Sinterklaas met familie

Minik zondag 22 september 2024 om 19:47

Het is weer zover, het sinterklaasfeest in de familie wordt gepland. Datum wordt geprikt en iedereen wordt alweer helemaal enthousiast. Behalve ik

Context: het betreft mijn schoonfamilie, van huis uit ben ik sowieso niet zo groot geworden met Sinterklaas. We vierden het wel maar toen we daar in onze tienertijd mee stopten, vond ik dat nooit erg. Als kind vond ik de cadeautjes uiteraard leuk, al het gebeuren er omheen eerder eng en later gewoon niet zo boeiend.

Schoonfamilie daarentegen leeft zo ongeveer voor Sinterklaas, dit is echt de grootste feestdag van het jaar. Tien jaar geleden vond ik dat prima, inmiddels zijn er kleinkinderen bij gekomen (ook van onszelf) en vind ik het meer één groot hebberig graaifeest geworden waarbij de kinderen compleet hyperactief en hysterisch worden.

Maar wat doe je dan? Aangeven dat we het met ons eigen gezin gaan vieren zonder alle neefjes/nichtjes enzo? Me er maar weer gewoon overheen zetten en de hele heisa elk jaar voorbereiden en die ene dag nou maar gewoon geven voor de schoonfamilie? Het is uiteindelijk maar één dag maar ik vind er echt helemaal niks aan en zou het veel liever thuis met onze eigen kinderen gezellig vieren.

Anoniem_6914fe5b4168d zaterdag 20 september 2025 om 19:22

Minik schreef: ↑
20-09-2025 19:20
Goede vraag. Nee daar ben ik niet bang voor. Ik denk wel dat er een redelijke kans in zit dat hij in elk geval een periode heel slecht voor zichzelf zal zorgen. En dat zou sneu zijn voor de kinderen maar dit is voor mij geen reden om bij hem te blijven. Ik heb zelfs al veelvuldig gedacht hoe heerlijk het zou zijn om hem niet meer te hoeven verzorgen en zijn familie niet meer te hoeven zien (omdat in mijn hoofd hen zien gelijk staat aan hen de hele tijd tevreden moeten stellen, wat betekent dat ik over al mijn grenzen ga, maar dat is dus precies mijn probleem wat in andere situaties ook kan gebeuren, alleen toevallig in deze familie van erg weinig empathische mensen uitvergroot).

Als je al zo ver bent, neem je jezelf dan niet in de maling door per se te willen vechten?

framboosje123 zaterdag 20 september 2025 om 19:26

Verbena schreef: ↑
20-09-2025 19:00
Eerst thuis iets eten. In dit geval friet met snacks, ijstaart toe, daarna naar de plaatselijke ijsbaan. Konden we lopend heen. Plan was naar de kunstijsbaan een week later naar toen het plots ging vriezen was dit handiger. Konden er ook twee keer zo veel vriendjes komen. Twee rondjes warme chocomel had ik op de kunstijsbaan echt niet gedaan, maar voor 35 cent per kop kon dat wel uit. Toen terug onderweg lopend alle kinderen weer thuis afgezet.

Maar ik denk dan ook dat wij samen meer op jouw man lijken. Voor dit soort dingen ligt de lat best laag. Het hoeft voor ons niet groot, groter, grootst.

Volgensmij is haar man ook best perfectionistisch als hij met zo’n enorme lijst, inclusief “bedankjes” komt die TO nog moet uitvoeren.

Itsnojoke zaterdag 20 september 2025 om 19:35

Minik schreef: ↑
20-09-2025 18:47
Ja en nee. Natuurlijk merkt kind het niet dat het op het allerlaatst wordt geregeld. Maar ik heb dus echt een kind dat heel goed weet wat ze wil en hoe ze het wil (kind van haar moeder, duidelijk), en die echt heel teleurgesteld zou zijn als het feestje uitmondt in film kijken met chips en limonade. Ze wil heel graag een speurtocht en heel graag iets creatiefs doen. Beide dingen kosten gewoon wat voorbereidingstijd (al was de speurtocht nu met die box aardig goed geregeld en het creatieve hebben we echt heel simpel gehouden). Kinderen hoeven echt niet altijd alles te krijgen wat ze maar willen, maar dit is iets waar kind echt enorm van geniet en dus letterlijk maanden naar uitkijkt. Zij kan echt vanaf maart al zitten tobben wie ze in september zal vragen voor haar feestje en wat ze zou willen doen enzo. De bedankjes vind ik zelf ook totaal onbelangrijk, maar had man dus gevraagd of ik dat wilde regelen, had ik achteraf bezien wel kunnen laten zitten.

Als je per se vast wil houden aan hoe het precies moet lopen, of het nou is omdat jij dat zo wil of je kind, had je misschien een andere taakverdeling kunnen maken. Samen met je man ervoor gaan zitten om te bekijken wat jou het minste stress op zou leveren. Misschien was het best een goed idee geweest om zelf het feestje op je te nemen (heb je nu tenslotte ook gedaan) en bekijken wat hij dan kan oppakken om jou voor de rest te ontzien.
Echt goed communiceren over een realistische taakverdeling, waarbij jij zo min mogelijk stress ervaart en je hem geen taken geeft die je eigenlijk zelf in de hand wil houden.

Itsnojoke zaterdag 20 september 2025 om 19:37

rosanna08 schreef: ↑
20-09-2025 19:01
Kortom, je doet het alsnog zelf. Stop daarmee. Zo kan hij het nooit goed doen.
Hij is nou eenmaal van dingen op het laatste moment doen.

Juist. En bovendien: zat hij echt te tobben wat een idee zou kunnen zijn? Kind weet toch zo precies wat ze wil en hoe ze het wil?

Edit: oh excuus, dit is al beantwoord.

framboosje123 zaterdag 20 september 2025 om 19:38

Mijn dochter heeft trouwens ook wel duidelijke ideeën over haar partijtje dus dat doen we in overleg met haar. Dus dat scheelt alweer ideeen bedenken toch? Dit jaar wil ze gaan zwemmen. Nou prima. Enige wat we dan moeten regelen zijn genoeg auto’s dus een paar ouders benaderen. En daarna wil ze dat er nog een paar vriendjes blijven slapen. Ook prima. Dus alleen taart kopen, in t zwembad kopen we dan een ijsje en/of patat. En ze wilde zelf de uitnodigingen maken. T huis versieren heb je in 10 minuten gedaan.

Itsnojoke zaterdag 20 september 2025 om 19:45

Minik schreef: ↑
20-09-2025 19:20
Goede vraag. Nee daar ben ik niet bang voor. Ik denk wel dat er een redelijke kans in zit dat hij in elk geval een periode heel slecht voor zichzelf zal zorgen. En dat zou sneu zijn voor de kinderen maar dit is voor mij geen reden om bij hem te blijven. Ik heb zelfs al veelvuldig gedacht hoe heerlijk het zou zijn om hem niet meer te hoeven verzorgen en zijn familie niet meer te hoeven zien (omdat in mijn hoofd hen zien gelijk staat aan hen de hele tijd tevreden moeten stellen, wat betekent dat ik over al mijn grenzen ga, maar dat is dus precies mijn probleem wat in andere situaties ook kan gebeuren, alleen toevallig in deze familie van erg weinig empathische mensen uitvergroot).

Oh Minik, wat doe je jezelf aan. Ik zou het je zo gunnen om te voelen dat jij NIET verantwoordelijk bent het tevreden stellen van zijn familie, die je niet eens aardig lijkt te vinden. Waarom moet je hen tevreden stellen? Waarom kun je niet gewoon af en toe op bezoek gaan en even kletsen, koffie drinken en weer gaan? Waarom moet jij altijd de redder zijn?

framboosje123 zaterdag 20 september 2025 om 19:51

Itsnojoke schreef: ↑
20-09-2025 19:45
Oh Minik, wat doe je jezelf aan. Ik zou het je zo gunnen om te voelen dat jij NIET verantwoordelijk bent het tevreden stellen van zijn familie, die je niet eens aardig lijkt te vinden. Waarom moet je hen tevreden stellen? Waarom kun je niet gewoon af en toe op bezoek gaan en even kletsen, koffie drinken en weer gaan? Waarom moet jij altijd de redder zijn?

Ja precies. En ook je man hoef je niet te verzorgen! Het is een volwassen man.

Minik zaterdag 20 september 2025 om 19:52

Itsnojoke schreef: ↑
20-09-2025 19:45
Oh Minik, wat doe je jezelf aan. Ik zou het je zo gunnen om te voelen dat jij NIET verantwoordelijk bent het tevreden stellen van zijn familie, die je niet eens aardig lijkt te vinden. Waarom moet je hen tevreden stellen? Waarom kun je niet gewoon af en toe op bezoek gaan en even kletsen, koffie drinken en weer gaan? Waarom moet jij altijd de redder zijn?

Klopt, ik vind zijn familieleden over het algemeen inderdaad niet eens aardig. Als het geen familie was, zou geen van deze mensen onderdeel uitmaken van mijn leven, en ook echt op geen enkele manier. We hebben weinig tot geen raakvlakken en ik heb me nooit op mijn gemak gevoeld in hun gezelschap.

Ik snap rationeel dat ik niet verantwoordelijk ben om hen tevreden te stellen maar ik durf gewoon niet voor mezelf op te komen dus doe steeds maar weer dingen waar ik helemaal niet blij van word. Ik moet echt leren om voor mezelf te kiezen en wat zij daar eventueel van vinden bij hen te laten. En dan gaat het niet eens echt om hun mening maar alles ligt daar heel gevoelig dus ik ben steeds bang om op tenen te trappen. En iemand kwetsen wil ik niet. Maar dat betekent dat ik voor de lieve vrede alles maar doe ten koste van mezelf en dat moet niet meer.

Itsnojoke zaterdag 20 september 2025 om 19:52

framboosje123 schreef: ↑
20-09-2025 19:51
Ja precies. En ook je man hoef je niet te verzorgen! Het is een volwassen man.

Zeker eens!

Minik zaterdag 20 september 2025 om 19:53

framboosje123 schreef: ↑
20-09-2025 19:51
Ja precies. En ook je man hoef je niet te verzorgen! Het is een volwassen man.

Ik weet het. Het voelt vaker alsof ik vier kinderen heb, zoals onze dynamiek is gegroeid, maar uiteindelijk is hij geen kind.

Itsnojoke zaterdag 20 september 2025 om 19:56

Minik schreef: ↑
20-09-2025 19:52
Klopt, ik vind zijn familieleden over het algemeen inderdaad niet eens aardig. Als het geen familie was, zou geen van deze mensen onderdeel uitmaken van mijn leven, en ook echt op geen enkele manier. We hebben weinig tot geen raakvlakken en ik heb me nooit op mijn gemak gevoeld in hun gezelschap.

Ik snap rationeel dat ik niet verantwoordelijk ben om hen tevreden te stellen maar ik durf gewoon niet voor mezelf op te komen dus doe steeds maar weer dingen waar ik helemaal niet blij van word. Ik moet echt leren om voor mezelf te kiezen en wat zij daar eventueel van vinden bij hen te laten. En dan gaat het niet eens echt om hun mening maar alles ligt daar heel gevoelig dus ik ben steeds bang om op tenen te trappen. En iemand kwetsen wil ik niet. Maar dat betekent dat ik voor de lieve vrede alles maar doe ten koste van mezelf en dat moet niet meer.

Je kwetst jezelf anders zonder problemen.

Ik heb ook zo'n schoonfamilie. Onderling hebben ze het hartstikke leuk, maar het is een gesloten front waar ik niet tussen kom. Het heeft mij ook jaren gekost om te besluiten dat ook niet meer te proberen. Wat een rust geeft dat! Wat ze daar verder van vinden, weet ik niet en interesseert me eigenlijk ook niet zo. Ik ben beleefd, ga er af en toe heen en dan hou ik het gewoon kort en oppervlakkig. Klaar! Heerlijk!

rosanna08 zaterdag 20 september 2025 om 20:08

Minik schreef: ↑
20-09-2025 19:52
Klopt, ik vind zijn familieleden over het algemeen inderdaad niet eens aardig. Als het geen familie was, zou geen van deze mensen onderdeel uitmaken van mijn leven, en ook echt op geen enkele manier. We hebben weinig tot geen raakvlakken en ik heb me nooit op mijn gemak gevoeld in hun gezelschap.

Ik snap rationeel dat ik niet verantwoordelijk ben om hen tevreden te stellen maar ik durf gewoon niet voor mezelf op te komen dus doe steeds maar weer dingen waar ik helemaal niet blij van word. Ik moet echt leren om voor mezelf te kiezen en wat zij daar eventueel van vinden bij hen te laten. En dan gaat het niet eens echt om hun mening maar alles ligt daar heel gevoelig dus ik ben steeds bang om op tenen te trappen. En iemand kwetsen wil ik niet. Maar dat betekent dat ik voor de lieve vrede alles maar doe ten koste van mezelf en dat moet niet meer.

als ze zo gevoelig zijn, is het onvermijdelijk dat je op tenen trapt. Dat is niet jouw probleem. Bovendien hebben zij er geen enkel probleem mee om op jouw tenen te gaan staan en om jou te kwetsen. Kap daarmee! Ook voor je kinderen.

I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best

Bbubbels zaterdag 20 september 2025 om 20:12

Ik denk dat je het feestje organiseren wellicht bij je had moeten houden. Jij vindt dit kennelijk leuk en ook belangrijk. Vervolgens had je man verantwoordelijk kunnen maken voor de uitvoering en de dag zelf. Want das met een burnout toch veel te veel, allemaal van die schreeuwende 7 jarigen? En verder eens dat je dat dan moet loslaten.

En verder; dat pleasen is wel echt iets wat je voor jezelf meer kan uitdiepen bij de psych. Waar komt dat vandaan en hoe kan je meer voor jezelf opkomen? Want jouw mening en gevoelens zijn natuurlijk net zo veel waard als die van anderen.

Lalaloepsie zaterdag 20 september 2025 om 20:23

Minik schreef: ↑
20-09-2025 19:52
Klopt, ik vind zijn familieleden over het algemeen inderdaad niet eens aardig. Als het geen familie was, zou geen van deze mensen onderdeel uitmaken van mijn leven, en ook echt op geen enkele manier. We hebben weinig tot geen raakvlakken en ik heb me nooit op mijn gemak gevoeld in hun gezelschap.

Ik snap rationeel dat ik niet verantwoordelijk ben om hen tevreden te stellen maar ik durf gewoon niet voor mezelf op te komen dus doe steeds maar weer dingen waar ik helemaal niet blij van word. Ik moet echt leren om voor mezelf te kiezen en wat zij daar eventueel van vinden bij hen te laten. En dan gaat het niet eens echt om hun mening maar alles ligt daar heel gevoelig dus ik ben steeds bang om op tenen te trappen. En iemand kwetsen wil ik niet. Maar dat betekent dat ik voor de lieve vrede alles maar doe ten koste van mezelf en dat moet niet meer.

Weet je al wat jij gaat doen tav de komende sinterklaas met die familie?

Lalaloepsie zaterdag 20 september 2025 om 20:26

Minik schreef: ↑
20-09-2025 19:53
Ik weet het. Het voelt vaker alsof ik vier kinderen heb, zoals onze dynamiek is gegroeid, maar uiteindelijk is hij geen kind.

Precies. Op zijn werk, bij zijn vrienden en bij zijn familie kan hij namelijk wel de grote man zijn.

martje55 zaterdag 20 september 2025 om 21:14

Minik schreef: ↑
20-09-2025 17:51
Ja dit is het moeilijke. Ik voel me op dit moment niet goed in staat om weloverwogen beslissingen te nemen. Tegelijkertijd voelt het alsof het pas beter gaat gaan als ik deze relatiestress niet meer heb.

Misschien zou je kunnen kiezen om te scheiden van tafel en bed. Regel een vakantiehuisje, kamer, anti kraak, weet ik veel wat. En dwing af dat man minstens een weekend vader is. En ga dan een paar maanden voelen hoe het bevalt.

-April- zaterdag 20 september 2025 om 22:43

Minik schreef: ↑
20-09-2025 10:20
Helemaal eens. Maar man ervaart geen probleem. Dus hij gaat geen hulp zoeken, want hij heeft geen probleem. Zijn probleem is en blijft dat ik er een probleem mee heb. Dat is ook zo lastig, want dat ik nu naar een psycholoog ga is voor hem bevestigend dat ík een probleem heb, en hij niet. Al zou hij naar een psycholoog gaan, dan heeft hij niks om aan te werken want met hem is niks mis.

Het jammere is wel dat jouw man hierdoor een fundamenteel iets van een huwelijk negeert en daardoor jou tekort doet.

Als jij een probleem hebt binnen de relatie waar je bijna aan onderdoor gaat, dan is dat ook zijn probleem. Anders kan je net zo goed single zijn. Ik zou hem dat nog maar even goed aan z’n verstand brengen

-April- zaterdag 20 september 2025 om 22:49

Minik schreef: ↑
20-09-2025 17:01
Hij zegt tegen mij dat ik die dingen moet doen hè. Het is ook zijn standaard, hij heeft duidelijk gemaakt hoe die bedankjes en versieringen en alles moesten zijn en ik moest het uitvoeren.

Mijn perfectionisme is absoluut onderdeel van het probleem maar in het geval van het feestje niet.

Wtf
Hij moet dit zelf doen! Hoezo legt hij dit bij jou als hij t feestje moest regelen? Ik word hier plaatsvervangend boos van.

framboosje123 maandag 22 september 2025 om 19:52

martje55 schreef: ↑
20-09-2025 21:14
Misschien zou je kunnen kiezen om te scheiden van tafel en bed. Regel een vakantiehuisje, kamer, anti kraak, weet ik veel wat. En dwing af dat man minstens een weekend vader is. En ga dan een paar maanden voelen hoe het bevalt.

Een proef scheiding kan inderdaad een idee zijn, puur om voor jullie beiden te kijken hoe dat voelt. Tijdelijk een paar weken los zijn van elkaar, en kijken of je hem mist, etc

turquasi maandag 22 september 2025 om 20:26

Minik schreef: ↑
20-09-2025 16:50
Hij heeft het geregeld, maar ik wist van tevoren dat ik nog een klein lijstje zou krijgen met dingen die ik op het laatste moment moest doen. Ik vind het fijn om te weten wat die dingen zijn, van tevoren, dat is iets van mij. Ik kreeg nu ‘s ochtends voor het feestje ‘s middags een lijstje met bedankjes maken, versieren, snacks voorbereiden, speurtocht uitzetten. Daar was ik nog wel ruim 1,5 uur mee bezig. Waarbij hij zeker de bedankjes en het versieren zelf had kunnen doen als hij op tijd was begonnen. Het komt uiteindelijk wel goed, maar omdat ik doe wat hij laat liggen en dat vind ik irritant. Als ik het van tevoren wist, had ik het al een dag eerder gedaan (minstens).

Bedankjes maken.... met zijn uitgebreide instructies... en eten klaarzetten en versieren èn de boel uitzetten. Euh... hier had ik eerder overheen gelezen. Dit is wel een extra ruzie waard hoor. Irritant zeg je. Wat dacht je van lui en bepalend tegelijk. Stomme zak hooi die kerel.
En wat mankeert jou eigenlijk dat je dit maar weer doet. Als je baas je extra werk in de schoot gooit zeg je toch ook 'als ik dit moet doen kan ik niet ook nog dat doen'. Of harkte je daar ook steeds maar weer het paadje recht? Natuurlijk wil je niet dat je kind er onder lijdt dat hij de boel laat sloffen maar dan deed ik ook echt verder helemaal hartstikke niks meer voor hem.

Team (proef)scheiding hier.

Lorem Ipsum

Kuzu maandag 22 september 2025 om 20:33

Minik, ik kom zelf uit een huwelijk waarin ik vaak het idee had dat mijn man een tweede kind was.
We haalden op het laatst absoluut niet meer het beste in elkaar of onszelf naar boven.
Ik trok alles naar mezelf toe, uit zijn handen en hij vond het wel best.
Voor onze zoon wilde ik bij elkaar blijven want ik voorzag een boel ellende.
Niet alleen voor mezelf maar ook voor ons kind.
Hoe zou zijn vader het doen in 'zijn' tijd, hoe ongelukkig zou ons kind zijn enz enz.

Uiteindelijk is toch de knoop doorgehakt en zijn we gescheiden.
Het duurde even maar we hebben onze weg gevonden.
Mijn exman en ik zijn weer de vrienden die we ook in het begin van ons huwelijk waren.
De druk is weg en daardoor heb ik kunnen loslaten en mijn ex heeft dingen tot zich genomen die hij eerst voor het gemak aan mij overliet.

Ons kind is gelukkig en heeft een goede band met mij en met zijn vader.
Feestdagen, verjaardagen vieren we samen, ook met mijn nieuwe partner erbij.

Ik wil geen scheiding promoten maar soms klaart het een boel op en heeft iedereen de ruimte om op een andere manier wel degelijk een ouderrol in te nemen.

NomenNescio maandag 22 september 2025 om 21:07

Ik vind het uberhaupt knap dat je dit allemaal in slechts 1,5 uur voor elkaar kreeg. En hij laat de grootste taak nog bij jou ook. Of je even een speurtocht wil uitzetten. Die is koekoek zeg. Wat heeft meneer in godsnaam wél gedaan? Ik snap niet dat je dit allemaal maar doet en rechtbreit. Je moet wel dolgelukkig met hem zijn om dit te willen.

Kipzonderkop maandag 22 september 2025 om 21:21

NomenNescio schreef: ↑
22-09-2025 21:07
Wat heeft meneer in godsnaam wél gedaan?

Hoho! Hij heeft wel de feestdoos besteld die zij had uitgezocht. En het karton opengemaakt én alles midden in de nacht op tafel gelegd. Ik vind dat je deze man ten onrechte zo hard aanvalt.

Weet je niet hoe gevaarlijk zo'n doos is? Hij had wel een papercut kunnen oplopen en doodbloeden.

Sorry Minik. Terug naar het topic. Namelijk hoe kom je uit je burn-out en word je weer gelukkig in je relatie als je werkelijk alles voor je man moet doen. Iemand nog ideeën? Ik ben er even doorheen.

Renske maandag 22 september 2025 om 21:28

Alles oplossen voor man en toch blijven wachten tot hij een probleem ervaart en wil veranderen.
Dat gaat dus niet gebeuren.

renske wijzigde dit bericht op 22-09-2025 22:18

2.06% gewijzigd

framboosje123 maandag 22 september 2025 om 21:59

Kipzonderkop schreef: ↑
22-09-2025 21:21
Hoho! Hij heeft wel de feestdoos besteld die zij had uitgezocht. En het karton opengemaakt én alles midden in de nacht op tafel gelegd. Ik vind dat je deze man ten onrechte zo hard aanvalt.

Weet je niet hoe gevaarlijk zo'n doos is? Hij had wel een papercut kunnen oplopen en doodbloeden.

Sorry Minik. Terug naar het topic. Namelijk hoe kom je uit je burn-out en word je weer gelukkig in je relatie als je werkelijk alles voor je man moet doen. Iemand nog ideeën? Ik ben er even doorheen.

Vergeet niet dat hij óók nog de boodschappen heeft gedaan hè!

Actieve topics