Relaties
alle pijlers
rust en ruimte
zondag 27 september 2009 om 11:03
Weet niet zo goed wat ik wil hiermee, wil het in ieder geval even kwijt want pieker mezelf suf....
Is voor mij de eerste keer dat ik een topic open, best eng.
Het volgende is er aan de hand:
Ik heb bijna een jaar een relatie, terwijl ik helemaal niet op zoek was en wel een beetje klaar was met mannen en al het gedoe.
juist toen liepen we elkaar tegen het lijf.
Ik heb 2 dochters en we begonnen langzaam, tijdje nog geheim gehouden tegenover de buitenwereld om eerst met elkaar te ontdekken wat we wilden.
Ook hij had het nodige meegemaakt in vorige relaties.
Toch klikte het goed, en op een bepaald moment gaat er een knop om en ga je ervoor, samen.
Van de zomer zijn we heerlijk op vakantie geweest, echt super, met de kinderen, geweldig voor allemaal!
Tot die tijd zagen we elkaar dagelijks, we wonen 30 km van elkaar vandaan, door de kinderen ben ik nogal aan huis gebonden dus kwam hij naar mij toe.
Dat we elkaar zo vaak zagen is erin geslopen, we hadden grote plannen tot we eerlijk hebben gezegd dat het toch wel wat snel ging allemaal.
Na de vakantie zijn we elkaar een stuk minder vaak gaan zien, niks mee want het gaat niet om hoe vaak je elkaar ziet vind ik.
Het heen en weer rijden en weinig thuis zijn brak mijn vriend op, wat ik heel goed begrijp.
Nu deed hij de afgelopen week anders, ik voelde dat er iets niet klopte maar kon er de vinger niet op leggen, als ik hem erna vroeg zei hij dat er niks was.
Tot hij me afgelopen vrijdag vroeg om hem nog een avond alleen te laten, meestal zijn we vanaf vrijdag een weekend samen.
Geen probleem mee maar heb hem even gebeld want zoiets overleg ik liever telefonisch.
Aan de telefoon kwam er een heel ander verhaal, een verhaal wat we gister nog eens face-to-face hebben besproken:
Mijn vriend wil ruimte en tijd, hij "zit in een tweestrijd" hij heeft "zo'n drang om zelfstandig en blij te zijn met zichzelf" en "weet niet hoe hij dit combineren moet "wel "vindt hij me ontzettend lief en houdt ook echt van me".
Ik wil hem die rust en ruimte geven, ik wil voor mijn relatie vechten, maar wel samen.
We hebben verder niks afgesproken, we houden contact maar hoe weet ik niet.
Tja en wat ik hier eigenlijk mee, geen idee, ik ben zo bang dat dit het begin van het einde is en ik gewoon zit te wachten tot hij belsoten heeft niet verder te willen.
Maar als ik er nu een punt achter en dan ben ik hem kwijt terwijl het misschien allemaal wel goedkomt.
Vind het maar lastig allemaal.....
Is voor mij de eerste keer dat ik een topic open, best eng.
Het volgende is er aan de hand:
Ik heb bijna een jaar een relatie, terwijl ik helemaal niet op zoek was en wel een beetje klaar was met mannen en al het gedoe.
juist toen liepen we elkaar tegen het lijf.
Ik heb 2 dochters en we begonnen langzaam, tijdje nog geheim gehouden tegenover de buitenwereld om eerst met elkaar te ontdekken wat we wilden.
Ook hij had het nodige meegemaakt in vorige relaties.
Toch klikte het goed, en op een bepaald moment gaat er een knop om en ga je ervoor, samen.
Van de zomer zijn we heerlijk op vakantie geweest, echt super, met de kinderen, geweldig voor allemaal!
Tot die tijd zagen we elkaar dagelijks, we wonen 30 km van elkaar vandaan, door de kinderen ben ik nogal aan huis gebonden dus kwam hij naar mij toe.
Dat we elkaar zo vaak zagen is erin geslopen, we hadden grote plannen tot we eerlijk hebben gezegd dat het toch wel wat snel ging allemaal.
Na de vakantie zijn we elkaar een stuk minder vaak gaan zien, niks mee want het gaat niet om hoe vaak je elkaar ziet vind ik.
Het heen en weer rijden en weinig thuis zijn brak mijn vriend op, wat ik heel goed begrijp.
Nu deed hij de afgelopen week anders, ik voelde dat er iets niet klopte maar kon er de vinger niet op leggen, als ik hem erna vroeg zei hij dat er niks was.
Tot hij me afgelopen vrijdag vroeg om hem nog een avond alleen te laten, meestal zijn we vanaf vrijdag een weekend samen.
Geen probleem mee maar heb hem even gebeld want zoiets overleg ik liever telefonisch.
Aan de telefoon kwam er een heel ander verhaal, een verhaal wat we gister nog eens face-to-face hebben besproken:
Mijn vriend wil ruimte en tijd, hij "zit in een tweestrijd" hij heeft "zo'n drang om zelfstandig en blij te zijn met zichzelf" en "weet niet hoe hij dit combineren moet "wel "vindt hij me ontzettend lief en houdt ook echt van me".
Ik wil hem die rust en ruimte geven, ik wil voor mijn relatie vechten, maar wel samen.
We hebben verder niks afgesproken, we houden contact maar hoe weet ik niet.
Tja en wat ik hier eigenlijk mee, geen idee, ik ben zo bang dat dit het begin van het einde is en ik gewoon zit te wachten tot hij belsoten heeft niet verder te willen.
Maar als ik er nu een punt achter en dan ben ik hem kwijt terwijl het misschien allemaal wel goedkomt.
Vind het maar lastig allemaal.....
zondag 27 september 2009 om 19:28
het lijken tegenstrijdigheden maar zo is het niet, we hebben nog steeds een relatie, geen pauze.
hij twijfelt aan de relatie maar houd wel van me....
het is lastig uitleggen, er komt een heleboel gevoel bij kijken nog,
vrijdag heb ik hem gebeld en kwam het kort ter sprake, we zouden elkaar zaterdag zien en spraken af dan verder te praten.
ja de kaart was misschien niet handig, maar zoals ColeRage het zo mooi aangaf vond ik het een mooi gebaar van hart onder de riem steken en toch een soort van afsluiter van het gesprek want we gingen wel wat raar uit elkaar....
blijft lastig het zo uit te leggen maar is niet mijn bedoeling om onduidelijk over te komen.
hij twijfelt aan de relatie maar houd wel van me....
het is lastig uitleggen, er komt een heleboel gevoel bij kijken nog,
vrijdag heb ik hem gebeld en kwam het kort ter sprake, we zouden elkaar zaterdag zien en spraken af dan verder te praten.
ja de kaart was misschien niet handig, maar zoals ColeRage het zo mooi aangaf vond ik het een mooi gebaar van hart onder de riem steken en toch een soort van afsluiter van het gesprek want we gingen wel wat raar uit elkaar....
blijft lastig het zo uit te leggen maar is niet mijn bedoeling om onduidelijk over te komen.
zondag 27 september 2009 om 19:56
Ik denk dat het vrij duidelijk is, maar dat je dat wat hij zegt en dat wat jij wilt horen door elkaar haalt. Niet lomp bedoeld overigens.
Daarnaast vroeg ik ook al naar die kaart. Waarom stuurde je die? Hij wil rust, en jij stuurt een kaart. Dan lijkt het net alsof je hem niet gehoord hebt, zelfs na jullie gesprek dat blijkbaar heftig genoeg was om op een rare manier uit elkaar te gaan (op dat moment bedoel ik).
Hij houdt van je maar weet niet of hij een relatie met je wilt. Hij wil geen pauze, maar spreekt je nu niet. Als ik in jou situatie zat zou ik dit wel degelijk als een pauze/eind zien.
Wat doet hij nu concreet wél om jullie relatie te verbeteren/ leuk te laten zijn? Niets toch? Hij weet ook niet of hij dat wel wil.
In plaats van te piekeren over hem en jullie relatie, kun je deze tijd misschien gebruiken om "te piekeren" over jezelf. Waarom pieker jij, waarom voel je je zo hierin, waarom heb je zo graag meteen die antwoorden en die bevestiging?
Daarnaast vroeg ik ook al naar die kaart. Waarom stuurde je die? Hij wil rust, en jij stuurt een kaart. Dan lijkt het net alsof je hem niet gehoord hebt, zelfs na jullie gesprek dat blijkbaar heftig genoeg was om op een rare manier uit elkaar te gaan (op dat moment bedoel ik).
Hij houdt van je maar weet niet of hij een relatie met je wilt. Hij wil geen pauze, maar spreekt je nu niet. Als ik in jou situatie zat zou ik dit wel degelijk als een pauze/eind zien.
Wat doet hij nu concreet wél om jullie relatie te verbeteren/ leuk te laten zijn? Niets toch? Hij weet ook niet of hij dat wel wil.
In plaats van te piekeren over hem en jullie relatie, kun je deze tijd misschien gebruiken om "te piekeren" over jezelf. Waarom pieker jij, waarom voel je je zo hierin, waarom heb je zo graag meteen die antwoorden en die bevestiging?
zondag 27 september 2009 om 20:17
hmm ik ben even niet online en dit topic heeft een heel ander staartje gekregen....
nu ik deze extra posts door heb gelezen.. komt het idd heel anders over...
maar ik blijf bij mijn eerste mening.. geef het tijd.. en als ik dit zo lees hebben jullie allebei het nodig..
hoe kan je energie en tijd in een relatie stoppen als je niet eens je eigen zaakjes in orde hebt ...
nu ik deze extra posts door heb gelezen.. komt het idd heel anders over...
maar ik blijf bij mijn eerste mening.. geef het tijd.. en als ik dit zo lees hebben jullie allebei het nodig..
hoe kan je energie en tijd in een relatie stoppen als je niet eens je eigen zaakjes in orde hebt ...
zondag 27 september 2009 om 20:53
quote:RageCorp schreef op 27 september 2009 @ 20:17:
hmm ik ben even niet online en dit topic heeft een heel ander staartje gekregen....
nu ik deze extra posts door heb gelezen.. komt het idd heel anders over...
Bij het typen van een openingspost zou eigenlijk een lijst moeten verschijnen met vragen die de meest belangrijke zaken alvast in kaart brengt hè. Dat zou zoveel schelen.
hmm ik ben even niet online en dit topic heeft een heel ander staartje gekregen....
nu ik deze extra posts door heb gelezen.. komt het idd heel anders over...
Bij het typen van een openingspost zou eigenlijk een lijst moeten verschijnen met vragen die de meest belangrijke zaken alvast in kaart brengt hè. Dat zou zoveel schelen.
