
twee liefdes...........nieuw topic...
vrijdag 20 juli 2007 om 11:41
Ik had nog wat voor thea geschreven als andwoordt dus bij deze..
Thea..........mss wel...
Maar ben na de bevalling van mijn zoontje depressief geweest en toen was die er in goede en slechte tijden...
Maar ik wou graag een tweede en hij niet.........en hij voerde later wel goede argumenten aan, maar heeft me toen ook al wel wat gekwetst..
Toen hebben we een jaar of 3 geen seks etc gehad en nu wil die weer..
Maar ik weet niet meer wat ik wil. mss hou ik nog wel van hem maar we hebben elkaar zo gekwetst.
En nu kwetst die ander me ook al..........pffff, maar ik kan hem dat niet aanrekeken want hijs nog zo jong..
En mijn man...........hij wou niet op vakantie want dan zou hij zich ergeren aan mijn buien..
Mijn zoon loopt over me heen...zo kan ik wel doorgaan nog......
En ik mag met niemand als hem over onze problemen praten..want ik heb hem gekwetst door tegen mijn vriendinnen te zeggen hoe ons seksleven was.........heb dit overginds 3 jaar opgekropt en hij vertelde altijd dat ie sex vies vond etc...
Maar verder is die wel heel lief hoor..
maar ik weet niet of we ooit samen nog gelukkig kunnen worden..
Ik kan niet sex hebben met iemand en aan een ander denken..
En ik wil niet meer aan die ander denken want die trapt me ook alleen maar op mijn ziel..
Het liefst zou ik mss wel alleen wonen met mijn zoontje..
Alles is nu zo warrig op dit moment. Weet alleen dat ik alle dagen hoofd en buikpijn heb en das ook niet alles..ik weet het niet meer dusz..
Thea..........mss wel...
Maar ben na de bevalling van mijn zoontje depressief geweest en toen was die er in goede en slechte tijden...
Maar ik wou graag een tweede en hij niet.........en hij voerde later wel goede argumenten aan, maar heeft me toen ook al wel wat gekwetst..
Toen hebben we een jaar of 3 geen seks etc gehad en nu wil die weer..
Maar ik weet niet meer wat ik wil. mss hou ik nog wel van hem maar we hebben elkaar zo gekwetst.
En nu kwetst die ander me ook al..........pffff, maar ik kan hem dat niet aanrekeken want hijs nog zo jong..
En mijn man...........hij wou niet op vakantie want dan zou hij zich ergeren aan mijn buien..
Mijn zoon loopt over me heen...zo kan ik wel doorgaan nog......
En ik mag met niemand als hem over onze problemen praten..want ik heb hem gekwetst door tegen mijn vriendinnen te zeggen hoe ons seksleven was.........heb dit overginds 3 jaar opgekropt en hij vertelde altijd dat ie sex vies vond etc...
Maar verder is die wel heel lief hoor..
maar ik weet niet of we ooit samen nog gelukkig kunnen worden..
Ik kan niet sex hebben met iemand en aan een ander denken..
En ik wil niet meer aan die ander denken want die trapt me ook alleen maar op mijn ziel..
Het liefst zou ik mss wel alleen wonen met mijn zoontje..
Alles is nu zo warrig op dit moment. Weet alleen dat ik alle dagen hoofd en buikpijn heb en das ook niet alles..ik weet het niet meer dusz..
woensdag 19 december 2007 om 22:02
Ikkezelf: heb jij zo'n saai liefdesleven dat je hier je lol moet halen?
zwijmel jij de hele dag op je niet ingevulde liefdeslevens? Ik heb een leuke baan in het kader van en daarnaast het volgens mij okay voor elkaar, dan speek ik voor mij zelf want heb de mening van mijn liefdesleven (niet levens) even niet gevraagd
zwijmel jij de hele dag op je niet ingevulde liefdeslevens? Ik heb een leuke baan in het kader van en daarnaast het volgens mij okay voor elkaar, dan speek ik voor mij zelf want heb de mening van mijn liefdesleven (niet levens) even niet gevraagd
woensdag 19 december 2007 om 22:04
Stranger, Als we elkaar vast kunnen houden, vloeit dat meestal voort uit het feit dat we elkaar dan net op een vergadering een hele avond hebben gezien of na een activiteit van die vereniging. Meestal was het dan ook makkelijk om wat later thuis te komen. Een enkele keer hebben we elkaar gebeld met de vraag: "Nu?" En dan wisten we niet hoe snel we bij elkaar moesten komen... Helaas komen die momenten van samenzijn nog maar heel weinig voor. de laatste was in oktober. Een beetje verdraaid vanwege herkenning, maar stel je vier mensen in een verder leeg gebouw voor. Twee mensen gaan op zoek naar de juiste materialen...Ze kwamen wel terug, maar 't duurde wel lang! Dat zijn heerlijke momenten maar oh wat zouden we graag een avond samen hebben. Geen haast, elkaar kunnen laten voelen wat liefde is.... Dit is ook leuk hoor. Je ontwikkelt toch een soort van non-verbale taal. zelfs in grote mensenmassa's hebben we soms even lichamelijk contact. Een paar seconden dicht tegen elkaar aan kan zoveel zeggen! Zelf 'onzedelijke' betastingen lukken ons regelmatig. De lol die we dan samen hebben is zo leuk!
Ikkezelf, hoop niet dat je in de hulpverlening zit!!!
Ikkezelf, hoop niet dat je in de hulpverlening zit!!!
woensdag 19 december 2007 om 22:29
Hoe vaak wij niet tegen elkaar zeggen: "Ze moesten eens weten!" Inderdaad heel leuk. Je hebt samen zoveel meegemaakt, weet dingen van elkaar die niemand zou vermoeden....Dat maakt het ook wel heel speciaal! Aan de andere kant kan het me ook heel triest maaken omdat ik weet dat het nooit meer dan dit zal zijn...Eerder (nog) minder dan meer.
'Slik'
En jij Stranger, hoe krijgen jullie het voor elkaar om elkaar te ontmoeten? Waar? Hoe vaak? Haast?
'Slik'
En jij Stranger, hoe krijgen jullie het voor elkaar om elkaar te ontmoeten? Waar? Hoe vaak? Haast?
woensdag 19 december 2007 om 22:38
Je zou het idd aan iedereen willen vertellen! Maar ja.... dat zal niet gaan. Er zijn er maar een paar die er van weten. Wel fijn dat ik het iig aan hen kwijt kan af en toe.
Het verschilt nogal, ong. 1x per maand, soms wat vaker. We kennen elkaar al heel lang, en soms zien we elkaar "legaal" zeg maar, omdat we oude vrienden zijn. Waar? Overal eigenlijk wel, bios, restaurant, maar niet innig gearmd of hand in hand ofzo.. You never know!
Morgen zie ik haar weer eventjes trouwens, als het allemaal lukt! Joehoe!!
Het verschilt nogal, ong. 1x per maand, soms wat vaker. We kennen elkaar al heel lang, en soms zien we elkaar "legaal" zeg maar, omdat we oude vrienden zijn. Waar? Overal eigenlijk wel, bios, restaurant, maar niet innig gearmd of hand in hand ofzo.. You never know!
Morgen zie ik haar weer eventjes trouwens, als het allemaal lukt! Joehoe!!
woensdag 19 december 2007 om 22:59
Daar kun je dan weer zo naar uitkijken hè! Geniet ervan...!!
Ik ben benieuwd of nr2 zelf nog contact opneemt deze week. Klopt 't dat een man een vrouw makkelijker even uit zijn hoofd kan zetten. nr2 zegt dat hij echt niet altijd aan mij denkt. niet dat zijn gevoel voor mij dan weg, of minder is...Ik baal daar toch van! Hij zegt dat dat ook een deel zelfbescherming is.
Hij is zo bang om er te diep in te gaan...
Ik ben benieuwd of nr2 zelf nog contact opneemt deze week. Klopt 't dat een man een vrouw makkelijker even uit zijn hoofd kan zetten. nr2 zegt dat hij echt niet altijd aan mij denkt. niet dat zijn gevoel voor mij dan weg, of minder is...Ik baal daar toch van! Hij zegt dat dat ook een deel zelfbescherming is.
Hij is zo bang om er te diep in te gaan...
woensdag 19 december 2007 om 23:42
Lois, wat heerlijk he? die blik naar elkaar dan, met inderdaad, ze moesten eens weten! Geniet van deze momenten, koester ze, haal jij daar ook energie uit?
V.w.b. zelfbescherming, ik denk dat er geen verschil is tussen man en vrouw. Wij hebben na de zomervakantie samen besloten om even afstand te nemen, omdat onze emoties en gevoelens te heftig werden.
Ik heb ook wel eens dagen dat nr. 2 niet constant bij mij in mijn hoofd zit, vooral overdag als ik het erg druk heb. Ik kan me wel voorstellen dat je iemand uit je gedachten bant om even rust te hebben, zelfbescherming. Ik kan dat niet, je gedachten kan je niet sturen. Ik kan niet zeggen: ik denk niet aan nr. 2, terwijl je dat denkt, denk je toch al aan hem.
Stranger, heerlijk!!! Geniet ervan!!!
Incredible, mijn nr. 2 heeft éénmaal een afspraak afgezegd, omdat hij het op dat moment niet aan kon. Begrijpelijk, je moet er beiden achterstaan, er beiden voor moeten kunnen gaan. Het was een rare, maar vooral moeilijke dag toen, want ja... je hebt zo'n dag toch vrij gehouden, zowel nr. 2 als ik hebben de hele dag aan elkaar gedacht.
Muril, ik wens je heel erg veel sterkte, probeer de sterretjes te zoeken! Hug!!!
Claartje, hug!!! Wat een beslissing, die zal zeker niet makkelijk zijn geweest. Heel erg knap van je dat je voor jezelf en voor je zoontje hebt gekozen, ik wens je heel erg veel sterkte!
Flamenco, ik kan me voorstellen dat je zegt: Ik ben blij dat ik met nr. 2 deze gevoelens heb leren kennen en kunnen delen. Ik vind dat ook zo en geloof zeker dat ik dat altijd zo zal vinden. Zoals jij schrijft over je nr. 1, zo voel ik het ook. En ook ik weet niet waarom er een nr. 2 is gekomen..., er bewust voor heb gekozen...
Ik zit al stilletjes te denken aan de feestdagen, volgens mij worden dat erg rare dagen, eigenlijk zou je jezelf moeten kunnen delen..... Hoe kijken jullie hier tegen aan?
Heel erg veel sterkte allemaal tijdens alle moeilijke momenten, geniet en koester de mooie!
x Knipoogjes
V.w.b. zelfbescherming, ik denk dat er geen verschil is tussen man en vrouw. Wij hebben na de zomervakantie samen besloten om even afstand te nemen, omdat onze emoties en gevoelens te heftig werden.
Ik heb ook wel eens dagen dat nr. 2 niet constant bij mij in mijn hoofd zit, vooral overdag als ik het erg druk heb. Ik kan me wel voorstellen dat je iemand uit je gedachten bant om even rust te hebben, zelfbescherming. Ik kan dat niet, je gedachten kan je niet sturen. Ik kan niet zeggen: ik denk niet aan nr. 2, terwijl je dat denkt, denk je toch al aan hem.
Stranger, heerlijk!!! Geniet ervan!!!
Incredible, mijn nr. 2 heeft éénmaal een afspraak afgezegd, omdat hij het op dat moment niet aan kon. Begrijpelijk, je moet er beiden achterstaan, er beiden voor moeten kunnen gaan. Het was een rare, maar vooral moeilijke dag toen, want ja... je hebt zo'n dag toch vrij gehouden, zowel nr. 2 als ik hebben de hele dag aan elkaar gedacht.
Muril, ik wens je heel erg veel sterkte, probeer de sterretjes te zoeken! Hug!!!
Claartje, hug!!! Wat een beslissing, die zal zeker niet makkelijk zijn geweest. Heel erg knap van je dat je voor jezelf en voor je zoontje hebt gekozen, ik wens je heel erg veel sterkte!
Flamenco, ik kan me voorstellen dat je zegt: Ik ben blij dat ik met nr. 2 deze gevoelens heb leren kennen en kunnen delen. Ik vind dat ook zo en geloof zeker dat ik dat altijd zo zal vinden. Zoals jij schrijft over je nr. 1, zo voel ik het ook. En ook ik weet niet waarom er een nr. 2 is gekomen..., er bewust voor heb gekozen...
Ik zit al stilletjes te denken aan de feestdagen, volgens mij worden dat erg rare dagen, eigenlijk zou je jezelf moeten kunnen delen..... Hoe kijken jullie hier tegen aan?
Heel erg veel sterkte allemaal tijdens alle moeilijke momenten, geniet en koester de mooie!
x Knipoogjes
donderdag 20 december 2007 om 19:37
Lois: Ik ben het met Knipoogjes eens... Mijn nr 2 is constant bij me, denk op de vreemdste tijden aan haar. Zou niet weten hoe ik het "uit" zou kunnen zetten. En om zo tegen te houden dat je er te diep ingaat geloof ik ook niet zo, althans: niet voor mezelf.
Lunch was heerlijk vanmiddag.. kan er weer even tegen! En de feestdagen: ik heb niet veel met de kerstdagen, of welke feestdagen dan ook. Ik ervaar het niet als speciale dagen ofzo. Gewoon een paar dagen extra vrij, that's all! En het smsen of mailen zal er echt niet minder om zijn!
Lunch was heerlijk vanmiddag.. kan er weer even tegen! En de feestdagen: ik heb niet veel met de kerstdagen, of welke feestdagen dan ook. Ik ervaar het niet als speciale dagen ofzo. Gewoon een paar dagen extra vrij, that's all! En het smsen of mailen zal er echt niet minder om zijn!
donderdag 20 december 2007 om 19:49
quote:Stranger schreef op 19 december 2007 @ 22:13:
Lois: Snap 't... helemaal. En heel herkenbaar, alleen het geheim op zich...leuk he!Hilárisch gewoon. Alleen, ik -als nr. 1 van - heb het wèl door. Maar dat weet die nr 1 van die nr 2 dan weer niet. Dat is dan weer mijn geheimpje, nog even bedenken hoe en wanneer ik dat naar buiten ga brengen. Leuk, die voorpret!
Lois: Snap 't... helemaal. En heel herkenbaar, alleen het geheim op zich...leuk he!Hilárisch gewoon. Alleen, ik -als nr. 1 van - heb het wèl door. Maar dat weet die nr 1 van die nr 2 dan weer niet. Dat is dan weer mijn geheimpje, nog even bedenken hoe en wanneer ik dat naar buiten ga brengen. Leuk, die voorpret!
donderdag 20 december 2007 om 20:42
Tja Stranger, ik ben niet degene bij wie je excuses moet maken. Ik snap wel dat je verliefd kan worden, maar het is niet eerlijk t.o.v. van je partner om dan van 2 walletjes te gaan eten. Tot zolang het goed gaat uiteraard. En het zal ongetwijfeld spannend en vleiend en ego-strelend zijn. Wat wil je nog van of bij die nr 1 als het zo ontzettend leuk is met die ander?
donderdag 20 december 2007 om 20:56
Southerngirl: Je hebt natuurlijk gelijk, dat zal iedereen hier wel beamen. En het is uiteraard niet eerlijk. Maar zoals we ook al zo vaak hebben zien langskomen in ieders postings: het is zo leuk, en spannend, en vleiend en ego-strelend.... noem het allemaal maar op.
En met nr 1 is niets mis, alleen het is anders. Met nr 2 heb ik andere gesprekken, ze heeft andere interesses.. Waarom heeft jouw nr 1 een nr 2??
En met nr 1 is niets mis, alleen het is anders. Met nr 2 heb ik andere gesprekken, ze heeft andere interesses.. Waarom heeft jouw nr 1 een nr 2??
donderdag 20 december 2007 om 21:10
Als ik dat eens zeker wist. Het begon met sms en mail. Tot net niet over het randje. Een hoop stiekem gedoe, wat ik vrij snel in de gaten had en waar ik mijn man mee geconfronteerd heb. Nee hoor niks aan de hand, was de reactie. Kan me er ook niks bij voorstellen dat je dat als 'bedrogene' niet voelt. Nou ja, lang verhaal kort, inmiddels is het status quo, hij zou ermee stoppen en wil me niet kwijt. Maar ik vermoed dat het mailen etc nog gewoon doorgaat, hij is beter geworden in het verbergen denk ik dan maar.
Het lag niet aan mij zegt hij. En ja, we hebben een huishouden en een baan en kinderen en dat moet allemaal geregeld en daarvan word je moe en dan ontaardt e.e.a. in sleur. Maar om daarvoor een nr 2 te 'nemen'? Ik weet het niet waarom hij dit zo doet.
Het lag niet aan mij zegt hij. En ja, we hebben een huishouden en een baan en kinderen en dat moet allemaal geregeld en daarvan word je moe en dan ontaardt e.e.a. in sleur. Maar om daarvoor een nr 2 te 'nemen'? Ik weet het niet waarom hij dit zo doet.
donderdag 20 december 2007 om 21:23
donderdag 20 december 2007 om 21:36
Ja het komt op je pad en dan doe je er wat mee, of niet natuurlijk.
Hij had ook bij mij terecht gekund voor aandacht. En ik wil ook wel wat meer aandacht, maar die gaat nou naar haar terwijl ik de onderbroeken in de was doe, bij wijze van spreken.
Waarom komt van die aandacht gelijk een "nummer 2' situatie? Is alleen vrienden zijn geen optie? Dat je gezellig gaat stappen met je vrienden of met collega's en dan daarna naar huis, is dat niet genoeg?
Ik weet het een tijdje. En we hebben niet continu ruzie, ik ben alleen behoorlijk gekwetst, hij voelt zich daar weer schuldig over. Niet echt erg gezellig dus.
Hij had ook bij mij terecht gekund voor aandacht. En ik wil ook wel wat meer aandacht, maar die gaat nou naar haar terwijl ik de onderbroeken in de was doe, bij wijze van spreken.
Waarom komt van die aandacht gelijk een "nummer 2' situatie? Is alleen vrienden zijn geen optie? Dat je gezellig gaat stappen met je vrienden of met collega's en dan daarna naar huis, is dat niet genoeg?
Ik weet het een tijdje. En we hebben niet continu ruzie, ik ben alleen behoorlijk gekwetst, hij voelt zich daar weer schuldig over. Niet echt erg gezellig dus.
donderdag 20 december 2007 om 21:54
Inderdaad, in geval van een "goed huwelijk" waarschijnlijk niet. Maar net als bij mij zal er bij jullie ook een periode geweest zijn waarin je allebei niet zo'n zin hebt om te praten en je geen tijd neemt voor elkaar.
Ik heb geen antwoord op je vraag waarom er direct een "nummer 2" situatie ontstaat. Een vorm van troost of medeleven misschien waaruit iets verder groeit.
Moeilijke situatie zo voor je/jullie hoor..
Ik heb geen antwoord op je vraag waarom er direct een "nummer 2" situatie ontstaat. Een vorm van troost of medeleven misschien waaruit iets verder groeit.
Moeilijke situatie zo voor je/jullie hoor..
donderdag 20 december 2007 om 22:04
Wij kennen elkaar al 25+ jaar. Zijn elkaar lang kwijt geweest en sinds een jaar hebben we intensiever kontakt met elkaar, en bleek wat later dat we in dezelfde situatie zaten. We hebben beide het idee wat uit elkaar gegroeid te zijn, zijn meer dan 15 jaar getrouwd en wat jij schetst: kinderen en huishouden. Behoefte aan iets anders, uitgaan. Beide partners hebben dat niet... Mid-life crisis??
donderdag 20 december 2007 om 22:20
Ik moet zeggen dat nr 2 ook zeker een positieve bijdrage is geweest op mijn leven met nr 1 en thuis in het algemeen. Het zal hypocriet klinken, maar ik zit absoluut beter in mijn vel dan voorheen.
We zullen beide ons gezin niet verlaten voor elkaar. Zou ook niet weten of ik met haar dag in dag uit samen kan leven. Dat is een heel ander verhaal dan de verliefdheid van nu en af en toe samen uitgaan. Voorlopig kunnen we bij elkaar ons verhaal kwijt en hebben we het af en toe gezellig samen.
We zullen beide ons gezin niet verlaten voor elkaar. Zou ook niet weten of ik met haar dag in dag uit samen kan leven. Dat is een heel ander verhaal dan de verliefdheid van nu en af en toe samen uitgaan. Voorlopig kunnen we bij elkaar ons verhaal kwijt en hebben we het af en toe gezellig samen.
donderdag 20 december 2007 om 22:36
vrijdag 21 december 2007 om 00:45