Voor altijd alleen blijven accepteren en gelukkig zijn

Solomio schreef: ↑

16-08-2017 18:00

Toch jammer dat single-zijn dan een soort van oké is, omdat een relatie ook niet altijd gelukkigmakend is.
Ik vind single zijn echt veel fijner dan in een relatie.
Ik vind het juist heerlijk dat ik alles zelf kan beslissen, dat ik de dingen precies zo kan doen als ik wil.

jaw schreef: ↑

16-08-2017 17:43

Klein Orkest - Laat Mij Maar Alleen

Die ruzies over sex enzo...
Of over een verjaarscadeau,
Of dat ik mee moet naar een feest
Nou ik ben al geweest!

Of dat ik te bezitterig ben,
Of in de kroeg te glitterig ben.
Jij hebt zo'n hekel aan die show,
Nou 'k ben nou eenmaal zo!

Ref.
Laat mij maar alleen, ook al valt 't soms niet mee...
De eenzaamheid is soms erger met z'n twee'n
Laat mij maar alleen {door tegenzang}
Ook al valt het soms niet mee,
De eenzaamheid en niemand die er zeurt:
Wat ben je stil, waar denk je aan? {door tegenzang}
Niemand die er zeurt:
Wat ben je stil, waar denk je aan? {door tegenzang}
Niemand die er zeurt!

Laat mij maar alleen, ook al valt 't soms niet mee...
De eenzaamheid is soms erger met z'n twee'n
Laat mij maar alleen {door tegenzang}
Ook al valt het soms niet mee,
De eenzaamheid en niemand die er zeurt:
Wat ben je stil, waar denk je aan? {door tegenzang}
Niemand die er zeurt:
Wat ben je stil, waar denk je aan? {door tegenzang}
Niemand die er zeurt!

Al ben ik nou al weer te laat,
Jij vindt dat ik altijd zo veel praat.
Nou goed zeg ik een avond niets,
Dan vraag je: is er iets? Oooh!

Of dat ik je geen aandacht geef,
Alleen maar voor mezelf leef,
Je hebt gelijk het heeft geen zin,
Het zit er echt niet in!

Ref.
Laat mij maar alleen, ook al valt 't soms niet mee...
De eenzaamheid is soms erger met z'n twee'n
Laat mij maar alleen {door tegenzang}
Ook al valt het soms niet mee,
De eenzaamheid en niemand die er zeurt:
Wat ben je stil, waar denk je aan? {door tegenzang}
Niemand die er zeurt:
Wat ben je stil, waar denk je aan? {door tegenzang}
Niemand die er zeurt!
Wat ben je stil, waar denk je aan? {door tegenzang}
Wat ben je stil, waar denk je aan? {door tegenzang}
Oh no!

Alicereturns schreef: ↑

16-08-2017 19:22

Nou ik had dit echt niet verwacht, en het hoefde ook niet, ik had de obsessie naar een nieuwe vriend echt los gelaten en ik was er klaar mee.
Of het zaligmakend is en ik ineens 100 x gelukkiger ben, absoluut niet. Ik was al gelukkig alleen, en ik ben mezelf de afgelopen tijd erg tegengekomen en ik denk niet dat dat al over is.

Mijn issues zijn vrij heftig, ik ben er nog niet zo lang achter dat ik behoorlijke verlatings/afwijzingsangst heb. Dat neigde ik de laatste tijd wel eens op mijn vriend te botvieren. Hij is mijn eerste partner die echter recht voor zijn raap is en dus duidelijk is dat hij dat soort moods niet erg leuk vindt. Ben ik blij mee, iemand die me een spiegel voorhoudt.
Echter ben ik ook er nog niet zo lang achter dat mijn faalangst te maken heeft met mijn jeugd. Ik heb lange tijd namelijk geen erg goede band met mijn vader gehad terwijl mijn zusje dat wel had. Vandaar dat mijn omgang met mannen een soort van verstoord is.
Alle stress en spanning vd laatste tijd kwam er vorige week ineens uit, erg fijn, het moet eruit, maar ik zit deze week nu wel overspannen thuis en mn lijf doet pijn, maar goed het is wel voor een goed doel, ik draag dit al 35 jaar met mij en het moet eruit.
Ik heb overigens eindelijk mn verwijzing, ik los dingen liever zelf op maar het is nu wel even verstandig om met een professional te babbelen...

Anyway, vrij heftig probleem wat er nu uitkomt en wat getriggerd werd door mijn nieuwe relatie.
Ik hoop niet dat je erg schrikt

Janneke1807 schreef: ↑

16-08-2017 19:32

Hey meis, dit klinkt enorm herkenbaar voor mij. Ik zit rond dezelfde leeftijd en heb alleen nog maar teleurstellende ervaringen gehad. Na elke teleurstellende ervaring denk ik weer een jaar of wat dat het leven beter is zonder alle drama die het daten met zich meebrengt, totdat ik weer een leuke man tegenkom, ik een teleurstellende ervaring heb en ik weer besluit dat ik geen zin heb in alweer gekwetst worden. De laatste poging dateert van enkele weken geleden, daarvoor ruim drie jaar met niemand uit geweest.. en na een dikke maand is mijn meest recente poging ook weer misgelopen, waarbij de man in kwestie bijna van de aardbodem is verdwenen en ik achter ben gebleven met de vraag waarom dit ook weer mislukt is. Ik zou graag een fijne relatie willen, maar op deze manier hoeft het niet voor mij. Om elke keer mijn hart weer open te stellen en opnieuw gekwetst te worden, daar ben ik wel een beetje klaar mee.

Hibiscus_82 schreef: ↑

16-08-2017 20:01

Oh, dit is heel herkenbaar. Zo veel dat ik na lang meelezen net maar een account heb aangemaakt om ook mee te kunnen schrijven.
Altijd al alleen geweest, halverwege de dertig en ik vraag me regelmatig af hoe ik mijn leven in kan richten zodat ik dit volhoud. Wat niet helpt is dat ik chronisch ziek ben. Ik lag al nooit lekker in de markt, maar mijn conditie is nu dusdanig dat ik niet vind dat ik mezelf nog kan 'verkopen' aan een date. Dat zal zo blijven en dat vind ik soms erg verdrietig. Vrienden vragen niet eens meer wanneer ik nu eens een vriendje voor kom stellen, dus voor mijn omgeving is het ook wel duidelijk, haha. Een relatie is zeker niet alles, maar toch vind ik het wel lastig hoor, om te bedenken hoe je je leven inricht dat het ook gezellig blijft, ook als ik een paar dagen niet de deur uitkan.

NDD93 schreef: ↑

16-08-2017 20:50

'Single by choice' komt tegenwoordig toch wel vaker voor? Afijn, ik herken ook het een en ander, maar ik zit wel in een andere levensfase: midden twintig.

Ik heb ook geen fantastische ervaringen achter de rug en bij mij komt het voor een deel ook uit mijn jeugd. Ik heb een moeizame relatie met mijn vader, waardoor ik denk ik ook een moeizame combinatie van bindings- en verlatingsangst heb opgelopen. Elke keer als ik een relatie heb verander ik in een obsessief persoon die ik niet herken, ondertussen wil ik ook bij iedere tegenslag hard de andere kant op hollen. Mij bekroop echter vooral altijd het gevoel dat ik veel moeite deed en er weinig voor terug zag; energie die ik beter in iets anders kan steken, studie / werk bijvoorbeeld.

Anderzijds: dat het alleen uit mijn slechte ervaringen voortkomt vind ik te simplistisch, want relaties zijn ook gewoon ontzettend moeilijk en ik denk dat ik ook bepaalde persoonlijkheidstrekken heb waardoor ik mij prettiger voel bij single zijn. Ik kijk dan ook helemaal niet met afgunst naar mensen die een relatie hebben. Ik ben graag alleen, mijn sociale contacten zijn beter in mijn single periodes en mijn zelfvertrouwen is ook hoger. Ik heb immers alleen maar relaties gehad die mijn eigenwaarde verminderden, dus ik voel duidelijk het verschil. Ik ben ook echt een gever en houd soms te veel van andere mensen (kan dat?), dus ik moet echt oppassen om dergelijke energie aan de verkeerde persoon te verspillen. Misschien ga ik ooit nog wel een relatie aan, maar ik gok dat dit zal zijn met iemand die ik al een tijdje ken - zodat ik me ook zekerder voel waar ik aan begin.

Hoe je ermee om moet gaan? Tsjah, als je niet gelukkig wordt van single zijn dan moet je toch maar gewoon blijven zoeken, denk ik zo.

badmeester schreef: ↑

17-08-2017 11:02

wacht maar tot je een badmeesterachtig type tegen het lijf loopt; ga je meteen voor de bijl.