Relaties
alle pijlers
Vertel ik mijn beste vriendin dat haar man vreemdgaat?
vrijdag 1 augustus 2008 om 20:12
Ze zijn al meer dan 13 jaar samen en beiden rond de 30. Echte jeugdliefdes dus. Een paar jaar geleden zijn ze getrouwd. Sinds enige tijd werkt hij als docent aan een hbo. De studentes werpen zich letterlijk aan zijn voeten. En hij kan geen 'nee' zeggen, zegt hij. En dus is hij tot op heden - voor zover ik zeker weet - met drie verschillende meiden meerdere malen vreemdgegaan. Hij kan er bovendien niet mee stoppen, heeft hij 'in vertrouwen' aan mijn man verteld. Uiteraard mocht mijn man mij dit niet vertellen, maar heeft dat toch gedaan nadat ik raadde dat haar man vreemdging.
Het begon enige tijd geleden met een gerucht in onze woonplaats dat hij vreemdging. Om wat voor reden dan ook voelde ik toen al meteen dat het gerucht klopte, maar hij was heel open en maakte er zelfs grapjes over. Ook mijn beste vriendin sprak er met me over en zei dat ze hem onvoorwaardelijk vertrouwde. Ik heb haar mijn gevoel niet geuit.
Enige tijd later vertelde hij me dat ze een feestje hadden gehad met de zaak en dat hij was gaan stappen met een hele groep studenten. Hij liep er over op te scheppen dat er twee studentes een triootje hadden voorgesteld. Toen heb ik hem aangekeken en duidelijk met ongeloof in mijn uitdrukking en stem gevraagd of hij het aanbod ook geweigerd heeft. Hij zei op dat moment volmondig 'ja', maar ik heb hem geen moment geloofd en mijn wantrouwen nam er door toe.
Later vertelde mijn man me - nadat ik achter de ontrouw van haar man was gekomen - dat 1 van de studentes blufte en het aanbod voor het triootje had ingetrokken, maar dat haar man met de andere studente wel degelijk in bed is beland.
Korte tijd geleden belde mijn vriendin dat ze wilde praten. Ze vertelde dat hij had opgebiegt te twijfelen aan hun relatie en sleur te ervaren. Hij vertelde haar ook dat hij tegenwoordig meer open staat voor andere vrouwen. Ze is hier enorm van geschrokken en had het nooit verwacht. Ze was in tranen, maar er nog altijd van overtuigd dat hij nooit vreemd zou gaan. Op dat moment werden mijn vermoedens opnieuw bevestigd, maar die heb ik weer niet geuit.
Een paar dagen later sprak ik haar en ze was weer meer opgewekt. Ze zouden werken aan hun relatie, hadden een weekendje weg geboekt en zouden investeren in meer 'quality time' samen.
Toen ik hier later over sprak met mijn man en hij heel stellig zei dat hij ervan overtuigd was dat ze binnen het jaar zouden scheiden, ging bij mij een wenkbrauw omhoog. Dan weet jij iets wat ik niet weet, was mijn reactie. Zijn zwijgen op dat moment bevestigde mijn vermoeden. En daardoor wist ik meteen dat hij vreemging, want dat gevoel had ik immers al heel sterk. Uiteindelijk heeft mijn man dit schoorvoetend bevestigd en kwam het hele verhaal eruit.
Mijn gevoel schreewt dat ik het mijn beste vriendin moet vertellen en ondertussen huil ik om hun relatie, omdat ik weet dat die hier aan kapot zal gaan. We zijn al zo lang met ze bevriend dat ik rouw om wat het teweeg zal brengen als ik het haar vertel. En ook denk ik vaak, moet ik het wel vertellen? Ze zijn ten slotte druk aan het werken aan hun relatie en als zij het niet weet en hij betert zijn leven, dan leven ze misschien nog lang en gelukkig? Aan de andere kant heeft hij mijn man verteld dat hij er niet meer mee kan stoppen. Bovendien ben ik ervan overtuigd dat hij onveilige sex heeft met die meiden, want hij roept al jaren dat hij allergisch is voor condooms. Daarmee brengt hij haar dus ook in gevaar, zeker aangezien het niet gaat om een incident.
Verder is hij niet discreet geweest en dat stoort me mateloos. Hij heeft het nota bene zelf aan mijn man verteld en hem gevraagd dit voor mij te verzwijgen. Ik ben daar best boos over, want daarmee rommelt hij zelfs aan de openheid in mijn huwelijk. Maar goed, ik weet het dus óók. En hij heeft het zijn beste vriend óók verteld en daarmee weet diens vrouw dus óók wat er gaande is. Volgens mij probeert hij op deze manier zijn geweten schoon te praten. Hij gebruikt ook teksten als: "...maar ik heb ze verteld dat ik getrouwd ben!" Alsof hij daarmee niet meer fout is en die meiden slecht zijn. Zij zeggen gewoon: "Alles kan kapot." En gelijk hebben ze. Het is niet hun verantwoordelijkheid. Maar óók veel andere mensen in onze woonplaats weten wat er speelt. De roddels gaan immers al rond. Later hoorde ik van mijn man dat het gerucht dat rondging over zijn vreemdgaan inderdaad klopte, maar dat het ging om een andere meid dan in de roddels en daarmee kon hij voor zichzelf verantwoorden dat hij het volmondig ontkende.
Dit alles breekt mijn hart, want ze staat door hem compleet voor gek. Zo veel mensen die het weten! Ik vind het zo vernederend voor haar. Mede daardoor wil ik dat ze het weet.
Op dit moment zegt mijn gevoel dat ik met hem moet gaan praten en hem moet overtuigen dat hij haar álles opbiegt. (zonder te dreigen dat ik het anders zelf doe, dat kan later altijd nog)
Maar ik vind het werkelijk heel heel erg moeilijk dat ik het lot van mijn beste vriendin in mijn hand houd en ze dankzij mij in het verdriet wordt gestort. Haar hele familie woont in het buitenland. Al hun vrienden zijn 'hun' vrienden. Met andere woorden: gezamenlijk. Zijn familie hier in Nederland is in feite haar familie geworden, verder heeft ze hier helemaal niemand. Ik houd echt ontzettend veel van haar en gun haar al het geluk ter wereld. Maar als ik uitga van mezelf en mijn gevoel laat spreken: als ik haar was zou ik het ondanks alles ook willen weten. En ik zou het verschrikkelijk vinden er achter te komen dat mijn beste vriendin het al lang wist en niets heeft gedaan...
Wat zou jij doen?
Lisa
Het begon enige tijd geleden met een gerucht in onze woonplaats dat hij vreemdging. Om wat voor reden dan ook voelde ik toen al meteen dat het gerucht klopte, maar hij was heel open en maakte er zelfs grapjes over. Ook mijn beste vriendin sprak er met me over en zei dat ze hem onvoorwaardelijk vertrouwde. Ik heb haar mijn gevoel niet geuit.
Enige tijd later vertelde hij me dat ze een feestje hadden gehad met de zaak en dat hij was gaan stappen met een hele groep studenten. Hij liep er over op te scheppen dat er twee studentes een triootje hadden voorgesteld. Toen heb ik hem aangekeken en duidelijk met ongeloof in mijn uitdrukking en stem gevraagd of hij het aanbod ook geweigerd heeft. Hij zei op dat moment volmondig 'ja', maar ik heb hem geen moment geloofd en mijn wantrouwen nam er door toe.
Later vertelde mijn man me - nadat ik achter de ontrouw van haar man was gekomen - dat 1 van de studentes blufte en het aanbod voor het triootje had ingetrokken, maar dat haar man met de andere studente wel degelijk in bed is beland.
Korte tijd geleden belde mijn vriendin dat ze wilde praten. Ze vertelde dat hij had opgebiegt te twijfelen aan hun relatie en sleur te ervaren. Hij vertelde haar ook dat hij tegenwoordig meer open staat voor andere vrouwen. Ze is hier enorm van geschrokken en had het nooit verwacht. Ze was in tranen, maar er nog altijd van overtuigd dat hij nooit vreemd zou gaan. Op dat moment werden mijn vermoedens opnieuw bevestigd, maar die heb ik weer niet geuit.
Een paar dagen later sprak ik haar en ze was weer meer opgewekt. Ze zouden werken aan hun relatie, hadden een weekendje weg geboekt en zouden investeren in meer 'quality time' samen.
Toen ik hier later over sprak met mijn man en hij heel stellig zei dat hij ervan overtuigd was dat ze binnen het jaar zouden scheiden, ging bij mij een wenkbrauw omhoog. Dan weet jij iets wat ik niet weet, was mijn reactie. Zijn zwijgen op dat moment bevestigde mijn vermoeden. En daardoor wist ik meteen dat hij vreemging, want dat gevoel had ik immers al heel sterk. Uiteindelijk heeft mijn man dit schoorvoetend bevestigd en kwam het hele verhaal eruit.
Mijn gevoel schreewt dat ik het mijn beste vriendin moet vertellen en ondertussen huil ik om hun relatie, omdat ik weet dat die hier aan kapot zal gaan. We zijn al zo lang met ze bevriend dat ik rouw om wat het teweeg zal brengen als ik het haar vertel. En ook denk ik vaak, moet ik het wel vertellen? Ze zijn ten slotte druk aan het werken aan hun relatie en als zij het niet weet en hij betert zijn leven, dan leven ze misschien nog lang en gelukkig? Aan de andere kant heeft hij mijn man verteld dat hij er niet meer mee kan stoppen. Bovendien ben ik ervan overtuigd dat hij onveilige sex heeft met die meiden, want hij roept al jaren dat hij allergisch is voor condooms. Daarmee brengt hij haar dus ook in gevaar, zeker aangezien het niet gaat om een incident.
Verder is hij niet discreet geweest en dat stoort me mateloos. Hij heeft het nota bene zelf aan mijn man verteld en hem gevraagd dit voor mij te verzwijgen. Ik ben daar best boos over, want daarmee rommelt hij zelfs aan de openheid in mijn huwelijk. Maar goed, ik weet het dus óók. En hij heeft het zijn beste vriend óók verteld en daarmee weet diens vrouw dus óók wat er gaande is. Volgens mij probeert hij op deze manier zijn geweten schoon te praten. Hij gebruikt ook teksten als: "...maar ik heb ze verteld dat ik getrouwd ben!" Alsof hij daarmee niet meer fout is en die meiden slecht zijn. Zij zeggen gewoon: "Alles kan kapot." En gelijk hebben ze. Het is niet hun verantwoordelijkheid. Maar óók veel andere mensen in onze woonplaats weten wat er speelt. De roddels gaan immers al rond. Later hoorde ik van mijn man dat het gerucht dat rondging over zijn vreemdgaan inderdaad klopte, maar dat het ging om een andere meid dan in de roddels en daarmee kon hij voor zichzelf verantwoorden dat hij het volmondig ontkende.
Dit alles breekt mijn hart, want ze staat door hem compleet voor gek. Zo veel mensen die het weten! Ik vind het zo vernederend voor haar. Mede daardoor wil ik dat ze het weet.
Op dit moment zegt mijn gevoel dat ik met hem moet gaan praten en hem moet overtuigen dat hij haar álles opbiegt. (zonder te dreigen dat ik het anders zelf doe, dat kan later altijd nog)
Maar ik vind het werkelijk heel heel erg moeilijk dat ik het lot van mijn beste vriendin in mijn hand houd en ze dankzij mij in het verdriet wordt gestort. Haar hele familie woont in het buitenland. Al hun vrienden zijn 'hun' vrienden. Met andere woorden: gezamenlijk. Zijn familie hier in Nederland is in feite haar familie geworden, verder heeft ze hier helemaal niemand. Ik houd echt ontzettend veel van haar en gun haar al het geluk ter wereld. Maar als ik uitga van mezelf en mijn gevoel laat spreken: als ik haar was zou ik het ondanks alles ook willen weten. En ik zou het verschrikkelijk vinden er achter te komen dat mijn beste vriendin het al lang wist en niets heeft gedaan...
Wat zou jij doen?
Lisa
anoniem_70717 wijzigde dit bericht op 02-08-2008 14:31
Reden: te veel details, waardoor anonimiteit in gevaar dreigde te komen.
Reden: te veel details, waardoor anonimiteit in gevaar dreigde te komen.
% gewijzigd
vrijdag 1 augustus 2008 om 21:40
quote:Evidenza schreef op 01 augustus 2008 @ 21:38:
[...]
Nou, dat is toch prima? Dat betekent heus niet dat jij als vriendin het veld direct moet ruimen. Het betekent zelfs een hechtere band lijkt mij. Kijk, als mijn vriendin haar man kan vergeven, dan kan ik het zeker. Not my business. Maar ze zou gewoon weten dat ik altijd in haar hoek zou staan.Ik bedoel dat ze niet gelooft dat haar partner vreemd gaat.
[...]
Nou, dat is toch prima? Dat betekent heus niet dat jij als vriendin het veld direct moet ruimen. Het betekent zelfs een hechtere band lijkt mij. Kijk, als mijn vriendin haar man kan vergeven, dan kan ik het zeker. Not my business. Maar ze zou gewoon weten dat ik altijd in haar hoek zou staan.Ik bedoel dat ze niet gelooft dat haar partner vreemd gaat.
vrijdag 1 augustus 2008 om 21:42
quote:shining schreef op 01 augustus 2008 @ 21:37:
[...]
Nou ja, jij zegt dat ze het door moet trekken. Ik vind ook niet dat het lot van haar vriendin in Lisa's handen ligt.
Maar, ik vind eigenlijk dat je als vriendinnen dit soort dingen wel tegen elkaar zou moeten zeggen. Je hebt een vertrouwensband met elkaar. Ik zou mijn beste vriendin nooit meer vertrouwen als ik wist dat ze dit voor me achterhield.
Ja, maar dat is toch gewoon zo? Als zij vindt dat ze het lot van haar vriendin in handen heeft en dus beslist over haar toekomst, dan moet ze ook mee laten wegen dat ze misschien wel aids of een geslachtsziekte oploopt.
Maar ik vind het echt te stom voor woorden om de verantwoordelijkheid te nemen als je de boodschapper van het nieuws bent. Die verantwoordlijkheid ligt nog altijd bij haar man. Jouw verantwoordelijkheid als vriendin, dat is je enige verantwoordelijkheid.
En die verantwoordelijkheid als vriendin ziet iedereen weer anders. Maar daar kan ik me nou weer zo slecht iets bij voorstellen.
[...]
Nou ja, jij zegt dat ze het door moet trekken. Ik vind ook niet dat het lot van haar vriendin in Lisa's handen ligt.
Maar, ik vind eigenlijk dat je als vriendinnen dit soort dingen wel tegen elkaar zou moeten zeggen. Je hebt een vertrouwensband met elkaar. Ik zou mijn beste vriendin nooit meer vertrouwen als ik wist dat ze dit voor me achterhield.
Ja, maar dat is toch gewoon zo? Als zij vindt dat ze het lot van haar vriendin in handen heeft en dus beslist over haar toekomst, dan moet ze ook mee laten wegen dat ze misschien wel aids of een geslachtsziekte oploopt.
Maar ik vind het echt te stom voor woorden om de verantwoordelijkheid te nemen als je de boodschapper van het nieuws bent. Die verantwoordlijkheid ligt nog altijd bij haar man. Jouw verantwoordelijkheid als vriendin, dat is je enige verantwoordelijkheid.
En die verantwoordelijkheid als vriendin ziet iedereen weer anders. Maar daar kan ik me nou weer zo slecht iets bij voorstellen.
vrijdag 1 augustus 2008 om 21:42
Kan me die angst om niet geloofd te worden goed voorstellen. Believe you me.
Maar ik kan zoiets niet aanzien. Zoals gezegd liever verdriet over een verbroken vriendschap, dan me gewoon altijd beroerd te voelen. En djiezus, wat zou ik me slecht over mezelf voelen, zeg. En wat zou ik het erg vinden dat zij niets weet.
Ik hoop echt, echt, echt dat als ik in die situatie zou belanden, dat iemand mij heel snel op de hoogte zou brengen.
Leven in een relatie die een leugen is, verschrikkelijk, dat gun je niemand. Al helemaal een goede vriendin niet.
Maar ik kan zoiets niet aanzien. Zoals gezegd liever verdriet over een verbroken vriendschap, dan me gewoon altijd beroerd te voelen. En djiezus, wat zou ik me slecht over mezelf voelen, zeg. En wat zou ik het erg vinden dat zij niets weet.
Ik hoop echt, echt, echt dat als ik in die situatie zou belanden, dat iemand mij heel snel op de hoogte zou brengen.
Leven in een relatie die een leugen is, verschrikkelijk, dat gun je niemand. Al helemaal een goede vriendin niet.
Known to cause insanity in laboratory mice
vrijdag 1 augustus 2008 om 21:43
vrijdag 1 augustus 2008 om 21:45
quote:Evidenza schreef op 01 augustus 2008 @ 21:42:
[...]
Jouw verantwoordelijkheid als vriendin, dat is je enige verantwoordelijkheid.
En die verantwoordelijkheid als vriendin ziet iedereen weer anders. Maar daar kan ik me nou weer zo slecht iets bij voorstellen.
Vind ik niet. Ik vind, dat wanneer het om je beste vriendin of zus bijvoorbeeld gaat, je dit soort dingen wel moet vertellen. Wat stelt de relatie tussen vriendinnen anders voor als je er later achter komt dat ze zoiets voor je verzwegen heeft?
Ik kan me daar dan weer niks bij voorstellen. Ik zou het vertrouwen in mijn beste vriendin helemaal kwijt zijn in ieder geval.
[...]
Jouw verantwoordelijkheid als vriendin, dat is je enige verantwoordelijkheid.
En die verantwoordelijkheid als vriendin ziet iedereen weer anders. Maar daar kan ik me nou weer zo slecht iets bij voorstellen.
Vind ik niet. Ik vind, dat wanneer het om je beste vriendin of zus bijvoorbeeld gaat, je dit soort dingen wel moet vertellen. Wat stelt de relatie tussen vriendinnen anders voor als je er later achter komt dat ze zoiets voor je verzwegen heeft?
Ik kan me daar dan weer niks bij voorstellen. Ik zou het vertrouwen in mijn beste vriendin helemaal kwijt zijn in ieder geval.
vrijdag 1 augustus 2008 om 21:50
quote:Evidenza schreef op 01 augustus 2008 @ 21:43:
[...]
Ik heb mijn eigen vriendin in gedachten en het is gewoon ondenkbaar dat ze me niet zou geloven. Dus ik kan me ook daar slecht iets bij voorstellen.Precies, je bedenkt je eigen vriendin er bij. Ik zou het bij een van de vriendinnen dus inderdaad ook meteen vertellen. Bij de ander heb ik het geprobeerd, ze wilde er niet aan, ze wilde liever niks weten, dan hoefde ze ook niet te handelen. Dat was haar keuze. Is ook mogelijk. Niet bij jouw vriendin dus maar er zijn mensen die liever niet weten hoe het écht zit. Zou je het dan toch doorzetten? Ook als je merkt dat iemand er niet aan wil?
[...]
Ik heb mijn eigen vriendin in gedachten en het is gewoon ondenkbaar dat ze me niet zou geloven. Dus ik kan me ook daar slecht iets bij voorstellen.Precies, je bedenkt je eigen vriendin er bij. Ik zou het bij een van de vriendinnen dus inderdaad ook meteen vertellen. Bij de ander heb ik het geprobeerd, ze wilde er niet aan, ze wilde liever niks weten, dan hoefde ze ook niet te handelen. Dat was haar keuze. Is ook mogelijk. Niet bij jouw vriendin dus maar er zijn mensen die liever niet weten hoe het écht zit. Zou je het dan toch doorzetten? Ook als je merkt dat iemand er niet aan wil?
vrijdag 1 augustus 2008 om 21:50
quote:Evidenza schreef op 01 augustus 2008 @ 21:48:
Je zegt hetzelfde als ik hoor Shining. Dus wat dat aangaat zijn we het eens.
Oh, oke.
Het lijkt me vreselijk wanneer iedereen weet dat je vriend vreemd gaat inclusief je beste vriendin en jijzelf bent de enige die niks weet. Voor mijn gevoel zou ik dan niet alleen door mijn partner verraden worden, maar ook door de mensen waar ik van hou die niks tegen me hebben gezegd.
Je zegt hetzelfde als ik hoor Shining. Dus wat dat aangaat zijn we het eens.
Oh, oke.
Het lijkt me vreselijk wanneer iedereen weet dat je vriend vreemd gaat inclusief je beste vriendin en jijzelf bent de enige die niks weet. Voor mijn gevoel zou ik dan niet alleen door mijn partner verraden worden, maar ook door de mensen waar ik van hou die niks tegen me hebben gezegd.
vrijdag 1 augustus 2008 om 21:53
quote:eleonora schreef op 01 augustus 2008 @ 21:50:
[...]
. Zou je het dan toch doorzetten? Ook als je merkt dat iemand er niet aan wil?Ik denk dat ik het wel zou vertellen, maar dat denk ik nu. Je hebt het dan in ieder geval verteld, wat je vriendin er vervolgens mee doet moet ze zelf weten. Ik zou zoiets niet voor me kunnen houden, zou mijn vriendinnen niet meer recht in de ogen kunnen kijken als alles uitkwam. Maar gelukkig heb ik het nog nooit meegemaakt.
[...]
. Zou je het dan toch doorzetten? Ook als je merkt dat iemand er niet aan wil?Ik denk dat ik het wel zou vertellen, maar dat denk ik nu. Je hebt het dan in ieder geval verteld, wat je vriendin er vervolgens mee doet moet ze zelf weten. Ik zou zoiets niet voor me kunnen houden, zou mijn vriendinnen niet meer recht in de ogen kunnen kijken als alles uitkwam. Maar gelukkig heb ik het nog nooit meegemaakt.
vrijdag 1 augustus 2008 om 21:54
Misschien simpel geredeneerd, maar over een jaar is die relatie uit, en dan heeft ze jou ook niet meer, omdat je haar al die tijd niet hebt verteld wat je nu weet. Ik zou dat een vriendin niet vergeven.
Die man is gewoon zielig, lekker kicken op de aandacht van die meiden. Niet heel volwassen.
Ik vind je vriendin niet voor lul staan o.i.d., maar lullig is het zeker wel! En als het uitkomt zal ze door de grond zakken.
Duss.. ookal is het een lastige, de waarheid boven alles!
Je hebt nog de kans dat ze het eigenlijk al weet ook.. maar het niet wil zien.
Die man is gewoon zielig, lekker kicken op de aandacht van die meiden. Niet heel volwassen.
Ik vind je vriendin niet voor lul staan o.i.d., maar lullig is het zeker wel! En als het uitkomt zal ze door de grond zakken.
Duss.. ookal is het een lastige, de waarheid boven alles!
Je hebt nog de kans dat ze het eigenlijk al weet ook.. maar het niet wil zien.
vrijdag 1 augustus 2008 om 21:54
quote:eleonora schreef op 01 augustus 2008 @ 21:50:
[...]
Precies, je bedenkt je eigen vriendin er bij. Ik zou het bij een van de vriendinnen dus inderdaad ook meteen vertellen. Bij de ander heb ik het geprobeerd, ze wilde er niet aan, ze wilde liever niks weten, dan hoefde ze ook niet te handelen. Dat was haar keuze. Is ook mogelijk. Niet bij jouw vriendin dus maar er zijn mensen die liever niet weten hoe het écht zit. Zou je het dan toch doorzetten? Ook als je merkt dat iemand er niet aan wil?
TO: hoe staat jou vriendin in dit soort dingen? Als ik de reacties een beetje lees hangt het bij de meeste mensen dus af van de vriendin in kwestie. En als ik bij mezelf kijk zou dat denk ik ook zo zijn. Ik heb een paar vriendinnen die nog liever dood vallen dn dit soort nieuws van me horen. Ik heb echter ook vriendinnen die het per direct zouden willen weten.
Tot welke groep hoort jou vriendin denk je?
[...]
Precies, je bedenkt je eigen vriendin er bij. Ik zou het bij een van de vriendinnen dus inderdaad ook meteen vertellen. Bij de ander heb ik het geprobeerd, ze wilde er niet aan, ze wilde liever niks weten, dan hoefde ze ook niet te handelen. Dat was haar keuze. Is ook mogelijk. Niet bij jouw vriendin dus maar er zijn mensen die liever niet weten hoe het écht zit. Zou je het dan toch doorzetten? Ook als je merkt dat iemand er niet aan wil?
TO: hoe staat jou vriendin in dit soort dingen? Als ik de reacties een beetje lees hangt het bij de meeste mensen dus af van de vriendin in kwestie. En als ik bij mezelf kijk zou dat denk ik ook zo zijn. Ik heb een paar vriendinnen die nog liever dood vallen dn dit soort nieuws van me horen. Ik heb echter ook vriendinnen die het per direct zouden willen weten.
Tot welke groep hoort jou vriendin denk je?
vrijdag 1 augustus 2008 om 21:56
Ik zou me echt enorm verraden voelen als mijn vriend vreemd zou gaan en m'n beste vriendin dat zou weten, maar mij niks zou vertellen... Echt, ik zou m'n beste vriendin ook nooit meer hoeven zien als ik daar achter zou komen!
Ik ben een voorstander van wat de meesten hier zeggen: ultimatum stellen aan die lamzak vriend van haar en anders echt zelf vertellen!
Ik ben een voorstander van wat de meesten hier zeggen: ultimatum stellen aan die lamzak vriend van haar en anders echt zelf vertellen!
vrijdag 1 augustus 2008 om 21:57
quote:eleonora schreef op 01 augustus 2008 @ 21:50:
[...]
Precies, je bedenkt je eigen vriendin er bij. Ik zou het bij een van de vriendinnen dus inderdaad ook meteen vertellen. Bij de ander heb ik het geprobeerd, ze wilde er niet aan, ze wilde liever niks weten, dan hoefde ze ook niet te handelen. Dat was haar keuze. Is ook mogelijk. Niet bij jouw vriendin dus maar er zijn mensen die liever niet weten hoe het écht zit. Zou je het dan toch doorzetten? Ook als je merkt dat iemand er niet aan wil?
Ik had daar net al over nagedacht Eleonora, toen jij je verhaal vertelde over die ene vriendin die het liever niet zou weten. Ik denk serieus dat het heel erg onmogelijk is dat ik bevriend zou zijn met iemand die zo denkt, dus ik moest echt even fantaseren. Maar ik zou het inderdaad toch vertellen. Want je weet immers pas achteraf of iemand het wil weten of niet? Tenzij je het er van te voren over gehad hebt in een "wat als.." situatie. Als ze erg stellig zou zijn en we zouden afspraken dat ik in die situatie haar vooral niets vertel, dan zou het erop uitdraaien dat ik haar niet meer onder ogen zou willen komen. En dan moest ik het uiteindelijk toch nog gaan vertellen want als het een echte vriendin is dan vraagt ze waarom ik nooit meer langskom. Dus ik zou die hele afspraak al niet maken.
Maar das ook niet nodig, want zoveel vriendinnen heb ik niet, en die ik heb lijken qua karakter op mij
[...]
Precies, je bedenkt je eigen vriendin er bij. Ik zou het bij een van de vriendinnen dus inderdaad ook meteen vertellen. Bij de ander heb ik het geprobeerd, ze wilde er niet aan, ze wilde liever niks weten, dan hoefde ze ook niet te handelen. Dat was haar keuze. Is ook mogelijk. Niet bij jouw vriendin dus maar er zijn mensen die liever niet weten hoe het écht zit. Zou je het dan toch doorzetten? Ook als je merkt dat iemand er niet aan wil?
Ik had daar net al over nagedacht Eleonora, toen jij je verhaal vertelde over die ene vriendin die het liever niet zou weten. Ik denk serieus dat het heel erg onmogelijk is dat ik bevriend zou zijn met iemand die zo denkt, dus ik moest echt even fantaseren. Maar ik zou het inderdaad toch vertellen. Want je weet immers pas achteraf of iemand het wil weten of niet? Tenzij je het er van te voren over gehad hebt in een "wat als.." situatie. Als ze erg stellig zou zijn en we zouden afspraken dat ik in die situatie haar vooral niets vertel, dan zou het erop uitdraaien dat ik haar niet meer onder ogen zou willen komen. En dan moest ik het uiteindelijk toch nog gaan vertellen want als het een echte vriendin is dan vraagt ze waarom ik nooit meer langskom. Dus ik zou die hele afspraak al niet maken.
Maar das ook niet nodig, want zoveel vriendinnen heb ik niet, en die ik heb lijken qua karakter op mij
vrijdag 1 augustus 2008 om 21:57
Ik zou het vertellen!
Ik ben zelf bedrogen en iedereen wist hiervan, behalve ik. Niemand zei iets.
Ik heb nu nog geen handje vol vriendinnen die ik kan vertrouwen en de rest is exit. Zij wisten hier ook niks van en daar zijn ook weer nieuwe vriendinnen bij.
Ik had zo graag gewild dat iemand het toen tegen mij had verteld.
Dus als ik jouw beste vriendin zou zijn, zou ik het absoluut vertellen.
Ik ben zelf bedrogen en iedereen wist hiervan, behalve ik. Niemand zei iets.
Ik heb nu nog geen handje vol vriendinnen die ik kan vertrouwen en de rest is exit. Zij wisten hier ook niks van en daar zijn ook weer nieuwe vriendinnen bij.
Ik had zo graag gewild dat iemand het toen tegen mij had verteld.
Dus als ik jouw beste vriendin zou zijn, zou ik het absoluut vertellen.
vrijdag 1 augustus 2008 om 21:58
Een paar dagen voordat mijn ex het plotseling uitmaakte, hij heeft tijdens het uitgaan tegen onze gezamelijk vrienden verteld dat hij dat ging doen. Zij wisten het dus eerder dan ik. Ik voelde me ontzettend vernederd... Zo verdrietig. Hij vertelde hen dat hij het mij zsm zou vertellen, dus ik verwijt mijn vrienden niks.
Hierdoor zeg ik nu: ik zou het absoluut vertellen, en idd even de bal bij hem leggen nog, maar niet lang. Stel dat de reslatie uitgaat, stort haar leven toch in. Dan kan ze maar beter een goede vriendin hebben die ze kan vertrouwen, dan eentje die het spelletje 'meespeelde' als het ware...
Ben erg benieuwd hoe je er nu over denkt?
Hierdoor zeg ik nu: ik zou het absoluut vertellen, en idd even de bal bij hem leggen nog, maar niet lang. Stel dat de reslatie uitgaat, stort haar leven toch in. Dan kan ze maar beter een goede vriendin hebben die ze kan vertrouwen, dan eentje die het spelletje 'meespeelde' als het ware...
Ben erg benieuwd hoe je er nu over denkt?
vrijdag 1 augustus 2008 om 22:02
quote:shining schreef op 01 augustus 2008 @ 21:53:
[...]
Ik denk dat ik het wel zou vertellen, maar dat denk ik nu. Je hebt het dan in ieder geval verteld, wat je vriendin er vervolgens mee doet moet ze zelf weten. Ik zou zoiets niet voor me kunnen houden, zou mijn vriendinnen niet meer recht in de ogen kunnen kijken als alles uitkwam. Maar gelukkig heb ik het nog nooit meegemaakt.
Ik kan je vertellen dat het verschrikkelijk moeilijk is. In mijn geval en volgens mij ook in het geval van TO heeft er ook nog een man mee te maken die weer niet wil dat het geheim wat hij weet uitlekt. Dus als je gaat praten heb je ook nog met de mannensolidariteit te maken die je dan met voeten treedt.
Dat was bij mij het geval. Ik mócht het niet doorvertellen maar kon het ook niet níet vertellen.
Mijn ex zei dus dat ik tegen mijn vriendin mocht zeggen: 'Mijn vriend wil niks zeggen en dat moet jou genoeg zeggen (als in, ja, je vent bedondert je dus) en mijn vriendin zei alleen maar; nou ja, als hij niks wil zeggen houdt het op. Ik vroeg haar of ze wel geluisterd had, of ze wel héél goed geluisterd had en zij zei ja en vond het jammer dat er dan niet veel meer duidelijk was geworden.....Zó graag wilde ze het NIET weten.
En daar sta je dan met je verhaal.....
[...]
Ik denk dat ik het wel zou vertellen, maar dat denk ik nu. Je hebt het dan in ieder geval verteld, wat je vriendin er vervolgens mee doet moet ze zelf weten. Ik zou zoiets niet voor me kunnen houden, zou mijn vriendinnen niet meer recht in de ogen kunnen kijken als alles uitkwam. Maar gelukkig heb ik het nog nooit meegemaakt.
Ik kan je vertellen dat het verschrikkelijk moeilijk is. In mijn geval en volgens mij ook in het geval van TO heeft er ook nog een man mee te maken die weer niet wil dat het geheim wat hij weet uitlekt. Dus als je gaat praten heb je ook nog met de mannensolidariteit te maken die je dan met voeten treedt.
Dat was bij mij het geval. Ik mócht het niet doorvertellen maar kon het ook niet níet vertellen.
Mijn ex zei dus dat ik tegen mijn vriendin mocht zeggen: 'Mijn vriend wil niks zeggen en dat moet jou genoeg zeggen (als in, ja, je vent bedondert je dus) en mijn vriendin zei alleen maar; nou ja, als hij niks wil zeggen houdt het op. Ik vroeg haar of ze wel geluisterd had, of ze wel héél goed geluisterd had en zij zei ja en vond het jammer dat er dan niet veel meer duidelijk was geworden.....Zó graag wilde ze het NIET weten.
En daar sta je dan met je verhaal.....
vrijdag 1 augustus 2008 om 22:06
quote:Evidenza schreef op 01 augustus 2008 @ 21:57:
[...]
Ik had daar net al over nagedacht Eleonora, toen jij je verhaal vertelde over die ene vriendin die het liever niet zou weten. Ik denk serieus dat het heel erg onmogelijk is dat ik bevriend zou zijn met iemand die zo denkt, dus ik moest echt even fantaseren. Maar ik zou het inderdaad toch vertellen. Want je weet immers pas achteraf of iemand het wil weten of niet? Tenzij je het er van te voren over gehad hebt in een "wat als.." situatie. Als ze erg stellig zou zijn en we zouden afspraken dat ik in die situatie haar vooral niets vertel, dan zou het erop uitdraaien dat ik haar niet meer onder ogen zou willen komen. En dan moest ik het uiteindelijk toch nog gaan vertellen want als het een echte vriendin is dan vraagt ze waarom ik nooit meer langskom. Dus ik zou die hele afspraak al niet maken.
Maar das ook niet nodig, want zoveel vriendinnen heb ik niet, en die ik heb lijken qua karakter op mij
Bizar genoeg hadden we dat dus besproken. Het 'wat als?' principe en ze was stellig van mening dat ze het dan absoluut wilde weten. Maar puntje bij paaltje was ze alleen maar als de dood en stak ze liever haar kop in het zand dan aan de bak te moeten met een vreemdgaande echtgenoot.
Ik dacht dus ook het 'juiste' te doen, zoals we hadden afgesproken en haar zoveel informatie geven (gekregen en ingefluisterd door mijn eigen vreemdgaande ex bij de weg) maar nee, ze wilde er niet aan.
[...]
Ik had daar net al over nagedacht Eleonora, toen jij je verhaal vertelde over die ene vriendin die het liever niet zou weten. Ik denk serieus dat het heel erg onmogelijk is dat ik bevriend zou zijn met iemand die zo denkt, dus ik moest echt even fantaseren. Maar ik zou het inderdaad toch vertellen. Want je weet immers pas achteraf of iemand het wil weten of niet? Tenzij je het er van te voren over gehad hebt in een "wat als.." situatie. Als ze erg stellig zou zijn en we zouden afspraken dat ik in die situatie haar vooral niets vertel, dan zou het erop uitdraaien dat ik haar niet meer onder ogen zou willen komen. En dan moest ik het uiteindelijk toch nog gaan vertellen want als het een echte vriendin is dan vraagt ze waarom ik nooit meer langskom. Dus ik zou die hele afspraak al niet maken.
Maar das ook niet nodig, want zoveel vriendinnen heb ik niet, en die ik heb lijken qua karakter op mij
Bizar genoeg hadden we dat dus besproken. Het 'wat als?' principe en ze was stellig van mening dat ze het dan absoluut wilde weten. Maar puntje bij paaltje was ze alleen maar als de dood en stak ze liever haar kop in het zand dan aan de bak te moeten met een vreemdgaande echtgenoot.
Ik dacht dus ook het 'juiste' te doen, zoals we hadden afgesproken en haar zoveel informatie geven (gekregen en ingefluisterd door mijn eigen vreemdgaande ex bij de weg) maar nee, ze wilde er niet aan.
vrijdag 1 augustus 2008 om 22:11
Maar de vreemdgaande man in TO's verhaal vertelt het zelf ook aan verschillende mensen (als ik het goed begrijp) en hij wil dus ergens ook dat het uitkomt. Waarschijnlijk idd omdat hij er niet in zijn eentje vrede mee kan hebben. Dus als hij zelf zo scheutig is met die info en het hele dorp weet ervan is het gewoon een kwestie van tijd voordat het ook bij de bedrogen vrouw terecht komt. Ik zou het haar gewoon vertellen, of misschien dan toch dat ultimatum stellen. Hij ook weer opgelucht (bah, wat een sneu figuur zeg).
vrijdag 1 augustus 2008 om 22:13
quote:Evidenza schreef op 01 augustus 2008 @ 22:11:
Maar goed Eleonora, dan heb je het dus eigenlijk wel gezegd. Zij weet het en het is haar keus om met die wetenschap niks te doen. Hoe bizar ik dat ook zou vinden, dat is haar keus.Zeker heb ik het gezegd. Maar ik zou het niet weer doen denk ik. En daarom mijn stelling, het hangt ook van de vriendin af.
Maar goed Eleonora, dan heb je het dus eigenlijk wel gezegd. Zij weet het en het is haar keus om met die wetenschap niks te doen. Hoe bizar ik dat ook zou vinden, dat is haar keus.Zeker heb ik het gezegd. Maar ik zou het niet weer doen denk ik. En daarom mijn stelling, het hangt ook van de vriendin af.
vrijdag 1 augustus 2008 om 22:15
MissMara, daar zat ik net aan te denken! Ik dacht, laten we de zaak eens omdraaien. Wat als ik zelf vreemd zou gaan en de beste vriend van mijn man geeft mij of een ultimatum of hij vertelt het gewoon direct aan hem. Dan denk ik met mijn boerenverstand, vertel het dan ook niet aan de vrouw van de beste vriend van je man ( volgt u het nog? ).
Dus toen dacht ik, of zit deze man waar TO het over heeft misschien te wachten tot het nieuws zijn vrouw bereikt? Je kan hem niet bepaald discreet noemen.
Dus toen dacht ik, of zit deze man waar TO het over heeft misschien te wachten tot het nieuws zijn vrouw bereikt? Je kan hem niet bepaald discreet noemen.
