
trouwen zonder heisa
maandag 6 april 2009 om 12:23
Hallo,
Mijn vriend en ik willen gaan trouwen om alles goed geregeld te hebben als we een huis gaan kopen. Een samenlevingscontract hebben we ook overwogen, maar je moet dan veel meer regelen en dus kwamen we op trouwen uit.
Aangezien we beiden niets voelen voor een 15.000 euro kostende bruiloft met alles erop en eraan willen we puur trouwen als formaliteit, de liefde voor elkaar is zonder papiertje ook duidelijk genoeg. Bovendien zouden we van het geld wat je voor één zo'n dag kwijt bent liever een grote reis maken (zijn nogal reisliefhebbers). Kortom; we willen trouwen zonder de hele heisa erom heen.
Wat we zelf gedacht hadden; trouwen op het gemeentehuis, gewoon in nette kleding, we willen wel ringen en verder 's avonds een etentje met de ouders. Vervolgens willen we een paar maanden op vakantie gaan.
Maar nu stuiten we eigenlijk best wel op minder leuke reacties; mijn moeder was al lichtelijk teleurgesteld dat ze geen jurk voor me hoefde te kopen en dat er geen feest komt. Ook moeten we steeds uitleggen aan mensen waarom we - als we dan toch geen heisa willen -we dan niet voor een samenlevingscontract kiezen.
Al met al krijgen we een beetje rare reacties en ik weet wel dat wij moeten trouwen zoals wij dat willen, maar echt leuk is het niet als mensen voor ons denken en andere gedachtes hebben bij een huwelijk.
Hoe denken jullie hierover? Is het raar dat wij het trouwen puur zakelijk zien en geen feest geven, geen jurk hebben, etc.? Kunnen we toch beter voor een samenlevingscontract kiezen?
Groetjes,
Lizette
Mijn vriend en ik willen gaan trouwen om alles goed geregeld te hebben als we een huis gaan kopen. Een samenlevingscontract hebben we ook overwogen, maar je moet dan veel meer regelen en dus kwamen we op trouwen uit.
Aangezien we beiden niets voelen voor een 15.000 euro kostende bruiloft met alles erop en eraan willen we puur trouwen als formaliteit, de liefde voor elkaar is zonder papiertje ook duidelijk genoeg. Bovendien zouden we van het geld wat je voor één zo'n dag kwijt bent liever een grote reis maken (zijn nogal reisliefhebbers). Kortom; we willen trouwen zonder de hele heisa erom heen.
Wat we zelf gedacht hadden; trouwen op het gemeentehuis, gewoon in nette kleding, we willen wel ringen en verder 's avonds een etentje met de ouders. Vervolgens willen we een paar maanden op vakantie gaan.
Maar nu stuiten we eigenlijk best wel op minder leuke reacties; mijn moeder was al lichtelijk teleurgesteld dat ze geen jurk voor me hoefde te kopen en dat er geen feest komt. Ook moeten we steeds uitleggen aan mensen waarom we - als we dan toch geen heisa willen -we dan niet voor een samenlevingscontract kiezen.
Al met al krijgen we een beetje rare reacties en ik weet wel dat wij moeten trouwen zoals wij dat willen, maar echt leuk is het niet als mensen voor ons denken en andere gedachtes hebben bij een huwelijk.
Hoe denken jullie hierover? Is het raar dat wij het trouwen puur zakelijk zien en geen feest geven, geen jurk hebben, etc.? Kunnen we toch beter voor een samenlevingscontract kiezen?
Groetjes,
Lizette
maandag 6 april 2009 om 13:23
Die laatste reacties bewijzen precies mijn stelling. Mensen willen wel geld uitgeven, maar alleen aan zichzelf, niet om andere mensen mee te laten in de vreugde.
En familie is niet belangrijk, omdat je je familie niet zelf hebt uitgekozen. Dat is ook voor zo'n typisch Hollandse zelfzuchtige houding.
Nou voor mij is familie wel belangrijk. Ook al heb ik een beroerde band met mijn zus, omdat we mijlenver uit elkaar liggen qua levenshouding, ik hou van haar omdat het mijn zus is en we ouders, familie en een verleden delen. En ze is welkom op alle feesten die ik organiseer.
En familie is niet belangrijk, omdat je je familie niet zelf hebt uitgekozen. Dat is ook voor zo'n typisch Hollandse zelfzuchtige houding.
Nou voor mij is familie wel belangrijk. Ook al heb ik een beroerde band met mijn zus, omdat we mijlenver uit elkaar liggen qua levenshouding, ik hou van haar omdat het mijn zus is en we ouders, familie en een verleden delen. En ze is welkom op alle feesten die ik organiseer.
En zo is het toevallig ook nog eens een keer

maandag 6 april 2009 om 13:24
quote:lizettetje schreef op 06 april 2009 @ 12:41:Zijn er hier eigenlijk ook vrouwen die getrouwd zijn zonder alle poespas? Ik heb het idee dat wij hier nogal een uitzondering in zijn.
Ja, ik. Na negen jaar bij elkaar toch maar getrouwd, omdat er inmiddels een baby was geboren en het toch een stuk makkelijker en goedkoper bleek om alles voor haar te regelen door middel van een huwelijk.
Alleen onze ouders en onze dochter (toen 6 maanden) waren bij de huwelijksvoltrekking aanwezig. Onze ouders waren ook de getuigen. Na de plechtigheid zijn we naar ons huis gegaan en hebben een paar flessen champagne open getrokken. Vervolgens kwam er 's avonds een cateraar om het diner te serveren. Dat was het. Heb er dierbare herinneringen aan en zou het achteraf gezien niet anders hebben gedaan. Ik droeg wel een mooie jurk, maar die heb ik een week van tevoren gekocht gewoon in een normale winkel in een doorsnee winkelstraat.
Ik heb juist een hekel aan grote bruiloften. Toevallig heb ik er eentje in het verschiet. Je bent er zo ongeveer een hele maand zoet mee. Eerst een etentje bij de ouders van de bruid met de andere daggasten om elkaar (beter) te leren kennen. Vervolgens een vrijgezellenfeestje met allerlei 'leukigheden" (not). Daarna nog een hele dag opgeprikt aanwezig zijn: huwelijksvoltrekking, boottocht, receptie, diner, feestje! Ik ben dol op het bruidspaar dus doe gewoon aan alles mee, maar voor mij is zo'n dag (en alles wat eraan voorafgaat) echt een nachtmerrie...
Ja, ik. Na negen jaar bij elkaar toch maar getrouwd, omdat er inmiddels een baby was geboren en het toch een stuk makkelijker en goedkoper bleek om alles voor haar te regelen door middel van een huwelijk.
Alleen onze ouders en onze dochter (toen 6 maanden) waren bij de huwelijksvoltrekking aanwezig. Onze ouders waren ook de getuigen. Na de plechtigheid zijn we naar ons huis gegaan en hebben een paar flessen champagne open getrokken. Vervolgens kwam er 's avonds een cateraar om het diner te serveren. Dat was het. Heb er dierbare herinneringen aan en zou het achteraf gezien niet anders hebben gedaan. Ik droeg wel een mooie jurk, maar die heb ik een week van tevoren gekocht gewoon in een normale winkel in een doorsnee winkelstraat.
Ik heb juist een hekel aan grote bruiloften. Toevallig heb ik er eentje in het verschiet. Je bent er zo ongeveer een hele maand zoet mee. Eerst een etentje bij de ouders van de bruid met de andere daggasten om elkaar (beter) te leren kennen. Vervolgens een vrijgezellenfeestje met allerlei 'leukigheden" (not). Daarna nog een hele dag opgeprikt aanwezig zijn: huwelijksvoltrekking, boottocht, receptie, diner, feestje! Ik ben dol op het bruidspaar dus doe gewoon aan alles mee, maar voor mij is zo'n dag (en alles wat eraan voorafgaat) echt een nachtmerrie...

maandag 6 april 2009 om 13:24
quote:qwertu schreef op 06 april 2009 @ 13:19:
[...]
Wie zegt dat een zomerjurkje duur moet zijn?
En een moeder moet toch gewoon rekening houden met waar ze haar dochter wel blij mee kan maken? Nou, dat valt wel mee denk ik. Het is natuurlijk niet zo dat je zomaar kunt eisen dat je moeder je een (deel van een) reis geeft, terwijl zij dát juist zonde van haar geld vindt. Hoe moeilijk is het nou om, als je dan toch gaat trouwen, jezelf in het nieuw te laten steken door je moeder?
Als je dát al niet eens over hebt voor het gelukkige gevoel van je moeder bij jouw dag, dan zegt dat in mijn ogen ook heel veel over jezelf.Mijn ouders zouden het niet in hun hoofd halen mij 'n kado te geven waar ik helemaal niet blij van word. En als ik hen iets kado geef kijk ik ook juist naar hun wensen en niet naar waar ik als schenker eventueel gelukkig van zou worden. Het moet toch niet veel gekker worden...
[...]
Wie zegt dat een zomerjurkje duur moet zijn?
En een moeder moet toch gewoon rekening houden met waar ze haar dochter wel blij mee kan maken? Nou, dat valt wel mee denk ik. Het is natuurlijk niet zo dat je zomaar kunt eisen dat je moeder je een (deel van een) reis geeft, terwijl zij dát juist zonde van haar geld vindt. Hoe moeilijk is het nou om, als je dan toch gaat trouwen, jezelf in het nieuw te laten steken door je moeder?
Als je dát al niet eens over hebt voor het gelukkige gevoel van je moeder bij jouw dag, dan zegt dat in mijn ogen ook heel veel over jezelf.Mijn ouders zouden het niet in hun hoofd halen mij 'n kado te geven waar ik helemaal niet blij van word. En als ik hen iets kado geef kijk ik ook juist naar hun wensen en niet naar waar ik als schenker eventueel gelukkig van zou worden. Het moet toch niet veel gekker worden...
maandag 6 april 2009 om 13:28
quote:qwertu schreef op 06 april 2009 @ 13:11:
Lizettetje, je kunt toch ook een mooie set kleding kopen die je bij andere gelegenheden ook nog eens aan kunt? Een beetje sjieker dan wat je normaal aan hebt? Dat kan ook gewoon in de trant van een zomerjurkje zijn natuurlijk. En daarna met je moeder naar een lingeriezaak met exclusieve lingerie om daar een geweldig mooi setje uit te kiezen wat je daaronder kunt dragen, zodat je je wel gewoon helemaal mooi voelt op je trouwdag.
Ja hoor, ik ga zowiezo wel nieuwe kleren kopen. Het zal in ieder geval wel iets netjs worden, een pak of iets met een rok. Ik hoef nou ook weer niet in spijkerbroek...
En ik denk dat mijn moeder het anders ook wel leuk en speciaal vindt om ons de ringen cadeau te doen.
Lizettetje, je kunt toch ook een mooie set kleding kopen die je bij andere gelegenheden ook nog eens aan kunt? Een beetje sjieker dan wat je normaal aan hebt? Dat kan ook gewoon in de trant van een zomerjurkje zijn natuurlijk. En daarna met je moeder naar een lingeriezaak met exclusieve lingerie om daar een geweldig mooi setje uit te kiezen wat je daaronder kunt dragen, zodat je je wel gewoon helemaal mooi voelt op je trouwdag.
Ja hoor, ik ga zowiezo wel nieuwe kleren kopen. Het zal in ieder geval wel iets netjs worden, een pak of iets met een rok. Ik hoef nou ook weer niet in spijkerbroek...
En ik denk dat mijn moeder het anders ook wel leuk en speciaal vindt om ons de ringen cadeau te doen.
maandag 6 april 2009 om 13:28
O ja, een bruiloft zien als poespas... Ook weer zo Hollands: doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. Laten we vooral niet uitpakken met een mooi feest, nergens voor nodig. Want ja, de kans is groot dat je toch weer over een paar jaar gaat scheiden (deze opmerking is ironisch bedoeld, de geschokte reacties kunnen achterwege blijven). Gezellig hoor, zo'n nuchtere kijk op het leven.
En zo is het toevallig ook nog eens een keer

maandag 6 april 2009 om 13:28
quote:Dejavu schreef op 06 april 2009 @ 13:23:Mensen willen wel geld uitgeven, maar alleen aan zichzelf, niet om andere mensen mee te laten in de vreugde.
En familie niet belangrijk, omdat je je familie niet zelf hebt uitgekozen. Dat is ook voor zo'n typisch Hollandse zelfzuchtige houding.
Wat een gegeneraliseer zeg. Wij wilden überhaupt niet veel geld uitgeven, puur omdat we dat niet hadden. We zijn dus ook niet op huwelijksreis geweest of zo.
En familie kan dan wel heel belangrijk zijn, maar dat komt dan wel van twee kanten. Zo heeft mijn schoonfamilie (behalve schoonouders) ons als een baksteen laten vallen ten tijde van mijn kankerdiagnose een paar jaar terug. Heel belangrijk ja, dat je van je familie op aankunt in goede en slechte tijden, maar helaas is dat niet altijd het geval.
En familie niet belangrijk, omdat je je familie niet zelf hebt uitgekozen. Dat is ook voor zo'n typisch Hollandse zelfzuchtige houding.
Wat een gegeneraliseer zeg. Wij wilden überhaupt niet veel geld uitgeven, puur omdat we dat niet hadden. We zijn dus ook niet op huwelijksreis geweest of zo.
En familie kan dan wel heel belangrijk zijn, maar dat komt dan wel van twee kanten. Zo heeft mijn schoonfamilie (behalve schoonouders) ons als een baksteen laten vallen ten tijde van mijn kankerdiagnose een paar jaar terug. Heel belangrijk ja, dat je van je familie op aankunt in goede en slechte tijden, maar helaas is dat niet altijd het geval.
maandag 6 april 2009 om 13:30
quote:Dejavu schreef op 06 april 2009 @ 13:23:
Die laatste reacties bewijzen precies mijn stelling. Mensen willen wel geld uitgeven, maar alleen aan zichzelf, niet om andere mensen mee te laten in de vreugde.
wat een onzin, als je nou geen feest wil geven? Dat zegt toch niets over je verdere gulheid, gastvrijheid etc?
En familie is niet belangrijk, omdat je je familie niet zelf hebt uitgekozen. Dat is ook voor zo'n typisch Hollandse zelfzuchtige houding.
ook niet mee eens, ik heb gewoon niks met familie, 1e lijns familie daargelaten. Krampachtig met vervelende mensen omgaan omdat je wat genen deelt, waarom zou je? Ik ben helemaal niet zelfzuchtig, ik doe alles voor mijn dierbaren, echt alles, maar je hoort niet automatisch bij mijn dierbaren omdat je toevallig familie bent.
Nou voor mij is familie wel belangrijk. Ook al heb ik een beroerde band met mijn zus, omdat we mijlenver uit elkaar liggen qua levenshouding, ik hou van haar omdat het mijn zus is en we ouders, familie en een verleden delen. En ze is welkom op alle feesten die ik organiseer.een zus, daar heb je een verleden mee ja, maar al die ooms ne tantes en neven en nichten, pfff..als ze morgen naar de andere kant van de wereld verhuizen zal ik ze geen seconde missen. Ik wens ze alle goeds maar ik zie echt niet in waarom ze op mijn feesten thuishoren.
Die laatste reacties bewijzen precies mijn stelling. Mensen willen wel geld uitgeven, maar alleen aan zichzelf, niet om andere mensen mee te laten in de vreugde.
wat een onzin, als je nou geen feest wil geven? Dat zegt toch niets over je verdere gulheid, gastvrijheid etc?
En familie is niet belangrijk, omdat je je familie niet zelf hebt uitgekozen. Dat is ook voor zo'n typisch Hollandse zelfzuchtige houding.
ook niet mee eens, ik heb gewoon niks met familie, 1e lijns familie daargelaten. Krampachtig met vervelende mensen omgaan omdat je wat genen deelt, waarom zou je? Ik ben helemaal niet zelfzuchtig, ik doe alles voor mijn dierbaren, echt alles, maar je hoort niet automatisch bij mijn dierbaren omdat je toevallig familie bent.
Nou voor mij is familie wel belangrijk. Ook al heb ik een beroerde band met mijn zus, omdat we mijlenver uit elkaar liggen qua levenshouding, ik hou van haar omdat het mijn zus is en we ouders, familie en een verleden delen. En ze is welkom op alle feesten die ik organiseer.een zus, daar heb je een verleden mee ja, maar al die ooms ne tantes en neven en nichten, pfff..als ze morgen naar de andere kant van de wereld verhuizen zal ik ze geen seconde missen. Ik wens ze alle goeds maar ik zie echt niet in waarom ze op mijn feesten thuishoren.
maandag 6 april 2009 om 13:33
quote:Dejavu schreef op 06 april 2009 @ 13:28:
O ja, een bruiloft zien als poespas... Ook weer zo Hollands: doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. Laten we vooral niet uitpakken met een mooi feest, nergens voor nodig. Want ja, de kans is groot dat je toch weer over een paar jaar gaat scheiden (deze opmerking is ironisch bedoeld, de geschokte reacties kunnen achterwege blijven). Gezellig hoor, zo'n nuchtere kijk op het leven.wat reageer jij raar zeg, in dit topic.
O ja, een bruiloft zien als poespas... Ook weer zo Hollands: doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. Laten we vooral niet uitpakken met een mooi feest, nergens voor nodig. Want ja, de kans is groot dat je toch weer over een paar jaar gaat scheiden (deze opmerking is ironisch bedoeld, de geschokte reacties kunnen achterwege blijven). Gezellig hoor, zo'n nuchtere kijk op het leven.wat reageer jij raar zeg, in dit topic.
maandag 6 april 2009 om 13:37
quote:Dejavu schreef op 06 april 2009 @ 13:23:
En familie is niet belangrijk, omdat je je familie niet zelf hebt uitgekozen. Dat is ook voor zo'n typisch Hollandse zelfzuchtige houding.
Nou voor mij is familie wel belangrijk. Ook al heb ik een beroerde band met mijn zus, omdat we mijlenver uit elkaar liggen qua levenshouding, ik hou van haar omdat het mijn zus is en we ouders, familie en een verleden delen. En ze is welkom op alle feesten die ik organiseer.
Wil je mijn vader hebben? Je kunt hem krijgen!
Ik zit me hier echt op te winden Dejavu, wat een kortzichtigheid. Dat dit jouw mening is, prima, maar leg daarin dan geen waarde oordeel over anderen.
En familie is niet belangrijk, omdat je je familie niet zelf hebt uitgekozen. Dat is ook voor zo'n typisch Hollandse zelfzuchtige houding.
Nou voor mij is familie wel belangrijk. Ook al heb ik een beroerde band met mijn zus, omdat we mijlenver uit elkaar liggen qua levenshouding, ik hou van haar omdat het mijn zus is en we ouders, familie en een verleden delen. En ze is welkom op alle feesten die ik organiseer.
Wil je mijn vader hebben? Je kunt hem krijgen!
Ik zit me hier echt op te winden Dejavu, wat een kortzichtigheid. Dat dit jouw mening is, prima, maar leg daarin dan geen waarde oordeel over anderen.
If at first you do not succeed, try doing it the way your wife told you.

maandag 6 april 2009 om 13:39
quote:qwertu schreef op 06 april 2009 @ 13:35:
Nouhou... trouwen is júist iets wat je doet voor de buitenwereld. Je hoeft geen door de overheid opgesteld contract aan te gaan om elkáár te laten zien dat je van elkaar houdt, nietwaar?.Vind ik dus niet. Sommige dingen zijn nu eenmaal makkelijk en goed te regelen door te trouwen. Voor mij en mijn man had het niets met de buitenwereld te maken, maar met dingen goed regelen voor ons kind. Dat we van elkaar houden, was allang bekend en daarvoor hoefden we echt niet te trouwen.
Nouhou... trouwen is júist iets wat je doet voor de buitenwereld. Je hoeft geen door de overheid opgesteld contract aan te gaan om elkáár te laten zien dat je van elkaar houdt, nietwaar?.Vind ik dus niet. Sommige dingen zijn nu eenmaal makkelijk en goed te regelen door te trouwen. Voor mij en mijn man had het niets met de buitenwereld te maken, maar met dingen goed regelen voor ons kind. Dat we van elkaar houden, was allang bekend en daarvoor hoefden we echt niet te trouwen.
maandag 6 april 2009 om 13:39
En trouwen is inderdaad iets voor ons samen. Ik heb niks met het instituut 'huwelijk', maar die mooie kleine lieve ceremonie was iets symbolisch tussen ons tweeen. Niet om het aan de rest van de wereld te laten zien, die hoef ik namelijk niets te bewijzen. Het was iets moois van ons samen.
Dat anderen daar een ander idee bij hebben: prima, maar laat iedereen in zijn waarde. Iedereen maakt de keuzes waar hij zich prettig bij voelt en als die afwijken, so be it.
Dat anderen daar een ander idee bij hebben: prima, maar laat iedereen in zijn waarde. Iedereen maakt de keuzes waar hij zich prettig bij voelt en als die afwijken, so be it.
If at first you do not succeed, try doing it the way your wife told you.
maandag 6 april 2009 om 13:39
quote:Dejavu schreef op 06 april 2009 @ 13:23:
Die laatste reacties bewijzen precies mijn stelling. Mensen willen wel geld uitgeven, maar alleen aan zichzelf, niet om andere mensen mee te laten in de vreugde.
En familie is niet belangrijk, omdat je je familie niet zelf hebt uitgekozen. Dat is ook voor zo'n typisch Hollandse zelfzuchtige houding.
Nou voor mij is familie wel belangrijk. Ook al heb ik een beroerde band met mijn zus, omdat we mijlenver uit elkaar liggen qua levenshouding, ik hou van haar omdat het mijn zus is en we ouders, familie en een verleden delen. En ze is welkom op alle feesten die ik organiseer.
en dan ook in reactie op je vorige reactie .
Je KUNT uitpakken, maar het hoeft niet. Ik vind Euro 15000 voor een familie die ik nooit zie onwijs veel geld. Kan ik het net zo goed in brand steken. Ik trouw toch met mijn man en niet met mijn familie?
Die laatste reacties bewijzen precies mijn stelling. Mensen willen wel geld uitgeven, maar alleen aan zichzelf, niet om andere mensen mee te laten in de vreugde.
En familie is niet belangrijk, omdat je je familie niet zelf hebt uitgekozen. Dat is ook voor zo'n typisch Hollandse zelfzuchtige houding.
Nou voor mij is familie wel belangrijk. Ook al heb ik een beroerde band met mijn zus, omdat we mijlenver uit elkaar liggen qua levenshouding, ik hou van haar omdat het mijn zus is en we ouders, familie en een verleden delen. En ze is welkom op alle feesten die ik organiseer.
en dan ook in reactie op je vorige reactie .
Je KUNT uitpakken, maar het hoeft niet. Ik vind Euro 15000 voor een familie die ik nooit zie onwijs veel geld. Kan ik het net zo goed in brand steken. Ik trouw toch met mijn man en niet met mijn familie?
maandag 6 april 2009 om 13:40
quote:zusje78 schreef op 06 april 2009 @ 13:37:
[...]
Wil je mijn vader hebben? Je kunt hem krijgen!
Ik zit me hier echt op te winden Dejavu, wat een kortzichtigheid. Dat dit jouw mening is, prima, maar leg daarin dan geen waarde oordeel over anderen.Als we dan toch familie gaan weggeven aan Dejavu.... mijn broer mag je er ook bij hebben hoor. Wordt het vast een gezellig feestje.
[...]
Wil je mijn vader hebben? Je kunt hem krijgen!
Ik zit me hier echt op te winden Dejavu, wat een kortzichtigheid. Dat dit jouw mening is, prima, maar leg daarin dan geen waarde oordeel over anderen.Als we dan toch familie gaan weggeven aan Dejavu.... mijn broer mag je er ook bij hebben hoor. Wordt het vast een gezellig feestje.
maandag 6 april 2009 om 13:41
Kijk als je het geld echt niet hebt, of nare dingen mee hebt gemaakt binnen de familie, ok dat begrijp ik. Dan zou ik de bruiloft ook bescheiden houden.
Maar hoewel ik vele nichten en neven al jaren niet meer gezien heb, heb ik wel dierbare herinneringen aan alle familiebijeenkomsten vroeger. In die zin ben ik dus zeker gehecht aan ze. En ja, het feit dat we dezelfde genen, dezelfde voorouders delen, is in mijn ogen nu eenmaal ook belangrijk.
En misschien een beetje een vreemde illustratie van wat ik bedoel: ik kom uit een christelijk milieu, en hoewel ik niets meer met het geloof heb, mis ik wel de kerkbezoeken op zondag, Iedereen hoorde er dan bij, of je nu alleen was, jong, stokoud, verstandelijk of lichamelijk gehandicapt, verlegen of juist enorm sociaal vaardig, niemand werd buitengesloten. Iedereen hoorde erbij. Bij familie geldt dat precies zo. Iedereen hoort er automatisch bij, het is het enige sociale verband waar je je (als het goed is) niet hoeft te bewijzen.
Maar hoewel ik vele nichten en neven al jaren niet meer gezien heb, heb ik wel dierbare herinneringen aan alle familiebijeenkomsten vroeger. In die zin ben ik dus zeker gehecht aan ze. En ja, het feit dat we dezelfde genen, dezelfde voorouders delen, is in mijn ogen nu eenmaal ook belangrijk.
En misschien een beetje een vreemde illustratie van wat ik bedoel: ik kom uit een christelijk milieu, en hoewel ik niets meer met het geloof heb, mis ik wel de kerkbezoeken op zondag, Iedereen hoorde er dan bij, of je nu alleen was, jong, stokoud, verstandelijk of lichamelijk gehandicapt, verlegen of juist enorm sociaal vaardig, niemand werd buitengesloten. Iedereen hoorde erbij. Bij familie geldt dat precies zo. Iedereen hoort er automatisch bij, het is het enige sociale verband waar je je (als het goed is) niet hoeft te bewijzen.
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
maandag 6 april 2009 om 13:42
quote:qwertu schreef op 06 april 2009 @ 13:31:
[...]
Kijk en de ringen zou ik dus weer niet willen krijgen van iemand. Een ring is het ultieme symbool voor de oneindige liefde. Met je partner dus. Ik vind dat je de ringen om die reden zelf aan moet schaffen: dat is immers het symbool voor JULLIE liefde.
Waarom niet gewoon met je moeder shoppen voor die leuke nieuwe outfit? Zo erg is dat toch niet?
Van die ringen daar heb je eigenlijk wel gelijk in, ja.
Het probleem zit hem niet in het feit dat ik niet wil shoppen met mijn moeder om een nieuwe outfit van haar te krijgen, het probleem zit erin dat zij graag een echte trouwjurk voor mij zou kopen. En dat wil ik dus niet... Een gewone nette outfit geven vindt ze niet zo leuk. Tja, wat dan? Ik ga me echt niet in een trouwjurk heisen omdat zij dat wil, terwijl wij beiden (partner en ik) er echt niets voor voelen. Het is nog altijd ONZE bruiloft en ik voel me bij een jurk gewoon niet prettig. Moet ik me dan maar ongelukkig voelen omdat ik haar gelukkig moet maken? Dacht toch niet dat dat de bedoeling was van een trouwdag....
En ik denk overigens ook niet dat zij dat wil hoor, de discuSsie loopt een beetje te ver door. Mijn moeder maakt er geen problemen van alleen merkte ik aan haar reacties dat ze het wel heel jammer vond.
[...]
Kijk en de ringen zou ik dus weer niet willen krijgen van iemand. Een ring is het ultieme symbool voor de oneindige liefde. Met je partner dus. Ik vind dat je de ringen om die reden zelf aan moet schaffen: dat is immers het symbool voor JULLIE liefde.
Waarom niet gewoon met je moeder shoppen voor die leuke nieuwe outfit? Zo erg is dat toch niet?
Van die ringen daar heb je eigenlijk wel gelijk in, ja.
Het probleem zit hem niet in het feit dat ik niet wil shoppen met mijn moeder om een nieuwe outfit van haar te krijgen, het probleem zit erin dat zij graag een echte trouwjurk voor mij zou kopen. En dat wil ik dus niet... Een gewone nette outfit geven vindt ze niet zo leuk. Tja, wat dan? Ik ga me echt niet in een trouwjurk heisen omdat zij dat wil, terwijl wij beiden (partner en ik) er echt niets voor voelen. Het is nog altijd ONZE bruiloft en ik voel me bij een jurk gewoon niet prettig. Moet ik me dan maar ongelukkig voelen omdat ik haar gelukkig moet maken? Dacht toch niet dat dat de bedoeling was van een trouwdag....
En ik denk overigens ook niet dat zij dat wil hoor, de discuSsie loopt een beetje te ver door. Mijn moeder maakt er geen problemen van alleen merkte ik aan haar reacties dat ze het wel heel jammer vond.
maandag 6 april 2009 om 13:43
quote:zusje78 schreef op 06 april 2009 @ 13:39:
En trouwen is inderdaad iets voor ons samen. Ik heb niks met het instituut 'huwelijk', maar die mooie kleine lieve ceremonie was iets symbolisch tussen ons tweeen. Niet om het aan de rest van de wereld te laten zien, die hoef ik namelijk niets te bewijzen. Het was iets moois van ons samen.
Dat anderen daar een ander idee bij hebben: prima, maar laat iedereen in zijn waarde. Iedereen maakt de keuzes waar hij zich prettig bij voelt en als die afwijken, so be it.Ik had het niet beter kunnen zeggen Zus!!
En trouwen is inderdaad iets voor ons samen. Ik heb niks met het instituut 'huwelijk', maar die mooie kleine lieve ceremonie was iets symbolisch tussen ons tweeen. Niet om het aan de rest van de wereld te laten zien, die hoef ik namelijk niets te bewijzen. Het was iets moois van ons samen.
Dat anderen daar een ander idee bij hebben: prima, maar laat iedereen in zijn waarde. Iedereen maakt de keuzes waar hij zich prettig bij voelt en als die afwijken, so be it.Ik had het niet beter kunnen zeggen Zus!!
maandag 6 april 2009 om 13:45
quote:Milagro schreef op 06 april 2009 @ 13:39:
[...]
Vind ik dus niet. Sommige dingen zijn nu eenmaal makkelijk en goed te regelen door te trouwen. Voor mij en mijn man had het niets met de buitenwereld te maken, maar met dingen goed regelen voor ons kind. Dat we van elkaar houden, was allang bekend en daarvoor hoefden we echt niet te trouwen.Precies. Wij willen ook alleen maar trouwen om het zakelijk goed geregeld te hebben. Dat heeft echt niets met de buitenwereld te maken.
[...]
Vind ik dus niet. Sommige dingen zijn nu eenmaal makkelijk en goed te regelen door te trouwen. Voor mij en mijn man had het niets met de buitenwereld te maken, maar met dingen goed regelen voor ons kind. Dat we van elkaar houden, was allang bekend en daarvoor hoefden we echt niet te trouwen.Precies. Wij willen ook alleen maar trouwen om het zakelijk goed geregeld te hebben. Dat heeft echt niets met de buitenwereld te maken.

maandag 6 april 2009 om 13:46
quote:Dejavu schreef op 06 april 2009 @ 13:41:Bij familie geldt dat precies zo. Iedereen hoort er automatisch bij, het is het enige sociale verband waar je je (als het goed is) niet hoeft te bewijzen.Jij hebt een zeer geromantiseerd beeld van familie. Dat is fijn voor je, maar leg jouw normen alsjeblieft niet aan iedereen op.
maandag 6 april 2009 om 13:46
Als ik familie had als Qwertu en Dejavu, dan ging ik stiekem trouwen en zou ik niks aan ze vertellen of ik zou lekker trouwen in het buitenland en achteraf pas meedelen dat ik was getrouwd.
Allemachtig, wat kunnen jullie je eigen ideeën over wat goed is en wat niet opleggen aan iemand anders zeg. Met nogal wat moraliserende vingertjes erbij ook: egoïstisch, Hollandse zelfzuchtige houding...
TO: vier het feest zoals jij dat wilt en betrek je ouders, vrienden of de rest van de familie erbij op een manier die voor jullie allemaal goed voelt. Uit je berichten blijkt dat je zoveel mogelijk zoekt naar compromissen, doe je goed (vind ik).
Allemachtig, wat kunnen jullie je eigen ideeën over wat goed is en wat niet opleggen aan iemand anders zeg. Met nogal wat moraliserende vingertjes erbij ook: egoïstisch, Hollandse zelfzuchtige houding...
TO: vier het feest zoals jij dat wilt en betrek je ouders, vrienden of de rest van de familie erbij op een manier die voor jullie allemaal goed voelt. Uit je berichten blijkt dat je zoveel mogelijk zoekt naar compromissen, doe je goed (vind ik).