Relaties
alle pijlers
Vriend wil een kind en ik niet HELP!
dinsdag 2 februari 2010 om 22:56
Ik ben al een tijdje samen met mijn vriend
Nu wil hij kinderen. Ik eigenlijk niet. Ik heb niets met kinderen, ik vind ze eng, vies (snotneuzen bah) en weet ook totaal niet hoe ik me moet gedragen in de buurt van kinderen.
In augustus zijn we twee weken op vakantie geweest en toen stelde hij me voor de keuze. Of kinderen of einde relatie.
Ik heb toen maar gezegd dat ik wel kinderen wilde.
Bij thuiskomst zou ik met de pil stoppen en zouden we er samen voor gaan.
Maar nu komt het: Ik ben niet met de pil gestopt. Ik slik nog braaf elke dag de pil en ben elke keer zogenaamd teleurgesteld dat ik nog niet zwanger
We hebben ooit afgesproken nooit de medische mallemolen in te gaan mocht het niet lukken maar de laatste maand begint hij er toch over.
Hij wil naar de huisarts. En dan komt het natuurlijk uit want de huisarts weet dat ik de pil slik.
Wat moet ik doen? Ik wil hem echt niet kwijt.
Hoe weerhoud ik hem ervan om naar de huisarts te gaan. Hoe maak ik hem duidelijk dat kinderen voor ons gewoon niet is weggelegd?
Please help!!
Nu wil hij kinderen. Ik eigenlijk niet. Ik heb niets met kinderen, ik vind ze eng, vies (snotneuzen bah) en weet ook totaal niet hoe ik me moet gedragen in de buurt van kinderen.
In augustus zijn we twee weken op vakantie geweest en toen stelde hij me voor de keuze. Of kinderen of einde relatie.
Ik heb toen maar gezegd dat ik wel kinderen wilde.
Bij thuiskomst zou ik met de pil stoppen en zouden we er samen voor gaan.
Maar nu komt het: Ik ben niet met de pil gestopt. Ik slik nog braaf elke dag de pil en ben elke keer zogenaamd teleurgesteld dat ik nog niet zwanger
We hebben ooit afgesproken nooit de medische mallemolen in te gaan mocht het niet lukken maar de laatste maand begint hij er toch over.
Hij wil naar de huisarts. En dan komt het natuurlijk uit want de huisarts weet dat ik de pil slik.
Wat moet ik doen? Ik wil hem echt niet kwijt.
Hoe weerhoud ik hem ervan om naar de huisarts te gaan. Hoe maak ik hem duidelijk dat kinderen voor ons gewoon niet is weggelegd?
Please help!!
donderdag 4 februari 2010 om 15:10
quote:Alba schreef op 04 februari 2010 @ 14:57:
De verplichting om iets te bespreken ontstaat wat mij betreft pas als iets relevant wordt voor je huidige relatie, zoals wanneer het uitblijven van een zwangerschap met de abortus samen zou kunnen hangen.
Waarbij abortus hier natuurlijk een voorbeeld is voor alle mogelijke dealbreakers in een relatie.
Maar met deze opmerking zijn we weer terug on topic. Want waar jij en ik over van mening verschillen is wanneer iets relevant wordt voor je relatie.
Ik ben zo dom om te denken dat mensen alleen dingen vragen omdat ze kennelijk het antwoord willen weten, anders vroegen ze het niet. Dat maakt het automatisch relevant en van belang voor de relatie.
De verplichting om iets te bespreken ontstaat wat mij betreft pas als iets relevant wordt voor je huidige relatie, zoals wanneer het uitblijven van een zwangerschap met de abortus samen zou kunnen hangen.
Waarbij abortus hier natuurlijk een voorbeeld is voor alle mogelijke dealbreakers in een relatie.
Maar met deze opmerking zijn we weer terug on topic. Want waar jij en ik over van mening verschillen is wanneer iets relevant wordt voor je relatie.
Ik ben zo dom om te denken dat mensen alleen dingen vragen omdat ze kennelijk het antwoord willen weten, anders vroegen ze het niet. Dat maakt het automatisch relevant en van belang voor de relatie.
Am Yisrael Chai!
donderdag 4 februari 2010 om 15:17
@misdemeanor:
Je algemene mening geven over abortus is heel wat anders dan een abortus die je hebt ondergaan te bespreken. Het eerste is logisch en relevant, het tweede geheel vrijwillig, naar mijn mening.
@Fashionvictim:
Ik ben zo bescheiden om te denken dat mensen niet verplicht zijn om op al mijn vragen antwoord te geven. Niet ieder goed gesprek hoeft wat mij betreft een antecendentenonderzoek te zijn.
Je algemene mening geven over abortus is heel wat anders dan een abortus die je hebt ondergaan te bespreken. Het eerste is logisch en relevant, het tweede geheel vrijwillig, naar mijn mening.
@Fashionvictim:
Ik ben zo bescheiden om te denken dat mensen niet verplicht zijn om op al mijn vragen antwoord te geven. Niet ieder goed gesprek hoeft wat mij betreft een antecendentenonderzoek te zijn.
donderdag 4 februari 2010 om 15:26
quote:fashionvictim schreef op 04 februari 2010 @ 13:49:
[...]
Het hangt er natuurlijk vanaf wat dat iets is. Dat hij heel erg van boterhammen met pindakaas en hagelslag houdt hoeft nooit ter sprake te komen, en kom je daar dan na 8 jaar eens achter omdat iemand op een feestje zegt "weet je wat ik zo lekker vind: pindakaas met hagelslag!" en hij enthousiast roept "jaaaaaaaaaa! ik ook!", dat is hooguit iets waarom je dan heel erg moet lachen. En iets waarvan je denkt: goh, dat dat nooit eerder ter sprake is gekomen, hebben we het dan nooit over rare eetcombis gehad? Wat schattig!
Maar een abortus vind ik wel even hele andere koek. Dat is iets wat je, zoals Evidenza terecht zegt, ook vormt, en iets wat invloed heeft op je morele kompas.
En nogmaals: ik snap echt niet hoe dat nooit ter sprake zou komen. "Goh, heb jij eigenlijk kinderen?" "Nee". "Nooit gewild of nooit gelukt?" "Nee, nooit gewild." "Wil je ze nu ook niet?" "Weet ik nog niet, eigenlijk." "Wat nou als je per ongeluk zwanger zou worden?" "Ehm..."
Dat zijn toch het soort gesprekken wat je als je ouder dan pak 'em beet 25 bent in elke beginnende relatie wel eens voert? Een beginnende relatie is toch niets anders dan aftasten of je in levensvisie, normen, waarden, ervaringen, karakter bij elkaar past?
Ik ben het met je eens dat je die gesprekken zou kunnen voeren. Maar het hoeft niet in elke relatie te gebeuren.
Bij ons kwam het in eerste instantie niet ter sprake (hij wist toen al van die abortus overigens), pas later... toen mijn zusje zwanger was... toen hadden we het erover. Maar meer in de zin van Stel dat.... Ik was toen nog niet echt bezig met "Ik wil ze wel of niet" en ik was toen ook al wel 27.
[...]
Het hangt er natuurlijk vanaf wat dat iets is. Dat hij heel erg van boterhammen met pindakaas en hagelslag houdt hoeft nooit ter sprake te komen, en kom je daar dan na 8 jaar eens achter omdat iemand op een feestje zegt "weet je wat ik zo lekker vind: pindakaas met hagelslag!" en hij enthousiast roept "jaaaaaaaaaa! ik ook!", dat is hooguit iets waarom je dan heel erg moet lachen. En iets waarvan je denkt: goh, dat dat nooit eerder ter sprake is gekomen, hebben we het dan nooit over rare eetcombis gehad? Wat schattig!
Maar een abortus vind ik wel even hele andere koek. Dat is iets wat je, zoals Evidenza terecht zegt, ook vormt, en iets wat invloed heeft op je morele kompas.
En nogmaals: ik snap echt niet hoe dat nooit ter sprake zou komen. "Goh, heb jij eigenlijk kinderen?" "Nee". "Nooit gewild of nooit gelukt?" "Nee, nooit gewild." "Wil je ze nu ook niet?" "Weet ik nog niet, eigenlijk." "Wat nou als je per ongeluk zwanger zou worden?" "Ehm..."
Dat zijn toch het soort gesprekken wat je als je ouder dan pak 'em beet 25 bent in elke beginnende relatie wel eens voert? Een beginnende relatie is toch niets anders dan aftasten of je in levensvisie, normen, waarden, ervaringen, karakter bij elkaar past?
Ik ben het met je eens dat je die gesprekken zou kunnen voeren. Maar het hoeft niet in elke relatie te gebeuren.
Bij ons kwam het in eerste instantie niet ter sprake (hij wist toen al van die abortus overigens), pas later... toen mijn zusje zwanger was... toen hadden we het erover. Maar meer in de zin van Stel dat.... Ik was toen nog niet echt bezig met "Ik wil ze wel of niet" en ik was toen ook al wel 27.
donderdag 4 februari 2010 om 15:31
quote:fashionvictim schreef op 04 februari 2010 @ 13:53:
Die indruk heb ik ook, Yraatje, als je zegt dat je liegt over het feit dat je een abortus hebt gehad. Dan vind je het kennelijk iets om je voor te schamen en iets waar je zelf niet achter staat.
Daar snap ik niks van.
Overigens zei je in je eerste posting dat je daar zelfs regelmatig over liegt, dat als mensen je dat op de man af vragen en je denkt dat ze dat zouden veroordelen dat je dan "nee" zegt en dat ook volhoudt. Dat dat uberhaupt bij je opkomt vind ik echt heel raar, maar goed.
Ik sta nog compleet achter mijn abortus. Degenen die weten dat ik een abortus heb gehad zijn mijn vriend, mijn ouders, broer, zus en aanhang, enkele vriendinnen. En daar houdt het mee op. Verder gaat het niemand een moer aan dat ik een abortus heb gehad.
De reden waarom ik zou ontkennen dat ik een abortus heb gehad is omdat, als het ter sprake komt, er vaak een hevige discussie bezig is en ik er geen zin in heb om dan het mikpunt te zijn. Als je dat ziet als niet staan achter een abortus... okee.. dan sta ik er niet achter.
Gelukkig maak ik dat soort discussies (anders dan op een forum) niet vaak mee. Heb het een keer meegemaakt en toen werd er niet op de man af gevraagd. Dan praat ik ook niet actief mee.
Die indruk heb ik ook, Yraatje, als je zegt dat je liegt over het feit dat je een abortus hebt gehad. Dan vind je het kennelijk iets om je voor te schamen en iets waar je zelf niet achter staat.
Daar snap ik niks van.
Overigens zei je in je eerste posting dat je daar zelfs regelmatig over liegt, dat als mensen je dat op de man af vragen en je denkt dat ze dat zouden veroordelen dat je dan "nee" zegt en dat ook volhoudt. Dat dat uberhaupt bij je opkomt vind ik echt heel raar, maar goed.
Ik sta nog compleet achter mijn abortus. Degenen die weten dat ik een abortus heb gehad zijn mijn vriend, mijn ouders, broer, zus en aanhang, enkele vriendinnen. En daar houdt het mee op. Verder gaat het niemand een moer aan dat ik een abortus heb gehad.
De reden waarom ik zou ontkennen dat ik een abortus heb gehad is omdat, als het ter sprake komt, er vaak een hevige discussie bezig is en ik er geen zin in heb om dan het mikpunt te zijn. Als je dat ziet als niet staan achter een abortus... okee.. dan sta ik er niet achter.
Gelukkig maak ik dat soort discussies (anders dan op een forum) niet vaak mee. Heb het een keer meegemaakt en toen werd er niet op de man af gevraagd. Dan praat ik ook niet actief mee.
donderdag 4 februari 2010 om 15:34
quote:Evidenza schreef op 04 februari 2010 @ 14:00:
[...]
Hoe zie jij dat dan? Ik vraag Yraatje of ze een abortus heeft gehad en zij zegt "nee". Dan noem ik dat gewoon liegen hoor.
Heeft weer niks te maken met of ze het aan jan en alleman moet gaan vertellen op feesten en partijen. Want natuurlijk hoeft dat niet. Maar daar ging het dan ook niet over.Als jij (en voor jij kun je dus iedereen lezen die niet in het rijtje staat wat ik heb beschreven) me dat, als persoon die ik niet goed ken (en misschien ook niet beter ga leren kennen), recht op de man af zou vragen, dan zou ik nee zeggen. Vind ik niks mis mee. Ook niet dat ik tegen een wildvreemde zou liegen.
[...]
Hoe zie jij dat dan? Ik vraag Yraatje of ze een abortus heeft gehad en zij zegt "nee". Dan noem ik dat gewoon liegen hoor.
Heeft weer niks te maken met of ze het aan jan en alleman moet gaan vertellen op feesten en partijen. Want natuurlijk hoeft dat niet. Maar daar ging het dan ook niet over.Als jij (en voor jij kun je dus iedereen lezen die niet in het rijtje staat wat ik heb beschreven) me dat, als persoon die ik niet goed ken (en misschien ook niet beter ga leren kennen), recht op de man af zou vragen, dan zou ik nee zeggen. Vind ik niks mis mee. Ook niet dat ik tegen een wildvreemde zou liegen.
donderdag 4 februari 2010 om 15:41
quote:Missdemeanor schreef op 04 februari 2010 @ 14:04:
Zoiets komt toch gewoon ter sprake, Alba? Ik zeg niet dat je als het ware een lijstje moet overleggen met daarop alle dingen uit het verleden die er toe zouden kunnen doen, maar dingen als een abortus komen toch gewoon een keer op?
Ik kan me juist die eerste periodes in relaties herinneren die, meer nog dan nu, al hebben we ze ook nu nog wel, bestonden uit avonden lang praten, filosoferen en dromen. Onderwerpen als vorige relaties, dingen waar je spijt van had, kinderwens, toekomstbeeld, dealbreakers in een relatie, meningen over drugs, abortussen, doodstraf, noem maar op, het werd allemaal besproken en bediscussieerd. Dat hoort er toch bij?
Maar goed, ik heb al eerder gemerkt dat dat niet voor iedereen geldt. Heb er volgens mij zelfs eens een topic over geopend dat ik niet begrijp dat mensen jarenlang een relatie kunnen hebben, zelfs kunnen trouwen en/of kinderen krijgen, zonder elkaars mening over bepaalde fundamentele zaken te weten. Ik vind dat onbegrijpelijk. bijna net zo onbegrijpelijk als liegen erover.
Laat ik even duidelijk stellen dat ik een relatie heb met iemand die al mijn fundamentele zaken weet, ik heb geen geheimen voor hem, hij mag alles van me weten. Omgekeerd ook.
Mijn antwoord omtrent "de leugen om bestwil" heeft puur betrekking op de situatie van TO, voor mij is het hypothetisch (ook het abortusverhaal trouwens, dit was om een voorbeeld te stellen, dit heb ik in de praktijk nog nooit meegemaakt).
Dat wil zeggen dat ik nu denk dat ik best zo zou kunnen reageren, maar dat ik het dus niet zeker weet.
Ik ben wel iemand die dit zelf van haar partner zou accepteren, dus misschien dat dat wat duidelijker maakt?
Zoiets komt toch gewoon ter sprake, Alba? Ik zeg niet dat je als het ware een lijstje moet overleggen met daarop alle dingen uit het verleden die er toe zouden kunnen doen, maar dingen als een abortus komen toch gewoon een keer op?
Ik kan me juist die eerste periodes in relaties herinneren die, meer nog dan nu, al hebben we ze ook nu nog wel, bestonden uit avonden lang praten, filosoferen en dromen. Onderwerpen als vorige relaties, dingen waar je spijt van had, kinderwens, toekomstbeeld, dealbreakers in een relatie, meningen over drugs, abortussen, doodstraf, noem maar op, het werd allemaal besproken en bediscussieerd. Dat hoort er toch bij?
Maar goed, ik heb al eerder gemerkt dat dat niet voor iedereen geldt. Heb er volgens mij zelfs eens een topic over geopend dat ik niet begrijp dat mensen jarenlang een relatie kunnen hebben, zelfs kunnen trouwen en/of kinderen krijgen, zonder elkaars mening over bepaalde fundamentele zaken te weten. Ik vind dat onbegrijpelijk. bijna net zo onbegrijpelijk als liegen erover.
Laat ik even duidelijk stellen dat ik een relatie heb met iemand die al mijn fundamentele zaken weet, ik heb geen geheimen voor hem, hij mag alles van me weten. Omgekeerd ook.
Mijn antwoord omtrent "de leugen om bestwil" heeft puur betrekking op de situatie van TO, voor mij is het hypothetisch (ook het abortusverhaal trouwens, dit was om een voorbeeld te stellen, dit heb ik in de praktijk nog nooit meegemaakt).
Dat wil zeggen dat ik nu denk dat ik best zo zou kunnen reageren, maar dat ik het dus niet zeker weet.
Ik ben wel iemand die dit zelf van haar partner zou accepteren, dus misschien dat dat wat duidelijker maakt?
donderdag 4 februari 2010 om 15:41
quote:Als jij (en voor jij kun je dus iedereen lezen die niet in het rijtje staat wat ik heb beschreven) me dat, als persoon die ik niet goed ken (en misschien ook niet beter ga leren kennen), recht op de man af zou vragen, dan zou ik nee zeggen. Vind ik niks mis mee. Ook niet dat ik tegen een wildvreemde zou liegen.Je begint het nu af te zwakken, Yraatje, maar in eerste instantie zei je dat je ook zou kunnen liegen, of het in ieder geval te begrijpen vond, tegen je partner, als diegene anders misschien op zou stappen. Niet dat ik liegen tegen een wildvreemde niet ook vreemd vind, maar daar ging de discussie in eerste instantie helemaal niet over. Het ging over dat jij vond dat het goed te praten was dat je zou liegen hierover tegen je levenspartner, om hem op die manier bij je te houden, of tegen een mogelijke levenspartner, om die een relatie met je te laten beginnen.
donderdag 4 februari 2010 om 15:48
quote:fashionvictim schreef op 04 februari 2010 @ 14:05:
Zo raar is het toch niet om te vragen waarom een vorige relatie eigenlijk is uitgegaan? Dat is nou net iets wat ik altijd vraag en waar ik inderdaad ook conclusies aan verbind. Als iemand mij een verhaal vertelt waaruit heel duidelijk blijkt dat hij een relatiebreuk ziet als iets waar beide partijen schuld aan hebben, of bijvoorbeeld zegt dat zijn ex een labiele heks is die hem jaren ongelukkig gemaakt heeft, dan weet ik gelijk wat voor vlees ik in de kuip heb.
Ik laat dat aan mijn nieuwe partner over om daarover te beginnen. Natuurlijk ben ik er wel nieuwsgierig naar, maar het is voor mij niet per se een must om te weten. Mijn vriend had voor mij nog nooit een lange relatie gehad, toen we iets met elkaar kregen was hij 32. Ik denk er dan ook niet aan om bijvoorbeeld te vragen waarom hij nog nooit een lange relatie heeft gehad. Ik denk dan dat hij daar zijn redenen wel voor zal hebben.
Ik zie echt niet in waarom gewoon open met mensen praten, de "lat hoog leggen" zou zijn. Je leeft, in dat leven doe je ervaringen op, maak je fouten, leer je lessen, heb je verdriet, maak je lol, en op een bepaald moment in je leven kom je dan een nieuw iemand tegen. Die nieuwe iemand kan je toch gewoon vertellen over dat leven en die ervaringen?
Dat is toch de essentie van élke relatie, of dat nu een liefdesrelatie of een vriendschap of zelfs een zakelijke relatie is? Dat degene met wie je die relatie onderhoudt weet wie jij bent?
Toen ik mijn vriend net leerde kennen vertelde hij me dat hij hard was, dat hij was gevormd door het leven. Hij ís hard, hij kan écht vreselijk bot zijn... maar tegenover mij is het (meestal) een lieverd. Er is vroeger bij hem thuis iets voorgevallen waardoor hij zo is geworden. Natuurlijk heb ik hem daarnaar gevraagd en in eerste instantie wilde hij daar niet over praten.
Uiteindelijk heb ik er, met veel geduld en begrip, wel het één en ander uit weten te trekken... maar ik weet nog steeds niet precies wat er is gebeurd... alleen dat het met zijn ouders en broertje te maken had.
Ik heb er vrede mee. Als hij er niet over wil praten... prima. Het is zijn verleden en hij mag het met me delen, maar hij móet niet.
Zo raar is het toch niet om te vragen waarom een vorige relatie eigenlijk is uitgegaan? Dat is nou net iets wat ik altijd vraag en waar ik inderdaad ook conclusies aan verbind. Als iemand mij een verhaal vertelt waaruit heel duidelijk blijkt dat hij een relatiebreuk ziet als iets waar beide partijen schuld aan hebben, of bijvoorbeeld zegt dat zijn ex een labiele heks is die hem jaren ongelukkig gemaakt heeft, dan weet ik gelijk wat voor vlees ik in de kuip heb.
Ik laat dat aan mijn nieuwe partner over om daarover te beginnen. Natuurlijk ben ik er wel nieuwsgierig naar, maar het is voor mij niet per se een must om te weten. Mijn vriend had voor mij nog nooit een lange relatie gehad, toen we iets met elkaar kregen was hij 32. Ik denk er dan ook niet aan om bijvoorbeeld te vragen waarom hij nog nooit een lange relatie heeft gehad. Ik denk dan dat hij daar zijn redenen wel voor zal hebben.
Ik zie echt niet in waarom gewoon open met mensen praten, de "lat hoog leggen" zou zijn. Je leeft, in dat leven doe je ervaringen op, maak je fouten, leer je lessen, heb je verdriet, maak je lol, en op een bepaald moment in je leven kom je dan een nieuw iemand tegen. Die nieuwe iemand kan je toch gewoon vertellen over dat leven en die ervaringen?
Dat is toch de essentie van élke relatie, of dat nu een liefdesrelatie of een vriendschap of zelfs een zakelijke relatie is? Dat degene met wie je die relatie onderhoudt weet wie jij bent?
Toen ik mijn vriend net leerde kennen vertelde hij me dat hij hard was, dat hij was gevormd door het leven. Hij ís hard, hij kan écht vreselijk bot zijn... maar tegenover mij is het (meestal) een lieverd. Er is vroeger bij hem thuis iets voorgevallen waardoor hij zo is geworden. Natuurlijk heb ik hem daarnaar gevraagd en in eerste instantie wilde hij daar niet over praten.
Uiteindelijk heb ik er, met veel geduld en begrip, wel het één en ander uit weten te trekken... maar ik weet nog steeds niet precies wat er is gebeurd... alleen dat het met zijn ouders en broertje te maken had.
Ik heb er vrede mee. Als hij er niet over wil praten... prima. Het is zijn verleden en hij mag het met me delen, maar hij móet niet.
donderdag 4 februari 2010 om 15:52
quote:Alba schreef op 04 februari 2010 @ 15:17:
@Fashionvictim:
Ik ben zo bescheiden om te denken dat mensen niet verplicht zijn om op al mijn vragen antwoord te geven. Niet ieder goed gesprek hoeft wat mij betreft een antecendentenonderzoek te zijn.
Ze zijn het inderdaad niet. Maar dan moeten ze ook niet gek opkijken als er bijvoorbeeld niet geneukt wordt. Of als er geen relatie komt.
En daarmee zijn we weer terug bij het begin: jij, en Yraatje, en vooral TO zijn van mening dat JULLIE mogen bepalen wat de criteria zijn waarop EEN ANDER met jullie een relatie aangaat. Dat is natuurlijk de omgekeerde wereld.
Van jou hoeft een abortus niet besproken te worden voordat je seks met elkaar hebt. Helemaal prima en je goed recht.
Ik wil graag weten of iemand ervaring met bijvoorbeeld abortussen heeft en wat zijn mening daarover is voordat ik het risico loop ongepland zwanger van die meneer te worden. Is ook helemaal prima en ook mijn goed recht.
Als die meneer dat vervolgens verzwijgt of er over liegt omdat hij vindt dat het pas relevant wordt als die abortus aan de orde is, terwijk het voor mij relevant is omdat ik op basis daarvan besluit of ik het risico op een abortus loop, dan is het gewoon een lul.
@Fashionvictim:
Ik ben zo bescheiden om te denken dat mensen niet verplicht zijn om op al mijn vragen antwoord te geven. Niet ieder goed gesprek hoeft wat mij betreft een antecendentenonderzoek te zijn.
Ze zijn het inderdaad niet. Maar dan moeten ze ook niet gek opkijken als er bijvoorbeeld niet geneukt wordt. Of als er geen relatie komt.
En daarmee zijn we weer terug bij het begin: jij, en Yraatje, en vooral TO zijn van mening dat JULLIE mogen bepalen wat de criteria zijn waarop EEN ANDER met jullie een relatie aangaat. Dat is natuurlijk de omgekeerde wereld.
Van jou hoeft een abortus niet besproken te worden voordat je seks met elkaar hebt. Helemaal prima en je goed recht.
Ik wil graag weten of iemand ervaring met bijvoorbeeld abortussen heeft en wat zijn mening daarover is voordat ik het risico loop ongepland zwanger van die meneer te worden. Is ook helemaal prima en ook mijn goed recht.
Als die meneer dat vervolgens verzwijgt of er over liegt omdat hij vindt dat het pas relevant wordt als die abortus aan de orde is, terwijk het voor mij relevant is omdat ik op basis daarvan besluit of ik het risico op een abortus loop, dan is het gewoon een lul.
Am Yisrael Chai!
donderdag 4 februari 2010 om 15:52
quote:fashionvictim schreef op 04 februari 2010 @ 14:11:
[...]
Natuurlijk wel. Een abortus ondergaan hebben betekent bijvoorbeeld dat je het een volgende keer nooit meer zou doen. Omdat je de eerste ervaring bijzonder onprettig vond. Maar het kan ook betekenen dat het je bevestigd heeft in je mening dat het wel meevalt.
Het betekent sowieso dat je in je leven een keer een onomkeerbare keuze gemaakt hebt. En dat proces wat geleid heeft tot wat die onomkeerbare keuze was, dat heeft te maken met je morele kompas.
Ik wéét dat ik nooit meer een abortus onderga. Niet vanwege het geestelijke, want daar ben ik verder weinig mee bezig, maar vanwege het lichamelijke. Een vreselijke ingreep vond ik het.
In Yraatjes geval zou de manier waarop ze er hierover praat voor mij bijvoorbeeld de indruk wekken dat ze iemand is die keuzes maakt waar ze niet achter staat. Dat vind ik een essentieel onderdeel van hetgeen ik je morele kompas noem.
Ik maak alleen keuzes waar ik zelf achter sta. Ik vind alleen niet dat ik mij tegenover allerlei tegenstanders zou moeten verdedigen, want dáár heb ik geen zin in.
Ik bedoelde daar helemaal niets mee over of ik abortus wel of niet te rechtvaardigen vind.
[...]
Natuurlijk wel. Een abortus ondergaan hebben betekent bijvoorbeeld dat je het een volgende keer nooit meer zou doen. Omdat je de eerste ervaring bijzonder onprettig vond. Maar het kan ook betekenen dat het je bevestigd heeft in je mening dat het wel meevalt.
Het betekent sowieso dat je in je leven een keer een onomkeerbare keuze gemaakt hebt. En dat proces wat geleid heeft tot wat die onomkeerbare keuze was, dat heeft te maken met je morele kompas.
Ik wéét dat ik nooit meer een abortus onderga. Niet vanwege het geestelijke, want daar ben ik verder weinig mee bezig, maar vanwege het lichamelijke. Een vreselijke ingreep vond ik het.
In Yraatjes geval zou de manier waarop ze er hierover praat voor mij bijvoorbeeld de indruk wekken dat ze iemand is die keuzes maakt waar ze niet achter staat. Dat vind ik een essentieel onderdeel van hetgeen ik je morele kompas noem.
Ik maak alleen keuzes waar ik zelf achter sta. Ik vind alleen niet dat ik mij tegenover allerlei tegenstanders zou moeten verdedigen, want dáár heb ik geen zin in.
Ik bedoelde daar helemaal niets mee over of ik abortus wel of niet te rechtvaardigen vind.
donderdag 4 februari 2010 om 15:54
quote:Alba schreef op 04 februari 2010 @ 14:29:
Volgens mij heeft Iraatje duidelijk gezegd dat ze het gewoon vertelt als iemand die ze goed kent ernaar vraagt. Er is helemaal geen sprake van liegen.
Juist
Ik ga er zelf liever vanuit dat mensen mij mogen vertellen wat ze kwijt willen, en dat ze niet de verplichting hebben om alles met mij te delen.
In het geval van TO grijpt dat rechtstreeks in in het leven van haar vriend, en dan vind ik het dus verwerpelijk.
In het geval van een abortus van jaren geleden vind ik dat je dat rustig voor je mag houden als je er niet over wilt praten. En als je het wel wilt vertellen, ook goed.
Dat is geen kwestie van 'elkaar voor de gek houden', dan is een kwestie van elkaar persoonlijke ruimte gunnen.
Volgens mij heeft Iraatje duidelijk gezegd dat ze het gewoon vertelt als iemand die ze goed kent ernaar vraagt. Er is helemaal geen sprake van liegen.
Juist
Ik ga er zelf liever vanuit dat mensen mij mogen vertellen wat ze kwijt willen, en dat ze niet de verplichting hebben om alles met mij te delen.
In het geval van TO grijpt dat rechtstreeks in in het leven van haar vriend, en dan vind ik het dus verwerpelijk.
In het geval van een abortus van jaren geleden vind ik dat je dat rustig voor je mag houden als je er niet over wilt praten. En als je het wel wilt vertellen, ook goed.
Dat is geen kwestie van 'elkaar voor de gek houden', dan is een kwestie van elkaar persoonlijke ruimte gunnen.
donderdag 4 februari 2010 om 15:57
Yraatje,
Maar dat laatste ben ik met je eens. Maar daar begon de discussie niet over en daar gaat hij wat mij betreft nog steeds niet over. Het gaat over de situatie waarbij je het voor een PARTNER verzwijgt of erover liegt. Dat zei jij te doen of je voor te kunnen stellen dat je dat zou doen.
En dát is onvergeeflijk, want voor die partner zou de waarheid wel eens kunnen betekenen dat hij helemaal niet met jou een relatie wil. Of een ander soort relatie wil. Of andere anticonceptie zou willen gebruiken.
En al die keuzes ontneem je hem, dan. Dát is waar ik over val.
Maar dat laatste ben ik met je eens. Maar daar begon de discussie niet over en daar gaat hij wat mij betreft nog steeds niet over. Het gaat over de situatie waarbij je het voor een PARTNER verzwijgt of erover liegt. Dat zei jij te doen of je voor te kunnen stellen dat je dat zou doen.
En dát is onvergeeflijk, want voor die partner zou de waarheid wel eens kunnen betekenen dat hij helemaal niet met jou een relatie wil. Of een ander soort relatie wil. Of andere anticonceptie zou willen gebruiken.
En al die keuzes ontneem je hem, dan. Dát is waar ik over val.
Am Yisrael Chai!
donderdag 4 februari 2010 om 15:57
[quote]fashionvictim schreef op 04 februari 2010 @ 15:01:
[...]
Nee hoor, ik voel me niet verraden als iemand iets niet met me wil bespreken. Ik voel me verraden als iemand - waarmee ik op het punt sta seks te hebben nota bene, want daar hebben we het over - op een directe vraag niet tegen me zegt: joh, dat is een onderwerp waar ik niet makkelijk over praat, dus ik wil het daar liever niet over hebben, nu.
[/quote]
Alba en FV, ik kan heel goed praten over mijn abortus hoor, heb er geen last van en het is zeker niet onverwerkt.
[...]
Nee hoor, ik voel me niet verraden als iemand iets niet met me wil bespreken. Ik voel me verraden als iemand - waarmee ik op het punt sta seks te hebben nota bene, want daar hebben we het over - op een directe vraag niet tegen me zegt: joh, dat is een onderwerp waar ik niet makkelijk over praat, dus ik wil het daar liever niet over hebben, nu.
[/quote]
Alba en FV, ik kan heel goed praten over mijn abortus hoor, heb er geen last van en het is zeker niet onverwerkt.
donderdag 4 februari 2010 om 15:59
Lieve Yraatje,
Je staat niet terecht vanwege je abortus. Het is slechts een voorbeeld wat mij betreft, en had net zo goed een ingegroeide teennagel kunnen zijn.
Je hoeft dus ook aan niemand verantwoording af te leggen over die abortus, want daar gaat de discussie voor mij niet over.
Je staat niet terecht vanwege je abortus. Het is slechts een voorbeeld wat mij betreft, en had net zo goed een ingegroeide teennagel kunnen zijn.
Je hoeft dus ook aan niemand verantwoording af te leggen over die abortus, want daar gaat de discussie voor mij niet over.
Am Yisrael Chai!
donderdag 4 februari 2010 om 15:59
quote:Missdemeanor schreef op 04 februari 2010 @ 15:08:
[...]
Als iemand tegen me zou zeggen, in een vriendschappelijke relatie "Weet je, daar praat ik nu liever even niet over", dan kan dat prima zijn. Dat is heel wat anders dan liegen op een gerichte vraag. Dat snap je toch wel?
Overigens is het onderwerp abortus bij mij altijd relevant wanneer ik van plan zou zijn met iemand naar bed te gaan. Ik vind dat namelijk iets dat besproken zou moeten worden voor de seks. Het kan zijn dat er een zwangerschap uit ontstaat, gepland of niet, en hoe zouden we daarmee om gaan? Als iemand met wie ik een seksuele relatie zou overwegen (wat klinkt dat eigenlijk belachelijk, maar je begrijpt wat ik bedoel) daarover niet met mij zou willen praten, dan laat die relatie maar zitten. Dat zit er dan niet meer in.
Maar jij bent een vrouw! Ik denk dat een man (die van mij in ieder geval wel) daar helemaal niet zo mee bezig is.
Ik heb hem, voor we elkaar ontmoetten, gevraagd welke dingen hij allemaal zou willen weten van een meisje. Hieronder waren dus zaken als mishandeling, verkrachting, abortus. Hij gaf toen aan dat hij het allemaal zou willen weten... en dus heb ik het hem toen verteld.
[...]
Als iemand tegen me zou zeggen, in een vriendschappelijke relatie "Weet je, daar praat ik nu liever even niet over", dan kan dat prima zijn. Dat is heel wat anders dan liegen op een gerichte vraag. Dat snap je toch wel?
Overigens is het onderwerp abortus bij mij altijd relevant wanneer ik van plan zou zijn met iemand naar bed te gaan. Ik vind dat namelijk iets dat besproken zou moeten worden voor de seks. Het kan zijn dat er een zwangerschap uit ontstaat, gepland of niet, en hoe zouden we daarmee om gaan? Als iemand met wie ik een seksuele relatie zou overwegen (wat klinkt dat eigenlijk belachelijk, maar je begrijpt wat ik bedoel) daarover niet met mij zou willen praten, dan laat die relatie maar zitten. Dat zit er dan niet meer in.
Maar jij bent een vrouw! Ik denk dat een man (die van mij in ieder geval wel) daar helemaal niet zo mee bezig is.
Ik heb hem, voor we elkaar ontmoetten, gevraagd welke dingen hij allemaal zou willen weten van een meisje. Hieronder waren dus zaken als mishandeling, verkrachting, abortus. Hij gaf toen aan dat hij het allemaal zou willen weten... en dus heb ik het hem toen verteld.
donderdag 4 februari 2010 om 16:03
quote:Yraatje schreef op 04 februari 2010 @ 15:57:
Alba en FV, ik kan heel goed praten over mijn abortus hoor, heb er geen last van en het is zeker niet onverwerkt.
Gelukkig maar!
Mijn punt was alleen dat je zelf mag weten of je er wel of niet over wilt praten en met wie zonder daar een reden voor op te hoeven geven.
Alba en FV, ik kan heel goed praten over mijn abortus hoor, heb er geen last van en het is zeker niet onverwerkt.
Gelukkig maar!
Mijn punt was alleen dat je zelf mag weten of je er wel of niet over wilt praten en met wie zonder daar een reden voor op te hoeven geven.
donderdag 4 februari 2010 om 16:06
quote:Missdemeanor schreef op 04 februari 2010 @ 15:41:
[...]
Je begint het nu af te zwakken, Yraatje, maar in eerste instantie zei je dat je ook zou kunnen liegen, of het in ieder geval te begrijpen vond, tegen je partner, als diegene anders misschien op zou stappen. Niet dat ik liegen tegen een wildvreemde niet ook vreemd vind, maar daar ging de discussie in eerste instantie helemaal niet over. Het ging over dat jij vond dat het goed te praten was dat je zou liegen hierover tegen je levenspartner, om hem op die manier bij je te houden, of tegen een mogelijke levenspartner, om die een relatie met je te laten beginnen.
Nee hoor, ik zwak niets af.
Mijn reactie was weer een antwoord op Evidenza, die van mening was dat ik lieg tegen onbekenden.
Ik denk dat praktijk en theorie hier enigszins door elkaar zijn gaan lopen.
In de theorie denk ik dat ik mijn partner een abortus zou verzwijgen als ik hem anders kwijt zou raken. Het kan best zijn dat ik dat in de praktijk helemaal niet zou doen. Het is in de praktijk namelijk niet aan de orde omdat ik een relatie heb en deze jongen van mijn hele wel en wee op de hoogte is.
[...]
Je begint het nu af te zwakken, Yraatje, maar in eerste instantie zei je dat je ook zou kunnen liegen, of het in ieder geval te begrijpen vond, tegen je partner, als diegene anders misschien op zou stappen. Niet dat ik liegen tegen een wildvreemde niet ook vreemd vind, maar daar ging de discussie in eerste instantie helemaal niet over. Het ging over dat jij vond dat het goed te praten was dat je zou liegen hierover tegen je levenspartner, om hem op die manier bij je te houden, of tegen een mogelijke levenspartner, om die een relatie met je te laten beginnen.
Nee hoor, ik zwak niets af.
Mijn reactie was weer een antwoord op Evidenza, die van mening was dat ik lieg tegen onbekenden.
Ik denk dat praktijk en theorie hier enigszins door elkaar zijn gaan lopen.
In de theorie denk ik dat ik mijn partner een abortus zou verzwijgen als ik hem anders kwijt zou raken. Het kan best zijn dat ik dat in de praktijk helemaal niet zou doen. Het is in de praktijk namelijk niet aan de orde omdat ik een relatie heb en deze jongen van mijn hele wel en wee op de hoogte is.
donderdag 4 februari 2010 om 16:08
quote:fashionvictim schreef op 04 februari 2010 @ 15:52:
[...]
Ze zijn het inderdaad niet. Maar dan moeten ze ook niet gek opkijken als er bijvoorbeeld niet geneukt wordt. Of als er geen relatie komt.
En daarmee zijn we weer terug bij het begin: jij, en Yraatje, en vooral TO zijn van mening dat JULLIE mogen bepalen wat de criteria zijn waarop EEN ANDER met jullie een relatie aangaat. Dat is natuurlijk de omgekeerde wereld.
Van jou hoeft een abortus niet besproken te worden voordat je seks met elkaar hebt. Helemaal prima en je goed recht.
Ik wil graag weten of iemand ervaring met bijvoorbeeld abortussen heeft en wat zijn mening daarover is voordat ik het risico loop ongepland zwanger van die meneer te worden. Is ook helemaal prima en ook mijn goed recht.
Als die meneer dat vervolgens verzwijgt of er over liegt omdat hij vindt dat het pas relevant wordt als die abortus aan de orde is, terwijk het voor mij relevant is omdat ik op basis daarvan besluit of ik het risico op een abortus loop, dan is het gewoon een lul.
Ik geef het op.
Ik agree to disagree...
[...]
Ze zijn het inderdaad niet. Maar dan moeten ze ook niet gek opkijken als er bijvoorbeeld niet geneukt wordt. Of als er geen relatie komt.
En daarmee zijn we weer terug bij het begin: jij, en Yraatje, en vooral TO zijn van mening dat JULLIE mogen bepalen wat de criteria zijn waarop EEN ANDER met jullie een relatie aangaat. Dat is natuurlijk de omgekeerde wereld.
Van jou hoeft een abortus niet besproken te worden voordat je seks met elkaar hebt. Helemaal prima en je goed recht.
Ik wil graag weten of iemand ervaring met bijvoorbeeld abortussen heeft en wat zijn mening daarover is voordat ik het risico loop ongepland zwanger van die meneer te worden. Is ook helemaal prima en ook mijn goed recht.
Als die meneer dat vervolgens verzwijgt of er over liegt omdat hij vindt dat het pas relevant wordt als die abortus aan de orde is, terwijk het voor mij relevant is omdat ik op basis daarvan besluit of ik het risico op een abortus loop, dan is het gewoon een lul.
Ik geef het op.
Ik agree to disagree...
donderdag 4 februari 2010 om 16:09
quote:fashionvictim schreef op 04 februari 2010 @ 15:57:
Yraatje,
Maar dat laatste ben ik met je eens. Maar daar begon de discussie niet over en daar gaat hij wat mij betreft nog steeds niet over. Het gaat over de situatie waarbij je het voor een PARTNER verzwijgt of erover liegt. Dat zei jij te doen of je voor te kunnen stellen dat je dat zou doen.
En dát is onvergeeflijk, want voor die partner zou de waarheid wel eens kunnen betekenen dat hij helemaal niet met jou een relatie wil. Of een ander soort relatie wil. Of andere anticonceptie zou willen gebruiken.
En al die keuzes ontneem je hem, dan. Dát is waar ik over val.Ik kan het me voorstellen ja. Dat klopt.
Yraatje,
Maar dat laatste ben ik met je eens. Maar daar begon de discussie niet over en daar gaat hij wat mij betreft nog steeds niet over. Het gaat over de situatie waarbij je het voor een PARTNER verzwijgt of erover liegt. Dat zei jij te doen of je voor te kunnen stellen dat je dat zou doen.
En dát is onvergeeflijk, want voor die partner zou de waarheid wel eens kunnen betekenen dat hij helemaal niet met jou een relatie wil. Of een ander soort relatie wil. Of andere anticonceptie zou willen gebruiken.
En al die keuzes ontneem je hem, dan. Dát is waar ik over val.Ik kan het me voorstellen ja. Dat klopt.
donderdag 4 februari 2010 om 16:11
quote:fashionvictim schreef op 04 februari 2010 @ 15:59:
Lieve Yraatje,
Je staat niet terecht vanwege je abortus. Het is slechts een voorbeeld wat mij betreft, en had net zo goed een ingegroeide teennagel kunnen zijn.
Je hoeft dus ook aan niemand verantwoording af te leggen over die abortus, want daar gaat de discussie voor mij niet over.
Oh, het voelde niet als verantwoording hoor... maar ik denk dat we er niet uit gaan komen...
Zoals ik net al zei... Ik agree to disagree op dit onderwerp
Lieve Yraatje,
Je staat niet terecht vanwege je abortus. Het is slechts een voorbeeld wat mij betreft, en had net zo goed een ingegroeide teennagel kunnen zijn.
Je hoeft dus ook aan niemand verantwoording af te leggen over die abortus, want daar gaat de discussie voor mij niet over.
Oh, het voelde niet als verantwoording hoor... maar ik denk dat we er niet uit gaan komen...
Zoals ik net al zei... Ik agree to disagree op dit onderwerp
donderdag 4 februari 2010 om 16:12
Zal ik jullie eens vertellen hoe ik me voelde toen ik erachter kwam dat ik niet alleen seks, maar zelfs een relatie had met iemand waarbij ik als ik de waarheid had geweten nóóit het bed gedeeld zou hebben?
Verkracht.
Zo voelt dat. Of iemand me nou met grof geweld overmeestert om tegen mijn zin te neuken of me voorliegt waardoor ik tegen mijn zin met hem neuk, maakt echt geen verschil.
En dat ik gaandeweg op die illusie verliefd was geworden doet daar niets aan af. Er zijn ook zat vrouwen die verliefd worden op hun ontvoerders cq. verkrachters, maar dat maakt die ontvoering en verkrachting dan ook niet ineens niet erg.
Verkracht.
Zo voelt dat. Of iemand me nou met grof geweld overmeestert om tegen mijn zin te neuken of me voorliegt waardoor ik tegen mijn zin met hem neuk, maakt echt geen verschil.
En dat ik gaandeweg op die illusie verliefd was geworden doet daar niets aan af. Er zijn ook zat vrouwen die verliefd worden op hun ontvoerders cq. verkrachters, maar dat maakt die ontvoering en verkrachting dan ook niet ineens niet erg.
Am Yisrael Chai!
donderdag 4 februari 2010 om 16:15
quote:fashionvictim schreef op 04 februari 2010 @ 16:12:
Zal ik jullie eens vertellen hoe ik me voelde toen ik erachter kwam dat ik niet alleen seks, maar zelfs een relatie had met iemand waarbij ik als ik de waarheid had geweten nóóit het bed gedeeld zou hebben?
Verkracht.
Zo voelt dat. Of iemand me nou met grof geweld overmeestert om tegen mijn zin te neuken of me voorliegt waardoor ik tegen mijn zin met hem neuk, maakt echt geen verschil.
En dat ik gaandeweg op die illusie verliefd was geworden doet daar niets aan af. Er zijn ook zat vrouwen die verliefd worden op hun ontvoerders cq. verkrachters, maar dat maakt die ontvoering en verkrachting dan ook niet ineens niet erg.
Jij schrikt ook nergens voor terug om gelijk te krijgen.
Doe effe normaal zeg.
Weet je zelf wel wat je zegt?
Zal ik jullie eens vertellen hoe ik me voelde toen ik erachter kwam dat ik niet alleen seks, maar zelfs een relatie had met iemand waarbij ik als ik de waarheid had geweten nóóit het bed gedeeld zou hebben?
Verkracht.
Zo voelt dat. Of iemand me nou met grof geweld overmeestert om tegen mijn zin te neuken of me voorliegt waardoor ik tegen mijn zin met hem neuk, maakt echt geen verschil.
En dat ik gaandeweg op die illusie verliefd was geworden doet daar niets aan af. Er zijn ook zat vrouwen die verliefd worden op hun ontvoerders cq. verkrachters, maar dat maakt die ontvoering en verkrachting dan ook niet ineens niet erg.
Jij schrikt ook nergens voor terug om gelijk te krijgen.
Doe effe normaal zeg.
Weet je zelf wel wat je zegt?
donderdag 4 februari 2010 om 16:17
quote:Alba schreef op 04 februari 2010 @ 16:15:
[...]
Jij schrikt ook nergens voor terug om gelijk te krijgen.
Doe effe normaal zeg.
Weet je zelf wel wat je zegt?Ja, ik weet dat heel goed. Ik heb het meegemaakt en er zelfs een kind aan over gehouden dat nooit bestaan zou hebben als mijn ex me niet vreselijk voorgelogen had en hoe geweldig blij ik ook met dat kind ben - en daardoor vrede heb met de situatie en er zelfs niet eens boos meer om ben - doet niets af aan het feit dat mijn primaire, eerste reactie was dat ik kotsend boven de plee hing en me verschrikkelijk verkracht voelde.
[...]
Jij schrikt ook nergens voor terug om gelijk te krijgen.
Doe effe normaal zeg.
Weet je zelf wel wat je zegt?Ja, ik weet dat heel goed. Ik heb het meegemaakt en er zelfs een kind aan over gehouden dat nooit bestaan zou hebben als mijn ex me niet vreselijk voorgelogen had en hoe geweldig blij ik ook met dat kind ben - en daardoor vrede heb met de situatie en er zelfs niet eens boos meer om ben - doet niets af aan het feit dat mijn primaire, eerste reactie was dat ik kotsend boven de plee hing en me verschrikkelijk verkracht voelde.
Am Yisrael Chai!
donderdag 4 februari 2010 om 16:20
quote:fashionvictim schreef op 04 februari 2010 @ 16:12:
Zal ik jullie eens vertellen hoe ik me voelde toen ik erachter kwam dat ik niet alleen seks, maar zelfs een relatie had met iemand waarbij ik als ik de waarheid had geweten nóóit het bed gedeeld zou hebben?
Verkracht.
Zo voelt dat. Of iemand me nou met grof geweld overmeestert om tegen mijn zin te neuken of me voorliegt waardoor ik tegen mijn zin met hem neuk, maakt echt geen verschil.
En dat ik gaandeweg op die illusie verliefd was geworden doet daar niets aan af. Er zijn ook zat vrouwen die verliefd worden op hun ontvoerders cq. verkrachters, maar dat maakt die ontvoering en verkrachting dan ook niet ineens niet erg.
Maar dat is wel heel erg inderdaad.
Misschien ben ik ook wel naïef in sommige dingen. Ik zie die problemen niet zo zwart/wit, omdat ik ze nooit mee heb gemaakt. Ik ben nog nooit zo in een relatie behandeld dat ik me druk maak om die dingen die jij noemt.
Ik zie dingen die niet meteen genoemd worden niet als beperking of als meteen iets waarvoor een relatie verbroken kan worden. Ik zie ook het voorbeeld van TO niet als reden waarvoor een relatie verbroken kan worden. Als je zelf andere ervaringen hebt, kijk je daar misschien heel anders tegen aan.
Zoals ik er tegen aan kijk: Ik zou het begrijpen dat de vriend van TO heeeeeeeel erg boos zou worden als ze het zou vertellen, maar niet dat er niet meer over te praten zou vallen.
Op het moment dat dat het geval is, en TO is vreselijk gek op hem, dan kan ik me (misschien in mijn naïviteit) voorstellen dat ze hem het niet wil vertellen.
Maar goed... ik blijf erbij... Ik heb makkelijk praten. Ik heb niet heel veel moeilijke dingen meegemaakt in mijn leven en ik kan heel makkelijk van achter mijn pc een advies geven wat iemand anders al dan niet kan opvolgen. Ik hoef het niet te doen, ik sta er niet voor.
Ik hoef niet te leven met de keuze "Vertel ik het hem en moet ik mogelijk zonder hem verder?" of "Moet ik de rest van mijn leven leven met een leugen?"
Zal ik jullie eens vertellen hoe ik me voelde toen ik erachter kwam dat ik niet alleen seks, maar zelfs een relatie had met iemand waarbij ik als ik de waarheid had geweten nóóit het bed gedeeld zou hebben?
Verkracht.
Zo voelt dat. Of iemand me nou met grof geweld overmeestert om tegen mijn zin te neuken of me voorliegt waardoor ik tegen mijn zin met hem neuk, maakt echt geen verschil.
En dat ik gaandeweg op die illusie verliefd was geworden doet daar niets aan af. Er zijn ook zat vrouwen die verliefd worden op hun ontvoerders cq. verkrachters, maar dat maakt die ontvoering en verkrachting dan ook niet ineens niet erg.
Maar dat is wel heel erg inderdaad.
Misschien ben ik ook wel naïef in sommige dingen. Ik zie die problemen niet zo zwart/wit, omdat ik ze nooit mee heb gemaakt. Ik ben nog nooit zo in een relatie behandeld dat ik me druk maak om die dingen die jij noemt.
Ik zie dingen die niet meteen genoemd worden niet als beperking of als meteen iets waarvoor een relatie verbroken kan worden. Ik zie ook het voorbeeld van TO niet als reden waarvoor een relatie verbroken kan worden. Als je zelf andere ervaringen hebt, kijk je daar misschien heel anders tegen aan.
Zoals ik er tegen aan kijk: Ik zou het begrijpen dat de vriend van TO heeeeeeeel erg boos zou worden als ze het zou vertellen, maar niet dat er niet meer over te praten zou vallen.
Op het moment dat dat het geval is, en TO is vreselijk gek op hem, dan kan ik me (misschien in mijn naïviteit) voorstellen dat ze hem het niet wil vertellen.
Maar goed... ik blijf erbij... Ik heb makkelijk praten. Ik heb niet heel veel moeilijke dingen meegemaakt in mijn leven en ik kan heel makkelijk van achter mijn pc een advies geven wat iemand anders al dan niet kan opvolgen. Ik hoef het niet te doen, ik sta er niet voor.
Ik hoef niet te leven met de keuze "Vertel ik het hem en moet ik mogelijk zonder hem verder?" of "Moet ik de rest van mijn leven leven met een leugen?"
