Relaties
alle pijlers
Vriend wil ineens (waarschijnlijk) geen kinderen meer
donderdag 11 juli 2019 om 13:36
Goedemiddag allemaal,
Graag wil ik het verhaal even van mij afschrijven en jullie advies. Ik heb ongeveer 10 maanden een relatie met een hele leuke man. Al op de eerste date besproken dat ik ooit graag kinderen wil, hij vroeg daar toen naar. Hij heeft toen ook aangegeven dit te willen. De laatste weken twijfelt hij alleen ineens of hij wel echt kinderen wil en het neigt steeds meer naar nee. Deze twijfel bij hem brengt bij ons allebei veel spanning op dit moment. Ik weet al sinds dat ik heel jong ben dat ik ontzettend graag kinderen wil.
We zijn allebei in de dertig, dus ik wil ook niet jaren wachten als hij zeker weet dat hij geen kinderen wilt. Over een aantal weken gaan we op vakantie, maar ik weet niet of dat slim is. Hij wil op de vakantie uitzoeken of zijn nee mogelijk toch nog kan verschuiven naar een ja. Als we meer samen zijn en het er wat rustiger over kunnen hebben.
Het geeft op dit moment bij beiden zoveel druk omdat hij er continu nu mee bezig is en mij zo snel mogelijk een antwoord wil geven. Ik heb het idee dat dit ook een onderwerp is wat je soms even moet laten rusten. We zijn nog niet heel erg lang samen en het lijkt mij ook iets waar je naar toe moet groeien samen (of niet).
Zijn er mensen die in een vergelijkbare situatie hebben gezeten? Of die iets van advies kunnen geven?
Graag wil ik het verhaal even van mij afschrijven en jullie advies. Ik heb ongeveer 10 maanden een relatie met een hele leuke man. Al op de eerste date besproken dat ik ooit graag kinderen wil, hij vroeg daar toen naar. Hij heeft toen ook aangegeven dit te willen. De laatste weken twijfelt hij alleen ineens of hij wel echt kinderen wil en het neigt steeds meer naar nee. Deze twijfel bij hem brengt bij ons allebei veel spanning op dit moment. Ik weet al sinds dat ik heel jong ben dat ik ontzettend graag kinderen wil.
We zijn allebei in de dertig, dus ik wil ook niet jaren wachten als hij zeker weet dat hij geen kinderen wilt. Over een aantal weken gaan we op vakantie, maar ik weet niet of dat slim is. Hij wil op de vakantie uitzoeken of zijn nee mogelijk toch nog kan verschuiven naar een ja. Als we meer samen zijn en het er wat rustiger over kunnen hebben.
Het geeft op dit moment bij beiden zoveel druk omdat hij er continu nu mee bezig is en mij zo snel mogelijk een antwoord wil geven. Ik heb het idee dat dit ook een onderwerp is wat je soms even moet laten rusten. We zijn nog niet heel erg lang samen en het lijkt mij ook iets waar je naar toe moet groeien samen (of niet).
Zijn er mensen die in een vergelijkbare situatie hebben gezeten? Of die iets van advies kunnen geven?
?
vrijdag 12 juli 2019 om 14:33
Ik vind het een heel goeie vraag. Ik vraag me altijd af bij mensen die een relatie zouden verbreken vanwege het gebrek aan kinderwens bij de partner, of ze de relatie ook zouden verbreken als ze ontdekken dat de kinderwens niet vervuld kan worden vanwege een medische reden bij de partner.
TO, fijn op vakantie gaan samen. En dan evt in de ontspanning er nog eens over praten. Na de vakantie kun je alsnog besluiten uit elkaar te gaan.
vrijdag 12 juli 2019 om 14:33
vrijdag 12 juli 2019 om 14:36
Nee vertel
Maar ik vind kinderen baren puur en alleen omdat dat goed zou zijn voor de samenleving en niet omdat je dat zelf wilt juist onverantwoordelijk. Jij blijkbaar niet.
roseaux wijzigde dit bericht op 12-07-2019 14:37
41.47% gewijzigd
vrijdag 12 juli 2019 om 14:36
Ik heb voornamelijk de gevolgen gezien van moeders die alleen kwamen te staan terwijl ze dat niet hadden verwacht (i.t.t. alle zorgverleners om hen heen die het mijlenver zagen aankomen).
vrijdag 12 juli 2019 om 14:37
In Nederland worden nog altijd meer baby's geboren dan dat er mensen overlijden. Wat op zich niet goed is voor het milieu trouwens.
De Europese Unie telde op 1 januari 2019 bijna 513,5 miljoen inwoners, ruim een miljoen meer dan een jaar eerder. Er stierven 300.000 mensen meer dan er werden geboren, dus de groei is volgens het Europese statistiekbureau Eurostat het gevolg van migratie.
In achttien van de 28 lidstaten groeide de bevolking vorig jaar. In Nederland woonden op 1 januari ruim 17.282.200 mensen, ongeveer 100.000 meer dan een jaar eerder.
In de EU werden in 2018 ongeveer 5 miljoen baby’s geboren, bijna 118.000 minder dan een jaar eerder. In Nederland waren het er ruim 167.900, terwijl er 153.200 mensen overleden.
De groei van de bevolking was het grootst in Malta. Het aantal inwoners kromp het meest in Letland (-7,5 procent), gevolgd door Bulgarije, Kroatië, Roemenië en Litouwen.
Bron: https://www.noordhollandsdagblad.nl/cnt ... um=organic
vrijdag 12 juli 2019 om 15:06
Ik vind dat ook geen gekke vraag. Een hele goede zelfs. En eentje die TO zichzelf ook wel echt moet stellen in dit geval.Marana schreef: ↑12-07-2019 14:33Ik vind het een heel goeie vraag. Ik vraag me altijd af bij mensen die een relatie zouden verbreken vanwege het gebrek aan kinderwens bij de partner, of ze de relatie ook zouden verbreken als ze ontdekken dat de kinderwens niet vervuld kan worden vanwege een medische reden bij de partner.
TO, fijn op vakantie gaan samen. En dan evt in de ontspanning er nog eens over praten. Na de vakantie kun je alsnog besluiten uit elkaar te gaan.
Als aanvulling een reactie op jouw opmerking: ik heb een kinderwens, mijn man ook. Wegens medische issues blijft die onvervuld. Daar verbreek ik mijn relatie niet om. Het zou niet in me opkomen en ik ben veel te blij met mijn man. Wij wilden samen heel graag een kind en het is ook een gezamenlijk verdriet dat dat niet meer gaat gebeuren.
Dat is niet te vergelijken met een situatie waarin de ene wel wil en de andere niet in mijn ogen. Daar is het beginpunt zo anders en is er geen gezamenlijke wens en ook geen gezamenlijk verdriet.
vrijdag 12 juli 2019 om 15:48
vrijdag 12 juli 2019 om 16:17
Ik was jouw vriend. Wilde en durfde lang de verantwoordelijkheid niet aan. Genoot teveel van mijn leven, van het alleen voor mezelf hoeven zorgen en keuzes maken. Heb daar nooit een seconde spijt van gehad. Mijn partner accepteerde mijn keuze geen kinderen te willen. Had niets met de partner maar alles met mijzelf te maken.
En toen werd ik ondanks de pil toch zwanger. Eenmaal zwanger (en al bijna halverwege de 30) veranderde mijn mindset. Ik wilde dit cadeautje houden. En er is later nog een tweede bij gekomen.
Wil ik hiermee zeggen dat je dus maar gewoon zwanger moet worden? Nee, absoluut niet. Maar de 'nee' van je vriend hoeft niets met jou te maken te hebben. Het kan het moment zijn. Nu nog even niet. Of koudwatervrees, angst voor het grote onomkeerbare onbekende.
Bespreek het gewoon nog eens in de rust van de vakantie. Zijn leven is niet voorbij als er kinderen zijn. Maar het wordt absoluut anders. Dat wel. En het is heel goed dat hij zich daar van bewust is. Net zoals het jouw goed recht is bij hem weg te gaan als zijn 'nee' een 'nee' blijft en jouw kinderwens te groot.
En toen werd ik ondanks de pil toch zwanger. Eenmaal zwanger (en al bijna halverwege de 30) veranderde mijn mindset. Ik wilde dit cadeautje houden. En er is later nog een tweede bij gekomen.
Wil ik hiermee zeggen dat je dus maar gewoon zwanger moet worden? Nee, absoluut niet. Maar de 'nee' van je vriend hoeft niets met jou te maken te hebben. Het kan het moment zijn. Nu nog even niet. Of koudwatervrees, angst voor het grote onomkeerbare onbekende.
Bespreek het gewoon nog eens in de rust van de vakantie. Zijn leven is niet voorbij als er kinderen zijn. Maar het wordt absoluut anders. Dat wel. En het is heel goed dat hij zich daar van bewust is. Net zoals het jouw goed recht is bij hem weg te gaan als zijn 'nee' een 'nee' blijft en jouw kinderwens te groot.
vrijdag 12 juli 2019 om 16:34
Ik ben ook wel benieuwd naar de gevolgen? LAgirl, kunnen we dus stellen dat jij hebt gebaard om de mensheid in leven te houden? Of de NL economie? Waarom voel je je als individu zo verantwoordelijk voor zoiets groots?
vrijdag 12 juli 2019 om 16:42
vrijdag 12 juli 2019 om 16:46
Die willen ook niet baren! Of trouwen! Stellen het maar uit!Poppy_del_Rio schreef: ↑12-07-2019 16:42Generatie Z, dat is de generatie van mijn basisschoolkinderen
vrijdag 12 juli 2019 om 16:48
Dat is zeggen dat ze zijn woorden niet serieus moet nemen en na de vakantie zegt ie nog steeds "nee" dan is TO teleurgesteld terwijl de vakantie verder helemaal leuk was. Je moet wel een masochist zijn om dat te doen.Kloddertje schreef: ↑12-07-2019 16:17Ik was jouw vriend. Wilde en durfde lang de verantwoordelijkheid niet aan. Genoot teveel van mijn leven, van het alleen voor mezelf hoeven zorgen en keuzes maken. Heb daar nooit een seconde spijt van gehad. Mijn partner accepteerde mijn keuze geen kinderen te willen. Had niets met de partner maar alles met mijzelf te maken.
En toen werd ik ondanks de pil toch zwanger. Eenmaal zwanger (en al bijna halverwege de 30) veranderde mijn mindset. Ik wilde dit cadeautje houden. En er is later nog een tweede bij gekomen.
Wil ik hiermee zeggen dat je dus maar gewoon zwanger moet worden? Nee, absoluut niet. Maar de 'nee' van je vriend hoeft niets met jou te maken te hebben. Het kan het moment zijn. Nu nog even niet. Of koudwatervrees, angst voor het grote onomkeerbare onbekende.
Bespreek het gewoon nog eens in de rust van de vakantie. Zijn leven is niet voorbij als er kinderen zijn. Maar het wordt absoluut anders. Dat wel. En het is heel goed dat hij zich daar van bewust is. Net zoals het jouw goed recht is bij hem weg te gaan als zijn 'nee' een 'nee' blijft en jouw kinderwens te groot.
vrijdag 12 juli 2019 om 17:00
Nee hoor, dat zeg ik niet. Ik zeg alleen dat mijn eigen 'nee' achteraf niet in beton bleek gegoten. Dat de partner van TO misschien even de rust van de vakantie nodig heeft om eens goed over belangrijke keuzes na te denken.
En dat geldt ook voor TO zelf.
Verder mag iedereen de keuze maken die hem of haar goed dunkt. Zo ben ik altijd blij geweest dat mijn partner mijn (aanvankelijke) keuze om geen kinderen te willen respecteerde. En bij me bleef. Maar ook daarin moet ieder voor zich zijn eigen keuze maken.
Ik wilde hooguit een tegengeluid geven aan de stelling hier (even gechargeerd): hij wil jou niet en geen kind, dus ga.
vrijdag 12 juli 2019 om 17:00
My two cents.
Volg je eigen hart. Je kunt rustig de vakantie met je vriend nog doen, maar als hij het dan nog niet weet, volg dan je hart en je gevoel.
Als jij heel graag kinderen wil en hij twijfelt, kies dan voor jezelf.
Ik heb in een dergelijke situatie gezeten. Mijn ex-vriend bleef twijfelen en twijfelen en twijfelen. Hield mij aan het lijntje. Ik durfde geen eind te maken aan de relatie omdat ik dacht dat er toch nooit een nieuwe man op mijn pad zou komen.
Uiteindelijk ging de relatie uit (vanwege een andere reden overigens) en ik heb nog steeds geen kinderen.
Inmiddels ben ik zo ver (ben inmiddels 42) dat ik het niet meer zo erg vind dat ik ze niet heb, maar dat heeft wel een tijdje geduurd. En soms vind ik het nog steeds jammer (hoewel ik ook wel énorm geniet van mijn vrijheid).
Dus mijn advies: laat je niet aan het lijntje houden. Als hij het niet weet, maak dan de keus om te kiezen voor kinderen als dat je hartewens is....
Volg je eigen hart. Je kunt rustig de vakantie met je vriend nog doen, maar als hij het dan nog niet weet, volg dan je hart en je gevoel.
Als jij heel graag kinderen wil en hij twijfelt, kies dan voor jezelf.
Ik heb in een dergelijke situatie gezeten. Mijn ex-vriend bleef twijfelen en twijfelen en twijfelen. Hield mij aan het lijntje. Ik durfde geen eind te maken aan de relatie omdat ik dacht dat er toch nooit een nieuwe man op mijn pad zou komen.
Uiteindelijk ging de relatie uit (vanwege een andere reden overigens) en ik heb nog steeds geen kinderen.
Inmiddels ben ik zo ver (ben inmiddels 42) dat ik het niet meer zo erg vind dat ik ze niet heb, maar dat heeft wel een tijdje geduurd. En soms vind ik het nog steeds jammer (hoewel ik ook wel énorm geniet van mijn vrijheid).
Dus mijn advies: laat je niet aan het lijntje houden. Als hij het niet weet, maak dan de keus om te kiezen voor kinderen als dat je hartewens is....
vrijdag 12 juli 2019 om 17:01
Ik snap ook echt niet waar de grootheidswaanzin vandaan komt om met een belerend vingertje naar een hele generatie (!!) te wijzen en te verwijten dat ze niet volwassen en vervolgens meent dat ze moeten baren voor het Vaderland. Echt, hoe kóm je erop.
vrijdag 12 juli 2019 om 17:09
Tja, tijden veranderen. We leven niet meer in de jaren 50. En sommige mensen vinden dat schijnbaar moeilijk.
vrijdag 12 juli 2019 om 17:18
Ik kan oprecht geen andere reden bedenken waarom je dan zo valt over "een hele generatie" en hoe -volgens jou- onverantwoordelijk ze zijn. Alleen maar omdat ze hun leven invullen zoals ze dat zelf willen.
vrijdag 12 juli 2019 om 18:23
Wat bedoel je daar nou precies mee? Vind jij dat mensen wanneer ze een BEWUSTE keuze maken, dat ze niet volwassen worden? En die mensen dan die "vanzelfsprekend" kinderen krijgen, zónder daarover na te denken en wat de impact zal zijn op hun leven, vind jij die dan wél volwassen?????
vrijdag 12 juli 2019 om 18:33
Maar wat als jij niet per ongeluk zwanger geworden was? Denk je dat je dan toch om was gegaan of was je gewoon bij je oorspronkelijke keuze gebleven?Kloddertje schreef: ↑12-07-2019 16:17Ik was jouw vriend. Wilde en durfde lang de verantwoordelijkheid niet aan. Genoot teveel van mijn leven, van het alleen voor mezelf hoeven zorgen en keuzes maken. Heb daar nooit een seconde spijt van gehad. Mijn partner accepteerde mijn keuze geen kinderen te willen. Had niets met de partner maar alles met mijzelf te maken.
En toen werd ik ondanks de pil toch zwanger. Eenmaal zwanger (en al bijna halverwege de 30) veranderde mijn mindset. Ik wilde dit cadeautje houden. En er is later nog een tweede bij gekomen.
Wil ik hiermee zeggen dat je dus maar gewoon zwanger moet worden? Nee, absoluut niet. Maar de 'nee' van je vriend hoeft niets met jou te maken te hebben. Het kan het moment zijn. Nu nog even niet. Of koudwatervrees, angst voor het grote onomkeerbare onbekende.
Ik kan je verzekeren dat ik zelf nooit koudwatervrees gehad heb. Ik wist gewoon écht dat ik geen kinderen wilde. En dat wist ik al heel vroeg. Ik wilde mijn vrijheid niet kwijt. Misschien had ik als man wél kinderen gewild. Maar op een moeder heeft het gewoon nog altijd meer impact dan op een vader. En dan heb ik het niet over de zwangerschap en het baren. Ik kijk gewoon om me heen en ik zie het. En ik lees het ook hier op het forum.
