Relaties
alle pijlers
Vervolg op 'Wat doe ik verkeerd...?''
maandag 12 juni 2023 om 09:18
Goedemorgen,
Een nieuw topic geopend om verder te kunnen schrijven. Dit gezien mijn vorige topic de 3000 berichten (ruim) is gepasseerd en het verzoek van de moderator om een nieuw topic aan te maken zodat de laatste op slot kan.
Ik wist niet zo goed wat een goede titel zou kunnen zijn, dus vandaar deze, maar voelt niet helemaal prettig gezien dat ook niet (meer) mijn vraag is. Bij andere suggesties hoor ik het graag.
Wel even getwijfeld, gezien de laatste reacties. Welke ik zeker begrijp, maar ze raakten me nogal. Tegelijkertijd kan ik nu niet terug gaan naar m'n kop in het zand steken, dus dit is nodig.
Net als in het vorige topic zou ik willen vragen of jullie mijn berichten niet willen quoten? Dat voelt veiliger.
Een nieuw topic geopend om verder te kunnen schrijven. Dit gezien mijn vorige topic de 3000 berichten (ruim) is gepasseerd en het verzoek van de moderator om een nieuw topic aan te maken zodat de laatste op slot kan.
Ik wist niet zo goed wat een goede titel zou kunnen zijn, dus vandaar deze, maar voelt niet helemaal prettig gezien dat ook niet (meer) mijn vraag is. Bij andere suggesties hoor ik het graag.
Wel even getwijfeld, gezien de laatste reacties. Welke ik zeker begrijp, maar ze raakten me nogal. Tegelijkertijd kan ik nu niet terug gaan naar m'n kop in het zand steken, dus dit is nodig.
Net als in het vorige topic zou ik willen vragen of jullie mijn berichten niet willen quoten? Dat voelt veiliger.
jahallo222 wijzigde dit bericht op 12-06-2023 09:47
Reden: Toevoeging
Reden: Toevoeging
8.52% gewijzigd
woensdag 2 oktober 2024 om 23:36
Je beslist nu op basis van de huidige situatie.
Is er al een ouderschapsplan inmiddels? Wat is er afgesproken over verhuizen?
En wachtlijsten voor scholen tellen volgens mij alleen voor aanmelden in groep 1. Daarna kan er altijd gewisseld worden van school, mocht het ooit aan de orde komen.
Maar de keuze voor school is vanuit de huidige situatie. Hij kan morgen wel door haar eruit gezet worden, is hij weer vrijgezel, komt een nieuwe vrouw tegen, een uur de andere kant uit. En dan?
Het komt zoals het komt. Nu en straks.
Je hoeft niet meer te curlen om hem niet meer boos te maken. Is een onmogelijke opgave immers.
Is er al een ouderschapsplan inmiddels? Wat is er afgesproken over verhuizen?
En wachtlijsten voor scholen tellen volgens mij alleen voor aanmelden in groep 1. Daarna kan er altijd gewisseld worden van school, mocht het ooit aan de orde komen.
Maar de keuze voor school is vanuit de huidige situatie. Hij kan morgen wel door haar eruit gezet worden, is hij weer vrijgezel, komt een nieuwe vrouw tegen, een uur de andere kant uit. En dan?
Het komt zoals het komt. Nu en straks.
Je hoeft niet meer te curlen om hem niet meer boos te maken. Is een onmogelijke opgave immers.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
woensdag 2 oktober 2024 om 23:42
Ik probeer het even opnieuw:
We wonen op dit moment op iets meer dan een kwartier rijden van elkaar. In woonplaats x. Afspraak was om daar in het midden naar een school te kijken.
Dat hebben we gedaan en een school bezocht die voor ons beiden op ongeveer een kwartier rijden is.
Zijn nieuwe partner woont op een afstand van ruim een uur rijden van woonplaats x. Ex wil eventueel die kant op.
Stel dat kind dan op huidige uitgekozen school zit, dan is dat geen ramp maar wel wat ver voor mij. Dus waar ik nu mijn vaste plek heb, heb ik haar aangemeld op een school (loopafstand).
Inderdaad voortbordurend op zijn wens/gedachte om naar partner te verhuizen. Want als hij dat daadwerkelijk gaat doen, wil ik dat de omgangsregeling gaat veranderen omdat co-ouderschap niet kan dan. En dan staat ze al ingeschreven op de school dicht bij mij. Dus als back-up als het ware.
Blijft ex wonen waar ie woont, dan blijf het eerste scenario.
Ik hoop dat het zo wat duidelijker is.
We wonen op dit moment op iets meer dan een kwartier rijden van elkaar. In woonplaats x. Afspraak was om daar in het midden naar een school te kijken.
Dat hebben we gedaan en een school bezocht die voor ons beiden op ongeveer een kwartier rijden is.
Zijn nieuwe partner woont op een afstand van ruim een uur rijden van woonplaats x. Ex wil eventueel die kant op.
Stel dat kind dan op huidige uitgekozen school zit, dan is dat geen ramp maar wel wat ver voor mij. Dus waar ik nu mijn vaste plek heb, heb ik haar aangemeld op een school (loopafstand).
Inderdaad voortbordurend op zijn wens/gedachte om naar partner te verhuizen. Want als hij dat daadwerkelijk gaat doen, wil ik dat de omgangsregeling gaat veranderen omdat co-ouderschap niet kan dan. En dan staat ze al ingeschreven op de school dicht bij mij. Dus als back-up als het ware.
Blijft ex wonen waar ie woont, dan blijf het eerste scenario.
Ik hoop dat het zo wat duidelijker is.
woensdag 2 oktober 2024 om 23:50
Dus zijn reistijd blijft een kwartier.
Daar verandert voor hem niets aan.
Als hij verderop gaat wonen wel. Dan gaat hij zelf van 15 naar 60 minuten.
Ik zou het zo ook doen. Dan kan kind vanaf groep 5 ook zelf naar school toe en uit school komen. Spelen op het schoolplein. En voor hem is er dus geen verschil. Hou dat voor ogen!
Daar verandert voor hem niets aan.
Als hij verderop gaat wonen wel. Dan gaat hij zelf van 15 naar 60 minuten.
Ik zou het zo ook doen. Dan kan kind vanaf groep 5 ook zelf naar school toe en uit school komen. Spelen op het schoolplein. En voor hem is er dus geen verschil. Hou dat voor ogen!
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
donderdag 3 oktober 2024 om 09:37
donderdag 3 oktober 2024 om 12:41
Je hebt groot gelijk hoor! Vooral omdat hij zèlf al begonnen is over richting nieuwe vriendin trekken, dat is niet iets wat jij zomaar verzonnen hebt. Dat hij daarbij bedacht had om kind mee te nemen, is zijn probleem, maar dat kan echt niet zomaar. Dus dat jij vast rekening houdt met de mogelijkheid dat kind elke (school)dag bij jou is, is helemaal niet raar.
Sowieso is dat hele ‘in het midden’ naar school eigenlijk best gek. Dat lijkt misschien eerlijk, maar is vooral eerlijk voor jullie. Dat jullie allebei even ver moeten rijden. Maar voor kind betekent het gewoon dat ze niet bij haar ‘thuis’ in de buurt of school zit. Maar eigenlijk is het veel fijner als een school gewoon dichtbij is, kind relatief snel op de fiets kan, schoolvriendjes in de buurt krijgt. Dat hoeft niet per se een ramp te zijn, als het een bewuste keuze vanuit het kind is (niet door het kind, maar door de ouders omdat de school daar veel beter bij je kind past of iets dergelijks). Ik snap wel waarom jullie daarvoor gekozen hebben, en zeker jij, je moest al genoeg strijd aangaan. En het is niet het einde van de wereld voor kind.
Maar zeker gezien dat ook al niet ideaal is voor haar, snap ik heel goed dat je gezien zijn uitspraken ook maar even wat dichter bij gaat kijken.
(En voor wie het schreef: wachtlijsten bestaan ook voor hogere groepen. Bij mij in de buurt is laatst iemand komen wonen met drie kinderen, die alle drie naar een andere basisschool moesten omdat geen enkele school plek had voor drie tegelijk (verschillende groepen). Zeker op van die plaatsen waar mensen heen verhuizen als ze uit de stad weg willen ivm de kinderen is dat echt wel een issue.)
Sowieso is dat hele ‘in het midden’ naar school eigenlijk best gek. Dat lijkt misschien eerlijk, maar is vooral eerlijk voor jullie. Dat jullie allebei even ver moeten rijden. Maar voor kind betekent het gewoon dat ze niet bij haar ‘thuis’ in de buurt of school zit. Maar eigenlijk is het veel fijner als een school gewoon dichtbij is, kind relatief snel op de fiets kan, schoolvriendjes in de buurt krijgt. Dat hoeft niet per se een ramp te zijn, als het een bewuste keuze vanuit het kind is (niet door het kind, maar door de ouders omdat de school daar veel beter bij je kind past of iets dergelijks). Ik snap wel waarom jullie daarvoor gekozen hebben, en zeker jij, je moest al genoeg strijd aangaan. En het is niet het einde van de wereld voor kind.
Maar zeker gezien dat ook al niet ideaal is voor haar, snap ik heel goed dat je gezien zijn uitspraken ook maar even wat dichter bij gaat kijken.
(En voor wie het schreef: wachtlijsten bestaan ook voor hogere groepen. Bij mij in de buurt is laatst iemand komen wonen met drie kinderen, die alle drie naar een andere basisschool moesten omdat geen enkele school plek had voor drie tegelijk (verschillende groepen). Zeker op van die plaatsen waar mensen heen verhuizen als ze uit de stad weg willen ivm de kinderen is dat echt wel een issue.)
vrijdag 4 oktober 2024 om 11:17
Heb je goed gedaan, dat met de school!!
Maar probeer je niet al te veel in te leven in zijn gevoel van het vader willen zijn.
Een man die al zo kort na een scheiding alleen al OVERWEEGT om een uur verder rijden te gaan samen wonen met een andere vrouw, is de noemer vader amper waard!! Kun je nagaan hoe dat over een paar jaar zal zijn!!
Ik zou pislink zijn als mijn exman zo zou omgaan met mijn kind, een heel uur verder weg gaan wonen zonder ook maar de consequenties te overwegen voor het kind.
Laat je niet bang maken....geen rechter die voor vader begrip zal kunnen [ willen ]
opbrengen.
Je kind is het belangrijkste, geef haar de warmte, liefde veiligheid en stabiliteit. En dat kan jij haar geven, ook zonder haar vader.
Maar probeer je niet al te veel in te leven in zijn gevoel van het vader willen zijn.
Een man die al zo kort na een scheiding alleen al OVERWEEGT om een uur verder rijden te gaan samen wonen met een andere vrouw, is de noemer vader amper waard!! Kun je nagaan hoe dat over een paar jaar zal zijn!!
Ik zou pislink zijn als mijn exman zo zou omgaan met mijn kind, een heel uur verder weg gaan wonen zonder ook maar de consequenties te overwegen voor het kind.
Laat je niet bang maken....geen rechter die voor vader begrip zal kunnen [ willen ]
opbrengen.
Je kind is het belangrijkste, geef haar de warmte, liefde veiligheid en stabiliteit. En dat kan jij haar geven, ook zonder haar vader.
vrijdag 4 oktober 2024 om 13:15
De vraag is natuurlijk ook of ie het überhaupt gaat doen. Want misschien houdt het ook wel geen stand. Of is het vooral zijn idee en niet de hare.
Maar los daarvan, ik wil het zo stabiel mogelijk allemaal maken/houden voor kind.
Tegelijkertijd zie ik er dus wel tegenop om kind vanavond weer naar hem te brengen. Hij heeft ook helemaal niet meer gereageerd verder. En ik droomde vannacht dat hij boos werd en me in elkaar sloeg (is nog nooit gebeurd). Gaat hij weer proberen in discussie te gaan. Ik kap dat dan af want niet waar kind bij is. Maar dan wordt hij dus altijd boos omdat ie dan vindt dat hem onrecht aangedaan wordt. Geen zin in.
Maar los daarvan, ik wil het zo stabiel mogelijk allemaal maken/houden voor kind.
Tegelijkertijd zie ik er dus wel tegenop om kind vanavond weer naar hem te brengen. Hij heeft ook helemaal niet meer gereageerd verder. En ik droomde vannacht dat hij boos werd en me in elkaar sloeg (is nog nooit gebeurd). Gaat hij weer proberen in discussie te gaan. Ik kap dat dan af want niet waar kind bij is. Maar dan wordt hij dus altijd boos omdat ie dan vindt dat hem onrecht aangedaan wordt. Geen zin in.
vrijdag 4 oktober 2024 om 13:20
En dat is totaal je goed recht.
En ik snap dat je droomt op dit moment. Want je doet iets wat in je eigen belang is en niet wat in zijn belang is. En dat vind jij nog best spannend. Want hij is onvoorspelbaar in zijn woorden. Niet in zijn acties overigens, want hij doet verder niets dan dreigen.
Volg je eigen plan maar.
En ik snap dat je droomt op dit moment. Want je doet iets wat in je eigen belang is en niet wat in zijn belang is. En dat vind jij nog best spannend. Want hij is onvoorspelbaar in zijn woorden. Niet in zijn acties overigens, want hij doet verder niets dan dreigen.
Volg je eigen plan maar.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
vrijdag 4 oktober 2024 om 13:48
Is dit iets om je in te verdiepen met je advocaat? Gaat over eenhoofdig gezag.
https://www.rijksoverheid.nl/wetten-en- ... e%20ouders.
https://www.rijksoverheid.nl/wetten-en- ... e%20ouders.
vrijdag 4 oktober 2024 om 13:49
Is nog helemaal niet aan de orde als je het mij vraagt op dit moment.NomenNesci0 schreef: ↑04-10-2024 13:48Is dit iets om je in te verdiepen met je advocaat? Gaat over eenhoofdig gezag.
https://www.rijksoverheid.nl/wetten-en- ... e%20ouders.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
vrijdag 4 oktober 2024 om 21:33
Dat is niet iets wat nu speelt nee.NomenNesci0 schreef: ↑04-10-2024 13:48Is dit iets om je in te verdiepen met je advocaat? Gaat over eenhoofdig gezag.
https://www.rijksoverheid.nl/wetten-en- ... e%20ouders.
Wegbrengen ging goed. Hij zei er nu alleen werkelijk niks over en deed erg vriendelijk. Ook wel bijzonder.
zaterdag 10 mei 2025 om 15:09
Ik weet niet waarom, maar ik had even de behoefte om hier een update te doen en ben benieuwd hoe dit voor anderen is of was.
Wat wel bijzonder is om te merken, is dat bijna alle voorspellingen die destijds gedaan werden, bijna allemaal in een bepaalde hoedanigheid uit lijken te komen.
Eén daarvan was dat de zorg voor kind meer bij mij zou komen uiteindelijk. En waar we nu staan is dat kind meer bij mij gaat wonen, bij mij in de buurt naar school gaat. En dat terwijl niet eens zeker is op welke termijn ex gaat verhuizen. Dus nog steeds in staat zou zijn tot co-ouderschap maar in zijn optiek goede redenen heeft om de omgangsregeling nu wel al te veranderen. Wat ik prima vind, want kind meer bij mij is denk ik uiteindelijk veiliger.
Ik vraag me ook regelmatig af of zijn partner van zijn plannen weet, maar goed. Ik vind het alleen bizar dat hij mij bij aanvang van het scheidingsproces zo ongeveer uit de ouderlijke macht wilde zetten. En nu zo'n afstand neemt? Ik vraag me oprecht af hoe hij in zijn omgeving verkoopt dat hij van plan is zo'n eind verderop te gaan wonen en daarmee geen co-ouderschap meer heeft. Ik zou zelf ook niet zo'n partner willen.
Mooi is ook hoe hij mij dan weer een schuldgevoel probeert te geven over hoe ik mijn ouderschap invul, waarschijnlijk projectie maar goed. Dat raakt me toch altijd wel.
De laatste tijd merkte ik dat hij zichzelf weer wat dichterbij probeerde te krijgen. Ondertussen kan ik best goed mijn grenzen bewaken, maar omdat kind ook graag bepaalde dingen wil, voel ik mij soms toch genoodzaakt om daar een concessie in te doen. Maar ik blijf dan heel neutraal, heel duidelijk en dan is ie vaak ook snel weer weg. Omdat er niks te halen valt denk ik?
Nu we bijna twee jaar uit elkaar zijn en die periode nadert, was ik deze topics nog eens aan het nalezen. En zo bizar om te lezen hoe ik toen was. Zo'n verschil. Ik schaam me zo voor wat voor zielig figuur ik toen was. En nu nog steeds soms.
Tegelijkertijd heb ik toch best veel moeite met het feit dat ik alleen ben. Natuurlijk ben ik ontzettend blij met dat het zo goed gaat met ons. Dat ik alles op de rit heb. Geniet ik van kind. Maar ik voel me toch wel vaak heel erg eenzaam en dan kan ik sommige momenten zelfs ex missen. Bepaalde momenten dan. En dan ben ik boos, dat hij "gewoon" doorgaat. Een nieuwe partner heeft.
Hij blijft daar overigens ook bij mij naar op zoek. Vraagt regelmatig of ik een vriendje hebt of vist daarnaar. En dat steekt me ook ontzettend omdat dat in de verste verte niet zo is. En ik nog steeds last heb van wat hij mij heeft aangedaan. Dat als ik een keer een date heb, ik allerlei muren heb.
Ik schaam me voor bovenstaande ook. Want hoe kan ik nou zoiets missen? Ik kan op momenten ook echt wel van hem walgen of me aan hem irriteren, maar ik blijf toch dat "vertrouwde" bij hem voelen. Betekent overigens niet dat ik daarnaar zou handelen.
Ik wil echt nooit meer terug naar hoe het toen was, naar wie ik toen was. Maar is dit herkenbaar voor degenen die hier ook in hebben gezeten?
Wat wel bijzonder is om te merken, is dat bijna alle voorspellingen die destijds gedaan werden, bijna allemaal in een bepaalde hoedanigheid uit lijken te komen.
Eén daarvan was dat de zorg voor kind meer bij mij zou komen uiteindelijk. En waar we nu staan is dat kind meer bij mij gaat wonen, bij mij in de buurt naar school gaat. En dat terwijl niet eens zeker is op welke termijn ex gaat verhuizen. Dus nog steeds in staat zou zijn tot co-ouderschap maar in zijn optiek goede redenen heeft om de omgangsregeling nu wel al te veranderen. Wat ik prima vind, want kind meer bij mij is denk ik uiteindelijk veiliger.
Ik vraag me ook regelmatig af of zijn partner van zijn plannen weet, maar goed. Ik vind het alleen bizar dat hij mij bij aanvang van het scheidingsproces zo ongeveer uit de ouderlijke macht wilde zetten. En nu zo'n afstand neemt? Ik vraag me oprecht af hoe hij in zijn omgeving verkoopt dat hij van plan is zo'n eind verderop te gaan wonen en daarmee geen co-ouderschap meer heeft. Ik zou zelf ook niet zo'n partner willen.
Mooi is ook hoe hij mij dan weer een schuldgevoel probeert te geven over hoe ik mijn ouderschap invul, waarschijnlijk projectie maar goed. Dat raakt me toch altijd wel.
De laatste tijd merkte ik dat hij zichzelf weer wat dichterbij probeerde te krijgen. Ondertussen kan ik best goed mijn grenzen bewaken, maar omdat kind ook graag bepaalde dingen wil, voel ik mij soms toch genoodzaakt om daar een concessie in te doen. Maar ik blijf dan heel neutraal, heel duidelijk en dan is ie vaak ook snel weer weg. Omdat er niks te halen valt denk ik?
Nu we bijna twee jaar uit elkaar zijn en die periode nadert, was ik deze topics nog eens aan het nalezen. En zo bizar om te lezen hoe ik toen was. Zo'n verschil. Ik schaam me zo voor wat voor zielig figuur ik toen was. En nu nog steeds soms.
Tegelijkertijd heb ik toch best veel moeite met het feit dat ik alleen ben. Natuurlijk ben ik ontzettend blij met dat het zo goed gaat met ons. Dat ik alles op de rit heb. Geniet ik van kind. Maar ik voel me toch wel vaak heel erg eenzaam en dan kan ik sommige momenten zelfs ex missen. Bepaalde momenten dan. En dan ben ik boos, dat hij "gewoon" doorgaat. Een nieuwe partner heeft.
Hij blijft daar overigens ook bij mij naar op zoek. Vraagt regelmatig of ik een vriendje hebt of vist daarnaar. En dat steekt me ook ontzettend omdat dat in de verste verte niet zo is. En ik nog steeds last heb van wat hij mij heeft aangedaan. Dat als ik een keer een date heb, ik allerlei muren heb.
Ik schaam me voor bovenstaande ook. Want hoe kan ik nou zoiets missen? Ik kan op momenten ook echt wel van hem walgen of me aan hem irriteren, maar ik blijf toch dat "vertrouwde" bij hem voelen. Betekent overigens niet dat ik daarnaar zou handelen.
Ik wil echt nooit meer terug naar hoe het toen was, naar wie ik toen was. Maar is dit herkenbaar voor degenen die hier ook in hebben gezeten?
zaterdag 10 mei 2025 om 15:49
Ik kan geen ervaringen delen, heb nooit in zo’n situatie gezeten. Ik wil alleen wel even zeggen dat je zelfs destijds echt alles behalve zwak of zielig was hoor! Ik heb echt maar heel zelden gehoord van iemand die begon te twijfelen, zo snel besefte dat het echt niet ok was, en daar vervolgens acties aan verbond én dat volhield. Ik heb het toen gezegd, en dat geldt nog steeds: ik heb juist enorme bewondering voor je.
Ik gun je nu dat je rust krijgt in met jezelf zijn. Ergens lijkt je nog steeds te denken dat het/jij beter bent als je een relatie hebt, zoals je hier schrijft ‘hij heeft wel een nieuwe relatie, en ik nog steeds niet’. Alsof er dus met jou iets mis is, en met hem niet. Maar zo werkt het niet. Mensen die zich steeds snel weer in nieuwe relaties storten zijn niet beter. Ook niet gelukkiger trouwens meestal, want die zoeken iets wat ze dus niet in hun eentje kunnen vinden. En dan blijf je verkeerde keuzes maken. Het is een cliché van jewelste, maar ik denk wel waar: je wordt pas echt gelukkig van een relatie die een aanvulling is, geen invulling. Als je blij bent met jezelf, en dan komt er nog iets leuks bij.
Alhoewel ik me voor kan stellen dat dat lastig is, als je uit een relatie komt waar je behoorlijk afgebroken bent, je vaak verteld is dat je níet genoeg was enz. En ik meen uit je verhaal opgemaakt te hebben dat je basis van huis uit ook minder stabiel geweest is dan je zou willen. Dat alles maakt dat het waarschijnlijk best moeilijk is om jezelf als genoeg te zien. Des te meer ik overigens onder de indruk ben dat het je toch gelukt is voor jezelf en je kind te kiezen!
Ik gun je nu dat je rust krijgt in met jezelf zijn. Ergens lijkt je nog steeds te denken dat het/jij beter bent als je een relatie hebt, zoals je hier schrijft ‘hij heeft wel een nieuwe relatie, en ik nog steeds niet’. Alsof er dus met jou iets mis is, en met hem niet. Maar zo werkt het niet. Mensen die zich steeds snel weer in nieuwe relaties storten zijn niet beter. Ook niet gelukkiger trouwens meestal, want die zoeken iets wat ze dus niet in hun eentje kunnen vinden. En dan blijf je verkeerde keuzes maken. Het is een cliché van jewelste, maar ik denk wel waar: je wordt pas echt gelukkig van een relatie die een aanvulling is, geen invulling. Als je blij bent met jezelf, en dan komt er nog iets leuks bij.
Alhoewel ik me voor kan stellen dat dat lastig is, als je uit een relatie komt waar je behoorlijk afgebroken bent, je vaak verteld is dat je níet genoeg was enz. En ik meen uit je verhaal opgemaakt te hebben dat je basis van huis uit ook minder stabiel geweest is dan je zou willen. Dat alles maakt dat het waarschijnlijk best moeilijk is om jezelf als genoeg te zien. Des te meer ik overigens onder de indruk ben dat het je toch gelukt is voor jezelf en je kind te kiezen!
.
zaterdag 10 mei 2025 om 16:40
Het is niet verwonderlijk dat types zoals jouw ex snel weer een partner hebben. Ze kunnen moeilijk alleen zijn en waarschijnlijk kan hij haar gebruiken voor bepaalde dingen om zijn leven makkelijker en aangenamer te maken.
Trek je daar niks van aan. Jij komt vast ook nog wel een leuke man tegen. En trek je ook niks aan van dat hij je een schuldgevoel probeert aan te praten. Bij zulke types is het nooit hun eigen schuld.
Grote kans dat jouw kind over een tijdje nog maar weinig contact heeft met haar vader, omdat het hem op de eindstreep beter uitkomt verder weg met die andere vrouw. Hij zal uiteindelijk alleen maar kiezen voor zijn eigen belangen, en jouw dochter zal dat straks ook zien bij haar vader.
Trek je daar niks van aan. Jij komt vast ook nog wel een leuke man tegen. En trek je ook niks aan van dat hij je een schuldgevoel probeert aan te praten. Bij zulke types is het nooit hun eigen schuld.
Grote kans dat jouw kind over een tijdje nog maar weinig contact heeft met haar vader, omdat het hem op de eindstreep beter uitkomt verder weg met die andere vrouw. Hij zal uiteindelijk alleen maar kiezen voor zijn eigen belangen, en jouw dochter zal dat straks ook zien bij haar vader.
Levensgenieter 
zaterdag 10 mei 2025 om 17:25
Ik zou dan denken...het feit dat mijn exman al zo snel een nieuwe partner heeft gevonden en daarvoor zelfs zijn co ouderschap voor opgeeft....dat zijn liefde voor jou en voor zijn kind niet zo diep hebben gezeten als dat hij heeft doen voorkomen. Hij valt nu door de mand.
Je doet het goed en het zal steeds beter gaan!! Vertrouw op jezelf !!
Je doet het goed en het zal steeds beter gaan!! Vertrouw op jezelf !!
zaterdag 10 mei 2025 om 17:38
Goed dat je je schaamte hier deelt.
Het raakt een diep iets in je, zijn zucht naar macht, zijn manier van je in een staat van onevenwicht brengen zodat hij vat op je blijft houden.
Dat neutrale in aanwezigheid van kind doe je hartstikke goed.
Wat ik mis van jou naar jou is erkenning en liefde. Waar jij vandaan komt in de interacties met hem was heel toxisch. Je bent jarenlang mishandeld, misbruikt, verwaarloosd en emotioneel in een isolement gebracht. Bovenop een jeugd (waar je soms wat over deelde) waar ik het koud van kreeg.
Met zo weinig steun, liefde, inbedding is het niet raar dat jij met brokken zit en het een poos kost daar op een gezonde manier mee om te gaan, en vanuit eigenheid verder te kunnen.
Het os misschien ook wel makkelijk, een soort kinderlijke afweer, dat jij wel stom zou zijn. Anders had je niet zoveel meegemaakt. En dat is niet waar. Dat is wat kan gebeuren. Geen idee waarom, zou ook aanmatigend zijn om daar ook maar iets over te zeggen. Waarbij ik wel jou volmondig erkenning geef voor wat je is aangedaan. Niet wegkijk. En op afstand respect en vriendelijkheid naar je voel. Als jij zulke nare woorden over jezelf schrijft en ik dat lees, reageert mijn lijf meteen. Het doet pijn. Laat staan hoe zeer het jou moet doen.
Het raakt een diep iets in je, zijn zucht naar macht, zijn manier van je in een staat van onevenwicht brengen zodat hij vat op je blijft houden.
Dat neutrale in aanwezigheid van kind doe je hartstikke goed.
Wat ik mis van jou naar jou is erkenning en liefde. Waar jij vandaan komt in de interacties met hem was heel toxisch. Je bent jarenlang mishandeld, misbruikt, verwaarloosd en emotioneel in een isolement gebracht. Bovenop een jeugd (waar je soms wat over deelde) waar ik het koud van kreeg.
Met zo weinig steun, liefde, inbedding is het niet raar dat jij met brokken zit en het een poos kost daar op een gezonde manier mee om te gaan, en vanuit eigenheid verder te kunnen.
Het os misschien ook wel makkelijk, een soort kinderlijke afweer, dat jij wel stom zou zijn. Anders had je niet zoveel meegemaakt. En dat is niet waar. Dat is wat kan gebeuren. Geen idee waarom, zou ook aanmatigend zijn om daar ook maar iets over te zeggen. Waarbij ik wel jou volmondig erkenning geef voor wat je is aangedaan. Niet wegkijk. En op afstand respect en vriendelijkheid naar je voel. Als jij zulke nare woorden over jezelf schrijft en ik dat lees, reageert mijn lijf meteen. Het doet pijn. Laat staan hoe zeer het jou moet doen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
