Relaties
alle pijlers
Spijt van scheiding?
zaterdag 12 oktober 2019 21:17
Al een hele tijd zit ons huwelijk niet goed. We zijn op een punt beland waar ik geen vertrouwen meer heb dat het nog goed komt. Maar de stap om er definitief een punt achter te zetten, is nog eng. Op dit moment voelt een scheiding als de juiste stap, maar wat als ik spijt krijg? Hoe groot is die kans als je er nu zo klaar mee bent?
Ik lees/hoor vaak genoeg dat mensen zeggen ‘ ik had het veel eerder moeten doen’, maar ik lees maar zelden dat mensen spijt hebben. Is dat omdat het zelden voorkomt? Of zit daar een taboe op?
Daarom vraag ik me dus af, zijn er mensen hier die spijt hebben (gehad) van hun scheiding? Achteraf gezien, waar komt dat door?
Ik lees/hoor vaak genoeg dat mensen zeggen ‘ ik had het veel eerder moeten doen’, maar ik lees maar zelden dat mensen spijt hebben. Is dat omdat het zelden voorkomt? Of zit daar een taboe op?
Daarom vraag ik me dus af, zijn er mensen hier die spijt hebben (gehad) van hun scheiding? Achteraf gezien, waar komt dat door?
zaterdag 12 oktober 2019 21:30
Ik ben niet gescheiden. Heb er wel eens aan gedacht hoor. Er zijn van die periodes, dan leven we zo langs elkaar heen... of dagen dat ik hem echt wel kan missen als kiespijn. Zoals vandaag: ik niet fit, maar hij ligt de hele dag op de bank en voert niks uit met de kinderen. Spuugirritant. Maar als ik dan denk aan het leven na een scheiding... dan denk ik dat als puntje bij paaltje komt ik niet gelukkiger ga worden als we een co ouderschapsregeling aan moeten gaan, als we voor altijd verbonden zijn door de kinderen en dan lijnrecht tegenover elkaar komen te staan. Ik verheug me er ook niet op weer alleen te zijn, en moet al helemaal niet denken aan investeren in een nieuwe relatie... nee, voor mij is duidelijk het gras niet groener aan de andere kant, al mag er hier ook wel eens gemaaid worden.. hoe is dat voor jou: als je alle consequenties (financieel, kinderen, etc) op een rijtje zet, denk je dan echt echt echt veel gelukkiger te worden van een scheiding?? Of kun je dan beter aan je huidige relatie werken?
zaterdag 12 oktober 2019 21:34
Ik hoor wel van mensen die spijt hadden van hun scheiding.
Vooral als ze halsoverkop in de armen van hun manager/tennisleraar/buurman zijn gevallen en gelijk bij hem intrekken.
Pas bij samenwonen blijkt die manager/tennisleraar/buurman ook allerlei eigenaardige trekjes te hebben en denken ze: "Harry was zo gek nog niet." Maar ja, Harry is inmiddels aan het daten.
Vooral als ze halsoverkop in de armen van hun manager/tennisleraar/buurman zijn gevallen en gelijk bij hem intrekken.
Pas bij samenwonen blijkt die manager/tennisleraar/buurman ook allerlei eigenaardige trekjes te hebben en denken ze: "Harry was zo gek nog niet." Maar ja, Harry is inmiddels aan het daten.
zaterdag 12 oktober 2019 21:37
Ja, dat soort spijt verhalen ken ik ook. Meestal van mannen trouwens. Misschien toeval. Maar ik denk van niet.Odense2 schreef: ↑12-10-2019 21:34Ik hoor wel van mensen die spijt hadden van hun scheiding.
Vooral als ze halsoverkop in de armen van hun manager/tennisleraar/buurman zijn gevallen en gelijk bij hem intrekken.
Pas bij samenwonen blijkt die manager/tennisleraar/buurman ook allerlei eigenaardige trekjes te hebben en denken ze: "Harry was zo gek nog niet." Maar ja, Harry is inmiddels aan het daten.
Maar als het echt gaat om goed doordacht einde, omdat je echt ongelukkig was en er zat geen verbetering in. Die hoor ik nooit over spijt.
Opluchting inderdaad.
zaterdag 12 oktober 2019 21:38
Ik! Spijt dat ik er niet harder aan getrokken had, spijt dat ik niet duidelijker had gezegd dat ik niet meer kon, spijt dat ik niet nog een keer had later merken dat dingen anders moesten....
Zo'n spijt van... tot ze twee maanden nadat we echt uit elkaar waren een collega had gepijpt in de auto en mij nog een weltrusten kusje stuurde elke avond. Spijt tot ze vier maanden nadat we echt uit elkaar waren liefjes contact bleef zoeken maar inmiddels alweer een maand onder een ander lag...
Inmiddels zo'n ontzettende spijt dat ik niet eerder heb ingezien, dat ik tijdens onze relatie alles deed voor haar en zij helemaal niks voor mij.
Ik heb ontzettende spijt gehad omdat ik een relatie miste. Niet DIE relatie, maar het getrouwd zijn, het samen zijn, het erbij horen. En toen ik na anderhalf jaar eindelijk m'n draai in m'n eentje had gevonden was er alleen nog maar spijt dat ik niet veel en veel eerder heb gekozen om weg te gaan.
Zo'n spijt van... tot ze twee maanden nadat we echt uit elkaar waren een collega had gepijpt in de auto en mij nog een weltrusten kusje stuurde elke avond. Spijt tot ze vier maanden nadat we echt uit elkaar waren liefjes contact bleef zoeken maar inmiddels alweer een maand onder een ander lag...
Inmiddels zo'n ontzettende spijt dat ik niet eerder heb ingezien, dat ik tijdens onze relatie alles deed voor haar en zij helemaal niks voor mij.
Ik heb ontzettende spijt gehad omdat ik een relatie miste. Niet DIE relatie, maar het getrouwd zijn, het samen zijn, het erbij horen. En toen ik na anderhalf jaar eindelijk m'n draai in m'n eentje had gevonden was er alleen nog maar spijt dat ik niet veel en veel eerder heb gekozen om weg te gaan.
zaterdag 12 oktober 2019 21:39
Alle gescheiden mensen hebben jouw anonieme enquete ingevuld?Madeliefjees schreef: ↑12-10-2019 21:3630% heeft later spijt van de scheiding, al zullen ze dat nooit openlijk toegeven.
Dan weten ze dat het toch niet zo slecht was.
zaterdag 12 oktober 2019 21:40
Als je gescheiden bent dan is hij niet aanwezig en voert dus nog steeds niets uit met de kinderen.
Als je voor co-ouderschap gaat dan mis je de helft van de tijd met de kinderen.
Ga je voor een weekendregeling dan zit je afhankelijk van de leeftijd van de kinderen veel aan huis gekluisterd. Een oppas zoeken voor je weg kan is lastiger dan dat je man thuis is en je dus zo weg kan.
Financieel wordt het minder.
Dus he bent beter af om je niet te ergeren aan die man op de bank.
Misschien voelde hij zich ook wel niet zo lekker.
Als je voor co-ouderschap gaat dan mis je de helft van de tijd met de kinderen.
Ga je voor een weekendregeling dan zit je afhankelijk van de leeftijd van de kinderen veel aan huis gekluisterd. Een oppas zoeken voor je weg kan is lastiger dan dat je man thuis is en je dus zo weg kan.
Financieel wordt het minder.
Dus he bent beter af om je niet te ergeren aan die man op de bank.
Misschien voelde hij zich ook wel niet zo lekker.
zaterdag 12 oktober 2019 21:41
Als je gescheiden bent dan is hij niet aanwezig en voert dus nog steeds niets uit met de kinderen.
Als je voor co-ouderschap gaat dan mis je de helft van de tijd met de kinderen.
Ga je voor een weekendregeling dan zit je afhankelijk van de leeftijd van de kinderen veel aan huis gekluisterd. Een oppas zoeken voor je weg kan is lastiger dan dat je man thuis is en je dus zo weg kan.
Financieel wordt het minder.
Dus he bent beter af om je niet te ergeren aan die man op de bank.
Misschien voelde hij zich ook wel niet zo lekker.
Als je voor co-ouderschap gaat dan mis je de helft van de tijd met de kinderen.
Ga je voor een weekendregeling dan zit je afhankelijk van de leeftijd van de kinderen veel aan huis gekluisterd. Een oppas zoeken voor je weg kan is lastiger dan dat je man thuis is en je dus zo weg kan.
Financieel wordt het minder.
Dus he bent beter af om je niet te ergeren aan die man op de bank.
Misschien voelde hij zich ook wel niet zo lekker.
zaterdag 12 oktober 2019 21:41
sugarmiss schreef: ↑12-10-2019 21:40Als je gescheiden bent dan is hij niet aanwezig en voert dus nog steeds niets uit met de kinderen.
Als je voor co-ouderschap gaat dan mis je de helft van de tijd met de kinderen.
Ga je voor een weekendregeling dan zit je afhankelijk van de leeftijd van de kinderen veel aan huis gekluisterd. Een oppas zoeken voor je weg kan is lastiger dan dat je man thuis is en je dus zo weg kan.
Financieel wordt het minder.
Dus he bent beter af om je niet te ergeren aan die man op de bank.
Misschien voelde hij zich ook wel niet zo lekker.
zaterdag 12 oktober 2019 21:46
sugarmiss schreef: ↑12-10-2019 21:41Als je gescheiden bent dan is hij niet aanwezig en voert dus nog steeds niets uit met de kinderen.
Als je voor co-ouderschap gaat dan mis je de helft van de tijd met de kinderen.
Ga je voor een weekendregeling dan zit je afhankelijk van de leeftijd van de kinderen veel aan huis gekluisterd. Een oppas zoeken voor je weg kan is lastiger dan dat je man thuis is en je dus zo weg kan.
Financieel wordt het minder.
Dus he bent beter af om je niet te ergeren aan die man op de bank.
Misschien voelde hij zich ook wel niet zo lekker.
Tuurlijk, met zn 2 is het ALTIJD beter dan alleen voor sommige mensen, triest eigenlijk.
zaterdag 12 oktober 2019 21:50
De zaken die er spelen, zijn er al sinds minstens 5 jaar. Achteraf gezien al langer. Dus ja, al heel vaak aangegeven dat er iets moet veranderen. Maar er gebeurt niets. Ik ga de details niet delen, ivm herkenbaarheid. Maar ik heb niet het gevoel dat ik hier nog iets kan doen, er zijn 2 mensen nodig voor een huwelijk. En als 1 niet wil veranderen, houdt het op gegeven moment op,snoepzak schreef: ↑12-10-2019 21:30Ik ben niet gescheiden. Heb er wel eens aan gedacht hoor. Er zijn van die periodes, dan leven we zo langs elkaar heen... of dagen dat ik hem echt wel kan missen als kiespijn. Zoals vandaag: ik niet fit, maar hij ligt de hele dag op de bank en voert niks uit met de kinderen. Spuugirritant. Maar als ik dan denk aan het leven na een scheiding... dan denk ik dat als puntje bij paaltje komt ik niet gelukkiger ga worden als we een co ouderschapsregeling aan moeten gaan, als we voor altijd verbonden zijn door de kinderen en dan lijnrecht tegenover elkaar komen te staan. Ik verheug me er ook niet op weer alleen te zijn, en moet al helemaal niet denken aan investeren in een nieuwe relatie... nee, voor mij is duidelijk het gras niet groener aan de andere kant, al mag er hier ook wel eens gemaaid worden.. hoe is dat voor jou: als je alle consequenties (financieel, kinderen, etc) op een rijtje zet, denk je dan echt echt echt veel gelukkiger te worden van een scheiding?? Of kun je dan beter aan je huidige relatie werken?
zaterdag 12 oktober 2019 21:52
Ik heb niet gezegd dat hij een luie vader is. In tegendeel. Voor de kinderen is hij prima. Er spelen hele andere, fundamentele zaken.sugarmiss schreef: ↑12-10-2019 21:41Als je gescheiden bent dan is hij niet aanwezig en voert dus nog steeds niets uit met de kinderen.
Als je voor co-ouderschap gaat dan mis je de helft van de tijd met de kinderen.
Ga je voor een weekendregeling dan zit je afhankelijk van de leeftijd van de kinderen veel aan huis gekluisterd. Een oppas zoeken voor je weg kan is lastiger dan dat je man thuis is en je dus zo weg kan.
Financieel wordt het minder.
Dus he bent beter af om je niet te ergeren aan die man op de bank.
Misschien voelde hij zich ook wel niet zo lekker.
Ben financieel onafhankelijk, ik verdien veel meer dan hij.
Dus, vul aub niet in.
zaterdag 12 oktober 2019 21:52
Wat houd je dan tegen?Noetje schreef: ↑12-10-2019 21:50De zaken die er spelen, zijn er al sinds minstens 5 jaar. Achteraf gezien al langer. Dus ja, al heel vaak aangegeven dat er iets moet veranderen. Maar er gebeurt niets. Ik ga de details niet delen, ivm herkenbaarheid. Maar ik heb niet het gevoel dat ik hier nog iets kan doen, er zijn 2 mensen nodig voor een huwelijk. En als 1 niet wil veranderen, houdt het op gegeven moment op,
zaterdag 12 oktober 2019 21:56
Hoe gaat zoiets? Wel dusdanig klaar zijn dat het helemaal oké is om uit elkaar te gaan. En tegelijkertijd toch ook op een goede manier uit elkaar. Dat zou ik heel fijn vinden, maar ik vraag me af hoe je dan de emotie en het zakelijke uit elkaar kan houden, zeg maar. Zodat je toch op goede voet met elkaar verder kan.klavertje-vier2019 schreef: ↑12-10-2019 21:41Ik heb geen spijt, nog geen minuut spijt gehad.
Mijn portemonnee vindt het soms spijtig, want die is nu een stuk leger.
Gelukkig zit er wel genoeg in om nog op een prettige manier te kunnen leven zonder van anderen afhankelijk te zijn.
Maar er zou meer luxe zijn als ik getrouwd was gebleven.
En ook meer irritatie, liefdeloosheid en schijnvertoning. Dat maakt geld niet goed.
En we zijn op een goede manier uit elkaar gegaan, geen vechtscheiding, dat scheelt misschien ook in de manier waarop ik er op terugkijk.
zaterdag 12 oktober 2019 21:56
Je reageert op mijn post. En we zijn het dus helemaal met elkaar eens. Mijn man is zeker niet de prins op t witte paard waar ik hem ooit voor hield (en ik ook echt niet die prinses in nood), maar uit elkaar gaan maakt het echt niet beter. Gelukkig hebben we hier ook echt nog wel goede periodes waarin ik weer helemaal weet waarom hij de man is waar ik gezinnetje mee wil spelen.sugarmiss schreef: ↑12-10-2019 21:41Als je gescheiden bent dan is hij niet aanwezig en voert dus nog steeds niets uit met de kinderen.
Als je voor co-ouderschap gaat dan mis je de helft van de tijd met de kinderen.
Ga je voor een weekendregeling dan zit je afhankelijk van de leeftijd van de kinderen veel aan huis gekluisterd. Een oppas zoeken voor je weg kan is lastiger dan dat je man thuis is en je dus zo weg kan.
Financieel wordt het minder.
Dus he bent beter af om je niet te ergeren aan die man op de bank.
Misschien voelde hij zich ook wel niet zo lekker.
zaterdag 12 oktober 2019 21:58
Ja, dat denk ik. En toch de impact voor de kinderen. Ben zelf kind van gescheiden ouders, dus weet wat het is. Ookal heb ik geen nare gevoelens bij de scheiding van mijn ouders. Sterker nog, ik denk dat zij eerder uit elkaar hadden moeten gaan. Nu heb ik een warm thuis gemist, omdat het tussen hen al jaren niet goed zat. En misschien heb ik wel een gevoel van falen, dat ik dus mijn eigen kinderen niet een gelukkig thuis heb kunnen geven.
zaterdag 12 oktober 2019 22:01
Als je het er beide over eens bent dat er geen sprake meer is van een huwelijk, dan kan je in overleg dat huwelijk ook voor de wet laten ontbinden. Wij hebben een mediator ingehuurd voor het opstellen van de benodigde papieren. Hij legt je de opties voor en daar maakten we samen een keuze uit.Noetje schreef: ↑12-10-2019 21:56Hoe gaat zoiets? Wel dusdanig klaar zijn dat het helemaal oké is om uit elkaar te gaan. En tegelijkertijd toch ook op een goede manier uit elkaar. Dat zou ik heel fijn vinden, maar ik vraag me af hoe je dan de emotie en het zakelijke uit elkaar kan houden, zeg maar. Zodat je toch op goede voet met elkaar verder kan.
Onze kinderen waren wel al wat ouder, dus die kozen zelf wanneer ze bij welke ouder wilden zijn. Dat maakte het wellicht wel eenvoudiger.
zaterdag 12 oktober 2019 22:02
Hoe hebben jullie dat gedaan? Ik heb onlangs gelezen over birdnesting en ik moet zeggen dat dat me wel aanspreekt. Maar ik weet niet of dat financieel haalbaar is.
Kun je met elkaar in 1 huis leven als je emotioneel niet meer aan elkaar verbonden bent?
