Relaties
alle pijlers
trouwen zonder heisa
maandag 6 april 2009 om 12:23
Hallo,
Mijn vriend en ik willen gaan trouwen om alles goed geregeld te hebben als we een huis gaan kopen. Een samenlevingscontract hebben we ook overwogen, maar je moet dan veel meer regelen en dus kwamen we op trouwen uit.
Aangezien we beiden niets voelen voor een 15.000 euro kostende bruiloft met alles erop en eraan willen we puur trouwen als formaliteit, de liefde voor elkaar is zonder papiertje ook duidelijk genoeg. Bovendien zouden we van het geld wat je voor één zo'n dag kwijt bent liever een grote reis maken (zijn nogal reisliefhebbers). Kortom; we willen trouwen zonder de hele heisa erom heen.
Wat we zelf gedacht hadden; trouwen op het gemeentehuis, gewoon in nette kleding, we willen wel ringen en verder 's avonds een etentje met de ouders. Vervolgens willen we een paar maanden op vakantie gaan.
Maar nu stuiten we eigenlijk best wel op minder leuke reacties; mijn moeder was al lichtelijk teleurgesteld dat ze geen jurk voor me hoefde te kopen en dat er geen feest komt. Ook moeten we steeds uitleggen aan mensen waarom we - als we dan toch geen heisa willen -we dan niet voor een samenlevingscontract kiezen.
Al met al krijgen we een beetje rare reacties en ik weet wel dat wij moeten trouwen zoals wij dat willen, maar echt leuk is het niet als mensen voor ons denken en andere gedachtes hebben bij een huwelijk.
Hoe denken jullie hierover? Is het raar dat wij het trouwen puur zakelijk zien en geen feest geven, geen jurk hebben, etc.? Kunnen we toch beter voor een samenlevingscontract kiezen?
Groetjes,
Lizette
Mijn vriend en ik willen gaan trouwen om alles goed geregeld te hebben als we een huis gaan kopen. Een samenlevingscontract hebben we ook overwogen, maar je moet dan veel meer regelen en dus kwamen we op trouwen uit.
Aangezien we beiden niets voelen voor een 15.000 euro kostende bruiloft met alles erop en eraan willen we puur trouwen als formaliteit, de liefde voor elkaar is zonder papiertje ook duidelijk genoeg. Bovendien zouden we van het geld wat je voor één zo'n dag kwijt bent liever een grote reis maken (zijn nogal reisliefhebbers). Kortom; we willen trouwen zonder de hele heisa erom heen.
Wat we zelf gedacht hadden; trouwen op het gemeentehuis, gewoon in nette kleding, we willen wel ringen en verder 's avonds een etentje met de ouders. Vervolgens willen we een paar maanden op vakantie gaan.
Maar nu stuiten we eigenlijk best wel op minder leuke reacties; mijn moeder was al lichtelijk teleurgesteld dat ze geen jurk voor me hoefde te kopen en dat er geen feest komt. Ook moeten we steeds uitleggen aan mensen waarom we - als we dan toch geen heisa willen -we dan niet voor een samenlevingscontract kiezen.
Al met al krijgen we een beetje rare reacties en ik weet wel dat wij moeten trouwen zoals wij dat willen, maar echt leuk is het niet als mensen voor ons denken en andere gedachtes hebben bij een huwelijk.
Hoe denken jullie hierover? Is het raar dat wij het trouwen puur zakelijk zien en geen feest geven, geen jurk hebben, etc.? Kunnen we toch beter voor een samenlevingscontract kiezen?
Groetjes,
Lizette
dinsdag 7 april 2009 om 11:50
Capibara, voordat we verkeerde gedachten van elkaar gaan denken....
Ik bedoelde niet met mijn opmerking als een soort "goedpraterij" van dat grote bruiloften "goed of een soort moetje" is. Helemaal niet.
Het wrange is dat ik niet helemaal achter mijn eigen cultuur sta op dit punt (en wel meer niet) De Chinese cultuur staat vol van $-tekens en geld moet verdiend worden (zoveel mogelijk) en geld moet ook rollen, het liefst op een manier dat anderen ontzag voor je hebben. Op dit punt wou ik dan dat ik niet Chinees was....
Chinezen geven geld om je dromen met elkaar waar te maken en het leven samen met je partner een goede start te maken. Het is vreemd, maar op die manier laten Chinezen zien dat ze om je geven en hopen dat je gelukkig wordt. Het is hun manier om hun liefde te laten zien (op een bruiloft) Raar maar waar...
Als ik geen geld zou aannemen, dan zou familie zwaar beledigd zijn. Dan hebben zij het gevoel dat hun geld jou niet waardig is en dat zij niet mogen bijdragen aan jou/jullie geluk. Ja ja, het slaat nergens op. Maar ja dit is de cultuur. Natuurlijk is dat niet elke Chinese bruiloft dit geval (als de familie ietwat verwesterd is) maar ik denk dat 8 op de 10....
Anyway, ik bedoelde met mijn opmerking dat je bij een Chinese bruiloft het niet om het geld hoeft te laten. Het was bedoeld als een grappige opmerking op de gaande discussie. Aangezien Lizettetje het zonde van het geld vind, snap je? Geef 1 groot Nederlands bruiloft en 6 Chinese, dan heb je zelfs zakgeld voor de huwelijksreis.
Wij denken/vinden hetzelfde Capibara
Ik bedoelde niet met mijn opmerking als een soort "goedpraterij" van dat grote bruiloften "goed of een soort moetje" is. Helemaal niet.
Het wrange is dat ik niet helemaal achter mijn eigen cultuur sta op dit punt (en wel meer niet) De Chinese cultuur staat vol van $-tekens en geld moet verdiend worden (zoveel mogelijk) en geld moet ook rollen, het liefst op een manier dat anderen ontzag voor je hebben. Op dit punt wou ik dan dat ik niet Chinees was....
Chinezen geven geld om je dromen met elkaar waar te maken en het leven samen met je partner een goede start te maken. Het is vreemd, maar op die manier laten Chinezen zien dat ze om je geven en hopen dat je gelukkig wordt. Het is hun manier om hun liefde te laten zien (op een bruiloft) Raar maar waar...
Als ik geen geld zou aannemen, dan zou familie zwaar beledigd zijn. Dan hebben zij het gevoel dat hun geld jou niet waardig is en dat zij niet mogen bijdragen aan jou/jullie geluk. Ja ja, het slaat nergens op. Maar ja dit is de cultuur. Natuurlijk is dat niet elke Chinese bruiloft dit geval (als de familie ietwat verwesterd is) maar ik denk dat 8 op de 10....
Anyway, ik bedoelde met mijn opmerking dat je bij een Chinese bruiloft het niet om het geld hoeft te laten. Het was bedoeld als een grappige opmerking op de gaande discussie. Aangezien Lizettetje het zonde van het geld vind, snap je? Geef 1 groot Nederlands bruiloft en 6 Chinese, dan heb je zelfs zakgeld voor de huwelijksreis.
Wij denken/vinden hetzelfde Capibara
dinsdag 7 april 2009 om 12:01
Ik wilde vroeger altijd een grote alles erop en eraan bruiloft. Dus inderdaad inclusief álle ooms, tantes, neven, nichten, vrienden, collega's etc. etc (en dat zou echt een grote bruiloft worden, want ik heb alleen al aan ooms, tantes, neven en nichten van de kant van mijn vader over de 100 personen).
Nadat ik door een aantal leden van mijn familie vervolgens niet was uitgenodigd op hún bruiloft (terwijl ze er wél een groot feest van hadden gemaakt) ben ik daar nog eens over na gaan denken.
Ik neem het ze verder niet kwalijk ofzo, het was hun feestje en zo goed gingen we niet met elkaar om (één keer per jaar met een familiefeestje ofzo), maar ik heb toen voor mezelf bedacht dat ik eigenlijk ook niet meer de hele familie op mijn bruiloft zou willen hebben.
Alleen de mensen waar ik veel mee heb en die ik graag zie zijn t.z.t. welkom op mijn bruiloft. Collega's en dergelijke zouden niet worden uitgenodigd: het wordt een écht privéfeest.
Ik wil nog wel graag een jurk en dat vriendlief dan een pak aantrekt (want hij ziet er echt lekker uit in een pak ), maar voor de rest wil ik het wel heel anders. Ben er nog niet helemaal uit... dus ik volg altijd alle tips op de voet . Trouwen in het buitenland wordt hem niet.... daar heb ik helemaal niks mee...
Nadat ik door een aantal leden van mijn familie vervolgens niet was uitgenodigd op hún bruiloft (terwijl ze er wél een groot feest van hadden gemaakt) ben ik daar nog eens over na gaan denken.
Ik neem het ze verder niet kwalijk ofzo, het was hun feestje en zo goed gingen we niet met elkaar om (één keer per jaar met een familiefeestje ofzo), maar ik heb toen voor mezelf bedacht dat ik eigenlijk ook niet meer de hele familie op mijn bruiloft zou willen hebben.
Alleen de mensen waar ik veel mee heb en die ik graag zie zijn t.z.t. welkom op mijn bruiloft. Collega's en dergelijke zouden niet worden uitgenodigd: het wordt een écht privéfeest.
Ik wil nog wel graag een jurk en dat vriendlief dan een pak aantrekt (want hij ziet er echt lekker uit in een pak ), maar voor de rest wil ik het wel heel anders. Ben er nog niet helemaal uit... dus ik volg altijd alle tips op de voet . Trouwen in het buitenland wordt hem niet.... daar heb ik helemaal niks mee...
dinsdag 7 april 2009 om 14:41
Getrouwd op maandagmorgen in normale kloffie, daarna koffie gedronken met appeltaart in een restaurant om de hoek. Aanwezig waren onze kinderen, de twee getuigen (lees collega's) en mijn ouders omdat ze dit spectakel na 20 aar wel eens wilden zien gebeuren. Daarna de kinderen thuis gebracht (kregen vrij van school) en hup naar de notaris voor het koopcontract van het huis te tekenen. Daarna met de kids naar de bios en de mac, en om 22 uur lag ik gesloopt op bed.
NAdien de nodige kritiek ointvangen van mensen die dus geen feest hebben gehad. Nou, dat feest hebben wij ook niet gehad, en we gooien wel een keer alle aanleidingen voor ene feest op 1 grote hoop en geven dan een feest. Dat dekt de lading dan in 1 keer. Niemand die voor mij gaat bepalen hoe en wat ik doe hoor. Het is per slot van rekening wle mijn geld.
NAdien de nodige kritiek ointvangen van mensen die dus geen feest hebben gehad. Nou, dat feest hebben wij ook niet gehad, en we gooien wel een keer alle aanleidingen voor ene feest op 1 grote hoop en geven dan een feest. Dat dekt de lading dan in 1 keer. Niemand die voor mij gaat bepalen hoe en wat ik doe hoor. Het is per slot van rekening wle mijn geld.
Ruil hem in voor een ED! Veilig en warm. Dat is wat je nodig hebt!
dinsdag 7 april 2009 om 15:06
Wat bedoelen jullie eigenlijk met 'verre familie' of mensen die 'in de verte familie zijn'?
Ik zou verre familie ook niet uitnodigen, bijvoorbeeld neven en nichten van mijn ouders en hun kinderen. En ik zou 'koude familie' ook niet uitnodigen, bv. de tante van mijn nichtje, van de andere kant dus.
Wat ik onder familie versta: ouders (met evt. nieuwe partners en kinderen daarvan), broers en zussen met aanhang en evt. kinderen, opa en oma, ooms en tantes, neven en nichten met aanhang en evt. kinderen.
Dat zijn voor mij gewoon de mensen met wie ik opgegroeid ben.
Toch krijg ik het idee dat jullie er wat anders onder verstaan, want normaal gesproken nodigt ook niemand 'verre familie' uit die ze niets zegt (/ niet kennen) op bruiloften voor zover ik weet. Ik verwacht dus dat wat ik onder 'normale' familie versta, voor sommige van jullie al 'verre familie' is?
Ik zou verre familie ook niet uitnodigen, bijvoorbeeld neven en nichten van mijn ouders en hun kinderen. En ik zou 'koude familie' ook niet uitnodigen, bv. de tante van mijn nichtje, van de andere kant dus.
Wat ik onder familie versta: ouders (met evt. nieuwe partners en kinderen daarvan), broers en zussen met aanhang en evt. kinderen, opa en oma, ooms en tantes, neven en nichten met aanhang en evt. kinderen.
Dat zijn voor mij gewoon de mensen met wie ik opgegroeid ben.
Toch krijg ik het idee dat jullie er wat anders onder verstaan, want normaal gesproken nodigt ook niemand 'verre familie' uit die ze niets zegt (/ niet kennen) op bruiloften voor zover ik weet. Ik verwacht dus dat wat ik onder 'normale' familie versta, voor sommige van jullie al 'verre familie' is?
dinsdag 7 april 2009 om 15:36
Verre of 'koude' familie is voor iedereen anders denk ik, want iedere familie is anders. Wij hebben bijvoorbeeld een erg grote familie omdat mijn oma (moeder dus van mams) van moeders kant hertrouwd is met iemand die al kinderen had en vervolgens nog meer kinderen heeft gekregen. Het aangetrouwde gedeelte beslaat al zo'n veertig man die ik dus echt niet uit zou nodigen.
Bovendien woont onze familie nogal verspreid over Nederland en ben ik met de meeste nou niet echt opgegroeid. Ik zou mijn keuze baseren op de band die ik wel of niet met ze heb. En op hoeveel problemen onze ouders zouden krijgen als we ze niet zouden uitnodigen. Vooral de familie van mijn vriend is nogal snel op zijn teentjes getrapt als je dingen niet doet 'zoals het hoort'. Schoonpapa krijgt het dan op zijn bord. En dat wil ik niet. Pfft lastig hoor.
Bovendien woont onze familie nogal verspreid over Nederland en ben ik met de meeste nou niet echt opgegroeid. Ik zou mijn keuze baseren op de band die ik wel of niet met ze heb. En op hoeveel problemen onze ouders zouden krijgen als we ze niet zouden uitnodigen. Vooral de familie van mijn vriend is nogal snel op zijn teentjes getrapt als je dingen niet doet 'zoals het hoort'. Schoonpapa krijgt het dan op zijn bord. En dat wil ik niet. Pfft lastig hoor.
dinsdag 7 april 2009 om 16:36
Ja dat is lastig! Ik zie mijn neven en nichten nu ook niet vaak meer (okee ik woon dan ook in het buitenland), maar toch zou ik het raar vinden te trouwen zonder hen erbij. Mijn familie is ook vrij groot, rond de 50 man, en die van mijn vriend ook. Het liefst geef ik een feest waar iedereen bij kan zijn, alleen vanwege de kosten zal dat er wel niet inzitten (we hebben ook nog geen trouwplannen hoor dus wie weet over een tijd).
zondag 12 april 2009 om 17:18
Wij zijn ook gratis getrouwd op maandagmorgen om 9 uur. Ook wij hadden absoluut geen zin in een feest en het bijbehorende 'opzitten en pootjes geven'.
Mijn schoonvader was getuige voor mijn man en mijn broer voor mij. Na de ontstellend nietszeggende 'plechtigheid' hebben we thuis koffie met gebak genuttigd. Daarna zijn schoonouders weggegaan omdat ze (volgens eigen zeggen) 'geen zin hadden om de dag met ons door te brengen, want pa heeft tenslotte een vrije dag gekregen dus die brengen wij door zoals het ons past'. Wij zijn dus met broer en schoonzus iets gaan doen en om half 2 's middags waren we weer thuis om de honden uit te laten. Broer en schoonzus hadden ook nog dingen te doen dus die hebben we thuisgebracht.
Eenmaal thuis ben ik onder een dekentje op de bank gekropen omdat ik snotverkouden was en koorts had, en rond zessen heeft mijn man chinees gehaald. Dat hebben we vervolgens in het gezelschap van schoonouders, broer en schoonzus opgegeten en om 20.00 uur hadden we het rijk alleen.
We hebben onderweg van gemeentehuis naar huis, de zelfgemaakte kaarten met daarop "Wij zijn getrouwd" op de bus gedaan, en de reacties daarop waren niet van de lucht. Maar daar hebben we ons niets van aangetrokken. Wij zijn op deze manier getrouwd omdat wij dat op deze manier wilden, en dat is m.i. het enige wat telt op zo'n moment. We zijn nog steeds hardstikke blij met elkaar.
Mijn schoonvader was getuige voor mijn man en mijn broer voor mij. Na de ontstellend nietszeggende 'plechtigheid' hebben we thuis koffie met gebak genuttigd. Daarna zijn schoonouders weggegaan omdat ze (volgens eigen zeggen) 'geen zin hadden om de dag met ons door te brengen, want pa heeft tenslotte een vrije dag gekregen dus die brengen wij door zoals het ons past'. Wij zijn dus met broer en schoonzus iets gaan doen en om half 2 's middags waren we weer thuis om de honden uit te laten. Broer en schoonzus hadden ook nog dingen te doen dus die hebben we thuisgebracht.
Eenmaal thuis ben ik onder een dekentje op de bank gekropen omdat ik snotverkouden was en koorts had, en rond zessen heeft mijn man chinees gehaald. Dat hebben we vervolgens in het gezelschap van schoonouders, broer en schoonzus opgegeten en om 20.00 uur hadden we het rijk alleen.
We hebben onderweg van gemeentehuis naar huis, de zelfgemaakte kaarten met daarop "Wij zijn getrouwd" op de bus gedaan, en de reacties daarop waren niet van de lucht. Maar daar hebben we ons niets van aangetrokken. Wij zijn op deze manier getrouwd omdat wij dat op deze manier wilden, en dat is m.i. het enige wat telt op zo'n moment. We zijn nog steeds hardstikke blij met elkaar.
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
zondag 12 april 2009 om 17:35
Eerste huwelijk betaalden mijn ouders, maar zij bepaalden ook voor een deel wie er moest komen. Dus bv. hun buren, die ik al 5 jaar niet gezien had, stonden plotseling voor mijn neus. Veel is die dag aan mij voorbij gegaan.
Tweede huwelijk heb ik gedaan zoals ik (en hubbie) wilden. Klein, met alleen onze ouders, broers en zussen, kinderen en onze allerbeste vrienden. 's Ochtends, daarna gaan lunchen en om een uur of 2 vertrokken op huwelijksreis. Niet te duur en precies zoals wij wilden! Als nu iemand me om raad vraagt: doe wat jij wilt! Niet wat "men"van je verwacht, niet wat je ouders of schoonouders willen, niet omdat het zo hoort. Gewoon wat jij wilt.
Tweede huwelijk heb ik gedaan zoals ik (en hubbie) wilden. Klein, met alleen onze ouders, broers en zussen, kinderen en onze allerbeste vrienden. 's Ochtends, daarna gaan lunchen en om een uur of 2 vertrokken op huwelijksreis. Niet te duur en precies zoals wij wilden! Als nu iemand me om raad vraagt: doe wat jij wilt! Niet wat "men"van je verwacht, niet wat je ouders of schoonouders willen, niet omdat het zo hoort. Gewoon wat jij wilt.
