Relaties
alle pijlers
Vriendin heeft een vriend, bye bye vriendin..
woensdag 11 november 2009 om 22:33
Zie zo snel niet of er al een soortgelijke topic bestaat, anders hoor ik 't wel. Moet ff wat van me afschrijven hoor. Ik kook!! Heb een hele goede vriendin. Een single vriendin, waarmee ik altijd veel heb gelachen, gehuild, kon praten en we zijn vaak uit geweest. Zij kon altijd bij mij terecht en daar heeft ze dan ook veel gebruik van gemaakt, maar no problem, want andersom zou het net zo zijn geweest. Maarrrr..
Mevrouw heeft sinds een aantal maanden een vriend. In het begin was ze er niet zeker over of hij wel de ware was, of ze wel toe was aan een relatie, je kent 't wel..bla bla bla.. Ook toen heeft ze alles met mij kunnen bespreken. Alleen is het inmiddels een serieuze relatie geworden en voor haar is dat natuurlijk fantastisch. Ik voelde me zelfs een beetje jaloers, want dat wil ik ook wel graag. Maar ik gun het haar van harte, ware het niet dat ik nu gewoon bijna niks meer van haar hoor. Ik laat nog weleens wat van me horen, maar van haar hoor ik nauwelijks nog wat. En als ik wat van haar hoor, dan is het vriendje dit en vriendje dat. Ik ben totaal niet belangrijk meer en ben duidelijk gedegradeerd naar een 3e of 4e plaats in haar leven. Ik begrijp dat dit normaal is en dat haar vriend nu even meer aandacht van haar krijgt.
Maar vandaag heb ik een echte shitdag en voel ik me gewoon kut. En dan heb ik behoefte aan een goede vriendin. Ik zag haar op msn online komen en heb eerst gevraagd hoe het met haar ging. Goed natuurlijk. Toen ze vroeg hoe het met mij ging, zei ik dat het nu ff minder gaat, wilde niet meteen mijn shit in haar schoot werpen. Haar reactie: 'Meid, ik ga zo slapen, want XXX ligt op me te wachten.' En weg was ze.
Ben ik nu zo egoïstisch dat ik dit niet normaal vind. Ik mag toch verwachten dat zij er nog voor me is, ook al heeft ze een relatie? Ze zijn nu al 6 maanden samen, maar ik ben er toch ook nog? Weet 't ff niet hoor. Wat is dat toch met sommigen? Alles leuk en aardig, tot er een vent in beeld komt en weg is ze! Kennen jullie dat? Grrrrr...!!!
Mevrouw heeft sinds een aantal maanden een vriend. In het begin was ze er niet zeker over of hij wel de ware was, of ze wel toe was aan een relatie, je kent 't wel..bla bla bla.. Ook toen heeft ze alles met mij kunnen bespreken. Alleen is het inmiddels een serieuze relatie geworden en voor haar is dat natuurlijk fantastisch. Ik voelde me zelfs een beetje jaloers, want dat wil ik ook wel graag. Maar ik gun het haar van harte, ware het niet dat ik nu gewoon bijna niks meer van haar hoor. Ik laat nog weleens wat van me horen, maar van haar hoor ik nauwelijks nog wat. En als ik wat van haar hoor, dan is het vriendje dit en vriendje dat. Ik ben totaal niet belangrijk meer en ben duidelijk gedegradeerd naar een 3e of 4e plaats in haar leven. Ik begrijp dat dit normaal is en dat haar vriend nu even meer aandacht van haar krijgt.
Maar vandaag heb ik een echte shitdag en voel ik me gewoon kut. En dan heb ik behoefte aan een goede vriendin. Ik zag haar op msn online komen en heb eerst gevraagd hoe het met haar ging. Goed natuurlijk. Toen ze vroeg hoe het met mij ging, zei ik dat het nu ff minder gaat, wilde niet meteen mijn shit in haar schoot werpen. Haar reactie: 'Meid, ik ga zo slapen, want XXX ligt op me te wachten.' En weg was ze.
Ben ik nu zo egoïstisch dat ik dit niet normaal vind. Ik mag toch verwachten dat zij er nog voor me is, ook al heeft ze een relatie? Ze zijn nu al 6 maanden samen, maar ik ben er toch ook nog? Weet 't ff niet hoor. Wat is dat toch met sommigen? Alles leuk en aardig, tot er een vent in beeld komt en weg is ze! Kennen jullie dat? Grrrrr...!!!
donderdag 12 november 2009 om 09:03
Ik denk dat het heel normaal is dat je op de derde/vierde plaats komt. Mijn man en kind zijn 1, dan mijn directe familie(misschien wel gedeelde eerste plaats) en daarna pas mijn beste vriendinnen.
Als ze daadwerkelijk een goede vriendin is, dan kun je dit toch met haar bespreken? Dat je het gevoel hebt het contact met haar een beetje te verliezen? Ik snap dat nooit. Iemand als beste vriendin bestempelen, maar niet dat soort zaken ter sprake willen brengen. Als de relatie nog heel pril is, is het logisch dat ze daar veel tijd en energie in wil steken, dat vergt een nieuwe relatie nu eenmaal ook. En als jij haar nodig hebt, dan bel je toch gewoon: He ....., heb je zin om binnenkort effe een bakkie te doen, heb zin om effe met je bij te kletsen etc. Lijkt me vrij makkelijk.
Overigens las ik dat je in een ander topic schreef dat je moeite hebt met het alleen zijn. Kan dat niet meespelen? Dat je zelf niet alleen wilt zijn en het misschien onbewust haar ook niet gunt om een relatie te hebben? Zonder relatie heeft ze immers alle tijd voor jou.
Als ze daadwerkelijk een goede vriendin is, dan kun je dit toch met haar bespreken? Dat je het gevoel hebt het contact met haar een beetje te verliezen? Ik snap dat nooit. Iemand als beste vriendin bestempelen, maar niet dat soort zaken ter sprake willen brengen. Als de relatie nog heel pril is, is het logisch dat ze daar veel tijd en energie in wil steken, dat vergt een nieuwe relatie nu eenmaal ook. En als jij haar nodig hebt, dan bel je toch gewoon: He ....., heb je zin om binnenkort effe een bakkie te doen, heb zin om effe met je bij te kletsen etc. Lijkt me vrij makkelijk.
Overigens las ik dat je in een ander topic schreef dat je moeite hebt met het alleen zijn. Kan dat niet meespelen? Dat je zelf niet alleen wilt zijn en het misschien onbewust haar ook niet gunt om een relatie te hebben? Zonder relatie heeft ze immers alle tijd voor jou.
donderdag 12 november 2009 om 09:04
quote:Djoels schreef op 12 november 2009 @ 08:07:
[...]
Echte vrienden gunnen jou die tijd en accepteren dat stukje verwaarlozing.
Amen.
Bovendien; zou je echt willen dat je vriendin bij jou is, omdat alleen jij dat wilt? Terwijl ze misschien eigenlijk liever bij haar vriend zou zijn.
[...]
Echte vrienden gunnen jou die tijd en accepteren dat stukje verwaarlozing.
Amen.
Bovendien; zou je echt willen dat je vriendin bij jou is, omdat alleen jij dat wilt? Terwijl ze misschien eigenlijk liever bij haar vriend zou zijn.
The time is now
donderdag 12 november 2009 om 09:52
Het is inderdaad wel zo dat er verschil bestaat tussen je vriendschap verwaarlozen als je een relatie krijgt en gewoon minder tijd voor iemand hebben. Daarnaast vind ik ook dat je blij voor iemand kan zijn, maar als je er zelf echt heel erg mee zit en zo'n duidelijk verschil ziet met eerst, vind ik eigenlijk toch dat je er best met haar over moet kunnen praten. Daar ben je ook vriendinnen voor.
Ik heb tot mijn 22e nooit een relatie gehad, dus altijd alle tijd voor mijn vriendinnen gehad. Ik leefde zo ongeveer voor mijn vriendinnen. Zij wisten ook wel dat ik er wel eens mee zat dat ik nooit een vriend had en dat ik daar best naar kon verlangen. Maar toen ik een vriend kreeg, kreeg ik vrijwel gelijk het gezeur van 1 van mijn beste vriendinnen dat ik nooit meer tijd voor haar had. Terwijl ik hem alleen in het weekend zag en doordeweeks nog genoeg tijd voor haar vrij maakte. Alleen de weekenden zag ik haar niet meer, maar ja dat lijkt me logisch gezien het feit dat mijn vriend en ik elkaar alleen in het weekend kunnen zien. Op dat moment was ik ook erg teleurgesteld dat zij niet wat blijer voor mij kon zijn, dat ik eindelijk een fijne relatie had. Dus het is maar net hoe de verhoudingen liggen.
Ik heb tot mijn 22e nooit een relatie gehad, dus altijd alle tijd voor mijn vriendinnen gehad. Ik leefde zo ongeveer voor mijn vriendinnen. Zij wisten ook wel dat ik er wel eens mee zat dat ik nooit een vriend had en dat ik daar best naar kon verlangen. Maar toen ik een vriend kreeg, kreeg ik vrijwel gelijk het gezeur van 1 van mijn beste vriendinnen dat ik nooit meer tijd voor haar had. Terwijl ik hem alleen in het weekend zag en doordeweeks nog genoeg tijd voor haar vrij maakte. Alleen de weekenden zag ik haar niet meer, maar ja dat lijkt me logisch gezien het feit dat mijn vriend en ik elkaar alleen in het weekend kunnen zien. Op dat moment was ik ook erg teleurgesteld dat zij niet wat blijer voor mij kon zijn, dat ik eindelijk een fijne relatie had. Dus het is maar net hoe de verhoudingen liggen.
donderdag 12 november 2009 om 10:16
Zo de volgende ochtend sta ik er ineens heel anders tegenover. Ik had gisteravond echt een gigantische dip, maar ben niet het type dat dan meteen een vriendin belt. Daar wil ik ze niet te snel mee lastigvallen. Toevallig kwam zij online en begon ik een praatje. Haar reactie was niet echt handig geplaatst en ze zal idd wel op 't punt hebben gestaan naar bed te gaan (waar vriendje al lag te wachten). Maar er zijn wel meer van dit soort dingen gebeurd en ik vind 't nu wel welletjes. We zouden binnenkort gaan lunchen, dus zal ik 't eens met haar bespreken. Ze is gelukkig niet mijn enige vriendin, maar wel 1 van mijn beste. En het probleem is gewoon dat, wanneer de relatie wellicht weer eindigt, ik dan de rommel mag opruimen, want dan zit ze weer huilend bij mij op de bank. Ik ken haar te goed. Anyway, mijn reactie was gisteren wellicht wat overdreven, omdat ik me naar voelde. Toch blijf ik van mening dat je het niet kunt maken een vriendschap te verwaarlozen, puur vanwege een relatie. Een 2e of 3e plaats, ok logisch, maar wanneer er helemaal geen ruimte meer voor is.. Tsja, dan is er misschien nooit sprake geweest van vriendschap? Is voor een ieder weer anders denk ik.
donderdag 12 november 2009 om 10:52
Lijkt me goed plan dit te bespreken met je vriendin, op een niet-aanvallende manier. Mijn ervaring is dat dit soort gesprekken meestal niet zo plezierig zijn en vrouwen zwaar in de verdediging schieten. Of besluiten het contact te verbreken, die heb je ook. Maar dan weet je zelf ook wel waar je aan toe bent en dat er geen redden meer aan is.
Heb alle begrip voor vriendinnen met nieuwe liefjes en de tijd wat daar in gaat zitten. Maar ieder is verantwoordelijk voor de vriendschap, niet alleen de vriendin zonder man. Haar taak is dit bespreekbaar te maken de vriendin met man heeft net zo goed haar taak daarin daar open voor te staan en samen oplossing te bedenken. En dat willen sommigen niet omdat ze het niet als een probleem ervaren want ze zijn dolgelukkig met hun nieuwe liefde.
Heb alle begrip voor vriendinnen met nieuwe liefjes en de tijd wat daar in gaat zitten. Maar ieder is verantwoordelijk voor de vriendschap, niet alleen de vriendin zonder man. Haar taak is dit bespreekbaar te maken de vriendin met man heeft net zo goed haar taak daarin daar open voor te staan en samen oplossing te bedenken. En dat willen sommigen niet omdat ze het niet als een probleem ervaren want ze zijn dolgelukkig met hun nieuwe liefde.
donderdag 12 november 2009 om 10:54
Ik snap het wel TO, je bent altijd goed genoeg en je staat altijd voor iemand klaar en als diegene dan iemand tegenkomt besta je niet meer. Heb dat ook gehad met een beste vriend van 10 jaar. Nooit meer gesproken! Totdat het uit was vorig jaar, belde hij ineens. Daaaaahaaag. Opzouten.
Ik heb allemaal vrienden die een relatie hebben, maar die veel vrijheid nodig hebben en dus absoluut niet altijd hubby meenemen of er over praten. Dat je elkaar niet meer 3 x per week ziet is logisch, maar als ik toch aangeef aan een vriendin dat ik met moeilijk heb, en zij zou zoiets lomps zeggen, dan hoeft ze ook echt niet bij mij uit te komen huilen.
Mannen komen en gaan, friends are 4 ever.
Ik heb allemaal vrienden die een relatie hebben, maar die veel vrijheid nodig hebben en dus absoluut niet altijd hubby meenemen of er over praten. Dat je elkaar niet meer 3 x per week ziet is logisch, maar als ik toch aangeef aan een vriendin dat ik met moeilijk heb, en zij zou zoiets lomps zeggen, dan hoeft ze ook echt niet bij mij uit te komen huilen.
Mannen komen en gaan, friends are 4 ever.
donderdag 12 november 2009 om 10:56
Ik heb het er toevallig laatst nog over gehad met een vriendin die nu net helemaal verliefd is. Zij gaat nog gewoon elke week mee sporten en hebben nog gewoon contact en weten nog steeds van elkaar hoe en wat.
Afgelopen week hebben we het heel toevallig gehad over dit onderwerp. Beide zijn we van
mening dat je je niet helemaal moet isoleren van je sociale contacten als je net een vriendje hebt. We hebben elkaar ook gevraagd te waarschuwen als we van elkaar vinden dat we te ego worden en geen tijd meer hebben voor andere sociale dingen. Mocht het zo 'erg' worden met mij, dan hoop ik echt dat mijn vriendinnen mij op de vingers tikken! Dus ik kan me wel vinden in het gevoel van TO.
Ik hoop voor je dat ze snel bijdraait en dat jullie er snel in alle openheid over kunnen praten!
Afgelopen week hebben we het heel toevallig gehad over dit onderwerp. Beide zijn we van
mening dat je je niet helemaal moet isoleren van je sociale contacten als je net een vriendje hebt. We hebben elkaar ook gevraagd te waarschuwen als we van elkaar vinden dat we te ego worden en geen tijd meer hebben voor andere sociale dingen. Mocht het zo 'erg' worden met mij, dan hoop ik echt dat mijn vriendinnen mij op de vingers tikken! Dus ik kan me wel vinden in het gevoel van TO.
Ik hoop voor je dat ze snel bijdraait en dat jullie er snel in alle openheid over kunnen praten!
donderdag 12 november 2009 om 12:16
Er is ook wel een verschil tussen "er komt een relatie in je leven en die slokt een groot deel op van de tijd en energie die je eerst over andere dingen en mensen kon verdelen" en "er komt een relatie in je leven en al het andere bestaat niet meer".
Ik denk dat je altijd wel aanvoelt wanneer de verhoudingen te scheef worden. Er gaat dan iets knagen. Als je merkt dat jij veel meer investeert in de vriendschap dan de ander, dat jij er meer belang aan hecht, er meer afhankelijk van bent, dan kun je heel ongelukkig gaan zitten zijn en aan de ander gaan trekken, maar meestal werkt dat averechts. Je kunt ook realistisch zijn en besluiten dit contact een ongeveer even belangrijke plaats in jouw leven te laten innemen als het in haar leven inneemt.
Op die manier hoeft het allemaal niet in ruzie te ontaarden en kan het contact behouden blijven. Ik heb in de loop der jaren veel vriendinnen een relatie zien krijgen (ben zelf al eeuwen single) en de een zag mij dan nauwelijks meer staan en de ander bleef in haar leven een plek voor me vrijhouden. Die laatsten beschouw ik als vriendinnen, de eersten als kennissen.
in het begin had ik de neiging om degenen die mij nauwelijks meer zagen staan verwijten te maken, omdat ik ze als vriendinnen wilde behouden. Maar verwijten maken zorgt alleen voor een hoop ellende en je verandert mensen er toch niet mee. Je kunt beter realistisch zijn en genieten van wat ze je wel te bieden hebben, ook al is dat heel weinig. Je kunt daarvan genieten als je zelf niet het gevoel hebt dat jij hen veel meer geeft. Minder investeren dus, en de ruimte die je dan overhoudt investeren in andere mensen. Wie weet wat voor mooie nieuwe vriendschappen dat oplevert!
Ik denk dat je altijd wel aanvoelt wanneer de verhoudingen te scheef worden. Er gaat dan iets knagen. Als je merkt dat jij veel meer investeert in de vriendschap dan de ander, dat jij er meer belang aan hecht, er meer afhankelijk van bent, dan kun je heel ongelukkig gaan zitten zijn en aan de ander gaan trekken, maar meestal werkt dat averechts. Je kunt ook realistisch zijn en besluiten dit contact een ongeveer even belangrijke plaats in jouw leven te laten innemen als het in haar leven inneemt.
Op die manier hoeft het allemaal niet in ruzie te ontaarden en kan het contact behouden blijven. Ik heb in de loop der jaren veel vriendinnen een relatie zien krijgen (ben zelf al eeuwen single) en de een zag mij dan nauwelijks meer staan en de ander bleef in haar leven een plek voor me vrijhouden. Die laatsten beschouw ik als vriendinnen, de eersten als kennissen.
in het begin had ik de neiging om degenen die mij nauwelijks meer zagen staan verwijten te maken, omdat ik ze als vriendinnen wilde behouden. Maar verwijten maken zorgt alleen voor een hoop ellende en je verandert mensen er toch niet mee. Je kunt beter realistisch zijn en genieten van wat ze je wel te bieden hebben, ook al is dat heel weinig. Je kunt daarvan genieten als je zelf niet het gevoel hebt dat jij hen veel meer geeft. Minder investeren dus, en de ruimte die je dan overhoudt investeren in andere mensen. Wie weet wat voor mooie nieuwe vriendschappen dat oplevert!
donderdag 12 november 2009 om 13:33
ik vind het onzin dat het 'logisch' is dat je in het begin van je relatie geen tijd hebt voor je vrienden. Natuurlijk is het misschien wat minder, doordat je opgaat in je vriend, maar ik vind het een keuze en niet getuigen van ware vriendschap om al het anderen zo te verwaarlozen.
Ware vrienden accepteren dat het even op een-misschien- iets lager pitje staat, maar daar hoort -vind ik- wel tegenover te staan dat je niet maanden op een eiland gaat zitten.
Ware vrienden accepteren dat het even op een-misschien- iets lager pitje staat, maar daar hoort -vind ik- wel tegenover te staan dat je niet maanden op een eiland gaat zitten.
donderdag 12 november 2009 om 15:42
Eens met Kenau.
Ik heb dit een aantal jaren mee gemaakt met een goeie vriendin. En het was niet de eerste keer! Ze flikte dit telkens. Had ze een scharrel/lover, dan was ik buiten beeld. Was het stuk gelopen, dan kwam ze uithuilen bij mij.
Zo ook weer de laatste keer. Ik heb er toen wat van gezegd, en dat kon ze natuurlijk niet hebben, ze werd boos. We hebben uiteindelijk ruzie gekregen en dat was dan dat...jammer maar helaas.
Ik heb dit een aantal jaren mee gemaakt met een goeie vriendin. En het was niet de eerste keer! Ze flikte dit telkens. Had ze een scharrel/lover, dan was ik buiten beeld. Was het stuk gelopen, dan kwam ze uithuilen bij mij.
Zo ook weer de laatste keer. Ik heb er toen wat van gezegd, en dat kon ze natuurlijk niet hebben, ze werd boos. We hebben uiteindelijk ruzie gekregen en dat was dan dat...jammer maar helaas.
donderdag 12 november 2009 om 18:18
Toen ik vrijgezel was werd ik hier ook altijd pissig om. Maar uit ervaring weet ik nu dat ik het andersom ook zo doe. In de eerste maanden ben je gewoon super verliefd en dan vergeet je de rest. Maar dat betekent niet dat je je vrienden niet meer belangrijk vindt. Misschien kun je het eens andersom bekijken. Enne als ze straks wat langer samen zijn maakt ze echt wel weer genoeg tijd vrij voor jou:)..
donderdag 12 november 2009 om 18:50
quote:Jady83 schreef op 12 november 2009 @ 10:54:
Mannen komen en gaan, friends are 4 ever.Hier ben ik het dan weer niet mee eens. Ook vrienden komen en gaan. Ik heb genoeg vriendschappen gehad waarvan ik dacht dat ze onvoorwaardelijk waren en voor altijd, maar niets is minder waar. Zelfs de vriendinnen met wie ik grapte dat we samen in het bejaardentehuis zouden komen te zitten, met wie ik alles kon bespreken en met wie het ontzettend goed voelde, zelfs aan die vriendschappen is een uiteindelijk een einde gekomen, door nieuwe levensfases in te gaan, of doordat onze interesses uiteindelijk uit elkaar kwamen te liggen. Ik denk dus niet dat je kan stellen dat vriendinnen per definitie belangrijker zijn dan een man, ik vind ze allebei belangrijk.
Mannen komen en gaan, friends are 4 ever.Hier ben ik het dan weer niet mee eens. Ook vrienden komen en gaan. Ik heb genoeg vriendschappen gehad waarvan ik dacht dat ze onvoorwaardelijk waren en voor altijd, maar niets is minder waar. Zelfs de vriendinnen met wie ik grapte dat we samen in het bejaardentehuis zouden komen te zitten, met wie ik alles kon bespreken en met wie het ontzettend goed voelde, zelfs aan die vriendschappen is een uiteindelijk een einde gekomen, door nieuwe levensfases in te gaan, of doordat onze interesses uiteindelijk uit elkaar kwamen te liggen. Ik denk dus niet dat je kan stellen dat vriendinnen per definitie belangrijker zijn dan een man, ik vind ze allebei belangrijk.
donderdag 12 november 2009 om 20:00
het is toch niet zo dat ze in de beginfase zitten, als iemand na 6 maanden relatie nog steeds vrienden " verwaarloosd" dan vind ik dat wel een teken. Dan lees ik hier dat echte vrienden je die tijd gunnen, daar ben ik het toch niet helemaal mee eens. Het mes snijdt aan twee kanten. Als een vriendschap belangrijk voor je is dan kan je daar ook tijd voor vrij maken. Afgezien daarvan, begrijp ik het gewoon niet, er zijn mensen die totaal opgaan in hun partner en als het dan uitgaat komen ze erachter dat ze geen eigen leven c.q. vrienden meer hebben en dan staan ze raar te kijken. Nogmaals tijd vrij maken voor je partner is essentieel en vind ik ook erg normaal dat men dit doet, doe ik ook maar ik heb ook tijd nodig met vrienden, als is het maar omdat het belangrijk is om je eigen leven te behouden.
donderdag 12 november 2009 om 20:35
Natuurlijk heb je in het begin vooral oog voor je nieuwe lover, maar ik vind dat je daarna weer terug kan landen op aarde en weer contact kan opnemen met je vrienden.
Ik ben best wel een beetje geirriteerd als het om dit onderwerp gaat. Om me heen kregen 2 van mijn beste vrienden een relatie, allebei weg. Ik zag ze allebei wekelijks. Eentje is weer een beetje terug op aarde en zie ik nu wel eens in de zoveel weken. Het contact is minder, maar het is er nog wel. Dat vind ik ook wel logisch. De ander heb ik in een half jaar tijd (en van haar 2 mannen later, dus niet echt hele grote ware liefdes) 1x gezien. Wel de huilbui om de vorige dumpactie opgevangen. Ik heb er echt veel moeite voor gedaan, ik heb aangegeven dat ik haar mis, maar mevrouw zit alleen maar met de liefde van het moment. Ook telefoon, sms ed lijken niet meer te bestaan. Ik weet dat ik een beetje coulant moet zijn. Ik pik vrij veel, maar blijf van mening dat je je vrienden niet moet verwaarlozen. Anders kijk ik wel verder. Nieuwe vrienden maken...Ik ga niet weer een breakup opvangen (7e dit jaar).
Maar goed, het is mijn frustratie en een beetje off topic, ik weet het. Ik zou het gewoon even bespreken en wel je verwachting bijstellen. In principe moet een vriendin dat wel snappen. Bij 1 vd 2 heeft dat bij mij ook geholpen.
Ik ben best wel een beetje geirriteerd als het om dit onderwerp gaat. Om me heen kregen 2 van mijn beste vrienden een relatie, allebei weg. Ik zag ze allebei wekelijks. Eentje is weer een beetje terug op aarde en zie ik nu wel eens in de zoveel weken. Het contact is minder, maar het is er nog wel. Dat vind ik ook wel logisch. De ander heb ik in een half jaar tijd (en van haar 2 mannen later, dus niet echt hele grote ware liefdes) 1x gezien. Wel de huilbui om de vorige dumpactie opgevangen. Ik heb er echt veel moeite voor gedaan, ik heb aangegeven dat ik haar mis, maar mevrouw zit alleen maar met de liefde van het moment. Ook telefoon, sms ed lijken niet meer te bestaan. Ik weet dat ik een beetje coulant moet zijn. Ik pik vrij veel, maar blijf van mening dat je je vrienden niet moet verwaarlozen. Anders kijk ik wel verder. Nieuwe vrienden maken...Ik ga niet weer een breakup opvangen (7e dit jaar).
Maar goed, het is mijn frustratie en een beetje off topic, ik weet het. Ik zou het gewoon even bespreken en wel je verwachting bijstellen. In principe moet een vriendin dat wel snappen. Bij 1 vd 2 heeft dat bij mij ook geholpen.
donderdag 12 november 2009 om 21:35
Ik begrijp je hoor TO. Ik nam aan dat je dip omtrent je gevoel niet ontstond door slechts 1 reactie van haar kant. Maar dat het een opeenstapeling is.
Ik denk dat niemand het raar vind dat er iets verandert in de vriendschap als er een relatie ontstaat. Het zal altijd wel effe minder zijn of wat dan ook. Maar bijkans van de wereld vallen en nergens oog meer voor hebben is wel het andere uiterste. Ik denk dat dat ook gewoon ergens een kwestie van fatsoen is als je het mij vraagt. Je gaat toch ook nog naar je werk? Omdat je anders gevolgen voelt als je niet gaat? Waarom zou je je vrienden dan wel als oud vuil behandelen?
Ik heb echt nul problemen met een lage frequentie bijvoorbeeld (ik zie vrienden echt niet vaak, maar eens in de maand of zelfs paar maanden). Maar een beetje contact houden en je best blijven doen voor die ander is echt geen grote moeite hoor. Dan ben ik nu na jaren en stukken wijzer toch wel sneller klaar met 'goede' vrienden. Dan verkassen ze wat mij betreft ook naar het hokje kennissen.
Eerder maakte ik me er druk om. Tegenwoordig heb ik me weten te omringen met een paar echt goede vrienden en die blijven ook wel, vermoedelijk. Die staan gelukkig op dezelfde wijze in het leven als ik.
Ik denk dat niemand het raar vind dat er iets verandert in de vriendschap als er een relatie ontstaat. Het zal altijd wel effe minder zijn of wat dan ook. Maar bijkans van de wereld vallen en nergens oog meer voor hebben is wel het andere uiterste. Ik denk dat dat ook gewoon ergens een kwestie van fatsoen is als je het mij vraagt. Je gaat toch ook nog naar je werk? Omdat je anders gevolgen voelt als je niet gaat? Waarom zou je je vrienden dan wel als oud vuil behandelen?
Ik heb echt nul problemen met een lage frequentie bijvoorbeeld (ik zie vrienden echt niet vaak, maar eens in de maand of zelfs paar maanden). Maar een beetje contact houden en je best blijven doen voor die ander is echt geen grote moeite hoor. Dan ben ik nu na jaren en stukken wijzer toch wel sneller klaar met 'goede' vrienden. Dan verkassen ze wat mij betreft ook naar het hokje kennissen.
Eerder maakte ik me er druk om. Tegenwoordig heb ik me weten te omringen met een paar echt goede vrienden en die blijven ook wel, vermoedelijk. Die staan gelukkig op dezelfde wijze in het leven als ik.
donderdag 12 november 2009 om 21:39
En het hangt er ook wel een beetje vanaf hoeveel contact iemand had met de andere single. Als dat (meer)wekelijks was, vind ik het wel echt raar als er heel lang geen contact meer is. Of als het maar 1 richting op gaat. Wat mij betreft valt dat onder dezelfde noemer van vrouwen die na een bevalling nog maar oog hebben voor 1 ding en dat is hun kind en nog eens kind. En de rest van de wereld bestaat dan niet meer ofzo.
Heul irritant
Heul irritant
vrijdag 13 november 2009 om 10:04
Ik heb de ervaring dat dat vaak samengaat. De vrouwen die zich in vergelijking met anderen sterker op hun relatie richten worden ook de moeders die zich in vergelijking met anderen sterker op hun gezin richten.
Dat kun je 'aso' en 'je vrienden als oud vuil behandelen' noemen, je kunt het ook zien als dat ze het gezinsleven gewoon heel belangrijk vindt. Net zoals anderen hun carriere of hun activisme heel belangrijk vinden. Vrienden nemen voor hen een minder belangrijke plaats in in hun leven.
Het is even slikken als je tot dan toe dacht wel een belangrijke plaats in te nemen, maar daar kom je ook wel weer overheen.
Dat kun je 'aso' en 'je vrienden als oud vuil behandelen' noemen, je kunt het ook zien als dat ze het gezinsleven gewoon heel belangrijk vindt. Net zoals anderen hun carriere of hun activisme heel belangrijk vinden. Vrienden nemen voor hen een minder belangrijke plaats in in hun leven.
Het is even slikken als je tot dan toe dacht wel een belangrijke plaats in te nemen, maar daar kom je ook wel weer overheen.
vrijdag 13 november 2009 om 10:09
Hoi,
Ik herken het verhaal en ik begrijp helemaal wat je voelt. Bepaalde karakters storten zich helemaal op een persoon totdat de relatie ineens stuk loopt en dan zich weer melden. Mijn eerste reactie zou dan ook zijn: stik er maar in. Dat dus niet, maar gewoon openstaan voor een hernieuwd contact en op een juist moment subtiel laten merken dat je geen jojo bent. Toevallig heb ik ook zo'n vriend die onder mijn ogen iets kreeg met een vrouw. In die 11 maanden heb ik hem nog 1x gezien samen met z'n vriendin. Daarnaast zag ik meteen ook dat de omgang tussen die 2 niet klopte, maar dat terzijde.
De relatie ging dus ten onder en hij meldde zich weer per sms. Heb me gewoon weer opengesteld voor het contact en een en ander besproken. Nu zien we elkaar weer regelmatig en hij heeft er van geleerd.
Daarnaast heb ik meerdere goede vrienden en vriendinnen waardoor de druk niet zo op een persoon komt te liggen.
Ik herken het verhaal en ik begrijp helemaal wat je voelt. Bepaalde karakters storten zich helemaal op een persoon totdat de relatie ineens stuk loopt en dan zich weer melden. Mijn eerste reactie zou dan ook zijn: stik er maar in. Dat dus niet, maar gewoon openstaan voor een hernieuwd contact en op een juist moment subtiel laten merken dat je geen jojo bent. Toevallig heb ik ook zo'n vriend die onder mijn ogen iets kreeg met een vrouw. In die 11 maanden heb ik hem nog 1x gezien samen met z'n vriendin. Daarnaast zag ik meteen ook dat de omgang tussen die 2 niet klopte, maar dat terzijde.
De relatie ging dus ten onder en hij meldde zich weer per sms. Heb me gewoon weer opengesteld voor het contact en een en ander besproken. Nu zien we elkaar weer regelmatig en hij heeft er van geleerd.
Daarnaast heb ik meerdere goede vrienden en vriendinnen waardoor de druk niet zo op een persoon komt te liggen.
vrijdag 13 november 2009 om 19:15
Vanavond komt de betreffende vriendin langs. Heb er ondertussen goed over kunnen nadenken, met behulp van jullie reacties, waarvoor dank! Ik ga 't toch ter sprake brengen, alleen op een subtiele manier. Zal aangeven dat ik haar gewoon mis en haar natuurlijk haar relatie gun, maar dat ik het jammer vind haar nog zo weinig te zien. Ik ben benieuwd naar haar reactie. Gelukkig heb ik nog meer vriendinnen en ik vind 't dan ook niet waard om de vriendschap hiervoor te beëindigen. Wel weet ik inmiddels waar ik aan toe ben en dat accepteer ik. Gek eigenlijk dat een vriendschap zo kan fluctueren. Maar kennelijk hoort dat erbij.
maandag 16 november 2009 om 23:01
Hi allemaal.
Gesprek met vriendin was verrassend. Zij begon er ineens zelf over, zonder een verwijzing naar het akkefietje op msn overigens. Was wel interessant wat ze zei. Zij constateert dat mensen om haar heen ineens minder contact met haar opnemen nu ze een vriend heeft. Ineens wordt ze niet meer betrokken bij stapplannen en krijgt ze minder telefoontjes, smsjes enz. Ze vroeg hoe dit toch zou komen? Ik herkende het niet meteen, maar ik zag dat ze het echt meende. Herkent iemand dit misschien?
Na eerst een beetje met m'n mond vol tanden te hebben gestaan, heb ik gezegd dat ik dit juist andersom heb geconstateerd. Nu zij een vriend heeft, hoor ik weinig tot niks meer van haar. Ze was volledig verrast en vond het ook lullig voor mij. Ik voelde me alleen heel even wat klein worden. Ze bracht het meer als: 'Ach gut, mis je me zo? Wil je meer aandacht?' Alsof ik niet ook andere vriendinnen naast haar heb! Ik merkte dat ik geïrriteerd raakte en heb toen de stoute schoenen aangetrokken. Ik heb haar opmerking meteen terug gekaatst en daarbij meegegeven hoe ik me daardoor voelde. Het werd een beetje kibbelen en op een gegeven moment heb ik 't er maar bij gelaten. Volgens haar doe ik straks precies hetzelfde als ik weer iemand heb ontmoet. Heb 't maar geaccepteerd van haar. Alleen ben ik nu niet de enige die wat gedaald is op 'de vriendschapsladder'. Zij staat bij mij nu een aantal plaatsen naar beneden. En een andere vriendin is weer gestegen. Hoort er allemaal bij? Pffff...
Gesprek met vriendin was verrassend. Zij begon er ineens zelf over, zonder een verwijzing naar het akkefietje op msn overigens. Was wel interessant wat ze zei. Zij constateert dat mensen om haar heen ineens minder contact met haar opnemen nu ze een vriend heeft. Ineens wordt ze niet meer betrokken bij stapplannen en krijgt ze minder telefoontjes, smsjes enz. Ze vroeg hoe dit toch zou komen? Ik herkende het niet meteen, maar ik zag dat ze het echt meende. Herkent iemand dit misschien?
Na eerst een beetje met m'n mond vol tanden te hebben gestaan, heb ik gezegd dat ik dit juist andersom heb geconstateerd. Nu zij een vriend heeft, hoor ik weinig tot niks meer van haar. Ze was volledig verrast en vond het ook lullig voor mij. Ik voelde me alleen heel even wat klein worden. Ze bracht het meer als: 'Ach gut, mis je me zo? Wil je meer aandacht?' Alsof ik niet ook andere vriendinnen naast haar heb! Ik merkte dat ik geïrriteerd raakte en heb toen de stoute schoenen aangetrokken. Ik heb haar opmerking meteen terug gekaatst en daarbij meegegeven hoe ik me daardoor voelde. Het werd een beetje kibbelen en op een gegeven moment heb ik 't er maar bij gelaten. Volgens haar doe ik straks precies hetzelfde als ik weer iemand heb ontmoet. Heb 't maar geaccepteerd van haar. Alleen ben ik nu niet de enige die wat gedaald is op 'de vriendschapsladder'. Zij staat bij mij nu een aantal plaatsen naar beneden. En een andere vriendin is weer gestegen. Hoort er allemaal bij? Pffff...
