relatieproblemen

19-07-2009 23:01 23 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo mijn probleem is het volgende: ik heb nu zo'n vier jaar een relatie en woon sinds een poos samen. We hebben een zoontje van 4 maanden. Door problemen uit het verleden gaat op dit moment de relatie niet echt lekker, vaak ruzie en ik voel me vaak onbegrepen, mijn vriend vindt alles mijn probleem en ziet niet in dat een relatie van twee kanten moet werken.

We hebben al een paar keer op het punt gestaan een einde aan de relatie te maken maar we houden teveel van elkaar om los te laten en blijven proberen, echter ik merk dat het proberen meer van mijn kant komt dan de zijne. Ik merk dat ik steeds meer op mijn tenen loop om maar geen ruzie te maken en hij doet behoorlijk afstandelijk. Ik probeer het op allerlei manieren goed te houden maar is het eerlijk om van mij te verwachten dat ik degene ben die de relatie alleen goed moet houden?

Zijn er mensen die dit herkennen en hoe moet ik ermee omgaan?
Alle reacties Link kopieren
Herkennen...jazeker...dan van mijn vorige relatie.Nu ik een hele fijne man heb...en gelukkig ben is het ook makkelijk om voor mij een reactie te geven.

Sinds ik toen gescheiden ben..ben ik weer mezelf geworden..de spanning was weg toen hij weg was..en dat was voor de kinderen misschien moeilijk...maar ouders die steeds ruzie maken is ook niet gezond.Kinderen voelen meer aan dan je denkt.
Yups, het moet van twee kanten komen. Echter vrouwen kunnen behoorlijk zuigen. En dan niet alleen in bed, maar vooral met problemen. Hoe communiceer je met hem? Normale toon?
Alle reacties Link kopieren
Ja ik probeer zoveel mogelijk op een normale manier met hem te communiceren maar het is moeilijk want ik moet steeds afwegen kan ik dit wel zeggen en hoe reageert ie als ik dat zeg. Hij zegt hij heeft geen probleem alles is mijn probleem.

En doordat ik steeds het gevoel heb op mijn tenen te moeten lopen raak ik dus ook geirriteerd
Respect opeisen en anders weg. Maar ook met respect met hem omgaan. (wat iets anders is dan op tenen lopen en hem plezieren)
Alle reacties Link kopieren
Op je tenen lopen moet je niet doen, nooit. Je kunt beter je partner kwijtraken dan jezelf. Dus vanaf nu gewoon jezelf zijn je grenzen aangeven. Dan heb je misschien af en toe een botsing, maar zo leer je elkaar wel kennen.



Wat zijn die problemen uit het verleden? is het ook echt jouw probleem of iets van jullie samen. En waarom wil je een relatie redden waarin je niet jezlf mag zijn?
quote:return_of_kreng schreef op 19 juli 2009 @ 23:31:

Op je tenen lopen moet je niet doen, nooit. Je kunt beter je partner kwijtraken dan jezelf. Dus vanaf nu gewoon jezelf zijn je grenzen aangeven. Dan heb je misschien af en toe een botsing, maar zo leer je elkaar wel kennen.



Wat zijn die problemen uit het verleden? is het ook echt jouw probleem of iets van jullie samen. En waarom wil je een relatie redden waarin je niet jezlf mag zijn?



Ik ben het met je eens.

Echter.. heel vaak is het niet zozeer dat iemand zichzelf niet mag zijn, maar dat het erin is geslopen door wederzijds gedrag. Dus ik geloof wel in het een hernieuwde kans geven. Op basis van respect. Allereerst voor jezelf. Het zal alleen een hele kunst zijn om dat om te buigen. De reden waarom mensen dit laten gebeuren is omdat er een groot voordeel inzit voor zichzelf.
Alle reacties Link kopieren
Er kan inderdaad wel een kans zijn. Ben het met je eens dat dit ingesleten gedrag kan zijn. Betekent dat je het patroon moet doorbreken. Een ander gedrag van TO gat ook een andere reacte van haar vriend opleveren. Als zij echter op har tenen heeft gelopen en daar nu me stopt, gaat dat in eerste instantie een conflict oplevrenen, omdat vriend ineens weer weerstand krijgt, wat ie niet meer gewend zal zijn. Als hij echter zich realiseert dat hij wel degelijk een probleem heeft omdat zij dat heeft, kan dat leiden tot een verschuiving die positief kan uitpakken, maar die ook kan leiden tot een definitieve breuk. Maar ook dat is beter dan doormodderen.
Alle reacties Link kopieren
De problemen uit het verleden zijn niet makkelijk voor me te vertellen maar doe het toch. Ik heb sinds ik deze relatie heb twee miskramen gehad, we woonden toen nog niet samen maar ik heb me zo alleen gevoeld, ging alleen naar het ziekenhuis en kreeg niet eens een belletje hoe het was, ja het levcen gaat door. tuurlijk hjet leven gaat door maar ik had gewoon langer nodig die dingen te verwerken.

Maar hij onderkent zijn aandeel hierin dat is mijn probleem.

Nu klinkt het net of hij een grote egoist is maar dat is niet zo, we hebben ook hele goede momenten maar af en toe komt dat naar boven.
Alle reacties Link kopieren
Zou je misschien nog iets meer willen vertellen over je relatie? Dan hebben we een iets beter beeld en kunnen we je beter adviseren.



Je kunt beter je partner kwijtraken dan jezelf.



Helemaal mee eens!
quote:manita25 schreef op 19 juli 2009 @ 23:44:

De problemen uit het verleden zijn niet makkelijk voor me te vertellen maar doe het toch. Ik heb sinds ik deze relatie heb twee miskramen gehad, we woonden toen nog niet samen maar ik heb me zo alleen gevoeld, ging alleen naar het ziekenhuis en kreeg niet eens een belletje hoe het was, ja het levcen gaat door. tuurlijk hjet leven gaat door maar ik had gewoon langer nodig die dingen te verwerken.

Maar hij onderkent zijn aandeel hierin dat is mijn probleem.

Nu klinkt het net of hij een grote egoist is maar dat is niet zo, we hebben ook hele goede momenten maar af en toe komt dat naar boven.Ik denk dat het beste wat je kunt doen is ZEGGEN dat het tegen viel van hem dat hij er niet voor je was en dat in het gevolg dat wel van hem verwacht omdat het pijn doet als hij in moeilijke tijden afwezig is. PUNT. Een mededeling. Hij wil jou naar alle waarschijnlijkheid helemaal geen pijn doen maar kan niks met jouw manier van reageren.
Alle reacties Link kopieren
@dnm: Je hebt gelijk dat ik dat gewoon moet zeggen en dat heb ik ook heus wel gedaan maar wat doe je als iemand dan wegloopt? Ik weet dat hij er ook verdriet van heeft gehad maar ik zou dat graag samen delen snap je?
Alle reacties Link kopieren
Hij heeft dus een andere manier om met verdriet om te gaan. Jij wilt er over praten, hij niet.

Wat ik nu ga schrijven zijn vooral aannames, maar misschein helpt het je om zijn kant te kunnen zien en er zo uit te komen?

Voor een man is verdriet om een miskraam misschien ook lastiger te begrijpen, omdat een zo prille zwangerschap misschien nog niet iets reeels is.



Heb je hem destijds ook letterlijk gevragd om met je mee te gaan? Heb je m letterlijk gezegd dat je er behoefte aan had, hem zelf gebeld? Bij sommige mannen is het gewoon nodig om aan te gven dat ze gewenst zijn bij iets dat ze misschien beschouwen als een "vrouwenprobleem" .Als je gezegd hebt dat je teleurgesteld was in zijn reactie, dan moet je het nu daarmee eigenlijk ook proberel los te laten en ook proberen te acepteren dat hij zijn verdriet hierover niet met jou kan of wil delen. Kan of wil jij dat niet, dan moet je concluderen dat je niet bijelkaar past.
quote:manita25 schreef op 20 juli 2009 @ 00:01:

@dnm: Je hebt gelijk dat ik dat gewoon moet zeggen en dat heb ik ook heus wel gedaan maar wat doe je als iemand dan wegloopt? Ik weet dat hij er ook verdriet van heeft gehad maar ik zou dat graag samen delen snap je?



Ik denk toch dat bepaalde zaken niet helemaal helder zijn tussen jullie. Respect naar jou toe. Das iets wat je op natuurlijke wijze zou moeten afdwingen, dan gebeurt zoiets stomweg niet.



Met RoK eens verder...
Alle reacties Link kopieren
Ik merk dat ik steeds meer op mijn tenen loop om maar geen ruzie te maken en hij doet behoorlijk afstandelijk. Ik probeer het op allerlei manieren goed te houden maar is het eerlijk om van mij te verwachten dat ik degene ben die de relatie alleen goed moet houden?



Is jullie huidige situatie voortgekomen uit het onbegrip van hem over de 2 miskramen, of zijn er nog andere dingen die spelen?



En nee... een goede relatie onderhoud je met zijn tweeen, daar kan er niet maar 1 voor zorgen...
Alle reacties Link kopieren
@annemariedejong: er zijn meerdere zaken die spelen het is een samenloop van dingen. Ik voel me onbegrepen en alleen staan. Als ik er met hem over wil praten krijg ik gewoon het idee niet door te dringen. Heb meerdere keren voorgesteld een time out maar dan wil hij ineens wel praten maar dat duurt maar even. Het is zo moeilijk soms en misschien moet ik ook onder ogen zien dat we misschien wel niet bij elkaar passen.
Je wil doordringen, misschien zit het daar wel in. Ik denk echt dat het aan je manier van communiceren ligt. Je wil pushen naar het bereiken van jouw doel. Met of zonder deze relatie is het toch handig jezelf eens onder de loep te nemen.



Vraagje, heeft hij respect voor jou?
Alle reacties Link kopieren
quote:domnaiefmutsje schreef op 20 juli 2009 @ 01:13:

Je wil doordringen, misschien zit het daar wel in. Ik denk echt dat het aan je manier van communiceren ligt. Je wil pushen naar het bereiken van jouw doel. Met of zonder deze relatie is het toch handig jezelf eens onder de loep te nemen.



Vraagje, heeft hij respect voor jou?



je hebt gelijk dat moet ik toegeven, maar ik dring ws zo door omdat ik niet weet hoe ik hem anders kan bereiken omdat hij altijd zo onverschillig lijkt het reageert.

Op je vraag of hij respect voor me heeft ja en andersom ook.
quote:manita25 schreef op 20 juli 2009 @ 01:21:

[...]





je hebt gelijk dat moet ik toegeven, maar ik dring ws zo door omdat ik niet weet hoe ik hem anders kan bereiken omdat hij altijd zo onverschillig lijkt het reageert.

Op je vraag of hij respect voor me heeft ja en andersom ook.Als hij het chinees wat je spreekt niet verstaat, waarom ga je dan chinees schreeuwen? Oftewel, als de communicatie niet aanslaat dan zou het wellicht de moeite zijn om de communicatie aan te passen op iets wat wel aanslaat? Het doel is hem bereiken lijkt me.
Alle reacties Link kopieren
Wat heeft je de verwachting gegeven dat jullie relatie substantieel zou verbeteren? Na de eerste miskraam ben immers nog twee keer zwanger geworden en inmiddels hebben jullie een kind. Het lijkt me dat je eerst goed over je relatie nadenkt voordat je zwanger wordt.
Alle reacties Link kopieren
quote:wuiles schreef op 20 juli 2009 @ 18:49:

Wat heeft je de verwachting gegeven dat jullie relatie substantieel zou verbeteren? Na de eerste miskraam ben immers nog twee keer zwanger geworden en inmiddels hebben jullie een kind. Het lijkt me dat je eerst goed over je relatie nadenkt voordat je zwanger wordt.



Au! Ik wilde het zelf niet zeggen, maar ben het wel met je eens.



Ik ben dan ook van mening dat je het aan je kindje en aan jullie verschuldigd bent om alle zeilen bij te hijsen om een betere relatie te krijgen. Zoek desnoods hulp van buitenaf.
Alle reacties Link kopieren
Manita, het is lastig je te helpen bij je vraag als je alleen maar aangeeft dat je niet tot hem doordringt. Ik wil niet vissen met vragen waar je geen antwoord op wil geven... maar nu is het lastig voor ons om je te begrijpen. Je zegt niet zomaar als je net een kindje hebt van 4 maanden, na zoveel pijn en moeite, dat je er misschien maar beter mee kan stoppen... als er niet veel meer speelt dan dit!

Waar uit het zich in, hebben jullie veel ruzie, luistert hij nooit naar je, hebben jullie het ook wel fijn samen... Wil hij er niet aan werken en hoe behandeld hij jou verder?
Alle reacties Link kopieren
Manita, is je vriend verder geintereseerd in jou, in hoe je dag was, hoe jij over dingen denkt, wat je meemaakt, hoe je je voelt? Is hij empatisch als er iets met je is, als je ziek bent of je rot volet (lichamelijk of geestelijk). Kennelijk niet met je miskramen, maar daarbuiten? Als hij dat verder ook niet is, dan verwacht of hoop je het misschien als er zoiets heel rots met je gebeurt maar als het totaal niet in hem zit dan vraag je waarschijnlijk iets wat hij je niet kan geven, of in ieder geval niet op de manier die jij wilt.



Op je tenen lopen is niet goed. Als je dat aangeeft aan je partner zou hij dat toch aan moeten grijpen om eens goed te praten over wat jij wilt en wat hij wilt en hoe jullie elkaar daarin kunnen vinden en helpen. In mijn ogen wil je voor je partner het beste en wil je daar ook graag moeite voor doen. Dat jij dat doet en dat het teveel is is het punt waarop je zegt: ho stop, ik wil het graag anders, kunnen we erover praten hoe we dit samen anders kunnen doen?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven