Relaties
alle pijlers
Verjaardag
maandag 8 maart 2010 om 11:24
Graag hoor ik jullie mening over het volgende:
Ik ben binnenkort jarig. Ik hou er eerlijk gezegd nooit zo van om mijn verjaardag uitgebreid te vieren, dus meestal doe ik ’s avonds koffie en gebak (en natuurlijk drankjes en hapjes daarna) voor familie en vrienden; zo ook deze keer. Soms doe ik er ook helemaal niets aan en ik moet erbij zeggen dat ik geen type ben om weken van tevoren aan familie en vrienden aan te geven of en wanneer ik het vier. Nu baal ik er eigenlijk een beetje van dat sommige vriendinnen in mijn ogen deze keer niet echt moeite doen om langs te komen, maar misschien is dat wel mijn eigen schuld door mijn ‘wispelturige verjaardagviergedrag’ ?
Mijn familie en schoonfamilie komen gewoon ’s avonds.
Vriendin A; komt de ochtend na mijn verjaardag langs. Waarom? Geen idee.
Vriendin B; komt 2 dagen na mijn verjaardag langs omdat ze een tijdje ziek is geweest (griep) en “het écht niet trekt om op mijn verjaardag zelf langs te komen”. Nu komt ze dus 2 dagen later ’s avonds langs en gaat dan ’s middags naar bed (?).
Andere vriendin gaf aan ’s avonds niet te kunnen i.v.m. geen oppas hebben, geen probleem, zij komt eind van de middag even gezellig. Ja, het is een kort bezoekje, maar ze doet wel haar best om eventjes langs te komen.
Eigenlijk baal ik gewoon ontzettend dat ik, ondanks dat ik niet van mijn verjaardag vieren houd, er nu toch nog 3 dagen druk mee ben. En eigenlijk baal ik nog meer van mijzelf dat ik er niets van durf te zeggen tegen die vriendinnen.
Zelf doe ik altijd mijn uiterste best om langs te gaan, ook al ben ik niet lekker (in mijn ogen kan je je daar makkelijk overheen zetten als het geen heftige griep, koorts, o.i.d. is), als ik druk ben of wat dan ook. Ik moet er wel eerlijk bij zeggen dat ik met kinderverjaardagen wat makkelijker ben. Als ik dan niet kan, dan doe ik geen vreselijke moeite om toch nog te gaan. Dan bel ik altijd even om te feliciteren. Dit komt misschien ook omdat ik dat van anderen ook niet verwacht dat ze kosten wat kost op mijn zoontje zijn verjaardag komen en er zijn zo ontzettend veel kinderverjaardagen zijn bij ons in de vriendenkring dat je dat op een gegeven moment allemaal niet meer bij kan houden.
Zouden jullie deze post niet willen quoten? Ik wil ‘m i.v.m. herkenbaarheid later weer weghalen. Bedankt!
Ik ben binnenkort jarig. Ik hou er eerlijk gezegd nooit zo van om mijn verjaardag uitgebreid te vieren, dus meestal doe ik ’s avonds koffie en gebak (en natuurlijk drankjes en hapjes daarna) voor familie en vrienden; zo ook deze keer. Soms doe ik er ook helemaal niets aan en ik moet erbij zeggen dat ik geen type ben om weken van tevoren aan familie en vrienden aan te geven of en wanneer ik het vier. Nu baal ik er eigenlijk een beetje van dat sommige vriendinnen in mijn ogen deze keer niet echt moeite doen om langs te komen, maar misschien is dat wel mijn eigen schuld door mijn ‘wispelturige verjaardagviergedrag’ ?
Mijn familie en schoonfamilie komen gewoon ’s avonds.
Vriendin A; komt de ochtend na mijn verjaardag langs. Waarom? Geen idee.
Vriendin B; komt 2 dagen na mijn verjaardag langs omdat ze een tijdje ziek is geweest (griep) en “het écht niet trekt om op mijn verjaardag zelf langs te komen”. Nu komt ze dus 2 dagen later ’s avonds langs en gaat dan ’s middags naar bed (?).
Andere vriendin gaf aan ’s avonds niet te kunnen i.v.m. geen oppas hebben, geen probleem, zij komt eind van de middag even gezellig. Ja, het is een kort bezoekje, maar ze doet wel haar best om eventjes langs te komen.
Eigenlijk baal ik gewoon ontzettend dat ik, ondanks dat ik niet van mijn verjaardag vieren houd, er nu toch nog 3 dagen druk mee ben. En eigenlijk baal ik nog meer van mijzelf dat ik er niets van durf te zeggen tegen die vriendinnen.
Zelf doe ik altijd mijn uiterste best om langs te gaan, ook al ben ik niet lekker (in mijn ogen kan je je daar makkelijk overheen zetten als het geen heftige griep, koorts, o.i.d. is), als ik druk ben of wat dan ook. Ik moet er wel eerlijk bij zeggen dat ik met kinderverjaardagen wat makkelijker ben. Als ik dan niet kan, dan doe ik geen vreselijke moeite om toch nog te gaan. Dan bel ik altijd even om te feliciteren. Dit komt misschien ook omdat ik dat van anderen ook niet verwacht dat ze kosten wat kost op mijn zoontje zijn verjaardag komen en er zijn zo ontzettend veel kinderverjaardagen zijn bij ons in de vriendenkring dat je dat op een gegeven moment allemaal niet meer bij kan houden.
Zouden jullie deze post niet willen quoten? Ik wil ‘m i.v.m. herkenbaarheid later weer weghalen. Bedankt!
maandag 8 maart 2010 om 20:35
maandag 8 maart 2010 om 21:06
Jackie23, ik geloof dat ik de eerste ben, maar ik kan me volledig in je verhaal verplaatsen. Sterker nog, precies om deze reden vier ik geen verjaardag meer. Ik ga al-tijd naar verjaardagen als ik uitgenodigd word, behalve als ik op vakantie of echt ziek ben. Anders kom ik. En blijkbaar heb ik ook te hoge verwachtingen. Ik heb een vriendin die iets verder weg woont en zij komt nooit, terwijl ze weet dat ik het fijn zou vinden als ze mijn andere vrienden eens zou ontmoeten en andersom. Als ik wist van een vriendin dat zij daar veel waarde aan zou hechten en ze is belangrijk voor me, dan wring ik me in allerlei bochten om te komen. Laatst was ik op een verjaardag van een vriendin...en ik was de enige vriendin die gekomen was. Ze heeft me gezegd dat het haar ontzettend veel waard is dat ik er was. Het is wel fijn als het gewaardeerd wordt. En ik weet van haar dat zij ook moeite zou doen. Maar sommige mensen niet, daar doe ik nu dus ook geen moeite meer voor, simpel. Dan wringt het ook niet zo.
maandag 8 maart 2010 om 21:19
Mayala, fijn om te lezen...ik was al bang dat ik de enige was die zich in allerlei bochten wringt om vriendinnen een plezier te doen. Begrijp mij niet verkeerd; ik vind het heel erg leuk om mensen een plezier te doen, ik geef liever dan dat ik krijg. Maar misschien moet ik hetzelfde doen als jij; geen moeite meer doen voor mensen die dat ook voor mij niet doen.
maandag 8 maart 2010 om 21:26
Kan het bij jou zo zijn, omdat je, zoals je zelf idd aangeeft, heel wispelturig bent in het dan weer wel vieren, dan weer niet vieren van je verjaardag, dat je voor jouw gevoel dus moeite doet voor je eigen verjaardag? En dus daarom vindt dat jouw vrienden/vriendinnen maar ‘moeten’ komen, ongeacht de dag? Helemaal omdat je voor hen wel moeite doet? Staat voor mij los van eenrichtingsverkeer eerlijk gezegd in de vriendschap. Als het op alle gebieden zo is, ja, dan heb je een punt.
In dit geval werk je er zelf aan mee. Wellicht dat jouw vriendinnen niet meer verwachten dat jij je verjaardag viert, of dat nu op de dag zelf is of niet. Dus plannen zij al wat anders in, logisch, in mijn optiek. Weten zij expliciet dat jouw verjaardag voor jou niet per definitie hoeft?
M.i. zijn er twee opties: 1) Niet vieren. 2) Wel vieren en accepteren dat niet iedereen kan omdat jij het graag wil.
En….als je gedachte meespeelt, omdat je nu 30 wordt, om het wel te vieren; waarom dan niet een feest over een aantal maanden als het lekker weer is bijv? Heb je ook meer kans dat ‘iedereen’ kan.
In dit geval werk je er zelf aan mee. Wellicht dat jouw vriendinnen niet meer verwachten dat jij je verjaardag viert, of dat nu op de dag zelf is of niet. Dus plannen zij al wat anders in, logisch, in mijn optiek. Weten zij expliciet dat jouw verjaardag voor jou niet per definitie hoeft?
M.i. zijn er twee opties: 1) Niet vieren. 2) Wel vieren en accepteren dat niet iedereen kan omdat jij het graag wil.
En….als je gedachte meespeelt, omdat je nu 30 wordt, om het wel te vieren; waarom dan niet een feest over een aantal maanden als het lekker weer is bijv? Heb je ook meer kans dat ‘iedereen’ kan.
maandag 8 maart 2010 om 21:33
quote:Dibbes1 schreef op 08 maart 2010 @ 21:26:
Kan het bij jou zo zijn, omdat je, zoals je zelf idd aangeeft, heel wispelturig bent in het dan weer wel vieren, dan weer niet vieren van je verjaardag, dat je voor jouw gevoel dus moeite doet voor je eigen verjaardag? En dus daarom vindt dat jouw vrienden/vriendinnen maar ‘moeten’ komen, ongeacht de dag? Helemaal omdat je voor hen wel moeite doet? Staat voor mij los van eenrichtingsverkeer eerlijk gezegd in de vriendschap. Als het op alle gebieden zo is, ja, dan heb je een punt. Ze moeten niet, maar bij beide vriendinnen ben ik wel eens niet op hun verjaardag geweest en heb ik daar flink bonje om gehad met hun. Andersom moet ik alle excuses maar wel goed vinden. Als iemand niet kan, prima, maar verwacht dan andersom ook niet dat ik wel alles op alles zet.
In dit geval werk je er zelf aan mee. Wellicht dat jouw vriendinnen niet meer verwachten dat jij je verjaardag viert, of dat nu op de dag zelf is of niet. Dus plannen zij al wat anders in, logisch, in mijn optiek. Weten zij expliciet dat jouw verjaardag voor jou niet per definitie hoeft? Ja, ik ben daar altijd vrijblijvend in (zeg je dat zo?). Nogmaals, het is geen moeten. Dan is de lol er snel af toch? Ik geef heel eerlijk toe, dat ik altijd laat ben met laten weten of ik het vier of niet en ja, dan zijn de consequenties dat niet iedereen kan. Maar van de ene vriendin snap ik niet dat ze wel later in de week 's avonds kan, maar niet op mijn verjaardag zelf.
M.i. zijn er twee opties: 1) Niet vieren. 2) Wel vieren en accepteren dat niet iedereen kan omdat jij het graag wil.
Ik ga voor optie 2
En….als je gedachte meespeelt, omdat je nu 30 wordt, om het wel te vieren; waarom dan niet een feest over een aantal maanden als het lekker weer is bijv? Heb je ook meer kans dat ‘iedereen’ kan. Over een paar maanden ben ik hoogzwanger en heb geen zin om dan een feest te organiseren. Ik ga gewoon voor optie 2 die jij aangaf.
Kan het bij jou zo zijn, omdat je, zoals je zelf idd aangeeft, heel wispelturig bent in het dan weer wel vieren, dan weer niet vieren van je verjaardag, dat je voor jouw gevoel dus moeite doet voor je eigen verjaardag? En dus daarom vindt dat jouw vrienden/vriendinnen maar ‘moeten’ komen, ongeacht de dag? Helemaal omdat je voor hen wel moeite doet? Staat voor mij los van eenrichtingsverkeer eerlijk gezegd in de vriendschap. Als het op alle gebieden zo is, ja, dan heb je een punt. Ze moeten niet, maar bij beide vriendinnen ben ik wel eens niet op hun verjaardag geweest en heb ik daar flink bonje om gehad met hun. Andersom moet ik alle excuses maar wel goed vinden. Als iemand niet kan, prima, maar verwacht dan andersom ook niet dat ik wel alles op alles zet.
In dit geval werk je er zelf aan mee. Wellicht dat jouw vriendinnen niet meer verwachten dat jij je verjaardag viert, of dat nu op de dag zelf is of niet. Dus plannen zij al wat anders in, logisch, in mijn optiek. Weten zij expliciet dat jouw verjaardag voor jou niet per definitie hoeft? Ja, ik ben daar altijd vrijblijvend in (zeg je dat zo?). Nogmaals, het is geen moeten. Dan is de lol er snel af toch? Ik geef heel eerlijk toe, dat ik altijd laat ben met laten weten of ik het vier of niet en ja, dan zijn de consequenties dat niet iedereen kan. Maar van de ene vriendin snap ik niet dat ze wel later in de week 's avonds kan, maar niet op mijn verjaardag zelf.
M.i. zijn er twee opties: 1) Niet vieren. 2) Wel vieren en accepteren dat niet iedereen kan omdat jij het graag wil.
Ik ga voor optie 2
En….als je gedachte meespeelt, omdat je nu 30 wordt, om het wel te vieren; waarom dan niet een feest over een aantal maanden als het lekker weer is bijv? Heb je ook meer kans dat ‘iedereen’ kan. Over een paar maanden ben ik hoogzwanger en heb geen zin om dan een feest te organiseren. Ik ga gewoon voor optie 2 die jij aangaf.
maandag 8 maart 2010 om 22:22
Jij bent gewoon de kern van het probleem in mijn ogen.
Jij hebt zelf aangegeven dat je jouw verjaardag niet bijzonder vindt. Maar je verwacht wel dat zíj het bijzonder genoeg vinden om moeite te doen om die dag langs te komen. Alsof je ze wilt testen. Je zegt 'nee', maar hoopt dat ze toch 'ruiken' dat je 'ja' bedoelt. Want dan zijn het écht goeie vriendinnen. Ik hoop niet dat je alles in het leven zo aanpakt, want dat zou wel veel teleurstellingen opleveren.
En die vriendin van je die ziek zwak en misselijk is... Wat ben jij veroordelend zeg. Je weet niet eens wat haar reden is. Als het je zo stoort aan haar, vertel het haar dan, ipv haar een beetje af te kammen. Nogmaals: jij bent niet 'de norm'.
Je kunt anderen niet veranderen, alleen jezelf. Ga een open een eerlijk gesprek met die meiden aan over je verwachtingen. Zal heel verhelderend werken (zou misschien wel uitkomen dat jij hele andere signalen afgeeft dan je zelf denkt). Hebben zij dan alsnog geen behoefte om meer inzet te tonen voor de vriendschap, dan weet jij (en zij overigens ook) ook genoeg. Toch?
Jij hebt zelf aangegeven dat je jouw verjaardag niet bijzonder vindt. Maar je verwacht wel dat zíj het bijzonder genoeg vinden om moeite te doen om die dag langs te komen. Alsof je ze wilt testen. Je zegt 'nee', maar hoopt dat ze toch 'ruiken' dat je 'ja' bedoelt. Want dan zijn het écht goeie vriendinnen. Ik hoop niet dat je alles in het leven zo aanpakt, want dat zou wel veel teleurstellingen opleveren.
En die vriendin van je die ziek zwak en misselijk is... Wat ben jij veroordelend zeg. Je weet niet eens wat haar reden is. Als het je zo stoort aan haar, vertel het haar dan, ipv haar een beetje af te kammen. Nogmaals: jij bent niet 'de norm'.
Je kunt anderen niet veranderen, alleen jezelf. Ga een open een eerlijk gesprek met die meiden aan over je verwachtingen. Zal heel verhelderend werken (zou misschien wel uitkomen dat jij hele andere signalen afgeeft dan je zelf denkt). Hebben zij dan alsnog geen behoefte om meer inzet te tonen voor de vriendschap, dan weet jij (en zij overigens ook) ook genoeg. Toch?
Een mens lijdt het meest onder het lijden dat hij vreest
maandag 8 maart 2010 om 22:42
quote:jackie23 schreef op 08 maart 2010 @ 21:33:
[...]
Oke, het verschil ligt er kennelijk in, als ik je woorden lees, dat een aantal meer waarde hechten aan het vieren van hun verjaardag dan dat jij dat doet en dus 'verwachten' dat je aanwezig bent. Prima. Ook hier wederom, scheve verwachtingen van elkaar, die niet duidelijk naar elkaar zijn uitgesproken, anders had er geen bonje over hoeven zijn.
De waarde van een vriendschap hangt toch niet af van het feit of je wel of niet op elkaars verjaardag aanwezig bent? Er zijn toch legio andere momenten om elkaar te zien? Tenzij het gaat om te laten zien 'hoeveel mensen er wel niet geweest zijn'.
Daarom had ik het woord moeten ook tussen haakjes geplaatst.
Jij bent van het late aankondigen en dan zie je wel. Hou je daar dan ook aan ipv het te verleggen dat jij wel moeite doet voor hun verjaardagen. Staat nogmaals los van elkaar.
Dat zij het niet leuk vinden als jij niet kunt is hun probleem, niet het jouwe en maak het ook niet het jouwe. En andersom dus ook niet.
[...]
Oke, het verschil ligt er kennelijk in, als ik je woorden lees, dat een aantal meer waarde hechten aan het vieren van hun verjaardag dan dat jij dat doet en dus 'verwachten' dat je aanwezig bent. Prima. Ook hier wederom, scheve verwachtingen van elkaar, die niet duidelijk naar elkaar zijn uitgesproken, anders had er geen bonje over hoeven zijn.
De waarde van een vriendschap hangt toch niet af van het feit of je wel of niet op elkaars verjaardag aanwezig bent? Er zijn toch legio andere momenten om elkaar te zien? Tenzij het gaat om te laten zien 'hoeveel mensen er wel niet geweest zijn'.
Daarom had ik het woord moeten ook tussen haakjes geplaatst.
Jij bent van het late aankondigen en dan zie je wel. Hou je daar dan ook aan ipv het te verleggen dat jij wel moeite doet voor hun verjaardagen. Staat nogmaals los van elkaar.
Dat zij het niet leuk vinden als jij niet kunt is hun probleem, niet het jouwe en maak het ook niet het jouwe. En andersom dus ook niet.
dinsdag 9 maart 2010 om 01:08
Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat jij voor en van jezelf een beeld creeert dat de perfectie zo dicht mogelijk nadert.
Je schrijft telkens weer dat jij altijd moeite doet, klaar staat, hulp biedt en ga zo maar door. Dan ga ik ervan uit dat jij vindt dat zoals jij het doet het ook zo hoort. En, sorry, dat vind ik nogal arrogant en egoistisch. Hoe jij doet, zou, in jouw ogen, de norm moeten zijn voor anderen. Dus verwacht je datgene terug dat je geeft. Anders heb je er problemen mee en bekijk je deze mensen op een negatieve manier.
Als ik jou was, zou ik voor mezelf de lat eens wat lager gaan leggen. Jij hoeft niet perfect te zijn, jij mag ook afzeggen, jij hoeft jezelf niet weg te cijferen, jij hoeft niet eens te voldoen aan datgene je zelf als norm ziet. Sta een beetje open voor het leven, ook voor hoe anderen het zien.
Accepteer je vriendinnen zoals ze zijn en zo niet, ben hier dan duidelijk in. Maar ik schat je een beetje in als iemand die een ander niet wil kwetsen en dat is en blijft voor mij een bijzonder egoistische levenswijze.
Je hoeft niets of niemand te zijn, dus wees!! Dat is voldoende en maakt het allemaal niet zo zwaar.
Je schrijft telkens weer dat jij altijd moeite doet, klaar staat, hulp biedt en ga zo maar door. Dan ga ik ervan uit dat jij vindt dat zoals jij het doet het ook zo hoort. En, sorry, dat vind ik nogal arrogant en egoistisch. Hoe jij doet, zou, in jouw ogen, de norm moeten zijn voor anderen. Dus verwacht je datgene terug dat je geeft. Anders heb je er problemen mee en bekijk je deze mensen op een negatieve manier.
Als ik jou was, zou ik voor mezelf de lat eens wat lager gaan leggen. Jij hoeft niet perfect te zijn, jij mag ook afzeggen, jij hoeft jezelf niet weg te cijferen, jij hoeft niet eens te voldoen aan datgene je zelf als norm ziet. Sta een beetje open voor het leven, ook voor hoe anderen het zien.
Accepteer je vriendinnen zoals ze zijn en zo niet, ben hier dan duidelijk in. Maar ik schat je een beetje in als iemand die een ander niet wil kwetsen en dat is en blijft voor mij een bijzonder egoistische levenswijze.
Je hoeft niets of niemand te zijn, dus wees!! Dat is voldoende en maakt het allemaal niet zo zwaar.
dinsdag 9 maart 2010 om 07:42
Waarom zeg je eigenlijk dat het je niet uit maakt of ze komen? Gelul, het maakt wel uit. Jouw uitnodiging is niet vrijblijvend, al presenteer je het wel zo.
Je had toch ook gewoon kunnen zeggen dat je het nu je 30 wordt wel een keer wil vieren? En een iets minder ongelukkige dag kunnen plannen?
Hoe kunnen jouw vriendinnen nou weten dat je je verjaardag nu ineens wel belangrijk vindt? En dat je nu eigenlijk gewoon verwacht dat ze wel komen?
Zij vinden hun eigen verjaardag blijkbaar wel belangrijk en verwachten gewoon dat jij er dan bent, daar zijn ze heel duidelijk over. Misschien had jij dat ook moeten zijn?
Je had toch ook gewoon kunnen zeggen dat je het nu je 30 wordt wel een keer wil vieren? En een iets minder ongelukkige dag kunnen plannen?
Hoe kunnen jouw vriendinnen nou weten dat je je verjaardag nu ineens wel belangrijk vindt? En dat je nu eigenlijk gewoon verwacht dat ze wel komen?
Zij vinden hun eigen verjaardag blijkbaar wel belangrijk en verwachten gewoon dat jij er dan bent, daar zijn ze heel duidelijk over. Misschien had jij dat ook moeten zijn?
Opinions are like assholes. Everybody has one.
dinsdag 9 maart 2010 om 07:56
Jij hebt zelf kennelijk jarenlang uitgedragen jouw verjaardag niet zo erg belangrijk te vinden (niet vieren of op het laatste moment te kennen geven het wel te vieren) en het sowieso niet zo leuk te vinden je verjaardag te vieren. Dan is het natuurlijk niet zo vreemd dat mensen het op den duur ook niet zo nauw meer nemen met jouw verjaardag. Aan de andere kant hecht je zelf blijkbaar wel veel waarde aan het bezoeken van anderen op hun verjaardag en waarom is mij niet helemaal duidelijk. Als het zo zou zijn dat je meent dat een verjaardag voor iemand belangrijk is, dan zou het in mijn ogen namelijk logischer zijn om wél alle kinderverjaardagen af te lopen en er bij de volwassenen zo nu en dan eentje te skippen. Kinderen lijken mij namelijk bij uitstek mensjes die dol zijn op het vieren van hun verjaardag, daar wekenlang naar uitkijken en dat ligt bij de meeste volwassenen toch wat minder gevoelig. Doordat je hier continu blijft benadrukken hoeveel je wel niet doet voor anderen, lijkt het er meer op dat je vooral je best doet de perfecte vriendin uit te hangen. Zo ook met de verjaardagen.
En ja, als je mensen de ruimte geeft om op andere momenten te komen, dan benutten ze die ruimte blijkbaar ook. Maar dan kan je ze m.i. vervolgens niet kwalijk gaan nemen dat ze gebruik hebben gemaakt van de ruimte die jíj ze gegeven hebt.
En ja, als je mensen de ruimte geeft om op andere momenten te komen, dan benutten ze die ruimte blijkbaar ook. Maar dan kan je ze m.i. vervolgens niet kwalijk gaan nemen dat ze gebruik hebben gemaakt van de ruimte die jíj ze gegeven hebt.
dinsdag 9 maart 2010 om 15:41
Purty; normaal gesproken geef ik inderdaad aan dat ik mijn verjaardag niet echt vier, maar als ze zin hebben dat ze natuurlijk van harte welkom zijn. Dit keer heb ik ze persoonlijk uitgenodigd omdat het mij wel gezellig leek....is het dan gek dat ik een beetje teleurgesteld in ze ben dat ze het nu zo makkelijk voorbij laten gaan? Dat ik wel alles op alles zet om gezellig naar hun verjaardag te gaan en ze dat bij mij niet doen? En v.w.b. vaak zieke vriendin; ik weet heel goed hoe zij in elkaar zit, al komt het misschien een beetje lullig over hoe ik het schrijf.
Dibbes; er is geen bonje...ik kijk wel uit, dat is het mij écht niet waard! Ik vind het alleen een beetje krom als zij wel bepaalde verwachtingen van mij hebben, maar geen zin hebben om zich andersom ook in te zetten voor mij. Als zij het niet leuk vinden als ik niet kom, dan trek ik mij dat echt aan. Dat vind ik vervelend, het zijn mijn vriendinnen en ik doe graag van alles om het leuk en gezellig te maken.
Rastafun; het woord egoistisch in jouw post steekt mij echt. Ik ben absoluut geen egoistisch persoon en zet de ander altijd voor mijzelf.
BWitched; zie mijn reactie aan Purty.
Celeone; ik hecht niet veel waarde aan verjaardagen, maar als vriendinnen aangeven dat ze het leuk vinden en waarderen dat ik langskom, dan doe ik daar mijn best voor.
Jullie hebben het steeds maar over dat ik mijn eigen gedrag 'de norm' vindt, maar is het écht zo gek om klaar te staan voor vriendinnen, je in te zetten voor een vriendschap en moeite te doen voor elkaar (in positieve zin)?? Ik dacht dat dat normaal was, daarom doe ik het ook.
Bedankt voor jullie reacties!
Dibbes; er is geen bonje...ik kijk wel uit, dat is het mij écht niet waard! Ik vind het alleen een beetje krom als zij wel bepaalde verwachtingen van mij hebben, maar geen zin hebben om zich andersom ook in te zetten voor mij. Als zij het niet leuk vinden als ik niet kom, dan trek ik mij dat echt aan. Dat vind ik vervelend, het zijn mijn vriendinnen en ik doe graag van alles om het leuk en gezellig te maken.
Rastafun; het woord egoistisch in jouw post steekt mij echt. Ik ben absoluut geen egoistisch persoon en zet de ander altijd voor mijzelf.
BWitched; zie mijn reactie aan Purty.
Celeone; ik hecht niet veel waarde aan verjaardagen, maar als vriendinnen aangeven dat ze het leuk vinden en waarderen dat ik langskom, dan doe ik daar mijn best voor.
Jullie hebben het steeds maar over dat ik mijn eigen gedrag 'de norm' vindt, maar is het écht zo gek om klaar te staan voor vriendinnen, je in te zetten voor een vriendschap en moeite te doen voor elkaar (in positieve zin)?? Ik dacht dat dat normaal was, daarom doe ik het ook.
Bedankt voor jullie reacties!
dinsdag 9 maart 2010 om 16:11
Jackie,hier nog een late reactie .
Ik zit in dezelfde situatie als jij met een groot verschil.Het is de familie die het elke keer laat afweten om op mijn en dochters verjaardag te komen .Vakanties,bruiloften ed vind ik redelijk om niet te komen .Eind volgende maand viert dochter haar verjaardag .Geeft eerst een feest voor collega,s en vrienden Op de dag zelf[zaterdag] familie uitgenodigd en niemand komt .Redenen : kaartmiddag van een club, vakantie,een zg vervoersprobleem en de klapper is mijn zus.Zij gaat naar de verjaardag van de opa van het vriendje van haar 15 jarige dochter .
Wij zijn er een beetje klaar mee . Het voelt niet gelijkwaardig meer Ik ga duidelijk maken dat we verjaardagen niet meer voor familie gaan vieren .Vriendinnen en vrienden komen wel bijna altijd op de verjaardag
Ik begrijp hoe jij je voelt ,alsof je een optie bent en geen prioriteit
Ik zit in dezelfde situatie als jij met een groot verschil.Het is de familie die het elke keer laat afweten om op mijn en dochters verjaardag te komen .Vakanties,bruiloften ed vind ik redelijk om niet te komen .Eind volgende maand viert dochter haar verjaardag .Geeft eerst een feest voor collega,s en vrienden Op de dag zelf[zaterdag] familie uitgenodigd en niemand komt .Redenen : kaartmiddag van een club, vakantie,een zg vervoersprobleem en de klapper is mijn zus.Zij gaat naar de verjaardag van de opa van het vriendje van haar 15 jarige dochter .
Wij zijn er een beetje klaar mee . Het voelt niet gelijkwaardig meer Ik ga duidelijk maken dat we verjaardagen niet meer voor familie gaan vieren .Vriendinnen en vrienden komen wel bijna altijd op de verjaardag
Ik begrijp hoe jij je voelt ,alsof je een optie bent en geen prioriteit
dinsdag 9 maart 2010 om 16:52
[quote]jackie23 schreef op 09 maart 2010 @ 15:41:
Rastafun; het woord egoistisch in jouw post steekt mij echt. Ik ben absoluut geen egoistisch persoon en zet de ander altijd voor mijzelf.
En wat is er dan niet egoistisch aan? Waarom zie jij het jezelf opzij zetten voor een ander als iets nobels? Waarom doe je dat?
Rastafun; het woord egoistisch in jouw post steekt mij echt. Ik ben absoluut geen egoistisch persoon en zet de ander altijd voor mijzelf.
En wat is er dan niet egoistisch aan? Waarom zie jij het jezelf opzij zetten voor een ander als iets nobels? Waarom doe je dat?
woensdag 10 maart 2010 om 20:31
quote:rastafun schreef op 09 maart 2010 @ 16:52:
[quote]jackie23 schreef op 09 maart 2010 @ 15:41:
Rastafun; het woord egoistisch in jouw post steekt mij echt. Ik ben absoluut geen egoistisch persoon en zet de ander altijd voor mijzelf.
En wat is er dan niet egoistisch aan? Waarom zie jij het jezelf opzij zetten voor een ander als iets nobels? Waarom doe je dat?Weer zoiets....jij maakt er iets van wat ik helemaal niet heb gezegd.
[quote]jackie23 schreef op 09 maart 2010 @ 15:41:
Rastafun; het woord egoistisch in jouw post steekt mij echt. Ik ben absoluut geen egoistisch persoon en zet de ander altijd voor mijzelf.
En wat is er dan niet egoistisch aan? Waarom zie jij het jezelf opzij zetten voor een ander als iets nobels? Waarom doe je dat?Weer zoiets....jij maakt er iets van wat ik helemaal niet heb gezegd.
donderdag 11 maart 2010 om 13:27
Ik denk ook dat je tegenstrijdige signalen uitzendt en teveel je eigen gewoonten op anderen projecteert. Uit je verhaal maak ik niet op dat ze geen moeite doen, alleen dat ze het ánders doen dan jij zou doen.
De ander altijd voor jezelf zetten is natuurlijk niet onvoorwaardelijk, die ander wordt wel geacht in het vervolg net zoveel (of in ieder geval meer dan nu) moeite voor jou te doen. Die voorwaarde is niet heel raar, maar het is wel handig je bewust te zijn van je eigen verwachtingen. 'Ik kom je altijd helpen, ik vind het geen probleem als je niet kunt vandaag, ik geef niets om verjaardagen'... hoe moet iemand daaruit begrijpen dat je eigenlijk bedoelt: 'deze verjaardag is toch wel belangrijk voor mij en ik zou het heel fijn vinden als je op die dag komt want anders voel ik me niet gewaardeerd'?
Eens met dametje 27: ik zou eens een algemeen gesprek aangaan over verwachtingen en wat je belangrijk vind in een vriendschap. En misschien eens benadrukken dat je moeite voor elkaar doen niet erg vindt, maar dat het alsnog moeite is en je dus tijd en energie investeert waar je graag een gelijkwaardige reactie op terug wilt. Want het zou heel goed kunnen dat jouw 'moeite doen' overkomt als 'nee joh, ben je mal, natúúrlijk breng ik je naar die afspraak, da's geen moeite!'
De ander altijd voor jezelf zetten is natuurlijk niet onvoorwaardelijk, die ander wordt wel geacht in het vervolg net zoveel (of in ieder geval meer dan nu) moeite voor jou te doen. Die voorwaarde is niet heel raar, maar het is wel handig je bewust te zijn van je eigen verwachtingen. 'Ik kom je altijd helpen, ik vind het geen probleem als je niet kunt vandaag, ik geef niets om verjaardagen'... hoe moet iemand daaruit begrijpen dat je eigenlijk bedoelt: 'deze verjaardag is toch wel belangrijk voor mij en ik zou het heel fijn vinden als je op die dag komt want anders voel ik me niet gewaardeerd'?
Eens met dametje 27: ik zou eens een algemeen gesprek aangaan over verwachtingen en wat je belangrijk vind in een vriendschap. En misschien eens benadrukken dat je moeite voor elkaar doen niet erg vindt, maar dat het alsnog moeite is en je dus tijd en energie investeert waar je graag een gelijkwaardige reactie op terug wilt. Want het zou heel goed kunnen dat jouw 'moeite doen' overkomt als 'nee joh, ben je mal, natúúrlijk breng ik je naar die afspraak, da's geen moeite!'
This is an unacceptable timeline
donderdag 11 maart 2010 om 15:29
quote:tyche schreef op 11 maart 2010 @ 13:27:
Ik denk ook dat je tegenstrijdige signalen uitzendt en teveel je eigen gewoonten op anderen projecteert. Uit je verhaal maak ik niet op dat ze geen moeite doen, alleen dat ze het ánders doen dan jij zou doen. Ik begrijp wat je bedoelt en ik ben niet zo van het 'voor wat hoort wat' principe, maar van uitgerekend die 2 meiden, die zo over de rooie gaan (niet overdreven) toen ik vorige keer niet kon komen op hun verjaardag, verwacht je dan toch dat ze snappen dat je het leuk vindt als ze komen? Nogmaals; normaal gesproken ben ik inderdaad helemaal vrijblijvend, deze keer heb ik ze speciaal uitgenodigd voor die dag.
De ander altijd voor jezelf zetten is natuurlijk niet onvoorwaardelijk, die ander wordt wel geacht in het vervolg net zoveel (of in ieder geval meer dan nu) moeite voor jou te doen. Die voorwaarde is niet heel raar, maar het is wel handig je bewust te zijn van je eigen verwachtingen. 'Ik kom je altijd helpen, ik vind het geen probleem als je niet kunt vandaag, ik geef niets om verjaardagen'... hoe moet iemand daaruit begrijpen dat je eigenlijk bedoelt: 'deze verjaardag is toch wel belangrijk voor mij en ik zou het heel fijn vinden als je op die dag komt want anders voel ik me niet gewaardeerd'? Dat laatste zou ik er niet zo bij zeggen, maar ik heb wel gezegd dat het mij ontzettend leuk lijkt als ze komen op mijn verjaardag.
Eens met dametje 27: ik zou eens een algemeen gesprek aangaan over verwachtingen en wat je belangrijk vind in een vriendschap. En misschien eens benadrukken dat je moeite voor elkaar doen niet erg vindt, maar dat het alsnog moeite is en je dus tijd en energie investeert waar je graag een gelijkwaardige reactie op terug wilt. Want het zou heel goed kunnen dat jouw 'moeite doen' overkomt als 'nee joh, ben je mal, natúúrlijk breng ik je naar die afspraak, da's geen moeite!'
Ik denk ook dat je tegenstrijdige signalen uitzendt en teveel je eigen gewoonten op anderen projecteert. Uit je verhaal maak ik niet op dat ze geen moeite doen, alleen dat ze het ánders doen dan jij zou doen. Ik begrijp wat je bedoelt en ik ben niet zo van het 'voor wat hoort wat' principe, maar van uitgerekend die 2 meiden, die zo over de rooie gaan (niet overdreven) toen ik vorige keer niet kon komen op hun verjaardag, verwacht je dan toch dat ze snappen dat je het leuk vindt als ze komen? Nogmaals; normaal gesproken ben ik inderdaad helemaal vrijblijvend, deze keer heb ik ze speciaal uitgenodigd voor die dag.
De ander altijd voor jezelf zetten is natuurlijk niet onvoorwaardelijk, die ander wordt wel geacht in het vervolg net zoveel (of in ieder geval meer dan nu) moeite voor jou te doen. Die voorwaarde is niet heel raar, maar het is wel handig je bewust te zijn van je eigen verwachtingen. 'Ik kom je altijd helpen, ik vind het geen probleem als je niet kunt vandaag, ik geef niets om verjaardagen'... hoe moet iemand daaruit begrijpen dat je eigenlijk bedoelt: 'deze verjaardag is toch wel belangrijk voor mij en ik zou het heel fijn vinden als je op die dag komt want anders voel ik me niet gewaardeerd'? Dat laatste zou ik er niet zo bij zeggen, maar ik heb wel gezegd dat het mij ontzettend leuk lijkt als ze komen op mijn verjaardag.
Eens met dametje 27: ik zou eens een algemeen gesprek aangaan over verwachtingen en wat je belangrijk vind in een vriendschap. En misschien eens benadrukken dat je moeite voor elkaar doen niet erg vindt, maar dat het alsnog moeite is en je dus tijd en energie investeert waar je graag een gelijkwaardige reactie op terug wilt. Want het zou heel goed kunnen dat jouw 'moeite doen' overkomt als 'nee joh, ben je mal, natúúrlijk breng ik je naar die afspraak, da's geen moeite!'
