
Wat moet ik doen?
zondag 3 januari 2010 om 21:56
Hallo allemaal,
Kan iemand mij aub advies geven?
Ik ben stapelgek op mijn vriend, maar moet ik met iemand verder gaan die geen kinderen wil en niet wil trouwen? (Hij heeft al kinderen uit zijn eerste huwelijk). Hij is vanaf het begin heel duidelijk geweest, hij wil geen kinderen en wil niet trouwen.
Al die tijd dacht ik dat het me niet uit maakte zolang we maar samen zouden zijn, maar ik begin nu toch wel heel erg te twijfelen. Ik hou super veel van hem en dacht dat ik mijn kinderwens wel op kon geven voor hem, maar nu alles dichterbij komt (samen wonen) weet ik niet meer of ik wel een juiste keuze heb gemaakt. Denk ook steeds weer wat was zijn ex meer dan ik? Waarom wou hij het met haar wel terwijl hij zegt dat hij veel gekker is op mij.Hij zegt altijd we kunnen overal over praten, maar ik weet dat hij het echt niet wil, omdat hij ze al heeft.
Hij is voor mij echt de ware, ben nog nooit zo gelukkig geweest.Wat moet ik doen? Moet ik eerst een tijdje gaan samen wonen en het dan tersprake brengen of moet ik er over beginnen voordat we samen gaan wonen?
Ik hoop dat iemand me advies kan geven.
Kan iemand mij aub advies geven?
Ik ben stapelgek op mijn vriend, maar moet ik met iemand verder gaan die geen kinderen wil en niet wil trouwen? (Hij heeft al kinderen uit zijn eerste huwelijk). Hij is vanaf het begin heel duidelijk geweest, hij wil geen kinderen en wil niet trouwen.
Al die tijd dacht ik dat het me niet uit maakte zolang we maar samen zouden zijn, maar ik begin nu toch wel heel erg te twijfelen. Ik hou super veel van hem en dacht dat ik mijn kinderwens wel op kon geven voor hem, maar nu alles dichterbij komt (samen wonen) weet ik niet meer of ik wel een juiste keuze heb gemaakt. Denk ook steeds weer wat was zijn ex meer dan ik? Waarom wou hij het met haar wel terwijl hij zegt dat hij veel gekker is op mij.Hij zegt altijd we kunnen overal over praten, maar ik weet dat hij het echt niet wil, omdat hij ze al heeft.
Hij is voor mij echt de ware, ben nog nooit zo gelukkig geweest.Wat moet ik doen? Moet ik eerst een tijdje gaan samen wonen en het dan tersprake brengen of moet ik er over beginnen voordat we samen gaan wonen?
Ik hoop dat iemand me advies kan geven.
zondag 3 januari 2010 om 23:09
quote:Madhe schreef op 03 januari 2010 @ 22:54:
[...]
Dat stukje van in je hoofd weten maar dat je hart er anders over denkt snap ik.
Maar waarom redeneer jij alsof het zeker is dat je met hem wel kinderen zou kunnen krijgen mocht hij van gedachten veranderen? Want dat weet je ook niet. Al kun je er vanuit gaan dat hij geen kinderen meer wil.Ik weet het niet zeker...de kans ik groot dat het ook met hem niet lukt alleen wou ik graag de optie open houden. Daarom schrijf ik ook wil ik wel alles op het spel zetten voor iets wat ook niet zeker is.
[...]
Dat stukje van in je hoofd weten maar dat je hart er anders over denkt snap ik.
Maar waarom redeneer jij alsof het zeker is dat je met hem wel kinderen zou kunnen krijgen mocht hij van gedachten veranderen? Want dat weet je ook niet. Al kun je er vanuit gaan dat hij geen kinderen meer wil.Ik weet het niet zeker...de kans ik groot dat het ook met hem niet lukt alleen wou ik graag de optie open houden. Daarom schrijf ik ook wil ik wel alles op het spel zetten voor iets wat ook niet zeker is.
zondag 3 januari 2010 om 23:12
quote:colaennnietsanders schreef op 03 januari 2010 @ 22:48:
Ziet hij zijn kinderen vaak en zou je er tevreden mee zijn om suikertante/ stiefmoeder te worden? Hoe sta je daar tegenover?
Hij heeft CO ouderschap dus heeft ze de helft van de week.
Ik wil met alle liefde voor zijn kinderen zorgen, die horen er natuurlijk ook bij. Ik denk dat ik er wel tevreden mee kan zijn, maar dan krijg je weer die twijfel; Krijg ik dan niet juist meer het idee/gevoel dat ik iets mis?
Ziet hij zijn kinderen vaak en zou je er tevreden mee zijn om suikertante/ stiefmoeder te worden? Hoe sta je daar tegenover?
Hij heeft CO ouderschap dus heeft ze de helft van de week.
Ik wil met alle liefde voor zijn kinderen zorgen, die horen er natuurlijk ook bij. Ik denk dat ik er wel tevreden mee kan zijn, maar dan krijg je weer die twijfel; Krijg ik dan niet juist meer het idee/gevoel dat ik iets mis?
zondag 3 januari 2010 om 23:14
zondag 3 januari 2010 om 23:14
quote:Nammma schreef op 03 januari 2010 @ 22:54:
En wat als je om deze reden (het willen krijgen van kinderen) weg gaat bij hem? Je ware liefde....dan neem ik aan dat je in een soort rouwfase komt...je grote liefde kwijtraken. Als je daar dan eindelijk overheen bent, moet je het geluk hebben een andere man tegen te komen. Die dan ook kinderen moet willen...en dan komt de vraag: Kun je wel kinderen krijgen? gaat dat dan lukken?
En wat als je niemand meer tegenkomt? Dan ben je dus je grote liefde kwijt....
Mijn exman wilde met zijn nieuwe vrouw ook geen kind(eren), want hij (en ik) hadden al een dochter....
Toch hebben ze 10 jaar later nog een zoontje gekregen.....
Mijn dochter is met een man samen, die ook al kinderen heeft uit een eerste huwelijk. Hij staat/stond er niet afwijzend tegenover. Mijn dochter heeft lang nagedacht en besloten dat ze geen kinderen wil, omdat dát wat zij nu samen hebben prima is. Zijn dochters (17 en 20) komen regelmatig langs en ze is blij dat ze die keuze heeft gemaakt.
Dank je.
Het eerste gedeelte is precies wat ik denk en de rest geeft me hoop dat het toch ook goed kan uitpakken. Misschien is een leven zonder kinderen zo erg nog niet.
En wat als je om deze reden (het willen krijgen van kinderen) weg gaat bij hem? Je ware liefde....dan neem ik aan dat je in een soort rouwfase komt...je grote liefde kwijtraken. Als je daar dan eindelijk overheen bent, moet je het geluk hebben een andere man tegen te komen. Die dan ook kinderen moet willen...en dan komt de vraag: Kun je wel kinderen krijgen? gaat dat dan lukken?
En wat als je niemand meer tegenkomt? Dan ben je dus je grote liefde kwijt....
Mijn exman wilde met zijn nieuwe vrouw ook geen kind(eren), want hij (en ik) hadden al een dochter....
Toch hebben ze 10 jaar later nog een zoontje gekregen.....
Mijn dochter is met een man samen, die ook al kinderen heeft uit een eerste huwelijk. Hij staat/stond er niet afwijzend tegenover. Mijn dochter heeft lang nagedacht en besloten dat ze geen kinderen wil, omdat dát wat zij nu samen hebben prima is. Zijn dochters (17 en 20) komen regelmatig langs en ze is blij dat ze die keuze heeft gemaakt.
Dank je.
Het eerste gedeelte is precies wat ik denk en de rest geeft me hoop dat het toch ook goed kan uitpakken. Misschien is een leven zonder kinderen zo erg nog niet.
zondag 3 januari 2010 om 23:17
happiness hij weet ontzettend goed waar hij nee tegen zegt. Dat maakt de kans dat hij van gedachten veranderd nihil.
Maar het heeft niets met liefde voor zijn ex of voor jou te maken.
Zijn kinderwens is vervuld. De kinderen die hij heeft verdwijnen niet. Ik ken genoeg mensen die 'maar ' 2 kinderen willen, en absoluut niet eentje er bij. Het is nogal een verantwoordelijkheid, een kind. Het was voor mij een heel duidelijk besef dat mijn mogelijkheden om het verantwoord en goed te doen eindig waren. En dat ik daarom geen kinderen meer wilde.
Hard voor jou, maar als hij dit echt zo voelt, dan moet je dat respecteren.
Maar het heeft niets met liefde voor zijn ex of voor jou te maken.
Zijn kinderwens is vervuld. De kinderen die hij heeft verdwijnen niet. Ik ken genoeg mensen die 'maar ' 2 kinderen willen, en absoluut niet eentje er bij. Het is nogal een verantwoordelijkheid, een kind. Het was voor mij een heel duidelijk besef dat mijn mogelijkheden om het verantwoord en goed te doen eindig waren. En dat ik daarom geen kinderen meer wilde.
Hard voor jou, maar als hij dit echt zo voelt, dan moet je dat respecteren.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
zondag 3 januari 2010 om 23:20
Ik wil bij deze iedereen heel erg bedanken voor het geven van jullie mening.
Hoe moeilijk het ook is ik zal hem wel moeten vertellen dat de wens er wel is en altijd weer naar boven kan komen maar dat we er dan samen uit moeten komen.
Ik kan hem nml niet laten gaan. Als ik hem laat gaan dan ga ik kapot van verdriet dat weet ik zeker....
Het is toch niet zeker of ik kinderen kan krijgen en ik wil later niet terug kijken op misschien een kinderloos leven zonder mijn grote liefde, dan liever een kinderloos leven met mijn grote liefde
Nogmaals Bedankt
Hoe moeilijk het ook is ik zal hem wel moeten vertellen dat de wens er wel is en altijd weer naar boven kan komen maar dat we er dan samen uit moeten komen.
Ik kan hem nml niet laten gaan. Als ik hem laat gaan dan ga ik kapot van verdriet dat weet ik zeker....
Het is toch niet zeker of ik kinderen kan krijgen en ik wil later niet terug kijken op misschien een kinderloos leven zonder mijn grote liefde, dan liever een kinderloos leven met mijn grote liefde
Nogmaals Bedankt
zondag 3 januari 2010 om 23:26
quote:happiness31 schreef op 03 januari 2010 @ 23:20:
Ik wil bij deze iedereen heel erg bedanken voor het geven van jullie mening.
Hoe moeilijk het ook is ik zal hem wel moeten vertellen dat de wens er wel is en altijd weer naar boven kan komen maar dat we er dan samen uit moeten komen.
Ik kan hem nml niet laten gaan. Als ik hem laat gaan dan ga ik kapot van verdriet dat weet ik zeker....
Het is toch niet zeker of ik kinderen kan krijgen en ik wil later niet terug kijken op misschien een kinderloos leven zonder mijn grote liefde, dan liever een kinderloos leven met mijn grote liefde
Nogmaals BedanktVeel succes ermee!
Ik wil bij deze iedereen heel erg bedanken voor het geven van jullie mening.
Hoe moeilijk het ook is ik zal hem wel moeten vertellen dat de wens er wel is en altijd weer naar boven kan komen maar dat we er dan samen uit moeten komen.
Ik kan hem nml niet laten gaan. Als ik hem laat gaan dan ga ik kapot van verdriet dat weet ik zeker....
Het is toch niet zeker of ik kinderen kan krijgen en ik wil later niet terug kijken op misschien een kinderloos leven zonder mijn grote liefde, dan liever een kinderloos leven met mijn grote liefde
Nogmaals BedanktVeel succes ermee!
dinsdag 5 januari 2010 om 00:12
Late reactie, maar ik denk dat je de goede keuze maakt.
Zeker als er een co-ouderschap is ben je geen kinderloos stel, tuurlijk ze zijn niet van jou, maar hoeveel mensen adopteren niet een kind en kunnen er dan zielsveel van houden. En nee je zal nooit "de moeder"zijn die hebben ze maar 1 maar je kan ze desondanks veel geven.
Sterkte ermee.
Zeker als er een co-ouderschap is ben je geen kinderloos stel, tuurlijk ze zijn niet van jou, maar hoeveel mensen adopteren niet een kind en kunnen er dan zielsveel van houden. En nee je zal nooit "de moeder"zijn die hebben ze maar 1 maar je kan ze desondanks veel geven.
Sterkte ermee.