Relaties
alle pijlers
Vriend is illegaal -> ervaringsdeskundigen hier?
donderdag 18 september 2008 om 20:56
Hallo,
Sinds ruim een jaar heb ik een vriend. Hij is West-Afrikaans en illegaal in Nederland. Onze relatie is erg serieus en ik vroeg me af of hier vrouwen zijn die ook een illegale vriend hebben. Op mijn moeder en een vriendin na, weet niemand dat hij illegaal is. Dat wil ik zo houden. Ik zit niet op vooroordelen te wachten of op mensen die me waarschuwen dat hij vast alleen op een verblijfstitel uit is. Gelukkig vertrouwt mijn familie hem volledig. Hij is een goede, wijze man die wil werken voor zijn geld en gewoon een normaal leven in Nederland wil hebben.
Weet iemand hoe hij een verblijfstitel kan krijgen? Voordat wij verder gaan (samenwonen, trouwen en eventueel kinderen krijgen) wil ik dit in orde hebben. Ik heb al veel gelezen op de site van de IND etc. Moet hij echt eerst terug naar zijn land van herkomst om dáár een inburgeringsexamen te doen? Hij leert op dit moment al Nederlands gelukkig.
Verder ben ik een hoogopgeleide jonge vrouw. Ik praat veel met mijn vriend. We denken gelukkig over veel zaken in het leven hetzelfde. Hij is echt de man van mijn leven. Wie heeft meer informatie voor mij, tips etc.? Ik hoor het graag van jullie!
Sinds ruim een jaar heb ik een vriend. Hij is West-Afrikaans en illegaal in Nederland. Onze relatie is erg serieus en ik vroeg me af of hier vrouwen zijn die ook een illegale vriend hebben. Op mijn moeder en een vriendin na, weet niemand dat hij illegaal is. Dat wil ik zo houden. Ik zit niet op vooroordelen te wachten of op mensen die me waarschuwen dat hij vast alleen op een verblijfstitel uit is. Gelukkig vertrouwt mijn familie hem volledig. Hij is een goede, wijze man die wil werken voor zijn geld en gewoon een normaal leven in Nederland wil hebben.
Weet iemand hoe hij een verblijfstitel kan krijgen? Voordat wij verder gaan (samenwonen, trouwen en eventueel kinderen krijgen) wil ik dit in orde hebben. Ik heb al veel gelezen op de site van de IND etc. Moet hij echt eerst terug naar zijn land van herkomst om dáár een inburgeringsexamen te doen? Hij leert op dit moment al Nederlands gelukkig.
Verder ben ik een hoogopgeleide jonge vrouw. Ik praat veel met mijn vriend. We denken gelukkig over veel zaken in het leven hetzelfde. Hij is echt de man van mijn leven. Wie heeft meer informatie voor mij, tips etc.? Ik hoor het graag van jullie!
vrijdag 19 september 2008 om 11:18
quote:sasati schreef op 19 september 2008 @ 00:20:
Princess, vind jij het nu echt zo vreemd dat mensen hun geluk zoeken in een land dat welvarender is dan dat waar ze geboren zijn?
Dat zeg ik ook altijd als iemand weer eens zegt dat 'die asielzoekers hier niks te zoeken hebben'.
Iedereen wil het beste voor zichzelf, voor hun kinderen. Ik kan me zulke mensen heel goed voorstellen. Als je jong bent, je bent getalenteerd en hebt ambities, vind ik het logisch dat je naar ene land wilt waar je daar wat mee kunt doen.
Princess, vind jij het nu echt zo vreemd dat mensen hun geluk zoeken in een land dat welvarender is dan dat waar ze geboren zijn?
Dat zeg ik ook altijd als iemand weer eens zegt dat 'die asielzoekers hier niks te zoeken hebben'.
Iedereen wil het beste voor zichzelf, voor hun kinderen. Ik kan me zulke mensen heel goed voorstellen. Als je jong bent, je bent getalenteerd en hebt ambities, vind ik het logisch dat je naar ene land wilt waar je daar wat mee kunt doen.
vrijdag 19 september 2008 om 11:28
quote:hi1777 schreef op 19 september 2008 @ 11:23:
[...]
Laat ik het zo zeggen, als ik zo rechts was als sommigen hier dan zou ik niet meer rechtop kunnen staan.
Ik vind het eerlijk gezegd nog wel mee vallen.
Niemand roept hier discriminerende dingen, wel wordt er geschreven dat hij eerst terug zal moeten en daarvandaan de inburgerings cursus e.d. moet gaan doen.
En dat is gewoon waar. Als je het "op de goede manier" wil doen.
En als het hem dan lukt , en hij en to leven nog lang en gelukkig , is dat alleen maar fijn
[...]
Laat ik het zo zeggen, als ik zo rechts was als sommigen hier dan zou ik niet meer rechtop kunnen staan.
Ik vind het eerlijk gezegd nog wel mee vallen.
Niemand roept hier discriminerende dingen, wel wordt er geschreven dat hij eerst terug zal moeten en daarvandaan de inburgerings cursus e.d. moet gaan doen.
En dat is gewoon waar. Als je het "op de goede manier" wil doen.
En als het hem dan lukt , en hij en to leven nog lang en gelukkig , is dat alleen maar fijn
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
vrijdag 19 september 2008 om 11:34
quote:mayou schreef op 19 september 2008 @ 11:25:
[quote]es1450 schreef op 19 september 2008 @ 00:03:
Regel nummer 1: Wordt nooit verliefd op een buitenlander en al helemaal geen ilegaal. [unquote]
Nou ja zeg, kan het nog korter door de bocht?!
omdat ze ervaringsdeskundige is!
lees het long distance relatie topic maar eens. daar zitten zelfs vrouwen die kinderen hebben en papa zit in het buitenland en komt er niet in hier.
da's heel hard.
[quote]es1450 schreef op 19 september 2008 @ 00:03:
Regel nummer 1: Wordt nooit verliefd op een buitenlander en al helemaal geen ilegaal. [unquote]
Nou ja zeg, kan het nog korter door de bocht?!
omdat ze ervaringsdeskundige is!
lees het long distance relatie topic maar eens. daar zitten zelfs vrouwen die kinderen hebben en papa zit in het buitenland en komt er niet in hier.
da's heel hard.
Geen bijzonderheden
vrijdag 19 september 2008 om 11:36
quote:shining schreef op 19 september 2008 @ 11:34:
En er van te voren al vanuit gaan dat alle asielzoekers alleen maar willen trouwen om een verblijfsvergunnig te krijgen ook.alle buitenlanders zijn slecht, alle blondjes dom, alle vrouwen willen geen sex en alle mannen juist wel. Lekker overzichtelijk leven, dat scheelt heel wat nadenken.
En er van te voren al vanuit gaan dat alle asielzoekers alleen maar willen trouwen om een verblijfsvergunnig te krijgen ook.alle buitenlanders zijn slecht, alle blondjes dom, alle vrouwen willen geen sex en alle mannen juist wel. Lekker overzichtelijk leven, dat scheelt heel wat nadenken.
vrijdag 19 september 2008 om 11:41
hi1777, van ironie heb jij nog nooit iets gehoord?
Bovendien is het wel waar, van iedereen mijzelf inclusief die een relatie heeft of had waar cultuurverschillen spelen hoor ik dat als zij het voor het kiezen hadden zij liever verliefd waren geworden op een kaaskop.
Dit betekent niet dat je niet gelukkig kunt zijn met iemand uit een adere cultuur, maar het is vaak wel makkelijker een relatie met iemand van dezelvde achtergrond te hebben.
Al ligt dat natuurlijk aan de betrokkenen zelf.
Na alles wat ik weet (en ik weet verreweg niet alles) zou ik er wel alles aan doen om niet verliefd te worden op iemand waarmee het samenleven moeilijk zou worden. Ik zou denk ik geen date aangaan of zo. Alleen als ik echt het gevoel zou hebben niet zonder hem te kunnen.
Bovendien is het wel waar, van iedereen mijzelf inclusief die een relatie heeft of had waar cultuurverschillen spelen hoor ik dat als zij het voor het kiezen hadden zij liever verliefd waren geworden op een kaaskop.
Dit betekent niet dat je niet gelukkig kunt zijn met iemand uit een adere cultuur, maar het is vaak wel makkelijker een relatie met iemand van dezelvde achtergrond te hebben.
Al ligt dat natuurlijk aan de betrokkenen zelf.
Na alles wat ik weet (en ik weet verreweg niet alles) zou ik er wel alles aan doen om niet verliefd te worden op iemand waarmee het samenleven moeilijk zou worden. Ik zou denk ik geen date aangaan of zo. Alleen als ik echt het gevoel zou hebben niet zonder hem te kunnen.
vrijdag 19 september 2008 om 11:50
Dank je Yasmijn (ik hoop trouwens dat het goed met je gaat, beterschap!).
Ik vind het wel grappig dat juist sasati en hadea, die zelf een relatie met een buitenlander hebben en waarschijnlijk steeds tegen deze voroordelen aanlopen mijn posting begrepen.
En ja ik ben ervaringsdeskundige, niet met een illegaal, maar wel met iemand die overwoog om dat maar te worden om in het beloofde land Europa te mogen blijven.
Bovendien heb ik niet gezegt dat iedere buitenlander een relatie aangaat om visumredenen. Ik heb gezegt dat het veel gebeurd. Waarbij ik niet weet of veel de meerderheid van de buitenlanders die niet zelfstandig een visum voor de EU kunnen krijgen, of alleen maar 1%. Het gebeurt iig te vaak om de optie bij voorhand van de hand te wijzen, maar ik ben dan ook iemand die altijd vind dat je in een relatie alert moet blijven of dat er nu omgaat dat hij alleen op je geld uit is, een verblijfsvergunning, vreemd gaat of wat dan ook.
Ik vind het wel grappig dat juist sasati en hadea, die zelf een relatie met een buitenlander hebben en waarschijnlijk steeds tegen deze voroordelen aanlopen mijn posting begrepen.
En ja ik ben ervaringsdeskundige, niet met een illegaal, maar wel met iemand die overwoog om dat maar te worden om in het beloofde land Europa te mogen blijven.
Bovendien heb ik niet gezegt dat iedere buitenlander een relatie aangaat om visumredenen. Ik heb gezegt dat het veel gebeurd. Waarbij ik niet weet of veel de meerderheid van de buitenlanders die niet zelfstandig een visum voor de EU kunnen krijgen, of alleen maar 1%. Het gebeurt iig te vaak om de optie bij voorhand van de hand te wijzen, maar ik ben dan ook iemand die altijd vind dat je in een relatie alert moet blijven of dat er nu omgaat dat hij alleen op je geld uit is, een verblijfsvergunning, vreemd gaat of wat dan ook.
vrijdag 19 september 2008 om 12:25
Es, ik ben het helemaal met je eens. Ik hou ontzettend veel van mijn man, maar dat onze relatie makkelijk is geweest tot nog toe, neuh. En dat hangt inderdaad grotendeels samen met cultuur-gerelateerde zaken. Dus ik zou het persoonlijk ook niemand aanraden. Maar ik weet ook uit ervaring dat liefde vaak blind is en dat je niet echt open staat voor goed bedoeld advies.
Overigens, dat iemand een relatie aangaat om een visum te krijgen wil natuurlijk niet zeggen dat die persoon niet heel veel kan geven degene waarmee hij/zij een relatie aangaat. Dat kan natuurlijk ook best samen gaan.
Overigens, dat iemand een relatie aangaat om een visum te krijgen wil natuurlijk niet zeggen dat die persoon niet heel veel kan geven degene waarmee hij/zij een relatie aangaat. Dat kan natuurlijk ook best samen gaan.
vrijdag 19 september 2008 om 12:32
Oh en voordat ook dit verwijt komt. Ik veroordeel niemand die een relatie met een buitenlander heeft en daardoor moeilijkheden heeft. Ook weet ik dat zo iemand niet dom is en ik weet ook dat je gevoelens over het algemeen niet in de hand hebt.
Ik scheld van hartelust mee over de oneerlijkheden van het systeem, waar weer eens de slechte het voor de goede bederven. Want die regels zijn juist zo scherp om schijnrelaties vanwege vergunningen tegen te gaan. En daar worden die mensen die gwoon van elkaar houden en bij elkaar willen zijn de dupe van. En wil je dat doorstaan, dan moet je 120% zeker zijn van je zaak, want je wilt niet je hele leven omgooien en er dan achteraf achter komen dat die man het niet waard was.
Ik heb bij sommige posters de indruk dat zij zelf geen ervavringsdeskundigen zijn en niet weten wat het allemaal inhoud. ik hoorde laast iemand van de radio zeggen dat als zij een grap over blinden maken er meteen 20 mensen bellen om dat te veroordelen, want dat kún je toch niet zeggen en er belt ook een blinde en die vertelt nog 3 nieuwe moppen. Dat is natuurlijk ook weer generaliserend, maar over het algemeen hebben mensen in moeilijke siutaties meer aan praktische oplossingen dan aan idealistische discussies over hoe het zou moeten zijn
Ik scheld van hartelust mee over de oneerlijkheden van het systeem, waar weer eens de slechte het voor de goede bederven. Want die regels zijn juist zo scherp om schijnrelaties vanwege vergunningen tegen te gaan. En daar worden die mensen die gwoon van elkaar houden en bij elkaar willen zijn de dupe van. En wil je dat doorstaan, dan moet je 120% zeker zijn van je zaak, want je wilt niet je hele leven omgooien en er dan achteraf achter komen dat die man het niet waard was.
Ik heb bij sommige posters de indruk dat zij zelf geen ervavringsdeskundigen zijn en niet weten wat het allemaal inhoud. ik hoorde laast iemand van de radio zeggen dat als zij een grap over blinden maken er meteen 20 mensen bellen om dat te veroordelen, want dat kún je toch niet zeggen en er belt ook een blinde en die vertelt nog 3 nieuwe moppen. Dat is natuurlijk ook weer generaliserend, maar over het algemeen hebben mensen in moeilijke siutaties meer aan praktische oplossingen dan aan idealistische discussies over hoe het zou moeten zijn
vrijdag 19 september 2008 om 12:36
Tuurlijk kan het samengaan Sasati, het kan best dat mensen ook uit een verstandshuwlijk veel uithalen, maar dat moeten er wel beide hetzelvde instaan en er kan ook uit een verstandshuwlijk liefde ontstaan, maar de voorwaarden moeten duidelijk zijn.
Maar nu dwalen wij af. Dit begon met mijn zit dat er een regel zou zij dat je geen relatie met een buitenlander aan zou moeten gaan. Dat was een grapje, wat wij trouwens bij de longdistance al wel vaker gezegt hebben.
Maar nu dwalen wij af. Dit begon met mijn zit dat er een regel zou zij dat je geen relatie met een buitenlander aan zou moeten gaan. Dat was een grapje, wat wij trouwens bij de longdistance al wel vaker gezegt hebben.
vrijdag 19 september 2008 om 13:08
quote:es1450 schreef op 19 september 2008 @ 11:41:
Bovendien is het wel waar, van iedereen mijzelf inclusief die een relatie heeft of had waar cultuurverschillen spelen hoor ik dat als zij het voor het kiezen hadden zij liever verliefd waren geworden op een kaaskop.
Voor de duidelijkheid: dit geldt niet voor mij. Ik kan me niet voorstellen dat ik een Nederlander zou vinden die net zo leuk en bijzonder is als mijn huidige partner, dus de leuke zaken wegen echt wel op tegen de cultuurverschillen. MAAAAAR mijn partner was hier dus wel al legaal, had zijn eigen huis en baan en sprak dezelfde taal toen ik hem tegen kwam. Die ongelijkheid waar je in terecht komt als iemand dat nog niet heeft, lijkt me loodzwaar.
On the bright site: ik ken uit onze vriendenkring 2 stellen waarbij de partner terug moest naar het land van herkomst om zijn status legaal te maken. Beide stellen zijn nog helemaal gelukkig met elkaar, maar het kost een lange adem, veel geld en veel geduld (en dat was nog voor de verplichte inburgeringscursus).
Bovendien is het wel waar, van iedereen mijzelf inclusief die een relatie heeft of had waar cultuurverschillen spelen hoor ik dat als zij het voor het kiezen hadden zij liever verliefd waren geworden op een kaaskop.
Voor de duidelijkheid: dit geldt niet voor mij. Ik kan me niet voorstellen dat ik een Nederlander zou vinden die net zo leuk en bijzonder is als mijn huidige partner, dus de leuke zaken wegen echt wel op tegen de cultuurverschillen. MAAAAAR mijn partner was hier dus wel al legaal, had zijn eigen huis en baan en sprak dezelfde taal toen ik hem tegen kwam. Die ongelijkheid waar je in terecht komt als iemand dat nog niet heeft, lijkt me loodzwaar.
On the bright site: ik ken uit onze vriendenkring 2 stellen waarbij de partner terug moest naar het land van herkomst om zijn status legaal te maken. Beide stellen zijn nog helemaal gelukkig met elkaar, maar het kost een lange adem, veel geld en veel geduld (en dat was nog voor de verplichte inburgeringscursus).
vrijdag 19 september 2008 om 14:30
Nee tuurlijk maakt juist die andere cultuur en insteek iemand vaak aantrekkelijk. Dus dat hij niet zo stijf is als een Nederlander of andere ervaringen heeft gemaakt om er even iets uit te pikken. Het is een geheel. Maar dat er misverstanden door gebrek aan taalkennis, andere referentiekaders etc. onstaan, kan denk ik bijna niemand die een relatie heeft met een buitenlander ontkennen. En natuurlijk dat er altijd gemis zal zijn naar dingen van thuis, familie etc. dat kan ook een druk leggen.
Afgezien van de extra druk van de verblijfstatus bij illegalen. Ik denk niet dat dat erg romantisch de noemen is.
Dus een relatie met een buitenlander die je alle positieve dingen van een andere cultuur laat zien, zonder de dingen uit die cultuur die jij maar moeilijk te accepteren vindt. Ja, dat zou ik ook wel willen en ik heb ook geen spijt van mijn interculturele relatie. Ik heb er veel van geleerd en de belangrijkste reden dat het misging is natuurlijk dat wij niet goed bij elkaar pasten, maar het probleem van het missen van de familie en gewende omgeving of ook het maken van ruzies die uiteindelijk uit een simpel misverstand ontstonden heeft er zeker een grote rol ingespeeld. Ik vind het lastig om te zeggen of wij nu gewoon niet zo goed bij elkaar pasten en daardoor de cultuurproblemen en andere externe factoren niet konden overwinnen of of de problemen te groot waren om te overwinnen.
Ik dwaal alweer af.
Afgezien van de extra druk van de verblijfstatus bij illegalen. Ik denk niet dat dat erg romantisch de noemen is.
Dus een relatie met een buitenlander die je alle positieve dingen van een andere cultuur laat zien, zonder de dingen uit die cultuur die jij maar moeilijk te accepteren vindt. Ja, dat zou ik ook wel willen en ik heb ook geen spijt van mijn interculturele relatie. Ik heb er veel van geleerd en de belangrijkste reden dat het misging is natuurlijk dat wij niet goed bij elkaar pasten, maar het probleem van het missen van de familie en gewende omgeving of ook het maken van ruzies die uiteindelijk uit een simpel misverstand ontstonden heeft er zeker een grote rol ingespeeld. Ik vind het lastig om te zeggen of wij nu gewoon niet zo goed bij elkaar pasten en daardoor de cultuurproblemen en andere externe factoren niet konden overwinnen of of de problemen te groot waren om te overwinnen.
Ik dwaal alweer af.
vrijdag 19 september 2008 om 14:54
Ik werk bij het Vlaamse CWI in de buurt van Antwerpen.
Elke dag komen er ik weet niet hoeveel Nederlanders zich bij mij inschrijven die er zijn komen wonen om hun illegale partner te kunnen legaliseren. Ze moeten dan wel minimaal bij de Belgische gemeente zich inschrijven als samenwonenden. Trouwen hoeft niet.
De meesten zijn gewoon jonge Nederlandse meiden die besluiten om met hun illegale partner een half jaar over de grens te gaan wonen. Op die manier bouwen ze namelijk EU-rechten op en na een half jaar mag de partner zonder al die voorwaarden mee terug naar Nederland. Op voorwaarde dat ze de komende jaren geen beroep doen op de sociale zekerheid in Nederland. Ik zie mensen die kapot zijn gegaan door de regels en procedures van de IND, hoogzwangere vrouwen die maar niet bij hun partner mogen zijn omdat zij toevallig 20% minder verdienen dan de eis.
In alle EU- landen (behalve Denemarken) is er een humaan beleid mbt gezinsvorming en gezinshereniging. Mensen mogen zonder eisen en voorwaarden hun partner of gezin bij zich hebben. Dat heet het recht op een gezinsleven! Zolang iemand zijn hand toch niet ophoudt waarom in hemelsnaam eisen stellen mbt het samenzijn?
Zou ik in zo een situatie hebben gezeten dan zou ik precies hetzelfde hebben gedaan voor mijn partner, ook gewoon (tijdelijk) verhuizen naar een ander EU-land.
Mensen zonder papieren zijn ook mensen. Ze komen hier voor een beter toekomst, zouden wij dat dan ook niet doen als je leven er uitzichtloos uitziet en geen perspectieven biedt.
Als ze iemand tegenkomen waar ze mee willen trouwen (en ja natuurlijk speelt het krijgen van een verblijfsvergunning ook soms mee) dan mag de overheid dat recht op gezinsleven niet tegenwerken!
Elke dag komen er ik weet niet hoeveel Nederlanders zich bij mij inschrijven die er zijn komen wonen om hun illegale partner te kunnen legaliseren. Ze moeten dan wel minimaal bij de Belgische gemeente zich inschrijven als samenwonenden. Trouwen hoeft niet.
De meesten zijn gewoon jonge Nederlandse meiden die besluiten om met hun illegale partner een half jaar over de grens te gaan wonen. Op die manier bouwen ze namelijk EU-rechten op en na een half jaar mag de partner zonder al die voorwaarden mee terug naar Nederland. Op voorwaarde dat ze de komende jaren geen beroep doen op de sociale zekerheid in Nederland. Ik zie mensen die kapot zijn gegaan door de regels en procedures van de IND, hoogzwangere vrouwen die maar niet bij hun partner mogen zijn omdat zij toevallig 20% minder verdienen dan de eis.
In alle EU- landen (behalve Denemarken) is er een humaan beleid mbt gezinsvorming en gezinshereniging. Mensen mogen zonder eisen en voorwaarden hun partner of gezin bij zich hebben. Dat heet het recht op een gezinsleven! Zolang iemand zijn hand toch niet ophoudt waarom in hemelsnaam eisen stellen mbt het samenzijn?
Zou ik in zo een situatie hebben gezeten dan zou ik precies hetzelfde hebben gedaan voor mijn partner, ook gewoon (tijdelijk) verhuizen naar een ander EU-land.
Mensen zonder papieren zijn ook mensen. Ze komen hier voor een beter toekomst, zouden wij dat dan ook niet doen als je leven er uitzichtloos uitziet en geen perspectieven biedt.
Als ze iemand tegenkomen waar ze mee willen trouwen (en ja natuurlijk speelt het krijgen van een verblijfsvergunning ook soms mee) dan mag de overheid dat recht op gezinsleven niet tegenwerken!
vrijdag 19 september 2008 om 14:57
Het zot mij toch dwars dat ik niet helemaal kan zeggen wat ik bedoel. Ik probeer het met een voorbeeld.
Als je met een Nederlander gaat samenwonen en dat gaat mis, dan is dat jammer maar je zoekt nieuwe woonruimte en gaat door.
Maar als je de hele procedure doorlopt om iemand uit het buitenland hierheen te halen of zoals in het geval van Lisa zelfs de hele procedure om hem legaal hier te laten verblijven doorloopt, dan maak je een veel groter commitment. Je moet veel zekerder zijn van je zaak en je bent volledig van elkaar afhanklijk. Het zelfde geldt als jij naar het buitenland emmigreert voor de liefde. Dat kun je veel moeilijker terugdraaien. En dus zou ik in zo een geval al bij een redelijk kleine twijfel afhaken terwijl ik in het geval van een relatie waar je niet zo van elkaar afhanklijk bent eerder zou durven te zeggen, "we zien wel waar het schip strandt".
Misschien heeft dat voor mij niet eens zoveel met het feit te maken dat iemand buitenlander is (hoewel ik wel vaak vind dat cultuurproblemen wel vaak tot problemen leiden), maar met het gedoe eromheen.
Met een Afrikaan die hier al (legaal) woont zou ik waarschijnlijk wel op date gaan en mij ervoor open stellen, als ik diezelvde Afrikaan eerst uit Gambia hierheen moet halen of ik al weet dat er grote problemen kunnen ontstaan voor wij samen verder kunnen, dan zou ik in dit hypothetische geval al proberen te vermijden überhaupt verliefd te worden.
Als je met een Nederlander gaat samenwonen en dat gaat mis, dan is dat jammer maar je zoekt nieuwe woonruimte en gaat door.
Maar als je de hele procedure doorlopt om iemand uit het buitenland hierheen te halen of zoals in het geval van Lisa zelfs de hele procedure om hem legaal hier te laten verblijven doorloopt, dan maak je een veel groter commitment. Je moet veel zekerder zijn van je zaak en je bent volledig van elkaar afhanklijk. Het zelfde geldt als jij naar het buitenland emmigreert voor de liefde. Dat kun je veel moeilijker terugdraaien. En dus zou ik in zo een geval al bij een redelijk kleine twijfel afhaken terwijl ik in het geval van een relatie waar je niet zo van elkaar afhanklijk bent eerder zou durven te zeggen, "we zien wel waar het schip strandt".
Misschien heeft dat voor mij niet eens zoveel met het feit te maken dat iemand buitenlander is (hoewel ik wel vaak vind dat cultuurproblemen wel vaak tot problemen leiden), maar met het gedoe eromheen.
Met een Afrikaan die hier al (legaal) woont zou ik waarschijnlijk wel op date gaan en mij ervoor open stellen, als ik diezelvde Afrikaan eerst uit Gambia hierheen moet halen of ik al weet dat er grote problemen kunnen ontstaan voor wij samen verder kunnen, dan zou ik in dit hypothetische geval al proberen te vermijden überhaupt verliefd te worden.
vrijdag 19 september 2008 om 18:39
Nogmaals bedankt voor jullie reacties! Ik ben best blij dat er redelijk veel mensen hier zijn zonder vooroordelen, maar ook de minder positieve reacties kan ik best wel begrijpen.
Voordat ik mijn vriend kende, lag mijn mening ook anders. Ik ben genuanceerder gaan denken sinds ik hem ken. Hij is overigens altijd eerlijk geweest over zijn status naar mij toe (ik ben er al snel over begonnen, nadat ik hem leerde kennen). We hebben er vooral de eerste maanden van onze relatie ook heel veel over gepraat, omdat ik er toen erg mee zat dat hij illegaal is.
Een vriendin heeft mij in het begin ook gewaarschuwd dat ik op dat moment makkelijker een einde aan de relatie zou kunnen maken en dat dat moeilijker zou worden naarmate mijn gevoelens sterker zouden worden. Dat is ook zo. Eerst dacht ik er luchtiger over (over de relatie zelf) maar het is nu echt serieus, dat ziet iedereen om ons heen ook.
Overigens slijmt hij helemaal niet naar mij toe en hij begint zelf nooit over eventuele verblijfsvergunning of wat dan ook. Hij vraagt ook niets van mij (op financieel gebied bijvoorbeeld). Ik richt me nu vooral op onze leuke tijd die we nu hebben (ok, wij hebben ook wel eens onenigheid of discussies natuurlijk, wie niet) met allerlei uitstapjes die we samen maken, maar ik word soms somber als ik over de toekomst nadenk. Daar kan ik niet simpelweg mijn ogen voor blijven sluiten natuurlijk. Ik weet dat me nog heel wat te wachten staat. Toch wil ik met hem samen blijven. Ik heb veel gereisd, meerdere relaties gehad (hij overigens ook), dus ik ben niet wereldvreemd.
We krijgen ook vast nog met de cultuurverschillen te maken, al denkt hij op dit moment erg als een Nederlander. Hij wil zelfs niet wonen in een wijk met veel allochtonen. Hij vindt het ook heel erg om te zien, dat er mensen zijn, die onder allerlei valse voorwendselen verblijfsvergunningen hebben gekregen en dan nu nog niets van hun leven maken, maar alleen maar crimineel zijn hier. Dat maakt hem boos, verdrietig en gefrustreerd over zijn eigen situatie. Nou ja, ik heb mijn verhaal nu kunnen doen en ik zal jullie reacties blijven lezen. Bedankt!
Ps. Ik ben even de naam kwijt van wie erover schreef, maar ik heb het boek 'de gelukszoeker' al gelezen. Helaas is er inderdaad nog veel onwetendheid in Afrika over het leven in Europa. Dat het bijvoorbeeld echt niet zo makkelijk is hier als ze daar soms nog denken. Mijn vriend dacht bijvoorbeeld ook dat hij naast het hebben van een baan, een studie zou kunnen doen hier (dus zo wijs was hij nou ook weer niet...). Zelfs veel illegale Afrikanen willen niet terug naar Afrika, omdat ze het in de ogen van achterblijvende familie toch hebben gemaakt in een ander land (doordat ze bijvoorbeeld wel eens geld naar de familie sturen, al gaat dat om voor ons kleine bedragen) en zo dapper zijn geweest om op zoek te gaan naar een betere toekomst.
Voordat ik mijn vriend kende, lag mijn mening ook anders. Ik ben genuanceerder gaan denken sinds ik hem ken. Hij is overigens altijd eerlijk geweest over zijn status naar mij toe (ik ben er al snel over begonnen, nadat ik hem leerde kennen). We hebben er vooral de eerste maanden van onze relatie ook heel veel over gepraat, omdat ik er toen erg mee zat dat hij illegaal is.
Een vriendin heeft mij in het begin ook gewaarschuwd dat ik op dat moment makkelijker een einde aan de relatie zou kunnen maken en dat dat moeilijker zou worden naarmate mijn gevoelens sterker zouden worden. Dat is ook zo. Eerst dacht ik er luchtiger over (over de relatie zelf) maar het is nu echt serieus, dat ziet iedereen om ons heen ook.
Overigens slijmt hij helemaal niet naar mij toe en hij begint zelf nooit over eventuele verblijfsvergunning of wat dan ook. Hij vraagt ook niets van mij (op financieel gebied bijvoorbeeld). Ik richt me nu vooral op onze leuke tijd die we nu hebben (ok, wij hebben ook wel eens onenigheid of discussies natuurlijk, wie niet) met allerlei uitstapjes die we samen maken, maar ik word soms somber als ik over de toekomst nadenk. Daar kan ik niet simpelweg mijn ogen voor blijven sluiten natuurlijk. Ik weet dat me nog heel wat te wachten staat. Toch wil ik met hem samen blijven. Ik heb veel gereisd, meerdere relaties gehad (hij overigens ook), dus ik ben niet wereldvreemd.
We krijgen ook vast nog met de cultuurverschillen te maken, al denkt hij op dit moment erg als een Nederlander. Hij wil zelfs niet wonen in een wijk met veel allochtonen. Hij vindt het ook heel erg om te zien, dat er mensen zijn, die onder allerlei valse voorwendselen verblijfsvergunningen hebben gekregen en dan nu nog niets van hun leven maken, maar alleen maar crimineel zijn hier. Dat maakt hem boos, verdrietig en gefrustreerd over zijn eigen situatie. Nou ja, ik heb mijn verhaal nu kunnen doen en ik zal jullie reacties blijven lezen. Bedankt!
Ps. Ik ben even de naam kwijt van wie erover schreef, maar ik heb het boek 'de gelukszoeker' al gelezen. Helaas is er inderdaad nog veel onwetendheid in Afrika over het leven in Europa. Dat het bijvoorbeeld echt niet zo makkelijk is hier als ze daar soms nog denken. Mijn vriend dacht bijvoorbeeld ook dat hij naast het hebben van een baan, een studie zou kunnen doen hier (dus zo wijs was hij nou ook weer niet...). Zelfs veel illegale Afrikanen willen niet terug naar Afrika, omdat ze het in de ogen van achterblijvende familie toch hebben gemaakt in een ander land (doordat ze bijvoorbeeld wel eens geld naar de familie sturen, al gaat dat om voor ons kleine bedragen) en zo dapper zijn geweest om op zoek te gaan naar een betere toekomst.
