Relaties
alle pijlers
Verder na bedrog, hoe?
vrijdag 13 mei 2016 om 07:48
Dit is het vervolg van het "partner biecht op...' topic
Partner biecht op...
In dit topic hoop ik mensen te spreken die weten wat het is om verder te leven nadat je vertrouwen geschonden is in je relatie. Wat is de impact op je relatie, als je hoort dat je partner je bedrogen heeft?
Vreemdgaan, hoerenbezoek, een eenmalig slippertje, een langdurig dubbelleven.?
Waar ga je doorheen, en wat doet je beslissen om weg te gaan of toch te blijven?
In het vorige topic liepen de emoties vaak hoog op. Dat is logisch.
Toch werd er (meestal) vanuit respect gereageerd, en dat was helpend.
Dus geef gerust je mening, alle standpunten zijn welkom, maar spreek elkaar aan zoals je zelf ook aangesproken zou willen worden.
Mijn achtergrond:
Ik hoorde 3 weken geleden dat mijn man al zeker 15 jaar van ons 20 jarige huwelijk af en toe naar de hoeren gaat. Ons huwelijk was verder goed. Twee (puber)zoons. Niemand weet dit nog, en dat valt me zwaar. Hij is totaal ongeveer 25x geweest. En dan nog 3 a 4x zoveel keer om te 'kijken' in die hoeren straat. Om de kick vd spanning.
Vroeger riep ik van: 'Als mijn vriend/man ooit vreemd zou gaan, dan schop ik hem er uit!
Geen twijfel mogelijk. 'Zoiets PIK je toch zeker niet?'
Maar nu, in de situatie, een situatie die ik nooit aan heb zien komen, voelt alles anders.
Niet meer duidelijk, maar vol twijfels en pijn. Hoe kan het dat ik dit nooit gemerkt heb? Waren er dan geen enkele signalen? Wat zegt dat over mij? Heb ik dan zo'n plank voor mijn kop? Of is hij zo'n briljant leugenaar? Was alles een leugen? Ook die mooie, liefdevolle intieme momenten? Ik kijk naar de scherven van mijn huwelijk en weet niet of ik dit nog kan lijmen. We kunnen 'door', maar kan ik hem ooit nog vertrouwen?
Ik word heen en weer geslingerd tussen woede, machteloosheid en verdriet. Alles waar ik in geloofde is onzeker geworden.
Ik hoop hier mensen te 'spreken ' die ook ooit bedrogen zijn. Ik ben benieuwd hoe die het hebben aangepakt. Ik wil nu -voorlopig- 'door'. Alles staat in de 'pauze-stand'. Hij woont hier in huis, slaapt apart. Als de emotionele rollercoaster wat vaart vermindert, het stof wat optrekt, dan hoop ik dat ik zie (voel? ) hoe de toekomst er uit ziet.
Hij gaat binnenkort hulp krijgen bij Rodersana, (ambulant, gesprekken,) om zijn seksverslaving aan te pakken. Ik heb nu 3x een gesprek gehad met mijn huisarts om even te kunnen ventileren.
Alle mensen die ik ken, staan of te ver weg van me, of te dichtbij, om dit tegen te kunnen vertellen.
De jongens mogen dit niet te weten komen; hoe erg ik dit ook vind, hij is een geweldige vader voor ze en dat beeld wil ik ze niet ontnemen.
Ben nu aan het zoeken naar een 'luisterend oor' in de hulpverlening.
Een gespreksgroep v lotgenoten ofzo. Partners van seksverslaafden. Partners van 'cheaters'. Zoiets. Maar ben nog niets tegengekomen. (Niet iets zonder een bepaalde religie.)
Want ik vraag me af hoe je omgaat met deze wisselende buien. Het ene moment zie ik geen enkele mogelijkheid meer, het volgende moment voel ik nog steeds die band, die liefde, (ookal haat ik hem tegelijkertijd).
Vraag me af of het mogelijk is om dat vertrouwen terug te krijgen.
En of jou dat dus gelukt is. Of niet. En hoe dat ging.
Partner biecht op...
In dit topic hoop ik mensen te spreken die weten wat het is om verder te leven nadat je vertrouwen geschonden is in je relatie. Wat is de impact op je relatie, als je hoort dat je partner je bedrogen heeft?
Vreemdgaan, hoerenbezoek, een eenmalig slippertje, een langdurig dubbelleven.?
Waar ga je doorheen, en wat doet je beslissen om weg te gaan of toch te blijven?
In het vorige topic liepen de emoties vaak hoog op. Dat is logisch.
Toch werd er (meestal) vanuit respect gereageerd, en dat was helpend.
Dus geef gerust je mening, alle standpunten zijn welkom, maar spreek elkaar aan zoals je zelf ook aangesproken zou willen worden.
Mijn achtergrond:
Ik hoorde 3 weken geleden dat mijn man al zeker 15 jaar van ons 20 jarige huwelijk af en toe naar de hoeren gaat. Ons huwelijk was verder goed. Twee (puber)zoons. Niemand weet dit nog, en dat valt me zwaar. Hij is totaal ongeveer 25x geweest. En dan nog 3 a 4x zoveel keer om te 'kijken' in die hoeren straat. Om de kick vd spanning.
Vroeger riep ik van: 'Als mijn vriend/man ooit vreemd zou gaan, dan schop ik hem er uit!
Geen twijfel mogelijk. 'Zoiets PIK je toch zeker niet?'
Maar nu, in de situatie, een situatie die ik nooit aan heb zien komen, voelt alles anders.
Niet meer duidelijk, maar vol twijfels en pijn. Hoe kan het dat ik dit nooit gemerkt heb? Waren er dan geen enkele signalen? Wat zegt dat over mij? Heb ik dan zo'n plank voor mijn kop? Of is hij zo'n briljant leugenaar? Was alles een leugen? Ook die mooie, liefdevolle intieme momenten? Ik kijk naar de scherven van mijn huwelijk en weet niet of ik dit nog kan lijmen. We kunnen 'door', maar kan ik hem ooit nog vertrouwen?
Ik word heen en weer geslingerd tussen woede, machteloosheid en verdriet. Alles waar ik in geloofde is onzeker geworden.
Ik hoop hier mensen te 'spreken ' die ook ooit bedrogen zijn. Ik ben benieuwd hoe die het hebben aangepakt. Ik wil nu -voorlopig- 'door'. Alles staat in de 'pauze-stand'. Hij woont hier in huis, slaapt apart. Als de emotionele rollercoaster wat vaart vermindert, het stof wat optrekt, dan hoop ik dat ik zie (voel? ) hoe de toekomst er uit ziet.
Hij gaat binnenkort hulp krijgen bij Rodersana, (ambulant, gesprekken,) om zijn seksverslaving aan te pakken. Ik heb nu 3x een gesprek gehad met mijn huisarts om even te kunnen ventileren.
Alle mensen die ik ken, staan of te ver weg van me, of te dichtbij, om dit tegen te kunnen vertellen.
De jongens mogen dit niet te weten komen; hoe erg ik dit ook vind, hij is een geweldige vader voor ze en dat beeld wil ik ze niet ontnemen.
Ben nu aan het zoeken naar een 'luisterend oor' in de hulpverlening.
Een gespreksgroep v lotgenoten ofzo. Partners van seksverslaafden. Partners van 'cheaters'. Zoiets. Maar ben nog niets tegengekomen. (Niet iets zonder een bepaalde religie.)
Want ik vraag me af hoe je omgaat met deze wisselende buien. Het ene moment zie ik geen enkele mogelijkheid meer, het volgende moment voel ik nog steeds die band, die liefde, (ookal haat ik hem tegelijkertijd).
Vraag me af of het mogelijk is om dat vertrouwen terug te krijgen.
En of jou dat dus gelukt is. Of niet. En hoe dat ging.
zondag 15 mei 2016 om 10:07
Wat apart dat je denkt dat Geronimo persoonlijk iets meegemaakt moet hebben om zo te reageren.
Ik richt me maar even tot je man mocht hij nog meelezen.
Vind je het moeilijk wat Geronimo en anderen zeggen?
Mocht je echt verslaafd zijn zul je vast en zeker leren in de groepen dat het nu eenmaal onvermijdelijk is dat je dan mensen kwetst (en nee dan bedoel ik niet je vrouw).
Ze zullen je zeker ook kunnen helpen met deze moeilijke gevoelens om te gaan. En je helpen zaken "recht te zetten".
Zeeland misschien ga jij in een lotgenotengroep nog wel horen dat de verslaving niks met jou of jullie huwelijk te maken heeft en dat jij er machteloos tegenover staat.
Ik weet dit allemaal niet, ik vermoed het omdat het zo gaat/is bij een alcoholverslaving. En er zijn natuurlijk overeenkomsten.
Ik hoop dat jullie er beiden als een beter mens uitkomen.
(niet cynisch bedoeld)
Ik richt me maar even tot je man mocht hij nog meelezen.
Vind je het moeilijk wat Geronimo en anderen zeggen?
Mocht je echt verslaafd zijn zul je vast en zeker leren in de groepen dat het nu eenmaal onvermijdelijk is dat je dan mensen kwetst (en nee dan bedoel ik niet je vrouw).
Ze zullen je zeker ook kunnen helpen met deze moeilijke gevoelens om te gaan. En je helpen zaken "recht te zetten".
Zeeland misschien ga jij in een lotgenotengroep nog wel horen dat de verslaving niks met jou of jullie huwelijk te maken heeft en dat jij er machteloos tegenover staat.
Ik weet dit allemaal niet, ik vermoed het omdat het zo gaat/is bij een alcoholverslaving. En er zijn natuurlijk overeenkomsten.
Ik hoop dat jullie er beiden als een beter mens uitkomen.
(niet cynisch bedoeld)
zondag 15 mei 2016 om 10:17
ikvind de verhalen van Nomos en Zeeland op geen enkele manier vergelijkbaar.
De man van Nomos is verliefd geworden op een ander en wilde sex daarmee. Hij heeft dit van te voren gemeld aan Nomos, die daarop haar keuze heeft gemaakt, nl blijven.
De man van Zeeland speelt trouwe echtgenoot, praat zo en doet zo en op hetmoment dat hij dreigt door de mand te vallen vertelt hij dan toch maar,na ruim 15 jr diverse malen hoerenbezoek, dat hij niet is wat hij leek.
Eerlijkheid en je partner serieus nemen versus bedrog en uiteindelijk niet anders kunnen.
Maar dat niet alleen. Verliefd worden en sex willen vind ik normaal, rondlopen door ranzige buurten en neuken met hoertjes waarvan je bijna niet niet kunt zien dat het hun hobby niet is, vind ik verwerpelijk.
Nomos is serieus genomen en had een keuze. Zeeland is bedrogen, jarenlang met ranzige dingen.
verder ben ikhet erg eens met Kiki en Meds.
De man van Nomos is verliefd geworden op een ander en wilde sex daarmee. Hij heeft dit van te voren gemeld aan Nomos, die daarop haar keuze heeft gemaakt, nl blijven.
De man van Zeeland speelt trouwe echtgenoot, praat zo en doet zo en op hetmoment dat hij dreigt door de mand te vallen vertelt hij dan toch maar,na ruim 15 jr diverse malen hoerenbezoek, dat hij niet is wat hij leek.
Eerlijkheid en je partner serieus nemen versus bedrog en uiteindelijk niet anders kunnen.
Maar dat niet alleen. Verliefd worden en sex willen vind ik normaal, rondlopen door ranzige buurten en neuken met hoertjes waarvan je bijna niet niet kunt zien dat het hun hobby niet is, vind ik verwerpelijk.
Nomos is serieus genomen en had een keuze. Zeeland is bedrogen, jarenlang met ranzige dingen.
verder ben ikhet erg eens met Kiki en Meds.
zondag 15 mei 2016 om 10:32
quote:Zeeland1970 schreef op 15 mei 2016 @ 09:35:
Pijnlijk, Kiki. ...
Nee, 'diepe liefde' van één kant gaat dat niet werken nee.
Wezenlijke vragen: wat is dan die liefde? In hoeverre speelt de angst om alleen te blijven een rol? Hoeveel moet/mag/KUN je hanteren in de naam van liefde? Kun of mag je je eigen grenzen hierin bijstellen, zonder dat dit schadelijk is voor jezelf? En, bij een groot verraad, is er dan eigenlijk nog wel sprake van liefde?
Moeilijke vraag Zeeland. Ik zal proberen het voor mezelf uit te leggen. Als iemand 'mijn verhaal" tegen mij zou vertellen, zou ik zeggen WEGWEZEN. Maar ik was niet weg, want de liefde zat me in de weg. Ik dacht dat mijn liefde groot genoeg was om te vergeven (niet vergeten). Na therapie, uit elkaar gaan, weer therapie , bij elkaar komen dacht ik dat ik "mijn verhaal" aan alle kanten bekeken had en vanuit een goed gevoel doorging.
Nee, ik bleef wantrouwend en er bleef zich een oorlog in mijn hoofd afspelen. Ik werd controlerend en vervelend.
Ik vond het heel moeilijk om na ruim 20 jaar er een punt achter te zetten, want ja " de liefde he"....
Maar, ik wilde niet zo'n mens zijn. Ik wilde niet dat die vervelende gedachtes elke keer als een pop up naar boven kwamen. Serieus, hadden we het leuk, dan wist ik het nog door donkere (misschien reële) gedachtes te verpesten. Dat is geen leven voor mij.
De liefde is niet zo maar over, maar neemt wel af als je je bewust bent dan je partner jou bewust heeft pijn gedaan.
Als je liefde behandelt als een verslaving en de regels van het afkicken van een verslaving daarbij volgt, neemt die echt snel af.
Langzaam komt mijn onbevangenheid weer terug en ben ik trots op de dingen die ik nu bereik.
Pijnlijk, Kiki. ...
Nee, 'diepe liefde' van één kant gaat dat niet werken nee.
Wezenlijke vragen: wat is dan die liefde? In hoeverre speelt de angst om alleen te blijven een rol? Hoeveel moet/mag/KUN je hanteren in de naam van liefde? Kun of mag je je eigen grenzen hierin bijstellen, zonder dat dit schadelijk is voor jezelf? En, bij een groot verraad, is er dan eigenlijk nog wel sprake van liefde?
Moeilijke vraag Zeeland. Ik zal proberen het voor mezelf uit te leggen. Als iemand 'mijn verhaal" tegen mij zou vertellen, zou ik zeggen WEGWEZEN. Maar ik was niet weg, want de liefde zat me in de weg. Ik dacht dat mijn liefde groot genoeg was om te vergeven (niet vergeten). Na therapie, uit elkaar gaan, weer therapie , bij elkaar komen dacht ik dat ik "mijn verhaal" aan alle kanten bekeken had en vanuit een goed gevoel doorging.
Nee, ik bleef wantrouwend en er bleef zich een oorlog in mijn hoofd afspelen. Ik werd controlerend en vervelend.
Ik vond het heel moeilijk om na ruim 20 jaar er een punt achter te zetten, want ja " de liefde he"....
Maar, ik wilde niet zo'n mens zijn. Ik wilde niet dat die vervelende gedachtes elke keer als een pop up naar boven kwamen. Serieus, hadden we het leuk, dan wist ik het nog door donkere (misschien reële) gedachtes te verpesten. Dat is geen leven voor mij.
De liefde is niet zo maar over, maar neemt wel af als je je bewust bent dan je partner jou bewust heeft pijn gedaan.
Als je liefde behandelt als een verslaving en de regels van het afkicken van een verslaving daarbij volgt, neemt die echt snel af.
Langzaam komt mijn onbevangenheid weer terug en ben ik trots op de dingen die ik nu bereik.
zondag 15 mei 2016 om 10:41
http://www.kostbaarvaatwe ... len/63-alles-willen-weten
Interessante en informatieve site zeg! (ik ben zelf ook gaan kijken, al heb ik er niet mee te maken.)
Interessante en informatieve site zeg! (ik ben zelf ook gaan kijken, al heb ik er niet mee te maken.)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 15 mei 2016 om 10:42
Zeeland, wat n bom. Moet je even van bijkomen.
Maar eerlijk: zie jij jezelf nog met hem in 1 bed? Zie jij jezelf die piemel aanraken zonder te walgen? Zie jij jezelf over een jaar naar hem kijken zonder er aan te denken? Bij nomos was er geen bedrog (vooraf gemeld), zij had eigen keuze en na 30 jaar zit het er nog. Think about that.
Hij is een goede vader. Kan hij ook zijn als jullie uit elkaar zijn. Sterker nog, dan zijn jullie alleen nog maar collega ouders, kun jij verder en hoef je niet elke keer heeinnerd te worden aan het jarenlange bedrog als je hem naakt ziet.
Jouw vent heeft gelogen, daarna kon hij de leugen niet aan en heeft t opgebiecht. En toen bleek het keer op keer erger. En hij kon het weer niet aan.
Kijk, op een twisted manier denk ik dat hij onbewust heeft gekozen voor een pro ipv slippertjes, omdat dat minder voelt als vreemdgaan. Maar het is gebeurd, en niet 1 keer.
Lieve Zeeland. Dit gaat nooit meer weg. De spanning blijft en je kids hebben daar last van. Het gaat een open stinkende wond blijven. Die gaat ontsteken. Ik denk dat je je kids schaadt door te blijven, tenzij je zeker weet dat over een paar weken alles over is. Beter een amputatie, een clean cut. Even veel pijn, maar daarna kun je weer leven en hoef je niet levenslang aan t antibiotica infuus. En, belangrijker, hoeven je kids niet de rest van hun jeugd aan het infuus.
Geen ervaring hier met bedriegende man, wel ervaring met scheiding en op t flatje moeten. En from scratch beginnen als middelbare vrouw. Dat heeft me zoveel vrijheid en trots opgeleverd. En mijn kids balen vooral dat ze spullen heen en weer moeten slepen, maar hebben verder geen probleem.
Jij moet je keuze maken maar van de buitenkant: je kunt proberen wat je wilt, maar het bedrog zal nooit verdwijnen, het vertrouwen zal nooit terugkomen en de spanning die dat oplevert zal merkbaar zijn voor kids en omgeving.
Sterkte met alles!
Maar eerlijk: zie jij jezelf nog met hem in 1 bed? Zie jij jezelf die piemel aanraken zonder te walgen? Zie jij jezelf over een jaar naar hem kijken zonder er aan te denken? Bij nomos was er geen bedrog (vooraf gemeld), zij had eigen keuze en na 30 jaar zit het er nog. Think about that.
Hij is een goede vader. Kan hij ook zijn als jullie uit elkaar zijn. Sterker nog, dan zijn jullie alleen nog maar collega ouders, kun jij verder en hoef je niet elke keer heeinnerd te worden aan het jarenlange bedrog als je hem naakt ziet.
Jouw vent heeft gelogen, daarna kon hij de leugen niet aan en heeft t opgebiecht. En toen bleek het keer op keer erger. En hij kon het weer niet aan.
Kijk, op een twisted manier denk ik dat hij onbewust heeft gekozen voor een pro ipv slippertjes, omdat dat minder voelt als vreemdgaan. Maar het is gebeurd, en niet 1 keer.
Lieve Zeeland. Dit gaat nooit meer weg. De spanning blijft en je kids hebben daar last van. Het gaat een open stinkende wond blijven. Die gaat ontsteken. Ik denk dat je je kids schaadt door te blijven, tenzij je zeker weet dat over een paar weken alles over is. Beter een amputatie, een clean cut. Even veel pijn, maar daarna kun je weer leven en hoef je niet levenslang aan t antibiotica infuus. En, belangrijker, hoeven je kids niet de rest van hun jeugd aan het infuus.
Geen ervaring hier met bedriegende man, wel ervaring met scheiding en op t flatje moeten. En from scratch beginnen als middelbare vrouw. Dat heeft me zoveel vrijheid en trots opgeleverd. En mijn kids balen vooral dat ze spullen heen en weer moeten slepen, maar hebben verder geen probleem.
Jij moet je keuze maken maar van de buitenkant: je kunt proberen wat je wilt, maar het bedrog zal nooit verdwijnen, het vertrouwen zal nooit terugkomen en de spanning die dat oplevert zal merkbaar zijn voor kids en omgeving.
Sterkte met alles!
zondag 15 mei 2016 om 10:48
quote:ldbieepl schreef op 15 mei 2016 @ 10:32:
[...]
Moeilijke vraag Zeeland. Ik zal proberen het voor mezelf uit te leggen. Als iemand 'mijn verhaal" tegen mij zou vertellen, zou ik zeggen WEGWEZEN. Maar ik was niet weg, want de liefde zat me in de weg. Ik dacht dat mijn liefde groot genoeg was om te vergeven (niet vergeten). Na therapie, uit elkaar gaan, weer therapie , bij elkaar komen dacht ik dat ik "mijn verhaal" aan alle kanten bekeken had en vanuit een goed gevoel doorging.
Nee, ik bleef wantrouwend en er bleef zich een oorlog in mijn hoofd afspelen. Ik werd controlerend en vervelend.
Ik vond het heel moeilijk om na ruim 20 jaar er een punt achter te zetten, want ja " de liefde he"....
Maar, ik wilde niet zo'n mens zijn. Ik wilde niet dat die vervelende gedachtes elke keer als een pop up naar boven kwamen. Serieus, hadden we het leuk, dan wist ik het nog door donkere (misschien reële) gedachtes te verpesten. Dat is geen leven voor mij.
De liefde is niet zo maar over, maar neemt wel af als je je bewust bent dan je partner jou bewust heeft pijn gedaan.
Als je liefde behandelt als een verslaving en de regels van het afkicken van een verslaving daarbij volgt, neemt die echt snel af.
Langzaam komt mijn onbevangenheid weer terug en ben ik trots op de dingen die ik nu bereik.
precies.
Die liefde zal altijd blijven. Hijis een heel groot en belangrijk deel van je leven en de vader van jekinderen. Die liefde zal niet weggaan. Vraag is of je die liefde inhoud wil blijven geven door een leven te delen. Of jij wel beter wordt van die liefde.
vraag is ook imo of die liefde wel zo wederzijds is als jij dacht.In mijn boek ga je iemand niet bedriegen als je er van houdt. Dan kun je een probleem hebben of verslaafd zijn maar als je zoveel houdt van je partner dan deel je en je zoekt hulp.
[...]
Moeilijke vraag Zeeland. Ik zal proberen het voor mezelf uit te leggen. Als iemand 'mijn verhaal" tegen mij zou vertellen, zou ik zeggen WEGWEZEN. Maar ik was niet weg, want de liefde zat me in de weg. Ik dacht dat mijn liefde groot genoeg was om te vergeven (niet vergeten). Na therapie, uit elkaar gaan, weer therapie , bij elkaar komen dacht ik dat ik "mijn verhaal" aan alle kanten bekeken had en vanuit een goed gevoel doorging.
Nee, ik bleef wantrouwend en er bleef zich een oorlog in mijn hoofd afspelen. Ik werd controlerend en vervelend.
Ik vond het heel moeilijk om na ruim 20 jaar er een punt achter te zetten, want ja " de liefde he"....
Maar, ik wilde niet zo'n mens zijn. Ik wilde niet dat die vervelende gedachtes elke keer als een pop up naar boven kwamen. Serieus, hadden we het leuk, dan wist ik het nog door donkere (misschien reële) gedachtes te verpesten. Dat is geen leven voor mij.
De liefde is niet zo maar over, maar neemt wel af als je je bewust bent dan je partner jou bewust heeft pijn gedaan.
Als je liefde behandelt als een verslaving en de regels van het afkicken van een verslaving daarbij volgt, neemt die echt snel af.
Langzaam komt mijn onbevangenheid weer terug en ben ik trots op de dingen die ik nu bereik.
precies.
Die liefde zal altijd blijven. Hijis een heel groot en belangrijk deel van je leven en de vader van jekinderen. Die liefde zal niet weggaan. Vraag is of je die liefde inhoud wil blijven geven door een leven te delen. Of jij wel beter wordt van die liefde.
vraag is ook imo of die liefde wel zo wederzijds is als jij dacht.In mijn boek ga je iemand niet bedriegen als je er van houdt. Dan kun je een probleem hebben of verslaafd zijn maar als je zoveel houdt van je partner dan deel je en je zoekt hulp.
zondag 15 mei 2016 om 10:51
quote:Elmervrouw schreef op 15 mei 2016 @ 10:41:
http://www.kostbaarvaatwe ... len/63-alles-willen-weten
Interessante en informatieve site zeg! (ik ben zelf ook gaan kijken, al heb ik er niet mee te maken.)het is weer christelijk. voor christenen is dit soort gedrag altijd een "verslaving" of "ziekte" omdat ze daarmee de verantwoordelijkheid weg denken. Het is duivels om seks met een ander te willen natuurlijk en een goed christen wil dat niet. Daarom is er sprake van een duivelse interventie, een ziekte. En dus is het behandelbaar en dus hoef je niet te scheiden want daar houdt de kerk niet van. ik weet niet of TO ook uit deze kringen komt. realiseer je goed dat de behandeling gebaseerd is op bovenstaande.
http://www.kostbaarvaatwe ... len/63-alles-willen-weten
Interessante en informatieve site zeg! (ik ben zelf ook gaan kijken, al heb ik er niet mee te maken.)het is weer christelijk. voor christenen is dit soort gedrag altijd een "verslaving" of "ziekte" omdat ze daarmee de verantwoordelijkheid weg denken. Het is duivels om seks met een ander te willen natuurlijk en een goed christen wil dat niet. Daarom is er sprake van een duivelse interventie, een ziekte. En dus is het behandelbaar en dus hoef je niet te scheiden want daar houdt de kerk niet van. ik weet niet of TO ook uit deze kringen komt. realiseer je goed dat de behandeling gebaseerd is op bovenstaande.
zondag 15 mei 2016 om 10:59
quote:S-Meds schreef op 15 mei 2016 @ 10:02:
[...]
best ook wel onvergelijkbaar. een eenmalig slippertje in het begin van een relatie. Of 20 jaar lang betaald vreemdgaan.
Dit. Leuk al die ervaringen, maar je gaat hier echt geen andere forummer vinden die toevallig ook een man heeft die 15 jaar naar de hoeren is geweest en de boel bij elkaar liegt.
Een eenmalig slippertje zou ik ook nog wel kunnen vergeven (hoewel... thuis op de bank zitten terwijl je weet dat je man ondertussen met een ander zit te neuken... hoe bizar!).
[...]
best ook wel onvergelijkbaar. een eenmalig slippertje in het begin van een relatie. Of 20 jaar lang betaald vreemdgaan.
Dit. Leuk al die ervaringen, maar je gaat hier echt geen andere forummer vinden die toevallig ook een man heeft die 15 jaar naar de hoeren is geweest en de boel bij elkaar liegt.
Een eenmalig slippertje zou ik ook nog wel kunnen vergeven (hoewel... thuis op de bank zitten terwijl je weet dat je man ondertussen met een ander zit te neuken... hoe bizar!).
zondag 15 mei 2016 om 11:01
quote:viavia2013 schreef op 15 mei 2016 @ 09:54:
[...]
Jij hebt gelijk! Ze wil alleen maar verhalen horen over hoe verder en hoe vergeef ik. Ze heeft haar beslissing al genomen.....
MAAR ze weet diep van binnen dat ze het eigenlijk niet kan vergeven. Tja, wat doe je dan.....Uiteindelijk zijn er maar twee opties, slikken of weggaan.
[...]
Jij hebt gelijk! Ze wil alleen maar verhalen horen over hoe verder en hoe vergeef ik. Ze heeft haar beslissing al genomen.....
MAAR ze weet diep van binnen dat ze het eigenlijk niet kan vergeven. Tja, wat doe je dan.....Uiteindelijk zijn er maar twee opties, slikken of weggaan.
zondag 15 mei 2016 om 11:04
quote:sofietje83 schreef op 15 mei 2016 @ 09:57:
En, dit is dan echt het laatste wat ik erover zeg: ik vind dat je Geronimo zwaar tekort doet door te zeggen dat ze een team wil vormen. Ze zegt hele realistische dingen hoor! Dat jij er niet aan wil, ligt bij jou. Zij is niet tegen jou he Zeeland, maar omdat het niet in jouw straatje past reageer je zo. Misschien moet je er eens echt over nadenken. Maar wat hierboven ook al werd gezegd, je bent helemaal niet van plan om weg te gaan. Prima, maar doe dan niet alsof je overal voor open staat.
+1000 en ze reageert flauw naar geronimo zonder ooit in te gaan op de vraag die al meermaals is gesteld namelijk wat het met TO doet wat hij met die meisjes heeft gedaan al die jaren. Wel zie ik dat ze inhoudelijk ingaat op de verhalen in haar straatje maar alles daarbuiten krijgt een defensieve sneer. Dus TO succes ermee en pas je nog even je OP aan? Want respect voor afwijkende mening en praten tegen een ander zoals je zelf benaderd wil worden is je vreemd.
Overigens heb ik ook harde directe dingen gezegd. Want ik ben een persoon met vriendinnen die dat ook bij mij doen irl en dat is een aanpak die voor mij wel werkte. Ben mijn beste vriendin nog eeuwig dankbaar toen zij tussen alle ja knikkers een keertje zei "en nu is het klaar wtf ben jij aan het doen ben je nou ECHT zo blind? "
Dat jij harde en in jouw ogen negatieve respons hier zo stelselmatig wegwuift zegt mij dat je liever die oogkleppen op wil houden. Prima maar doe dan niet alsof alle meningen welkom zijn.
En, dit is dan echt het laatste wat ik erover zeg: ik vind dat je Geronimo zwaar tekort doet door te zeggen dat ze een team wil vormen. Ze zegt hele realistische dingen hoor! Dat jij er niet aan wil, ligt bij jou. Zij is niet tegen jou he Zeeland, maar omdat het niet in jouw straatje past reageer je zo. Misschien moet je er eens echt over nadenken. Maar wat hierboven ook al werd gezegd, je bent helemaal niet van plan om weg te gaan. Prima, maar doe dan niet alsof je overal voor open staat.
+1000 en ze reageert flauw naar geronimo zonder ooit in te gaan op de vraag die al meermaals is gesteld namelijk wat het met TO doet wat hij met die meisjes heeft gedaan al die jaren. Wel zie ik dat ze inhoudelijk ingaat op de verhalen in haar straatje maar alles daarbuiten krijgt een defensieve sneer. Dus TO succes ermee en pas je nog even je OP aan? Want respect voor afwijkende mening en praten tegen een ander zoals je zelf benaderd wil worden is je vreemd.
Overigens heb ik ook harde directe dingen gezegd. Want ik ben een persoon met vriendinnen die dat ook bij mij doen irl en dat is een aanpak die voor mij wel werkte. Ben mijn beste vriendin nog eeuwig dankbaar toen zij tussen alle ja knikkers een keertje zei "en nu is het klaar wtf ben jij aan het doen ben je nou ECHT zo blind? "
Dat jij harde en in jouw ogen negatieve respons hier zo stelselmatig wegwuift zegt mij dat je liever die oogkleppen op wil houden. Prima maar doe dan niet alsof alle meningen welkom zijn.
zondag 15 mei 2016 om 11:08
Hoe meer ik je lees, hoe minder ik je snap Zeeland. Oh, ik snap het best dat je voorlopig je kop in het zand steekt en allerlei excuses naar boven haalt om die 20 jaar, het gezin en de angst om opnieuw te beginnen dat in het gareel houdt. Maar hoe moet het na een tijdje als alle rookwolken zijn verdwenen en er toch na de huwelijkse staat gekeken moet worden?
Als hij je aanraakt, zoent of gewoon weer seks met je wilt? Hoe wil dat doen? Als hij naar zijn werk gaat, gaat hij naar zijn werk of naar therapie? Is hij niet stiekem terug naar de hoeren of is hij in de tussentijd al geweest met zijn verslaving is daar grote kans op. Zeeland je kan de grenzen rekken maar de prijs is hoog. Je zit met een man die naar de hoeren gaat en seksverslaafd is dat kan je nooit meer vergeten. Iedere aanraking is dan beladen.
Als hij je aanraakt, zoent of gewoon weer seks met je wilt? Hoe wil dat doen? Als hij naar zijn werk gaat, gaat hij naar zijn werk of naar therapie? Is hij niet stiekem terug naar de hoeren of is hij in de tussentijd al geweest met zijn verslaving is daar grote kans op. Zeeland je kan de grenzen rekken maar de prijs is hoog. Je zit met een man die naar de hoeren gaat en seksverslaafd is dat kan je nooit meer vergeten. Iedere aanraking is dan beladen.
zondag 15 mei 2016 om 11:10
quote:Kiki789 schreef op 15 mei 2016 @ 10:23:
Zeeland, je zoekt respect/een respectvolle wijze op een forum. Je moet je zeker met respect bezig houden, namelijk respect voor jezelf en met het gebrek aan respect van jouw man voor jou.
Zeeland, je zoekt respect/een respectvolle wijze op een forum. Je moet je zeker met respect bezig houden, namelijk respect voor jezelf en met het gebrek aan respect van jouw man voor jou.
Until you have stood in another woman’s stilettos, you will never begin to know the year of pain she felt breaking them in. (S. L. Alder)
zondag 15 mei 2016 om 11:11
zondag 15 mei 2016 om 11:12
Natuurlijk is het verhaal van Zeeland niet te vergelijken met wat er in onze relatie is gebeurd. Ik kon kiezen, nou dat viel best mee op dat moment. Ik was verbijsterd, kapot en ik kon niet goed denken. De analyses die Zeeland achteraf moet plegen, hebben wij voorafgaand aan die ene nacht gedaan, twee weken lang en het heeft niets veranderd. Ik begrijp de behoefte om het te analyseren, maar het lost niets op.
Ondanks de onvergelijkbare situaties, denk ik dat het resultaat hetzelfde is, je bent verraden door je levenspartner en dat doet op allerlei manieren heel veel pijn en ik denk dat die pijn wel heel goed vergelijkbaar is.
Ik ben niet uit liefde gebleven, ja dat zal er heus wel zijn geweest, ik ben gebleven, omdat ik voor mijn gevoel meer te winnen had met bij elkaar blijven. Die diepe liefde is in de jaren daarna gegroeid.
Ik was niet bang om alleen verder te gaan. Ik was niet alleen, ik had een rijk sociaal leven, een grote, lieve familie, goed opgeleid, leuke baan, ik zag er goed uit en ik had 1 goede vriend waarmee ik dit deelde. Ik vond daar geen troost in, werd er niet gelukkiger van, ik vond het zelfs belastend voor die vriendschap.
En of ik het hem vergeven heb, weet ik veel. Valt dit te vergeven? Ik vond mijn man toen ook een lul, maar dat is hij niet. Het is een heel interessante en slimme man, waarvoor ik respect heb en die indertijd een korte periode door zijn hormonen geleefd werd.
Als met vergeven bedoeld wordt, dat ik ermee verder kon? Ja, dus en ik denk zelfs dat een relatie er rijker van kan worden. Het vanzelfsprekende is er vanaf, maar is dat een verlies?
Natuurlijk speelt dit nog zo nu en dan, zelfs na 35 jaar. Ik heb ook mooie herinneringen van nog veel langer geleden, die spelen ook op onder bepaalde omstandigheden. De gevoelens die erbij horen zijn oud en versleten, maar nog wel lelijk of mooi.
Zeeland, ik lees ook dat je eigenlijk liever verder wilt met jouw man. Een verslaving is destructief, voor de man zelf en voor zijn omgeving, je bent nooit verslaafd, omdat dat nou zo plezierig is. Ik heb indertijd mijn gevoel gevolgd en dat zei, bij elkaar blijven. Mijn relatie is nu 40 jaar oud en zelden saai, ik vraag mij echt wel eens af hoe het zou zijn geweest zonder die narigheid in het begin. Ik wens je sterkte en op termijn wijsheid, neem je tijd, je kunt op ieder moment beslissen, dat het je niet lukt om bij hem te blijven. Nu voel je, denk ik, dat het je niet lukt om uit elkaar te gaan.
Ondanks de onvergelijkbare situaties, denk ik dat het resultaat hetzelfde is, je bent verraden door je levenspartner en dat doet op allerlei manieren heel veel pijn en ik denk dat die pijn wel heel goed vergelijkbaar is.
Ik ben niet uit liefde gebleven, ja dat zal er heus wel zijn geweest, ik ben gebleven, omdat ik voor mijn gevoel meer te winnen had met bij elkaar blijven. Die diepe liefde is in de jaren daarna gegroeid.
Ik was niet bang om alleen verder te gaan. Ik was niet alleen, ik had een rijk sociaal leven, een grote, lieve familie, goed opgeleid, leuke baan, ik zag er goed uit en ik had 1 goede vriend waarmee ik dit deelde. Ik vond daar geen troost in, werd er niet gelukkiger van, ik vond het zelfs belastend voor die vriendschap.
En of ik het hem vergeven heb, weet ik veel. Valt dit te vergeven? Ik vond mijn man toen ook een lul, maar dat is hij niet. Het is een heel interessante en slimme man, waarvoor ik respect heb en die indertijd een korte periode door zijn hormonen geleefd werd.
Als met vergeven bedoeld wordt, dat ik ermee verder kon? Ja, dus en ik denk zelfs dat een relatie er rijker van kan worden. Het vanzelfsprekende is er vanaf, maar is dat een verlies?
Natuurlijk speelt dit nog zo nu en dan, zelfs na 35 jaar. Ik heb ook mooie herinneringen van nog veel langer geleden, die spelen ook op onder bepaalde omstandigheden. De gevoelens die erbij horen zijn oud en versleten, maar nog wel lelijk of mooi.
Zeeland, ik lees ook dat je eigenlijk liever verder wilt met jouw man. Een verslaving is destructief, voor de man zelf en voor zijn omgeving, je bent nooit verslaafd, omdat dat nou zo plezierig is. Ik heb indertijd mijn gevoel gevolgd en dat zei, bij elkaar blijven. Mijn relatie is nu 40 jaar oud en zelden saai, ik vraag mij echt wel eens af hoe het zou zijn geweest zonder die narigheid in het begin. Ik wens je sterkte en op termijn wijsheid, neem je tijd, je kunt op ieder moment beslissen, dat het je niet lukt om bij hem te blijven. Nu voel je, denk ik, dat het je niet lukt om uit elkaar te gaan.
zondag 15 mei 2016 om 11:13
quote:Elmervrouw schreef op 15 mei 2016 @ 11:03:
@ Meds: Dat christelijke, daar kan ik ook niet zoveel mee. Ik heb trouwens daar ook verhalen gelezen van vrouwen die wél gescheiden zijn.nee daar heb ik ook moeite mee omdat het niet in gaat op de keuzes die jij maakt maar er van uitgaat dat de situaties je overkomen door andere omstandigheden. ik geloof daar niet zo in
@ Meds: Dat christelijke, daar kan ik ook niet zoveel mee. Ik heb trouwens daar ook verhalen gelezen van vrouwen die wél gescheiden zijn.nee daar heb ik ook moeite mee omdat het niet in gaat op de keuzes die jij maakt maar er van uitgaat dat de situaties je overkomen door andere omstandigheden. ik geloof daar niet zo in
zondag 15 mei 2016 om 11:15
quote:Zeeland1970 schreef op 14 mei 2016 @ 22:38:
[...]
Hij wil verder, wil werken aan zichzelf, doen wat nodig is. En hoopt dat dit met z'n tweeën kan, als ik hem die kans wil geven.
Je geeft hem die kans toch? Dat is waar je gedrag feitelijk op neer komt.
Of mis ik iets?
Denk niet dat je je moet verbeelden dat je nu de touwtjes in handen hebt wbt keuze. Je man weet net als jij dat weggaan voor jou (nu) geen serieuze optie is.
[...]
Hij wil verder, wil werken aan zichzelf, doen wat nodig is. En hoopt dat dit met z'n tweeën kan, als ik hem die kans wil geven.
Je geeft hem die kans toch? Dat is waar je gedrag feitelijk op neer komt.
Of mis ik iets?
Denk niet dat je je moet verbeelden dat je nu de touwtjes in handen hebt wbt keuze. Je man weet net als jij dat weggaan voor jou (nu) geen serieuze optie is.
Until you have stood in another woman’s stilettos, you will never begin to know the year of pain she felt breaking them in. (S. L. Alder)
zondag 15 mei 2016 om 11:15
Mijn bijna ex-man gaat ook al +20 jaren naar de hoeren. Ik wist er op den duur van, stak m'n kop in het zand, begreep en rationaliseerde alles en werd steeds ongelukkiger. Heb er in het vorige topic over geschreven, maar heb geen vragen van Zeeland gezien hierover ... Misschien omdat de uitkomst in mijn geval niet dat is wat zij wilt (?) of omdat de mijne erger is (drank en drugs erbij)?
Blijft gewoon gevalletje dis-respect (liefde bestaat niet zonder respect!!) wat de details ook zijn. Vooral geen respect voor mezelf ...
Blijft gewoon gevalletje dis-respect (liefde bestaat niet zonder respect!!) wat de details ook zijn. Vooral geen respect voor mezelf ...
zondag 15 mei 2016 om 11:19
quote:Nomos schreef op 15 mei 2016 @ 11:12:
Ik vond mijn man toen ook een lul, maar dat is hij niet. Het is een heel interessante en slimme man, waarvoor ik respect heb en die indertijd een korte periode door zijn hormonen geleefd werd.Ik ben een interessante en slimme vrouw. Toch fijn om te weten dat ik gewoon met een andere vent kan neuken als mijn hormonen op hol slaan zonder dat dit mij een kutwijf maakt.
Ik vond mijn man toen ook een lul, maar dat is hij niet. Het is een heel interessante en slimme man, waarvoor ik respect heb en die indertijd een korte periode door zijn hormonen geleefd werd.Ik ben een interessante en slimme vrouw. Toch fijn om te weten dat ik gewoon met een andere vent kan neuken als mijn hormonen op hol slaan zonder dat dit mij een kutwijf maakt.
zondag 15 mei 2016 om 11:21
quote:Zeeland1970 schreef op 15 mei 2016 @ 09:28:
Geronimo2 : (quote:) ..."Ik kan er met mijn pet niet bij,"
Eh, ja. Dat is nou wel duidelijk inmiddels ja.
Jij vindt mij (*vul maar in, foeifoei, boeboe*) dat is (*vul maar in, leef onder steen, blind, slecht lid vd samenleving, crimineel bijna, superslecht met een uitroepteken*) je hebt dat al heul vaak gezegd nu. Wacht je nog op mijn bevestiging hiervan? Of die v anderen? Teampje maken?
Waarom is het zo belangrijk dat er onbegrip is/blijft/komt voor mijn verhaal? Raakt het jou ook persoonlijk? Zo ja, wat is dan die achtergrond, waaruit je schrijft? Heb jij iets meegemaakt dat mijn verhaal triggert mss? Dáár ben ik dan weer wèl benieuwd naar. Dat laagje dieper. Want alleen maar die trillende verwijtende vinger wordt een beetje vervelend.
Ik snap heel goed dat het absoluut niet leuk is om te lezen dat je man in zijn vrije tijd vrouwen voor 50 euro vrouwen toetakelt. Kan je hoog en laag springen, het is wat het is, hij weet het en jij weet het. Waar het mij persoonlijk raakt is dat ik letterlijk beroerd wordt van mensen die vinden dat als je geld betaald je mag wegkijken van intens leed. Je moet me tekeer horen gaan op de topic "kopen bij Primark". Goedkope kleding of goedkope seks en desnoods goedkope kip, het is allemaal voor je eigen kick dat anderen lijden. En niet, lijden als in "het zit iedereen wel eens tegen", nee, lijden zoals jij en ik niet kennen en waarvan ik alleen maar kan hopen dat het mij nooit zal overkomen. Als mens heb je ook een basisverantwoordelijkheid en die zou niet mogen stoppen zodra je de voordeur uitstapt.
Ik vind het verbazend dat jij denkt dat er een diepere laag moet zitten in een mens om die verontwaardiging en afkeer te voelen. Geloof me, het kan mij echt niets schelen wat je beslist maar ik zal nooit een kans onbenut laten om duidelijk te maken hoe verwerpelijk die seksindustrie is en dat hoeren echte mensen zijn van vlees en bloed, met echte gevoelens en dromen, die zijn net als jij en ik en geen wegwerpartikelen. En ergens hoop ik dat de antwoorden die je zoekt om een beslissing te nemen liggen in mijn posts want daar ligt uiteindelijk de basis van wie je man eigenlijk is.
Geronimo2 : (quote:) ..."Ik kan er met mijn pet niet bij,"
Eh, ja. Dat is nou wel duidelijk inmiddels ja.
Jij vindt mij (*vul maar in, foeifoei, boeboe*) dat is (*vul maar in, leef onder steen, blind, slecht lid vd samenleving, crimineel bijna, superslecht met een uitroepteken*) je hebt dat al heul vaak gezegd nu. Wacht je nog op mijn bevestiging hiervan? Of die v anderen? Teampje maken?
Waarom is het zo belangrijk dat er onbegrip is/blijft/komt voor mijn verhaal? Raakt het jou ook persoonlijk? Zo ja, wat is dan die achtergrond, waaruit je schrijft? Heb jij iets meegemaakt dat mijn verhaal triggert mss? Dáár ben ik dan weer wèl benieuwd naar. Dat laagje dieper. Want alleen maar die trillende verwijtende vinger wordt een beetje vervelend.
Ik snap heel goed dat het absoluut niet leuk is om te lezen dat je man in zijn vrije tijd vrouwen voor 50 euro vrouwen toetakelt. Kan je hoog en laag springen, het is wat het is, hij weet het en jij weet het. Waar het mij persoonlijk raakt is dat ik letterlijk beroerd wordt van mensen die vinden dat als je geld betaald je mag wegkijken van intens leed. Je moet me tekeer horen gaan op de topic "kopen bij Primark". Goedkope kleding of goedkope seks en desnoods goedkope kip, het is allemaal voor je eigen kick dat anderen lijden. En niet, lijden als in "het zit iedereen wel eens tegen", nee, lijden zoals jij en ik niet kennen en waarvan ik alleen maar kan hopen dat het mij nooit zal overkomen. Als mens heb je ook een basisverantwoordelijkheid en die zou niet mogen stoppen zodra je de voordeur uitstapt.
Ik vind het verbazend dat jij denkt dat er een diepere laag moet zitten in een mens om die verontwaardiging en afkeer te voelen. Geloof me, het kan mij echt niets schelen wat je beslist maar ik zal nooit een kans onbenut laten om duidelijk te maken hoe verwerpelijk die seksindustrie is en dat hoeren echte mensen zijn van vlees en bloed, met echte gevoelens en dromen, die zijn net als jij en ik en geen wegwerpartikelen. En ergens hoop ik dat de antwoorden die je zoekt om een beslissing te nemen liggen in mijn posts want daar ligt uiteindelijk de basis van wie je man eigenlijk is.
