
Relatie over - loslaten is zo moeilijk
maandag 26 januari 2009 om 17:14
Ik ben sinds twee weken weer vrijgezel, hij zette er een punt achter omdat hij zich niet zo aan mij wil binden als ik aan hem. Hij is gehecht aan zijn vrijheid, wil geen verantwoording afleggen, zijn eigen dingen doen en weinig tot geen rekening houden met mij. Iedereen zegt dat ik hem moet vergeten, door moet gaan met mijn eigen leven. Alleen: ik heb mezelf steeds verder weggecijferd om het te laten slagen tussen ons, hij was als een verslaving voor mij (en volgens mij ik ook voor hem getuige het constante contact zoeken met elkaar, zo'n twintig maal per dag). Ik wist dat het niet goed zat, dat hij niet echt voor me ging, maar ik ben enorm gaan knokken voor ons en heb dat lange tijd volgehouden. Nu val ik in een enorm gat. Ik heb bijna al mijn vrienden verwaarloosd, zijn wereld was de mijne geworden. Het liefst zou ik hem willen bellen en het weer proberen samen. Deze pijn is zo erg! Ik voel me zo alleen en afgewezen. Alles heb ik voor deze man gedaan. Ik had gehoopt dat hij mij ook zou gaan missen, maar daar lijkt het niet op, ik hoor niks van hem. En elke dag die verstrijkt, voelt het alsof hij verder bij me vandaan is. Daar raak ik dan van in paniek, bang dat hij me allang vergeten is. Ik weet dat deze man niet goed voor me is, maar ik heb toch nog hoop dat hij me niet kan missen, bereid is toch te investeren in ons. Hoe moet ik hem loslaten? Ik weet het ook even niet meer, ik moest het ergens kwijt!
zondag 15 februari 2009 om 04:02
een smoor-dr-maar-in-nummer
tekst:
I'm sick and tired of people like you
You think you're clever but you haven't a clue
(what can you do?)
A two watt light bulb is brighter than you
I'm sick and tired of people like you
You want it, you got it
Come take it, it's over here
You want it, you got it
Come take it, is that not clear?
You want it, you got it
Come take it, I'll do it for you
You want it, you got it
Come take it, just cross the line
The moral of the adventure is this
Take me for granted you are taking the piss
(Who love is this?)
I'd rather wind up with nothing at all
Than take a loser like you through it all
You want it, you got it
Come take it, it's over here
You want it, you got it
Come take it, is that not clear?
You want it, you got it
Come take it, I'll do it for you
You want it, you got it
Come take it, just cross the line
Cross the line
Why loser, why?
ben m nu ff zat!!!!!
zal morgen wel weer anders zijn maar nu ff niet!
tekst:
I'm sick and tired of people like you
You think you're clever but you haven't a clue
(what can you do?)
A two watt light bulb is brighter than you
I'm sick and tired of people like you
You want it, you got it
Come take it, it's over here
You want it, you got it
Come take it, is that not clear?
You want it, you got it
Come take it, I'll do it for you
You want it, you got it
Come take it, just cross the line
The moral of the adventure is this
Take me for granted you are taking the piss
(Who love is this?)
I'd rather wind up with nothing at all
Than take a loser like you through it all
You want it, you got it
Come take it, it's over here
You want it, you got it
Come take it, is that not clear?
You want it, you got it
Come take it, I'll do it for you
You want it, you got it
Come take it, just cross the line
Cross the line
Why loser, why?
ben m nu ff zat!!!!!
zal morgen wel weer anders zijn maar nu ff niet!
zondag 15 februari 2009 om 10:34
Scorpia, hoe was het?
Ohhh dat wakker worden... ik voel me in de ochtend zo'n zielig hoopje mens. Kan wel janken van ellende. Ook erg slecht geslapen. Wie stuurt er nou "HAPPY valentine" als je weet dat die persoon verre van happy is. En waarom kan ik in eerste instantie van 'n sms al blij zijn? Hij had hier op z'n knieen voor de deur moeten liggen, niet zo'n f*cking smsje! Ik verlaag mezelf door blij te zijn met het minimale... Met z'n "ik wil wel leuke dingen doen, je mag altijd bellen, dat ik niet bel wil niet zeggen dat ik niet aan je denk en je niet mis". Dat hij er maar in stikt!!!
Liefdesverdrietgehalte is nu 11+, ben zo verdrietig...
Ohhh dat wakker worden... ik voel me in de ochtend zo'n zielig hoopje mens. Kan wel janken van ellende. Ook erg slecht geslapen. Wie stuurt er nou "HAPPY valentine" als je weet dat die persoon verre van happy is. En waarom kan ik in eerste instantie van 'n sms al blij zijn? Hij had hier op z'n knieen voor de deur moeten liggen, niet zo'n f*cking smsje! Ik verlaag mezelf door blij te zijn met het minimale... Met z'n "ik wil wel leuke dingen doen, je mag altijd bellen, dat ik niet bel wil niet zeggen dat ik niet aan je denk en je niet mis". Dat hij er maar in stikt!!!
Liefdesverdrietgehalte is nu 11+, ben zo verdrietig...
zondag 15 februari 2009 om 11:18
Jeanne: sterkte meid! Ik weet hoe je je voelt! Pak jezelf beet, maak een plan voor vandaag als is het maar je keukenkastjes poetsen! Ik wou aan de ene kant dat ik zo'n smsje had gekregen (ja, ik neem ook genoegen met de kruimels), aan de andere kant maakt het het moeilijker voor jou! Bedenk voor jezelf dat jij pas weer gaat nadenken over een toekomst met hem als hij inderdaad op z'n knieen voor de deur ligt! En eerder niet! En dan nog: is dit de man die je wil? Ik probeer voor mezelf (hoe moeilijk ook) verder te denken dan de afwijzing: wil ik HEM eigenlijk wel echt? Of gaat het er alleen om dat hij MIJ niet wil? Hou je taai meid, schrijf van je af hier, samen staan we sterk!
Scorpia: hoe was het?
allemaal: maak er wat van vandaag, hoe moeilijk ook! Ga naar buiten al is het maar even!
Ik luister nu naar Christina Aquilera (Fighter): helpt wel!
Never, saw it coming
All of, your backstabbing
Just so, you could cash in
On a good thing before I realized your game
I heard, you're going around
Playing, the victim now
But don't, even begin
Feeling I'm the one to blame
'Cause you dug your own grave, uh huh
After all of the fights and the lies
Yes you wanted to harm me but that won't work anymore
Uh, no more, oh no, it's over
'Cause if it wasn't for all of your torture
I wouldn't know how to be this way now, and never back down
So I wanna say thank you
'Cause it makes me that much stronger
Makes me work a little bit harder
Makes me that much wiser
So thanks for making me a fighter
Made me learn a little bit faster
Made my skin a little bit thicker
It makes me that much smarter
So thanks for making me a fighter
Scorpia: hoe was het?
allemaal: maak er wat van vandaag, hoe moeilijk ook! Ga naar buiten al is het maar even!
Ik luister nu naar Christina Aquilera (Fighter): helpt wel!
Never, saw it coming
All of, your backstabbing
Just so, you could cash in
On a good thing before I realized your game
I heard, you're going around
Playing, the victim now
But don't, even begin
Feeling I'm the one to blame
'Cause you dug your own grave, uh huh
After all of the fights and the lies
Yes you wanted to harm me but that won't work anymore
Uh, no more, oh no, it's over
'Cause if it wasn't for all of your torture
I wouldn't know how to be this way now, and never back down
So I wanna say thank you
'Cause it makes me that much stronger
Makes me work a little bit harder
Makes me that much wiser
So thanks for making me a fighter
Made me learn a little bit faster
Made my skin a little bit thicker
It makes me that much smarter
So thanks for making me a fighter
zondag 15 februari 2009 om 11:27
quote:jeanne schreef op 15 februari 2009 @ 10:34:
Dat hij er maar in stikt!!!
Kun je niet terugsturen dat je geen smsjes of telefoontjes van hem meer wilt? Of ben je dan bang dat je ook echt niks meer zult krijgen? Toch is dat wel het beste.
Ik was zó bang dat ik hem voorgoed kwijt zou raken dat het bij mij echt enorm lang heeft geduurd voor ik durfde te zeggen dat hij me niet meer moest bellen en smsen. Hij ging op m'n gevoel spelen door dan nog te vragen: "Dus je wil echt nóóit meer wat van me horen?" Dan gaf ik geen antwoord en wist hij genoeg, want ik durfde die stap toch niet te zetten.
Ik zal vertellen hoe het bij mij is gegaan, misschien hebben jullie er wat aan. Ik ben niet het type van ineens geen contact meer, bij mij moet de pleister er langzaam worden afgetrokken, dan heb ik er voor mijn gevoel controle over, ookal duurt de pijn dan extra lang (zeggen ze).
Het is wel heel langzaam gegaan, maar ik had de controle.
GEEN SMS
Ik zei hem dat hij me niet meer moest smsen, maar moest bellen als hij wat te melden had, ik zou sms lezen, maar niet meer reageren. Als hij dan toch smste was het niet moeilijk om niet te reageren, want ik was toch duidelijk geweest dat ik niet meer zou reageren? Op die manier probeerde hij het nog wel, maar het smsen hield op een gegeven moment wel op.
GEVOLG
Het begon te wennen dat ik niet steeds als een junkie naar mijn telefoon zat te kijken om te kijken of ik een bericht had. Dat smsgeluid was ook totaal aan hem gelinkt, dus veranderde ik het toontje en ben ik expres veel met anderen gaan smsen, zodat ik vaak berichten terug kreeg die niet van hem waren.
(in het begin voelde ik me teleurgesteld als het bericht van een ander was, en vervolgens voelde ik me daar schuldig over. Als je dat herkend, dat geeft niet, gaat vanzelf voorbij)
BELLEN
Ik zei dat hij wel dat hij me mocht bellen, maar ik vertelde hem over mezelf vrijwel niks. Ik vroeg wel hoe het met hem ging, en waar hij mee bezig was, maar ik hield me over mezelf enorm op de vlakte. De dingen die ik wel vertelde waren positief, zoals wat ik had gedaan (vooral zonder hem natuurlijk)
Hem aan de telefoon hebben hield me ook scherp over waarom het tussen ons niet werkt. Als ik hem hoorde, dan werden mijn illusies gelijk weer over boord gegooid en stond ik weer met beide benen op de grond.
(Maar... voor de duidelijkheid: hij belde mij, ik hem niet! Je moet hem dus niet zelf gaan bellen)
GEVOLG
Ik wist hoe zijn leven eruit zag, maar hij had geen idee hoe ik in het leven stond. Dat gaf mij een bepaalde macht. Was het eerst een sport om hem bij me te houden tegen beter weten in, het veranderde in een sport om hem zijn ogen uit te steken met hoe goed het met mij ging en hoe druk ik het had.
Hij heeft wel een paar keer op enigzins verbaasd toontje gezegd dat het inderdaad goed met me ging. En ik dacht: "Lekker voor je!"
Ander gevolg was dat het bellen van zijn kant ook steeds minder werd. Hij mocht me bellen, dus het had geen zin meer om te vragen of ik 'écht nooit meer wat wilde horen'. Die vraag kwam dus ook niet meer. Op een gegeven moment was het zelfs zover dat hij ophing met: "Ik bel je nog wel."
Prima. Dat werd steeds minder en ik begon ook daar aan te wennen.
Nu is het rustig. Hij zit nog heel de dag in mijn hoofd, maar in plaats van dat hij als een krampachtige, dwangmatige, nerveuze aanwezigheid door mijn hoofd rent en schreeuwt, zit hij nu rustig op een bankje.
Dat hij er maar in stikt!!!
Kun je niet terugsturen dat je geen smsjes of telefoontjes van hem meer wilt? Of ben je dan bang dat je ook echt niks meer zult krijgen? Toch is dat wel het beste.
Ik was zó bang dat ik hem voorgoed kwijt zou raken dat het bij mij echt enorm lang heeft geduurd voor ik durfde te zeggen dat hij me niet meer moest bellen en smsen. Hij ging op m'n gevoel spelen door dan nog te vragen: "Dus je wil echt nóóit meer wat van me horen?" Dan gaf ik geen antwoord en wist hij genoeg, want ik durfde die stap toch niet te zetten.
Ik zal vertellen hoe het bij mij is gegaan, misschien hebben jullie er wat aan. Ik ben niet het type van ineens geen contact meer, bij mij moet de pleister er langzaam worden afgetrokken, dan heb ik er voor mijn gevoel controle over, ookal duurt de pijn dan extra lang (zeggen ze).
Het is wel heel langzaam gegaan, maar ik had de controle.
GEEN SMS
Ik zei hem dat hij me niet meer moest smsen, maar moest bellen als hij wat te melden had, ik zou sms lezen, maar niet meer reageren. Als hij dan toch smste was het niet moeilijk om niet te reageren, want ik was toch duidelijk geweest dat ik niet meer zou reageren? Op die manier probeerde hij het nog wel, maar het smsen hield op een gegeven moment wel op.
GEVOLG
Het begon te wennen dat ik niet steeds als een junkie naar mijn telefoon zat te kijken om te kijken of ik een bericht had. Dat smsgeluid was ook totaal aan hem gelinkt, dus veranderde ik het toontje en ben ik expres veel met anderen gaan smsen, zodat ik vaak berichten terug kreeg die niet van hem waren.
(in het begin voelde ik me teleurgesteld als het bericht van een ander was, en vervolgens voelde ik me daar schuldig over. Als je dat herkend, dat geeft niet, gaat vanzelf voorbij)
BELLEN
Ik zei dat hij wel dat hij me mocht bellen, maar ik vertelde hem over mezelf vrijwel niks. Ik vroeg wel hoe het met hem ging, en waar hij mee bezig was, maar ik hield me over mezelf enorm op de vlakte. De dingen die ik wel vertelde waren positief, zoals wat ik had gedaan (vooral zonder hem natuurlijk)
Hem aan de telefoon hebben hield me ook scherp over waarom het tussen ons niet werkt. Als ik hem hoorde, dan werden mijn illusies gelijk weer over boord gegooid en stond ik weer met beide benen op de grond.
(Maar... voor de duidelijkheid: hij belde mij, ik hem niet! Je moet hem dus niet zelf gaan bellen)
GEVOLG
Ik wist hoe zijn leven eruit zag, maar hij had geen idee hoe ik in het leven stond. Dat gaf mij een bepaalde macht. Was het eerst een sport om hem bij me te houden tegen beter weten in, het veranderde in een sport om hem zijn ogen uit te steken met hoe goed het met mij ging en hoe druk ik het had.
Hij heeft wel een paar keer op enigzins verbaasd toontje gezegd dat het inderdaad goed met me ging. En ik dacht: "Lekker voor je!"
Ander gevolg was dat het bellen van zijn kant ook steeds minder werd. Hij mocht me bellen, dus het had geen zin meer om te vragen of ik 'écht nooit meer wat wilde horen'. Die vraag kwam dus ook niet meer. Op een gegeven moment was het zelfs zover dat hij ophing met: "Ik bel je nog wel."
Prima. Dat werd steeds minder en ik begon ook daar aan te wennen.
Nu is het rustig. Hij zit nog heel de dag in mijn hoofd, maar in plaats van dat hij als een krampachtige, dwangmatige, nerveuze aanwezigheid door mijn hoofd rent en schreeuwt, zit hij nu rustig op een bankje.
zondag 15 februari 2009 om 11:30
quote:lovehurts schreef op 15 februari 2009 @ 11:18:
Ik probeer voor mezelf (hoe moeilijk ook) verder te denken dan de afwijzing: wil ik HEM eigenlijk wel echt? Of gaat het er alleen om dat hij MIJ niet wil?
Heel herkenbaar!
Bij ons was het continue strijd, vise versa. Als ik hem niet wilde was ik interessant en andersom. Maar zodra hij er dan toch weer was, wist ik niet meer hoe ik van hem moest komen.
Heel vermoeiend....
Ik probeer voor mezelf (hoe moeilijk ook) verder te denken dan de afwijzing: wil ik HEM eigenlijk wel echt? Of gaat het er alleen om dat hij MIJ niet wil?
Heel herkenbaar!
Bij ons was het continue strijd, vise versa. Als ik hem niet wilde was ik interessant en andersom. Maar zodra hij er dan toch weer was, wist ik niet meer hoe ik van hem moest komen.
Heel vermoeiend....
zondag 15 februari 2009 om 12:46
4wheels: goeie bijdrage! Ik lees hem later nog een keer over!
Jeanne: geeft niks! Heeft het wat opgeleverd? Zo niet, misschien jezelf voornemen dat je hem niet meer belt? Dat dit de laatste keer was? Ik moet zeggen dat ik nog steeds hoop op zijn telefoontje, maar dat ik me goed kan beheersen hem niet te bellen. Want: IK WIL NIET MEER AFGEWEZEN WORDEN!
Liefdesverdriet is gewoon heel erg zwaar!
Jeanne: geeft niks! Heeft het wat opgeleverd? Zo niet, misschien jezelf voornemen dat je hem niet meer belt? Dat dit de laatste keer was? Ik moet zeggen dat ik nog steeds hoop op zijn telefoontje, maar dat ik me goed kan beheersen hem niet te bellen. Want: IK WIL NIET MEER AFGEWEZEN WORDEN!
Liefdesverdriet is gewoon heel erg zwaar!

zondag 15 februari 2009 om 13:15

zondag 15 februari 2009 om 18:31
ruk de fuck. domme dingen gedaan ook eye opener geweest dat ik te oud ben voor dat gedoe. ( lekker vaag allemaal wat ik hier zo neer zet maar ik schaam me nu)
Hij heeft me vanmiddag gebeld, vragen hoe het gister was en ook omtrent mijn sol. Kaarten waren geregeld voor anouk.
na tel gesprek ontzettend voel van leegte. dus sms etc of hij vanavond wilde komen om filmpje te kijken. nee hij was moe ( werkt nu) en wilde dan tijd voor hem zelf. gevraagd of hij me miste. Nee maar dat heeft hij nooit gehad in relaties zei hij. Bindingsangst?? hij zegt dat het hem rust geeft nu er geen verwachtingen zijn bij zijn adres.
Hij komt wel van de week bij me. Mischien onderwerp bindingsangst aan sneiden? afgelopen uren waren een rollar coaster voor me. Dingen gedaan om gevoel te blokken en af te stompen. Maar GVD ik vind hem het gewoon waard. Dat ik op een plek was vannochtend en dacht dit heb ik allemaal gehad al en wil het liefst gewoon nu lekker tegen hem aankruipen, dat is me zoveel meer waard dan dit. ps het was geen one night stand. Ik heb niks gedaan met anderen in die zin.
Hij heeft me vanmiddag gebeld, vragen hoe het gister was en ook omtrent mijn sol. Kaarten waren geregeld voor anouk.
na tel gesprek ontzettend voel van leegte. dus sms etc of hij vanavond wilde komen om filmpje te kijken. nee hij was moe ( werkt nu) en wilde dan tijd voor hem zelf. gevraagd of hij me miste. Nee maar dat heeft hij nooit gehad in relaties zei hij. Bindingsangst?? hij zegt dat het hem rust geeft nu er geen verwachtingen zijn bij zijn adres.
Hij komt wel van de week bij me. Mischien onderwerp bindingsangst aan sneiden? afgelopen uren waren een rollar coaster voor me. Dingen gedaan om gevoel te blokken en af te stompen. Maar GVD ik vind hem het gewoon waard. Dat ik op een plek was vannochtend en dacht dit heb ik allemaal gehad al en wil het liefst gewoon nu lekker tegen hem aankruipen, dat is me zoveel meer waard dan dit. ps het was geen one night stand. Ik heb niks gedaan met anderen in die zin.
zondag 15 februari 2009 om 19:03
Scorp, dit is jezelf kwellen. Hij kan niet duidelijker tegen je zijn, maar je wilt het niet zien of horen: Hij wil je niet meer.
Ik had je graag iets anders verteld als dat je gelukkig had gemaakt, maar het maakt jou niet gelukkig om je in de waan te laten.
Toch steun ik je wel, hoor. Als het meevalt, maar ook als het enorm tegenvalt. Je hebt het waarschijnlijk nodig om het tot je door te laten dringen. Je moet nog door een paar situaties van pijn heen tot je beseft dat het niet meer gaat werken.
Dus wat je ook doet, blijf het van je afschrijven!
Ik zit vandaag overigens weer even op een 6... Zucht..
Ik had je graag iets anders verteld als dat je gelukkig had gemaakt, maar het maakt jou niet gelukkig om je in de waan te laten.
Toch steun ik je wel, hoor. Als het meevalt, maar ook als het enorm tegenvalt. Je hebt het waarschijnlijk nodig om het tot je door te laten dringen. Je moet nog door een paar situaties van pijn heen tot je beseft dat het niet meer gaat werken.
Dus wat je ook doet, blijf het van je afschrijven!
Ik zit vandaag overigens weer even op een 6... Zucht..
zondag 15 februari 2009 om 21:47
scorpia, wat rot, gevoel overheerst het verstand, of meer het 'gemis' overheerst het verstand. je hebt tijd nodig om het tot je door te laten dringen dat hij niet meer wil, alle pijn in 1x is soms teveel, mss moet je het nog wel 10x horen en afgewezen worden totdat je hem uitkotst.
Als je echt wil helen en niet meer aan de wond wil wroeten is het mss ook een idee om een tijd geen contact meer met hem te hebben.
Wij steunen hier hier hoe dan ook!
Als je echt wil helen en niet meer aan de wond wil wroeten is het mss ook een idee om een tijd geen contact meer met hem te hebben.
Wij steunen hier hier hoe dan ook!
zondag 15 februari 2009 om 23:40
Scorpia: ik steun je ook! Maar ben ergens blij dat ik niet in jouw schoenen sta. Die hoop, die wanhoop, zo zenuwslopend! Alles hangt van hem af, wat wil hij? Ik wil me niet meer zo afhankelijk voelen: vandaag wil hij me wel maar morgen misschien niet meer, wat is dat voor leven? Ik heb zoveel liefde te geven aan die man, waarom is hij daar niet blij mee? Hij zou daar toch blij mee moeten zijn? Ik ga er alles aan doen dat hij er wel blij mee is (zo was toen mijn gedachte). Nu houd ik mezelf voor: ik ben zoals ik ben, hij weet wat hij aan me heeft, als het niet genoeg is of hij het ergens anders beter kan krijgen, dan moet hij maar gaan! Ik wil niet mijn hele leven vechten voor zijn liefde! Dat hou ik niet vol, daar ga ik aan kapot en dat mag niet want ik ben een mooi mens die het niet verdient kapot te gaan aan iemand die haar soms wel en soms niet wil. Scorpia: als hij niet voor je gaat, kies dan voor jezelf en kies dan voor geen contact want het helpt je niet om contact met hem te houden ook al is hij je nog zo lief! Houden van is ook loslaten! Laat los waar je van houdt! Als het naar je terugkomt, dan is het van jou! Als het niet terugkomt, dan is het nooit van jou geweest en is het maar beter dat je er vanaf bent! Sterkte, voor allemaal (ook voor mezelf, zit toch te hopen dat die telefoon gaat ook al wil ik iets wat hij me niet kan geven).

zondag 15 februari 2009 om 23:59
Hee Scorpia,
het kan inderdaad beter zijn om geen contact te hebben, hoe verleidelijk het ook is.
Je vraagt je af of hij bindingsangst heeft (ik herken het). Vergeet echter niet: bindingsangst is ook een egoïstisch iets. Iemand met bindingsangst is absoluut angstig en de angst wordt als zeer echt ervaren, maar zo'n persoon denkt wel ook alleen aan de eigen behoeftes.
het kan inderdaad beter zijn om geen contact te hebben, hoe verleidelijk het ook is.
Je vraagt je af of hij bindingsangst heeft (ik herken het). Vergeet echter niet: bindingsangst is ook een egoïstisch iets. Iemand met bindingsangst is absoluut angstig en de angst wordt als zeer echt ervaren, maar zo'n persoon denkt wel ook alleen aan de eigen behoeftes.

maandag 16 februari 2009 om 07:14
Goedzo lovehurts, mooi en sterk geschreven!
ja Sad, Vergeet echter niet: bindingsangst is ook een egoïstisch iets. Iemand met bindingsangst is absoluut angstig en de angst wordt als zeer echt ervaren, maar zo'n persoon denkt wel ook alleen aan de eigen behoeftes.
Dat is een goede om in gedachten te houden.
ja Sad, Vergeet echter niet: bindingsangst is ook een egoïstisch iets. Iemand met bindingsangst is absoluut angstig en de angst wordt als zeer echt ervaren, maar zo'n persoon denkt wel ook alleen aan de eigen behoeftes.
Dat is een goede om in gedachten te houden.
maandag 16 februari 2009 om 09:00
Bedankt meiden! Ik werd gister zo overspoeld met al mijn gevoelens en dergelijke bah bah bah. Ik ga straks een lijstje maken met waar ik echt tegen aan liep. Nu lopen er allerlei dingen door elkaar heen dus mijn blik is nu heel troebel. Aan jullie woorden heb ik echt wat. Geeft mij nieuwe inzichten en ik ga kijken of ik ze kan gaan toe passen. Ik spreek jullie later en nog ontzettend bedankt voor jullie reacties!
maandag 16 februari 2009 om 09:50
maandag 16 februari 2009 om 11:12
Het weekend is weer voorbij! Het was best moeilijk en ik merk wel dat ik het fijn vind om veel te doen te hebben, het geeft me veel minder de kans om aan hem te denken.
Ik heb dat liedje 'You oughta know' van Alanis Morrissette een paar keer gedraaid en aan de ene kant vind ik het een steengoed nummer waar ze de boosheid goed kan uiten, maar aan de andere kant houdt het me ook in een positie waar ik niet in wil zitten. Ben veel te veel met hem bezig. Niet in de zin dat ik hem terugwil, maar in de zin dat ik het moeilijk vind dat hij zo weinig moeite voor me doet/heeft gedaan. Ik liep al vanaf 2006 te roepen dat ik op vakantie wilde, maar dat kon steeds niet (hij wilde wachten tot het 'goed' tussen ons ging) en nu weet hij niet hoe snel hij een reis moet boeken.
Het mij terugwinnen bestond uit alleen even bellen, verder niks. Als je iemand wil, dan doe je daar toch alle moeite van de wereld voor? Maar daarmee is het ook wel duidelijk dat hij geen moeite wil doen. Dat steekt me wel.
Weet niet meer wie het nou laatst vroeg, maar hij komt er op deze manier inderdaad wel erg makkelijk vanaf.
Terwijl ik hem kennende eigenlijk ook wel weet dat hij nu ook niet gelukkig is. En ergens hoop ik dat ook wel. Hij mag gelukkig zijn op de momenten dat ik dat ook ben (en die zijn er!), maar laat hem dan ook maar ongelukkig zijn als ik het moeilijk heb
Dus vanaf vandaag er weer lekker tegenaan!
Ik heb dat liedje 'You oughta know' van Alanis Morrissette een paar keer gedraaid en aan de ene kant vind ik het een steengoed nummer waar ze de boosheid goed kan uiten, maar aan de andere kant houdt het me ook in een positie waar ik niet in wil zitten. Ben veel te veel met hem bezig. Niet in de zin dat ik hem terugwil, maar in de zin dat ik het moeilijk vind dat hij zo weinig moeite voor me doet/heeft gedaan. Ik liep al vanaf 2006 te roepen dat ik op vakantie wilde, maar dat kon steeds niet (hij wilde wachten tot het 'goed' tussen ons ging) en nu weet hij niet hoe snel hij een reis moet boeken.
Het mij terugwinnen bestond uit alleen even bellen, verder niks. Als je iemand wil, dan doe je daar toch alle moeite van de wereld voor? Maar daarmee is het ook wel duidelijk dat hij geen moeite wil doen. Dat steekt me wel.
Weet niet meer wie het nou laatst vroeg, maar hij komt er op deze manier inderdaad wel erg makkelijk vanaf.
Terwijl ik hem kennende eigenlijk ook wel weet dat hij nu ook niet gelukkig is. En ergens hoop ik dat ook wel. Hij mag gelukkig zijn op de momenten dat ik dat ook ben (en die zijn er!), maar laat hem dan ook maar ongelukkig zijn als ik het moeilijk heb
Dus vanaf vandaag er weer lekker tegenaan!
maandag 16 februari 2009 om 12:55
4wheels, dat was ik, en begrijp precies wat je bedoeld, ik zit in dezelfde modus. De moeite die er niet gedaan is die steekt.
En ik geloof ook dat het bevestigd dat zij het niet genoeg waard vonden om hun best voor te doen en dat steekt nog meer...
Helemaal na alles wat het je kost heeft...
Maar er komt een dag, echt dan zitten we op de voorste rij met een super smile. Want wat je doet komt bij je terug...
En dat klinkt misschien wraakzuchtig maar mijn boosheid gaat niet om de afwijzing (natuurlijk doet dat ook zeer) maar om het egoistische en oneerlijke van de ander, want dat neemt ik hem ABSOLUUT wel kwalijk.
Hij heeft me een keuze ontnomen door te liegen!
En ik geloof ook dat het bevestigd dat zij het niet genoeg waard vonden om hun best voor te doen en dat steekt nog meer...
Helemaal na alles wat het je kost heeft...
Maar er komt een dag, echt dan zitten we op de voorste rij met een super smile. Want wat je doet komt bij je terug...
En dat klinkt misschien wraakzuchtig maar mijn boosheid gaat niet om de afwijzing (natuurlijk doet dat ook zeer) maar om het egoistische en oneerlijke van de ander, want dat neemt ik hem ABSOLUUT wel kwalijk.
Hij heeft me een keuze ontnomen door te liegen!
maandag 16 februari 2009 om 13:07
quote:dissapointed schreef op 16 februari 2009 @ 12:55:
En ik geloof ook dat het bevestigd dat zij het niet genoeg waard vonden om hun best voor te doen en dat steekt nog meer...
Helemaal na alles wat het je kost heeft...
Ja, dit is wel de goeie omschrijving, denk ik. Was ik dan echt zo weinig waard na alles wat ik voor hem gedaan en vooral gelaten heb.
Maar ik geloof niet dat hij er uiteindelijk makkelijk vanaf komt. Zijn ex was al jaloers voordat hij bij haar wegging, maar als hij nu naar haar teruggaat, dan zal dat er allemaal niet beter op worden.
Ja, in het begin zal ze hem overal zijn zin in geven, blij dat hij weer terug is na die jaren. Maar het lijkt me niks te moeten leven met een vent die eigenlijk niet bij je wil zijn, maar puur omdat hij niet alleen wil zijn en het toch ook niet ongezellig was (dat heeft hij over haar gezegd toen we het erover hadden of hij ooit terug naar haar zou gaan als hij en ik uit elkaar zouden gaan).
Hij zal zich al snel weer gecontroleerd voelen (en terecht, zij is voor de rest van haar leven nooit meer zeker van hem) en dat gun ik ze allebei.
Want dat is blijkbaar wat ze wilden.
En ik geloof ook dat het bevestigd dat zij het niet genoeg waard vonden om hun best voor te doen en dat steekt nog meer...
Helemaal na alles wat het je kost heeft...
Ja, dit is wel de goeie omschrijving, denk ik. Was ik dan echt zo weinig waard na alles wat ik voor hem gedaan en vooral gelaten heb.
Maar ik geloof niet dat hij er uiteindelijk makkelijk vanaf komt. Zijn ex was al jaloers voordat hij bij haar wegging, maar als hij nu naar haar teruggaat, dan zal dat er allemaal niet beter op worden.
Ja, in het begin zal ze hem overal zijn zin in geven, blij dat hij weer terug is na die jaren. Maar het lijkt me niks te moeten leven met een vent die eigenlijk niet bij je wil zijn, maar puur omdat hij niet alleen wil zijn en het toch ook niet ongezellig was (dat heeft hij over haar gezegd toen we het erover hadden of hij ooit terug naar haar zou gaan als hij en ik uit elkaar zouden gaan).
Hij zal zich al snel weer gecontroleerd voelen (en terecht, zij is voor de rest van haar leven nooit meer zeker van hem) en dat gun ik ze allebei.
Want dat is blijkbaar wat ze wilden.