Relaties
alle pijlers
Tja, en dat was het dan.... deel 2
dinsdag 31 januari 2012 om 14:51
Zullen we hier maar verder gaan met onze verhalen naar aanleiding van de post van allalone.
"Goedenavond,
Hier zit ik dan.... 44 jaar oud, een relatie van 25 jaar waarvan 22 jaar getrouwd achter de rug. Hij hield niet meer voldoende van mij..... Wel van zijn jongere collega waar hij nu is...
God, wat voel ik me alleen en wat een pijn.... En ja, ik weet het, zwaar debiel, maar ik hou nog steeds van hem...
Allalone...".
Hoop dat jullie het allemaal kunnen vinden, want ik kan die steun en schoppen onder mijn kont nog niet missen.
"Goedenavond,
Hier zit ik dan.... 44 jaar oud, een relatie van 25 jaar waarvan 22 jaar getrouwd achter de rug. Hij hield niet meer voldoende van mij..... Wel van zijn jongere collega waar hij nu is...
God, wat voel ik me alleen en wat een pijn.... En ja, ik weet het, zwaar debiel, maar ik hou nog steeds van hem...
Allalone...".
Hoop dat jullie het allemaal kunnen vinden, want ik kan die steun en schoppen onder mijn kont nog niet missen.
maandag 3 september 2012 om 21:55
Ik vind mijn leven soms zo surrealistisch....
Als ik heel even zou vergeten dat er vrijdagavond een ontzettend k*t-gesprek is geweest tussen 'mijn' vent en mij, dan lijkt er soms niets aan de hand. Natuurlijk weet ik dat er van alles speelt, maar het leven lijkt van de buitenkant soms zo gewoon. Er wordt gepraat, er wordt gespeeld met kindje, we gaan naar ons werk, we eten samen. Het blijft raar. En ondertussen merk ik weinig van actie om te vertrekken, danwel om onze omgeving in te lichten. Verwacht hij nu echt dat ik mijzelf ga pijnigen om daar ook het initiatief in te nemen?
Alsof het al niet genoeg is om vandaag 10x te moeten verbloemen hoe het komt dat ik er zo goed uit zie (want veel kilo's lichter) of te vertellen dat mijn vakantie ok was, terwijl dat niet zo is. Niet dat ik er niet voor uit wil komen, maar door mijn werk zit ik veel bij andere bedrijven waarbij ik niet aan iedereen alle details wil vertellen...
pfffff
Als ik heel even zou vergeten dat er vrijdagavond een ontzettend k*t-gesprek is geweest tussen 'mijn' vent en mij, dan lijkt er soms niets aan de hand. Natuurlijk weet ik dat er van alles speelt, maar het leven lijkt van de buitenkant soms zo gewoon. Er wordt gepraat, er wordt gespeeld met kindje, we gaan naar ons werk, we eten samen. Het blijft raar. En ondertussen merk ik weinig van actie om te vertrekken, danwel om onze omgeving in te lichten. Verwacht hij nu echt dat ik mijzelf ga pijnigen om daar ook het initiatief in te nemen?
Alsof het al niet genoeg is om vandaag 10x te moeten verbloemen hoe het komt dat ik er zo goed uit zie (want veel kilo's lichter) of te vertellen dat mijn vakantie ok was, terwijl dat niet zo is. Niet dat ik er niet voor uit wil komen, maar door mijn werk zit ik veel bij andere bedrijven waarbij ik niet aan iedereen alle details wil vertellen...
pfffff
maandag 3 september 2012 om 22:02
Dat is heel moeilijk. Want je hart schreeuwt. Die onzekerheid, dat bungelen is zo erg! Ik snap dat niet. Hij wil weg, maar onderneemt geen stappen. Denk dat de daadwerkelijke stap zetten ook voor hem heel moeilijk is. Zou JIJ willen dat het nog goed kwam?
Ik heb ex verteld over mijn nieuwe vriend (ja, het is officieel!). En nu komt eruit dat hij toch niet zo blij is. Jammer voor hem, ik gun hem het geluk echt wel. Ik bedoel, al die ellende en dan niet super happy zijn? Het is nogal wat, wat er op het spel is gezet. Dan hoor je daar toch heppie de peppie over te zijn? En trouwens, hoezo vindt hij die ellende niet fijn? En MIJN ellende dan als gevolg van zijn keuze?? PFF!
Ik laat me mijn gelukkige stemming niet verpesten.
Ik heb ex verteld over mijn nieuwe vriend (ja, het is officieel!). En nu komt eruit dat hij toch niet zo blij is. Jammer voor hem, ik gun hem het geluk echt wel. Ik bedoel, al die ellende en dan niet super happy zijn? Het is nogal wat, wat er op het spel is gezet. Dan hoor je daar toch heppie de peppie over te zijn? En trouwens, hoezo vindt hij die ellende niet fijn? En MIJN ellende dan als gevolg van zijn keuze?? PFF!
Ik laat me mijn gelukkige stemming niet verpesten.
maandag 3 september 2012 om 22:42
Hey allemaal,
Even iets van mij laten horen, volgens mij een week geleden dat ik geschreven heb. Vandaag heb ik een goede dag, fijn dat het verdriet even op de achtergrond raakt ik realiseer mij ook heel goed dat het allemaal nog moet komen. Mijn "man" geeft mij de tijd om aan te geven wanneer ik klaar ben om de scheiding in werking te zetten. Ik ben daar nog lang niet klaar voor, ik vraag mij alleen af hoelang hij bereid is om te wachten aangezien alles in een rap tempo is gegaan. Zolang ik in mijn vertrouwde omgeving met mijn kinderen zit vind ik het prima. De laatste dagen ben ik erg gaan nadenken over mijn leven en realiseer mij dat ik ergens ook niet meer gelukkig was. Het vertrouwde dat wil je niet loslaten maar niet de persoon. Nu zie ik hem en zie nog steeds na een maand dat hij weg is een verbitterd man en dan vraag ik me af of hij zo is in mijn buurt of dat hij dagelijks zo loopt lijkt mij vreselijk. Ik weiger om in bitterheid te raken, dat heb ik van jullie hier gelezen en sinds ik dat gerealiseerd heb vallen dingen beter op hun plek ook merk ik dat de kinderen het fijn vinden bij mij en niet meer de stress ervaren er is een rust gekomen in huis en dan daarom moet ik me afvragen of wij een gezonde relatie hadden. Ook al waren er geen ruzies maar ergens zijn we elkaar toch verloren en als er geen ruimte is om dit terug te vinden dan moet je elkaar laten gaan.
@ julus toch blijf ik nog steeds geloven dat hij geen ander heeft, het zal erg rauw op mijn dak vallen als het tegendeel bewezen wordt maar goed de tijd zal het leren.
Even iets van mij laten horen, volgens mij een week geleden dat ik geschreven heb. Vandaag heb ik een goede dag, fijn dat het verdriet even op de achtergrond raakt ik realiseer mij ook heel goed dat het allemaal nog moet komen. Mijn "man" geeft mij de tijd om aan te geven wanneer ik klaar ben om de scheiding in werking te zetten. Ik ben daar nog lang niet klaar voor, ik vraag mij alleen af hoelang hij bereid is om te wachten aangezien alles in een rap tempo is gegaan. Zolang ik in mijn vertrouwde omgeving met mijn kinderen zit vind ik het prima. De laatste dagen ben ik erg gaan nadenken over mijn leven en realiseer mij dat ik ergens ook niet meer gelukkig was. Het vertrouwde dat wil je niet loslaten maar niet de persoon. Nu zie ik hem en zie nog steeds na een maand dat hij weg is een verbitterd man en dan vraag ik me af of hij zo is in mijn buurt of dat hij dagelijks zo loopt lijkt mij vreselijk. Ik weiger om in bitterheid te raken, dat heb ik van jullie hier gelezen en sinds ik dat gerealiseerd heb vallen dingen beter op hun plek ook merk ik dat de kinderen het fijn vinden bij mij en niet meer de stress ervaren er is een rust gekomen in huis en dan daarom moet ik me afvragen of wij een gezonde relatie hadden. Ook al waren er geen ruzies maar ergens zijn we elkaar toch verloren en als er geen ruimte is om dit terug te vinden dan moet je elkaar laten gaan.
@ julus toch blijf ik nog steeds geloven dat hij geen ander heeft, het zal erg rauw op mijn dak vallen als het tegendeel bewezen wordt maar goed de tijd zal het leren.
maandag 3 september 2012 om 22:46
@Julus, Waarschijnlijk helemaal fout en herkennen jullie allemaal mijn fouten die jullie al lang hebben gemaakt....
Maar ja: ik zou nog steeds willen dat het goed komt. Ik denk echt dat 'mijn' vent op dit moment zichzelf niet is door zijn verliefde gevoelens. Hij is echt goed in de war, en zeer gevleid door haar aandacht. Het voelt natuurlijk ook fijn om aanbeden te worden door een ander. Een goed gesprek is pas mogelijk als zijn vlinders zijn gedaald. Nog los van of het ooit goed gaat komen, praten over wat er gebeurt is zou fijn zijn. En dat is nu niet echt mogelijk.
Ik ga het rust geven. Kijken wat tijd gaat brengen. Zowel aan zijn kant als aan mijn kant. Echt genieten van de kleine dingen, de heftige dingen proberen te overleven.
Maar mijzelf pijnigen door dingen aan te zwengelen zoals hij de deur uit, of familie inlichten...ik weet niet of ik dat kan.
Maar ja: ik zou nog steeds willen dat het goed komt. Ik denk echt dat 'mijn' vent op dit moment zichzelf niet is door zijn verliefde gevoelens. Hij is echt goed in de war, en zeer gevleid door haar aandacht. Het voelt natuurlijk ook fijn om aanbeden te worden door een ander. Een goed gesprek is pas mogelijk als zijn vlinders zijn gedaald. Nog los van of het ooit goed gaat komen, praten over wat er gebeurt is zou fijn zijn. En dat is nu niet echt mogelijk.
Ik ga het rust geven. Kijken wat tijd gaat brengen. Zowel aan zijn kant als aan mijn kant. Echt genieten van de kleine dingen, de heftige dingen proberen te overleven.
Maar mijzelf pijnigen door dingen aan te zwengelen zoals hij de deur uit, of familie inlichten...ik weet niet of ik dat kan.
dinsdag 4 september 2012 om 04:18
Hey dames, ik lees nog steeds mee en wilde Julus even laten weten hoe blij ik voor je ben meis!! Zo fijn dat je weer verliefd bent!! Geniet ervan!! Geeft mij ook hoop, misschien ooit weer
Schrijf niet meer zoveel want ben voornamelijk met ellende met kids bezig. Wat ikzelf wil en voel verdwijnt beetje naar achtergrond op dit moment Vooral onze oudste, net 16, heeft het er moeilijk mee met hoe zijn vader zich gedraagt
Gisteren weer heel moeilijk gesprek gehad, grote jongen die maar blijft huilen. Ziet zijn vader als voorbeeld, maar snapt niet dat hij zoveel liegt. Dat hij (als hartpatiënt) weer veel is gaan roken (na 17 jaar gestopt te zijn geweest). Dat hij nota bene op zoons verjaardagsfeest veel bier drinkt en dan op de fiets naar huis stapt....
Allemaal dingen die hij geleerd heeft dat ze niet goed zijn, ziet hij zijn vader doen en hij worstelt...
Ik ook, want ik zie het ook gebeuren en snap er ook niks van. Ik probeer hem uit te leggen dat zijn
vader momenteel zichzelf niet is. En dat hij vooral zelf na moet denken over de keuzes die hij maakt. Ik praat met hem over verantwoording nemen, terwijl zijn vader dat totaal niet meer doet.
En ik weet niet goed of en hoe ik dat met zijn vader moet bespreken...
Hij is blijven zitten en niveau teruggezet. Middelste is niveau terug gezet. En jongste is blijven zitten... Maar natuurlijk heeft dat volgens hun vader niks met onze situatie te maken, had dat anders ook zo gebeurd....
De gevolgen voor mij zijn niet zo belangrijk meer.
Wat een puinhoop hebben we van het leven van onze kids gemaakt...
Schrijf niet meer zoveel want ben voornamelijk met ellende met kids bezig. Wat ikzelf wil en voel verdwijnt beetje naar achtergrond op dit moment Vooral onze oudste, net 16, heeft het er moeilijk mee met hoe zijn vader zich gedraagt
Gisteren weer heel moeilijk gesprek gehad, grote jongen die maar blijft huilen. Ziet zijn vader als voorbeeld, maar snapt niet dat hij zoveel liegt. Dat hij (als hartpatiënt) weer veel is gaan roken (na 17 jaar gestopt te zijn geweest). Dat hij nota bene op zoons verjaardagsfeest veel bier drinkt en dan op de fiets naar huis stapt....
Allemaal dingen die hij geleerd heeft dat ze niet goed zijn, ziet hij zijn vader doen en hij worstelt...
Ik ook, want ik zie het ook gebeuren en snap er ook niks van. Ik probeer hem uit te leggen dat zijn
vader momenteel zichzelf niet is. En dat hij vooral zelf na moet denken over de keuzes die hij maakt. Ik praat met hem over verantwoording nemen, terwijl zijn vader dat totaal niet meer doet.
En ik weet niet goed of en hoe ik dat met zijn vader moet bespreken...
Hij is blijven zitten en niveau teruggezet. Middelste is niveau terug gezet. En jongste is blijven zitten... Maar natuurlijk heeft dat volgens hun vader niks met onze situatie te maken, had dat anders ook zo gebeurd....
De gevolgen voor mij zijn niet zo belangrijk meer.
Wat een puinhoop hebben we van het leven van onze kids gemaakt...
dinsdag 4 september 2012 om 07:37
Vergelijkbaar met mijn zoon van 16 dus, Hova. Die is blijven zitten en twee niveaus teruggezet en moest dit jaar bijna van school.. Hij heeft nu gesprekken met een jeugdpsychiatrische begeleidingsdienst voor mogelijk ontsporende jongeren én zijn vader, omdat dat is wat er aan ontbreekt. Hij heeft 'geen vader meer.' Hij is er nu al bijna een jaar niet geweest, Ik vroeg hem wat zijn doel was met die gesprekken. In elk geval niet dat hij op reguliere basis ooit naar zijn vader zou gaan/moeten, antwoordde hij. En dat snap ik wel. HIj zei dat hij misschien ooit af en toe zou gaan, als het hem uitkwam...
De kinderen zijn het belangrijkst he. En wij ook, omdat het niet goed gaat wanneer het met ons niet goed gaat!
De kinderen zijn het belangrijkst he. En wij ook, omdat het niet goed gaat wanneer het met ons niet goed gaat!
dinsdag 4 september 2012 om 09:36
@Julus, dit is de slagroom op de taart voor je, jij bent voor ons allen een voorbeeld, na 3 maanden vind je alweer een nieuwe vriend, en ex komt aanzetten dat het toch niet allemaal zo leuk is, net goed voor die sukkels haha.
Hij ziet dat jij niet stil bent blijven staan, niet wanhopig op hem hebt gewacht, en zijn lolletje met zijn nieuwe vriendin is er vanaf, nou ik smul van dit verhaal.
Ben je nu ook echt zover dat je je ex echt niet meer terug zou willen hebben?
Hij ziet dat jij niet stil bent blijven staan, niet wanhopig op hem hebt gewacht, en zijn lolletje met zijn nieuwe vriendin is er vanaf, nou ik smul van dit verhaal.
Ben je nu ook echt zover dat je je ex echt niet meer terug zou willen hebben?
Wie zon brengt in het leven van anderen, kan de stralen niet weghouden van zichzelf.
dinsdag 4 september 2012 om 09:41
@tesselke, mijn complimenten dat je ook nog werkt, in zo'n verdrietige situatie. Ik herken dingen in je verhaal, toen mijn exman aankondigde dat hij wilde scheiden, bleef hij nog 2 maanden in ons gezameljke huis. Er was geen ander, maar ik kon de situatie op een gegeven moment niet meer handelen, hij maakte plannen om een vakantiewoning voor hemzelf te kopen terwijl mijn zoon en ik intens verdrietig waren.
Ik heb mijn ex gezegd dat hij het naar buiten moest brengen, naar ons kind naar zijn ouders. En toen het met echt teveel werd, zijn doorgaan met het leven, heb ik hem de deur uitgezet en is hij bij zijn ouders ingetrokken. Ik kon het niet meer aan, idd dat hopen dat hij zal blijven, dat hi in zou zien dat wij toch veel belangrijker waren dan zijn nieuwe leven? Het leven tussen hoop en vrees is erger dan duidelijkheid. Sterkte meid.
Ik heb mijn ex gezegd dat hij het naar buiten moest brengen, naar ons kind naar zijn ouders. En toen het met echt teveel werd, zijn doorgaan met het leven, heb ik hem de deur uitgezet en is hij bij zijn ouders ingetrokken. Ik kon het niet meer aan, idd dat hopen dat hij zal blijven, dat hi in zou zien dat wij toch veel belangrijker waren dan zijn nieuwe leven? Het leven tussen hoop en vrees is erger dan duidelijkheid. Sterkte meid.
Wie zon brengt in het leven van anderen, kan de stralen niet weghouden van zichzelf.
dinsdag 4 september 2012 om 16:25
Tesselleke, alleen jij kunt bepalen of je hem nog terug wil, daar heeft ook niemand over te oordelen. Ik snap dat heel goed, ik heb dat ook een hele tijd gewild. Zeker als je het gevoel hebt dat hij een tijdelijke verstandsverbijstering heeft en jullie nog niet klaar zijn, dan moet je daarvoor gaan. Het is niet de makkelijkste weg, het zal pittig worden en lang tijd nodig hebben voordat jullie back on track zijn. Maar het is niet onmogelijk! Ik ben na vreemdgaan van ex (de eerste keer, vijf jaar geleden..) ook met hem doorgegaan en we hebben nog mooie jaren gehad. Maar ja, je weet hoe dat is afgelopen..hij deed het weer. En ik had toen heel duidelijk gemaakt, dat bij een tweede keer het helemaal klaar zou zijn. Hij heeft met die wetenschap de keuze gemaakt om toch weer vreemd te gaan.
Goed dat je de tijd neemt, nee, dat is een must! Bij ons zaten er twee maanden tussen weggaan en weer samen verder. Bedenktijd. Maar ik wil je wel meegeven dat het alleen werkt als hij volledig open en eerlijk is en er keihard voor wil knokken. Niet half half, dan gaat het niet werken.
Goed dat je de tijd neemt, nee, dat is een must! Bij ons zaten er twee maanden tussen weggaan en weer samen verder. Bedenktijd. Maar ik wil je wel meegeven dat het alleen werkt als hij volledig open en eerlijk is en er keihard voor wil knokken. Niet half half, dan gaat het niet werken.
dinsdag 4 september 2012 om 16:27
Hova, leuk om je weer te zien! Dus bij jullie is het wel helemaal klaar...had ik niet verwacht. Maar rot om te lezen dat je zoon er zo onder lijdt. Dan doe je er alles aan om je kinderen het beste mee te geven, en dan verkloot ex dat door zijn acties. Getuigt niet echt van volwassen gedrag, eigenlijk. Een vader moet zijn verantwoordelijkheden te allen tijde nemen, en hij zet zichzelf nu voorop. Hoop dat de boel wat rustiger wordt voor je/jullie!
dinsdag 4 september 2012 om 16:31
Nicci, een voorbeeld nog wel, haha, valt mee hoor! Het is niet echt mijn eigen verdienste, het kwam op mijn pad. Het helpt zeker mee om niet zielig op de bank te gaan zitten, ik gun dat mijn ex niet. Hij wou me niet meer, dus dan is het vrij spel voor iemand die mij heel graag wil. Ik weet niet of hij het erg vindt, maar hij kwam niet erg gelukkig en blij op me over. Ze moeten nu dealen met de gevolgen van hun egoistische gedrag, dat moeten we allemaal. Zijn hersens werkten toen niet, maar beter laat dan nooit..ik geloof niet dat ze echt een toekomst hebben samen. Maar het was een mooie gelegenheid voor hem om bij mij weg te kunnen. Vroeger of later vlucht hij ook weer bij haar weg.
Nee, wil hem niet meer terug. Ik ga voor nieuwe vriend, dat voelt nu al zoveel beter dan met ex. Dat ga ik niet opgeven! Ben blij dat ex het me niet moeilijk maakt, want dat had ook nog gekund. Ik hoef niet te kiezen.
Hoe gaat het vandaag met je Nicci? Krijg je de boel een beetje op een rijtje?
Nee, wil hem niet meer terug. Ik ga voor nieuwe vriend, dat voelt nu al zoveel beter dan met ex. Dat ga ik niet opgeven! Ben blij dat ex het me niet moeilijk maakt, want dat had ook nog gekund. Ik hoef niet te kiezen.
Hoe gaat het vandaag met je Nicci? Krijg je de boel een beetje op een rijtje?
dinsdag 4 september 2012 om 17:05
Iedere keer schrik ik weer van de heftige verhalen die ik hier lees. Heel veel sterkte dus voor iedereen!
@Hova: Wat een vreselijke situatie moet je inzitten. Volgens mij kunnen mannen ons niet meer pijn doen, dan via onze kinderen.. En ik wil maar niet begrijpen dat ze zelf niet zien dat zij dat aanrichten.
@Niccifrench: Ik weet niet zo goed of werken wel echt lukt. Ik ben al meerdere malen weer omgekeerd naar huis. Aan de andere kant zorgt het ook wel voor afleiding. Ik heb besloten om het in ieder geval te proberen en te kijken waar het schip strand. En ik verwacht dat dat nog heel vaak gaat zijn.
Dus of ik werken vol ga houden weet ik niet, maar nu doe ik in ieder geval mijn best en draai op zo'n 60% mee denk ik.
@Julus: Het is voor mij heel waardevol om te horen hoe het bij jou is gegaan. En heel spijtig dat het met je ex uiteindelijk niet is gelukt. Was de 1e keer vreemdgaan van je ex een langdurige relatie of was het een eenmalig slippertje? Maar natuurlijk zo mooi om te zien dat je zo snel al weer gelukkig kan zijn.
@Hova: Wat een vreselijke situatie moet je inzitten. Volgens mij kunnen mannen ons niet meer pijn doen, dan via onze kinderen.. En ik wil maar niet begrijpen dat ze zelf niet zien dat zij dat aanrichten.
@Niccifrench: Ik weet niet zo goed of werken wel echt lukt. Ik ben al meerdere malen weer omgekeerd naar huis. Aan de andere kant zorgt het ook wel voor afleiding. Ik heb besloten om het in ieder geval te proberen en te kijken waar het schip strand. En ik verwacht dat dat nog heel vaak gaat zijn.
Dus of ik werken vol ga houden weet ik niet, maar nu doe ik in ieder geval mijn best en draai op zo'n 60% mee denk ik.
@Julus: Het is voor mij heel waardevol om te horen hoe het bij jou is gegaan. En heel spijtig dat het met je ex uiteindelijk niet is gelukt. Was de 1e keer vreemdgaan van je ex een langdurige relatie of was het een eenmalig slippertje? Maar natuurlijk zo mooi om te zien dat je zo snel al weer gelukkig kan zijn.
dinsdag 4 september 2012 om 17:39
Tesselleke, vind het ook knap dat jij gewoon aan het werk bent, ook al presteer je voor je eigen gevoel minder dan normaal. Ik ben een week thuisgebleven, ben altijd blijven werken. Maar je wil niet weten hoe vaak ik mijn tranen moest wegslikken...was net een zombie. Je eet slecht, je slaapt slecht, je bent er met je gedachten niet bij. Dat knagende gevoel in je buik is zo onprettig. Toch helpt het als je je kunt focussen op iets anders, want je hebt nog de hele avond om te piekeren..
Dank je wel, ik kan slechts mijn ervaring omschrijven en ik ben niet de enige die is doorgegaan na vreemdgaan. Bij ons allebei was de wil aanwezig, maar ex heeft alles gedaan om de relatie weer fijn te maken destijds. Daarom was de schok ook zo groot toen hij het weer deed. Na alle pijn en verdriet van weleer, wat hij nooit meer wilde meemaken..en het dan toch (en vele malen erger) weer doen...zij zal wel heel bijzonder voor hem zijn. Eerste keer was hij smoorverliefd en volgens eigen zeggen daardoor verblind. Na aantal weken bleek zij anders dan verwacht en zagen wij elkaar regelmatig. Hij wilde mij toen erg graag terug en dat bleek uit alles. Heel anders dan nu..maar hij had dan ook al een tijdlang een relatie met haar. Alles erop en eraan, weekendjes weg, blijven slapen doordeweeks en weet ik wat. Ik was al vervangen tijdens de relatie en nu konden ze legaal een relatie hebben. Kon niet uitblijven dat hij voor haar zou kiezen...al heeft hij dat niet gedaan. Ik heb hem eruit geschopt.
Dat ze het moeilijk hebben is geen verrassing. Totaal ongelijkwaardig en begonnen met verraad. Daarna mijn pijn en verdriet..dat vindt ex moeilijk. Ze vertrouwen elkaar niet natuurlijk, er is jaloezie en onzekerheid. Zij weet waartoe hij in staat is en hij weet dat ook. Lekker he? Mijn nieuwe "relatie" is vele malen gezonder en gebaseerd op vertrouwen. EN hij gaat vanaf de eerste dag voor me, itt tot ex. Voor geen goud ruil ik hem in voor ex, die verdient mij niet. ZIJ verdienen elkaar, hopelijk leren ze er allebei van.
Voor jou komt het hoe dan ook weer goed. In welke vorm is niet te zeggen maar echt...wanhoop niet!! Op een dag kijk je terug met verbazing, en concludeer je dat je gelukkiger bent. Misschien gaan jullie latten, misschien gaan jullie scheiden, of jij wordt alleen gelukkig. Of vindt iemand anders. Gelukkig is in het leven niks voorspelbaar, dus het kan alle kanten op!
Sinds ik weg ben bij ex zijn mij mooie dingen overkomen. Is dat een boodschap, misschien??
Dank je wel, ik kan slechts mijn ervaring omschrijven en ik ben niet de enige die is doorgegaan na vreemdgaan. Bij ons allebei was de wil aanwezig, maar ex heeft alles gedaan om de relatie weer fijn te maken destijds. Daarom was de schok ook zo groot toen hij het weer deed. Na alle pijn en verdriet van weleer, wat hij nooit meer wilde meemaken..en het dan toch (en vele malen erger) weer doen...zij zal wel heel bijzonder voor hem zijn. Eerste keer was hij smoorverliefd en volgens eigen zeggen daardoor verblind. Na aantal weken bleek zij anders dan verwacht en zagen wij elkaar regelmatig. Hij wilde mij toen erg graag terug en dat bleek uit alles. Heel anders dan nu..maar hij had dan ook al een tijdlang een relatie met haar. Alles erop en eraan, weekendjes weg, blijven slapen doordeweeks en weet ik wat. Ik was al vervangen tijdens de relatie en nu konden ze legaal een relatie hebben. Kon niet uitblijven dat hij voor haar zou kiezen...al heeft hij dat niet gedaan. Ik heb hem eruit geschopt.
Dat ze het moeilijk hebben is geen verrassing. Totaal ongelijkwaardig en begonnen met verraad. Daarna mijn pijn en verdriet..dat vindt ex moeilijk. Ze vertrouwen elkaar niet natuurlijk, er is jaloezie en onzekerheid. Zij weet waartoe hij in staat is en hij weet dat ook. Lekker he? Mijn nieuwe "relatie" is vele malen gezonder en gebaseerd op vertrouwen. EN hij gaat vanaf de eerste dag voor me, itt tot ex. Voor geen goud ruil ik hem in voor ex, die verdient mij niet. ZIJ verdienen elkaar, hopelijk leren ze er allebei van.
Voor jou komt het hoe dan ook weer goed. In welke vorm is niet te zeggen maar echt...wanhoop niet!! Op een dag kijk je terug met verbazing, en concludeer je dat je gelukkiger bent. Misschien gaan jullie latten, misschien gaan jullie scheiden, of jij wordt alleen gelukkig. Of vindt iemand anders. Gelukkig is in het leven niks voorspelbaar, dus het kan alle kanten op!
Sinds ik weg ben bij ex zijn mij mooie dingen overkomen. Is dat een boodschap, misschien??
dinsdag 4 september 2012 om 19:44
@Julus fijn dat het zo goed met je gaat, ik zat te denken wat als je ex je niet bedrogen had, was je deze nooit tegengekomen misschien. Ik heb een heel redelijke dag, heb het idee dat ik hem stukje bij beetje aan het loslaten ga, maar het is ook nog zo pril sinds ik hoorde dat hij vreemdging, dus kan alleen maar beter worden. Vanmiddag heeft hij voor het eerst sinds zaterdag geprobeerd contact te zoeken, maar heb niet opgenomen. Het zegt me ook niks dat hij contact zoekt, bij hem kan dat zoveel betekenen, vriendjes willen blijven, even uit schuldgevoel vragen hoe het gaat misschien? Nee ik probeer me sterk te denken aan hoe hij me belazerd heeft, en die gedachte moet ik volhouden.
Wie zon brengt in het leven van anderen, kan de stralen niet weghouden van zichzelf.
dinsdag 4 september 2012 om 19:49
@Julus ik lees nu pas in het stuk van tesselke dat je ex je al een keer eerder had bedrogen met haar, en toen heb je hem weer een kans gegeven en deed ie het weer met haar, zo zie je maar weer dat ze onverbeterlijk zijn, al die vrouwen die worstelen met kansen geven.
Ik moet lachet als je schrijft die 2 verdienen elkaar, gaat dus niet goedkomen.
Ik moet lachet als je schrijft die 2 verdienen elkaar, gaat dus niet goedkomen.
Wie zon brengt in het leven van anderen, kan de stralen niet weghouden van zichzelf.
dinsdag 4 september 2012 om 22:22
Hoe doen jullie dat dan qua werk? Zijn jullie lang thuis/thuis geweest?
Bij mij is alles natuurlijk wel in fases gegaan. Eerst 8 weken de eerste mededeling dat er gevoelens waren voor een ander, 5 weken geleden dat hij weg wilde (tijdelijk of niet) en dan afgelopen vrijdag de bevestiging dat wij echt over waren.
In de tussentijd heb ik lang vrij gehad van werk...Maar kan natuurlijk niet voor eeuwig thuis blijven. Zeker nu ik niet weet wanneer precies de volgende fase aanbreekt. En wat voor een ellende er allemaal nog gaat komen.
Bij mij is alles natuurlijk wel in fases gegaan. Eerst 8 weken de eerste mededeling dat er gevoelens waren voor een ander, 5 weken geleden dat hij weg wilde (tijdelijk of niet) en dan afgelopen vrijdag de bevestiging dat wij echt over waren.
In de tussentijd heb ik lang vrij gehad van werk...Maar kan natuurlijk niet voor eeuwig thuis blijven. Zeker nu ik niet weet wanneer precies de volgende fase aanbreekt. En wat voor een ellende er allemaal nog gaat komen.
woensdag 5 september 2012 om 08:54
Nicci, klopt helemaal en zo voel ik dat ook! Als ik bij ex was gebleven, was ik nooit zo happy geweest als nu. Het was al die ellende gewoon waard, heb nog een heel leven voor me.
Overigens heeft hij de eerste keer mij met een ander bedrogen, iemand die ik niet ken. Maar beter ook.
Loslaten geeft ruimte voor nieuwe dingen. Er komt echt een dag dat jij net als ik begrijpt waarom dit nodig was..ben ik van overtuigd! En ik ben dus zeer benieuwd waar je volgend jaar (of volgende maand....) staat!
Overigens heeft hij de eerste keer mij met een ander bedrogen, iemand die ik niet ken. Maar beter ook.
Loslaten geeft ruimte voor nieuwe dingen. Er komt echt een dag dat jij net als ik begrijpt waarom dit nodig was..ben ik van overtuigd! En ik ben dus zeer benieuwd waar je volgend jaar (of volgende maand....) staat!
woensdag 5 september 2012 om 10:42
woensdag 5 september 2012 om 10:47
Yup! Zei vriendje gisteren ook nog...jammer dat we 7 jaar te laat zijn. Beide 6/7 jaar in relatie gezeten en beide verlaten door onze exen. Maar dit is het begin van iets nieuws en moois! En dat had ik misgelopen als ik was blijven hangen aan ex. Ben zo blij dat ik die kans niet eens gekregen heb....echt. Dat had ik twee maanden geleden echt niet gedacht, dat ik er nu zo over zou denken. Maar het is dus mogelijk! Zodra je de juiste ontmoet, gaat het allemaal vanzelf en is er geen twijfel. Alleen veiligheid, rust, geborgenheid, zekerheid. Dat ik dat ervaar is een cadeau.
Naast bovenstaande is er diepgang, humor, en passie. Ik laat deze echt niet gaan voor een bedriegende ex die nooit echt voor me ging!! Hij is beetje bang dat hij mijn rebound is, de schat. Maar ik weet nu al dat dat niet zo is. Er is een unieke connectie (zijn woorden) en het valt niet uit te leggen. Voelt als thuiskomen. Ik ben thuis.
Naast bovenstaande is er diepgang, humor, en passie. Ik laat deze echt niet gaan voor een bedriegende ex die nooit echt voor me ging!! Hij is beetje bang dat hij mijn rebound is, de schat. Maar ik weet nu al dat dat niet zo is. Er is een unieke connectie (zijn woorden) en het valt niet uit te leggen. Voelt als thuiskomen. Ik ben thuis.
woensdag 5 september 2012 om 12:05
woensdag 5 september 2012 om 13:48
woensdag 5 september 2012 om 14:15
Hm, vandaag gaat het niet zo goed.
Wel aan het werk, maar kan mijn gedachten er niet bij houden. Veel vragen spelen er in mijn hoofd, want ik begrijp het gewoon niet.
Hoe kan je zomaar een lange relatie verbreken, zonder daar een goed gesprek over te voeren. De problemen op tafel leggen en niet meteen vluchten in een andere relatie.
Hoe kan je er niet aan denken dat je dingen achter je gaat laten waar je tot voor kort heel gelukkig van werd.
Hoe kan je ineens zo anders zijn? Ik zie dingen en ik lees dingen die hij tot voor kort nooit zo zou doen.
Hoe kan je zo in twee werelden leven. Best een normaal gezinsleven hebben en toch een 2e leven leiden met iemand anders. Wel een beslissing nemen, maar daar niet op handelen.
Ik weet het: vlinders/verliefdheid maakt blind en totaal niet rationeel. Maar ik begrijp het echt niet..
Wel aan het werk, maar kan mijn gedachten er niet bij houden. Veel vragen spelen er in mijn hoofd, want ik begrijp het gewoon niet.
Hoe kan je zomaar een lange relatie verbreken, zonder daar een goed gesprek over te voeren. De problemen op tafel leggen en niet meteen vluchten in een andere relatie.
Hoe kan je er niet aan denken dat je dingen achter je gaat laten waar je tot voor kort heel gelukkig van werd.
Hoe kan je ineens zo anders zijn? Ik zie dingen en ik lees dingen die hij tot voor kort nooit zo zou doen.
Hoe kan je zo in twee werelden leven. Best een normaal gezinsleven hebben en toch een 2e leven leiden met iemand anders. Wel een beslissing nemen, maar daar niet op handelen.
Ik weet het: vlinders/verliefdheid maakt blind en totaal niet rationeel. Maar ik begrijp het echt niet..
