Relaties
alle pijlers
twee liefdes...........nieuw topic...
vrijdag 20 juli 2007 om 11:41
Ik had nog wat voor thea geschreven als andwoordt dus bij deze..
Thea..........mss wel...
Maar ben na de bevalling van mijn zoontje depressief geweest en toen was die er in goede en slechte tijden...
Maar ik wou graag een tweede en hij niet.........en hij voerde later wel goede argumenten aan, maar heeft me toen ook al wel wat gekwetst..
Toen hebben we een jaar of 3 geen seks etc gehad en nu wil die weer..
Maar ik weet niet meer wat ik wil. mss hou ik nog wel van hem maar we hebben elkaar zo gekwetst.
En nu kwetst die ander me ook al..........pffff, maar ik kan hem dat niet aanrekeken want hijs nog zo jong..
En mijn man...........hij wou niet op vakantie want dan zou hij zich ergeren aan mijn buien..
Mijn zoon loopt over me heen...zo kan ik wel doorgaan nog......
En ik mag met niemand als hem over onze problemen praten..want ik heb hem gekwetst door tegen mijn vriendinnen te zeggen hoe ons seksleven was.........heb dit overginds 3 jaar opgekropt en hij vertelde altijd dat ie sex vies vond etc...
Maar verder is die wel heel lief hoor..
maar ik weet niet of we ooit samen nog gelukkig kunnen worden..
Ik kan niet sex hebben met iemand en aan een ander denken..
En ik wil niet meer aan die ander denken want die trapt me ook alleen maar op mijn ziel..
Het liefst zou ik mss wel alleen wonen met mijn zoontje..
Alles is nu zo warrig op dit moment. Weet alleen dat ik alle dagen hoofd en buikpijn heb en das ook niet alles..ik weet het niet meer dusz..
Thea..........mss wel...
Maar ben na de bevalling van mijn zoontje depressief geweest en toen was die er in goede en slechte tijden...
Maar ik wou graag een tweede en hij niet.........en hij voerde later wel goede argumenten aan, maar heeft me toen ook al wel wat gekwetst..
Toen hebben we een jaar of 3 geen seks etc gehad en nu wil die weer..
Maar ik weet niet meer wat ik wil. mss hou ik nog wel van hem maar we hebben elkaar zo gekwetst.
En nu kwetst die ander me ook al..........pffff, maar ik kan hem dat niet aanrekeken want hijs nog zo jong..
En mijn man...........hij wou niet op vakantie want dan zou hij zich ergeren aan mijn buien..
Mijn zoon loopt over me heen...zo kan ik wel doorgaan nog......
En ik mag met niemand als hem over onze problemen praten..want ik heb hem gekwetst door tegen mijn vriendinnen te zeggen hoe ons seksleven was.........heb dit overginds 3 jaar opgekropt en hij vertelde altijd dat ie sex vies vond etc...
Maar verder is die wel heel lief hoor..
maar ik weet niet of we ooit samen nog gelukkig kunnen worden..
Ik kan niet sex hebben met iemand en aan een ander denken..
En ik wil niet meer aan die ander denken want die trapt me ook alleen maar op mijn ziel..
Het liefst zou ik mss wel alleen wonen met mijn zoontje..
Alles is nu zo warrig op dit moment. Weet alleen dat ik alle dagen hoofd en buikpijn heb en das ook niet alles..ik weet het niet meer dusz..
maandag 11 februari 2008 om 10:41
Jos, ik denk ook veel aan je en je situatie. Ik denk dat je Nr1 en jij er alleen nog samen uit kunnen komen als je allebei aan het huwelijk wilt werken en voelt dat er nog iets van een basis is om op te kunnen bouwen. Of genegenheid genoeg is als basis kunnen alleen jullie zelf bepalen. Ik denk dat het mogelijk is maar het is net als een verbouwing, het kost veel tijd, veel frustaties en op z'n tijd tranen.
Puk69, je bent een wijs en lief mens, jouw Nr1 boft met je.
Ik voel me verdrietig vandaag. Een redelijk weekend met Nr1 achter de rug, 2 zakelijke mailtjes met collega gisteren, de laatste eindigde hij met Tot morgen". Hij was vandaag inderdaad nog aanwezig toen ik begon, een lange shift voor hem, we hebben alleen gepraat tijdens een crisissituatie op werk, dus over werk. Ik mis hem, ik heb me zo moeten in houden om hem niet te bellen en geen smsje te sturen toen hij onderweg naar huis was. Ik heb het volgehouden maar ik zou het liefst in tranen uit barsten. stom stom stom. Nu is hij thuis en kan ik hem niet meer bellen. Ik zou trots op mezelf moeten zijn maar voel me klote. Wat zitten die gevoelens diep.....
Puk69, je bent een wijs en lief mens, jouw Nr1 boft met je.
Ik voel me verdrietig vandaag. Een redelijk weekend met Nr1 achter de rug, 2 zakelijke mailtjes met collega gisteren, de laatste eindigde hij met Tot morgen". Hij was vandaag inderdaad nog aanwezig toen ik begon, een lange shift voor hem, we hebben alleen gepraat tijdens een crisissituatie op werk, dus over werk. Ik mis hem, ik heb me zo moeten in houden om hem niet te bellen en geen smsje te sturen toen hij onderweg naar huis was. Ik heb het volgehouden maar ik zou het liefst in tranen uit barsten. stom stom stom. Nu is hij thuis en kan ik hem niet meer bellen. Ik zou trots op mezelf moeten zijn maar voel me klote. Wat zitten die gevoelens diep.....
maandag 11 februari 2008 om 11:18
Ik mis hem, ik heb me zo moeten in houden om hem niet te bellen en geen smsje te sturen toen hij onderweg naar huis was.
Volgens mij mis je echt niet DE hem want zo bijzonder kan die helemaal niet zijn. Even wat dieper graven dame zodat je er uiteindelijk achter komt wat je echt mist en dat niet meer, zoals zovele anderen hier, blijft projecteren op die geweldige HEM. Als de geweldige HEM zo een geweldige HEM was lagen alle vrouwen aan zijn voeten maar dan wel na zijn echte HAAR waar hij gewoon bij is en blijft.
Volgens mij mis je echt niet DE hem want zo bijzonder kan die helemaal niet zijn. Even wat dieper graven dame zodat je er uiteindelijk achter komt wat je echt mist en dat niet meer, zoals zovele anderen hier, blijft projecteren op die geweldige HEM. Als de geweldige HEM zo een geweldige HEM was lagen alle vrouwen aan zijn voeten maar dan wel na zijn echte HAAR waar hij gewoon bij is en blijft.
maandag 11 februari 2008 om 13:31
Wat een uiteenlopende reacties en bedenkingen hier.... Ik heb even getwijfeld of ik nog zou reageren, maar bij deze wil ik dan toch nog één en ander kwijt.
Ja, een nr2 hebben is egoïstisch. Daar ben ik het volkomen mee eens. Ik heb de man die zo ontzettend veel van me houdt heel diep gekwetst, louter en alleen voor mijn eigen plezier en genot. Ik kon (en wilde) seks met nr2 niet weerstaan. Ik heb het heel lang moeilijk gehad met mezelf (en nog).
Als 'de andere (bedrogen) kant' hier meeleest om meer van de beweegredenen te begrijpen, dan wil ik wel meegeven dat mijn redenen inderdaad heel egoïstisch, puur dierlijke aantrekkingskracht-volgend waren. Ik heb me vaak afgevraagd of ik dan wel genoeg van nr1 hou, als ik hem op zo'n moment zomaar 'aan de kant' kan zetten. MAAR... het moeilijk is, dat de twee gevoelsmatig (voor mij) niet met elkaar verbonden zijn. Het is geen rechtlijnig verband. Ik hou niet minder van nr1 als ik met nr2 omga. Zo rationeel en simpel werkt het niet... Ik heb geleerd dat je best veel van iemand kan houden en daarnaast seks kan willen met een ander. En ik heb geleerd dat ik, als het erop aan komt, een egoïstisch persoon met weinig zelfbeheersing ben. Ik kan me niet beheersen als ik bij nr2 ben, ik stel mijn eigen genot dan voorop.
Wat jullie hier lezen is niet altijd een strijd tussen een vrouw met nr1 en nr2, het is heel vaak de strijd van de vrouw met zichzelf... Ik heb mezelf anders leren kennen en moeten aanvaarden dat ik niet een perfecte vrouw met veel zelfbeheersing ben. Gelukkig moet ik niet op dieet, maar ik zou denk ik ook dan geregeld mijn zelfbeheersing verliezen en een slagroombol opvreten. Zelfde wat seks betreft...
Ik ben ik en jammer genoeg ben ik op dit punt geen al te goed mens. Man (nr1) heeft (opnieuw) voor mij gekozen na mijn vreemdgaan en heeft na wikken en wegen besloten dat hij toch van me bleef houden zoals ik ben. Hij wil me niet veranderen.... ook niet dat ene aspect, want dan zou ik 'ik' niet meer zijn.
Ik zou ook niets aan nr1 willen veranderen, dus denk toch wel dat we van behoorlijke liefde hier mogen spreken.
Sterkte nog allemaal, met jullie dagelijkste strijd, in welke vorm dan ook...
Marlies
Ja, een nr2 hebben is egoïstisch. Daar ben ik het volkomen mee eens. Ik heb de man die zo ontzettend veel van me houdt heel diep gekwetst, louter en alleen voor mijn eigen plezier en genot. Ik kon (en wilde) seks met nr2 niet weerstaan. Ik heb het heel lang moeilijk gehad met mezelf (en nog).
Als 'de andere (bedrogen) kant' hier meeleest om meer van de beweegredenen te begrijpen, dan wil ik wel meegeven dat mijn redenen inderdaad heel egoïstisch, puur dierlijke aantrekkingskracht-volgend waren. Ik heb me vaak afgevraagd of ik dan wel genoeg van nr1 hou, als ik hem op zo'n moment zomaar 'aan de kant' kan zetten. MAAR... het moeilijk is, dat de twee gevoelsmatig (voor mij) niet met elkaar verbonden zijn. Het is geen rechtlijnig verband. Ik hou niet minder van nr1 als ik met nr2 omga. Zo rationeel en simpel werkt het niet... Ik heb geleerd dat je best veel van iemand kan houden en daarnaast seks kan willen met een ander. En ik heb geleerd dat ik, als het erop aan komt, een egoïstisch persoon met weinig zelfbeheersing ben. Ik kan me niet beheersen als ik bij nr2 ben, ik stel mijn eigen genot dan voorop.
Wat jullie hier lezen is niet altijd een strijd tussen een vrouw met nr1 en nr2, het is heel vaak de strijd van de vrouw met zichzelf... Ik heb mezelf anders leren kennen en moeten aanvaarden dat ik niet een perfecte vrouw met veel zelfbeheersing ben. Gelukkig moet ik niet op dieet, maar ik zou denk ik ook dan geregeld mijn zelfbeheersing verliezen en een slagroombol opvreten. Zelfde wat seks betreft...
Ik ben ik en jammer genoeg ben ik op dit punt geen al te goed mens. Man (nr1) heeft (opnieuw) voor mij gekozen na mijn vreemdgaan en heeft na wikken en wegen besloten dat hij toch van me bleef houden zoals ik ben. Hij wil me niet veranderen.... ook niet dat ene aspect, want dan zou ik 'ik' niet meer zijn.
Ik zou ook niets aan nr1 willen veranderen, dus denk toch wel dat we van behoorlijke liefde hier mogen spreken.
Sterkte nog allemaal, met jullie dagelijkste strijd, in welke vorm dan ook...
Marlies
maandag 11 februari 2008 om 14:31
maandag 11 februari 2008 om 14:39
Het is absoluut een strijd met jezelf.
Alleen ben je niet alleen niet eerlijk naar je nr. 1, je bent ook niet eerlijk naar jezelf!.
Alles wat ikkezelf hier schrijft, appelleert aan dat innerlijke stemmetje dat er is, maar wat op de achtergrond dient te blijven.
Het is namelijk te pijnlijk om dat stemmetje steeds te moeten horen.
Dan is het makkelijker om ikkezelf te bekritiseren en af te branden.
En Marlies, jij hebt jouw nummer 1 en zijn liefde voor jou, dus schromelijk onderschat. Houd jij dan wel voldoende van hem? Zou jij hetzelfde hebben kunnen doen?
Jij hebt de mogelijkheid gekregen om dat recht te kunnen zetten. Alle anderen hier geven hun nr. 1 die kans niet.
Alleen ben je niet alleen niet eerlijk naar je nr. 1, je bent ook niet eerlijk naar jezelf!.
Alles wat ikkezelf hier schrijft, appelleert aan dat innerlijke stemmetje dat er is, maar wat op de achtergrond dient te blijven.
Het is namelijk te pijnlijk om dat stemmetje steeds te moeten horen.
Dan is het makkelijker om ikkezelf te bekritiseren en af te branden.
En Marlies, jij hebt jouw nummer 1 en zijn liefde voor jou, dus schromelijk onderschat. Houd jij dan wel voldoende van hem? Zou jij hetzelfde hebben kunnen doen?
Jij hebt de mogelijkheid gekregen om dat recht te kunnen zetten. Alle anderen hier geven hun nr. 1 die kans niet.
maandag 11 februari 2008 om 14:47
quote:houvanjezelf schreef op 11 februari 2008 @ 14:39:
Alles wat ikkezelf hier schrijft, appelleert aan dat innerlijke stemmetje dat er is, maar wat op de achtergrond dient te blijven.
Het is namelijk te pijnlijk om dat stemmetje steeds te moeten horen.
Dan is het makkelijker om ikkezelf te bekritiseren en af te branden.
.Alle anderen hier geven hun nr. 1 die kans niet.
Niet zo generaliseren, als je mijn verhaal kent weet je dat het bij mij niet zo gegaan is.
En wat de postings van ikkezelf betreft, ik had het al eerder aangegeven, ook de anderen drukken mij met de neus op de feiten maar dan op een volwassen manier. En niet door eindeloze quotes en monologen die nogal zielig aandoen.
Alles wat ikkezelf hier schrijft, appelleert aan dat innerlijke stemmetje dat er is, maar wat op de achtergrond dient te blijven.
Het is namelijk te pijnlijk om dat stemmetje steeds te moeten horen.
Dan is het makkelijker om ikkezelf te bekritiseren en af te branden.
.Alle anderen hier geven hun nr. 1 die kans niet.
Niet zo generaliseren, als je mijn verhaal kent weet je dat het bij mij niet zo gegaan is.
En wat de postings van ikkezelf betreft, ik had het al eerder aangegeven, ook de anderen drukken mij met de neus op de feiten maar dan op een volwassen manier. En niet door eindeloze quotes en monologen die nogal zielig aandoen.
maandag 11 februari 2008 om 14:56
Marlies vind dat je het heel goed omschrijft,kijk daar kan je ook wat mee als partner doordat je ook naar je eigen durft te kijken en druft toe te geven ,en niet met de verdediging komt dat het allemaal aan je partner lag waardoor je je geroeppen voelde bij een ander in bed te kruipen.geen smoezen uitvluchten maar gewoon de waarheid.dan krijgt de ander een kans om ook te groeien in de relatie,want daar gaat het toch om tenslotte is een relatie een ontwikkeling en is het wel de bedoelling dat je je samen ontwikkeld daarin,en compromieen durft te sluiten.Jij krijgt van mij een pluim
maandag 11 februari 2008 om 14:58
dinsdag 12 februari 2008 om 09:23
3 stappen vooruit, 2 achteruit.
Email gestuurd naar collega, we proberen een tijd te vinden dat we kunnen praten zonder interrupties. We moeten praten over het internet venture waar we mee bezig zijn, het begint eindelijk een klein beetje geld op te leveren, ik kan me nu niet terugtrekken, Maar ondertussen beheerst hij weer meer en meer mijn gedachten.
Marlies, ik respecteer je mening, ik denk er zelf anders over maar veroordeel je niet. Ik heb een hoop geleerd de afgelopen 18 maanden.
Email gestuurd naar collega, we proberen een tijd te vinden dat we kunnen praten zonder interrupties. We moeten praten over het internet venture waar we mee bezig zijn, het begint eindelijk een klein beetje geld op te leveren, ik kan me nu niet terugtrekken, Maar ondertussen beheerst hij weer meer en meer mijn gedachten.
Marlies, ik respecteer je mening, ik denk er zelf anders over maar veroordeel je niet. Ik heb een hoop geleerd de afgelopen 18 maanden.
woensdag 13 februari 2008 om 09:20
Hallo allemaal, wat is er weer veel geschreven,
Wou even wat tussendoor schrijven wat ik laatst gelezen heb;
Wie zouden elkaar begonnen zijn lief te hebben als ze elkaar meteen zagen zoals zij elkaar zien na verloop van jaren, en wie zouden elkaar verlaten als ze elkaar nog steeds zouden zien zoals ze elkaar in het begin zagen???
Of zie je alleen wat je wil zien?
groetjes Anna
Wou even wat tussendoor schrijven wat ik laatst gelezen heb;
Wie zouden elkaar begonnen zijn lief te hebben als ze elkaar meteen zagen zoals zij elkaar zien na verloop van jaren, en wie zouden elkaar verlaten als ze elkaar nog steeds zouden zien zoals ze elkaar in het begin zagen???
Of zie je alleen wat je wil zien?
groetjes Anna
woensdag 13 februari 2008 om 17:13
Anna, interessante maar moeilijke stellingen, vragen. Ik ga eens kijken wat ik ervan kan maken.
"Wie zouden elkaar begonnen zijn lief te hebben als ze elkaar meteen zagen zoals zij elkaar zien na verloop van jaren?"
Laat ik beginnen te zeggen dat je na 25 jaar huwelijk ook de persoon geworden bent, door die 25 jaar. Toen ik 18 was keek ik anders tegen het leven en tegen mijn huidige nr. 1 aan.
Als ik nu voor het eerst nr. 1 tegen zou komen, zou ik zeker op hem vallen, ik denk zelfs dat ik vlinders zou voelen. Ik zou voor gaas gaan, zeker weten.
Ik ben ervan overtuigd dat binnen elk huwelijk na verloop van tijd de spanning en de passie minder wordt. Daar kan je genoegen meenemen, bespreekbaar maken, dat is het beste uiteraard. Ik heb er in eerste instantie genoegen meegenomen, had ook die behoefte niet meer zo sterk met 2 opgroeiende kinderen en een zo goed als fulltime baan, maar nu ..... neem ik er geen genoegen meer mee. Dat komt ook doordat er een nr. 2 in mijn leven is gekomen, mijn ogen zijn wat dat betreft ook opengegaan.
Om nu weer wijzende vingertjes te voorkomen, ja... ik had het bij mijn nr. 1 kunnen zoeken, helemaal waar!
Toch heel bewust voor nr. 2 gekozen. Ik kan jullie niet vertellen hoe heerlijk het is, het voelt. Het contact met nr. 2 is op dit moment weer zo intens, roze wolkje hier dus.
"Wie zouden elkaar verlaten als ze elkaar nog steeds zouden zien zoals ze elkaar in het begin zagen???"
Hier hoef ik echt niet over na te denken, nee! Ik zou mijn nr. 1 niet verlaten. Ik was toen gek op hem en ben dat nog steeds. Met een glimlach denk ik terug aan toen, het was heerlijk, soms verlang ik daar nog weleens naar. Het onbekende, de vlinders, o wat was en is het een heerlijke vent om te zien mijn nr. 1.
"Of zie je alleen wat je wil zien?"
Ik denk zeker dat dat het geval is. Een vertroebelde blik, die heb je toch altijd binnen de liefde? Ik zie zijn tekortkomingen wel, maar vind het niet belangrijk. Ik moet er niet aandenken dat mijn nr. 1,mijn nr. 2 of ik perfect zou zijn, dat zou het leven pas echt saai maken.
Big hug allemaal!
x Knipoogje
"Wie zouden elkaar begonnen zijn lief te hebben als ze elkaar meteen zagen zoals zij elkaar zien na verloop van jaren?"
Laat ik beginnen te zeggen dat je na 25 jaar huwelijk ook de persoon geworden bent, door die 25 jaar. Toen ik 18 was keek ik anders tegen het leven en tegen mijn huidige nr. 1 aan.
Als ik nu voor het eerst nr. 1 tegen zou komen, zou ik zeker op hem vallen, ik denk zelfs dat ik vlinders zou voelen. Ik zou voor gaas gaan, zeker weten.
Ik ben ervan overtuigd dat binnen elk huwelijk na verloop van tijd de spanning en de passie minder wordt. Daar kan je genoegen meenemen, bespreekbaar maken, dat is het beste uiteraard. Ik heb er in eerste instantie genoegen meegenomen, had ook die behoefte niet meer zo sterk met 2 opgroeiende kinderen en een zo goed als fulltime baan, maar nu ..... neem ik er geen genoegen meer mee. Dat komt ook doordat er een nr. 2 in mijn leven is gekomen, mijn ogen zijn wat dat betreft ook opengegaan.
Om nu weer wijzende vingertjes te voorkomen, ja... ik had het bij mijn nr. 1 kunnen zoeken, helemaal waar!
Toch heel bewust voor nr. 2 gekozen. Ik kan jullie niet vertellen hoe heerlijk het is, het voelt. Het contact met nr. 2 is op dit moment weer zo intens, roze wolkje hier dus.
"Wie zouden elkaar verlaten als ze elkaar nog steeds zouden zien zoals ze elkaar in het begin zagen???"
Hier hoef ik echt niet over na te denken, nee! Ik zou mijn nr. 1 niet verlaten. Ik was toen gek op hem en ben dat nog steeds. Met een glimlach denk ik terug aan toen, het was heerlijk, soms verlang ik daar nog weleens naar. Het onbekende, de vlinders, o wat was en is het een heerlijke vent om te zien mijn nr. 1.
"Of zie je alleen wat je wil zien?"
Ik denk zeker dat dat het geval is. Een vertroebelde blik, die heb je toch altijd binnen de liefde? Ik zie zijn tekortkomingen wel, maar vind het niet belangrijk. Ik moet er niet aandenken dat mijn nr. 1,mijn nr. 2 of ik perfect zou zijn, dat zou het leven pas echt saai maken.
Big hug allemaal!
x Knipoogje
woensdag 13 februari 2008 om 19:29
Daisy en Puk, ik ben eigenlijk wel benieuwd naar jullie verhalen. Ik had steeds begrepen dat jullie man ook een relatie had met een nr. 2, maar dat is niet zo?
Thea, je doet het goed. Big hug.
Geen behoorlijke liefde Marlies, een enorme liefde. Ik hoop dat je er heel erg van geniet. Is nr. 2 nog vaak een issue tussen jou en je nr. 1?
Flamenco, Muril hoe is het met jullie?
Knipoogjes, heb je een fijne dag gehad maandag?
Anna, voelt het nog goed allemaal?
Natuurlijk mis ik nr. 2 erg, maar door het contact zeer minimaal te houden wil ik dus, los van hem, mijn huwelijk een kans geven. Ik moet dit zelf doen en nr. 2 kan en mag hier geen rol in spelen.
Het is hier wel onrust ten top. Vrijdagavond heel emotioneel en gisteravond alweer. Nr. 1 vindt dat ik er niet vol voor ga, vindt dat ik zijn goede eigenschappen moet uitvergroten en bij nr. 2 de slechte. Ik vind dat moeilijk. Sommige mensen vinden dat je ervoor kunt kiezen om van iemand te houden. Wat denken jullie?
Het ene moment wil nr. 1 een beslissing forceren en het andere wil hij me alle tijd geven. Het ene moment ben ik zo ver dat ik denk dat ik bijna toe ben aan een scheiding en als nr. 1 dan weer heel lief voor me is, begint het getwijfel opnieuw. Word gek van mezelf. Ben wel toe aan rust en het er niet steeds over hebben. Ben mijn vrolijke zelf helemaal kwijt, waar is mijn carpe diem gebleven? Zoals het nu gaat, zulke grote emoties steeds zo kort op elkaar is bijna niet vol te houden. Nr. 1 wil dat ik relativeer maar het gevoel gaat zo met me op de loop. Sorry voor deze "klaagzang" maar voel me zo rot. Alle meiden en stranger (hoe gaat het met jou?) een knuffel.
Thea, je doet het goed. Big hug.
Geen behoorlijke liefde Marlies, een enorme liefde. Ik hoop dat je er heel erg van geniet. Is nr. 2 nog vaak een issue tussen jou en je nr. 1?
Flamenco, Muril hoe is het met jullie?
Knipoogjes, heb je een fijne dag gehad maandag?
Anna, voelt het nog goed allemaal?
Natuurlijk mis ik nr. 2 erg, maar door het contact zeer minimaal te houden wil ik dus, los van hem, mijn huwelijk een kans geven. Ik moet dit zelf doen en nr. 2 kan en mag hier geen rol in spelen.
Het is hier wel onrust ten top. Vrijdagavond heel emotioneel en gisteravond alweer. Nr. 1 vindt dat ik er niet vol voor ga, vindt dat ik zijn goede eigenschappen moet uitvergroten en bij nr. 2 de slechte. Ik vind dat moeilijk. Sommige mensen vinden dat je ervoor kunt kiezen om van iemand te houden. Wat denken jullie?
Het ene moment wil nr. 1 een beslissing forceren en het andere wil hij me alle tijd geven. Het ene moment ben ik zo ver dat ik denk dat ik bijna toe ben aan een scheiding en als nr. 1 dan weer heel lief voor me is, begint het getwijfel opnieuw. Word gek van mezelf. Ben wel toe aan rust en het er niet steeds over hebben. Ben mijn vrolijke zelf helemaal kwijt, waar is mijn carpe diem gebleven? Zoals het nu gaat, zulke grote emoties steeds zo kort op elkaar is bijna niet vol te houden. Nr. 1 wil dat ik relativeer maar het gevoel gaat zo met me op de loop. Sorry voor deze "klaagzang" maar voel me zo rot. Alle meiden en stranger (hoe gaat het met jou?) een knuffel.
woensdag 13 februari 2008 om 20:01
Josephien wat is het toch dodelijk vermoeiend he, dat twijfelen, blijf ik of ga ik, het kan goed komen, nee het kan nooit goedkomen. Je zit in een achtbaan en je kan niet voorspellen hoe je je over een uur voelt. Dat gevoel is voor mij heel herkenbaar en ook de vermoeidheid is herkenbaar. Ik werd soms wanhopig van mezelf. Wilde maar gewoon iets beslissen om er maar vanaf te zijn.
Sterke Jo, want wat zal je het moeilijk hebben.
Mijn verhaal, pff, ik vertel het heeeel kort, heb ooit op het minnaressen -topic eea neergezet maar nu de boel aan het wegzakken is lijkt het vertellen van mijn verhaal niet meer relevant ofzo. Maar ik begrijp best dat je iets meer wilt weten.
Pukman kende een vrouw (begin 20) en die was verliefd op hem. Heerlijk dacht pukman en hij ging gezellig mailen/sms--enl, daarbij zagen ze elkaar in het cafe. Pukman dacht dat hij wel deze lusten kon nemen zonder lasten. Dacht dat zij wel begreep dat hij echt alleen maar vrienden wilde zijn (ja maar zijn vrouw mocht het niet weten). Toen ik er achter kwam was ik laaiend, vond dat hij dit niet mocht doen gezien de afspraken binnen ons huwelijk en omdat zij smoorverliefd was. Hij beloofde te stoppen. Na een paar maanden kwam ik erachter dat er niks gestopt was toen ben ik met kind 2 weken weggegaan. Hij moest maar een besluit nemen met mij of zonder mij. Hij wilde met. Ik kwam terug, kreeg al snel een onbestendig gevoel maar dat was onzin. half jaar later werd gevoel bevestigd. Contact tussen hun was toen door Pukman wel definitief verbroken. Zij was boos, zag mij als oorzaak van het niet van de grond komen van een echte relatie. Ik werd op diverse manieren door haar pijn gedaan etc. (kan ik ivm herkenning niet op ingaan).
Ook al was het geen relatie zoals een relatie zou moeten zijn, al het liegen bedriegen en ook het contact had al mijn vertrouwen weggehaald. Er speelde nog meer dingen en ik was flink klaar met alles. Helaas stortte ik volledig in en was toen een zekere periode echt niet meer in staat weg te gaan.
Ook daar ben ik van hersteld, op alle andere probleemvlakken hebben we samen of ieder afzonderlijk gewerkt aan verandering herstel enz. Een lange zware tijd. Het is nu twee jaar later, zij is nog niet klaar met hem/ons. We zijn nu 1 front tegen haar acties die gelukkig minimaal zijn geworden maar nog niet zijn verdwenen.
Dit is een hele korte samenvatting (bijna kil) van een hele heftige tijd. Het gaat nu steeds beter hier maar we hopen alletwee dit nooit meer nog eens te hoeven meemaken.
Hoop dat ik iets duidelijkheid heb verschaft.
Sterkte allemaal,
O ja en ondanks alles had ik weer voor Pukman gekozen als ik alles over moest doen. Ook nu ik zijn minder mooie kanten heel goed ken.
Sterke Jo, want wat zal je het moeilijk hebben.
Mijn verhaal, pff, ik vertel het heeeel kort, heb ooit op het minnaressen -topic eea neergezet maar nu de boel aan het wegzakken is lijkt het vertellen van mijn verhaal niet meer relevant ofzo. Maar ik begrijp best dat je iets meer wilt weten.
Pukman kende een vrouw (begin 20) en die was verliefd op hem. Heerlijk dacht pukman en hij ging gezellig mailen/sms--enl, daarbij zagen ze elkaar in het cafe. Pukman dacht dat hij wel deze lusten kon nemen zonder lasten. Dacht dat zij wel begreep dat hij echt alleen maar vrienden wilde zijn (ja maar zijn vrouw mocht het niet weten). Toen ik er achter kwam was ik laaiend, vond dat hij dit niet mocht doen gezien de afspraken binnen ons huwelijk en omdat zij smoorverliefd was. Hij beloofde te stoppen. Na een paar maanden kwam ik erachter dat er niks gestopt was toen ben ik met kind 2 weken weggegaan. Hij moest maar een besluit nemen met mij of zonder mij. Hij wilde met. Ik kwam terug, kreeg al snel een onbestendig gevoel maar dat was onzin. half jaar later werd gevoel bevestigd. Contact tussen hun was toen door Pukman wel definitief verbroken. Zij was boos, zag mij als oorzaak van het niet van de grond komen van een echte relatie. Ik werd op diverse manieren door haar pijn gedaan etc. (kan ik ivm herkenning niet op ingaan).
Ook al was het geen relatie zoals een relatie zou moeten zijn, al het liegen bedriegen en ook het contact had al mijn vertrouwen weggehaald. Er speelde nog meer dingen en ik was flink klaar met alles. Helaas stortte ik volledig in en was toen een zekere periode echt niet meer in staat weg te gaan.
Ook daar ben ik van hersteld, op alle andere probleemvlakken hebben we samen of ieder afzonderlijk gewerkt aan verandering herstel enz. Een lange zware tijd. Het is nu twee jaar later, zij is nog niet klaar met hem/ons. We zijn nu 1 front tegen haar acties die gelukkig minimaal zijn geworden maar nog niet zijn verdwenen.
Dit is een hele korte samenvatting (bijna kil) van een hele heftige tijd. Het gaat nu steeds beter hier maar we hopen alletwee dit nooit meer nog eens te hoeven meemaken.
Hoop dat ik iets duidelijkheid heb verschaft.
Sterkte allemaal,
O ja en ondanks alles had ik weer voor Pukman gekozen als ik alles over moest doen. Ook nu ik zijn minder mooie kanten heel goed ken.
woensdag 13 februari 2008 om 20:14
Josephien, ik kan me voorstellen dat je even niet gepushed wil worden, het er even niet over hebben, maar even gewoon een gezinnetje zijn. Even niet met nr. 1 over nr. 2 praten. Niet alleen jij moet voor hem kiezen, je nr. 1 moet dat ook doen. Aan de ene kant snap ik het wel dat hij er over wil praten, tegen je zegt zie de goede dingen van mij en de slechte van nr. 2. Maar op deze manier krijg je geen rust, kan je het niet van je afzetten.
Hoe fijn en waarschijnlijk ook makkelijk zou het zijn voor je om het onderwerp huwelijk en nr. 2 te laten rusten, je kunt dan beter relativeren, je nr. 1 ook waarschijnlijk. Verstand en gevoel/emoties.... ze laten zich niet leiden, je nr. 1 kan dat niet, jij kan dat ook niet. Misschien hebben jullie jezelf al voorgenomen om het er even niet over te hebben. Ik weet niet of dat mogelijk is, als iets hoog zit, moet je er gewoon over praten. Moeilijk hoor, hug!!!
Puk, wat een vreselijk heftig verhaal. Big hug!!!
Hier een roze wolk, alles gaat zo goed, mijn nr. 1, mijn nr. 2, mijn gezin, mijn werk. Ik geniet van het moment, ben realistisch genoeg dat het ook anders kan worden.
Heel erg veel sterkte tijdens alle moeilijke momenten, geniet en koester de mooie!
x Knipoogje
Hoe fijn en waarschijnlijk ook makkelijk zou het zijn voor je om het onderwerp huwelijk en nr. 2 te laten rusten, je kunt dan beter relativeren, je nr. 1 ook waarschijnlijk. Verstand en gevoel/emoties.... ze laten zich niet leiden, je nr. 1 kan dat niet, jij kan dat ook niet. Misschien hebben jullie jezelf al voorgenomen om het er even niet over te hebben. Ik weet niet of dat mogelijk is, als iets hoog zit, moet je er gewoon over praten. Moeilijk hoor, hug!!!
Puk, wat een vreselijk heftig verhaal. Big hug!!!
Hier een roze wolk, alles gaat zo goed, mijn nr. 1, mijn nr. 2, mijn gezin, mijn werk. Ik geniet van het moment, ben realistisch genoeg dat het ook anders kan worden.
Heel erg veel sterkte tijdens alle moeilijke momenten, geniet en koester de mooie!
x Knipoogje
woensdag 13 februari 2008 om 20:19
Josephien hier nog even een tip van de therapie. Om rust te creeeren in het gewone leven spreek je met elkaar af dat je bijvoorbeeld 2 avonden per week er een uur over praat. Bijvoorbeeld maandag en donderdag van 10 tot elf. Niet meer en niet langer.
Dit zou rust moeten geven.
Eerlijkheid gebied me te zeggen ik kon het niet laten er wat over te zeggen buiten de vastgestelde tijden om maar misschien werkt het bij jullie wel.
Dit zou rust moeten geven.
Eerlijkheid gebied me te zeggen ik kon het niet laten er wat over te zeggen buiten de vastgestelde tijden om maar misschien werkt het bij jullie wel.
woensdag 13 februari 2008 om 21:08
Puk, zo te lezen zijn jullie uiteindelijk toch door het oog van de naald gekropen. Fijn dat jullie samen een front vormen. Dan heb je toch een goede band. En, als ik naar mezelf kijk, heb ik niet het idee dat ik ooit weer voor een nr. 2 zou kiezen, gezien het vele verdriet dat dit oplevert. Denk dat pukman dat ook wel heeft. Heb nr. 1 al eens voorgesteld om op vaste tijdstippen te praten, maar hij reageert vaak op mijn gemoedsgesteldheid. Ik probeer dat ook wel eens te verbloemen maar dat voelt echt als toneelspelen en dat wil ik ook niet steeds.
Knipoogjes, lucky you, hoe was het nu maandag? Ook bedankt voor jouw reactie.
En om op de vraag van Anna terug te komen: ik zou nooit opnieuw voor mijn nr. 1 kiezen. Het klinkt negatief, maar ik kijk niet met een positief gevoel op mijn huwelijk terug. Ze zeggen wel eens dat tegenpolen elkaar aantrekken maar dit betekent ook veel compromissen sluiten en vaak niet doen wat je echt leuk vindt. Hij is ook niet het type om dingen te doen die hij echt niet leuk vindt ook al geniet een ander daarvan. Hij is wel heel intelligent, heel betrouwbaar en trouw, ziet er goed uit, maar we zijn zo verschillend in wat we leuk vinden. Ik probeer me wel eens voor te stellen hoe het zou zijn met hem oud te worden, maar kan me daar niet veel bij voorstellen. Bah, wat klinkt dit allemaal negatief, wordt tijd dat ik de dingen weer eens van de zonnige kant kan bekijken. Die stomme knop he? We hebben trouwens wel 2 geweldige kinderen samen.
Knipoogjes, lucky you, hoe was het nu maandag? Ook bedankt voor jouw reactie.
En om op de vraag van Anna terug te komen: ik zou nooit opnieuw voor mijn nr. 1 kiezen. Het klinkt negatief, maar ik kijk niet met een positief gevoel op mijn huwelijk terug. Ze zeggen wel eens dat tegenpolen elkaar aantrekken maar dit betekent ook veel compromissen sluiten en vaak niet doen wat je echt leuk vindt. Hij is ook niet het type om dingen te doen die hij echt niet leuk vindt ook al geniet een ander daarvan. Hij is wel heel intelligent, heel betrouwbaar en trouw, ziet er goed uit, maar we zijn zo verschillend in wat we leuk vinden. Ik probeer me wel eens voor te stellen hoe het zou zijn met hem oud te worden, maar kan me daar niet veel bij voorstellen. Bah, wat klinkt dit allemaal negatief, wordt tijd dat ik de dingen weer eens van de zonnige kant kan bekijken. Die stomme knop he? We hebben trouwens wel 2 geweldige kinderen samen.
woensdag 13 februari 2008 om 21:30
Josephien,
Maandag was heerlijk! Als vanouds, de smsjes en emails vlogen om de oren! Contact is heel intens de hele week al. Roze wolk dus!
Wat heet negatief, liefde laat zich niet dwingen, dat blijkt maar weer. Ik hoop echt dat je de tijd en ruimte krijgt om een weloverwogen beslissing te nemen. Grrrr... wat moeilijk voor je!
Het gekke is dat toen ik mijn trouwbelofte aflegde, ik er hetzelfde in stond als mijn nr. 1. We zeggen nu ja tegen elkaar, maar dat wil niet zeggen dat jij de ware bent, het kan best zijn dat ergens op deze aardbol nog iemand rondloopt waarmee het ook zou lukken.
Maandag was heerlijk! Als vanouds, de smsjes en emails vlogen om de oren! Contact is heel intens de hele week al. Roze wolk dus!
Wat heet negatief, liefde laat zich niet dwingen, dat blijkt maar weer. Ik hoop echt dat je de tijd en ruimte krijgt om een weloverwogen beslissing te nemen. Grrrr... wat moeilijk voor je!
Het gekke is dat toen ik mijn trouwbelofte aflegde, ik er hetzelfde in stond als mijn nr. 1. We zeggen nu ja tegen elkaar, maar dat wil niet zeggen dat jij de ware bent, het kan best zijn dat ergens op deze aardbol nog iemand rondloopt waarmee het ook zou lukken.
woensdag 13 februari 2008 om 22:17
Daisy en Puk, ik ben eigenlijk wel benieuwd naar jullie verhalen. Ik had steeds begrepen dat jullie man ook een relatie had met een nr. 2, maar dat is niet zo?
jee jos ik zou er een soap over kunnen schrijven,het is zoveel.kort samenengevat,is hij een iets meer als een jaar zijn fatsoen verloren,heeft een affaire gehad met een bekende,en andere kadidaten.Een ervan had diepe gevoelens voor hem ,das ook degene die zo met stront is gaan gooien naar mij,ik kwam erachter toen het al een tijd geleden was.
jee jos ik zou er een soap over kunnen schrijven,het is zoveel.kort samenengevat,is hij een iets meer als een jaar zijn fatsoen verloren,heeft een affaire gehad met een bekende,en andere kadidaten.Een ervan had diepe gevoelens voor hem ,das ook degene die zo met stront is gaan gooien naar mij,ik kwam erachter toen het al een tijd geleden was.
donderdag 14 februari 2008 om 13:03
hoi, ik had hier al eerder iets geschreven, maar kan het zo snel niet terugvinden, dus misschien vertel ik dingen dubbel
ik ben toch als een blok gevallen voor mijn collega.... heel stom.... we zijn inmiddels al twee keer 'alleen' geweest... zoenen, tasten.... gelukkig niet meer, maar uiteraard al weer meer dan genoeg...
zit met een vreselijk dubbel gevoel... ben echt blij met mijn eigen mannetje...maar die collega is zo spannend.... en op momenten dat ik van hem weinig aandacht krijg, voel ik me vervelend.... dat klinkt niet goed he?
voor mezelf weet ik dat ik er een streep onder moet zetten, maar ik vind het zo verdomde moeilijk.... hij heeft het ook moeilijk, dat merk ik zo nu en dan goed, dan geeft hij aan dat hij met een dubbel gevoel zit (ja, dat is bekend..)... en dan doet hij dwars en vervelend.... de volgende dag kan het weer maar zo over zijn... dan stuurt hij weer spannende berichten en emails en lijkt het er op alsof hij niet kan wachten om me weer te ontmoeten buiten het werk..... of stuurt een sms dat hij voelt dat hij met te kort doet, wat moet je daar nou mee? ik voel mezelf heen en weer geslingerd door hem, terwijl ik weet dat ik eigenlijk eerst naar mezelf moet kijken, maar ik vind het zo ongelooflijk moeilijk... *zucht* her erge is dat ik weet dat hij al een affaire heeft en er bij mij dus helemaal geen sprake is van een nr2, maar ik ben nr3.... gevaarlijke man, alarmbellen werken nog steeds niet zoals het moet (of werken die ook alleen om 12 uur, de eerste maandag van de maand?)
dus, bedankt voor de goede adviezen, maar zoals jullie zien, ik heb ze (helaas) in de wind geslagen en moet nu zien wat ik verder voel/denk en moet doen.....
ik ben toch als een blok gevallen voor mijn collega.... heel stom.... we zijn inmiddels al twee keer 'alleen' geweest... zoenen, tasten.... gelukkig niet meer, maar uiteraard al weer meer dan genoeg...
zit met een vreselijk dubbel gevoel... ben echt blij met mijn eigen mannetje...maar die collega is zo spannend.... en op momenten dat ik van hem weinig aandacht krijg, voel ik me vervelend.... dat klinkt niet goed he?
voor mezelf weet ik dat ik er een streep onder moet zetten, maar ik vind het zo verdomde moeilijk.... hij heeft het ook moeilijk, dat merk ik zo nu en dan goed, dan geeft hij aan dat hij met een dubbel gevoel zit (ja, dat is bekend..)... en dan doet hij dwars en vervelend.... de volgende dag kan het weer maar zo over zijn... dan stuurt hij weer spannende berichten en emails en lijkt het er op alsof hij niet kan wachten om me weer te ontmoeten buiten het werk..... of stuurt een sms dat hij voelt dat hij met te kort doet, wat moet je daar nou mee? ik voel mezelf heen en weer geslingerd door hem, terwijl ik weet dat ik eigenlijk eerst naar mezelf moet kijken, maar ik vind het zo ongelooflijk moeilijk... *zucht* her erge is dat ik weet dat hij al een affaire heeft en er bij mij dus helemaal geen sprake is van een nr2, maar ik ben nr3.... gevaarlijke man, alarmbellen werken nog steeds niet zoals het moet (of werken die ook alleen om 12 uur, de eerste maandag van de maand?)
dus, bedankt voor de goede adviezen, maar zoals jullie zien, ik heb ze (helaas) in de wind geslagen en moet nu zien wat ik verder voel/denk en moet doen.....
donderdag 14 februari 2008 om 13:49
Lieve meiden van het forum (en Stranger natuurlijk )
Ik heb besloten om niet meer mee te lezen en te posten op dit forum. Het gaat heel erg goed met me, mijn nr2 neemt steeds minder plaats in in mijn gedachten. Maar steeds als ik hier lees ben ik er meer mee bezig. Ik bedacht net dat als nr2 nu met me zou willen afspreken, ik dat niet eens zou willen. Omdat ik het het niet zou kunnen opbrengen om daar vanalles voor in het werk te stellen en ook omdat het gewoon helemaal niet goed zou voelen. Toen ik dat besefte bedacht ik ook dat ik steeds minder aan hem denk. Na het sms contact van vorige week heeft het me weinig moeite gekost om daarna niet meer te reageren.
Hij is nog lang niet uit mijn hart, en ik denk dat dat ook nooit gaat gebeuren maar zoals ik er nu mee om kan gaan vind ik het prima.
Lieve lieve allemaal, bedankt voor jullie steun, jullie lieve woorden en jullie goede adviezen. Ik hoop dat het jullie allemaal goed mag gaan in de liefde en wens jullie veel wijsheid toe bij het maken van moeilijke keuzes.
Big hug!
Ik heb besloten om niet meer mee te lezen en te posten op dit forum. Het gaat heel erg goed met me, mijn nr2 neemt steeds minder plaats in in mijn gedachten. Maar steeds als ik hier lees ben ik er meer mee bezig. Ik bedacht net dat als nr2 nu met me zou willen afspreken, ik dat niet eens zou willen. Omdat ik het het niet zou kunnen opbrengen om daar vanalles voor in het werk te stellen en ook omdat het gewoon helemaal niet goed zou voelen. Toen ik dat besefte bedacht ik ook dat ik steeds minder aan hem denk. Na het sms contact van vorige week heeft het me weinig moeite gekost om daarna niet meer te reageren.
Hij is nog lang niet uit mijn hart, en ik denk dat dat ook nooit gaat gebeuren maar zoals ik er nu mee om kan gaan vind ik het prima.
Lieve lieve allemaal, bedankt voor jullie steun, jullie lieve woorden en jullie goede adviezen. Ik hoop dat het jullie allemaal goed mag gaan in de liefde en wens jullie veel wijsheid toe bij het maken van moeilijke keuzes.
Big hug!
