Singles unite, vierde editie 2021 deel 9

Antoon69 schreef: ↑

13-08-2022 13:19

Je moet bij mannen eigenlijk naar een uittreksel van het bevolkingsregister vragen om hier zeker van te zijn, heb ik het idee, Zo vaak wordt er gelogen..

Ja stom om gewoon oudere foto's te plaatsen. Je weet toch dat dat uitkomt bij een ontmoeting?
En als je geen ontmoeting wil, wat doe je dan op Tinder ...

Ik snap die Catfish mensen ook niet op MTV. Er zijn sommigen die 5 jaar online babbelen en willen trouwen en nog nooit een videocall gehad hebben. Blijkt daar compleet iemand anders aan die computer te zitten.

Echt? Enig idee waarom?
Veel te aantrekkelijk en alle kansen van de andere dames ontnemend?

.

Attraverso schreef: ↑

10-08-2022 23:04

Zou het appreciëren mocht je dat wel doen.

Van een incidentele meelezer: hou toch op met die gozer, wat een ellende joh. Iedere keer weer een kans en dan wéér drama! Moet je niet willen, echt niet. Lekker deze laten zijn waar ie is en verder daten.

Ik zie dat ook niet goed eindigen. Meestal betekent gedoe aan het begin dat het altijd gedoe blijft. Misschien dat het hem tijdelijk lukt om wat aan te passen, omdat er toch motivatie is om een relatie te willen, maar ergens is die ex toch een grotere prioriteit.

Julia_20 schreef: ↑

17-08-2022 17:35

Ik dacht net, eigenwijs als ik ben, ik verwijder Tinder en log opnieuw in.
Kom ik gewoon in mijn account en nog geverifieerd ook.

Het zat wel...

Dit is raar. Het is toch gewoon jouw account? Je deed toch niks geks?

Bloemensteeltje schreef: ↑

17-08-2022 18:58

.

Bedankt voor je bijdrage.

Julia_20 schreef: ↑

17-08-2022 16:06

Ik heb vandaag een ban ontvangen van Tinder.
Mag nooit geen profiel meer aanmaken.

Violated the therms

Heb alleen vandaag mijn account gereset en mijzelf geverifieerd.

Als dat al niet meer mag

Julia, ik heb iets soortgelijks meegemaakt. Mijn profiel werd ineens "under review" geplaatst want er hadden "verdachte activiteiten"(?) plaatsgevonden en toen moest ik twee selfies in belachelijke poses insturen en zou mijn profiel binnen naar Tinders zeggen "10 minuten" gecontroleerd worden. Dat duurde dus langer dan een dag. Toen was mijn geduld op, heb ik mijn profiel verwijderd en daarna crashte de app (wit scherm, kan de app niet meer opstarten). Ik heb het maar als een teken gezien en zit nu bij de concurrent, Bumble :') terwijl ik me lichtelijk wanhopig en sneu voel.
Maar vooralsnog wel een prima app en zondag ga ik hoogstwaarschijnlijk met iemand naar de Efteling.

Bij Tinder zitten er iig overduidelijk wat gaten in het systeem.

alongwiththesunshine schreef: ↑

17-08-2022 23:21

Bedankt voor je bijdrage.

Excuus . Vond hem eerder gepast in een ander topic

Julia_20 schreef: ↑

18-08-2022 00:40

Bedankt dat je contact met ons hebt opgenomen.

Het spijt ons te horen dat u problemen ondervindt. We hebben uw account bekeken en alles lijkt naar behoren te werken. Als het probleem zich blijft voordoen, laat het ons dan weten en we zullen het onderzoeken.

Dank je

Apart verhaal.
En terwijl daar zit denk ik....wat doe ik hier

Afgelopen week 3 matches. Eentje die heeft 2 "dichte" zinnen gezegd. Rest had hij likes op mijn reacties.
Nr 2 vond mij niet enthousiast genoeg omdat ik na een avond appen zei dat ik naar bed ging.
Nr 3 vond mij erg leuk schreef hij, maar wilde toch echt op de eerste date naar de sauna.

Op Fb heb ik ook match, maar denk dat hij dood is. Zegt al 4 weken niets.

Haha je fb match is misschien van “ stille wateren, hebben diepe gronden? “ of hij wil graag mysterieus zijn, of hij is op vakantie?

Ik had vorige week 2 matches. Een daarvan daar heb ik morgen een date mee. Op de fotoos lijkt het helemaal mijn type. Leuke gesprekken op whats app, dus ben benieuwd. Gaan hapje eten.
En de andere ben ik nog kletsende mee. Wat mij bij hem wat verontrust is, dat hij wel dates heeft gehad maar dat hij er na een maand al vaak weer klaar mee is. (Dit is niet de man waar ik morgen mee op date ga hoor).

Julia_20 schreef: ↑

21-08-2022 12:37

Veel plezier vandaag Lisa.

Dank je wel!

Lisa veel plezier!

Ik heb ook veel dates afgekapt na 4-6 weken. Niets achter zoeken. Vaak zie je in het begin geen valkuilen (of wil je die niet zien) maar worden die na enkele weken duidelijk. Dat heb je met online daten. Als je iemand in het wild tegen komt kan het contact ook na enkele weken doodbloeden maar dan heb je het geen ‘daten’ genoemd.

Net mijn date gehad, was gezellig! Leuke vent! We hebben ff ergens gegeten en best veel gekletst. We gaan zien of dit een vervolg krijgt….net nog wel ff geappt bij thuiskomst met elkaar. Dat we het beide gezellig vonden. Nu de date maar ff laten bezinken.

Wat leuk Lisa!!
Klinkt toch helemaal goed... Ik ben benieuwd of er een date 2 komt.

Hoi Lieve daters, wat is het stil hier Ik hoop dat het goed met jullie gaat. Geen nieuws, is vaak goed nieuws.

Ik wil graag een update geven over mijn situatie. Heb echt behoefte aan advies en heb hier al zoveel goed advies gehad.

Mijn laatste post is van 2 weken geleden en daarna is het allemaal even wat anders gelopen : ik kwam erachter dat hij over een paar dingen had gelogen. En dat waren ook nog eens futiliteiten. Maar dan is het voor mij meteen een no-go. Waar zal hij dan nog meer over liegen, denk ik dan?

Maar ik had toch de smaak wel te pakken. Voor het eerst sinds jaren was ik ''verder'' gegaan met iemand. De stap van een nietszeggend online gesprek naar een meer persoonlijke online click waarbij we over en weer ook daadwerkelijk (verifieerbare) informatie hadden. Ik wist nu dat ik het kon, maar vooral: dat ik nu écht de behoefte heb om verder te gaan met iemand.

Ik heb eerder mijn verhaal verteld over mijn sociale fobie en dat ik daardoor zo lang (8+jaar) single ben geweest en ook niet intiem (op geen enkele manier) ben geweest met iemand. Voor mij was/is het (ook al is het online) al een hele stap om die wat diepere laag te bereiken, vooral omdat ik het eng vind om echt persoonlijke informatie over mezelf te geven. Voorheen deed ik dat nooit, want dan zou iemand mij ook op internet écht kunnen nagaan en vinden (waar ik werk, Facebook). Omdat ik voorheen toch altijd al (onderbewust) wist van : ik ga toch niet écht daten, dat durf ik niet/ben ik niet klaar voor, beëindigde ik de gesprekken altijd al voordat de diepere laag bereikt werd.

Na beëindigen vorige match trof ik meteen die avond een andere match. We hebben nu twee weken contact en online voelt het heel fijn/vertrouwd. Ik weet hoe sommigen hier denken over te lang online contact, maar ik wil gewoon echt graag weten (voor zover dat online kan) wat voor vlees ik in de kuip heb. Ik val niet op de typische assertieve/aanwezige/zelfverzekerde man, maar meer op wat meer gevoelige, introverte types. Daar voel ik me veiliger en meer verbonden mee (ook in het echt). Ik vind het belangrijk om eerst dat toch online wel een beetje af te tasten.

Dit keer heb ik voor vrijdag as. een date. Voor mij is dat heel wat, i.v.m. mijn sociale fobie. Maar wonderbaarlijk genoeg voelde het fijn, niet spannend. Ik heb zelfs dansjes door de kamer gemaakt, en keek er ook écht naar uit.

Echter waar ik al een beetje bang voor was, gebeurt nu : opeens, draait alles om. Nu het dichter bij komt. Ik merk letterlijk dat de angst toeslaat. Alsof het de hele dag zonnig is geweest en zich opeens een zware onweersbui ontwikkelt in razend tempo. Waar ik voorheen nog dacht : ''you got this'', krijg ik het nu spaansbenauwd.

Wat hier ook aan bijdraagt is dat ik gisteren van werk een ''talent meeting'' had met een hoger manager en een aantal andere ''talenten'' van het bedrijf. In mijn eigen team voel ik me best comfortabel, maar dit zijn altijd best wel dingen (met onbekende, mondige collega's vaak in toch hogere functies dan ikzelf) waar ik tegenop zie. Maar ik dacht : mooi dat dit vlak voor de date is. Dan word je alvast een beetje uit je comfort zone getrokken, en je zult een positieve ervaring op doen. Dat is al goed ter voorbereiding/zelfvertrouwen opbouwen voor de date.

Maar het ging niet goed. Ik kreeg een black out toen ik mezelf moest voorstellen, en voelde me niet op mijn gemak. Ik kwam er ook moeilijk tussen en omdat ik zo ''in mijn hoofd'' zat, sloeg ik volgens mij best wel wartaal uit. En sinds deze ervaring van gisteren, is mijn idee bij deze date ook opeens als een blad aan een boom omgedraaid. Opeens slaat de schrik me om het hart als ik zijn naam (bericht) op mijn beeldscherm zie verschijnen. (ligt niet aan hem, echt aan mij), en in plaats van ''you got this'' denk ik nu opeens over die date : hoe ga ik dit in hemelsnaam overleven.

Vooral het idee van ''vast'' zitten benauwt mij enorm. Dat je elkaar ontmoet en dat je dan eigenlijk niet meer zomaar weg kunt rennen. Het hele gevoel van eergisteren en de dagen ervoor van dat ik een fijn persoon ga ontmoeten en dat ik er zelf ook mag zijn, is opeens compleet verdwenen. Wat ook niet helpt is dat hij uit het oosten van het land komt en ik uit Haarlem. We hebben afgesproken in het midden : Utrecht. Maar ik ben daar helemaal niet thuis noch op mijn gemak.

Ik twijfel nu heel erg. Het ene moment denk ik : dit ga je gewoon doen, komt goed. Het andere moment denk ik : nee, je hebt jezelf in iets gestort waar je nog helemaal niet aan toe bent. Je werkt toe naar een auto ongeluk dat zich in slow motion aan het afspelen is.

Wat moet ik nu doen?

Sorry voor het lange bericht.

Na het lezen van je verhaal denk ik dat je niet klaar bent voor een relatie. Wees heel eerlijk naar jezelf: als jij een eerste date al niet trekt, hoe zal dan de rest verlopen? Hoe leuk is dat voor een ander?

Ik zou eerst iets doen aan die sociale fobie, en onzekerheid. Want anders wordt het voor jou en een date eerder een marteling. Dat kan niet de bedoeling zij. Daten hoort ontspannen , leuk en gezellig te zijn.

Bedankt koffie dat je de tijd en moeite hebt genomen om mij advies te geven en mijn verhaal te lezen. Dat waardeer ik enorm en kan ik bovenal momenteel erg goed gebruiken.

Het lastige vind ik zelf dat ik op dit moment gewoon niet goed kan inschatten hoe ik ga reageren in een bepaalde situatie.

Ik heb verder wel gewoon vriendinnen, ga naar verjaardagen en feestjes, en kan daar op zich ook wel prima een gesprekje aanknopen met een vreemde. Vorige week moest ik (online weliswaar) een presentatie geven aan senior management en dacht oh dit wordt een ramp en het ging erg goed. Bij die talent sessie dacht ik ''ach dat doen we even'' en dat ging dus niet goed.

Ik weet pas hoe ik me voel, zodra ik in de situatie zit. Heel veel zal dus ook afhangen van de eerste paar minuten van onze ontmoeting. Kom ik dan in een positieve flow, dan ben ik wellicht door het ijs heen. Maar voel ik me niet comfortabel, bijvoorbeeld omdat hij zelf totaal nergens last van lijkt te hebben qua zenuwen en ik me dus alleen/gevangen voel in mijn spanning, dan zou het inderdaad wel eens een marteling kunnen worden.

Ik vind het gewoon zo stom en ben ook zo teleurgesteld in mezelf. Waarom kan ik nou dat positieve gevoel van de afgelopen 2 weken niet vasthouden? Er zijn soms gedachtegangen in mijn hoofd dat ik er heel comfortabel in sta en het precies zie zoals het is : een ontmoeting tussen twee mensen die in eerste instantie geïnteresseerd zijn in elkaar. En dan opeens *woei* , waait de gedachtestroom opeens uit een hele andere richting en steven ik af op een van de gênantste momenten in mijn leven.

Goh ik denk dat er mensen zijn die er nooit echt 'klaar' voor zijn maar dat er op ieder potje een dekseltje past?
En uiteraard kan je wel weg wanneer je dat wil. Alleen moet je jezelf niet toelaten dat te willen (tenzij het een creep is).
Spreek geen etentje af of zo. Gewoon een wandeling door de stad. En mochten jullie dat willen dan kunnen jullie nog altijd een hapje eten.
Je kan het echt wel hoor!

Attraverso schreef: ↑

24-08-2022 21:44

Goh ik denk dat er mensen zijn die er nooit echt 'klaar' voor zijn maar dat er op ieder potje een dekseltje past?
En uiteraard kan je wel weg wanneer je dat wil. Alleen moet je jezelf niet toelaten dat te willen (tenzij het een creep is).
Spreek geen etentje af of zo. Gewoon een wandeling door de stad. En mochten jullie dat willen dan kunnen jullie nog altijd een hapje eten.
Je kan het echt wel hoor!

Bedankt Attra! Dit heb ik echt even nodig.

Ik denk nu van verdorie, ik heb zo'n fijne app chat met deze man, hij lijkt me echt leuk. En zélf vind ik mezelf verdorie
ook echt leuk. Heb alles op de rit een goede baan, een eigen huis, word gewaardeerd door mensen. En dan maak ik
mezelf zo gek. Ondertussen worden steeds meer mensen om me heen gelukkig met een partner en moet ik elk weekend
maar hopen dat iemand tijd/zin heeft om iets met mij te doen. Ik verdien ook een leuke partner en moet op z'n minst
gewoon beginnen met daten i.p.v. dat eindeloze oppervlakkige gechat via dating apps zonder af te spreken of specifieke
info over mezelf te verstrekken.

Dan voelt het dagenlang fijn, en opeens kantelt het weer als een blad om vlak voor de date. Maar misschien komt het ook omdat
ik al een paar nachten slecht slaap door het warme weer en omdat ik het erg druk heb op werk.

Ik heb fases waarin ik zo belachelijk onzeker kan zijn. Maar juist ook weer fases dat ik erg zeker over mezelf kan zijn. In de essentie
ben ik gewoon blij met mezelf.

Sorry ik wil niet het topic kapen met een ''let's talk about me'' houding.