Verboden vlinders in de buik

24-10-2017 20:57 92 berichten
Alle reacties Link kopieren
Muziek kan soms tijdelijk meer leven blazen in de hersendode bedoening genaamd de sleur van het dagelijks bestaan. En dat doen vlinders in de buik ook. Ze zijn een waanachtige gemoedstoestand eigenlijk. Mijn sleur is doorbroken door een engel. Alsof je rechtstreeks uit de hemel bent ontsnapt, jij rebel. Dat is slechts 1 ding dat ik zo leuk aan je vind. Je bent zo anders. Zo bijzonder. Het lijkt alsof alles fascinerend is aan je wanneer ik je observeer. Stiekem. Je lach is er een uit duizenden. Zo warm als de zon op mijn huid. Zo zacht als zijde. Zo gebroken als mijn ziel ooit was, voor zo'n lange tijd. Vanaf de eerste dag zag ik jouw pijn, gecamoufleerd met ongekend veel liefde naar anderen. Je bent zo'n goede ziel. Je bent zo lief voor de medemens. Zie je dat zelf niet? Je collega's zijn enorm blij wanneer je er bent. Wat ben ik dankbaar dat je er bent. Je bent zo aardig tegen me. Zoals je naar me kijkt, -ik zal die momenten nooit meer vergeten- alsof de tijd even stil staat en we alleen in de ruimte zijn. Je kijkt recht in mijn ziel, je ziet mij om wie ik ben, zoals niemand mij ziet. Je ziet mijn schoonheid zoals ik de jouwe zie. Ieder moment duurt maar een fractie van een seconde, maar het voelt als een eeuwigheid. In die split second voel ik zo ontiegelijk veel verbondenheid. En eenzaamheid. Want. We mogen of kunnen er geen woorden aan geven. Jij bent single, maar ik zit in een relatie. Ik zou je zo graag vertellen hoe bijzonder en mooi je bent. Maar eerlijk gezegd weet je dit al. Intuïtief. Ik heb waarschijnlijk nog nooit eerder in mijn leven zo'n mooi mens ontmoet.
anoniem_357437 wijzigde dit bericht op 24-10-2017 22:10
0.06% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Uomo schreef:
25-10-2017 08:27
..niet te zwaar beginnen..gewoon eens nonchalant vragen of hij wel eens naar andere vrouwen kijkt, ermee flirt, etc etc
En dan zegt hij nee, hoezo ik heb jou toch? En dan gooi jij er even quasi nonchalant achter aan, ik wel, ik ben al twee maanden verliefd op mijn collega en zie jou meer als broer.
Top, meteen doen. Beste gesprekstechniek ooit.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
Wat zegt jouw vriend dan over jullie seksleven?

Het is ook eng opnieuw beginnen. Maar dat is geen reden het te laten! Vertel je vriend eerlijk dat je gevoel weg is. Dat je van hem houd maar niet op de juiste manier voor jou.

Soms loopt dat zo. Ik zou die ander buiten beschouwing laten.
Alle reacties Link kopieren
Voor millennia waren huwelijken niets meer dan een eigendomsoverdracht, wat daarna langzaam veranderde in een verstandsrelatie met een zakelijke overeenkomst. Het is hier in het westen pas sinds de laatste eeuw dat liefde een huwelijkse voorwaarde werd. Verliefdheid is echter zo iets vluchtigs.

Maar goed, jij ziet jezelf niet de rest van jouw leven in een partnerschap met je huidige relatie. Dan moet je dat ook niet willen. Bij een Broer-Zus relatie weet je beide nog dat je goed met elkaar kunt opschieten en streef je dezelfde doelen na. En qua lust zou je met goede communicatie er ook nog wel uit kunnen komen. Maar in jouw geval is er eerst veel meer te bespreken. Niet dat deze collega uiteindelijk een permanente oplossing zou zijn, dat vergt toch echt veel meer onderzoek.
Disclaimer: All presented text are opinionated and present only a written account of my mental state at that time.
Alle reacties Link kopieren
lolapaloeza schreef:
25-10-2017 08:54
En dan zegt hij nee, hoezo ik heb jou toch? En dan gooi jij er even quasi nonchalant achter aan, ik wel, ik ben al twee maanden verliefd op mijn collega en zie jou meer als broer.
Top, meteen doen. Beste gesprekstechniek ooit.
:HA:
Ik zeg maar zo, ik zeg maar niets. En dan heb ik eigenlijk al teveel gezegd.
Jammer van je proza want dat roept rare reacties op :rofl:

Maar op je tweede stukje: je verliefdheid is niet de oorzaak maar het gevolg van jouw twijfel. Gooi het open. Niks is zo erg als partner om als donderslag bij heldere hemel verlaten te worden voor iemand anders en dan te horen dat er al jaren onvrede was.

Wat heb je te verliezen? Je kabbelende vriendjes relatie? Geef je partner de kans om met jou aan de relatie te werken om de vonk en passie weer terug te krijgen samen.

Als je dit tegenstaat dan heb je in je hart de beslissing al genomen.

Een goede relatie staat en valt met communicatie. Ook voor de toekomst zul je moeten leren om te praten over wat je mist wat je wensen zijn waar je mee zit. Alsmaar opkloppen en dan uiteindelijk de bom laten barsten is geen volwassen houding. Niet bij deze partner maar ook niet bij een nieuwe vriend. Dat is laf.

Maak jezelf niet wijs dat je niet praat om hem te beschermen. Je beschermt jezelf!
lolapaloeza schreef:
25-10-2017 08:54
En dan zegt hij nee, hoezo ik heb jou toch? En dan gooi jij er even quasi nonchalant achter aan, ik wel, ik ben al twee maanden verliefd op mijn collega en zie jou meer als broer.
Top, meteen doen. Beste gesprekstechniek ooit.
Blij dat jij zo goed gesprekken kan voeren en die wijsheid hier zo mooi, respectvol en liefdevol deelt, erg constructief van je.
Goeie ideeen ook die je de TO meegeeft, is ze vast blij mee.

Wat doe je hier eigenlijk behalve anderen afzeiken?
Alle reacties Link kopieren
Uomo schreef:
25-10-2017 17:50
Blij dat jij zo goed gesprekken kan voeren en die wijsheid hier zo mooi, respectvol en liefdevol deelt, erg constructief van je.
Goeie ideeen ook die je de TO meegeeft, is ze vast blij mee.

Wat doe je hier eigenlijk behalve anderen afzeiken?
Ik vind jouw advies geen goed advies, dat is in zichzelf ook een advies.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
Alle reacties Link kopieren
.
Wat is je vraag?
Alle reacties Link kopieren
Hebben jullie toevallig ook al per ongeluk seks gehad?
Twee dingen zijn oneindig: het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker..
-Albert Einstein-
Alle reacties Link kopieren
Man man, wat zijn jullie vriendelijk voor je medemens... echt.

Heeft ze gevraagd of jullie haar poëtische schrijfsels goed vinden? Heeft ze nood aan de mening van anonieme forum-apen? Ik dacht het niet.

Zo... en dan nu..

Je kreeg wel al een paar goede adviezen, zoals een eerlijk gesprek. Ik zou persoonlijk die verliefdheid buiten het gesprek houden, want die kan volgende maand al weer over zijn.
Maar... ja, als je je zo voelt dan is het wel tijd dat je partner dat weet, denk ik.
Ik herken je gevoel (relatie 13j) en heb dat enge gesprek een tijd geleden gevoerd... zijn reactie was begrijpend, maar verder is er niet echt verandering. We modderen wat aan, tenminste, ik modder wat aan. Hij heeft geen last van de sleur en de saaiheid, ik zink er in weg.
Tjah... relaties zijn kaka.
Listen very carefully, i shall say this only once.
Alle reacties Link kopieren
Lijkt wel alsof je allemaal citaten uit romantische films hebt verzameld.
Alle reacties Link kopieren
Volgens mij zit er niets anders op dan het uitmaken. Zeker als dit van de vier jaar al een jaar speelt. Juist hem nog langer aan het lijntje houden is zielig. Geef/gun hem de kans op een nieuwe relatie. Als dit nu al speelt, dan belooft het weinig goeds voor de toekomst.
Alle reacties Link kopieren
@Lisa077, idd... na 4 jaar al. Ik dacht dat de sleur er na 13 jaar al vroeg bij was...
Een gouden raad van tante Bazul: run for your life.
Listen very carefully, i shall say this only once.
Alle reacties Link kopieren
Heel erg bedankt voor de reacties iedereen. Ik waardeer jullie adviezen en de tijd die jullie steken in het probleem van iemand anders. Ik begrijp zelfs de harde adviezen dat dit op een bepaalde manier respectloos en oneerlijk is naar mijn vriend toe. Dat is het deels ook vind ik. Maar aan de andere kant komt verliefd worden op een ander heel vaak voor en relaties zijn nou eenmaal niet zo mooi en makkelijk zoals in de sprookjes. En jullie hebben zeker gelijk dat ik moet gaan praten. Ik ben het ermee eens dat ik niets moet zeggen over mijn verliefdheid, dat kan inderdaad net zo goed volgende maand weer over zijn. En bovendien ken ik hem ook pas twee maanden dus ik ken hem eigenlijk vrijwel niet.. (behalve dat we direct een klik hadden, gesprekken en lol maken verlopen vanzelf, we moeten continue heel veel samenwerken vanwege dezelfde functie en hij werkt mij in, we delen dezelfde grote passie voor ons vak, tegelijk hebben we beiden een valkuil voor vervallen in depressieve gevoelens en vrolijken elkaar onbedoeld op omdat we elkaars werk waarderen.) Ik zit erover te denken om misschien in relatietherapie te gaan om te onderzoeken of er nog te werken valt aan de relatie. Ik wil aan de ene kant niet zomaar de relatie bij het vuil zetten wanneer sleur zich heeft aangediend en ik wil het gevoel hebben dat ik alles heb gedaan om het beter te maken. Ik zou ook echt niet willen vreemdgaan of van de een naar de andere relatie willen hoppen. Ik heb gelezen dat verliefd worden op iemand anders terwijl je in een relatie zit bij drie vierde van de mensen voorkomt. Dus dit komt echt super vaak voor. Het is ook nutteloos om je er schuldig over te voelen want gevoel kan je nooit 100% onder controle hebben. Ik zit nu alleen te bedenken wanneer het het beste moment is om met mijn vriend te praten. Ik stel het uit merk ik. Ik vind het dapper dat sommigen van jullie dat hebben besproken zoals Bazul schrijft. Ben wel benieuwd wat je vriend daarop reageerde en hoe jullie nu verder gaan? Heeft het gesprek dingen verbeterd? Klinkt alsof hij het prima vindt in de staat van sleur maar jij niet en hoe ga je daarmee om? Tot welk punt is je geduld weg?
Alle reacties Link kopieren
Dat was een heel heftig, emotioneel gesprek ja... Ik heb toen zelfs gezegd dat ik bang was dat ik verliefd ging worden op een ander... ik heb voorgesteld om in therapie te gaan om te kijken of er ergens wat aan te doen viel.
(We hebben 2 kinderen dus dan ligt er nog wat meer gewicht in de schaal..)
Therapie zag hij niet zitten.
Hij was een tijdje erg onzeker, door mijn eerlijkheid, maar nu, een aantal maanden verder is alles gewoon weer zoals het was. Ik ben ook altijd degene die dingen moet aankaarten, gesprekken op gang moet brengen... eerlijk? Ik heb het een beetje opgegeven.
En nog veel eerlijker, dat "opgeven" heeft voor mij veel, zo niet, alle gevoelens weggehaald en ik heb hem bedrogen.
De enige reden dat ik nu bij hem ben, zijn onze kinderen. Heel rauw he.
Listen very carefully, i shall say this only once.
Alle reacties Link kopieren
Eenzamebloem schreef:
25-10-2017 21:14
Heel erg bedankt voor de reacties iedereen. Ik waardeer jullie adviezen en de tijd die jullie steken in het probleem van iemand anders. Ik begrijp zelfs de harde adviezen dat dit op een bepaalde manier respectloos en oneerlijk is naar mijn vriend toe. Dat is het deels ook vind ik. Maar.....
Het voelt nu als een drama maar er zijn zo veel mensen die dit meemaken. Je kunt het ook stap voor stap aanpakken. Je hoeft niet in een keer alles eruit te gooien. Begin met het uitspreken van je twijfels zodat je partner kan nadenken en weet dat alles niet vanzelfsprekend is. Het moeilijkste voor je partner is dat jij altijd een oaar stappen verder bent, geef hem dus de gelegenheid om op hetzelde level te komen zodat het bij een breuk beter te behappen is. En relatietherapie voor een relatie van vier jaar waar je al ruim een jaar op bent uitgekeken? Pfff bespaar je de moeite. bijna niemand heeft een relatie 4ever.
Bazul schreef:
25-10-2017 21:29
Dat was een heel heftig, emotioneel gesprek ja... Ik heb toen zelfs gezegd dat ik bang was dat ik verliefd ging worden op een ander... ik heb voorgesteld om in therapie te gaan om te kijken of er ergens wat aan te doen viel.
(We hebben 2 kinderen dus dan ligt er nog wat meer gewicht in de schaal..)
Therapie zag hij niet zitten.
Hij was een tijdje erg onzeker, door mijn eerlijkheid, maar nu, een aantal maanden verder is alles gewoon weer zoals het was. Ik ben ook altijd degene die dingen moet aankaarten, gesprekken op gang moet brengen... eerlijk? Ik heb het een beetje opgegeven.
En nog veel eerlijker, dat "opgeven" heeft voor mij veel, zo niet, alle gevoelens weggehaald en ik heb hem bedrogen.
De enige reden dat ik nu bij hem ben, zijn onze kinderen. Heel rauw he.
Dus jullie hebben het er verder niet over en proberen niet iets te veranderen?

Om dat toe te lichten, wij zitten in een soortgelijke situatie (na 10 jaar), en hebben ook geen idee maar we proberen voorzichtig nieuwe dingen
en blijven erover praten. Dat gaat ook up en down trouwens, maar het geeft ook momenten van zowel genieten van vrijheid als besef dat je ook echt nog niet klaar bent om uit elkaar te gaan..en dat geeft weer wat extra binding om dat samen door te maken.
Ik denk als 1 van 2 simpel de deur dicht gooit, niks wil snappen, niet wil praten en niks anders wil dan hoe het is, dat je dan hard naar het einde toe gaat.
Alle reacties Link kopieren
To ik heb jou fase mee gemaakt,ik was ook verliefd op een ander wel een aantal jaar geleden ik ben er voor uit gekomen dit ook mede dat mijn partner totaal geen oog voor mij had non stop ruzie met me zocht ik mocht er niet zijn en daar was hij dat die andere vrolijke man die mij wel waardeerde en me alle aandacht gaf ik voelde me net zo ik ben niet vreemdgeweest maar heb me gevoelens op gebiecht ik ben even een paar weken terug naar me ouders gegaan om na te denken en weer terug gegaan naar mijn vriend waar ik n u nog mee ben, het is niet altijd spannend spetterend we hebben een hoop shit meegemaakt maar we redden het wel dit was voor ons even nodig. Denk goed na wat je te kort komt ofwel mist en leg dit bij hem neer zonder dat je verteld dat je verliefd bent op een ander wellicht komen jullie weer tot elkaar verliefdheid kan ook een relatie redder zijn!
Alle reacties Link kopieren
Als jullie vijftien jaar samen waren en kinderen hadden gehad, dan zou ik zeggen: relatietherapie: doen. Maar na vier jaar, waarvan het laatste jaar niets was, jouw gevoel weg is en jullie totaal geen seks meer hebben is in mijn ogen trekken aan een dood paard. De pleister er zo snel mogelijk aftrekken bespaart alle betrokkenen veel leed. Echt waar.

Verder: ja, ook ik heb ooit gevoelens voor een ander gehad (we zijn bijna 20 jaar samen), maar mijn gevoel voor mijn man is nooit weggeweest. Ik heb het nooit verteld en er ook nooit actie op ondernomen.
Alle reacties Link kopieren
Uomo schreef:
26-10-2017 11:39
Dus jullie hebben het er verder niet over en proberen niet iets te veranderen?

Om dat toe te lichten, wij zitten in een soortgelijke situatie (na 10 jaar), en hebben ook geen idee maar we proberen voorzichtig nieuwe dingen
en blijven erover praten. Dat gaat ook up en down trouwens, maar het geeft ook momenten van zowel genieten van vrijheid als besef dat je ook echt nog niet klaar bent om uit elkaar te gaan..en dat geeft weer wat extra binding om dat samen door te maken.
Ik denk als 1 van 2 simpel de deur dicht gooit, niks wil snappen, niet wil praten en niks anders wil dan hoe het is, dat je dan hard naar het einde toe gaat.
Niet "meer" nee... als ik geen initiatief neem gebeurt er niks. En eerlijk, na 13j initiatief ben ik moe... Therapie wil hij niet.
Hij heeft me na dat eerste gesprek ook geen 1 keer gevraagd, na een aantal weken bijvoorbeeld, of ik me nog steeds zo voelde...
Hij zwijgt in alle talen en gaat gewoon door met het leven. Hij zei toen wel, dat hij "ons" wilde redden van de ondergang, maar tussen woorden en effectief moeite doen is er een groot verschil.
Misschien is het flauw, dat ik nu geen zin meer heb om WEER eens het gesprek op gang te brengen, maar eerlijk, wie blijft eeuwig gemotiveerd als er nooit wat input komt? Ik niet, dat merk ik nu.

We bevinden ons in een soort niemandsland. Er is geen ruzie ofzo, maar ik voel ook niks. Het is koud in niemandsland.
Listen very carefully, i shall say this only once.
@Bazul :hug: ik snap wat je bedoeld, is toch geen leven zo..
En? Eenzame bloem..ben je er al uit wat je gaat doen?
Alle reacties Link kopieren
Bazul schreef:
26-10-2017 16:37
Niet "meer" nee... als ik geen initiatief neem gebeurt er niks. En eerlijk, na 13j initiatief ben ik moe... Therapie wil hij niet.
Hij heeft me na dat eerste gesprek ook geen 1 keer gevraagd, na een aantal weken bijvoorbeeld, of ik me nog steeds zo voelde...
Hij zwijgt in alle talen en gaat gewoon door met het leven. Hij zei toen wel, dat hij "ons" wilde redden van de ondergang, maar tussen woorden en effectief moeite doen is er een groot verschil.
Misschien is het flauw, dat ik nu geen zin meer heb om WEER eens het gesprek op gang te brengen, maar eerlijk, wie blijft eeuwig gemotiveerd als er nooit wat input komt? Ik niet, dat merk ik nu.

We bevinden ons in een soort niemandsland. Er is geen ruzie ofzo, maar ik voel ook niks. Het is koud in niemandsland.
oh bazul :hug: Wat ontzettend verdrietig moet dit zijn. Hier na 5 jaar even een hele behoorlijke crash gemaakt ( geen overspel oid) En als het niet voor onze dochter was, denk ik dat ik ook had opgegeven. Maar het verschil is wel dat mijn man echt keihard knokt om onze relatie te herstellen, engelen geduld heeft ontwikkeld en enorm hard werkt aan communicatie, initiatief en compassie. Ook een stille man, maar wel een die snapt dat als je daar geen verandering in wil brengen het een keuze is. Je bent je immers bewust van de problemen wanneer iemand die heeft aangegeven. Niet willen is een keus. Jij hoeft je niet neer te leggen bij zijn keus. Een relatie is teamwork, jij trekt nu de kar volledig alleen. :-[
Alle reacties Link kopieren
@Uomo, thx.. wel fijn als mensen het begrijpen.

@Universeinmotion, dat is mooi. Knokken doe je inderdaad samen, in het beste geval. Wat fijn dat je stille man toch op zijn manier zijn schouders eronder gezet heeft, zo hoort het toch!

We leven nu echt als broer en zus met de kinderen erbij. Ik heb daar op zich geen problemen mee, ik dénk zelfs dat ik het zo nog jaren kan volhouden, totdat ze wat ouder zijn... máár dan wel met een liefde erbij, want leven zonder liefde en sprankels, dat lukt me niet.
We hebben gelukkig niet dikwijls ruzie, het is gewoon doods.
Listen very carefully, i shall say this only once.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven