
Vriend
dinsdag 22 juli 2008 om 16:16
Om maar meteen met de deur in huis te vallen, dit is de situatie:
ik heb een vriend. Die vriend ken ik al zo'n 10 jaar. Toen ik hem leerde kennen had ik een relatie. Via mijn toenmalige vriend heb ik hem leren kennen trouwens. Ik had hem al een tijdje in de gaten, vond hem erg leuk, maar toen werd ik dus opeens op een avond aan hem voorgesteld en bleek hij een kennis van mijn vriend te zijn. Ik heb toen de hele avond met hem zitten praten, er was een ontzettende klik, ik was meteen tot over mijn oren verliefd, maar heb er verder niets mee gedaan want ik had al een relatie. Die relatie is uiteindelijk uitgegaan en inmiddels ben ik alweer twee relaties verder. En die vriend is nog steeds een goede vriend waar ik ook nog steeds tot over mijn oren verliefd op ben. In die 10 jaar dat we we vrienden zijn heb ik dus wel steeds een relatie gehad en hij niet. Hij is meer van de one night stands zeg maar
Maar nu zijn we allebei single en de laatste tijd trekken we echt weer veel met elkaar op. Weekendjes weg, filmpje, uit eten. Echt ontzettend gezellig, maar gewoon als vrienden. Maar laatst waren we een weekendje weg en zijn we lekker gaan stappen. En ik was op het punt beland dat je met de nodige biertjes op zeg maar, opeens de moed hebt om dingen te zeggen en te doen die je anders nooit zou durven zeggen en doen. Nou ja, wat zal ik zeggen, als de wijn is in de man is de waarheid in de kan, en dat klopt als een bus. Ik heb soort van gezegd dat ik hem al 10 jaar erg leuk vind. Hij is sowieso al niet zo'n heel erg grote prater (ik ook niet), maar uiteindelijk bleek dat hij me 10 jaar geleden ook erg leuk vond. We hebben nog een tijdje tegen elkaar aan gezeten en toen zijn we ff een paar blokjes om gaan lopen voor we terug naar ons hotel gingen, ik mocht op z'n rug (?) en onze gezichten waren soms zo dicht bij elkaar, aaah, ik krijg er vlinders van in m'n buik als ik er weer aan terug denk, en af en toe hielden we elkaars hand vast maar het was duidelijk dat we er niet echt raad mee wisten. De volgende dag hebben we 't er niet meer over gehad. Toen ik weer thuis was heb ik hem gemaild om me te verontschuldigen voor mijn emotionele uitlatingen etc. Hij mailde terug dat hij het wel vond meevallen en dat als hij te ver was gegaan dat het hem dan speet (speet? is dat goed?
). Maar dat laatste weekend was gewoon zo, ik weet het niet goed. Het hele weekend waren er van die 'toevallige' aanrakingen, en onze hoofden dichtbij elkaar als we samen op de plattegrond keken en elkaars handen aanraken, benen tegen elkaar als we op een terrasje zaten, dubbelzinnige opmerkingen, nou ja, kan zo wel uren doorgaan.
Anyway, wat moet ik hier nou mee? We mailen ook aardig vaak met elkaar (paar keer per week), hij stuurt me vaak muziek via de mail, waarvan ik me ook weer afvraag of de teksten ook een bedoeling hebben of vindt ie de muziek gewoon mooi en wil hij dat met me delen? En net kreeg ik een mailtje van hem en noemt hij me 'schoonheid' en ik loop hier met een idiote grijns van hier tot Tokio, ik voel me net een verliefde tiener. Gek word ik ervan. Ik heb werkelijk geen idee of hij me nou wel of niet leuk vindt. Dat hij me leuk vindt als gewone vriendin weet ik wel zeker, maar of hij er ook meer in ziet...? Ik wil niet iets doen waar ik later spijt van heb, dat ik 't hem vertel en dat hij niet hetzelfde voelt maar dat wel onze vriendschap eraan gaat. Binnenkort gaan we samen naar de film. Wat denken jullie? Ik vind dit zo moeilijk! Ben zo bang om een blauwtje te lopen en een goede vriend kwijt te raken, maar ik ben zo verliefd dat ik het eigenlijk niet voor me kan houden!
ik heb een vriend. Die vriend ken ik al zo'n 10 jaar. Toen ik hem leerde kennen had ik een relatie. Via mijn toenmalige vriend heb ik hem leren kennen trouwens. Ik had hem al een tijdje in de gaten, vond hem erg leuk, maar toen werd ik dus opeens op een avond aan hem voorgesteld en bleek hij een kennis van mijn vriend te zijn. Ik heb toen de hele avond met hem zitten praten, er was een ontzettende klik, ik was meteen tot over mijn oren verliefd, maar heb er verder niets mee gedaan want ik had al een relatie. Die relatie is uiteindelijk uitgegaan en inmiddels ben ik alweer twee relaties verder. En die vriend is nog steeds een goede vriend waar ik ook nog steeds tot over mijn oren verliefd op ben. In die 10 jaar dat we we vrienden zijn heb ik dus wel steeds een relatie gehad en hij niet. Hij is meer van de one night stands zeg maar
Maar nu zijn we allebei single en de laatste tijd trekken we echt weer veel met elkaar op. Weekendjes weg, filmpje, uit eten. Echt ontzettend gezellig, maar gewoon als vrienden. Maar laatst waren we een weekendje weg en zijn we lekker gaan stappen. En ik was op het punt beland dat je met de nodige biertjes op zeg maar, opeens de moed hebt om dingen te zeggen en te doen die je anders nooit zou durven zeggen en doen. Nou ja, wat zal ik zeggen, als de wijn is in de man is de waarheid in de kan, en dat klopt als een bus. Ik heb soort van gezegd dat ik hem al 10 jaar erg leuk vind. Hij is sowieso al niet zo'n heel erg grote prater (ik ook niet), maar uiteindelijk bleek dat hij me 10 jaar geleden ook erg leuk vond. We hebben nog een tijdje tegen elkaar aan gezeten en toen zijn we ff een paar blokjes om gaan lopen voor we terug naar ons hotel gingen, ik mocht op z'n rug (?) en onze gezichten waren soms zo dicht bij elkaar, aaah, ik krijg er vlinders van in m'n buik als ik er weer aan terug denk, en af en toe hielden we elkaars hand vast maar het was duidelijk dat we er niet echt raad mee wisten. De volgende dag hebben we 't er niet meer over gehad. Toen ik weer thuis was heb ik hem gemaild om me te verontschuldigen voor mijn emotionele uitlatingen etc. Hij mailde terug dat hij het wel vond meevallen en dat als hij te ver was gegaan dat het hem dan speet (speet? is dat goed?

Anyway, wat moet ik hier nou mee? We mailen ook aardig vaak met elkaar (paar keer per week), hij stuurt me vaak muziek via de mail, waarvan ik me ook weer afvraag of de teksten ook een bedoeling hebben of vindt ie de muziek gewoon mooi en wil hij dat met me delen? En net kreeg ik een mailtje van hem en noemt hij me 'schoonheid' en ik loop hier met een idiote grijns van hier tot Tokio, ik voel me net een verliefde tiener. Gek word ik ervan. Ik heb werkelijk geen idee of hij me nou wel of niet leuk vindt. Dat hij me leuk vindt als gewone vriendin weet ik wel zeker, maar of hij er ook meer in ziet...? Ik wil niet iets doen waar ik later spijt van heb, dat ik 't hem vertel en dat hij niet hetzelfde voelt maar dat wel onze vriendschap eraan gaat. Binnenkort gaan we samen naar de film. Wat denken jullie? Ik vind dit zo moeilijk! Ben zo bang om een blauwtje te lopen en een goede vriend kwijt te raken, maar ik ben zo verliefd dat ik het eigenlijk niet voor me kan houden!

vrijdag 25 juli 2008 om 16:17
Mooi zeg Appeltje....
Het is zomer en love is in the air, dat blijkt maar weer.
Ik hoop ook dat je het hem kan zeggen. Ook in mijn relatie was ik degene die uiteindelijk mijn man verkering vroeg. Niet eens op het moment dat alles klopte, dat was al de avond er voor. Toen klopte alles, inclusief de luchten van gemaaid gras, de ondergaande zon en warme winden. Die nacht lag ik wakker, ik zie mij nog zo liggen. Handen in elkaar gestrengeld op mijn borst, starend naar het plafond. Ik was sereen rustig weet ik nog. Van álles heb ik bedacht en op een rijtje gezet.
De volgende dag heb ik hem verkering gevraagd. Hij zei ja.
*zwijmel*
Ik hoop zo op een mooi verhaal van jou over een paar dagen......
Het is zomer en love is in the air, dat blijkt maar weer.
Ik hoop ook dat je het hem kan zeggen. Ook in mijn relatie was ik degene die uiteindelijk mijn man verkering vroeg. Niet eens op het moment dat alles klopte, dat was al de avond er voor. Toen klopte alles, inclusief de luchten van gemaaid gras, de ondergaande zon en warme winden. Die nacht lag ik wakker, ik zie mij nog zo liggen. Handen in elkaar gestrengeld op mijn borst, starend naar het plafond. Ik was sereen rustig weet ik nog. Van álles heb ik bedacht en op een rijtje gezet.
De volgende dag heb ik hem verkering gevraagd. Hij zei ja.
*zwijmel*
Ik hoop zo op een mooi verhaal van jou over een paar dagen......
vrijdag 25 juli 2008 om 16:41
Tja, niet echt gevraagd eigenlijk. We waren op een avond bij elkaar en zaten heel dicht bij elkaar en het hing zo vreselijk in de lucht. En toen is er gezoend, waarvoor we allebei nog steeds het initiatief opeisen
De volgende dag was ik erg in de war hoe moest het nou? Was dit eenmalig, een vergissing, een mooi begin? Dus toen heb ik hem gevraagd wat hij nu eigenlijk voor mij voelde. Wat hij doodeng vond te beantwoorden want ik was eigenlijk vergeten te zeggen wat ik voor hém voelde... Dus toen zaten we samen nogal te stuntelen en kwamen er uiteindelijk uit dat we gewoon smoorverliefd op elkaar waren!
De volgende dag was ik erg in de war hoe moest het nou? Was dit eenmalig, een vergissing, een mooi begin? Dus toen heb ik hem gevraagd wat hij nu eigenlijk voor mij voelde. Wat hij doodeng vond te beantwoorden want ik was eigenlijk vergeten te zeggen wat ik voor hém voelde... Dus toen zaten we samen nogal te stuntelen en kwamen er uiteindelijk uit dat we gewoon smoorverliefd op elkaar waren!
I only get one shot at life - so I shoot to kill
vrijdag 25 juli 2008 om 16:50
vrijdag 25 juli 2008 om 20:04
Ik had het al eens gezegd maar ik word zo ontzettend BLIJ van dit topic!
Ook het verhaal van Spijker en Eleonora....
Heerlijk om te lezen, krijg spontaan zin in kriebels in mijn onderbuik
Ja ik heb wat bedacht appeltje:
Als je durft (na die paar biertjes) gewoon vragen...wil jij mij net zo graag zoenen als ik jou?
Ook het verhaal van Spijker en Eleonora....
Heerlijk om te lezen, krijg spontaan zin in kriebels in mijn onderbuik
Ja ik heb wat bedacht appeltje:
Als je durft (na die paar biertjes) gewoon vragen...wil jij mij net zo graag zoenen als ik jou?
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
vrijdag 25 juli 2008 om 20:16
Wat een lief verhaal zeg. Ik zwijmel lekker met jullie mee (ondanks dat ik al tien jaar een relatie heb)!
Ik zou ook zeggen: go for it!
Vroeger heb ik dit soort kansen (wel onschuldiger hoor) laten liggen uit verlegenheid, maar nu zou me dat niet meer overkomen. Ik wil niet bij m'n vriend weg hoor! Maar er zijn bijvoorbeeld twee mannen (toen jongens) op wie ik vroeger straalverliefd was. Waarbij ik dacht: 'het wordt toch niks, straks verlies ik hun vriendschap, ze lachen me vast uit als ze erachter komen.' En wat blijkt nu jaren later... Die twee waren ook verliefd op mij. Maar ook te verlegen om het te zeggen. Tsja.
Dus nogmaals: go for it!!! (Ik zie hier zo een romantische komedie in, haha!)
Ik zou ook zeggen: go for it!
Vroeger heb ik dit soort kansen (wel onschuldiger hoor) laten liggen uit verlegenheid, maar nu zou me dat niet meer overkomen. Ik wil niet bij m'n vriend weg hoor! Maar er zijn bijvoorbeeld twee mannen (toen jongens) op wie ik vroeger straalverliefd was. Waarbij ik dacht: 'het wordt toch niks, straks verlies ik hun vriendschap, ze lachen me vast uit als ze erachter komen.' En wat blijkt nu jaren later... Die twee waren ook verliefd op mij. Maar ook te verlegen om het te zeggen. Tsja.
Dus nogmaals: go for it!!! (Ik zie hier zo een romantische komedie in, haha!)
maandag 28 juli 2008 om 00:30
Nope, nog geen nieuws hierzo... Wel heb ik de afgelopen dagen errug vaak met hem gemaild, gisteren om 1.30 zaten we nog steeds te mailen. Ik word er altijd zo blij van
Maar we zijn nog in het stadium dat we aan 't bepalen zijn welke film we gaan kijken en waar. Haha, we zijn niet erg snel wat dat betreft. Wat andere dingen betreft ook niet trouwens Un Baiser s'Il Vous Plait is een grote kanshebber. Als daar geen 'moment' uit verderkomt weet ik het ook niet meer...
Ik hou jullie op de hoogte hoor!
Maar we zijn nog in het stadium dat we aan 't bepalen zijn welke film we gaan kijken en waar. Haha, we zijn niet erg snel wat dat betreft. Wat andere dingen betreft ook niet trouwens Un Baiser s'Il Vous Plait is een grote kanshebber. Als daar geen 'moment' uit verderkomt weet ik het ook niet meer...
Ik hou jullie op de hoogte hoor!
maandag 28 juli 2008 om 09:43
Ik zou echt niet met dubbelzinnige opmerkingen komen of dat soort dingen. Ook niet dronken worden. Dan krijg je dezelfde onduidelijke toestand als vorige keer.
Ik zou wachten op een leuk moment en dan gewoon vertellen. Niet zwaar van met een heel verhaal van : we zijn nu al zo lang vrienden blablabla, maar gewoon: weet je, ik ben erg verliefd op jou.
Wat kan er mis gaan?
Ik zou wachten op een leuk moment en dan gewoon vertellen. Niet zwaar van met een heel verhaal van : we zijn nu al zo lang vrienden blablabla, maar gewoon: weet je, ik ben erg verliefd op jou.
Wat kan er mis gaan?
maandag 28 juli 2008 om 10:53
Pomodori, een beetje aangeschoten mag wel toch? Anders durf ik 't echt niet te zeggen...
By the way, dit is nou weer iets waarvan ik dan weer ga twijfelen, maar een tijdje geleden mailde hij dat ik wel zijn moeder leek (het betrof een bepaald karaktertrekje van me) en gisteren zei hij dat ik wel zijn zusje leek (weer een ander karaktertrekje). Dat is vast geen goed teken, als ik hem aan zijn moeder en zijn zusje doe denken...
En dat vele heen en weer mailen gaat trouwens meestal van mij uit (dat ik meestal als eerste mail zeg maar). Dat wil misschien ook wel wat zeggen... Pffff... Hij mailt wel altijd dezelfde dag weer terug, terwijl hij me al zo vaak heeft gezegd dat hij haast nooit mensen mailt, zelfs zijn vrienden niet. Dus nou ja, misschien valt het dan wel weer mee. Dan voel ik me wel een beetje bijzonder dat ie wel de moeite neemt om mij zoveel te mailen Ow ow ow...
By the way, dit is nou weer iets waarvan ik dan weer ga twijfelen, maar een tijdje geleden mailde hij dat ik wel zijn moeder leek (het betrof een bepaald karaktertrekje van me) en gisteren zei hij dat ik wel zijn zusje leek (weer een ander karaktertrekje). Dat is vast geen goed teken, als ik hem aan zijn moeder en zijn zusje doe denken...
En dat vele heen en weer mailen gaat trouwens meestal van mij uit (dat ik meestal als eerste mail zeg maar). Dat wil misschien ook wel wat zeggen... Pffff... Hij mailt wel altijd dezelfde dag weer terug, terwijl hij me al zo vaak heeft gezegd dat hij haast nooit mensen mailt, zelfs zijn vrienden niet. Dus nou ja, misschien valt het dan wel weer mee. Dan voel ik me wel een beetje bijzonder dat ie wel de moeite neemt om mij zoveel te mailen Ow ow ow...
maandag 28 juli 2008 om 14:36
Wat denken jullie eigenlijk van een brief? Of is dat te afstandelijk? Ik bedoel geen mail of zo, maar een echte brief (ik heb er al zoveel aan hem geschreven in mijn hoofd). Ik kan het altijd mooier verwoorden in een brief dan zo face to face zeg maar. Volgens mij ga ik dan alleen maar stotteren en rood worden en onzin uitkramen...
dinsdag 29 juli 2008 om 18:12
NEEEEEE, geen brief, een relatie verbreek je niet per brief, dus je begint hem ook niet per brief (maar das dan mee mijn blonde logica)
Ehmm.....en als je nou eens NIET als eerste mailt?
Gewoon eens kijken wat er dan gebeurd...
En dat je op zijn moeder en opzijn zusje lijkt...hoeft niets te betekenen hoor,maar to be honest, ik zou dan ook gelijk denken
Huh, das geen goed teken want moeders en zussen zijn in de regel niet sexy.
En ja een paar borrels mag, als je maar niet laveloos over de tafel gaat hangen want ook DAT is niet sexy
Ehmm.....en als je nou eens NIET als eerste mailt?
Gewoon eens kijken wat er dan gebeurd...
En dat je op zijn moeder en opzijn zusje lijkt...hoeft niets te betekenen hoor,maar to be honest, ik zou dan ook gelijk denken
Huh, das geen goed teken want moeders en zussen zijn in de regel niet sexy.
En ja een paar borrels mag, als je maar niet laveloos over de tafel gaat hangen want ook DAT is niet sexy
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
dinsdag 29 juli 2008 om 18:29
Een envelop valt op zijn mat.
Roze.
Hij glimlacht en een vonkje hoop schiet door zijn hoofd.
Hij loopt naar de mat, bukt en halverwege komt de geur hem
tegemoet.
Hij weet het nu zeker.
Hij herkent de geur.
Deze brief komt van haar.
Dus toch.
Hij twijfelde altijd zo.
Gaf zo vaak een hint, en heel schattig kletste ze erom heen, waarschijnlijk om hem niet voor gek te zetten.
Ze is ook zo leuk, hoe moet je dat toch zeggen.
Hij weet het niet.
Hij durft het niet te zeggen.
Zijn handen trillen.
Hij opent de envelop, sluit heel even zijn ogen en ziet haar voor zich toen zij op zijn rug zat tijdens het weekendje weg. Wat was het leuk.
Hij ruikt aan het briefpapier.
Ziet haar sierlijke handschrift.
Ze is op hem.
Hij glimlacht, want hij is zo op haar.
Wat is er mis met de ouderwetse liefdesbrief?
Roze.
Hij glimlacht en een vonkje hoop schiet door zijn hoofd.
Hij loopt naar de mat, bukt en halverwege komt de geur hem
tegemoet.
Hij weet het nu zeker.
Hij herkent de geur.
Deze brief komt van haar.
Dus toch.
Hij twijfelde altijd zo.
Gaf zo vaak een hint, en heel schattig kletste ze erom heen, waarschijnlijk om hem niet voor gek te zetten.
Ze is ook zo leuk, hoe moet je dat toch zeggen.
Hij weet het niet.
Hij durft het niet te zeggen.
Zijn handen trillen.
Hij opent de envelop, sluit heel even zijn ogen en ziet haar voor zich toen zij op zijn rug zat tijdens het weekendje weg. Wat was het leuk.
Hij ruikt aan het briefpapier.
Ziet haar sierlijke handschrift.
Ze is op hem.
Hij glimlacht, want hij is zo op haar.
Wat is er mis met de ouderwetse liefdesbrief?
djoels wijzigde dit bericht op 29-07-2008 18:39
Reden: tikfoutje!
Reden: tikfoutje!
% gewijzigd
DTEEZ!
dinsdag 29 juli 2008 om 18:34
woensdag 30 juli 2008 om 09:49
woensdag 30 juli 2008 om 10:43
Om eerlijk gezegd ben ik niet zo optimistisch....
Ik heb onlangs het boek "He's just not that into you" gelezen en daarin wordt genadeloos afgerekend met de "Hij zal wel net zo verlegen zijn als ik-verklaring".
Wanneer een man een vrouw helemaal ziet zitten, dan gaat hij ervoor. Altijd.
Ik denk dat je vriend in een tweestrijd verkeert. Aan de ene kant windt het hem op dat het meisje dat hij al zolang kent, misschien binnenkort bij hem in bed ligt. Aan de andere kant wordt hij ook een beetje in de war van het geflirt, de zomer, de intieme gesprekken, etc. Ik geloof ook zeker dat hij veel om je geeft. Maar wat hem tegenhoudt om echt in actie te komen is dat hij ergens in zijn achterhoofd weet dat het niet ethisch zou zijn om er werk van te maken, omdat hij het weliswaar spannend en leuk vindt allemaal, maar dat hij niet de echte lange-termijn potentie ziet en dat hij daarom niet met je gevoelens wil sollen. Daarom heb je steeds die verwarrende situatie waarbij het lijkt alsof hij je echt leuk vindt (wat natuurlijk grotendeels ook zo is), maar dat hij "om onverklaarbare redenen" niet echt de laatste stap zet.
Heel veel succes, en ik hoop oprecht voor je dat ik er naast zit!
Ik heb onlangs het boek "He's just not that into you" gelezen en daarin wordt genadeloos afgerekend met de "Hij zal wel net zo verlegen zijn als ik-verklaring".
Wanneer een man een vrouw helemaal ziet zitten, dan gaat hij ervoor. Altijd.
Ik denk dat je vriend in een tweestrijd verkeert. Aan de ene kant windt het hem op dat het meisje dat hij al zolang kent, misschien binnenkort bij hem in bed ligt. Aan de andere kant wordt hij ook een beetje in de war van het geflirt, de zomer, de intieme gesprekken, etc. Ik geloof ook zeker dat hij veel om je geeft. Maar wat hem tegenhoudt om echt in actie te komen is dat hij ergens in zijn achterhoofd weet dat het niet ethisch zou zijn om er werk van te maken, omdat hij het weliswaar spannend en leuk vindt allemaal, maar dat hij niet de echte lange-termijn potentie ziet en dat hij daarom niet met je gevoelens wil sollen. Daarom heb je steeds die verwarrende situatie waarbij het lijkt alsof hij je echt leuk vindt (wat natuurlijk grotendeels ook zo is), maar dat hij "om onverklaarbare redenen" niet echt de laatste stap zet.
Heel veel succes, en ik hoop oprecht voor je dat ik er naast zit!
woensdag 30 juli 2008 om 12:40
Appeltje........heb je direct een datum geprikt?
Of was je zo verbluft over het feit dat jij een weekendje met je weg wil
(even ter verduidelijking...dit was WEER een schot voor open doel hoor)
Keep us posted (ben gewoon weer helemaal blij met jou!!!)
enne niet te veel naar Geleerd luisteren hoor, die is zelf bezig om vrouwen te begrijpen...
Ik ben zelf getrouwd geweest met een man die echt niet op zijn mondje gevallen was maar mij toch echt niet durfde te benaderen...
Blij dat ik dat toen maar gedaan heb.....
Of was je zo verbluft over het feit dat jij een weekendje met je weg wil
(even ter verduidelijking...dit was WEER een schot voor open doel hoor)
Keep us posted (ben gewoon weer helemaal blij met jou!!!)
enne niet te veel naar Geleerd luisteren hoor, die is zelf bezig om vrouwen te begrijpen...
Ik ben zelf getrouwd geweest met een man die echt niet op zijn mondje gevallen was maar mij toch echt niet durfde te benaderen...
Blij dat ik dat toen maar gedaan heb.....
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
woensdag 30 juli 2008 om 12:51
Summerdance, ik was inderdaad behoorlijk verbluft over het feit dat hij een weekendje weg voorstelde. Hebben we namelijk al een aantal keer gedaan maar dat ging van mij uit zeg maar. Toen zei hij wel gelijk ja trouwens. Maar dat terzijde, dat hij het nu zelf voorstelt vind ik heel wat voor hem Nog geen datum, maar wel de plek geprikt.
Van Geleerds reactie word ik wel een beetje onzeker (voor zover ik dat nog niet was... ). Ik twijfel er al zo aan of ik het nou wel of niet moet zeggen, maar als ik dat zo lees dan denk ik al gelijk, laat maar zitten... Aan de andere kant zit er wel logica in. Wat niet wegneemt dat ik het stiekem helemaal niet erg zou vinden als hij wel actie onderneemt, ook al ziet hij er geen lange termijn potentie in. Dat weet je per slot van rekening nooit van te voren. Is toch altijd een beetje een sprong in het diepe.
Anyway... Bedankt voor jullie lieve reacties allemaal, vind het super dat jullie zo met me meeleven en meedenken!
Van Geleerds reactie word ik wel een beetje onzeker (voor zover ik dat nog niet was... ). Ik twijfel er al zo aan of ik het nou wel of niet moet zeggen, maar als ik dat zo lees dan denk ik al gelijk, laat maar zitten... Aan de andere kant zit er wel logica in. Wat niet wegneemt dat ik het stiekem helemaal niet erg zou vinden als hij wel actie onderneemt, ook al ziet hij er geen lange termijn potentie in. Dat weet je per slot van rekening nooit van te voren. Is toch altijd een beetje een sprong in het diepe.
Anyway... Bedankt voor jullie lieve reacties allemaal, vind het super dat jullie zo met me meeleven en meedenken!