ik wilde je mijn mailadres sturen via een prive bericht, maar dat lukt niet. Volgens mij kan ik wel priveberichten ontvangen, misschien kan je mij zo je mailadres sturen.
Fijn dat je wel goed kan slapen, dat heb je wel nodig. Het lijkt me voor jou wel flink veel druk geven dat je contract per september niet verlengd wordt omdat je weer in Breda gaat wonen. De combinatie van je beeindigde relatie verwerken, een nieuw huis bewoonbaar maken en een nieuwe baan zoeken is ontzettend heftig. Hopelijk krijg je wel steun uit je omgeving. Is er nog wat werk te vinden in jouw sector?
Ik blijf dus maar nadenken 's nachts je en slaap daardoor te weinig. Soms raak ik echt in paniek door het alleen in bed liggen. Ik heb al allerlei homeopatische middeltjes geprobeerd, maar dat werkt niet. Naar de huisarts gaan om slaapmedicatie te vragen vind ik te ver gaan. Wel heb ik gemerkt dat als ik met mijn beste vriendin in 1 kamer lig, ik wel slaap. Dat doen we niet vaak, zij heeft gewoon een vriend, maar als het echt te gortig wordt slaap ik vaak een nachtje bij haar of zij bij mij. Daar heeft haar vriend ook wel begrip voor.
Ik werk met patienten en voor mijn net als jij meeleven en luisteren een belangrijk deel van mijn werk, en dat gaat toch lastiger als je je door slaapgebrek niet goed kan concentreren.
Ik woon trouwens niet in Den Bosch, maar wel vlakbij en het is er inderdaad heel gezellig.
Net als bij jou vond mijn vriend ook dat ik wel een eigen leven mocht hebben maar ook niet te veel, dat als het nodig was ik wel zou bijspringen bij zijn bedrijf. Hij vond het wel belangrijk dat voor mijn gevoel zijn bedrijf wel het belangrijkste was in mijn/ ons leven. Hij heeft dus ook de relatie beeindigd omdat hij dacht dat ik daar niet gelukkig van zou worden, en waarschijnlijk is dat ook wel zo. Maar mannen gaan inderdaad anders met zo iets om al vrouwen, ze kunnen een lange relatie zo veel makkelijker achter zich laten
Nog een fijne week toegewenst, en hopelijk tot mails!
liefs Lise
Fijn dat je ondanks dat je iedere dag over hem droomt, in je dromen wel steeds meer afstand tussen jullie voelt komen.
Zijn kadootjes en foto's heb ik bewaard, maar wel in de kast diep weg gestopt. Op servies van hem na, die heb ik een heel machteloze / wanhopige bui stuk gegooit.
Bloemetje, ik wil graag met je mailen, dan kan je elkaar toch wat meer details vertellen, die je niet op internet zet. Ik wilde je mijn mailadres sturen via een prive bericht, maar dat lukt niet. Volgens mij kan ik wel priveberichten ontvangen, misschien kan je mij zo je mailadres sturen.
Fijn dat je wel goed kan slapen, dat heb je wel nodig. Het lijkt me voor jou wel flink veel druk geven dat je contract per september niet verlengd wordt omdat je weer in Breda gaat wonen. De combinatie van je beeindigde relatie verwerken, een nieuw huis bewoonbaar maken en een nieuwe baan zoeken is ontzettend heftig. Hopelijk krijg je wel steun uit je omgeving. Is er nog wat werk te vinden in jouw sector?
Ik blijf dus maar nadenken 's nachts je en slaap daardoor te weinig. Soms raak ik echt in paniek door het alleen in bed liggen. Ik heb al allerlei homeopatische middeltjes geprobeerd, maar dat werkt niet. Naar de huisarts gaan om slaapmedicatie te vragen vind ik te ver gaan. Wel heb ik gemerkt dat als ik met mijn beste vriendin in 1 kamer lig, ik wel slaap. Dat doen we niet vaak, zij heeft gewoon een vriend, maar als het echt te gortig wordt slaap ik vaak een nachtje bij haar of zij bij mij. Daar heeft haar vriend ook wel begrip voor.
Ik werk met patienten en voor mijn net als jij meeleven en luisteren een belangrijk deel van mijn werk, en dat gaat toch lastiger als je je door slaapgebrek niet goed kan concentreren.
Ik woon trouwens niet in Den Bosch, maar wel vlakbij en het is er inderdaad heel gezellig.
Net als bij jou vond mijn vriend ook dat ik wel een eigen leven mocht hebben maar ook niet te veel, dat als het nodig was ik wel zou bijspringen bij zijn bedrijf. Hij vond het wel belangrijk dat voor mijn gevoel zijn bedrijf wel het belangrijkste was in mijn/ ons leven. Hij heeft dus ook de relatie beeindigd omdat hij dacht dat ik daar niet gelukkig van zou worden, en waarschijnlijk is dat ook wel zo. Maar mannen gaan inderdaad anders met zo iets om al vrouwen, ze kunnen een lange relatie zo veel makkelijker achter zich laten
Nog een fijne week toegewenst, en hopelijk tot mails!
liefs Lise
