twee liefdes...........nieuw topic...

Je hebt helemaal gelijk; zo sta ik er ook in! Hij is voor mij bijzonder, de moeite waard. Dat heb ik hem altijd gezegd. Heb ook gezegd dat ik hem altijd gelukkig wilde zien en dus ook als hij ervoor kiest om met een ander door te willen. Dat verandert niet ineens. Heb ze het beste gewenst en gezegd dat ik er altijd voor hem zal zijn. Omdat hij voor mij belangrijk is en ik hem niet kwijt wilde. Met mij kon hij alles delen, met haar nog niet.

Hij vertelde me dat het hun destijds moeilijk werd gemaakt..want ze kon er niet tegen dat hij contact met mij bleef houden. Daar zakte mijn broek van af. Zij was degene die het niet afhield terwijl ze wist dat hij samenwoonde.

Ze bleek zelf bedrogen te zijn door haar ex..dus kon het ook niet snappen.



Dat egoisme uitte zich ook mbt het troosten; ik had het moeilijk maar hij had aandacht voor haar...terwijl ik begrip wilde voor mijn moeilijke situatie.

Nu is dat gelukkig wel zoals ik het verwacht. Hij en ik zitten allebei met mixed feelings, hij heeft wat te verwerken en ik ook, dus soms zit dat in de weg. Maar we blijven praten, leuke dingen doen en genieten van elkaar. Al kan ik soms moeilijk geloven dat hij blij met me is....heb veel bevestiging nodig nu, maar ik wil ook realistisch blijven. Maak de dingen soms onnodig moeilijker, dat weet ik ook. Heb gelukkig nuchtere mensen om me heen die me ermee helpen.



Fijn weekend!

Puk, wat lief dat je naar me vraagt. Is het weer goed gekomen met jouw achtbaan?

Julus, denk dat het een goed advies van Puk is om je man ten volle de kans te geven maar dit niet nog eens te pikken.

Ik ga morgen op vakantie, zonder man. Ben blij met een weekje rust. Op advies van een goede vriend probeert hij er niet steeds opnieuw over te beginnen. We vallen nl. in herhalingen en ik denk dat rust nu een eerste vereiste is. Maar hij lijdt en dat is erg. Kan hem ook niet te lang laten bungelen. De komende weken/maanden moet ik beslissen wat ik wil. De ene keer ben ik helemaal klaar om te scheiden en op andere momenten weer niet. Heel af en toe mailcontact met nr. 2 die respecteert dat ik dit in alle rust moet doen en me niet onder druk zet.

Wie het nodig heeft veel sterkte, probeer allemaal te genieten van het weekend.

Hallo allemaal,

De laatste dagen jullie berichtjes wel gelezen, maar te moe om te reageren.

Lenneke en Julus welkom hier, schrijf lekker van je af!

Anna, Thea, Jaikke en Puk hug!

Lois, hoe is het met jou?



Je verhaal grijpt me aan Julus.

Mag ik ook even reageren op je posting?

Ik wil beginnen met te zeggen dat je echt van iemand anders kunt houden, zonder dat je die ander op een tweede plaats zet. Ik zet mijn nr. 1 niet op de 2e plaats, zou dat niet willen, maar ook niet kunnen.

Als je verliefd wordt op een ander en die ander komt weer terug bij je, kan ik me voorstellen dat je jezelf tweede keus voelt. Dat gevoel kan alleen jouw nr. 1 bij je wegnemen door steeds weer te laten weten, te laten zien, te laten voelen hoe bijzonder jij voor hem bent. Hij zal je het vertrouwen moeten teruggeven. Waar ik ook direct aan moet denken, Puk zei dat woord ook al, zelfvertrouwen. Zelfvertrouwen doet heel veel met je, natuurlijk is je zelfvertrouwen nu minder, omdat je nr. 1 je had laten zitten voor een ander. Maar geloof in jezelf, als ik je zo lees, mag nr. 1 heel erg blij met je zijn, iemand die zoveel liefde voor hem heeft, hem weer een kans wil geven. Geloof in jezelf!!!!

Ja, je kunt verliefd worden op een ander, er hoeft dan niet iets verkeerd te zitten in je relatie. Je gevoelens gaan met je op de loop, als je dan weer bij je verstand komt, zie je dat het niet alleen rozegeur en maneschijn is. Twijfel niet aan jezelf.

Ik lees dat jullie heel erg veel met elkaar praten, er beiden verdriet om hebben. Dat is al veel meer dan vele anderen hebben!

Ik lees heel erg veel liefde uit je berichten hier voor je nr. 1, ga ervoor! Ik weet zeker dat het kan lukken om weer volledig voor elkaar te gaan, zonder dat je bang hoeft te zijn voor een nieuwe nr. 2, ook dat heb ik in het verleden hier wel gelezen, ik denk aan b.v. aan Muril.



Ik kan alleen aangeven hoe ik zelf naar mijn nr. 1 en mijn nr. 2 kijk en hoe ik in deze beide liefdes sta.

Zoals je misschien weet, weet mijn nr. 1 niets van nr. 2. Mijn nr. 2 en ik stellen alles in het werk om onze relatie ook voor onze beide nrs. 1 geheim te houden. Het voegt niets toe om het op te biechten, we zouden hen er alleen mee kwetsen, verdriet doen.

Natuurlijk realiseren we ons dat als het wel uitkomt....... ai.... ik moet er niet aan denken wat er dan allemaal over mij heen komt, ik moet er niet aan denken wat een pijn ik nr. 1 dan doe.

En toch, ik stop niet met nr. 2, ik kan en wil mijn nr. 1 niet over mijn nr. 2 vertellen.

Gisteren zei ik nog tegen een vriendin, het klinkt misschien raar, maar ik ben trouw, trouw aan mijn nr. 1, maar ook trouw aan mijn nr. 2. Als er een einde zou komen aan mijn relatie met nr. 2, zal er geen nieuwe nr. 2 komen. Als er een einde zou komen aan mijn relatie met mijn nr. 1, zal ik niet naar nr. 2 gaan. Die werelden zijn gescheiden. Nr. 2 en ik zouden nooit onze nrs. 1 voor elkaar verlaten.

Ik hoor een aantal nu denken: Trouw aan nr. 1? Rot op, je bedriegt hem. Ik bedoel het dan ook anders, nr. 1 is mijn nr. 1 en daar kan nr. 2 niet aan tippen, dat is overigens wederzijds.

Het klinkt misschien allemaal wel raar en is misschien niet te begrijpen.



Ik wens iedereen heel erg veel sterkte! Een fijn weekend!

Josephien geniet van je weekje weg, ik hoop dat het je rust geeft.



x Knipoogje

Josephien mijn achtbaan is bijna weer rustig. Mijn moeder bleek ineens heel ernstig ziek en moest met spoed geopereerd worden. Morgenavond is ze uit de definitieve gevarenzone. Het is oog van de naald geweest.



Goed dat je een weekje er tussenuit gaat, kan je even goed dingen in alle rust op een rijtje zetten. Alhoewel het een moeilijke beslissing blijft.

Ga genieten en geen nr 1 of nr2 maar alleen Josephien.

Puk HUG!!!

Ik wens je heel erg veel sterkte!

Knipoogjes, ik begrijp jou en je grote genieten. En ook dat je dit niet opbiecht aan je nr. 1 met als gevolg misschien nr. 1 kwijt of nr. 2 kwijt. Zo lang het lukt om dit geheim te houden weet ik uit eigen ervaring dat je een betere vrouw voor nr. 1 kunt zijn, domweg omdat je zelf opbloeit. Maar ai, als nr. 1 er achter komt. Oh, ik hoop zo voor jou dat dit niet gebeurt. Aan de ene kant heb ik spijt dat ik het wel opgebiecht heb omdat ik nu nr. 2 kwijt ben. Aan de andere kant behoud ik nu wel het respect van mijn kinderen ook als het tussen nr. 1 en mij toch niet blijkt te werken en dat was niet het geval geweest als mijn stiekeme relatie uit was gekomen.



Puk, heel veel sterkte. Wat schrikken dat degene waar je zo van houdt zo ernstig ziek is. En wat fijn dat ze uit de gevarenzone is. Big hug!



Ik ga nu de laatste dingen doen en vanavond weg. Heb er zin in.



Allemaal fijn weekend!

Josephien maak er een grandioze week van! Geniet en laat de boel even de boel!

Ik begrijp het dat je je nr. 1 over je nr. 2 hebt verteld hoor. Een aantal keren heb ik een balletje opgegooid, als we samen waren of met een groep vrienden, gewoon in het algemeen over een minnaar, vreemdgaan, open huwelijk. Mijn nr. 1 is daar heel erg strikt in: no way!

Het brengt me dus helemaal niets om hem over mijn nr. 2 te vertellen. Het zorgt ervoor dat ik echt heel erg voorzichtig ben. Gelukkig is mijn nr. 2 dat ook, dus ik hoef nooit bang te zijn dat ik door iets wat mijn nr. 2 doet (bellen, smssen) door de mand val. Als ik al door de mand val, is het echt mijn eigen schuld.

Gisterenavond zat mijn nr. 1 onder mijn account op de pc iets uit te proberen op de pc, hij had overigens wel gevraagd of hij dat mocht overigens. Een beetje zenuwachtg werd ik toch wel. Zou ik echt alles verwijderd hebben?



Puk gaat het goed? Ik hoop het zo voor je! Hug!!!



x Knipoogje

Met mijn moeder gaat het goed, naar omstandigheden. We hadden een kleine break gepland en we gaan toch, het kan. Dus niet schrikken als ik stil ben, als het goed is is de familie Puk dan aan het genieten.

allereerst @Puk: heel veel sterkte met de situatie met je moeder. Het klinkt allemaal behoorlijk ernstig. Ik hoop dan ook, gezien je laatste bericht, dat we je even niet zullen horen!



hier gaat het weer helemaal niet zo denderend.... al snel nadat ik mijn bericht hier donderdag gepost had, kreeg ik toch weer een bericht. Deze heb ik maar braaf genegeerd, toen hield het op.... vrijdagmiddag was hij vrij, hij is za naar wintersport gegaan en hij heeft me 3x (!) geprobeerd te bellen. Ik had alle oproepen gemist, aangezien ik op mijn afdeling in een verhuizing zat. Ik had 3 voice mailberichten, 2 onzinnige, gingen nergens over. In de derde gaf hij aan dat hij vlak bij mijn huis was en als ik het hoorde en ik was ook inde buurt, moest ik maar even bellen... Goddank was ik laat van mijn werk en was ik er niet, ik heb er dus niet op in kunnen gaan!



heb hem later toch nog een bericht gestuurd, want ik wil niet met een boze emotie afsluiten (niet reageren), dat ik hem een fijne vakantie wens. Toen belde hij alsnog.. heb nog even met hem gesproken en gezegd dat hij zijn telefoon maar thuis moest laten als hij wegging. Dan kwam hij ook niet inde verleiding en dan zou het ook niet gebeuren dat hij wel belt en smst.... redelijk goed afgesloten in de hoop dat het over was.



maar nee, zaterdagavond kreeg ik een sms dat hij goed was aangekomen en een dikke kus.... tja, dat is dus duidelijk, hij wil helemaal niet stoppen... heb het idee dat hij alleen maar heeft willen polsen wat ik er van vind... en dat het tegen is gevallen dat ik er zo makkelijk in mee ben gegaan om te stoppen.... nu ben ik natuurlijk weer een soort van 'verboden vrucht' en dat maakt het spannend he? vraag me af hoe hij had gereageerd als ik in tranen in zijn armen was gesprongen oid en hem had gesmeekt niet te stoppen.... volgens mij is het een groot machtsspelletje....



ben benieuwd hoe het de komende week gaat en hoeveel ik nog gesmst ga worden uit het buitenland terwijl zijn vrouw net even elders is.... heb al gezegd dat ik niet terug sms!

Tantetje,

Ai...., moeilijk zeg! Ik zou proberen inderdaad niet terug te smssen deze week en daarna, als je dat tenminste zelf wilt, maar eens bij hem nagaan wat nu precies zijn bedoelingen zijn.

Het mooiste zou natuurlijk zijn als jullie samen besluiten om er een punt achter te zetten.

Ik wens je heel erg veel sterkte!



Puk, een hele fijne vakantie! Ik hoop dat het goed blijft gaan met je moeder, hug!



x Knipoogje

ach, weet je wat nog het ergste is, knipoogjes? verstandelijk weet ik dat het moet stoppen, maar emotioneel heb ik het er moeilijk mee... wil liever dat dit doorgaat... mis zijn berichtjes nu ook enorm.... moeilijk, moeilijk, moeilijk...



ik denk dat ik me werkelijk gekwetst zou voelen als hij echt zou breken met me... maar goed, het kan natuurlijk nog steeds, maar waarom blijft hij dan contact zoeken?

Tantetje,

Ik snap je wel, maar ik denk dat je jezelf een aantal dingen moet afvragen.

Natuurlijk is het fantastisch als je aandacht krijgt, heerlijk zelfs!! Maar geniet je van de aandacht of speciaal van deze man? Zou het ook een ander kunnen zijn? Sorry voor de confronterende vraag.

Ook hij zal het een heerlijk gevoel vinden dat er iemand is die hoteldebotel van hem is, voor hem is dat ook net zo spannend als voor jou.

Stoppen met nr. 2..... tja...., ik heb het al eens eerder geschreven hier, maar wellicht heb jij dat niet gelezen. Ik heb die mening nog steeds, dus zal ik deze met je delen.

Stoppen met nr. 2 doe je samen, één van de twee kan het nodig vinden om te stoppen om wat voor reden dan ook. Maar je sluit het samen af, door elkaar nog een keer te zien en het uit te spreken, afspraken te maken, of als je elkaar niet kunt zien door te mailen of te bellen.

Als het ooit zover bij mij zou komen, zou ik mijn nr. 2 nog een keer willen zien, naar hem uitspreken dat hij heel speciaal is voor mij, dat hij dat speciale plekje in mijn hart altijd zal hebben, maar dat ik zijn keuze om te stoppen respecteer, andersom zou hij dat ook doen. We zouden dan echt stoppen en geen contact meer met elkaar hebben. Ai.... ik krijg het al moeilijk als ik er aan denk...

Maar wat het belangrijkste is, is dat je het samen afsluit, zodat je beiden weer verder kunt.

x Knipoogje

nou, gisteren was het stil, vandaag tot nu toe ook... moest toch wel toegeven dat ik het saai vind... maar wel goed.... ik heb aangegeven niet te reageren en dat vond hij ook een goed idee (om uiteraard andere redenen: hij wil niet dat op een verkeerd moment een sms binnenkomt).... dus ik kan ook niks... misschien maar goed ook!

goedendag dames en heer



Ik heb eigenlijk toch wel een vraag aan jullie.

nu mijn nummer 1 een ex geworden is, en ik vaker omgang heb met nummer 2.

lijkt het wel of me nummer 2 alleen maar sex wil.



Toen me nummer 2 en ik elkaar echt leerde kennen was het niet meer dan een kunffel en kus.

en heb toen ook duidelijk aan gegeven als hij meer wilde dat hij pech had dat deed ik niet.



Nu mijn nummer 1 mijn ex is.

hebben we wel sex gehad.

en ja de eerste keer was echt heerlijk.

nu is hij dit weekend ook nog even langs geweest.

hij kon niet lang blijven,had nog ergens anders afspraken.

en ja hoor weer sex tuurlijk vond ik het lekker.

maar krijg toch echt het gevoel dat een goed gesprek taboe is.



En als we dan al eens een gesprek hebben dat is het via mail of chat.

en negen van de 10 keer gaat het over ja weer sex.

in het begin had ik echt het gevoel dat hij echt om me gaf,maar nu krijg ik toch langzaam het gevoel dat het hem puur om dat ene te doen is geweest.

We zijn dan wel al dik 2 jaar om elkaar heen aan het draaien.



ja ik weet even niet wat ik er van moet denken.

ja tuurlijk kan ik het hem vragen.

maar denk niet dat echt zal gaan zeggen,ja het is me te toen voor de sex alleen,bang dat ik er mee kap.



en zeker nu is het wel leuk iemand te hebben voor het sexuele

maar ben er toch wel achter dat ik zeker meer wil.



hopelijk kunnen jullie me eens van goed advies voorzien.



en de rest natuurlijk

veel sterkte en wijsheid

Hallo allemaal , af en toe kom ik weer even aanwaaien.

Ik lees mee en reageer af en toe maar meestal lucht ik even m'n hart om vervolgens weer naar de achtergrond te verdwijnen.

Maar pffffffffffffff, ik kreeg vandaag een hartverzakking omdat ik dacht...mijn nr 2 gezien te hebben.

Er passeerde mij een auto, ik keek, kreeg een hartklopping, dacht een vertrouwd gezicht te zien, maar het gaat zo snel dat je niet weet of het de wens van de gedachte is, of dat het werkelijkheid is. (ik weet niet welke auto hij nu rijdt,om die reden rijd ik nog steeds in mijn autootje, terwijl ik allang een nieuwe wilde, maar ja, een mens kan zich soms nog aan kleine strohalmpjes vasthouden)

Ik heb wel 10 minuten stil gestaan met het hart in m'n keel in afwachting of mijn mobiel afging of dat de auto zou keren.

Maar..... er gebeurde niks, had ik het dan toch mis?

Ongelovelijk hoe zo'n kleine "gebeurtenis" (eigenlijk gebeurde er helemaal

niets, maar dacht ik van alles) mij na twee jaar nog zo raakt.



Al sta ik weer met beide benen op de grond, het gevoel gaat nooit over.......

Marla denk je echt dat je nr 2 oog heeft of hij jou ergens ziet? denk je niet dat je wellicht allang uit zijn systeem bent,,en misschien een leuke herrinering?

ik snap niet dat je toen niet voor hem bent gegaan,wat stom van je.want wat als hij sms had wat als hij omgerdaaid was,wat dan marla?

Zou je nu wel voor hem gaan,? je gevoel gaat niet over,omdat je dat niet over wilt laten gaan.

Tantetje,

Herkenbaar hoor, niet kunnen smssen omdat dit mischien in verkeerde handen komt. Wij smssen alleen tijdens werktijden en als we van elkaar weten dat het veilig is.

Hou vol, ook als hij contact met je opneemt. Probeer na zijn vakantie samen te besluiten hoe het nu verder gaat.



Jaikke,

Tja... een advies... Eerst was je een "verboden vrucht" omdat je had aangegeven dat je geen sex met hem wilde. Nu is de situatie anders, is er iets in te halen. Dan verdwijnt al het andere even naar de achtergrond.

Ik zou me toch eens laten ontvallen dat jullie altijd van die fijne gesprekken hadden en dat je dat nu mist, dat je het zo fijn vindt om face to face met hem te bomen over allerlei zaken. Vaak ontstaat er een heerlijk gesprek tijdens een etentje buitenshuis, dan is de mogelijkheid er ook niet echt om elkaar intiem aan te raken, misschien is dat ook nog wel een idee.



Marla,

Het is niet raar hoor, ik heb het ook als ik "zijn" auto zie, maar check altijd gelijk het nummerbord . En ik geloof je, dat gevoel gaat nooit meer over....



Mijn nr. 2 en ik leven een beetje langs elkaar heen op dit moment, we hebben het allebei zo vreselijk druk op ons werk, grrrrr! We zijn bezig om een afspraak te plannen, de "bezets, afspraak niet mogelijk om te verzetten" vliegen ons om de oren. Nu zou het toch wel erg fijn zijn als we wat dichterbij elkaar woonden, haha!



Heel erg veel sterkte tijdens alle moeilijke momenten, geniet en koester de mooie!

x Knipoogje

Daisybloempje, misschien heb je wel gelijk als je zegt dat ik dat gevoel niet over wil laten gaan.

Niets is mooier dan bepaalde gevoelens te blijven koesteren (waarom anders lees ik hier nog steeds mee?), maar dat betekent niet dat ik nu weer alles op spel zou zetten.

Ik snap je reactie, ik heb daar zelf ook al zo vaak over nagedacht, wat als ik hem weer eens zou ontmoeten.....

Ik lees hier al heel lang mee, en weet hoevelen van ons weer in herhaling zijn gevallen.

Ik zoek hem niet meer op, ik voel mij weer goed in mijn huwelijk, maar dat neemt niet weg dat ik mijn hele leven lang zal blijven houden van mijn andere liefde.

Dat ik me altijd zal blijven afvragen hoe het met hem gaat.

Dit is toch menselijk..

Of ik nog in zijn systeem zit, en of ik meer ben dan een leuke herinnering dat kan alleen hij vertellen.



Ik heb voor mezelf veel van deze liefde geleerd, het heeft me veel gebracht maar ook veel gekost en dat wil ik niet nog eens laten gebeuren.



Het gevoel is heel dubbel, ik zou heel graag willen weten hoe het met hem gaat, maar ja, wat doen de gevoelens weer als ik hem zie...

Ik heb al eerder ervaren dat gevoel sterker is dan verstand, maar ergens denk ik, dat ik nu wel meer waardeer, (dan toen), wat ik nu in handen heb.

Ik mag mijn handen dicht knijpen..

Maar toch blijft het gevoel voor mijn nr 2 , ik houd ook van hem, maar heb gekozen om mijn leven met mijn nr 1 voort te zetten, en dat voelt weer goed.

Hallo allemaal



Ook ik heb een GM..of beter gezegd HAD er 1 We zitten nu in de fase dat er niet meer inzit dan vriendschap, willen geen van beiden onze nr 1 verdriet doen..Maar kennelijk vat hij het woordje vriendschap anders op dan ik want ik heb welgeteld 1 mailtje van hem gekregen en 1 smsje (zaterdag op mijn verjaardag) Ik zou zo graag willen dat t weer normaal tussen ons wordt

Ik heb afgelopen donderdag een " laatste" gesprek met hem gehad. We hebben wel gezoend en geknuffeld maar meer is er (gelukkig) niet gebeurd..Hij doet sindsdien erg koel, hij zegt groetjes ipv kusjes, vraagt alleen hoe het is maar dieper gaat t allemaal niet...Ik weet ook niet wat hij voor me voelt, doet ie ook nogal vaag over..Hij vindt me erg leuk dat is het enige dat die me gezegd heeft en dat mijn man boft met mij. Ik heb hem WEL gezegd dat er van mijn kant diepere gevoelens zijn, misschien dat hij daarom zo koel doet.....Of misschien voelt ie wel gewoon niks (meer) voor mij?

Het is vreselijk frustrerend allemaal....Ik durf hem ook niet meer te vragen wat zijn gevoelens zijn want ik ben bang dat ik dan als zeurder overkom...En het heeft ook niet zoveel zin om het te weten trouwens...We kunnen er toch niets mee doer. Ik heb ook gereageerd in het topic " Hoe krijg je iemand uit je hoofd?" Maar daar wordt niet zoveel gereageerd en ik heb geloof ik best wel steun nodig...Tot nu toe hou ik het vol om niet te smsen of te hyven of te mailen maar toen ik vanmiddag zijn mailtje zag (hij vroeg alleen hoe het was en wenste me sterkte met mijn blaasontsteking) stond ik gelijk weer helemaal op de kop...Heb wel gereageerd, wou het eigenlijk niet maar kon het niet tegenhouden....

Ben erg verward hoor dus snap best dat jullie niets van mijn reactie snappen. Snap ook niks van mezelf dus....



Groetjes B

Marla ik vroeg het me gewoon af,tuurlijk kan ik me je reactie voorstellen.

Het is jou ervaringen en de mijne gaan bijna gelijk op,alleen stond ik aan de andere kant,na 2 jaar is het bij mij iets uit het verleden,en soms speelt het toch weer even op,ik snap dat dat bij jou ook zo is,ik vroeg me gewoon af wat je zou doen.groetjes

Daisybloempje,

Ai..... ik was het even kwijt dat jij het van de andere kant hebt meegemaakt. Gevoelens zijn gevoelens he? Ik kan me zo goed voorstellen dat het vertrouwen weg is en niet zomaar terug.

Het is wel plezierig om zo nu en dan een confronterende vraag te krijgen, tenminste dat vind ik wel. Zo blijven we met onze beide benen op de grond en beseffen we weer eens dat we de nr. 1 van onze nr. 2 en onze eigen nr. 1 heel veel pijn kunnen doen. Het is dan ook begrijpelijk dat het bij jou weer boven komt.

Marla,

Ik kan het me zo goed voorstellen die hartkloppingen, ook na zo'n lange tijd. De wegen van de liefde zijn ondoorgrondelijk. Ook ik hou zoveel van mijn nr. 2, zou er ook niet aan moeten denken niet te weten hoe het met hem gaat.

Nr. 2 en ik hebben afgesproken dat mocht ons iets overkomen, we elkaar laten inseinen door een goede vriend/vriendin, het klinkt misschien niet echt fijn, maar alles is beter dan ineens niets meer te horen en niet te weten wat er aan de hand is.

MistyVienna,

Wat goed dat je gekozen hebt voor je nr. 1! Zou jij het kunnen om contact te houden met nr. 2 op vriendschappelijke basis? Ben je niet bang dat je weer "terugvalt"?

Is het voor hem ook niet een manier om wat afstand te nemen? Ik kan me namelijk voorstellen dat als je weer veel contact met elkaar hebt, je elkaar weer gaat opzoeken. Zou het geen zelfbescherming van hem zijn?

Je schrijft: ik durf hem niet naar zijn gevoelens voor mij te vragen, ben bang dat ik als zeurder overkom. Heeft hij zijn gevoelens voor je niet uitgesproken?

Ik moest toch wel een beetje lachen om je zin, enigszins herkenbaar. Heel soms heb ik dat ook, dan wil ik weer even die bevestiging van nr. 2. Dan vraag ik daar gewoon om en vertel hem gewoon dat ik een trutje ben, omdat ik even dat ene smsje, dat ene mailtje wil lezen op dat moment. Dat gebeurd andersom overigens ook hoor .

Het blijft toch het moeilijkste als je niet precies van elkaar weet wat de gevoelens van die ander zijn. Aan de andere kant door het uitspreken van die gevoelens...... kan ook alles in een stroomversnelling komen en kan je elkaar niet loslaten.



x Knipoogje

Hallo knipoogjes



Ik heb hem wel eens gevraagd naar zijn gevoelens voor mij maar dan zegt ie dat ie me erg leuk vindt, maar zijn houding als hij bij mij is zegt anders...Mijn gevoel zegt dat ie me leuker vindt dan dat ie zegt maar t niet durft te zeggen omdat het toch niet kan!

Ik hou van mijn nummer 1 en ik weet niet of het lukt om " gewoon vrienden" te zijn met nummer 2. Maar helemaal het contact verbreken kan ik ook niet. En hij blijkbaar ook niet alleen jammer dat ie dan zo koel doet Dan denk ik weer als het op deze manier moet dan hoeft het ook niet..Het is gewoon een hele warboel in mijn hoofd op dit moment...Ik WEET dat dit het beste is maar gevoelsmatig wil ik er nog niet aan. Dan wil ik A ( mijn nr2) door elkaar schudden en zeggen dat ie eens normaal moet doen, maar wat bereik ik ermee??

Het zou zoveel dingen overhoop gooien als we doorgaan met "onze affaire" en ik las hier een mooie zin dat je geen geluk kunt bouwen op verdriet.....

MistyVienna,

Ja, heel erg mooi: "Je kunt geen geluk bouwen op verdriet."

Ik begrijp van je dat je bij je nr. 1 wilt blijven, dat je van je nr. 1 houdt.

Ik ben de laatste die een wijzend vingertje mag opsteken. Toch wil ik je proberen een spiegel voor te houden. Ik zal met je delen hoe ik mijn nr. 1 en nr. 2 zie.

Als je het gevoel hebt dat je relatie met nr. 1 onder druk komt te staan door nr. 2, probeer jezelf dan af te vragen wat nr. 2 toevoegt. Is het de spanning, is het jezelf weer aantrekkelijk voelen, is het het weten dat er een ander is die je heel erg leuk vindt? Word of ben je door nr. 2 vrolijker geworden, zit je beter in je vel? Als je moest kiezen tussen nr. 1 en nr. 2, wie zou je dan kiezen? Misschien wel confronterende vragen, maar deze vragen hebben mij wel geholpen op alles op een rijtje te krijgen.

Mijn nr. 2 en ik zijn beiden getrouwd, vanaf het begin hebben we naar elkaar duidelijk gemaakt dat we nooit onze nr. 1 voor elkaar zouden verlaten. We zien elkaar als extra, als de slagroom op de taart. Als onze gevoelens voor elkaar te heftig worden, nemen we even afstand van elkaar, dat besluit nemen we samen, maar we weten dat we toch steeds weer bij elkaar terugkomen.

Wij zijn beiden gelukkig met deze situatie, voelen ons er happy bij en stralen dat ook uit. We claimen elkaar niet, maar zijn er wel voor elkaar als dat nodig is. Beiden proberen we steeds nuchter naar onze relatie te kijken.

Het is niet zo dat we dit er even naast doen, we zijn verslaafd aan elkaar, houden van elkaar, zitten in elkaars hoofd. Het levert regelmatig een emotionele achtbaan op, zowel bij hem als bij mij. Gelukkig kunnen wij daar samen over praten.

Vooral dat praten over die emotionele achtbaan, onze gevoelens, het eerlijk delen van emoties zorgt ervoor dat het goed is.

Ik snap je wel als je zegt, ik wil het contact niet helemaal verbreken, het voelt ook zo ontzettend fijn! En als je het contact verbreekt.... ai.... wat zal dat dan veel pijn doen. Het is helaas wel een keuze die je moet maken. Ik heb bewust gekozen (dat doe ik elke dag) om naast mijn nr. 1 ook een nr. 2 te hebben, omdat ik van allebei hou. Het zijn echter wel 2 verschillende werelden, ik kan genieten van mijn nr. 1, maar ook van mijn nr. 2.

Misschien is dit ook wel een verward verhaal, soms is het moeilijk om op te schrijven wat je gevoelens precies zijn, wat je precies bedoeld.

x Knipoogje

Als er gekozen moet worden dan kies ik (altijd) voor mijn nummer 1. We zijn al zo lang samen, hebben diepe dalen en hoge toppen samen doorgemaakt. Tuurlijk is het niet altijd rozengeur en maneschijn, dat zou ook niet goed zijn. Maar toch blijft nummer 2 in mijn hoofd, krijg hem er niet uit, wat ik ook doe...Ook omdat hij het " spelletje " zo goed speelt denk ik....Ik denk namelijk dat t voor hem allemaal maar een spelletje is, weet niet waarom ik dat denk.

Ik heb hem net een sms gestuurd, gevraagd waarom hij altijd zo vaag doet en dat ik graag duidelijkheid wil over wat hij nu wil...Krijg er waarschijnlijk geen reactie op, terwijl hij best kan reageren, hij zit op zijn werk dus...

Ik wou dat ik sterk genoeg was om elk contact te verbreken, want dit schiet niet op zo! Maar ik hou me vast aan elke strohalm, wil hem zo niet kwijt...



Ik vind het rouwens knap dat jij zo goed omgaat met de situatie, ik zou dat niet kunnen. Sta er denk ik veel te dichtbij...Ik moet ook stoppen met me zo afhankelijk op te stellen tegenover nummer 2. HIJ beslist wat er gebeurt, alleen maar omdat ik hem niet kwijt wil....

Kreeg net een mailtje van hem dat ik liever niet moet smsen omdat hij dat link vindt. Hij laat kennelijk zijn telefoon overal rondslingeren...Hmm verder geen antwoord op mijn vragen...Wordt er een beetje tureluurs van.Zal hij dan toch gewoon een spelletje spelen?? Wat moet ik doen?? Is er iemand die me wijze raad kan geven?



B