Relaties
alle pijlers
Vreemdgaan, meningen!
woensdag 3 februari 2010 om 00:30
Ik lig me in mijn bed af te vragen.. Waarom gaan mensen vreemd?
En niet mensen die er duidelijke afspraken over hebben gemaakt met hun partners, want dan is het geen vreemd gaan.
Maar mannen en vrouwen die vreemdgaan met een ex, een collega of misschien we een volstrekt onbekende.
Wat is hier de drijvende kracht van? Zijn het de vlinders die je van iemand krijgt? Een echt verliefdheid? De gevoelens voor een ex die niet vergeten kunnen worden? De spanning? Pure lust?
Wat drijft iemand die thuis iemand op hem of haar heeft wachten in andere armen?
Is vreemdgaan mogelijk als je relatie echt goed zit?
En wanneer is vreemdgaan, vreemdgaan??
Pas als er echt gezoend wordt, pas als er sex bij komt kijken? Of vinden jullie intieme gesprekken met iemand anders ook al een bepaalde vorm van vreemdgaan? Niet te vergeten telefoonsex of webcam conversaties..?
En maakt het verschil als hij/zij webcam conversaties/telefoonsex heeft met een sexlijn of met zijn ex (of collega o.i.d.)
Waar trekken jullie de grens? En waarom zijn jullie ooit vreemdgegaan?
En niet mensen die er duidelijke afspraken over hebben gemaakt met hun partners, want dan is het geen vreemd gaan.
Maar mannen en vrouwen die vreemdgaan met een ex, een collega of misschien we een volstrekt onbekende.
Wat is hier de drijvende kracht van? Zijn het de vlinders die je van iemand krijgt? Een echt verliefdheid? De gevoelens voor een ex die niet vergeten kunnen worden? De spanning? Pure lust?
Wat drijft iemand die thuis iemand op hem of haar heeft wachten in andere armen?
Is vreemdgaan mogelijk als je relatie echt goed zit?
En wanneer is vreemdgaan, vreemdgaan??
Pas als er echt gezoend wordt, pas als er sex bij komt kijken? Of vinden jullie intieme gesprekken met iemand anders ook al een bepaalde vorm van vreemdgaan? Niet te vergeten telefoonsex of webcam conversaties..?
En maakt het verschil als hij/zij webcam conversaties/telefoonsex heeft met een sexlijn of met zijn ex (of collega o.i.d.)
Waar trekken jullie de grens? En waarom zijn jullie ooit vreemdgegaan?
vrijdag 5 februari 2010 om 10:00
quote:robo schreef op 05 februari 2010 @ 09:59:
Goed Paekzwart, wat mij betreft laat ik het hierbij.
Ik kan helemaal niks met je posts, sterker nog: je hebt het buitengewone talent om me steeds weer tegen de haren in te strijken.
Je hebt het over woorddefinities om maar vooral aan te geven dat wij wél off topic waren, terwijl je niet schijnt te willen begrijpen vanuit welk standpunt ik reageerde. Je hebt het over waarom jij hier bent, wat jij vindt van de dingen, maar ondertussen spreekt er nergens begrip voor anderen uit je stukken tekst.
En zonder inlevingsvermogen van beide kanten kan ik niet zoveel.
Ik vind het heel vervelend dat jullie daar mee worstelen. Ik hoop dat jullie daar samen met jullie partners uitkomen. Dat was ook de insteek van mijn posting. Dat je zo'n beslissing niet alleen hoeft te doen, maar samen met je partner.
(*edit met wellicht gewoon het antwoord dat hij helemaal geen behoefte heeft het buiten de deur te zoeken, een antwoord wat zomaar mogelijk zou zijn en ik ook voor jullie hoop, want worstelen met iets waar je in den beginsel heel veel moeite mee hebt lijkt juist erg lastig
edit 2* kan je er alsnog over nadenken maar wordt het hopelijk minder belastend omdat je partner jou de ruimte geeft met a. gewoon de tijd nemen en b. misschien daarover nadenken als iets toch wel "zeer noodzakelijks" niet nodig is omdat de noodzaak daarvoor niet aanwezig is)
Goed Paekzwart, wat mij betreft laat ik het hierbij.
Ik kan helemaal niks met je posts, sterker nog: je hebt het buitengewone talent om me steeds weer tegen de haren in te strijken.
Je hebt het over woorddefinities om maar vooral aan te geven dat wij wél off topic waren, terwijl je niet schijnt te willen begrijpen vanuit welk standpunt ik reageerde. Je hebt het over waarom jij hier bent, wat jij vindt van de dingen, maar ondertussen spreekt er nergens begrip voor anderen uit je stukken tekst.
En zonder inlevingsvermogen van beide kanten kan ik niet zoveel.
Ik vind het heel vervelend dat jullie daar mee worstelen. Ik hoop dat jullie daar samen met jullie partners uitkomen. Dat was ook de insteek van mijn posting. Dat je zo'n beslissing niet alleen hoeft te doen, maar samen met je partner.
(*edit met wellicht gewoon het antwoord dat hij helemaal geen behoefte heeft het buiten de deur te zoeken, een antwoord wat zomaar mogelijk zou zijn en ik ook voor jullie hoop, want worstelen met iets waar je in den beginsel heel veel moeite mee hebt lijkt juist erg lastig
edit 2* kan je er alsnog over nadenken maar wordt het hopelijk minder belastend omdat je partner jou de ruimte geeft met a. gewoon de tijd nemen en b. misschien daarover nadenken als iets toch wel "zeer noodzakelijks" niet nodig is omdat de noodzaak daarvoor niet aanwezig is)
vrijdag 5 februari 2010 om 10:28
Ik heb alleen de eerste 7 pagina's gelezen van deze topic en eruit kunnen halen waar de discussie over begon (waarom gaan mensen vreemd? interessante vraagstelling trouwens) en dat het op een gegeven overgaat in vreemdgaan vs open relatie vs monogame relatie.
Het is mooi om te lezen dat het een andere kant op kan gaan. En als Peakzwart erop terug komt, dat zij offtopic gaan juist helemaal niet slecht vindt, kan ik niet anders dan het aannemen.
Ik denk inderdaad dat er hier en daar een definitieverschil is tussen mensen (niet alleen tussen Peak en eleonora) over wat vreemdgaan is en wat een open relatie is.
Iemand sex gunnen, zonder ervan af te weten, is nog weer een andere dan iemand sex gunnen met medeweten.
En vreemdgaan is ook weer wat anders dan een open relatie hebben. Bij vreemdgaan stel ik me voor, dat iemand er (op welke manier dan ook) voor kiest om - buiten de monogame afspraken met bestaande partner - stiekum met iemand anders te rommelen, op een manier die niet tussen de partners (al dan niet stilzwijgend) is afgesproken. De wens van vreemdgaande partner is nooit duidelijk gemaakt of over gesproken.
Dat is inderdaad wat anders dan een open relatie voeren, waarbij ook (andere) sexwensen bespreekbaar worden gemaakt.
leo, ik vind het dapper van je, dat je op het forum schrijft dat je je man sex in een andere vorm - dan nu - zou gunnen uiteindelijk. Ik vraag me daarbij ook af of dit iets is wat je tijdens het forum voor jezelf hebt beslist of al sinds langere tijd daar zo over denkt. En in welke vorm dat zou zijn, weet je waarschijnlijk pas als je daadwerkelijk in die situatie zou komen. En dat is nog maar de vraag, aangezien je man nog steeds aangeeft dit totaal niet te ambiëren.
Ik denk dat Peak uitgaat van een ander principe, namelijk het vreemdgaan: dus niet in overleg met een ander sex hebben achter iemand's rug om. En zij geeft aan niet te begrijpen waarom ziekte (die sex tussen partners soms vermoeilijkt) een reden zou kunnen zijn om toch te kiezen voor vreemdgaan. Ik lees het zo: vreemdgaan is wat haar betreft een andere keuze dan een open relatie aangaan.
Peak, nogmaals: uik denk dat jouw manier van schrijven wat ongenuanceerd over kan komen. Het kan jouw stijl zijn, misschien kun je wat met die tip. Die keuze is aan jou.
Het is mooi om te lezen dat het een andere kant op kan gaan. En als Peakzwart erop terug komt, dat zij offtopic gaan juist helemaal niet slecht vindt, kan ik niet anders dan het aannemen.
Ik denk inderdaad dat er hier en daar een definitieverschil is tussen mensen (niet alleen tussen Peak en eleonora) over wat vreemdgaan is en wat een open relatie is.
Iemand sex gunnen, zonder ervan af te weten, is nog weer een andere dan iemand sex gunnen met medeweten.
En vreemdgaan is ook weer wat anders dan een open relatie hebben. Bij vreemdgaan stel ik me voor, dat iemand er (op welke manier dan ook) voor kiest om - buiten de monogame afspraken met bestaande partner - stiekum met iemand anders te rommelen, op een manier die niet tussen de partners (al dan niet stilzwijgend) is afgesproken. De wens van vreemdgaande partner is nooit duidelijk gemaakt of over gesproken.
Dat is inderdaad wat anders dan een open relatie voeren, waarbij ook (andere) sexwensen bespreekbaar worden gemaakt.
leo, ik vind het dapper van je, dat je op het forum schrijft dat je je man sex in een andere vorm - dan nu - zou gunnen uiteindelijk. Ik vraag me daarbij ook af of dit iets is wat je tijdens het forum voor jezelf hebt beslist of al sinds langere tijd daar zo over denkt. En in welke vorm dat zou zijn, weet je waarschijnlijk pas als je daadwerkelijk in die situatie zou komen. En dat is nog maar de vraag, aangezien je man nog steeds aangeeft dit totaal niet te ambiëren.
Ik denk dat Peak uitgaat van een ander principe, namelijk het vreemdgaan: dus niet in overleg met een ander sex hebben achter iemand's rug om. En zij geeft aan niet te begrijpen waarom ziekte (die sex tussen partners soms vermoeilijkt) een reden zou kunnen zijn om toch te kiezen voor vreemdgaan. Ik lees het zo: vreemdgaan is wat haar betreft een andere keuze dan een open relatie aangaan.
Peak, nogmaals: uik denk dat jouw manier van schrijven wat ongenuanceerd over kan komen. Het kan jouw stijl zijn, misschien kun je wat met die tip. Die keuze is aan jou.
Only dead fish go with the flow
vrijdag 5 februari 2010 om 10:47
Vanwege te persoonlijke info heb ik mijn postings weggehaald, het was niet goed om het hier te posten, het komt te dichtbij en ik durf het eigenlijk niet heb ik gemerkt.
Ik wil niet overstuur raken door reacties van anderen, dat wil ik nooit en nu dus ook niet en het gebeurde toch. Er is een reden waarom ik niet álles deel en ik ben mijn eigen grenzen over gegaan door het wel te doen.
Dat is mijn eigen schuld overigens, mijn eigen keuze, maar ik herzie mijn beslissing om over mijn grote verdriet te posten.
Bedankt voor de reacties!
Ik wil niet overstuur raken door reacties van anderen, dat wil ik nooit en nu dus ook niet en het gebeurde toch. Er is een reden waarom ik niet álles deel en ik ben mijn eigen grenzen over gegaan door het wel te doen.
Dat is mijn eigen schuld overigens, mijn eigen keuze, maar ik herzie mijn beslissing om over mijn grote verdriet te posten.
Bedankt voor de reacties!
vrijdag 5 februari 2010 om 10:50
quote:eleonora schreef op 05 februari 2010 @ 08:36:
Reiger, ik kan de posting van jouw verhaal over mijn verhaal niet meer terugvinden maar ik wil je even bedanken voor wat je schreef. En ik besefte niet dat je zoveel last hebt van die reuma! Ik vind je in elk geval een kanjer, je schrijft hier zoveel goede en wijze dingen!
Reiger, ik kan de posting van jouw verhaal over mijn verhaal niet meer terugvinden maar ik wil je even bedanken voor wat je schreef. En ik besefte niet dat je zoveel last hebt van die reuma! Ik vind je in elk geval een kanjer, je schrijft hier zoveel goede en wijze dingen!
vrijdag 5 februari 2010 om 10:51
Ach meis, wat rot dat je je nu zo voelt... Ik begrijp je beslissing om niet over je verdriet te willen posten. Dat is voor iedereen weer anders en heel persoonlijk wat je daarmee wilt.
Voor anderen kan het juist een opluchting zijn. Voor jou niet, dat is duidelijk. Wel knap dat je het dan toch even gedaan hebt!
Voor anderen kan het juist een opluchting zijn. Voor jou niet, dat is duidelijk. Wel knap dat je het dan toch even gedaan hebt!
Only dead fish go with the flow
vrijdag 5 februari 2010 om 11:02
quote:eleonora schreef op 03 februari 2010 @ 09:01:
[...]
Sommige mensen zijn 'gewoon' niet monogaam.
Geen enkele mens is van nature monogaam. Monogaam zijn is een keuze die we maken. Of die we opgedrongen krijgen omdat we het van elkaar verwachten. Het heeft met de moraal te maken. Wij vinden monogaam zijn in onze samenleving goed. Er zijn culturen die daar anders over denken.
Vanuit het verleden is het logisch. Een vrouw kon niet alleen een kind groot brengen. Nu we in een verzorgingsstaat met zwangerschapsverlof en uitkeringen leven is dat niet meer zo. Bovendien maken voorbehoedsmiddelen het mogelijk seks te hebben zonder kinderen te krijgen. Er is dus de laatste 50 jaar veel veranderd.
Monogaam zijn is vanuit het verleden de norm, om begrijpelijke redenen, maar niet vanuit onze natuur. De natuur wil graag haar genen doorgeven. Op welke manier, dat is een ethische keuze, die maakt de natuur niet.
[...]
Sommige mensen zijn 'gewoon' niet monogaam.
Geen enkele mens is van nature monogaam. Monogaam zijn is een keuze die we maken. Of die we opgedrongen krijgen omdat we het van elkaar verwachten. Het heeft met de moraal te maken. Wij vinden monogaam zijn in onze samenleving goed. Er zijn culturen die daar anders over denken.
Vanuit het verleden is het logisch. Een vrouw kon niet alleen een kind groot brengen. Nu we in een verzorgingsstaat met zwangerschapsverlof en uitkeringen leven is dat niet meer zo. Bovendien maken voorbehoedsmiddelen het mogelijk seks te hebben zonder kinderen te krijgen. Er is dus de laatste 50 jaar veel veranderd.
Monogaam zijn is vanuit het verleden de norm, om begrijpelijke redenen, maar niet vanuit onze natuur. De natuur wil graag haar genen doorgeven. Op welke manier, dat is een ethische keuze, die maakt de natuur niet.
vrijdag 5 februari 2010 om 11:03
Mijn man ging vreemd nadat ik borstkanker heb gehad,tenminste zo ver ik weet,misschien ging hij al altijd vreemd,ik heb geen weet daarover,ik weet alleen de dingen waar ik zelf achter ben gekomen,en denk dat dat nog maar het topje van een grote ijsberg is.
Vijf jaar lang hebben we het geprobeerd,om het weer goed te krijgen,echter zo beetje elk half jaar heeft hij een terugval,soms zijn het kleine incidenten soms ook wel grotere.
En ik ben moe,moe van het bewaken van mijn veiligheid in de relatie,omdat ik er altijd zelf moest achterkomen,lijkt het wel of ik hem ben gaan behoeden voor vreemdgaan.
Nu is er een echtscheiding aangevraagd,ik ben er zo ontzettend moe van,het stiekeme het geheime vreet je helemaal op.Hij kan niet zijn wat hij niet is,,al zou hij het willen.
Voor degene die ook ziek zijn of ziek zijn geweest,een ziekte heeft niet met je vrouwelijkheid te maken,ik kan het weten,het is alleen wat je uitstraald naar anderen,wat iets positiefs of negatiefs maakt.
Ook ik heb me altijd erg druk gemaakt,over mijn nu andere uiterlijk,dat uiterlijk wat je alleen ziet als ik naakt ben,en het maakt echt niet uit,er zijn miljoenen mensen die uiterlijk dingen missen,of litekens dragen van een strijd die ze ooit gevoerd hebben om in leven te blijven.en van die mensen hebben er ook miljoenen een partner die verder kijkt als de dingen die je mist,of hebt verloren.
Het is niet leuk en erg verdrietig als je zo,n dingen moet meemaken als een ernstige ziekte of iets anders,het laatste waar je je dan druk om zou hoeven maken,is dat je partner vreemd zou gaan,ik denk dat als iemand vreemd wilt gaan die dat zowiezo heus wel doet,of je nu ziek bent of gezond.
Vijf jaar lang hebben we het geprobeerd,om het weer goed te krijgen,echter zo beetje elk half jaar heeft hij een terugval,soms zijn het kleine incidenten soms ook wel grotere.
En ik ben moe,moe van het bewaken van mijn veiligheid in de relatie,omdat ik er altijd zelf moest achterkomen,lijkt het wel of ik hem ben gaan behoeden voor vreemdgaan.
Nu is er een echtscheiding aangevraagd,ik ben er zo ontzettend moe van,het stiekeme het geheime vreet je helemaal op.Hij kan niet zijn wat hij niet is,,al zou hij het willen.
Voor degene die ook ziek zijn of ziek zijn geweest,een ziekte heeft niet met je vrouwelijkheid te maken,ik kan het weten,het is alleen wat je uitstraald naar anderen,wat iets positiefs of negatiefs maakt.
Ook ik heb me altijd erg druk gemaakt,over mijn nu andere uiterlijk,dat uiterlijk wat je alleen ziet als ik naakt ben,en het maakt echt niet uit,er zijn miljoenen mensen die uiterlijk dingen missen,of litekens dragen van een strijd die ze ooit gevoerd hebben om in leven te blijven.en van die mensen hebben er ook miljoenen een partner die verder kijkt als de dingen die je mist,of hebt verloren.
Het is niet leuk en erg verdrietig als je zo,n dingen moet meemaken als een ernstige ziekte of iets anders,het laatste waar je je dan druk om zou hoeven maken,is dat je partner vreemd zou gaan,ik denk dat als iemand vreemd wilt gaan die dat zowiezo heus wel doet,of je nu ziek bent of gezond.
vrijdag 5 februari 2010 om 11:41
Ik geloof dat ik als TO in deze discussie wel mijn toegevoegde waarde kan laten blijken.
De redenen waarom dat enkele dames op dit topic wel of geen open relatie zouden beginnen is idd offtopic, dat ze het misschien we zouden willen (om wat voor reden dan ook) is zeker ON-Topic.
Het topic gaat over grenzen, en bij wie waar de grenzen liggen. De post van El en Robo sluiten hier perfect op aan.
Misschien dat het voor iemand die niet vanaf het begin bij dit topic "aanwezig was" anders overkomt. Maar voor mij als TO waren juist dit de onderwerpen waar ik (en blijkbaar meerdere mensen) het over wilde hebben.
De discusie tussen de mensen met een monogame en open relatie, en hun verschillende meningen, is hier (integenstelling tot andere topics) heel beschaaft en netjes voortgezet.
Iedereen heeft zijn mening kunnen verkondigen, en naar mijn mening is er niemand afgebrand omdat mensen het niet eens waren met deze meningen.
Er worden vragen aan elkaar gesteld en duidelijk wordt elke post goed doorgelezen, gezien de reacties die daar weer op volgen.
Ik vind dit 1 van de meest prettige topics die ik tot op heden heb meegemaakt. Ik ben erg blij dat het blijkbaar voor sommige mensen een aantal deuren heeft geopend die anders misschien (langer) gesloten zouden blijven.
De redenen waarom dat enkele dames op dit topic wel of geen open relatie zouden beginnen is idd offtopic, dat ze het misschien we zouden willen (om wat voor reden dan ook) is zeker ON-Topic.
Het topic gaat over grenzen, en bij wie waar de grenzen liggen. De post van El en Robo sluiten hier perfect op aan.
Misschien dat het voor iemand die niet vanaf het begin bij dit topic "aanwezig was" anders overkomt. Maar voor mij als TO waren juist dit de onderwerpen waar ik (en blijkbaar meerdere mensen) het over wilde hebben.
De discusie tussen de mensen met een monogame en open relatie, en hun verschillende meningen, is hier (integenstelling tot andere topics) heel beschaaft en netjes voortgezet.
Iedereen heeft zijn mening kunnen verkondigen, en naar mijn mening is er niemand afgebrand omdat mensen het niet eens waren met deze meningen.
Er worden vragen aan elkaar gesteld en duidelijk wordt elke post goed doorgelezen, gezien de reacties die daar weer op volgen.
Ik vind dit 1 van de meest prettige topics die ik tot op heden heb meegemaakt. Ik ben erg blij dat het blijkbaar voor sommige mensen een aantal deuren heeft geopend die anders misschien (langer) gesloten zouden blijven.
vrijdag 5 februari 2010 om 11:52
quote:daisybloempje schreef op 05 februari 2010 @ 11:03:
Mijn man ging vreemd nadat ik borstkanker heb gehad,tenminste zo ver ik weet,misschien ging hij al altijd vreemd,ik heb geen weet daarover,ik weet alleen de dingen waar ik zelf achter ben gekomen,en denk dat dat nog maar het topje van een grote ijsberg is.
ik denk dat als iemand vreemd wilt gaan die dat zowiezo heus wel doet,of je nu ziek bent of gezond.
Dat denk ik ook. Als je geen seksleven meer samen hebt of een die niet aan elkaars eisen voldoet, dan kan ik me voorstellen dat een van de twee om die reden buiten de deur shopt.
Maar in de meeste gevallen gaat het om mensen die hun eigen lusten niet voldoende beheersen. Net als mensen dat met bijvoorbeeld eten of drinken of roken of andere genotmiddelen hebben. De een kan zich beter beheersen dan de ander.
Dat staat los van je partner, ziek of niet.
Mijn man ging vreemd nadat ik borstkanker heb gehad,tenminste zo ver ik weet,misschien ging hij al altijd vreemd,ik heb geen weet daarover,ik weet alleen de dingen waar ik zelf achter ben gekomen,en denk dat dat nog maar het topje van een grote ijsberg is.
ik denk dat als iemand vreemd wilt gaan die dat zowiezo heus wel doet,of je nu ziek bent of gezond.
Dat denk ik ook. Als je geen seksleven meer samen hebt of een die niet aan elkaars eisen voldoet, dan kan ik me voorstellen dat een van de twee om die reden buiten de deur shopt.
Maar in de meeste gevallen gaat het om mensen die hun eigen lusten niet voldoende beheersen. Net als mensen dat met bijvoorbeeld eten of drinken of roken of andere genotmiddelen hebben. De een kan zich beter beheersen dan de ander.
Dat staat los van je partner, ziek of niet.
maandag 8 februari 2010 om 14:24
Mensen ik wil nog even kwijt, dat ik het erg jammer vind dat een topic dat goed loopt, en waarin iedereen zijn ei kwijt kan kan worden verpest door 1 persoon met een niet hele vriendelijke andere mening.
El, ik hoop dat jij en de rest ergens anders wel jullie verhaal kwijt kunnen zonder dat er meteen op ingehakt wordt.!
El, ik hoop dat jij en de rest ergens anders wel jullie verhaal kwijt kunnen zonder dat er meteen op ingehakt wordt.!
maandag 8 februari 2010 om 14:28
Ha Nici,
Feitelijk is het mijn schuld hoor, dat het nu niet meer loopt. Ik heb P uitgenodigd om mee te discussiëren en maak vervolgens ruzie waarna ik mijn postings weg haal.
Dus als er iemand niet deugde in deze discussie was ik het wel.
Ik heb gemerkt dat ik er niet aan toe ben om te praten over mezelf in deze context. Niet in het heden dan en mijn verhaal heeft ook niks met vreemdgaan op zich te maken.
Het is inderdaad jammer dat het nu ook afliep maar goed, het voelde een beetje alsof alles gezegd was nadat het van mijn kant escaleerde denk ik.
Sorry Nici.
Feitelijk is het mijn schuld hoor, dat het nu niet meer loopt. Ik heb P uitgenodigd om mee te discussiëren en maak vervolgens ruzie waarna ik mijn postings weg haal.
Dus als er iemand niet deugde in deze discussie was ik het wel.
Ik heb gemerkt dat ik er niet aan toe ben om te praten over mezelf in deze context. Niet in het heden dan en mijn verhaal heeft ook niks met vreemdgaan op zich te maken.
Het is inderdaad jammer dat het nu ook afliep maar goed, het voelde een beetje alsof alles gezegd was nadat het van mijn kant escaleerde denk ik.
Sorry Nici.
maandag 8 februari 2010 om 14:35
Helemaal niet waar hoor! Als er iemand zo verschrikkelijk negatief op mij zou reageren zou ik niets anders doen dan jij nu hebt gedaan!!
je kroop een beetje uit je schulp (m.b.t. dit onderwerp) door hier je gedachtes op te schrijven en als je dan zon negatieve reactie krijgt dan heb je het voorlopig wel weer gehad.
Dat snap ik helemaal.!
Maar ik vond.vind het super knap van je dat je het toch hebt gezegd wat je dwars zit, of je er nu wel of niet klaar voor bent om het er verder over te hebben! Jij bent mijn voorbeeld door het toch gewoon eruit te gooien en ook minder makkelijke dingen bespreekbaar te maken!
En de hele discussie die eraan vooraf ging was ook vreedzaam! Dus ik denk dat we wel mogen stellen dat de reden van het omslaan daarvan zeker niet bij jou te zoeken is!
je kroop een beetje uit je schulp (m.b.t. dit onderwerp) door hier je gedachtes op te schrijven en als je dan zon negatieve reactie krijgt dan heb je het voorlopig wel weer gehad.
Dat snap ik helemaal.!
Maar ik vond.vind het super knap van je dat je het toch hebt gezegd wat je dwars zit, of je er nu wel of niet klaar voor bent om het er verder over te hebben! Jij bent mijn voorbeeld door het toch gewoon eruit te gooien en ook minder makkelijke dingen bespreekbaar te maken!
En de hele discussie die eraan vooraf ging was ook vreedzaam! Dus ik denk dat we wel mogen stellen dat de reden van het omslaan daarvan zeker niet bij jou te zoeken is!
maandag 8 februari 2010 om 14:44
Ik denk dat de kans dat je vreemdgaat het grootste is als je letterlijk gesetteld hebt. Dus met iemand iets begonnen bent die op dat moment prima was en dat je dan in ieder geval niet alleen was, met als achterliggende gedachte: Ondertussen kijk ik wel of er iets beters voorbij komt. Als je op die manier met iemand samen bent, komt er al snel een " betere" langs.
maandag 8 februari 2010 om 16:26
Het is wel interessant om te kijken waarom en wanneer mensen vreemdgaan inderdaad.
Wat mij betreft is er geen pijl op te trekken en ik zal nooit van z'n leven nooit zeggen, over niemand, als het gaat om vreemdgaan. Ik heb werkelijk de meest onwaarschijnlijke mensen vreemd zien gaan. Soms zelfs met elkaar.
Mensen die heel hard riepen nooit te zullen zwichten voor wie dan ook, die op een dag thuis aan kwamen kondigen dat ze al drie jaar een relatie naast hun relatie hadden bijvoorbeeld. Iedereen met stomheid geslagen achterlatend, een keurige huisvader van drie kinderen die zijn vrouw op handen droeg.
Dat doet hij trouwens nog steeds want ze zijn bij elkaar gebleven.
Ook zijn minnares was een keurige, getrouwde vrouw, ook moeder en gelukkig getrouwd. Daar was het ze ook helemaal niet om te doen, ze wilden beiden niet scheiden maar waren collega's en hadden gelegenheid om met elkaar naar bed te gaan als ze op zakenreis waren en ze vonden de spanning heerlijk.
Andersom ook wel gezien.
Ik gaf al eerder aan opgegroeid te zijn in een gemeenschap waarin vrijheid in de liefde als volkomen geaccepteerd iets een plaats had. Niet dat men elkaar niet de ogen uit het hoofd krabbelde van jaloezie, want jawel, dat gebeurde zeker wel, maar het was zogenaamd allemaal vrijheid blijheid wat de klok sloeg.
Zo had een vriend van mijn vader 1 echtgenote en 3 bijvrouwen die allemaal in huis woonden, nadat hij eerst met allemaal een stiekeme verhouding had gehad. Dat ging prima maar uiteindelijk bleef de man alleen achter. Alle vrouwen vlogen uit, ook zijn echtgenote, die verliefd werd op (hoe klassiek) de tuinman.
Hij bleef alleen en ging echt kapot van verdriet, ál zijn liefdes verlieten hem binnen 1 jaar terwijl ze jaren samen waren geweest. Als je hem nu vraagt hoe hij die periode zag zegt hij; gekkenwerk.
Mensen gaan vreemd, en dat doen ze al sinds mensenheugenis. Ik hoop nooit meer mee te maken dat ik bedonderd word, want ik weet hoe zeer dat doet maar als het wel zo is, dan kan ik nu nog niet zeggen hoe ik daar mee om zal gaan. Waarschijnlijk blijf ik gewoon bij mijn man.
Wat mij betreft is er geen pijl op te trekken en ik zal nooit van z'n leven nooit zeggen, over niemand, als het gaat om vreemdgaan. Ik heb werkelijk de meest onwaarschijnlijke mensen vreemd zien gaan. Soms zelfs met elkaar.
Mensen die heel hard riepen nooit te zullen zwichten voor wie dan ook, die op een dag thuis aan kwamen kondigen dat ze al drie jaar een relatie naast hun relatie hadden bijvoorbeeld. Iedereen met stomheid geslagen achterlatend, een keurige huisvader van drie kinderen die zijn vrouw op handen droeg.
Dat doet hij trouwens nog steeds want ze zijn bij elkaar gebleven.
Ook zijn minnares was een keurige, getrouwde vrouw, ook moeder en gelukkig getrouwd. Daar was het ze ook helemaal niet om te doen, ze wilden beiden niet scheiden maar waren collega's en hadden gelegenheid om met elkaar naar bed te gaan als ze op zakenreis waren en ze vonden de spanning heerlijk.
Andersom ook wel gezien.
Ik gaf al eerder aan opgegroeid te zijn in een gemeenschap waarin vrijheid in de liefde als volkomen geaccepteerd iets een plaats had. Niet dat men elkaar niet de ogen uit het hoofd krabbelde van jaloezie, want jawel, dat gebeurde zeker wel, maar het was zogenaamd allemaal vrijheid blijheid wat de klok sloeg.
Zo had een vriend van mijn vader 1 echtgenote en 3 bijvrouwen die allemaal in huis woonden, nadat hij eerst met allemaal een stiekeme verhouding had gehad. Dat ging prima maar uiteindelijk bleef de man alleen achter. Alle vrouwen vlogen uit, ook zijn echtgenote, die verliefd werd op (hoe klassiek) de tuinman.
Hij bleef alleen en ging echt kapot van verdriet, ál zijn liefdes verlieten hem binnen 1 jaar terwijl ze jaren samen waren geweest. Als je hem nu vraagt hoe hij die periode zag zegt hij; gekkenwerk.
Mensen gaan vreemd, en dat doen ze al sinds mensenheugenis. Ik hoop nooit meer mee te maken dat ik bedonderd word, want ik weet hoe zeer dat doet maar als het wel zo is, dan kan ik nu nog niet zeggen hoe ik daar mee om zal gaan. Waarschijnlijk blijf ik gewoon bij mijn man.
maandag 8 februari 2010 om 16:39
maandag 8 februari 2010 om 16:51
Jah maar toch vind ik het persoonlijk vreemd dat er mensen zijn die alles op het spel zetten voor een avondtuurtje.
Of je nu uiteindelijk wel of niet bij elkaar blijft, het id iig drama wanneer je de grenzen van je parner overschrijd.
En als er dan idd geen gevoel bij komt kijken en het sex om de sex is. Dan neem je dus het risico om alles kwijt te raken om een ordinair (misschien slecht, misschien wel heel goed) potje sex.!
ik snap de gedachtegang daarachter niet.
Of je nu uiteindelijk wel of niet bij elkaar blijft, het id iig drama wanneer je de grenzen van je parner overschrijd.
En als er dan idd geen gevoel bij komt kijken en het sex om de sex is. Dan neem je dus het risico om alles kwijt te raken om een ordinair (misschien slecht, misschien wel heel goed) potje sex.!
ik snap de gedachtegang daarachter niet.
maandag 8 februari 2010 om 16:56
Handen in het vuur steken moet je alleen voor jezelf doen vind ik altijd, en daar heb je vaak je handen al vol aan.
Opvallend namelijk is dat mensen die zeiden nooit vreemd te zullen gaan en dat dan tóch deden, zelf ook versteld stonden.
Het blijkt dat er velen zijn die zichzélf op het gebied van seks niet eens kunnen vertrouwen, laat staan dat je voor een ander die handen in het vuur zou moeten gaan steken.
Seks met een ander, om de seks, vind ik trouwens minder heftig qua verwerken dan verliefdheid met alles er op en er aan zónder seks.
Verbazend misschien maar iets kan na een wip, als de spanning er af is, over zijn. Verliefdheid, zonder dat deze bezegeld wordt in bed kan verwoestend werken in een relatie. Ik heb beiden meegemaakt en ik vond de ONS vervelend maar ik kon er mee leven. De verliefdheden van mijn ex hebben me echt gebroken. Ná de seks was het in een aantal gevallen gewoon voorbij maar de tijd er voor, brrrrr....killing.
Opvallend namelijk is dat mensen die zeiden nooit vreemd te zullen gaan en dat dan tóch deden, zelf ook versteld stonden.
Het blijkt dat er velen zijn die zichzélf op het gebied van seks niet eens kunnen vertrouwen, laat staan dat je voor een ander die handen in het vuur zou moeten gaan steken.
Seks met een ander, om de seks, vind ik trouwens minder heftig qua verwerken dan verliefdheid met alles er op en er aan zónder seks.
Verbazend misschien maar iets kan na een wip, als de spanning er af is, over zijn. Verliefdheid, zonder dat deze bezegeld wordt in bed kan verwoestend werken in een relatie. Ik heb beiden meegemaakt en ik vond de ONS vervelend maar ik kon er mee leven. De verliefdheden van mijn ex hebben me echt gebroken. Ná de seks was het in een aantal gevallen gewoon voorbij maar de tijd er voor, brrrrr....killing.
maandag 8 februari 2010 om 16:59
quote:Nici007 schreef op 08 februari 2010 @ 16:51:
ik snap de gedachtegang daarachter niet.
Ik ben dan ook van mening dat er geen gedachtegang achter zit.
Er wordt niet gedacht. Of nauwelijks. In ieder geval niet genoeg. Op dat moment (hangt van de persoon af natuurlijk) wordt het beslissingsmoment, het moment waarop je je verstand nog gebruikt, overruled door de hormonen.
Niet voor niks schrikken mensen zich na een robbertje seks kapot als ze weer bij hun positieven komen.
Niet zelden staat de ONS nog voordat de nacht voorbij is alweer buiten of is de lover voor nog niet eens een nacht alweer pleitte en wil hij/zij zo snel mogelijk vergeten wat er gebeurd is.
ik snap de gedachtegang daarachter niet.
Ik ben dan ook van mening dat er geen gedachtegang achter zit.
Er wordt niet gedacht. Of nauwelijks. In ieder geval niet genoeg. Op dat moment (hangt van de persoon af natuurlijk) wordt het beslissingsmoment, het moment waarop je je verstand nog gebruikt, overruled door de hormonen.
Niet voor niks schrikken mensen zich na een robbertje seks kapot als ze weer bij hun positieven komen.
Niet zelden staat de ONS nog voordat de nacht voorbij is alweer buiten of is de lover voor nog niet eens een nacht alweer pleitte en wil hij/zij zo snel mogelijk vergeten wat er gebeurd is.
maandag 8 februari 2010 om 17:13
quote:eleonora schreef op 08 februari 2010 @ 16:59:
[...]
Ik ben dan ook van mening dat er geen gedachtegang achter zit.
Er wordt niet gedacht. Of nauwelijks. In ieder geval niet genoeg. Op dat moment (hangt van de persoon af natuurlijk) wordt het beslissingsmoment, het moment waarop je je verstand nog gebruikt, overruled door de hormonen.
Niet voor niks schrikken mensen zich na een robbertje seks kapot als ze weer bij hun positieven komen.
Niet zelden staat de ONS nog voordat de nacht voorbij is alweer buiten of is de lover voor nog niet eens een nacht alweer pleitte en wil hij/zij zo snel mogelijk vergeten wat er gebeurd is.
Maar als je een echt verhouding hebt, maak je dus elke x opnieuw de keuze om vreemd te gaan.
een ONS vind ik ook niet verwoestend, maar een relatie (met of zonder verliefdheid) daar wordt keer op keer bewust voor gekozen!
[...]
Ik ben dan ook van mening dat er geen gedachtegang achter zit.
Er wordt niet gedacht. Of nauwelijks. In ieder geval niet genoeg. Op dat moment (hangt van de persoon af natuurlijk) wordt het beslissingsmoment, het moment waarop je je verstand nog gebruikt, overruled door de hormonen.
Niet voor niks schrikken mensen zich na een robbertje seks kapot als ze weer bij hun positieven komen.
Niet zelden staat de ONS nog voordat de nacht voorbij is alweer buiten of is de lover voor nog niet eens een nacht alweer pleitte en wil hij/zij zo snel mogelijk vergeten wat er gebeurd is.
Maar als je een echt verhouding hebt, maak je dus elke x opnieuw de keuze om vreemd te gaan.
een ONS vind ik ook niet verwoestend, maar een relatie (met of zonder verliefdheid) daar wordt keer op keer bewust voor gekozen!
maandag 8 februari 2010 om 17:47
Nah dat denk ik niet hoor.
Niet elke keer met een enorm gevoel van schuld in ieder geval. De keuze is op een bepaald moment gemaakt inderdaad en als het zich voortzet dan is iemand blijkbaar over een grens gegaan (als hij/zij die al heeft natuurlijk) waardoor er niet steeds hoeft te worden omgekeken en de schuldvraag steeds opnieuw moet worden gesteld.
Het geweten van de mens wordt in mijn ogen nogal eens overschat. Het zal best opspelen bij deze en gene maar als je ziet dat buitenechtelijke verhoudingen echt járen kunnen doorgaan, dan denk ik dat het met dat schuldgevoel over de keuze die gemaakt is, wel mee valt.
Dat bijvoorbeeld jij, Nici, dat niet begrijpt, dat kan natuurlijk, dat wil nog niet zeggen dat het voor iedereen zo werkt. Mensen bloeien echt op bij verhoudingen en voelen zich weer helemaal levend en begeerd. Het doet dus ook veel goed voor de persoon met de verhouding en zo lang de bedrogen partner het niet weet zullen veel mensen de 'wat niet weet wat niet deert' formule aanhangen en toepassen.
Dat kun je in alle talen afkeuren, ik constateer slechts dat het zo werkt bij vreemdgangers die ik zelf ken bijvoorbeeld.
Niet elke keer met een enorm gevoel van schuld in ieder geval. De keuze is op een bepaald moment gemaakt inderdaad en als het zich voortzet dan is iemand blijkbaar over een grens gegaan (als hij/zij die al heeft natuurlijk) waardoor er niet steeds hoeft te worden omgekeken en de schuldvraag steeds opnieuw moet worden gesteld.
Het geweten van de mens wordt in mijn ogen nogal eens overschat. Het zal best opspelen bij deze en gene maar als je ziet dat buitenechtelijke verhoudingen echt járen kunnen doorgaan, dan denk ik dat het met dat schuldgevoel over de keuze die gemaakt is, wel mee valt.
Dat bijvoorbeeld jij, Nici, dat niet begrijpt, dat kan natuurlijk, dat wil nog niet zeggen dat het voor iedereen zo werkt. Mensen bloeien echt op bij verhoudingen en voelen zich weer helemaal levend en begeerd. Het doet dus ook veel goed voor de persoon met de verhouding en zo lang de bedrogen partner het niet weet zullen veel mensen de 'wat niet weet wat niet deert' formule aanhangen en toepassen.
Dat kun je in alle talen afkeuren, ik constateer slechts dat het zo werkt bij vreemdgangers die ik zelf ken bijvoorbeeld.
