Relaties
alle pijlers
Ruzie om katje
maandag 4 januari 2010 om 10:20
Hey dames!
Graag zou ik jullie kijk op mijn 'probleem' eens willen zien..
't gaat om het volgende:
Vriendlief en ik zijn al 3 jaar samen. We hebben het leuk, wonen sinds een aantal maanden samen, zijn nog steeds verliefd en vinden elkaar onze 'liefde van ons leven'. Wat dat betreft gaat het prima.
Probleem is echter dat ik écht heel erg graag een katje als huisdier wil, terwijl mijn vriend dit absoluut niet wil. Ik zal voor de duidelijkheid even onze visies tegen elkaar uitzetten.
Ik: ben opgegroeid met katten en heb jarenlang al de wens gehad om, zodra de mogelijkheid daar was een eigen katje in huis te halen. Een schattig katje is een ontzettende aanvulling en kan je zoveel liefde en plezier geven.
Hij: is ook opgegroeid met katten en heeft tijdens zijn vorige relatie buiten zijn wil om met twee katten geleefd (ex heeft deze opgehaald terwijl hij aangegeven had dit niet te willen). Hij ziet alleen de nadelen: kapotte meubels, stank en zorg die je aan het beestje moet besteden.
Hierin staan we dus lijnrecht tegenover elkaar. Ik heb al van alles geprobeerd om hem op andere gedachten te brengen, maar hij blijft bij zijn standpunt, net als ik. We zijn beiden errug ontzettend koppig, maar hierdoor wel gelijkwaardig aan elkaar.
Gister kwam het tot een knallende ruzie, ik vond dat hij het best wel kon proberen, zo'n katje in huis. Wie zegt dat het katje dat wij halen alle meubels kapot krabt en vervelend is? Daarentegen vond hij dat ik zijn afkeer jegens katten moest begrijpen.
Ik word er moe van, dit is al een half jaar een issue. Het klinkt misschien raar, maar ik word zó verdrietig van de gedachte dat ik nooit een katje in huis zal kunnen hebben. Daarentegen besef ik ook dat ik mijn geliefde niet kwijt wil en dus misschien die wens opzij zal moeten zetten als hij het écht niet wil.
Wat vinden jullie ervan? Ik twijfel namelijk of ik nog langer hem moet proberen te overtuigen of hem in deze maar zijn gelijk moet geven, hoe moeilijk dat ook zal zijn.
Graag zou ik jullie kijk op mijn 'probleem' eens willen zien..
't gaat om het volgende:
Vriendlief en ik zijn al 3 jaar samen. We hebben het leuk, wonen sinds een aantal maanden samen, zijn nog steeds verliefd en vinden elkaar onze 'liefde van ons leven'. Wat dat betreft gaat het prima.
Probleem is echter dat ik écht heel erg graag een katje als huisdier wil, terwijl mijn vriend dit absoluut niet wil. Ik zal voor de duidelijkheid even onze visies tegen elkaar uitzetten.
Ik: ben opgegroeid met katten en heb jarenlang al de wens gehad om, zodra de mogelijkheid daar was een eigen katje in huis te halen. Een schattig katje is een ontzettende aanvulling en kan je zoveel liefde en plezier geven.
Hij: is ook opgegroeid met katten en heeft tijdens zijn vorige relatie buiten zijn wil om met twee katten geleefd (ex heeft deze opgehaald terwijl hij aangegeven had dit niet te willen). Hij ziet alleen de nadelen: kapotte meubels, stank en zorg die je aan het beestje moet besteden.
Hierin staan we dus lijnrecht tegenover elkaar. Ik heb al van alles geprobeerd om hem op andere gedachten te brengen, maar hij blijft bij zijn standpunt, net als ik. We zijn beiden errug ontzettend koppig, maar hierdoor wel gelijkwaardig aan elkaar.
Gister kwam het tot een knallende ruzie, ik vond dat hij het best wel kon proberen, zo'n katje in huis. Wie zegt dat het katje dat wij halen alle meubels kapot krabt en vervelend is? Daarentegen vond hij dat ik zijn afkeer jegens katten moest begrijpen.
Ik word er moe van, dit is al een half jaar een issue. Het klinkt misschien raar, maar ik word zó verdrietig van de gedachte dat ik nooit een katje in huis zal kunnen hebben. Daarentegen besef ik ook dat ik mijn geliefde niet kwijt wil en dus misschien die wens opzij zal moeten zetten als hij het écht niet wil.
Wat vinden jullie ervan? Ik twijfel namelijk of ik nog langer hem moet proberen te overtuigen of hem in deze maar zijn gelijk moet geven, hoe moeilijk dat ook zal zijn.
maandag 4 januari 2010 om 10:23
Neem 'n konijn. Die kun je in 'n buitenhok/ren zetten zodat er geen meubels in huis gesloopt worden (hij blij) en je hebt 'n leuk beestje om aandacht aan te kunnen geven (jij blij)
Een beest binnenshuis zou voor mij ook 'n no-go zijn, dus ik begrijp je vriend wel. Vooral katten: die springen overal op (aanrecht enzo) en laten overal haren achter.
Een beest binnenshuis zou voor mij ook 'n no-go zijn, dus ik begrijp je vriend wel. Vooral katten: die springen overal op (aanrecht enzo) en laten overal haren achter.
maandag 4 januari 2010 om 10:24
Ik vind het nogal misleidend om te zeggen dat hij het moet proberen. Als hij het probeert, mag hij dan aangeven dat hij het toch echt niet vindt gaan? Gaat het poesje dan weer weg? Of heeft hij dan pech gehad, omdat het poesje er dan eenmaal is?
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 4 januari 2010 om 10:27
Jullie wonen niet samen? Dan mag je toch zelf weten of je een katje neemt. Wel moet je beseffen als je in de toekomst gaat samenwonen dat je dan niet je kat kan wegdoen. Dus je zal de consequenties moeten aanvaarden.
Ik heb het een keer gehad met een ex, we hadden beide al katten. En ik hoopte toch ooit met hem samen te gaan wonen. En toen heeft hij zonder overleg 2 grote honden genomen terwijl ik daar allergisch voor ben en geen honden zou willen. Tsja, dan weet je gelijk waar je staat in de relatie.
Dus dikke kans dat jouw vriend dat ook zo zou voelen als je toch een kat neemt. Het was anders geweest als je een kat had gehad toen jullie elkaar leerde kennen.
Ik heb het een keer gehad met een ex, we hadden beide al katten. En ik hoopte toch ooit met hem samen te gaan wonen. En toen heeft hij zonder overleg 2 grote honden genomen terwijl ik daar allergisch voor ben en geen honden zou willen. Tsja, dan weet je gelijk waar je staat in de relatie.
Dus dikke kans dat jouw vriend dat ook zo zou voelen als je toch een kat neemt. Het was anders geweest als je een kat had gehad toen jullie elkaar leerde kennen.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
maandag 4 januari 2010 om 10:28
quote:Fluffiej schreef op 04 januari 2010 @ 10:20:
Gister kwam het tot een knallende ruzie, ik vond dat hij het best wel kon proberen, zo'n katje in huis. Wie zegt dat het katje dat wij halen alle meubels kapot krabt en vervelend is? Daarentegen vond hij dat ik zijn afkeer jegens katten moest begrijpen.
Ik word er moe van, dit is al een half jaar een issue. Het klinkt misschien raar, maar ik word zó verdrietig van de gedachte dat ik nooit een katje in huis zal kunnen hebben. Daarentegen besef ik ook dat ik mijn geliefde niet kwijt wil en dus misschien die wens opzij zal moeten zetten als hij het écht niet wil.
Wat vinden jullie ervan? Ik twijfel namelijk of ik nog langer hem moet proberen te overtuigen of hem in deze maar zijn gelijk moet geven, hoe moeilijk dat ook zal zijn.
Je moet hoe dan ook tot een compromis komen. Blijven ruziën over een huisdier zal inderdaad tot een breuk leiden. Blijven zeuren maakt misschien dat hij op een dag overstag gaat, maar hij zal het je altijd nadragen.
Bedenk samen of jullie misschien een ander huisdier willen, of misschien kun je katten houden in een aparte kattenkamer (ik vind het belachelijk, maar wie weet).
Gister kwam het tot een knallende ruzie, ik vond dat hij het best wel kon proberen, zo'n katje in huis. Wie zegt dat het katje dat wij halen alle meubels kapot krabt en vervelend is? Daarentegen vond hij dat ik zijn afkeer jegens katten moest begrijpen.
Ik word er moe van, dit is al een half jaar een issue. Het klinkt misschien raar, maar ik word zó verdrietig van de gedachte dat ik nooit een katje in huis zal kunnen hebben. Daarentegen besef ik ook dat ik mijn geliefde niet kwijt wil en dus misschien die wens opzij zal moeten zetten als hij het écht niet wil.
Wat vinden jullie ervan? Ik twijfel namelijk of ik nog langer hem moet proberen te overtuigen of hem in deze maar zijn gelijk moet geven, hoe moeilijk dat ook zal zijn.
Je moet hoe dan ook tot een compromis komen. Blijven ruziën over een huisdier zal inderdaad tot een breuk leiden. Blijven zeuren maakt misschien dat hij op een dag overstag gaat, maar hij zal het je altijd nadragen.
Bedenk samen of jullie misschien een ander huisdier willen, of misschien kun je katten houden in een aparte kattenkamer (ik vind het belachelijk, maar wie weet).
maandag 4 januari 2010 om 10:28
Ik vind het niet correct dat jij op de blaren mag zitten die zijn ontstaan in de relatie met zijn ex.
Dat gezegd hebbende, ik, als ongeloooofelijke kattenliefhebber, heb sinds een jaar een cavia. En lullig voor mijn kat, maar die cavia is echt ge-wel-dig. Aanhankelijk, knuffelig en hij herkent de mensen die hij leuk vindt. Verder eet hij makkelijk, stinkt hij niet (in tegenstelling tot een konijn!) en is hij supermakkelijk onder te brengen tijdens een vakantie.
Dat gezegd hebbende, ik, als ongeloooofelijke kattenliefhebber, heb sinds een jaar een cavia. En lullig voor mijn kat, maar die cavia is echt ge-wel-dig. Aanhankelijk, knuffelig en hij herkent de mensen die hij leuk vindt. Verder eet hij makkelijk, stinkt hij niet (in tegenstelling tot een konijn!) en is hij supermakkelijk onder te brengen tijdens een vakantie.
maandag 4 januari 2010 om 10:29
Geloof mij, je kan hem niet dwingen! Ik heb tijdens m'n samenwoonperiode met ex hem twee konijnen door de strot geduwd. Ja, ik vond het leuk en hij op sommige momenten ook wel, maar ik zal het nooit meer zo aanpakken. Achteraf gezien snapte ik pas dat het eigenlijk behoorlijk respectloos was om mijn zin zo door te drammen, terwijl het ook zijn huis is waar hij zich prettig moet kunnen voelen.
Je vriend heeft duidelijke argumenten waarom hij het niet wilt. Hij heeft er ervaring mee (zowel tijdens het opgroeien, als met een ex), dus duidelijker kan je het niet krijgen. Hij zegt dit niet op basis van een gevoel, hij wéét dat hij dit niet wilt.
Hoe zou jij het vinden als hij een half jaar lang ruzie met jou zou maken omdat hij iets in huis wil waarvan jij absoluut 100% zeker weet dat je het NIET wilt? Niet zo leuk toch?
Dus ja, erg jammer voor jou, aangezien je toch graag een katje zou willen hebben, zeer jammer... Maar is het een dealbreaker? Zo nee, probeer het uit je hoofd te zetten, of ga op zoek naar een compromis (ander huisdier).
Je vriend heeft duidelijke argumenten waarom hij het niet wilt. Hij heeft er ervaring mee (zowel tijdens het opgroeien, als met een ex), dus duidelijker kan je het niet krijgen. Hij zegt dit niet op basis van een gevoel, hij wéét dat hij dit niet wilt.
Hoe zou jij het vinden als hij een half jaar lang ruzie met jou zou maken omdat hij iets in huis wil waarvan jij absoluut 100% zeker weet dat je het NIET wilt? Niet zo leuk toch?
Dus ja, erg jammer voor jou, aangezien je toch graag een katje zou willen hebben, zeer jammer... Maar is het een dealbreaker? Zo nee, probeer het uit je hoofd te zetten, of ga op zoek naar een compromis (ander huisdier).
maandag 4 januari 2010 om 10:29
sorry maar je gaat geen kat (katje vind ik zo een vreselijk woord) op proef nemen. Als dat beest dan eenmaal gewend is moet hij of zij strakjes weer weg
Soms moet je toegeven in een relatie. Dat hoort er nu eenmaal bij en dan is een kattenwens nog een klein iets
Soms moet je toegeven in een relatie. Dat hoort er nu eenmaal bij en dan is een kattenwens nog een klein iets
Je moet soms vallen om weer leren op te staan
maandag 4 januari 2010 om 10:31
maandag 4 januari 2010 om 10:32
quote:Fluffiej schreef op 04 januari 2010 @ 10:20:
Hij ziet alleen de nadelen: kapotte meubels, stank en zorg die je aan het beestje moet besteden.
Stank en kapotte meubels kun je prima voorkomen. Blijft over de zorg voor de kat. Als jij die op je neemt is dat probleem ook uit de wereld.
Mijn betere helft is gek van katten, ik kan er prima zonder. We hebben er vijf en ik heb er -letterlijk en figuurlijk- geen omkijken naar.
Hij ziet alleen de nadelen: kapotte meubels, stank en zorg die je aan het beestje moet besteden.
Stank en kapotte meubels kun je prima voorkomen. Blijft over de zorg voor de kat. Als jij die op je neemt is dat probleem ook uit de wereld.
Mijn betere helft is gek van katten, ik kan er prima zonder. We hebben er vijf en ik heb er -letterlijk en figuurlijk- geen omkijken naar.
