Wanneer is het juiste moment?

15-06-2008 12:18 80 berichten
Alle reacties Link kopieren
Waar ik benieuwd naar ben is, wanneer zijn jullie verder gegaan dan alleen maar kussen tijdens je dating fase?

De meningen van mijn vriendinnen zijn hierover verdeeld. De 1 vindt dat je de sex moet afhouden om zijn aandacht te behouden, dus een soort van hard to get spelen en de ander vindt dat je gewoon je gevoel moet volgen en het gewoon moet doen als je daar behoefte aan hebt.



Het kan toch ook niet zo zijn dat als je er behoefte aan hebt en het voelt goed, je spastisch moet gaan zitten nadenken?
Alle reacties Link kopieren
Hier geen sex voor het huwelijk. Straks denkt 'ie nog dat ik zum haben ben. Stel je voor!
Alle reacties Link kopieren
Ik heb echt een hekel aan spelletjes spelen, dus bvb 'hard to get' omdat dit nou eenmaal een 'ongeschreven regel' is.



Dus ik vind dat je gewoon moet doen waar jij je goed bij voelt. Bij mijn vriend bleef hij na ongeveer 6 dates bij me slapen en zijn we verder gegaan dan alleen zoenen. Maar bij exen is het wel eens sneller of juist langzamer gegaan. Tja en toen we heel jong waren, zoende je toch pas al je al verkering had?



Het is denk ik vooral hoe je zelf tegen seks aankijkt. Wil je alleen seks met een man die verliefd op je is (en vica versa)? Of is het ook goed om seks te hebben terwijl je nog niet weet hoe het allemaal in elkaar zit?

Gewoon doen dus waar je jezelf goed bij voelt en waarvan je verwacht dat je er geen spijt van krijgt!
Alle reacties Link kopieren
hm... echt sex wacht ik wel een tijdje mee moet ik zeggen. Puur voor mn gevoel, wil wel weten dat het wederzijds is. Beetje meer dan zoenen kan al redelijk snel als er de kriebels zijn.



Gewoon een gevoelskwestie..
Alle reacties Link kopieren
Dat spelletje spelen daar hou ik ook niet zo van. Het is nu ook weer niet zo dat ik vind dat je er maar gelijk alles moet uitgooien. Het moet wel een beetje spannend blijven.



Misschien hebben jullie wel gelijk, en moet ik daarin gewoon mijn gevoel volgen. Ik merk wel aan mezelf dat ik me laat beinvloeden door de vriendin die er zo heilig van overtuigd is dat je gewoon een half jaar (bij wijze van spreken) moet wachten. Misschien ook wel doordat ik al zo lang vrijgezel ben en me afvraag wat ik niet goed doe.
anoniem_13647 wijzigde dit bericht op 15-06-2008 12:47
Reden: Spelfoutje
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Een half jaar is lang, als je gevoel goed zit ;)



Ik wil er in ieder geval wel zeker van zijn, dat ik niet zomaar een scharreltje ben. Een soort van 'handig voor de sex' - geval. Wanneer er sprake is van elkaar wederzijds leuk vinden, kan het me soms niet snel genoeg gaan hahha!
Alle reacties Link kopieren
Hahaha ja precies, begrijp wat je bedoelt.



Ben geen held in relaties aangaan en dat is iets wat me onzeker maakt. Het gaat er toch uiteindelijk om wat je voor elkaar voelt, dan zit er toch geen tijdslimiet aan vast?



En iemand die alleen is geinteresseerd in sex, die haakt ook af als het uiteindelijk is gebeurd. Lijkt mij dan....
Alle reacties Link kopieren
Als hij alleen op een wippie uit is, zal hij echt geen half jaar wachten. De meeste mannen zijn na een paar dates wel pleite als er geen seks is en ze daar wel op uit zijn.

Je kan ook gewoon aan hem vragen of hij serieuse plannen met je heeft.
Alle reacties Link kopieren
Je kan na een paar dates toch niet vragen of er serieuze plannen zijn? Je merkt toch wel wat de intenties zijn van de ander. Degene die alleen maar uit zijn op sex, die kan ik er gelukkig wel tussenuit pikken, want daar heb ik ook echt geen behoefte aan. Vraag me ook af waarom ik deze keer zo onzeker ben.
Alle reacties Link kopieren
Doen wat jij zelf wilt.

Wat wél verkeerd is is met iemand naar bed gaan die je héél leuk vindt en er dan maar vanuit gaat dat ómdat je seks hebt gehad je dús een relatie hebt. Terwijl hij misschien alleen seks wil en denkt dat jij dat ook zo ziet.



Ik zie hier nogal eens berichtjes van vrouwen die zich 'gebruikt' voelen omdat de man in kwestie opeens geen belangstelling meer heeft.

Als je daar geen problemen mee hebt, dat het afgelopen kan zijn na de seks dan is dat prima.



Dus meteen met iemand naar bed is prima, als je het om de goede redenen doet. Dus omdat je zelf zin hebt in seks, en niet om dat je hoopt dat het wat wordt.



Zelf wacht ik wel, ik wil iemand leren kennen en een relatie hebben vóórdat ik ermee naar bed ga.
Alle reacties Link kopieren
Ik kan me beide wel indenken. Het wachten, omdat je zekerheid wilt... of het gewoon doen, omdat het zo goed voelt.



Op dit moment ben ik ook zwaaaaar aan het wachten.. En dat voelt eigenlijk wel heel fijn ook. Ik weet dat het wederzijds is, het hem niet om de seks gaat en we leren elkaar steeds beter kennen. De sex komt nog wel, daar heb ik eigenlijk geen haast mee.
Alle reacties Link kopieren
Gelukkig heb ik die gedachte niet. Sex zie ik niet als bindmiddel, maar ik begrijp ook de gedachte niet dat als je met iemand het bed induikelt het dan gelijk over kan zijn, omdat je sex hebt gehad. Dat heeft toch alles te maken met het gevoel wat de ander voor je heeft?



Echt intiem worden met iemand is veel fijner als er een band is ontstaan, dan is het geen platte sex meer, maar heeft het een diepere betekenis.
Alle reacties Link kopieren
Ohoh, ben ik nou heel erg onzedelijk? Hihi: ik heb namelijk tot mijn 21e nooit sex gehad maar toen Mr. Zwieber en ik elkaar ontmoette vlogen de vonken er vanaf. We hadden het het liefst gelijk gedaan want we wisten gewoon dat we elkaars ware waren. Maar helaas: familieweekendje weg waarbij ik door beste vriendin was meegesleept (zij was het nichtje van Mr. Zwieber). Tja, dat kan je niet maken. Mr. Zwieber moest daarna een weekje weg voor zijn werk en toen hij terug kwam was het na de 5e herontmoeting raak. Nooit spijt van gehad maar wij waren ook zo zeker van onze zaak.
Alle reacties Link kopieren
Toch weer dat gevoel...Heb een vriendin die de 1ste date het bed in dook met nu haar manlief. Hoewel iedereen haar voor gek verklaarde, heeft ze gewoon gedaan wat op dat moment voor haar goed voelde.



Voor mij komt het er gewoon op neer dat ik het lastig vind in relaties om mijn gevoel te volgen. Het maakt onderhand niet meer uit waar het over gaat, zodra ik merk dat iemand dichtbij me komt, verander ik in een complete idioot. En begin dan echt aan alles te twijfelen.
Alle reacties Link kopieren
Waarom verander je in een idioot?
Alle reacties Link kopieren
Heel mijn relatie met mijn vriend was onverwacht.. Er waren nog geen gevoelens op de dag dat we voor het eerst een date hadden. We kenden elkaar wel van reallife maar dat was meer oppervlakkig. We gingen gewoon wat drinken om onze verjaardag en mijn vrijheid te gaan vieren. De date was meer dan ik dacht het klikte ongelovelijk en het vonkte meteen en hij is die nacht ook heerlijk blijven slapen. 2,5 maand later woonde we samen tot op heden.
Alle reacties Link kopieren
Marie_liselotte,



Dat heeft een dieper liggende achtergrond. Uit pure zelfbescherming laat ik mezelf leiden door mijn angsten. Gevolg is dat ik mijn gevoel verloochen en van allerlei dingen in mijn hoofd haal die er helemaal niet zijn als ik gewoon rustig blijf ademhalen en blijf vertrouwen op mijn gevoel.
Alle reacties Link kopieren
quote:lafjoetwo schreef op 15 juni 2008 @ 14:26:

Voor mij komt het er gewoon op neer dat ik het lastig vind in relaties om mijn gevoel te volgen. Het maakt onderhand niet meer uit waar het over gaat, zodra ik merk dat iemand dichtbij me komt, verander ik in een complete idioot. En begin dan echt aan alles te twijfelen.

Fysiek dichterbij of gevoelsmatig (emotioneel) dichterbij? En waarom vind je dat je in een complete idioot verandert? Wat doe je dan anders dan normaal? Of wat maakt het 'idioterig'?



Het eerste dat bij me opkomt als ik dit topic lees, is dat je daarin je gevoel moet volgen en je niet moet laten afleiden door wat anderen denken, vinden, moraal, 'regels'. Bij mij werkt (en werkte dat bij ontmoeten van mijn vriend) in ieder geval op die manier. Zo snel/langzaam als we allebei wilden.



Voor jou werkt dat dus niet, omdat je juist moeite hebt om op je gevoel af te gaan. Ben je dan teveel bezig met hoe het 'hoort'? Of in beslag genomen door wat seks (of iets tussen zoenen en seks in ) gaat betekenen/veranderen in het contact met de ander?
Peas on earth!
Alle reacties Link kopieren
ff beetje psychologie van de koude grond;



Je kan het dus gewoon niet geloven dat iemand jou leuk vindt om wie je bent?
Alle reacties Link kopieren
Als ze gevoelsmatig dichterbij komen. Dat heeft niets te maken met mijn zelfbeeld, daar is niks mis mee. Ik heb een angst ontwikkeld vanuit mijn jeugd. Dat heeft te maken met het overlijden van mijn moeder. Zij is omgekomen door een auto ongeluk toen ik 4 jaar was. Ze heeft een week in coma gelegen en daarna heeft mijn vader het besluit moeten nemen om de machines waar aan ze lag, uit te zetten. En toen is ze overleden. Mijn vader heeft destijds de beslissing genomen om mij niet met de situatie te confronteren. Mijn moeder is dus gevoelsmatig zomaar in 1 keer uit mijn leven weg gerukt. Ze was er gewoon niet meer.

Zo zijn er meer dierbare mensen uit mijn omgeving die ik heb verloren, door ziekte, zelfmoord.Deze ervaringen hebben ervoor gezorgd dat ik eigenlijk dus bang ben om iemand te verliezen. Bij voorbaat kap ik dus alle nieuwe contacten af.



De man met wie ik nu aan 't daten ben, laat zich niet afschrikken door mijn gedrag. Hij prikt daar dwars door heen en gaat er heel makkelijk en nuchter mee om. En eigenlijk voelt dat heel goed. het voelt heel relaxt totdat die angst naar boven komt, dan heb ik echt de grootste moeite om me te focussen op datgene wat er eigenlijk is. Die angst zorgt ervoor dat ik al het contact wil afkappen en dat ik onzeker word. En dan ga ik weer nadenken over wat wel of niet "hoort".
Alle reacties Link kopieren
Stel dan 1 ding voorop: je MOET niks

Doe het zo rustig aan, als dat jij wilt.

Enne misschien is het eens goed om die hele gebeurtenis (die schijnbaar een enorme impact heeft op je sociale leven) met een psycholoog/vertrouwenspersoon of wat dan ook te bespreken ??
Alle reacties Link kopieren
Dat doe ik al Sweetcandy, maar juist in dit soort situaties komt dit naar voren en word ik ermee geconfronteerd. En dan is het zoeken naar de juiste weg voor mezelf om er goed mee om te gaan. En dat lukt me steeds beter, maar niet altijd.
Alle reacties Link kopieren
Enige zekerheid die je in je leven hebt is dat je een keertje overlijd. De meeste mensen weten gelukkig niet wanneer. Je moet gewoon doen wat goed voelt Lafjoe. Dus als jij eraan toe bent dan ga je naar bed met diegene (of een stapje verder zoals jij het noemt) Voelt het nog niet goed dan doe je het gewoon niet. Dingen tegen je zin in doen of tegen je gevoelens in doen is nooit goed. Daar krijg je spijt van. En als je doet wat goed voelt voor je zul je nooit ergens spijt van krijgen (hoogstens dat je er eerder aan had willen beginnen omdat het zo lekker is hahaha)
Alle reacties Link kopieren
Hey Dushi!! Dat is lang geleden! Alles goed met je??



Eigenlijk dwaalde ik daar straks een beetje af, maar vraag me af waarom ik over dit soort dingen zo nadenk.

Je hebt gelijk, je moet dat doen wat goed voelt, maar dat is het punt. Soms verlies ik dat uit het oog. Juist door die angst.

Het is ook niet zo dat ik het idee heb dat ik het MOET doen. Niet van mezelf en ook niet van hem. Maar we voelen ons duidelijk aangetrokken tot elkaar, dus tja, dan vraag ik me af "kan ik het maken, als het zou gebeuren". Voel me nu best een beetje gecompliceerd. Waarom kan ik niet gewoon in dingen mee gaan. Waarom kan ik dingen niet laten gebeuren die gebeuren. Waarom moet ik altijd en overal de controle over hebben en dingen rationeel benaderen. Of doe ik dat juist niet? Momenteel snap ik echt geen hol van mezelf.
Alle reacties Link kopieren
Hoi Lafjoe,



Als ik je verhaal zo lees (een verdrietig verhaal) zou ik me kunnen voorstellen dat als dat míj zou gebeuren, dat ik dan ook moeite zou hebben om verder te gaan met iemand. Seks hebben met iemand, betekent voor mij dat het gevoel dat ik voor iemand heb sterker wordt, en dat je jezelf ook kwetsbaarder opstelt en openstelt voor de ander. Als je dat doet en die ander blijkt dan weg te gaan, zou dat nóg erger zijn en zou ik me nog meer verlaten voelen (dan wanneer die teleurstelling eerder zou zijn), en zou ik die vervolgstap dus misschien ook afhouden...



Goed dat je hier wel met iemand over praat. Iets wat zo diepgeworteld is in jouw leven (althans, dat kan bijna niet anders) kun je tenslotte niet zomaar veranderen. Wel lastig als gelijktijdig met het proces van verandering ook je leven doorgaat en je er wel mee te dealen hebt als je een leuk iemand tegenkomt .



Klinkt in ieder geval wel als iemand waar je dit ook aan kunt uitleggen, als iemand die rekening met je houdt, en snapt hoe dingen kunnen werken. Dat is in ieder geval fijn.
Peas on earth!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven