Vervolg op 'Wat doe ik verkeerd...?''

12-06-2023 09:18 2828 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Goedemorgen,

Een nieuw topic geopend om verder te kunnen schrijven. Dit gezien mijn vorige topic de 3000 berichten (ruim) is gepasseerd en het verzoek van de moderator om een nieuw topic aan te maken zodat de laatste op slot kan.

Ik wist niet zo goed wat een goede titel zou kunnen zijn, dus vandaar deze, maar voelt niet helemaal prettig gezien dat ook niet (meer) mijn vraag is. Bij andere suggesties hoor ik het graag.

Wel even getwijfeld, gezien de laatste reacties. Welke ik zeker begrijp, maar ze raakten me nogal. Tegelijkertijd kan ik nu niet terug gaan naar m'n kop in het zand steken, dus dit is nodig.

Net als in het vorige topic zou ik willen vragen of jullie mijn berichten niet willen quoten? Dat voelt veiliger.
jahallo222 wijzigde dit bericht op 12-06-2023 09:47
Reden: Toevoeging
8.52% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Het lastige is dat je pas merkt hoe bevrijd je bent, en hoe fijn dat is, als je er weg bent. Maar daarvoor moet je dus wel eerst weggaan.

Is het geen optie om een week of paar dagen met je kind weg te gaan? Bij familie te blijven als dat kan? En dan met hen alvast wat dingen regelen voor de grote stap? Gewoon als een soort 'teen in het water'? Zolang je in zijn invloedssfeer woont ben je teveel daarmee bezig en heb je geen ruimte voor andere dingen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het lijkt alsof je je nog steeds afvraagt of je man echt wel zo erg is, alsof je dat niet kunt geloven, het niet echt doordringt.
Ik hoop heel erg dat je het niet alleen rationeel, maar ook emotioneel in gaat zien. Dat wat hij doet alle perken te buiten gaat.
Alle reacties Link kopieren Quote
Een weekje weg met je kind raad ik ook aan. Ik ben in de laatste maanden van die vergelijkbare relatie van mij ook een week weggeweest. In m'n uppie, naar een grote stad in het buitenland. Was zo fijn. Het was net of m'n gedachten weer langzamerhand van mezelf werden. Die afstand hielp enorm.

Misschien wil die vriendin of dat familielid wel met je mee. Dan kan diegene af en toe oppassen zodat jij even alleen een wandeling of iets kunt maken. En dan heb je ook meteen iemand om desgewenst mee te praten over alles. En je kunt ook nog aan je man vertellen dat diegene je heeft meegevraagd. Sterker nog, dat laatste zou ik zeker doen. Lieg maar gewoon. Zeg dat diegene een prijs heeft gewonnen voor een gratis weekje weg en dat ze jou en dochter heeft meegevraagd.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zo'n reisje is ook meteen een mooie manier om te beginnen met in actie komen. Je gaat dan iets doen, iets dat echt concreet is, maar je zet nog geen onomkeerbare stap.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als je wacht op de dag dat je niet meer bang bent kun je lang wachten lieve TO, want het onbekende is per definitie oncomfortabel. Een sprong in het diepe is altijd eng. Maar je kan springen én tegelijkertijd bang zijn. Die angst kun je verdragen. Doe zoveel mogelijk om de onzekerheid en angst zo klein mogelijk te maken (zoals veel goede tips die al gegeven zijn), wees bang, vraag om concrete hulp, maar spring alsjeblieft Jahallo222. Je kunt het en bent het jezelf en vooral je dochter verplicht.
Alle reacties Link kopieren Quote
Echt, waar wacht je op? Je weet dat er maar 1 optie is, als je dochter je lief is, en dat is vertrekken. En waarom zou je wachten op een “echte” escalatie? Je kan ook met schuldgevoel en angst beslissen dat het klaar is. Gewoon nu. Als je blijft verkloot je je eigen leven, maar heel veel erger, het leven van je dochter. Dit weet je want dat ervaar je nu. Als je weggaat geef je jezelf, en heel veel belangrijker, je dochter een kans op een goed leven. Er is geen verkeerde keuze, je hebt maar 1 keuze. Blijven is kansloos.

Maar als je dochter het niet waard is dan weet ik het ook niet meer. Ik vind het slecht ouderschap, van jullie beiden. Pure kindermishandeling. En als dat niet genoeg is om te vertrekken, en dan heb ik het niet eens over je laten verkrachten en goddomme de zooi opruimen van je man (echt why!!!), dan mag je je oprecht schamen inderdaad.

De meeste anderen reageren begripvoller, trek je daar aan op. Ik walg hiervan
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik neem ook zomaar aan dat je VT niet hebt gebeld vandaag. Wat een slap gedoe
Alle reacties Link kopieren Quote
Als je bevriest bij stress, en dat kan (!!), dan moet je dus handelen bij weinig stress
Alle reacties Link kopieren Quote
Lisava schreef:
12-06-2023 17:38
Het lijkt alsof je je nog steeds afvraagt of je man echt wel zo erg is, alsof je dat niet kunt geloven, het niet echt doordringt.
Ik hoop heel erg dat je het niet alleen rationeel, maar ook emotioneel in gaat zien. Dat wat hij doet alle perken te buiten gaat.
Je bent het nog steeds aan het downplayen TO. Hij maakte iets stuk, maar dat was niet erg want het was maar iets kleins?
Ik vind het ook heel erg dat hij 'fuck you' zegt omdat je geen seks wilt.
Maar je wéét nu dat het niet oké is allemaal. De enige fout die je kunt maken is blijven.
't Is al met al een heel gedoe
Alle reacties Link kopieren Quote
TO, je weet dat er geen alternatief is. Dit gaat niet beter worden, nooit.

Je moet de pleister er aftrekken
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ga nu iets héél cheesy's delen (sorry daarvoor) maar deze songtekst van Veldhuis & Kemper heeft mij destijds geholpen bij een moeilijke beslissing:

Want de allermooiste bloemen
Bloeien vlak langs het ravijn
En om die te kunnen plukken
Moet je durven bang te zijn
't Is al met al een heel gedoe
Alle reacties Link kopieren Quote
Balinero schreef:
12-06-2023 18:02
Echt, waar wacht je op? Je weet dat er maar 1 optie is, als je dochter je lief is, en dat is vertrekken. En waarom zou je wachten op een “echte” escalatie? Je kan ook met schuldgevoel en angst beslissen dat het klaar is. Gewoon nu. Als je blijft verkloot je je eigen leven, maar heel veel erger, het leven van je dochter. Dit weet je want dat ervaar je nu. Als je weggaat geef je jezelf, en heel veel belangrijker, je dochter een kans op een goed leven. Er is geen verkeerde keuze, je hebt maar 1 keuze. Blijven is kansloos.

Maar als je dochter het niet waard is dan weet ik het ook niet meer. Ik vind het slecht ouderschap, van jullie beiden. Pure kindermishandeling. En als dat niet genoeg is om te vertrekken, en dan heb ik het niet eens over je laten verkrachten en goddomme de zooi opruimen van je man (echt why!!!), dan mag je je oprecht schamen inderdaad.

De meeste anderen reageren begripvoller, trek je daar aan op. Ik walg hiervan
Het maakt niet uit hoe wij hier reageren, hard of mild, TO moet vooral inzien dat ze de knoop niet uit zichzelf gaat doorhakken en daar hulp bij nodig heeft en die actief moet gaan vragen. En liefst op korte termijn.

Maar met een harde reactie gaat ze echt niet sneller handelen.
Yep schreef:
12-06-2023 09:52
Elke dag verziekt hij jouw dag..
Elke dag geeft hij jou een kutgevoel.. Geeft hij je het gevoel dat het allemaal jouw schuld is..
Ik krijg hier zowat tranen van in mijn ogen. Zo verdrietig is dit.
Alle reacties Link kopieren Quote
Balinero, inhoudelijk heb je volledig gelijk. Ik vind het goed dat je het belang van haar dochter zo voor ogen houdt en vanuit jouw schrijnende ervaring een spiegel voor blijft houden wat opgroeien in deze situatie voor haar dochter betekent. En er is niets mis met direct zeggen waar het op staat, maar nu trap je TO soms de grond in met bepaalde opmerkingen. Dat doet ze zelf al genoeg zonder dat anderen er ook nog eens een schepje bovenop doen. Dit gaat haar niet helpen om de eigenwaarde en kracht te vinden om de stap te zetten.
Alle reacties Link kopieren Quote
En nog even voor je realitycheck Jahallo. Als mijn man tegen mij in bed “Fuck You” zegt, dan slaap ik niet meer naast hem. Dat vind ik onacceptabel. Dat geldt andersom ook trouwens. Hij zou dat ook niet van mij accepteren.

Verschil is wel dat wij niet zo tegen elkaar doen dus als een van ons twee dat zou zeggen we wel eerst aan elkaar zouden vragen of alles wel goed gaat.
Alle reacties Link kopieren Quote
Pingu schreef:
12-06-2023 18:17
Ik ga nu iets héél cheesy's delen (sorry daarvoor) maar deze songtekst van Veldhuis & Kemper heeft mij destijds geholpen bij een moeilijke beslissing:

Want de allermooiste bloemen
Bloeien vlak langs het ravijn
En om die te kunnen plukken
Moet je durven bang te zijn

Wat mooi, dank je.
De sterren wandlen, de tijd gaat, de klok zal slaan,.
Alle reacties Link kopieren Quote
Bij nader inzien, je zou ook gewoon niet kunnen liegen over zo'n weekje weg. Je kunt 'm zeggen dat het je in de huidige situatie door zijn gedrag niet lukt om goed na te denken. En dat je even tijd nodig hebt om tot jezelf te komen.

Wie weet werkt dat juist wel lekker voor je. En wie weet reageert hij totaal onredelijk en in dat geval is de stap om echt weg te gaan hopelijk weer kleiner.
Alle reacties Link kopieren Quote
En hey, het zou me niet verbazen als je ook bij het idee van een weekje weg vooral bezwaren ziet en de grote wens hebt om passief niks te doen.

Als dat nu zo is hè, lees dan de posts van Balinero nog eens een extra keertje door.

Je bent het je dochter verplicht om iets te doen. Denk aan het kleine meisje dat je zelf ooit was. Denk aan de hulp die je toen nodig had. Die hulp kun je je dochter nu geven.

En als je ervoor kiest om dat niet te doen, dan bestaat niet de kans dat ze beschadigd raakt. Dan raakt ze beschadigd. Sowieso. Zonder twijfel. Dat is namelijk nu al aan het gebeuren.
Alle reacties Link kopieren Quote
Sprinkelmoes schreef:
12-06-2023 16:18
@TO
De bewoording die ik gebruik voor je man is uit pure woede. Omdat ik weet hoe je angst voelt.

Die ex van mij is geen spat veranderd he. Die is nog steeds dezelfde hork. En ik zie nog steeds dat rood aangelopen schreeuwende hoofd voor me. En de gaten in de muur want hij ging met zijn vuisten rustig door de gipsplaten heen.

En nu ik ervaar hoe lekker het is samen met mijn dochter in huis waar ik kan doen en laten wat ik wil denk ik soms echt terug van what the fuck.

Mijn eerste daad in eigen huis was lekker expres de vaatwasser tegenovergesteld inruimen als hoe hij het wilde. Hij vond dat alles er op een bepaalde manier in moest en als ik dat niet deed (want who gives a fuck of het mes er op manier A of B inzit) dan kon hij dus die hele vaatwasser leegtrekken en alles op de grond flikkeren en schreeuwen dat ik het opnieuw moest doen. Dus ik stond in het begin echt tegen mezelf te lachen van HAHAHA KIJK ..ALLE VORKEN VERKEERD. O JEE ALS IK M NU AANZET GAAN ALLE KERNKOPPEN TER WERELD AF ..KOMT DE ZONDVLOED EN GA IK ACUUT NAAR DE HEL. Om me in de maanden erna kapot te lachen dat ik nog leefde. Aangezien ik me aan geen van zijn domme regels meer hield en nog steeds gewoon ademhaalde.

Daardoor kwam alle onderdrukte boosheid er dus uit. Elke keer dat ik iets op mijn manier deed en het universum gewoon doordraaide. Elk moment wat voor mij bevestigde dat hij echt hartstikke gek was en er niks mis was met de manier waarop ik dingen deed.
Heerlijk is dat he? Dit soort mannen hebben allemaal van die vreselijk beknellende regeltjes. Volgens mijn ex kon ik bijvoorbeeld de auto niet goed tanken. Er ging brandstof in, de auto reed, maar nee nee nee, ik deed het eigenlijk verkeerd. Hysterisch lachend ben ik weggereden bij tankstations de eerste maanden. TOEETOEEET WE GAAN DE LUCHT IN!!! Oh nee, toch niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
daaaaaanie schreef:
12-06-2023 18:57
Balinero, inhoudelijk heb je volledig gelijk. Ik vind het goed dat je het belang van haar dochter zo voor ogen houdt en vanuit jouw schrijnende ervaring een spiegel voor blijft houden wat opgroeien in deze situatie voor haar dochter betekent. En er is niets mis met direct zeggen waar het op staat, maar nu trap je TO soms de grond in met bepaalde opmerkingen. Dat doet ze zelf al genoeg zonder dat anderen er ook nog eens een schepje bovenop doen. Dit gaat haar niet helpen om de eigenwaarde en kracht te vinden om de stap te zetten.
Ja, je hebt gelijk. Ik ben soms/vaak/bijna altijd te hard. Dat is mijn overlevingsafweer geweest en ik kan dat maar moeilijk minderen. En dit soort onderwerpen breken mijn (harde) hart. Vanuit mijn overlevingsstrategie is het ondenkbaar dat je je weer laat gebeuren wat al gebeurd is. Ik heb al vaker gezegd dat ik diametraal aan het andere spectrum zit dan TO. Daarom zeg ik er ook altijd bij dat ze zich door de anderen hier moet laten optrekken. Het enige dat ik kan bieden is het toekomstige verhaal van de dochter. Maar als TO nu zou zeggen ik heb iemand als Balinero nodig dan rijd ik naar haar toe en haal haar en haar dochter daar weg. En die vent van haar lust ik rauw, geen angst hier
Alle reacties Link kopieren Quote
Balinero schreef:
12-06-2023 18:02
Je kan ook met schuldgevoel en angst beslissen dat het klaar is.

Dit dus. Goed gezegd, Balinero.
Alle reacties Link kopieren Quote
En kijk, er wordt zelfs een helpende hand uitgereikt door Balinero.

Vraag om hulp, TO, en pak die ook.
Ondanks je schuldgevoelens, ondanks je angst, ondanks je twijfels..
Jahallo222 schreef:
12-06-2023 15:29
ik ben gewoon heel bang. Bang dat ik het verkeerde doe. De verkeerde keuze. Een fout maak die niet meer goed te maken is. Dat ik straks alles verkloot heb, levens heb verpest (kind, man, mijn eigen).
Dit is je eigen hoofd dat je in de war maakt. Eigenlijk ben je bang om iets te gaan omdat je niet wil falen. Als je niks doet, kun je het ook niet verkeerd doen.

Maar dat is niet zo. Het gaat nu al verkeerd. Je laat het nu al fout gaan. Je huidige koers gaat sowieso verkeerd. Waarom dan niet wat anders proberen? Wie weet, misschien word je er nog wel gelukkig van, ook.
anoniem_6597d64426ee9 wijzigde dit bericht op 12-06-2023 21:38
27.52% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Pingu schreef:
12-06-2023 18:17
Ik ga nu iets héél cheesy's delen (sorry daarvoor) maar deze songtekst van Veldhuis & Kemper heeft mij destijds geholpen bij een moeilijke beslissing:

Want de allermooiste bloemen
Bloeien vlak langs het ravijn
En om die te kunnen plukken
Moet je durven bang te zijn
Ook een. Stef Bos. Tijd om te gaan.
Luister hem een keer als je die nog niet kent.

Het is tijd om te gaan
Want er is geen weg terug
Voor wie altijd blijft stilstaan

Het is tijd om te gaan

Ik heb honderdduizend schepen
Zien vertrekken uit de nacht
Maar door de macht van de gewoonte
Bleef ik zitten waar ik zat


En er zijn plaatsen op de wereld
Waar nog niemand van heeft gedroomd
Je kunt er komen door te reizen
Te reizen in je hoofd

Het tijd om te gaan
En ik ga niet op de vlucht
Het is tijd om te gaan
Want er is geen weg terug
Voor wie altijd blijft stilstaan

Ik wil niet weten waar ik heen ga
Maar op een dag ben ik hier weg
Met de moed om op te geven
Geef ik alles wat ik heb

Tijd om te gaan
Met alles wat ik heb
Alle reacties Link kopieren Quote
Balinero schreef:
12-06-2023 20:08
Ja, je hebt gelijk. Ik ben soms/vaak/bijna altijd te hard. Dat is mijn overlevingsafweer geweest en ik kan dat maar moeilijk minderen. En dit soort onderwerpen breken mijn (harde) hart. Vanuit mijn overlevingsstrategie is het ondenkbaar dat je je weer laat gebeuren wat al gebeurd is. Ik heb al vaker gezegd dat ik diametraal aan het andere spectrum zit dan TO. Daarom zeg ik er ook altijd bij dat ze zich door de anderen hier moet laten optrekken. Het enige dat ik kan bieden is het toekomstige verhaal van de dochter. Maar als TO nu zou zeggen ik heb iemand als Balinero nodig dan rijd ik naar haar toe en haal haar en haar dochter daar weg. En die vent van haar lust ik rauw, geen angst hier
Mooi dat je haar en haar dochter zo wilt helpen. En jouw verhaal en perspectief heeft zeker waarde. Ik hoop dat het met compassie kan :)

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven