Tja, en dat was het dan.... deel 2

31-01-2012 14:51 3880 berichten
Alle reacties Link kopieren
Zullen we hier maar verder gaan met onze verhalen naar aanleiding van de post van allalone.



"Goedenavond,

Hier zit ik dan.... 44 jaar oud, een relatie van 25 jaar waarvan 22 jaar getrouwd achter de rug. Hij hield niet meer voldoende van mij..... Wel van zijn jongere collega waar hij nu is...

God, wat voel ik me alleen en wat een pijn.... En ja, ik weet het, zwaar debiel, maar ik hou nog steeds van hem...

Allalone...".



Hoop dat jullie het allemaal kunnen vinden, want ik kan die steun en schoppen onder mijn kont nog niet missen.
Alle reacties Link kopieren
@Allalone. Ik heb je eerdere posts gelezen. Je bent van heel ver en heel diep gekomen. Mooi te lezen dat je het los hebt kunnen laten en ze het beste gunt. Je hebt je eigen kracht gevonden!
Alle reacties Link kopieren
allalone: wat fijn dat je weer beter met je gaat. dat je sterker bent geworden met meer inzicht en kunt kijken naar de toekomst.



met nog steeds vallen en opstaan, maar dat is het leven: een groot leerproces..



las je post vanaf de eerste keer. zat er toen ook nog zo diep in. Nu gaat het stukken beter en ik herken wat je schrijft. Ik post hier zelden, mijn verhaal ligt al wat verder weg maar ik lees nog steeds mee. Om te leren van de uitspraken en inzichten die de andere mensen hier plaatsen.



het valt niet mee en het duurt vreselijk lang soms maar: het komt echt goed met iedereen! ( en ik geloofde het toen ook niet!)



sterkte allemaal! * terug naar meeleesmodus*
Knarl, ik weet hoe confronterend het kan zijn om dingen van anderen te lezen..heb dat soms nog steeds, want de wond blijft rauw. Dan heb je voor jezelf een scenario uitgedacht, welke best rooskleurig of positief uitvalt en dan lees je hier dat je dat jezelf gewoon wijsmaakt. Omdat de realiteit zo hard is, dat je dat niet kunt geloven. Toch moet dat, hoe erg het ook is. In elk woord, of in elke daad kun je een hoopvol signaal zien, maar feit ligt er dat onze exen zich bewezen hebben. Ze gingen niet voor ons, maar voor een ander.

Natuurlijk waardeert hij jou wel als mens, hij heeft van je gehouden en misschien nog steeds wel. En juist daarom wil hij je niet meer pijn doen, en zal hij de schade beperken. Door te vragen of het met je gaat, door te zien hoe je eruitziet (is ze al wat sterker)? Ze willen niet geconfronteerd worden met wat ze hebben veroorzaakt. Dus hoe beter het met jou gaat, hoe fijner. En dat willen ze van je horen en zien..dat is mijn theorie.



Plus dat wij mensen een ego hebben dat gevoed moet worden. Ik zie het zo; ex is van zijn voetstuk gevallen. Maar hij wilde altijd zo graag dat ik hem bewonderde en het allerleukste vond. Door zijn actie is hij dat niet meer, maar nog steeds zal hij willen dat ik hem wil. Maar hij wil mij niet. Neemt niet weg dat hij toch zal proberen om dat beeld wat ik van hem heb wat te corrigeren. Hij wil immers graag dat ik hem nog steeds bewonder. Alles wat hij doet is eigenbelang, om zichzelf fijner te voelen. Zo zie ik het. En dat gaat dan ten koste van mijn gevoel, want ik haal er niks uit.



Of mijn ex gelukkig(er) is? Ik vroeg het, maar kreeg geen antwoord. Hij praat niet over haar of de relatie. Hij vertelde wel dat wij klaar zijn, dat het niet meer werkt. Ik neem maar aan dat als hij bij haar is, hij gelukkig is. Anders was hij wel weg. Dan nog, indien hij bij haar weg is, komt hij niet bij mij terug, dus het maakt niet uit. En ik gun hem zijn geluk, hoe pijnlijk ook. Bij mij was hij niet gelukkig, dus het zou egoistisch zijn om hem vast te houden, vind ik. Dat zij dat wel deed (om hem te krijgen) zegt alles over haar. Ik wil zo niet zijn, ik kan namelijk alles uit de kast trekken om hem in te palmen....maar ik doe het niet. Iemand moet uit eigen overtuiging bij je zijn, anders is het niet echt.
Alle reacties Link kopieren
@Julus kun je me even helpen? Je zegt dat ik niet zo hard moet zijn voor mezelf, bedoel je dat ik toch 1 keer in de week met hem moet bellen?
Wie zon brengt in het leven van anderen, kan de stralen niet weghouden van zichzelf.
Alle reacties Link kopieren
@Julus kun je me even helpen? Je zegt dat ik niet zo hard moet zijn voor mezelf, bedoel je dat ik toch 1 keer in de week met hem moet bellen?
Wie zon brengt in het leven van anderen, kan de stralen niet weghouden van zichzelf.
Alle reacties Link kopieren
Julus ik lees even je laatste post, wat bijzonder dat je zo over je ex schrijft. Je hebt helemaal gelijk dat ze zich wat beter willen voelen als ze ons pijn doen, en het liefst nog dat we smachtend zitten te wachten ook. Is diegene bij wie hij nu is ook een relatie gekomen, of was ze alleen?
Wie zon brengt in het leven van anderen, kan de stralen niet weghouden van zichzelf.
Ja, ik bedoel dat je jezelf niet moet afvallen als je behoefte hebt aan contact. Maar je moet altijd in je achterhoofd houden wat de consequentie is. Als jij dat incalculeert, waarom zou je dan geen contact opnemen als dat is wat je wil?

Ik kijk ook naar mijn behoefte. Soms reageer ik dus nergens op, en soms wel. En als ik voel dat ik er klaar voor ben om hem te zien, dan gebeurt dat zo. Eerder niet. Jij bepaalt, hij mag erin mee. Zorg dat je zelf de touwtjes in handen hebt, doe wat goed voelt. Waarom jezelf kwellen?



Ik had ex een mail gestuurd, dat ik hem het geluk gun en dat ik weiger om boos en verbitterd te zijn. Zo ben ik niet. We hadden samen die relatie, hebben het samen verknald. Hij koos voor zijn geluk, op een ongelukkig manier, maar ik wil er niet de rest van mijn leven in blijven hangen. En dat ik hoop dat we in de toekomst respectvol met elkaar omgaan. Hij was enorm blij met die woorden, en zo kan ik ook verder. En sindsdien is de boel opengegooid. Lijkt op een soort vriendschap, alsof er een last is afgevallen. Normale omgang, gewoon terug naar de basis. Maar ik behoed mezelf voor pijn, dus hou scherp de grenzen in de gaten. Ik bepaal.
Dat smachtende wachten doe ik natuurlijk niet, dat doet niemand. Ik haal er voor mezelf uit, wat ik wil. Als ik bv. die knuffel graag wil, dan neem ik hem. Of hem wil zien, dan doe ik dat. Wil ik het niet, dan gebeurt het niet.
anoniem_36142 wijzigde dit bericht op 26-08-2012 11:51
Reden: weggehaald ivm privacy
% gewijzigd
Het is natuurlijk voor iedereen pijnlijk om te moeten constateren dat je gigantisch gefaald hebt. Dus natuurlijk zullen de exen dat niet willen zien. Onze pijn, ons verdriet is het resultaat van hun falen en dat willen ze niet zien. Dus als je dan happy bent, er goed uitziet, dan kunnen ze opgelucht ademhalen.
Alle reacties Link kopieren
@julus, wat een toestand als je ex er vandoor gaat ook nog met iemand die een vriendin van jou was. Ik kan je redenatie over dat contact wel volgen, maar het is zo pijnlijk voor mij om hem aan de lijn te hebben en hij zo aardig doet maar tegelijkertijd zegt dat hij nu niet een relatie kan hebben. De meesten zeggen dat het contact helemaal verbreken toch het beste is? Als je zegt dat je de pijn moet incalculeren ja dan heb ik maar liever geen pijn.



Maar Julus ik vind je een hele sterke vrouw, en dat je ex er met zo'n type vandoor is moet je wel enige genoegdoening geven, iemand zoals je zegt die door iedereen uitgekotst word.
Wie zon brengt in het leven van anderen, kan de stralen niet weghouden van zichzelf.
Dat is zeker moeilijk, die dubbele signalen. Als een worst die wordt voorgehouden maar die je net niet kunt pakken...heel frustrerend. Daarom zou ik ook gewoon voor jezelf kiezen omdat je toch niet krijgt wat je zou willen. Als hij zeker weet dat hij iets kan bieden, wordt het anders. Maar waarom niet het de tijd geven? Tijd kan dingen vaak zo inzichtelijk maken..



En dank je wel, feitelijk heb ik geen keuze natuurlijk. Ik moet ook werken, zorgen voor zoon, etc. Het leven gaat door, en tussendoor slik ik de pijn weg. Ook voor mij is het moeilijk om hem te zien of te spreken, want hij gaat daarna wel naar haar. Die wetenschap, dat maakt me machteloos en verdrietig.

Kan er maar beter niet mee geconfronteerd worden maar heb geen keuze en daar baal ik van. Lijkt wel alsof ik gepijnigd moet worden, nog eens extra bovenop wat er al is gebeurd. Wellicht denkt hij hetzelfde, baalt hij ook dat we dingen nog moeten regelen. Is hij nog niet van me af, haha.
Alle reacties Link kopieren
Hoe is het met iedereen??
Alle reacties Link kopieren
@Todds, redelijk en met jou? Sorry maar moet even wat van je posts lezen om een beeld te krijgen.

Mijn ex belde vanochtend om te zeggen dat ie me mist, bij ons is geen ander in het spel. Hij wil eerst op vriendschappelijke manier verder, hij is erg bang mij weer te kwetsen als hij weer een relatie aangaat. Ik heb gezegd dat ik erover na zou denken,

ook zakelijk vormen we een goed team en dat wil hij ook graag houden. Maar ik wil toch een man die voor een relatie gaat merk ik aan mezelf.
Wie zon brengt in het leven van anderen, kan de stralen niet weghouden van zichzelf.
Ha Todds, hoe gaat het met jou??



Nicci..lastig lastig! Maar weet je, als je nu gewoon echt eerst weer vriendjes met elkaar wordt, dan is die druk ervan af. En vaak is vriendschap een hele goede basis....geef het tijd. Ook hij zal voorzichtig zijn en willen aftasten hoe e.e.a. voelt. Wat wil jij?



En ik....ik weet niet wat me allemaal overkomt! Sinds ex weg is gebeuren er leuke, typische dingen! Nu ook weer, een bijzonder Linkedin contact...noooooooit verwacht. En heb per 1 oktober een nieuwe baan als alles erdoorheen komt! En ben toch wel in love...de sms-jes vliegen heen en weer. Wow!

De zon schijnt weer, ik geniet, ik leef en ik heb er zin in! Hoe het ook loopt met deze vlam, hij laat me wel stralen.
Alle reacties Link kopieren
@Julus wat goed om te horen, ik zag ook dat je er een topic over hebt geopend, leuk maar bescherm je hart.



Meesten hier op het forum ketsen dat vriendjes zijn altijd zo af, ik weet het zelf niet goed, ergens ben ik bang dat ik geen vrienden met hem kan zijn, maar tja misschien proberen?

Oeff maar even denken ja.
Wie zon brengt in het leven van anderen, kan de stralen niet weghouden van zichzelf.
Alle reacties Link kopieren
Zo dames. Ff weer mobiel verder. Gisteren aangekomen in Brabant.. Leuk huisje, ook ruim genoeg voor ons allen.. Das fijn! Ff helemaal tot rust komen. Heerlijk! Kinderen moeten erg wennen. Het is natuurlijk ook allemaal helemaal anders. Hun pa niet mee.. Maar die had anders ook alleen maar op terras aan bier gezeten..
Hoi! Hoe is het in het Brabantse, kan niet anders dan gezellig zijn! Nee, aan je ex missen jullie niks zo te horen. Die baalt nu dat hij niet mee mocht. Hebben jullie leuke uitstapjes in de planning? Geniet ervan!



Nicci, hij is heel oprecht en betrouwbaar (tot zover) en heeft me op het hart gedrukt dat hij nooit ineens niks meer laat horen. Zo is hij niet. Maar mijn hart beschermen...te laat!



Zie wel waar het heen gaat, we genieten van samenzijn en we hebben allebei geen verwachtingen. Maar krijg lieve sms-jes en hij laat me stralen en dat is winst!
Alle reacties Link kopieren
Hallo dames,



Ik lees al een tijdje mee (en ook in stukken terug gelezen) sinds mijn relatie van 17 jaar definitief op de klippen lijkt te lopen. Hij is verliefd op een ander en gedraagt zich als een puber.



Ik heb eigenlijk maar 1 reality-check... Zijn er ook dames bekend waarbij de relatie wel weer goed kwam. Een soort van : ze leefden nog lang en gelukkig?



Hoor het heel graag!
Weinig...helaas. Ja, voor een tijdje. Maar vaak is het zo dat het later alsnog misgaat. Omdat hij dan toch weer de kuierlatten neemt (verliefd op weer een ander). Er zijn succesverhalen, maar het zal aan je blijven knagen en je moet er allebei voor 100% achterstaan om het te laten lukken.



Dit heb ik net zitten lezen, misschien heb jij er nog wat aan;



http://www.annaklijn.nl/r ... cheiden-er-is-een-uitweg/



Het is heel hard, en heel moeilijk te accepteren. Maar als iemand wil gaan, moet je hem laten gaan...
Alle reacties Link kopieren
Dank je Julus.

Ik was er al bang voor, maar het is goed om te weten. Ik sta graag realistisch in de wereld, hoe hard die ook is. En het artikel van Anna Klijn had ik inderdaad ook al uit lopen pluizen.



Het blijft een moeilijke situatie tussen er voor willen vechten en hem laten gaan. Zeker als hij niet wil vechten en ook nog geen definitieve aanstalten maakt om te gaan. Dat laatste heeft vooral met ons kindje te maken, gok ik zo. Al met al om wanhopig en gek van te worden...
Het is zeker heel erg moeilijk, eigenlijk een hels dilemma. Want jij wil niet dat hij gaat, maar je wil hem ook niet op deze manier hebben..

Ik ken jullie situatie niet, maar ik zou daadkracht tonen. Als hij er niet voor wil vechten, dan gaat hij maar. Beslis zelf, hou zelf die touwtjes in handen. Dat werkt het beste, en is duidelijk. En geeft je de meeste kans van slagen...
Alle reacties Link kopieren
Daadkracht moet het gaan worden en dan er voor zorgen dat ik rustig blijf en niet in huilen uitbarst. Ik ga hem denk ik 2 keuzes voorleggen: Of je blijft en dan maken we beide offers om ons leven gezamenlijk weer op te pakken. Of hij gaat (misschien eerst tijdelijk) maar dan wil ik duidelijke regels. Nu is het namelijk twee fijne werelden waar hij in kan leven. Hij een roze wolk met de ander en een 'fijn' gezinsleven die ik zo relaxed en rustig mogelijk probeer te houden voor ons kindje.



Kort samengevat is de situatie zo:

Ik vind dat wij als geen ander bij elkaar passen. We zijn leuk samen, hebben dezelfde levensinstelling en van mij uit is er veel liefde. De laatste jaren waren wel moeilijk door werk en geboorte van ons kindje (4 inmiddels). Te weinig aandacht aan elkaar besteed en teveel in eigen wereld geleefd. Nu is hij verliefd geworden op een buitenlandse collega en heeft daar meerdere malen 'werk' van gemaakt. Hoteldebotel verliefd dus. En 7 weken geleden heeft hij gezegd dat wij eindig zijn... En sindsdien hoor ik niets over de vervolgstappen... Hij wordt wel steeds afstandelijker alsof ik hem niet meer mag raken. En hij is niet eerlijk tegen mij over bijvoorbeeld waar hij uitspookt. Oja, en ondertussen is hij ook nog op zoek gegaan naar een dure cabrio.



Ik ga er ondertussen behoorlijk aan onderdoor....
Je ziet het gebeuren maar kunt er weinig aan doen.

Als jij ervan overtuigd bent dat jullie samen bij elkaar horen en er voor wil gaan, dan zou ik inderdaad daadkrachtig zijn. Dat toont ballen, iets wat mannen heel fijn vinden. Van twee walletjes eten is inderdaad fijn en makkelijk voor hem, want natuurlijk wil hij jou niet echt kwijt...maar dat andere ook niet.

Dus neem jij de leiding, en zeg je dat hij naar haar mag gaan. Jij laat hem los uit liefde, zodat hij kan ontdekken wat hij wil.

Máár zorg dat hij weet dat je op de achtergrond aanwezig bent. Werk op zijn emoties, zijn gevoelens, want die zijn echt niet ineens verdwenen. Zeg tegen hem dat hij mag gaan als hij dat nodig vindt, maar dat hij altijd bij je terecht kan als hij dat nodig heeft. Liefde is loslaten, en als jij dat kunt..is dat een groot goed. Hij zal je respecteren en je waarderen, en hij zal zeker nadenken als die ander hem "gevangen" houdt..

Mannen moeten even aangezet worden tot terugdenken aan de fijne dingen van jou. Schrijf een lieve mail, kijk naar je aandeel, en zeg dat je hem mist maar hem laat gaan uit liefde. Bedank voor alle fijne dingen en wens hem geluk. En zeg dat hij altijd bij je terecht kan..



M.i. de meeste kans van slagen om hem terug te krijgen. De rest werkt niet..hij moet uit volle overtuiging met jou door willen (nu of straks).
Alle reacties Link kopieren
Dank voor je waardevolle tips...

Ik ga vrijdagavond het gesprek met hem aan en ga een brief schrijven met mijn gevoelens. Geen verwijten, maar liefde. En als liefde loslaten betekent, dan zal ik dat doen... Deze zal ik dan na het gesprek geven. Dan heeft hij na het gesprek nog stof om na te denken en dat geeft mij beter de gelegenheid om te vertellen wat ik nu echt voel.



En hoe is het met jou? Ik heb geprobeerd om het begin van jouw verhaal op dit topic terug te vinden, maar dat is me nog niet gelukt. Heb wel gelezen dat je ontzettend sterk bent, liefdevol omgaat met je ex en ook nog eens heel veel andere mensen een hart onder de riem steekt. Ontzettend lief van je!
Alle reacties Link kopieren
@Julus, ik ben echt blij voor je geniet ervan, en idd hart beschermen ben ik ook niet zo goed in, maar je geniet en dat is zo mooi.



Even over mijn eigen situatie exvriend zegt me wel te missen, maar durft me geen relatie te beloven, het is een combi van erge stress van de laatste tijd en wispelturigheid van hemzelf waardoor hij me niet mee wil kwetsen. Hij is nl anderhalf jaar geleden ook een maand zo geweest. Nu wil ik wel vriendschappelijk beginnen en mijn zus zegt je moet niks van hem verwachten, maar gevoelsmatig heb ik het er erg moeilijk mee. Nu zegt mijn zus waar ik ook veel steun aan heb dat ik dit nog kan proberen en als hier ook geen schot in komt dan definitief kappen. Kan jij Julus of iemand anders me even helpen hiermee?
Wie zon brengt in het leven van anderen, kan de stralen niet weghouden van zichzelf.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven