Relaties
alle pijlers
Vriend wil ineens (waarschijnlijk) geen kinderen meer
donderdag 11 juli 2019 13:36
Goedemiddag allemaal,
Graag wil ik het verhaal even van mij afschrijven en jullie advies. Ik heb ongeveer 10 maanden een relatie met een hele leuke man. Al op de eerste date besproken dat ik ooit graag kinderen wil, hij vroeg daar toen naar. Hij heeft toen ook aangegeven dit te willen. De laatste weken twijfelt hij alleen ineens of hij wel echt kinderen wil en het neigt steeds meer naar nee. Deze twijfel bij hem brengt bij ons allebei veel spanning op dit moment. Ik weet al sinds dat ik heel jong ben dat ik ontzettend graag kinderen wil.
We zijn allebei in de dertig, dus ik wil ook niet jaren wachten als hij zeker weet dat hij geen kinderen wilt. Over een aantal weken gaan we op vakantie, maar ik weet niet of dat slim is. Hij wil op de vakantie uitzoeken of zijn nee mogelijk toch nog kan verschuiven naar een ja. Als we meer samen zijn en het er wat rustiger over kunnen hebben.
Het geeft op dit moment bij beiden zoveel druk omdat hij er continu nu mee bezig is en mij zo snel mogelijk een antwoord wil geven. Ik heb het idee dat dit ook een onderwerp is wat je soms even moet laten rusten. We zijn nog niet heel erg lang samen en het lijkt mij ook iets waar je naar toe moet groeien samen (of niet).
Zijn er mensen die in een vergelijkbare situatie hebben gezeten? Of die iets van advies kunnen geven?
Graag wil ik het verhaal even van mij afschrijven en jullie advies. Ik heb ongeveer 10 maanden een relatie met een hele leuke man. Al op de eerste date besproken dat ik ooit graag kinderen wil, hij vroeg daar toen naar. Hij heeft toen ook aangegeven dit te willen. De laatste weken twijfelt hij alleen ineens of hij wel echt kinderen wil en het neigt steeds meer naar nee. Deze twijfel bij hem brengt bij ons allebei veel spanning op dit moment. Ik weet al sinds dat ik heel jong ben dat ik ontzettend graag kinderen wil.
We zijn allebei in de dertig, dus ik wil ook niet jaren wachten als hij zeker weet dat hij geen kinderen wilt. Over een aantal weken gaan we op vakantie, maar ik weet niet of dat slim is. Hij wil op de vakantie uitzoeken of zijn nee mogelijk toch nog kan verschuiven naar een ja. Als we meer samen zijn en het er wat rustiger over kunnen hebben.
Het geeft op dit moment bij beiden zoveel druk omdat hij er continu nu mee bezig is en mij zo snel mogelijk een antwoord wil geven. Ik heb het idee dat dit ook een onderwerp is wat je soms even moet laten rusten. We zijn nog niet heel erg lang samen en het lijkt mij ook iets waar je naar toe moet groeien samen (of niet).
Zijn er mensen die in een vergelijkbare situatie hebben gezeten? Of die iets van advies kunnen geven?
vrijdag 12 juli 2019 11:10
LAgirl82 schreef: ↑12-07-2019 11:00Iemand die geen verantwoordelijkheid wil dragen en maar wil doen wat en wanneer hij daar zin in heeft.
Zogenaamde vrijheid niet willen opgeven en niet beperkt willen zijn, ja dat klinkt allemaal heel puberaal en is geen volwassen houding en gedrag.
Heeft an sich niks met kinderen krijgen te maken, maar iemand die geen verantwoordelijkheden wil en niet beperkt wil zijn en maar zogezegde "vrijheid" wil is geen volwassen persoon, dat is inderdaad een overjarige puber. En helaas zijn de meeste twintigers/begin dertigers zo. De verwende millenials, waar ik officieel wel bij hoor, maar me totaal niet in thuis voel.
vrijdag 12 juli 2019 11:15
vrijdag 12 juli 2019 11:17
Lucifer2018 schreef: ↑12-07-2019 11:08Wat een dom onderbuik gezwets toch weer.
En ik heb wel kinderen.
Dat mag jij vinden.
Maar het is een feit dat men steeds later trouwt en aan kinderen begint. En steeds meer verantwoordelijkheden uit de weg gaat en maar zogenaamd "vrij" wil zijn en niet "gebonden" wil zijn.
Tegenwoordig blijft men adolescent tot men 35 of 40 is, en dat is gewoon zielig gedrag.
Deze generatie (de millennials en zeker de Generatie Z) wil gewoon niet meer volwassen worden. Ze noemen deze generatie soms ook wel Generation Wuss, niet voor niks lijkt me.
vrijdag 12 juli 2019 11:19
Dank voor alle reacties! Even om wat dingen te verhelderen, ik heb niet het gevoel en idee dat mijn vriend bewust er nu mee komt dat hij mogelijk geen kinderen meer wilt. En ik weet zeker dat hij daar eerder niet een leugen voor heeft gebruikt om maar een relatie te krijgen met mij. Anders had hij het nu ook nog niet hoeven vertellen.
Daarnaast respecteer ik zijn keuze als hij geen kinderen wil en vind ik dat zeker niet onvolwassen. Ieder maakt daarin zijn eigen keuzes en afwegingen, Ik snap heel goed dat sommige mensen geen kinderen willen.
Daarnaast respecteer ik zijn keuze als hij geen kinderen wil en vind ik dat zeker niet onvolwassen. Ieder maakt daarin zijn eigen keuzes en afwegingen, Ik snap heel goed dat sommige mensen geen kinderen willen.
vrijdag 12 juli 2019 11:20
Je hoeft ook als volwassene niet te trouwen of een kind te nemen.LAgirl82 schreef: ↑12-07-2019 11:17Dat mag jij vinden.
Maar het is een feit dat men steeds later trouwt en aan kinderen begint. En steeds meer verantwoordelijkheden uit de weg gaat en maar zogenaamd "vrij" wil zijn en niet "gebonden" wil zijn.
Tegenwoordig blijft men adolescent tot men 35 of 40 is, en dat is gewoon zielig gedrag.
Deze generatie (de millennials en zeker de Generatie Z) wil gewoon niet meer volwassen worden. Ze noemen deze generatie soms ook wel Generation Wuss, niet voor niks lijkt me.
vrijdag 12 juli 2019 11:22
Hij heeft het inderdaad heel erg druk gehad de laatste tijd met werk en prive, waardoor hij al heel erg druk was met andere zaken. Dat is precies de tijd dat hij zelf over dit onderwerp is begonnen, ik heb die vraag niet bij hem neergelegd. Hij begint er telkens ook zelf over, ik had gesuggereerd om het onderwerp even te laten rusten tot de vakantie en het er dan rustig over te hebben. Alleen doordat hij er telkens over begint hebben we er gesprekken over, omdat het dan bij mij ook gaat spelen.Turquoise_steen schreef: ↑12-07-2019 10:09Heeft je vriend het de laatste tijd heel druk gehad met zijn werk of misschien problemen in zijn familie? Kan het zijn dat zijn hoofd momenteel wat overloopt door andere zaken en dat hij zich nu niet kan/wil bezig houden met de vraag of hij kinderen wil?
Ik zou wel op vakantie gaan en proberen te ontspannen samen, misschien dat je elkaar dan ook weer wat terugvind en elkaar beter begrijpt.
vrijdag 12 juli 2019 11:24
Afgaande op de eerste pagina lees ik inderdaad een man die écht niet (nu) kinderen wil. Hij is tevreden met zijn leven zoals het is en wil dat niet veranderen. Het kan in zijn geval zijn dat hij over tien jaar wel toe is aan kinderen, omdat hij voor zijn gevoel lang genoeg genoten heeft van zijn vrijheid. Maar die tijd heb jij simpelweg niet. Mannen kunnen het onnoemlijk lang voor zich uitschuiven, vrouwen niet.
Ik zou daarom de keuze niet langer uitstellen en afscheid nemen van deze man. Hoe verdrietig ook. Maar richt je peilen op je eigen toekomst en de komende 5 jaar. Dit zijn je laatste vruchtbare jaren en daar valt weinig in voor je uit te schuiven.
Ik zou daarom de keuze niet langer uitstellen en afscheid nemen van deze man. Hoe verdrietig ook. Maar richt je peilen op je eigen toekomst en de komende 5 jaar. Dit zijn je laatste vruchtbare jaren en daar valt weinig in voor je uit te schuiven.
vrijdag 12 juli 2019 11:26
redbulletje schreef: ↑12-07-2019 11:20Je hoeft ook als volwassene niet te trouwen of een kind te nemen.
Klopt. Maar ook dan kan je volwassen worden en je verantwoordelijkheden dragen.
vrijdag 12 juli 2019 11:27
Is er misschien een soort compromis mogelijk? Ik lees niet dat hij kinderen niet leuk vind, ik lees dat hij vooral geen vrijheid wil inleveren.
Jij wil graag kinderen en jullie hebben het leuk samen....wat als jullie zouden kiezen voor latten, vaderschap op afstand?
Ik ken wel stellen waar dat prima werkt.
Jij wil graag kinderen en jullie hebben het leuk samen....wat als jullie zouden kiezen voor latten, vaderschap op afstand?
Ik ken wel stellen waar dat prima werkt.
vrijdag 12 juli 2019 11:28
Over zielig gedrag gesproken. Lees je eigen post een na, wat een hatelijk mens ben jij.LAgirl82 schreef: ↑12-07-2019 11:17Dat mag jij vinden.
Maar het is een feit dat men steeds later trouwt en aan kinderen begint. En steeds meer verantwoordelijkheden uit de weg gaat en maar zogenaamd "vrij" wil zijn en niet "gebonden" wil zijn.
Tegenwoordig blijft men adolescent tot men 35 of 40 is, en dat is gewoon zielig gedrag.
Deze generatie (de millennials en zeker de Generatie Z) wil gewoon niet meer volwassen worden. Ze noemen deze generatie soms ook wel Generation Wuss, niet voor niks lijkt me.
vrijdag 12 juli 2019 11:29
Als hij er steeds zelf over begint moet je hem dan toch maar uiterst serieus nemen daarin.Vlinder133 schreef: ↑12-07-2019 11:22Hij heeft het inderdaad heel erg druk gehad de laatste tijd met werk en prive, waardoor hij al heel erg druk was met andere zaken. Dat is precies de tijd dat hij zelf over dit onderwerp is begonnen, ik heb die vraag niet bij hem neergelegd. Hij begint er telkens ook zelf over, ik had gesuggereerd om het onderwerp even te laten rusten tot de vakantie en het er dan rustig over te hebben. Alleen doordat hij er telkens over begint hebben we er gesprekken over, omdat het dan bij mij ook gaat spelen.
Ik zou een laatste gesprek met hem erover hebben met als insteek: Jij geeft aan dat je geen kinderen wil, ik heb wel een kinderwens. Onze toekomst is nu onverenigbaar geworden. Ik wil mijn wens niet opgeven. Als we er samen niet uitkomen, is het tijd om elk ons weegs te gaan.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
vrijdag 12 juli 2019 11:31
Ik hád een leuke partner. Die echt geen kinderen wou. Wij hebben elkaar de hand geschud, flink verdriet gehad.
Nu heb ik een nóg leukere echtgenoot en 2 kinderen. En hij een vriendin zonder kinderwens.
En zijn we beide gelukkiger dan we met elkaar zouden zijn geweest.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
vrijdag 12 juli 2019 11:38
LAgirl82 schreef: ↑12-07-2019 11:00Iemand die geen verantwoordelijkheid wil dragen en maar wil doen wat en wanneer hij daar zin in heeft.
Zogenaamde vrijheid niet willen opgeven en niet beperkt willen zijn, ja dat klinkt allemaal heel puberaal en is geen volwassen houding en gedrag.
Heeft an sich niks met kinderen krijgen te maken, maar iemand die geen verantwoordelijkheden wil en niet beperkt wil zijn en maar zogezegde "vrijheid" wil is geen volwassen persoon, dat is inderdaad een overjarige puber. En helaas zijn de meeste twintigers/begin dertigers zo. De verwende millenials, waar ik officieel wel bij hoor, maar me totaal niet in thuis voel.
Tuurlijk joh.
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
vrijdag 12 juli 2019 11:40
Goede maar lastige vraag. Ik kan hier lastig een keuze inmaken. Ik merk alleen dat ik nu vanwege mijn partner nog niet mijn kinderwens op wil geven. Dat ik nog hoop heb om, als het niet met hem lukt, iemand anders tegen te komen waarmee het klikt en die ook kinderen wil. Ook al wil ik mijn huidige partner niet kwijt want het klikt verder ontzettend op allerlei vlakken.
vrijdag 12 juli 2019 11:40
Vind ik ook.
Maar ik denk dat als je een sterke kinderwens hebt, je daar spijt van krijgt als je daar niet voor gaat.
vrijdag 12 juli 2019 11:41
vrijdag 12 juli 2019 11:41
Ik neem hem ook heel serieus, vandaar ook dit topicDoreia* schreef: ↑12-07-2019 11:29Als hij er steeds zelf over begint moet je hem dan toch maar uiterst serieus nemen daarin.
Ik zou een laatste gesprek met hem erover hebben met als insteek: Jij geeft aan dat je geen kinderen wil, ik heb wel een kinderwens. Onze toekomst is nu onverenigbaar geworden. Ik wil mijn wens niet opgeven. Als we er samen niet uitkomen, is het tijd om elk ons weegs te gaan.
Ik denk dat ik de vakantie nog afwacht, nog eenmaal rustig erover ga praten. Daar moeten we dan onze conclusies uit trekken.
vrijdag 12 juli 2019 11:42
Lees deze post eens goed door. Daar staat het antwoordVlinder133 schreef: ↑12-07-2019 11:40Goede maar lastige vraag. Ik kan hier lastig een keuze inmaken. Ik merk alleen dat ik nu vanwege mijn partner nog niet mijn kinderwens op wil geven. Dat ik nog hoop heb om, als het niet met hem lukt, iemand anders tegen te komen waarmee het klikt en die ook kinderen wil. Ook al wil ik mijn huidige partner niet kwijt want het klikt verder ontzettend op allerlei vlakken.
vrijdag 12 juli 2019 11:43
Dit zou voor hem niet werken, daar hebben we het eerder over gehad. Als hij voor kinderen zou gaan, dan wil hij dit ook voor de volle 100 procent doen en er helemaal achter staan. Dan wil hij ook de zorg op zich nemen en niet op een afstand.slekire schreef: ↑12-07-2019 11:27Is er misschien een soort compromis mogelijk? Ik lees niet dat hij kinderen niet leuk vind, ik lees dat hij vooral geen vrijheid wil inleveren.
Jij wil graag kinderen en jullie hebben het leuk samen....wat als jullie zouden kiezen voor latten, vaderschap op afstand?
Ik ken wel stellen waar dat prima werkt.
