Relaties
alle pijlers
Verjaardag
maandag 8 maart 2010 om 11:24
Graag hoor ik jullie mening over het volgende:
Ik ben binnenkort jarig. Ik hou er eerlijk gezegd nooit zo van om mijn verjaardag uitgebreid te vieren, dus meestal doe ik ’s avonds koffie en gebak (en natuurlijk drankjes en hapjes daarna) voor familie en vrienden; zo ook deze keer. Soms doe ik er ook helemaal niets aan en ik moet erbij zeggen dat ik geen type ben om weken van tevoren aan familie en vrienden aan te geven of en wanneer ik het vier. Nu baal ik er eigenlijk een beetje van dat sommige vriendinnen in mijn ogen deze keer niet echt moeite doen om langs te komen, maar misschien is dat wel mijn eigen schuld door mijn ‘wispelturige verjaardagviergedrag’ ?
Mijn familie en schoonfamilie komen gewoon ’s avonds.
Vriendin A; komt de ochtend na mijn verjaardag langs. Waarom? Geen idee.
Vriendin B; komt 2 dagen na mijn verjaardag langs omdat ze een tijdje ziek is geweest (griep) en “het écht niet trekt om op mijn verjaardag zelf langs te komen”. Nu komt ze dus 2 dagen later ’s avonds langs en gaat dan ’s middags naar bed (?).
Andere vriendin gaf aan ’s avonds niet te kunnen i.v.m. geen oppas hebben, geen probleem, zij komt eind van de middag even gezellig. Ja, het is een kort bezoekje, maar ze doet wel haar best om eventjes langs te komen.
Eigenlijk baal ik gewoon ontzettend dat ik, ondanks dat ik niet van mijn verjaardag vieren houd, er nu toch nog 3 dagen druk mee ben. En eigenlijk baal ik nog meer van mijzelf dat ik er niets van durf te zeggen tegen die vriendinnen.
Zelf doe ik altijd mijn uiterste best om langs te gaan, ook al ben ik niet lekker (in mijn ogen kan je je daar makkelijk overheen zetten als het geen heftige griep, koorts, o.i.d. is), als ik druk ben of wat dan ook. Ik moet er wel eerlijk bij zeggen dat ik met kinderverjaardagen wat makkelijker ben. Als ik dan niet kan, dan doe ik geen vreselijke moeite om toch nog te gaan. Dan bel ik altijd even om te feliciteren. Dit komt misschien ook omdat ik dat van anderen ook niet verwacht dat ze kosten wat kost op mijn zoontje zijn verjaardag komen en er zijn zo ontzettend veel kinderverjaardagen zijn bij ons in de vriendenkring dat je dat op een gegeven moment allemaal niet meer bij kan houden.
Zouden jullie deze post niet willen quoten? Ik wil ‘m i.v.m. herkenbaarheid later weer weghalen. Bedankt!
Ik ben binnenkort jarig. Ik hou er eerlijk gezegd nooit zo van om mijn verjaardag uitgebreid te vieren, dus meestal doe ik ’s avonds koffie en gebak (en natuurlijk drankjes en hapjes daarna) voor familie en vrienden; zo ook deze keer. Soms doe ik er ook helemaal niets aan en ik moet erbij zeggen dat ik geen type ben om weken van tevoren aan familie en vrienden aan te geven of en wanneer ik het vier. Nu baal ik er eigenlijk een beetje van dat sommige vriendinnen in mijn ogen deze keer niet echt moeite doen om langs te komen, maar misschien is dat wel mijn eigen schuld door mijn ‘wispelturige verjaardagviergedrag’ ?
Mijn familie en schoonfamilie komen gewoon ’s avonds.
Vriendin A; komt de ochtend na mijn verjaardag langs. Waarom? Geen idee.
Vriendin B; komt 2 dagen na mijn verjaardag langs omdat ze een tijdje ziek is geweest (griep) en “het écht niet trekt om op mijn verjaardag zelf langs te komen”. Nu komt ze dus 2 dagen later ’s avonds langs en gaat dan ’s middags naar bed (?).
Andere vriendin gaf aan ’s avonds niet te kunnen i.v.m. geen oppas hebben, geen probleem, zij komt eind van de middag even gezellig. Ja, het is een kort bezoekje, maar ze doet wel haar best om eventjes langs te komen.
Eigenlijk baal ik gewoon ontzettend dat ik, ondanks dat ik niet van mijn verjaardag vieren houd, er nu toch nog 3 dagen druk mee ben. En eigenlijk baal ik nog meer van mijzelf dat ik er niets van durf te zeggen tegen die vriendinnen.
Zelf doe ik altijd mijn uiterste best om langs te gaan, ook al ben ik niet lekker (in mijn ogen kan je je daar makkelijk overheen zetten als het geen heftige griep, koorts, o.i.d. is), als ik druk ben of wat dan ook. Ik moet er wel eerlijk bij zeggen dat ik met kinderverjaardagen wat makkelijker ben. Als ik dan niet kan, dan doe ik geen vreselijke moeite om toch nog te gaan. Dan bel ik altijd even om te feliciteren. Dit komt misschien ook omdat ik dat van anderen ook niet verwacht dat ze kosten wat kost op mijn zoontje zijn verjaardag komen en er zijn zo ontzettend veel kinderverjaardagen zijn bij ons in de vriendenkring dat je dat op een gegeven moment allemaal niet meer bij kan houden.
Zouden jullie deze post niet willen quoten? Ik wil ‘m i.v.m. herkenbaarheid later weer weghalen. Bedankt!
maandag 8 maart 2010 om 12:46
quote:Zennah schreef op 08 maart 2010 @ 12:38:
[...]
Mischien is dat zo?
Leg de focus op je gezin en famillie en op goede vriendinnen/ vrienden. Die ook altijd voor jou klaar staan.
En de energievreters iets meer laten liggen maar ook minder verwachten van deze groep.Zennah; vriendin A ken ik 21 jaar, vriendin B ken ik 13 jaar.
[...]
Mischien is dat zo?
Leg de focus op je gezin en famillie en op goede vriendinnen/ vrienden. Die ook altijd voor jou klaar staan.
En de energievreters iets meer laten liggen maar ook minder verwachten van deze groep.Zennah; vriendin A ken ik 21 jaar, vriendin B ken ik 13 jaar.
maandag 8 maart 2010 om 12:46
quote:jackie23 schreef op 08 maart 2010 @ 12:45:
[...]
Ik vind het juist helemaal niet erg om moeite te doen voor iemand, maar ik merk dat ik het de laatste tijd een beetje zuur vind om te merken dat veel van 1 kant komt.
Moeite en zuur. En ook nog eens van 1 kant.
Kind, ik zou ermee stoppen. Je hebt toch duidelijk niets aan die vriendinnen.
[...]
Ik vind het juist helemaal niet erg om moeite te doen voor iemand, maar ik merk dat ik het de laatste tijd een beetje zuur vind om te merken dat veel van 1 kant komt.
Moeite en zuur. En ook nog eens van 1 kant.
Kind, ik zou ermee stoppen. Je hebt toch duidelijk niets aan die vriendinnen.
maandag 8 maart 2010 om 12:48
maandag 8 maart 2010 om 12:49
Whopper; lees de stukjes van Pure_Vanity van eerder even, daar gaat het wel over mij als vriendin die iemand er z.s.m. uit wil werken.
Quote van 12.18 uur:
Je verwacht wel dat ze op een ongunstig tijdstip langskomen, maar wil geen moeite doen om het in het weekend te vieren?
Je zeurt over vriendinnen die maar een uurtje komen, maar viert het wel bewust doordeweeks, zodat ze na een uurtje weer weg zijn ipv gezellig te blijven hangen. En verder hou je niet van verjaardagen, maar als je vriendinnen niet willen komen dan vind je dat niet kunnen. Je verwacht dus dat ze komen maar wel zo snel mogelijk weer weg gaan.
Ik zou me ook niet echt welkom voelen als ik jou zo hoor.
Quote van 12.18 uur:
Je verwacht wel dat ze op een ongunstig tijdstip langskomen, maar wil geen moeite doen om het in het weekend te vieren?
Je zeurt over vriendinnen die maar een uurtje komen, maar viert het wel bewust doordeweeks, zodat ze na een uurtje weer weg zijn ipv gezellig te blijven hangen. En verder hou je niet van verjaardagen, maar als je vriendinnen niet willen komen dan vind je dat niet kunnen. Je verwacht dus dat ze komen maar wel zo snel mogelijk weer weg gaan.
Ik zou me ook niet echt welkom voelen als ik jou zo hoor.
maandag 8 maart 2010 om 12:50
Ik kan me het van beide kanten voorstellen, jij baalt dat ze niet komen, zij vinden een doordeweekse dag vermoeiend om te komen. Moeten ze eerst thuis nog eten maken, zich weer opknappen en de deur uitgaan.
Als je ze nu uitnodigd voor het eten is de weg al makkelijker om te komen, hoeven ze niet eerst naar huis, maar kunnen ze rechtstreeks naar jou.
Is ook gezellig en een pot soep is zo gemaakt, wat lekkere broodjes erbij en klaar, hoeft het niet lang te duren kunnen ze weer vroeg weg,waarschijnlijk morgen weer werken.
Is misschien een idee.
Als je ze nu uitnodigd voor het eten is de weg al makkelijker om te komen, hoeven ze niet eerst naar huis, maar kunnen ze rechtstreeks naar jou.
Is ook gezellig en een pot soep is zo gemaakt, wat lekkere broodjes erbij en klaar, hoeft het niet lang te duren kunnen ze weer vroeg weg,waarschijnlijk morgen weer werken.
Is misschien een idee.
maandag 8 maart 2010 om 12:54
Nee, inderdaad, ik bedoelde dat ik dan liever niet naar een verjaardag ga en bij een goede vriendin wel graag ga (al komt het wel zo over alsof je er toch geen zin in hebt en voelen vriendinnen dat ook). Als ze altijd al ziek zwak en misselijk zijn en een uurtje komen dan klinkt het niet alsof ze het erg leuk vinden om langs te komen. Als ze dan van jou weten dat je verjaardagen niet zoveel aan vindt (want dat weten ze vast wel toch?), dan hebben ze er misschien gewoon geen zin in en gaan andere verplichtingen voor.
Misschien moet je gewoon afwachten wie er komen en kijken hoe het met die vriendschappen zit? Of ze je nog wel leuk genoeg vindt en jij hen? Probeer een leuke verjaardag te vieren met de mensen die komen en laat de rest of niet komen of een andere keer. Wat heb je er aan als ze tegen hun zin komen?
Misschien moet je gewoon afwachten wie er komen en kijken hoe het met die vriendschappen zit? Of ze je nog wel leuk genoeg vindt en jij hen? Probeer een leuke verjaardag te vieren met de mensen die komen en laat de rest of niet komen of een andere keer. Wat heb je er aan als ze tegen hun zin komen?
maandag 8 maart 2010 om 12:55
Ik snap het wel hoor. Jij doet moeite om je verjaardag te vieren, terwijl je er eigenlijk niet echt op zit te wachten, en dan komt er weinig positieve respons op.
En omdat je er al niet zoveel van houdt lijkt het mij heel vervelend om uiteindelijk dan drie dagen verplicht "verjaardag te vieren"
Ik heb vaak tijdens mijn verjaardag precies hetzelfde. Vier het dan wel altijd op zondag (omdat mensen vaak op maandag werken en dus bijtijds weer naar huis gaan) maar negen van de tien keer kunnen een aantal niet.
Heb me er maar overheen gezet en als de verjaardag van die personen langskomt weet ik ook dat ik me niet volledig hoef uiot te sloven,.
Zo heb ik bv. drie jaar geen cadeautjes van een bepaald iemand gehad (vergeten, krijg je nog wel, etc.) Vond ik in het begin heel storend maar begrijp nu ook dat dat persoon gewoon te druk was om daar aan te denken, maar dacht wel aan mij. En dat vind ik nu wel genoeg, maar eerst niet.
Ik denk dat je het een beetje moet laten gaan en volgend jaar moet zeggen: Ik vier mijn verjaardag zus en zo, en anders is het pech.
Zo doe ik het nu en ben erg blij met hoe mijn verjaardagen nu verlopen.
Succes iig.
En omdat je er al niet zoveel van houdt lijkt het mij heel vervelend om uiteindelijk dan drie dagen verplicht "verjaardag te vieren"
Ik heb vaak tijdens mijn verjaardag precies hetzelfde. Vier het dan wel altijd op zondag (omdat mensen vaak op maandag werken en dus bijtijds weer naar huis gaan) maar negen van de tien keer kunnen een aantal niet.
Heb me er maar overheen gezet en als de verjaardag van die personen langskomt weet ik ook dat ik me niet volledig hoef uiot te sloven,.
Zo heb ik bv. drie jaar geen cadeautjes van een bepaald iemand gehad (vergeten, krijg je nog wel, etc.) Vond ik in het begin heel storend maar begrijp nu ook dat dat persoon gewoon te druk was om daar aan te denken, maar dacht wel aan mij. En dat vind ik nu wel genoeg, maar eerst niet.
Ik denk dat je het een beetje moet laten gaan en volgend jaar moet zeggen: Ik vier mijn verjaardag zus en zo, en anders is het pech.
Zo doe ik het nu en ben erg blij met hoe mijn verjaardagen nu verlopen.
Succes iig.
maandag 8 maart 2010 om 13:10
quote:jackie23 schreef op 08 maart 2010 @ 12:26:
Ik snap gewoon niet zo goed waarom vriendin B niet op verjaardag zelf kan komen, want dan is ze zo moe 's avonds, maar 2 dagen later kan wel (is ook door de weekse dag). Op mij komt het over als weinig moeite doen. Moeite doen is proberen je aan te passen aan de ander.quote:jackie23 schreef op 08 maart 2010 @ 12:30:Ja, volgens mij gaan ze door de weeks wel eens weg. En over dat 'bijkomen', ze zijn potverdorie eind 20, het zijn geen oude wijven! Ik ben 6 maanden zwanger, moeder van een druk baasje van 4 jaar, parttime baan en toch doe ik moeite!quote:jackie23 schreef op 08 maart 2010 @ 12:30:
Ja, volgens mij gaan ze door de weeks wel eens weg. En over dat 'bijkomen', ze zijn potverdorie eind 20, het zijn geen oude wijven! Ik ben 6 maanden zwanger, moeder van een druk baasje van 4 jaar, parttime baan en toch doe ik moeite!quote:jackie23 schreef op 08 maart 2010 @ 12:34:Misschien doe ik wel teveel moeite voor vriendinnen.quote:jackie23 schreef op 08 maart 2010 @ 12:37:Misschien ben ik te veeleisend?quote:jackie23 schreef op 08 maart 2010 @ 12:45:Ik vind het juist helemaal niet erg om moeite te doen voor iemand, maar ik merk dat ik het de laatste tijd een beetje zuur vind om te merken dat veel van 1 kant komt.
Lees je eigen posts nou eens terug.
Overal komt naar voren dat jij vindt dat je meer moeite doet dan een ander.
Als je dat nou allemaal echt zo vindt, dan stop je toch met deze in jouw ogen energie vretende vriendschappen?
Bovendien vind ik dat je je een beetje in een slachtoffer rol neerzet.
Kijk mij eens moeite doen en ik krijg er niets voor terug.
Ik ga altijd naar een verjaardag omdat ik het zelf graag wil
Niet omdat de ander verwacht dat ik kom.
En zo gaan mijn vrienden ook met mij om.
het moet namelijk leuk zijn om bij elkaar lang te gaan.
En tuurlijk vind ik een kamer voor gillende kindertjes soms wat minder leuk als ik op visite ben.
Maar ik weet dat mijn vriendin het leuk vind als ik er ben, en dus vind ik het ook leuk.
Maar als zij niet komt omdat ze geen oppas kan vinden voor de kleintjes ga ik daar echt niet over zeuren.
Meid dan kom je toch gewoon een andere dag...
Ik vind het geen moeite om bij vriendinnen langs te gaan en daarom vind ik het zo raar dat jij steeds zegt, ik doe er wel moeite voor....
Misschien moet je je vriendschappen eens onder de loep nemen....
Ik snap gewoon niet zo goed waarom vriendin B niet op verjaardag zelf kan komen, want dan is ze zo moe 's avonds, maar 2 dagen later kan wel (is ook door de weekse dag). Op mij komt het over als weinig moeite doen. Moeite doen is proberen je aan te passen aan de ander.quote:jackie23 schreef op 08 maart 2010 @ 12:30:Ja, volgens mij gaan ze door de weeks wel eens weg. En over dat 'bijkomen', ze zijn potverdorie eind 20, het zijn geen oude wijven! Ik ben 6 maanden zwanger, moeder van een druk baasje van 4 jaar, parttime baan en toch doe ik moeite!quote:jackie23 schreef op 08 maart 2010 @ 12:30:
Ja, volgens mij gaan ze door de weeks wel eens weg. En over dat 'bijkomen', ze zijn potverdorie eind 20, het zijn geen oude wijven! Ik ben 6 maanden zwanger, moeder van een druk baasje van 4 jaar, parttime baan en toch doe ik moeite!quote:jackie23 schreef op 08 maart 2010 @ 12:34:Misschien doe ik wel teveel moeite voor vriendinnen.quote:jackie23 schreef op 08 maart 2010 @ 12:37:Misschien ben ik te veeleisend?quote:jackie23 schreef op 08 maart 2010 @ 12:45:Ik vind het juist helemaal niet erg om moeite te doen voor iemand, maar ik merk dat ik het de laatste tijd een beetje zuur vind om te merken dat veel van 1 kant komt.
Lees je eigen posts nou eens terug.
Overal komt naar voren dat jij vindt dat je meer moeite doet dan een ander.
Als je dat nou allemaal echt zo vindt, dan stop je toch met deze in jouw ogen energie vretende vriendschappen?
Bovendien vind ik dat je je een beetje in een slachtoffer rol neerzet.
Kijk mij eens moeite doen en ik krijg er niets voor terug.
Ik ga altijd naar een verjaardag omdat ik het zelf graag wil
Niet omdat de ander verwacht dat ik kom.
En zo gaan mijn vrienden ook met mij om.
het moet namelijk leuk zijn om bij elkaar lang te gaan.
En tuurlijk vind ik een kamer voor gillende kindertjes soms wat minder leuk als ik op visite ben.
Maar ik weet dat mijn vriendin het leuk vind als ik er ben, en dus vind ik het ook leuk.
Maar als zij niet komt omdat ze geen oppas kan vinden voor de kleintjes ga ik daar echt niet over zeuren.
Meid dan kom je toch gewoon een andere dag...
Ik vind het geen moeite om bij vriendinnen langs te gaan en daarom vind ik het zo raar dat jij steeds zegt, ik doe er wel moeite voor....
Misschien moet je je vriendschappen eens onder de loep nemen....
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
maandag 8 maart 2010 om 13:11
Jij projecteert je eigen verwachtingen op andere mensen. Dat is vragen om teleurstellingen. Want een ander kan nooit aan die eisen voldoen.
Ik vind verder dat je wel erg oordeelt over andere mensen. Die vriendin is ziek zwak en misselijk en die andere heeft geen kinderen, dus wat zeurt ze nou en ze wonen zo dichtbij.
Persoonlijk zou ik dat niet in een vriendin waarderen, al die oordelen. Neem ze zoals ze zijn, geniet er van als ze er zijn en laat het wat meer los. Dan zie je wel of je vriendschappen houdbaar zijn. En zijn ze dat niet, dan passen deze mensen niet bij je en kun je beter investeren in andere mensen.
Ik vind verder dat je wel erg oordeelt over andere mensen. Die vriendin is ziek zwak en misselijk en die andere heeft geen kinderen, dus wat zeurt ze nou en ze wonen zo dichtbij.
Persoonlijk zou ik dat niet in een vriendin waarderen, al die oordelen. Neem ze zoals ze zijn, geniet er van als ze er zijn en laat het wat meer los. Dan zie je wel of je vriendschappen houdbaar zijn. En zijn ze dat niet, dan passen deze mensen niet bij je en kun je beter investeren in andere mensen.
Ook als je naast me ligt, je gezicht opnieuw het mooiste blijkt te zijn
maandag 8 maart 2010 om 13:29
quote:elninjoo schreef op 08 maart 2010 @ 12:52:
Wanneer begon je te merken dat je vriendinnen minder moeite voor de vriendschap willen doen? Is dat misschien vanaf 't moment dat je moeder bent geworden? Misschien is dat 't punt waarop de dingen tussen jullie gaan verwateren vanwege de veranderingen in interesses.
Ik heb er juist erg op geprobeerd te letten, dat ik ook nog in vriendinnen investeerde toen ik moeder werd en dat ik niet altijd alleen maar over mijn kind praatte.
Weet je, ik denk dat het gewoon aan mij ligt. Bij deze 2 vriendinnen is het altijd zo geweest dat ik vaker naar hun toe ging, dan zij naar mij. En ik snap ook wel waar dat aan ligt, ik zeg snel 'joh, ik kom wel naar jou toe!'.
Wanneer begon je te merken dat je vriendinnen minder moeite voor de vriendschap willen doen? Is dat misschien vanaf 't moment dat je moeder bent geworden? Misschien is dat 't punt waarop de dingen tussen jullie gaan verwateren vanwege de veranderingen in interesses.
Ik heb er juist erg op geprobeerd te letten, dat ik ook nog in vriendinnen investeerde toen ik moeder werd en dat ik niet altijd alleen maar over mijn kind praatte.
Weet je, ik denk dat het gewoon aan mij ligt. Bij deze 2 vriendinnen is het altijd zo geweest dat ik vaker naar hun toe ging, dan zij naar mij. En ik snap ook wel waar dat aan ligt, ik zeg snel 'joh, ik kom wel naar jou toe!'.
maandag 8 maart 2010 om 13:31
quote:jackie23 schreef op 08 maart 2010 @ 12:26:
[...]
Ik snap gewoon niet zo goed waarom vriendin B niet op verjaardag zelf kan komen, want dan is ze zo moe 's avonds, maar 2 dagen later kan wel (is ook door de weekse dag). Op mij komt het over als weinig moeite doen. Moeite doen is proberen je aan te passen aan de ander.
Je begint de zin met 'ik snap gewoon niet zo goed' en eindigt met een invulling en de zoveelste 'moeite' bewerking. Waarom hou je het niet bij 'niet snappen' en praat je er met haar over?
quote:jackie23 schreef op 08 maart 2010 @ 12:28:
[...]
gevoel van 1 kant. Ik ben een persoon die erg veel moeite doet voor vriendinnen. Waarom zou je op een door de weekse avond niet bij een vriendin langsgaan? Omdat je anders te laat op bed ligt? Ik ga zelfs nog langs bij een vriendin die 55 km. verderop woont als ze dat vraagt.
Waarom kan jij de andere leefwijze of keuzes van iemand niet accepteren? Wat jij doet hoeft een ander niet te doen, het is niet de norm.
quote:jackie23 schreef op 08 maart 2010 @ 12:30:
[...]
Ja, volgens mij gaan ze door de weeks wel eens weg. En over dat 'bijkomen', ze zijn potverdorie eind 20, het zijn geen oude wijven! Ik ben 6 maanden zwanger, moeder van een druk baasje van 4 jaar, parttime baan en toch doe ik moeite!
Klinkt niet echt aardig dit. Hoe kan je nou de 'moeite' vergelijken? Het lijkt of je ze niet kent, terwijl je eerder schrijft al 13 en 21 jaar met ze om te gaan. Hoe kan dat? Heb je een beeld van hun leven?
Ik vind je verschrikkelijk veroordelend, mogelijk komt dat voort uit frustratie en is het een momentopname, maar met deze instelling hou je echt geen vrienden over.
[...]
Ik snap gewoon niet zo goed waarom vriendin B niet op verjaardag zelf kan komen, want dan is ze zo moe 's avonds, maar 2 dagen later kan wel (is ook door de weekse dag). Op mij komt het over als weinig moeite doen. Moeite doen is proberen je aan te passen aan de ander.
Je begint de zin met 'ik snap gewoon niet zo goed' en eindigt met een invulling en de zoveelste 'moeite' bewerking. Waarom hou je het niet bij 'niet snappen' en praat je er met haar over?
quote:jackie23 schreef op 08 maart 2010 @ 12:28:
[...]
gevoel van 1 kant. Ik ben een persoon die erg veel moeite doet voor vriendinnen. Waarom zou je op een door de weekse avond niet bij een vriendin langsgaan? Omdat je anders te laat op bed ligt? Ik ga zelfs nog langs bij een vriendin die 55 km. verderop woont als ze dat vraagt.
Waarom kan jij de andere leefwijze of keuzes van iemand niet accepteren? Wat jij doet hoeft een ander niet te doen, het is niet de norm.
quote:jackie23 schreef op 08 maart 2010 @ 12:30:
[...]
Ja, volgens mij gaan ze door de weeks wel eens weg. En over dat 'bijkomen', ze zijn potverdorie eind 20, het zijn geen oude wijven! Ik ben 6 maanden zwanger, moeder van een druk baasje van 4 jaar, parttime baan en toch doe ik moeite!
Klinkt niet echt aardig dit. Hoe kan je nou de 'moeite' vergelijken? Het lijkt of je ze niet kent, terwijl je eerder schrijft al 13 en 21 jaar met ze om te gaan. Hoe kan dat? Heb je een beeld van hun leven?
Ik vind je verschrikkelijk veroordelend, mogelijk komt dat voort uit frustratie en is het een momentopname, maar met deze instelling hou je echt geen vrienden over.
maandag 8 maart 2010 om 13:33
quote:pure_vanity schreef op 08 maart 2010 @ 12:54:
Nee, inderdaad, ik bedoelde dat ik dan liever niet naar een verjaardag ga en bij een goede vriendin wel graag ga (al komt het wel zo over alsof je er toch geen zin in hebt en voelen vriendinnen dat ook). Als ze altijd al ziek zwak en misselijk zijn en een uurtje komen dan klinkt het niet alsof ze het erg leuk vinden om langs te komen. Van deze vriendin weet ik dat het bij al haar vriendinnen zo gaat. Bij haar is het vaker afzeggen als doorgaan zeg maar. Ze roept regelmatig dat ik haar zo dierbaar ben en ze stuurt kaartjes met dat soort teksten. Als ze dan van jou weten dat je verjaardagen niet zoveel aan vindt (want dat weten ze vast wel toch?), dan hebben ze er misschien gewoon geen zin in en gaan andere verplichtingen voor. Daar heb je een goed punt, ik heb tenslotte altijd geroepen dat het geen verplichting is en dat het echt niet uitmaakt als ze niet kunnen, dus daarom denken ze er nu misschien zo makkelijk over.
Misschien moet je gewoon afwachten wie er komen en kijken hoe het met die vriendschappen zit? Of ze je nog wel leuk genoeg vindt en jij hen? Probeer een leuke verjaardag te vieren met de mensen die komen en laat de rest of niet komen of een andere keer. Wat heb je er aan als ze tegen hun zin komen?
Nee, inderdaad, ik bedoelde dat ik dan liever niet naar een verjaardag ga en bij een goede vriendin wel graag ga (al komt het wel zo over alsof je er toch geen zin in hebt en voelen vriendinnen dat ook). Als ze altijd al ziek zwak en misselijk zijn en een uurtje komen dan klinkt het niet alsof ze het erg leuk vinden om langs te komen. Van deze vriendin weet ik dat het bij al haar vriendinnen zo gaat. Bij haar is het vaker afzeggen als doorgaan zeg maar. Ze roept regelmatig dat ik haar zo dierbaar ben en ze stuurt kaartjes met dat soort teksten. Als ze dan van jou weten dat je verjaardagen niet zoveel aan vindt (want dat weten ze vast wel toch?), dan hebben ze er misschien gewoon geen zin in en gaan andere verplichtingen voor. Daar heb je een goed punt, ik heb tenslotte altijd geroepen dat het geen verplichting is en dat het echt niet uitmaakt als ze niet kunnen, dus daarom denken ze er nu misschien zo makkelijk over.
Misschien moet je gewoon afwachten wie er komen en kijken hoe het met die vriendschappen zit? Of ze je nog wel leuk genoeg vindt en jij hen? Probeer een leuke verjaardag te vieren met de mensen die komen en laat de rest of niet komen of een andere keer. Wat heb je er aan als ze tegen hun zin komen?
maandag 8 maart 2010 om 13:42
Jackie, ik val in herhaling...maar kies eieren voor je geld.
Ben je niet tevreden met ze dan toch niet..
Waarom aan iets of iemand vast blijven klampen uit gewoonten? Of omdat je ze jaren kent?
Wel moet je echt je verwachtingen bijstellen.
En wat Elninjoo ook aangeeft, jij bent moeder en zij niet. Dit kan voor afstand zorgen binnen een vriendschap zeker als de basis niet sterk was.
Ik ben moeder ik heb 2 vriendinnen verloren. Of beter gezegd ik heb het laten doodbloeden...scheelt een hoop gezeur.
En ik haat zeuren
Ben je niet tevreden met ze dan toch niet..
Waarom aan iets of iemand vast blijven klampen uit gewoonten? Of omdat je ze jaren kent?
Wel moet je echt je verwachtingen bijstellen.
En wat Elninjoo ook aangeeft, jij bent moeder en zij niet. Dit kan voor afstand zorgen binnen een vriendschap zeker als de basis niet sterk was.
Ik ben moeder ik heb 2 vriendinnen verloren. Of beter gezegd ik heb het laten doodbloeden...scheelt een hoop gezeur.
En ik haat zeuren
maandag 8 maart 2010 om 13:48
quote:Zennah schreef op 08 maart 2010 @ 12:38:
[...]
Mischien is dat zo?
Leg de focus op je gezin en famillie en op goede vriendinnen/ vrienden. Die ook altijd voor jou klaar staan.
En de energievreters iets meer laten liggen maar ook minder verwachten van deze groep.Hier wilde ik ook nog even op reageren....dat is een hele goede en misschien moet ik mij niet vast blijven klampen aan vriendschappen die ik voort blijf zetten omdat 'ze al zo oud zijn'.
[...]
Mischien is dat zo?
Leg de focus op je gezin en famillie en op goede vriendinnen/ vrienden. Die ook altijd voor jou klaar staan.
En de energievreters iets meer laten liggen maar ook minder verwachten van deze groep.Hier wilde ik ook nog even op reageren....dat is een hele goede en misschien moet ik mij niet vast blijven klampen aan vriendschappen die ik voort blijf zetten omdat 'ze al zo oud zijn'.
maandag 8 maart 2010 om 14:01
quote:jackie23 schreef op 08 maart 2010 @ 13:48:
[...]
Hier wilde ik ook nog even op reageren....dat is een hele goede en misschien moet ik mij niet vast blijven klampen aan vriendschappen die ik voort blijf zetten omdat 'ze al zo oud zijn'.
Misschien voel je je er beter bij als je het probeert los te laten.
Als moeder heb je het al druk genoeg...als je je om dit soort zaken gaat druk maken
Geniet! Alvast gefeliciteerd.
[...]
Hier wilde ik ook nog even op reageren....dat is een hele goede en misschien moet ik mij niet vast blijven klampen aan vriendschappen die ik voort blijf zetten omdat 'ze al zo oud zijn'.
Misschien voel je je er beter bij als je het probeert los te laten.
Als moeder heb je het al druk genoeg...als je je om dit soort zaken gaat druk maken
Geniet! Alvast gefeliciteerd.
maandag 8 maart 2010 om 16:44
Jackie, ik snap je probleem helemaal niet. Je houdt niet van je verjaardag vieren, maar je vindt het wel erg als je vriendinnen niet op de dag zelf komen. Als ze op een andere dag komen, dan is het toch gewoon leuk dat je een vriendin ziet die dag, net als een 'gewone' afspraak met een vriendin? En als de tijden/dag die zij voorstellen niet uitkomen, kan je dat toch gewoon zeggen en een andere tijd voorstellen?
Je klaagt dat je vriendinnen zich niet hetzelfde gedragen als jij (bijv. wel naar een verjaardag gaan als je niet lekker bent). Maak het jezelf makkelijk en verwacht gewoon niet dat anderen hetzelfde in elkaar zitten als jij. Ik ga bijv. ook niet graag naar een feestje als ik ziekig ben, dan geef ik die vriend(in) liever meer "quality" aandacht op een moment dat ik wel fit ben. Het is toch juist vervelend voor je vriendin dat ze zich vaak niet lekker voelt?
Als jij het gevoel hebt dat de vriendschap sowieso teveel van 1 (namelijk jouw) kant komt, is dat een ander verhaal. Dan moet je kiezen of je wat minder gaat investeren, er eens een goed gesprek met haar/hen over wil hebben, of wat dan ook. Maar dat lijkt me allemaal weinig met je verjaardag te maken te hebben. Succes!
Je klaagt dat je vriendinnen zich niet hetzelfde gedragen als jij (bijv. wel naar een verjaardag gaan als je niet lekker bent). Maak het jezelf makkelijk en verwacht gewoon niet dat anderen hetzelfde in elkaar zitten als jij. Ik ga bijv. ook niet graag naar een feestje als ik ziekig ben, dan geef ik die vriend(in) liever meer "quality" aandacht op een moment dat ik wel fit ben. Het is toch juist vervelend voor je vriendin dat ze zich vaak niet lekker voelt?
Als jij het gevoel hebt dat de vriendschap sowieso teveel van 1 (namelijk jouw) kant komt, is dat een ander verhaal. Dan moet je kiezen of je wat minder gaat investeren, er eens een goed gesprek met haar/hen over wil hebben, of wat dan ook. Maar dat lijkt me allemaal weinig met je verjaardag te maken te hebben. Succes!
maandag 8 maart 2010 om 19:40
Ik begrijp dat mijn verhaal tegenstrijdig overkomt; ik hou inderdaad niet van verjaardagen (zowel die van mijzelf als die van anderen), daarom vier ik het ook nooit uitgebreid. Ik nodig mensen nooit echt speciaal uit en vier het ook nooit echt. Leuk als je komt, zo niet, dan ook goed.
Waarom zit het mij nu dan toch dwars? Ik weet het eigenlijk zelf ook niet. Ik word 30, misschien ligt het daaraan? Misschien komt mijn frustratie helemaal niet van verjaardagsvisite die niet kan/wil komen...ik merk zelf dat ik mij steeds vaker stoor aan het feit dat alles zo afstandelijk is. Het is natuurlijk tegenwoordig normaal om alles via mail/sms te doen, maar ik vind het vaak onpersoonlijk en zo makkelijk. Ik bel liever als dat ik via Hyves een krabbel stuur.
En v.w.b. het zinnetje 'moeite doen'; ik denk dat jullie het anders opvatten als dat ik bedoel. Wat ik ermee bedoel is je inzetten voor de ander. Als voorbeeld; een vriendin zegt dat zij niet lekker in haar vel zit en vraagt of ik langs wil komen, dan zet ik alles op alles om er voor haar te zijn. Word ik uitgenodigd voor haar verjaardag, dan doe ik heel erg mijn best om langs te komen. En het zit mij misschien gewoon een beetje dwars dat ik voor mijn gevoel meer investeer dan de ander (in het geval van die 2 vriendinnen)....laat ik voorop stellen, dat zij niet de enige 2 vriendinnen zijn die ik heb. Gelukkig zijn er ook een paar lieve meiden die de dag zelf even langskomen ook al is het maar even. Dat kan ik heel erg waarderen.
Waarom zit het mij nu dan toch dwars? Ik weet het eigenlijk zelf ook niet. Ik word 30, misschien ligt het daaraan? Misschien komt mijn frustratie helemaal niet van verjaardagsvisite die niet kan/wil komen...ik merk zelf dat ik mij steeds vaker stoor aan het feit dat alles zo afstandelijk is. Het is natuurlijk tegenwoordig normaal om alles via mail/sms te doen, maar ik vind het vaak onpersoonlijk en zo makkelijk. Ik bel liever als dat ik via Hyves een krabbel stuur.
En v.w.b. het zinnetje 'moeite doen'; ik denk dat jullie het anders opvatten als dat ik bedoel. Wat ik ermee bedoel is je inzetten voor de ander. Als voorbeeld; een vriendin zegt dat zij niet lekker in haar vel zit en vraagt of ik langs wil komen, dan zet ik alles op alles om er voor haar te zijn. Word ik uitgenodigd voor haar verjaardag, dan doe ik heel erg mijn best om langs te komen. En het zit mij misschien gewoon een beetje dwars dat ik voor mijn gevoel meer investeer dan de ander (in het geval van die 2 vriendinnen)....laat ik voorop stellen, dat zij niet de enige 2 vriendinnen zijn die ik heb. Gelukkig zijn er ook een paar lieve meiden die de dag zelf even langskomen ook al is het maar even. Dat kan ik heel erg waarderen.
maandag 8 maart 2010 om 19:46
Maar wat ik bedoel is dat ik helemaal het gevoel niet heb dat ik aan het investeren ben als ik bij mijn vriendinnen langs ga.
Ik heb vriendinnen waar ik altijd naar toe gaan ipv zij naar mij, gewoon omdat dat beter uitkomt, die mijn nieuwe huis waar ik nu bijna een jaar woon nog nooit hebben gezien.
Maar ze zijn me er echt niet minder om hoor.
Zo lopen dingen soms gewoon.
Ik zou er zelf doodmoe van worden als ik de hele tijd mijn vriendschappen zo op een weegschaal moet leggen
En als ik het gevoel heb dat het echt eenrichtingsverkeer aan het worden is dan ga ik een goed gesprek aan met diegene
Wordt het dan niet beter dan zal een vriendschap verwateren en uiteindelijk ophouden....
Ik heb vriendinnen waar ik altijd naar toe gaan ipv zij naar mij, gewoon omdat dat beter uitkomt, die mijn nieuwe huis waar ik nu bijna een jaar woon nog nooit hebben gezien.
Maar ze zijn me er echt niet minder om hoor.
Zo lopen dingen soms gewoon.
Ik zou er zelf doodmoe van worden als ik de hele tijd mijn vriendschappen zo op een weegschaal moet leggen
En als ik het gevoel heb dat het echt eenrichtingsverkeer aan het worden is dan ga ik een goed gesprek aan met diegene
Wordt het dan niet beter dan zal een vriendschap verwateren en uiteindelijk ophouden....
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
maandag 8 maart 2010 om 20:17
quote:zappie schreef op 08 maart 2010 @ 16:44:
Het is toch juist vervelend voor je vriendin dat ze zich vaak niet lekker voelt? Dat klopt, dat vind ik ook echt heel vervelend voor haar. Maar ik vind wel dat je je er teveel aan kan overgeven. Kijk, als je een kaakontsteking, blaasontsteking of wat dan ook hebt, dan ben je daar echt niet lekker van nee. Maar als je eens een nachtje slecht slaapt of als het druk is op je werk, moet je dan ook maar steeds klagen hoe moe je bent enz.? Ik vind al het klagen wel iets voor onze generatie. Mijn moeder hoor je nooit klagen, mijn vader zal zich nooit ziekmelden...
Het is toch juist vervelend voor je vriendin dat ze zich vaak niet lekker voelt? Dat klopt, dat vind ik ook echt heel vervelend voor haar. Maar ik vind wel dat je je er teveel aan kan overgeven. Kijk, als je een kaakontsteking, blaasontsteking of wat dan ook hebt, dan ben je daar echt niet lekker van nee. Maar als je eens een nachtje slecht slaapt of als het druk is op je werk, moet je dan ook maar steeds klagen hoe moe je bent enz.? Ik vind al het klagen wel iets voor onze generatie. Mijn moeder hoor je nooit klagen, mijn vader zal zich nooit ziekmelden...
maandag 8 maart 2010 om 20:23
quote:Summerdance schreef op 08 maart 2010 @ 19:46:
Maar wat ik bedoel is dat ik helemaal het gevoel niet heb dat ik aan het investeren ben als ik bij mijn vriendinnen langs ga. Volgens mij druk ik mij écht verkeerd uit. Ik vind langsgaan ook niet investeren, maar persoonlijk vind ik het niet leuk als het altijd maar van 1 kant komt.
Ik heb vriendinnen waar ik altijd naar toe gaan ipv zij naar mij, gewoon omdat dat beter uitkomt, die mijn nieuwe huis waar ik nu bijna een jaar woon nog nooit hebben gezien.
Maar ze zijn me er echt niet minder om hoor.
Zo lopen dingen soms gewoon. Ik probeer zelf altijd heel attent te zijn en als een vriendin verhuisd is, snel langs te gaan om haar nieuwe stekkie te bewonderen en een leuk kadootje langs te brengen. Het is toch niet leuk als anderen niet de moeite nemen om niet langs te komen om je nieuwe huis te bekijken? Interesse heet dat vind ik.
Ik zou er zelf doodmoe van worden als ik de hele tijd mijn vriendschappen zo op een weegschaal moet leggen
En als ik het gevoel heb dat het echt eenrichtingsverkeer aan het worden is dan ga ik een goed gesprek aan met diegene
Wordt het dan niet beter dan zal een vriendschap verwateren en uiteindelijk ophouden....
Maar wat ik bedoel is dat ik helemaal het gevoel niet heb dat ik aan het investeren ben als ik bij mijn vriendinnen langs ga. Volgens mij druk ik mij écht verkeerd uit. Ik vind langsgaan ook niet investeren, maar persoonlijk vind ik het niet leuk als het altijd maar van 1 kant komt.
Ik heb vriendinnen waar ik altijd naar toe gaan ipv zij naar mij, gewoon omdat dat beter uitkomt, die mijn nieuwe huis waar ik nu bijna een jaar woon nog nooit hebben gezien.
Maar ze zijn me er echt niet minder om hoor.
Zo lopen dingen soms gewoon. Ik probeer zelf altijd heel attent te zijn en als een vriendin verhuisd is, snel langs te gaan om haar nieuwe stekkie te bewonderen en een leuk kadootje langs te brengen. Het is toch niet leuk als anderen niet de moeite nemen om niet langs te komen om je nieuwe huis te bekijken? Interesse heet dat vind ik.
Ik zou er zelf doodmoe van worden als ik de hele tijd mijn vriendschappen zo op een weegschaal moet leggen
En als ik het gevoel heb dat het echt eenrichtingsverkeer aan het worden is dan ga ik een goed gesprek aan met diegene
Wordt het dan niet beter dan zal een vriendschap verwateren en uiteindelijk ophouden....
