Relaties
alle pijlers
Verdrietig om feest
vrijdag 20 september 2013 om 10:24
Ik loop nu al een paar dagen met een enorme knoop in mijn buik. Het zit zo.
Gisteren was de zoveelste trouwdag van mijn man en mij. We merken aan al onze vrienden dat we ons echt in de tropenjaren bevinden. We zijn allemaal druk met kinderen, werk, familie. We hebben de afgelopen jaren veel mee gemaakt, dus onze trouwdag leek ons een mooie gelegenheid om een feest te organiseren in plaats van lossse verjaardagsfeestjes door de jaren heen. We hebben ons best gedaan: uitnodigingen op tijd de deur uit, mooie zaal gehuurd, leuke dj, lekkere hapjes. So far, so good. Na verzending kwamen er uiteraard een paar afmeldingen ivm vakantie, ander familiefeest. Logisch allemaal.
Het feest is vanavond en sinds maandag stromen de afmeldingen binnen. En die van mijn vriendinnen (oa de ceremoniemeester van destijds) doen het echt pijn. Reden van afzegging: al gepland sportweekend (had je dat niet eerder kunnen melden?), toch ja gezegd tegen werk, baby is huilerig – kan de oppas niet aan, ben zo moe, ben druk met studie, als die niet komt, kom ik ook niet… en zo maar door.
Behalve dat we nu met een echt lege zaal zitten (als er 25 man komt, ben ik al blij ipv 65) ben ik echt verdrietig. Wat zegt dit over mijn vriendschappen? Wat zegt dit over mij? Mijn man meent dat ik het niet persoonlijk moet nemen, dat dit de maatschappij van tegenwoordig is. Maar hoe moet ik het dan opvatten? Ik zou het liefst alles annuleren, maar ja, er komen ook een paar man wel en de zaal is gehuurd. Ik geneer me ook naar de mensen die wel komen. Die hebben wel een oppas geregeld en verwachten een gezellig feest.
Pffff. Ik weet nu niet of ik dit moet loslaten (al vind ik dat laten afglijden wel moeilijk), zal ik het later eens bespreken of moet ik echt bij mezelf te rade gaan of die vriendschappen wel gelijkwaardig zijn (ik verwacht meer, misschien te veel). Misschien kunnen jullie me op weg helpen….
Gisteren was de zoveelste trouwdag van mijn man en mij. We merken aan al onze vrienden dat we ons echt in de tropenjaren bevinden. We zijn allemaal druk met kinderen, werk, familie. We hebben de afgelopen jaren veel mee gemaakt, dus onze trouwdag leek ons een mooie gelegenheid om een feest te organiseren in plaats van lossse verjaardagsfeestjes door de jaren heen. We hebben ons best gedaan: uitnodigingen op tijd de deur uit, mooie zaal gehuurd, leuke dj, lekkere hapjes. So far, so good. Na verzending kwamen er uiteraard een paar afmeldingen ivm vakantie, ander familiefeest. Logisch allemaal.
Het feest is vanavond en sinds maandag stromen de afmeldingen binnen. En die van mijn vriendinnen (oa de ceremoniemeester van destijds) doen het echt pijn. Reden van afzegging: al gepland sportweekend (had je dat niet eerder kunnen melden?), toch ja gezegd tegen werk, baby is huilerig – kan de oppas niet aan, ben zo moe, ben druk met studie, als die niet komt, kom ik ook niet… en zo maar door.
Behalve dat we nu met een echt lege zaal zitten (als er 25 man komt, ben ik al blij ipv 65) ben ik echt verdrietig. Wat zegt dit over mijn vriendschappen? Wat zegt dit over mij? Mijn man meent dat ik het niet persoonlijk moet nemen, dat dit de maatschappij van tegenwoordig is. Maar hoe moet ik het dan opvatten? Ik zou het liefst alles annuleren, maar ja, er komen ook een paar man wel en de zaal is gehuurd. Ik geneer me ook naar de mensen die wel komen. Die hebben wel een oppas geregeld en verwachten een gezellig feest.
Pffff. Ik weet nu niet of ik dit moet loslaten (al vind ik dat laten afglijden wel moeilijk), zal ik het later eens bespreken of moet ik echt bij mezelf te rade gaan of die vriendschappen wel gelijkwaardig zijn (ik verwacht meer, misschien te veel). Misschien kunnen jullie me op weg helpen….
You have to trust me on this one. (Jack Bauer in 24)
zaterdag 21 september 2013 om 11:13
quote:fashionvictim schreef op 21 september 2013 @ 11:11:
[...]
In een geval van 2 maanden tevoren de uitnodiging in een mooie envelop in de brievenbus, kun je toch gewoon tegen die 2 andere mensen zeggen: jongens, 20 en 21 september kunnen we minder, want de 20e geven Planck en haar man een feestje waarvoor we op tijd wegmoeten en de 21e zijn we dan laat thuis. Kunnen jullie dan een keertje extra gaan?
Dat spreek je dan toch gewoon in juli al af?Als dat zo makkelijk zou gaan in ons geval wel ja. De praktijk wijst helaas uit dat dat niet werkt en dat die andere 2 ook onvoorziene dingen hebben. En moeder hoeft daar niet het slachtoffer van te worden omdat ik zo per se naar een "zo veel jaar getrouwd" feestje ga. Maar wat ik zeg: onze vrienden begrijpen dat gelukkig helemaal.
[...]
In een geval van 2 maanden tevoren de uitnodiging in een mooie envelop in de brievenbus, kun je toch gewoon tegen die 2 andere mensen zeggen: jongens, 20 en 21 september kunnen we minder, want de 20e geven Planck en haar man een feestje waarvoor we op tijd wegmoeten en de 21e zijn we dan laat thuis. Kunnen jullie dan een keertje extra gaan?
Dat spreek je dan toch gewoon in juli al af?Als dat zo makkelijk zou gaan in ons geval wel ja. De praktijk wijst helaas uit dat dat niet werkt en dat die andere 2 ook onvoorziene dingen hebben. En moeder hoeft daar niet het slachtoffer van te worden omdat ik zo per se naar een "zo veel jaar getrouwd" feestje ga. Maar wat ik zeg: onze vrienden begrijpen dat gelukkig helemaal.
zaterdag 21 september 2013 om 11:15
quote:matroesjka_ schreef op 21 september 2013 @ 11:12:
[...]
Haha nee. De ene is zelf ook ziek en de ander die moet regelmatig naar het buitenland voor werk.
die zieke kan er niks aan doen natuurlijk, maar degene die naar het buitenland voor werk moet die zegt dan maar gewoon dat ie de 20e en 21e absoluut in Nederland moet zijn omdat ie andere verplichtingen heeft.
Daar zou ik echt vette bonje om krijgen als ik dan steeds mijn feestje zou moeten afzeggen omdat diegene niet gewoon een keer nee kan zeggen.
[...]
Haha nee. De ene is zelf ook ziek en de ander die moet regelmatig naar het buitenland voor werk.
die zieke kan er niks aan doen natuurlijk, maar degene die naar het buitenland voor werk moet die zegt dan maar gewoon dat ie de 20e en 21e absoluut in Nederland moet zijn omdat ie andere verplichtingen heeft.
Daar zou ik echt vette bonje om krijgen als ik dan steeds mijn feestje zou moeten afzeggen omdat diegene niet gewoon een keer nee kan zeggen.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 21 september 2013 om 11:16
quote:fashionvictim schreef op 21 september 2013 @ 11:11:
[...]
In een geval van 2 maanden tevoren de uitnodiging in een mooie envelop in de brievenbus, kun je toch gewoon tegen die 2 andere mensen zeggen: jongens, 20 en 21 september kunnen we minder, want de 20e geven Planck en haar man een feestje waarvoor we op tijd wegmoeten en de 21e zijn we dan laat thuis. Kunnen jullie dan een keertje extra gaan?
Dat spreek je dan toch gewoon in juli al af?
Juist! Zo doen wij mantelzorgsters dat ook. Vooruit plannen met de Fam.
En lukt het niet, bellen we vanaf het feest.
[...]
In een geval van 2 maanden tevoren de uitnodiging in een mooie envelop in de brievenbus, kun je toch gewoon tegen die 2 andere mensen zeggen: jongens, 20 en 21 september kunnen we minder, want de 20e geven Planck en haar man een feestje waarvoor we op tijd wegmoeten en de 21e zijn we dan laat thuis. Kunnen jullie dan een keertje extra gaan?
Dat spreek je dan toch gewoon in juli al af?
Juist! Zo doen wij mantelzorgsters dat ook. Vooruit plannen met de Fam.
En lukt het niet, bellen we vanaf het feest.
zaterdag 21 september 2013 om 11:16
quote:matroesjka_ schreef op 21 september 2013 @ 11:13:
[...]
Als dat zo makkelijk zou gaan in ons geval wel ja. De praktijk wijst helaas uit dat dat niet werkt en dat die andere 2 ook onvoorziene dingen hebben. En moeder hoeft daar niet het slachtoffer van te worden omdat ik zo per se naar een "zo veel jaar getrouwd" feestje ga. Maar wat ik zeg: onze vrienden begrijpen dat gelukkig helemaal.ik zou dat op den duur niet meer begrijpen, want feitelijk zeg je dus elke keer dat de onvoorziene omstandigheden van anderen belangrijker zijn dan je vriendschappen. Want nogmaals: diegene met werk in het buitenland kan ook gewoon een keer nee zeggen.
[...]
Als dat zo makkelijk zou gaan in ons geval wel ja. De praktijk wijst helaas uit dat dat niet werkt en dat die andere 2 ook onvoorziene dingen hebben. En moeder hoeft daar niet het slachtoffer van te worden omdat ik zo per se naar een "zo veel jaar getrouwd" feestje ga. Maar wat ik zeg: onze vrienden begrijpen dat gelukkig helemaal.ik zou dat op den duur niet meer begrijpen, want feitelijk zeg je dus elke keer dat de onvoorziene omstandigheden van anderen belangrijker zijn dan je vriendschappen. Want nogmaals: diegene met werk in het buitenland kan ook gewoon een keer nee zeggen.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 21 september 2013 om 11:18
quote:tulpje21 schreef op 21 september 2013 @ 10:07:
Ik vind het best een 'slechte' score hoor. 74 uitgenodigd, 27 aanwezig. Dat vind ik toch wel een klein gedeelte eigenlijk. Maar fijn dat het in ieder geval toch leuk was. Van goede vrienden vind ik het echt niet leuk dat ze afzeggen. Maar van collega's kan ik het op zich wel begrijpen..
Het gaat een beetje te ver om uit te leggen hoe het zit met collega's, maar voor die afmeldingen heb ik alle begrip. En no hard feelings.
Ik vind het best een 'slechte' score hoor. 74 uitgenodigd, 27 aanwezig. Dat vind ik toch wel een klein gedeelte eigenlijk. Maar fijn dat het in ieder geval toch leuk was. Van goede vrienden vind ik het echt niet leuk dat ze afzeggen. Maar van collega's kan ik het op zich wel begrijpen..
Het gaat een beetje te ver om uit te leggen hoe het zit met collega's, maar voor die afmeldingen heb ik alle begrip. En no hard feelings.
You have to trust me on this one. (Jack Bauer in 24)
zaterdag 21 september 2013 om 11:18
zaterdag 21 september 2013 om 11:21
quote:rosie76 schreef op 21 september 2013 @ 10:27:
Goede redenen:
ziekte
andere afspraken die eerder al stonden
geen oppas hebben
Bij minder officiele feestjes vind ik drukte op het werk of dergelijke zaken ook legitiem.
Geen oppas hebben vind ik een flutreden. Het gaat om iets wat al maanden bekend was, dus als de vaste oppas niet kan dan moet er maar 'n alternatief worden geregeld en de baby bij oma worden gedropt o.i.d.
Vind bij je echte dierbaren dat je gewoon moet komen, tenzij echt te ziek (en dan bedoel ik niet 'n hoofdpijntje ofzo) Werkafspraken neem je gewoon niet aan als je al 2 maanden weet dat je een belangrijk feest hebt.
Bij kennissen vind ik elke reden volstaan om af te zeggen, waaronder simpelweg geen zin. Maar dan wel minstens een week op voorhand.
Goede redenen:
ziekte
andere afspraken die eerder al stonden
geen oppas hebben
Bij minder officiele feestjes vind ik drukte op het werk of dergelijke zaken ook legitiem.
Geen oppas hebben vind ik een flutreden. Het gaat om iets wat al maanden bekend was, dus als de vaste oppas niet kan dan moet er maar 'n alternatief worden geregeld en de baby bij oma worden gedropt o.i.d.
Vind bij je echte dierbaren dat je gewoon moet komen, tenzij echt te ziek (en dan bedoel ik niet 'n hoofdpijntje ofzo) Werkafspraken neem je gewoon niet aan als je al 2 maanden weet dat je een belangrijk feest hebt.
Bij kennissen vind ik elke reden volstaan om af te zeggen, waaronder simpelweg geen zin. Maar dan wel minstens een week op voorhand.
zaterdag 21 september 2013 om 11:22
quote:korenwolf schreef op 21 september 2013 @ 10:33:
Wat ik me ook nog afvraag, Planck, jij zei dat het een soort 'vier de goede tijden' feest was, na een heel moeilijke tijd waarin die vriendinnen er wél voor je waren. Kan het zijn dat het voor sommige vriendinnen een beladen feest is geworden, dat ze niet goed durven of dat ze er nog niet aan toe zijn?
Nee dat geloof ik niet. Ik kan goed praten over wat er gebeurd is en de eerste keer dat ik ze destijds weer zag, was wel beladen. Ook voor mezelf. Bang dat ik zou gaan huilen en zo. En prompt gebeurde dat natuurlijk. Uiteindelijk was dat juist voor mij het moment dat ik besefte dat ik de allerbeste vriendinnen ooit heb. Waarbij ik mezelf kan zijn. Die niet bang zijn voor mijn verdriet, maar zich ook niet generen dat mijn verdriet hun verdriet raakte. Maar we zijn al een paar jaar verder en volgens mij is het op zo'n feest als dit totaal geen issue.
Wat ik me ook nog afvraag, Planck, jij zei dat het een soort 'vier de goede tijden' feest was, na een heel moeilijke tijd waarin die vriendinnen er wél voor je waren. Kan het zijn dat het voor sommige vriendinnen een beladen feest is geworden, dat ze niet goed durven of dat ze er nog niet aan toe zijn?
Nee dat geloof ik niet. Ik kan goed praten over wat er gebeurd is en de eerste keer dat ik ze destijds weer zag, was wel beladen. Ook voor mezelf. Bang dat ik zou gaan huilen en zo. En prompt gebeurde dat natuurlijk. Uiteindelijk was dat juist voor mij het moment dat ik besefte dat ik de allerbeste vriendinnen ooit heb. Waarbij ik mezelf kan zijn. Die niet bang zijn voor mijn verdriet, maar zich ook niet generen dat mijn verdriet hun verdriet raakte. Maar we zijn al een paar jaar verder en volgens mij is het op zo'n feest als dit totaal geen issue.
You have to trust me on this one. (Jack Bauer in 24)
zaterdag 21 september 2013 om 11:24
quote:matroesjka_ schreef op 21 september 2013 @ 11:18:
Nou mijn vriendschappen hangen af van andere dingen dan of ik in hun zaaltje kom of niet. Als we niet kunnen voor iets maken we het ook gewoon altijd goed. En nogmaals: als ze het niet trekken...niet ons probleem. Dan maar niet. mensen die daar moeilijk om gaan doen hoef ik ook niet als vrienden.
Dit vind ik een beetje jammer. Ik zou alle begrip hebben voor een zieke moeder, maar zou wel degelijk conclusies over onze vriendschap trekken als je bijvoorbeeld voor mijn bruiloft niet gewoon wat anders had geregeld. En dat zou ik ook zeggen, maar dan is jouw reactie "mensen die daar moeilijk om gaan doen hoef ik niet als vrienden".
Dat zou dan helemaal een klap in mijn gezicht zijn, want ik heb wél begrip voor je situatie. Maar verwacht alleen dat je ook genoeg begrip voor mij hebt om in te schatten wanneer het voor mij belangrijk is dat je er bent.
Nou mijn vriendschappen hangen af van andere dingen dan of ik in hun zaaltje kom of niet. Als we niet kunnen voor iets maken we het ook gewoon altijd goed. En nogmaals: als ze het niet trekken...niet ons probleem. Dan maar niet. mensen die daar moeilijk om gaan doen hoef ik ook niet als vrienden.
Dit vind ik een beetje jammer. Ik zou alle begrip hebben voor een zieke moeder, maar zou wel degelijk conclusies over onze vriendschap trekken als je bijvoorbeeld voor mijn bruiloft niet gewoon wat anders had geregeld. En dat zou ik ook zeggen, maar dan is jouw reactie "mensen die daar moeilijk om gaan doen hoef ik niet als vrienden".
Dat zou dan helemaal een klap in mijn gezicht zijn, want ik heb wél begrip voor je situatie. Maar verwacht alleen dat je ook genoeg begrip voor mij hebt om in te schatten wanneer het voor mij belangrijk is dat je er bent.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 21 september 2013 om 11:26
quote:blijfgewoonbianca schreef op 21 september 2013 @ 10:30:
Meteen;
op vakantie / werk in buitenland
nog een feest van iemand uit familie
en voor de minder 'belangrijke' evenementen of van mensen die minder dicht bij je staan:
- geen zin
naar de vijftigste huwelijksverjaardag van mijn oom en tante ga ik natuurlijk, zin of geen zin, druk of niet druk.
voor het feestje dat mijn buurmeisje geeft voor haar verjaardag, vind ik 'geen zin' voldoende argument om (vooraf!) af te melden.
Meteen;
op vakantie / werk in buitenland
nog een feest van iemand uit familie
en voor de minder 'belangrijke' evenementen of van mensen die minder dicht bij je staan:
- geen zin
naar de vijftigste huwelijksverjaardag van mijn oom en tante ga ik natuurlijk, zin of geen zin, druk of niet druk.
voor het feestje dat mijn buurmeisje geeft voor haar verjaardag, vind ik 'geen zin' voldoende argument om (vooraf!) af te melden.
zaterdag 21 september 2013 om 11:28
Ho fashion...ik vind een bruiloft wel degelijk iets anders dan een gewoon feestje ter viering van een verjaardag of jubileum in een zaaltje. Voor een bruiloft zouden we gewoon een uitzondering maken en dan kan het best voorkomen dat moeder dan maar een x een dag geen bezoek krijgt. Maar een "zoveel jaar getrouwd" feestje in een buurthuis dat vind ik iets heel anders.
Maar dat is ook maar net hoeveel waarde je zelf hecht aan die dingen. En wat ik zeg: meestal komen we gewoon. Maar het kan dus ook voorkomen dat we niet komen. En dat is dan heel cru idd "pech gehad" sommige dingen zijn nu eenmaal niet te voorzien.
Maar dat is ook maar net hoeveel waarde je zelf hecht aan die dingen. En wat ik zeg: meestal komen we gewoon. Maar het kan dus ook voorkomen dat we niet komen. En dat is dan heel cru idd "pech gehad" sommige dingen zijn nu eenmaal niet te voorzien.
zaterdag 21 september 2013 om 11:28
quote:matroesjka_ schreef op 21 september 2013 @ 10:51:
Tja...wij zitten met een langdurig ziek familielid. En wij zeggen regelmatig dingen op het laatste moment af omdat dat nodig is (omdat ze anders de hele dag of 2 alleen is bijvoorbeeld).
Een zieke moeder is belangrijker dan een verjaardag en gelukkig nemen onze vrienden het ons niet kwalijk dat we dan last minute afzeggen. En als ze het ons wel kwalijk nemen..jammer dan hoor.
Neem aan dat je niet elke week een feestje hebt? Als er dan niemand van haar andere familieleden/vrienden kan dan huur je toch een verzorgster in die even wil gaan kijken of alles goed gaat?
Neem aan dat de andere vaste bezoekers ook wel 'ns verstek moeten laten gaan vanwege hun eigen sociaal leven?
Tja...wij zitten met een langdurig ziek familielid. En wij zeggen regelmatig dingen op het laatste moment af omdat dat nodig is (omdat ze anders de hele dag of 2 alleen is bijvoorbeeld).
Een zieke moeder is belangrijker dan een verjaardag en gelukkig nemen onze vrienden het ons niet kwalijk dat we dan last minute afzeggen. En als ze het ons wel kwalijk nemen..jammer dan hoor.
Neem aan dat je niet elke week een feestje hebt? Als er dan niemand van haar andere familieleden/vrienden kan dan huur je toch een verzorgster in die even wil gaan kijken of alles goed gaat?
Neem aan dat de andere vaste bezoekers ook wel 'ns verstek moeten laten gaan vanwege hun eigen sociaal leven?
zaterdag 21 september 2013 om 11:29
quote:fashionvictim schreef op 21 september 2013 @ 10:38:
Een beetje een impertinente vraag, maar heeft het je niet ook ontzettend veel geld gekost, al die last minute afzeggingen?
Nee hoor, niet impertinent. Tijdens de organisatie hebben we zitten dubben en godzijdank niet gekozen voor de zaal waar we de avond moesten afkopen (voor bijv. 2500 euro, weet het niet meer exact). We hebben nu zaalhuur betaald (vast bedrag dus) en per genuttigde consumptie. Er waren wel teveel hapjes. De zaal vond dat we die te laat hadden geannuleerd (was natuurlijk ook zo), maar halverwege de avond kwam ze melden dat - als we wilden - dat ze die elders kon uitserveren. Prima. Was niet van plan om er ruzie over te maken.
Door de vaste kosten (zaal, dj) en de lage opkomst is de prijs pp dus wel wat hoger en voelt buiten proportie. Maar laten we dat maar wegschrijven onder het kopje 'levenservaring'.
Een beetje een impertinente vraag, maar heeft het je niet ook ontzettend veel geld gekost, al die last minute afzeggingen?
Nee hoor, niet impertinent. Tijdens de organisatie hebben we zitten dubben en godzijdank niet gekozen voor de zaal waar we de avond moesten afkopen (voor bijv. 2500 euro, weet het niet meer exact). We hebben nu zaalhuur betaald (vast bedrag dus) en per genuttigde consumptie. Er waren wel teveel hapjes. De zaal vond dat we die te laat hadden geannuleerd (was natuurlijk ook zo), maar halverwege de avond kwam ze melden dat - als we wilden - dat ze die elders kon uitserveren. Prima. Was niet van plan om er ruzie over te maken.
Door de vaste kosten (zaal, dj) en de lage opkomst is de prijs pp dus wel wat hoger en voelt buiten proportie. Maar laten we dat maar wegschrijven onder het kopje 'levenservaring'.
You have to trust me on this one. (Jack Bauer in 24)
zaterdag 21 september 2013 om 11:31
quote:elninjoo schreef op 21 september 2013 @ 11:28:
[...]
Neem aan dat je niet elke week een feestje hebt? Als er dan niemand van haar andere familieleden/vrienden kan dan huur je toch een verzorgster in die even wil gaan kijken of alles goed gaat?
Neem aan dat de andere vaste bezoekers ook wel 'ns verstek moeten laten gaan vanwege hun eigen sociaal leven?
Daar gaat het toch niet om?
En ja, wij "vallen" ook weleens in voor de andere vaste bezoekers. En als wij dat niet kunnen...dan moeten zij dus hun plannen afzeggen. Of niet en dan is moeder alleen...eigen keus...wij kiezen daar liever niet voor.
[...]
Neem aan dat je niet elke week een feestje hebt? Als er dan niemand van haar andere familieleden/vrienden kan dan huur je toch een verzorgster in die even wil gaan kijken of alles goed gaat?
Neem aan dat de andere vaste bezoekers ook wel 'ns verstek moeten laten gaan vanwege hun eigen sociaal leven?
Daar gaat het toch niet om?
En ja, wij "vallen" ook weleens in voor de andere vaste bezoekers. En als wij dat niet kunnen...dan moeten zij dus hun plannen afzeggen. Of niet en dan is moeder alleen...eigen keus...wij kiezen daar liever niet voor.
zaterdag 21 september 2013 om 11:35
zaterdag 21 september 2013 om 11:35
quote:elninjoo schreef op 21 september 2013 @ 11:21:
[...]
Geen oppas hebben vind ik een flutreden. Het gaat om iets wat al maanden bekend was, dus als de vaste oppas niet kan dan moet er maar 'n alternatief worden geregeld en de baby bij oma worden gedropt o.i.d.
Vind bij je echte dierbaren dat je gewoon moet komen, tenzij echt te ziek (en dan bedoel ik niet 'n hoofdpijntje ofzo) Werkafspraken neem je gewoon niet aan als je al 2 maanden weet dat je een belangrijk feest hebt.
Bij kennissen vind ik elke reden volstaan om af te zeggen, waaronder simpelweg geen zin. Maar dan wel minstens een week op voorhand.als je oppas ziek is en opa en oma wonen niet in de buurt, vind ik dat een goede reden hoor. maar goed, laten we geen stokpaardjes beklimmen in deze discussie
[...]
Geen oppas hebben vind ik een flutreden. Het gaat om iets wat al maanden bekend was, dus als de vaste oppas niet kan dan moet er maar 'n alternatief worden geregeld en de baby bij oma worden gedropt o.i.d.
Vind bij je echte dierbaren dat je gewoon moet komen, tenzij echt te ziek (en dan bedoel ik niet 'n hoofdpijntje ofzo) Werkafspraken neem je gewoon niet aan als je al 2 maanden weet dat je een belangrijk feest hebt.
Bij kennissen vind ik elke reden volstaan om af te zeggen, waaronder simpelweg geen zin. Maar dan wel minstens een week op voorhand.als je oppas ziek is en opa en oma wonen niet in de buurt, vind ik dat een goede reden hoor. maar goed, laten we geen stokpaardjes beklimmen in deze discussie
zaterdag 21 september 2013 om 11:35
quote:matroesjka_ schreef op 21 september 2013 @ 11:28:
Ho fashion...ik vind een bruiloft wel degelijk iets anders dan een gewoon feestje ter viering van een verjaardag of jubileum in een zaaltje. Voor een bruiloft zouden we gewoon een uitzondering maken en dan kan het best voorkomen dat moeder dan maar een x een dag geen bezoek krijgt. Maar een "zoveel jaar getrouwd" feestje in een buurthuis dat vind ik iets heel anders.
Maar dat is ook maar net hoeveel waarde je zelf hecht aan die dingen. En wat ik zeg: meestal komen we gewoon. Maar het kan dus ook voorkomen dat we niet komen. En dat is dan heel cru idd "pech gehad" sommige dingen zijn nu eenmaal niet te voorzien.
Maar jij kan toch niet inschatten of dat zaaltje voor degene die het feest geeft minder belangrijk is dan een bruiloft?
Ik speel zelf met de gedachte om een dergelijk feestje te gaan geven, en de reden bij mij is net zoiets als Planck: afsluiten van een hele nare periode in mijn leven en ook eigenlijk een soort bedankje aan de mensen die mij in die periode overeind hebben gehouden. Voor mij is dat feestje dus niet " zomaar een verjaardag" of " zomaar een jubileum".
Ho fashion...ik vind een bruiloft wel degelijk iets anders dan een gewoon feestje ter viering van een verjaardag of jubileum in een zaaltje. Voor een bruiloft zouden we gewoon een uitzondering maken en dan kan het best voorkomen dat moeder dan maar een x een dag geen bezoek krijgt. Maar een "zoveel jaar getrouwd" feestje in een buurthuis dat vind ik iets heel anders.
Maar dat is ook maar net hoeveel waarde je zelf hecht aan die dingen. En wat ik zeg: meestal komen we gewoon. Maar het kan dus ook voorkomen dat we niet komen. En dat is dan heel cru idd "pech gehad" sommige dingen zijn nu eenmaal niet te voorzien.
Maar jij kan toch niet inschatten of dat zaaltje voor degene die het feest geeft minder belangrijk is dan een bruiloft?
Ik speel zelf met de gedachte om een dergelijk feestje te gaan geven, en de reden bij mij is net zoiets als Planck: afsluiten van een hele nare periode in mijn leven en ook eigenlijk een soort bedankje aan de mensen die mij in die periode overeind hebben gehouden. Voor mij is dat feestje dus niet " zomaar een verjaardag" of " zomaar een jubileum".
Am Yisrael Chai!
