Relaties
alle pijlers
wel of niet scheiden?
vrijdag 8 augustus 2008 om 11:32
om te beginnen zou ik willen zeggen dat ik behoefte heb aan feetback. ik heb vele onderwerpen gelezen en ik weet onder tussen dat de meeste mannen hier behoorlijk onderuit worden gehaald. toch heb ik behoefte aan een beeld van af een ander stand punt ook al ben ik me bewust dat er veel negatiefs over me heen zal komen.
wat is mijn verhaal: onze relatie is altijd koel geweest maar de laatste jaren is het bijna geworden als het leven met mijn zusje. Na 9 jaar klinkt het misschien cliche matig maar in plaats van minder liefde heb ik behoefte gekregen aan meer, het is niet de sex (natuurlijk ik blijf een man ik vindt dat erg fijn) maar de liefde, de kleine tekens van geven om. De relatie is vanzelfsprekend geworden. Pogingen en opmerkingen van mijn kant worden genegeerd en uit eindelijk heb ik besloten te vertellen dat ik zo niet verder wil. Veel chat sessies met andere hebben mij geleerd dat dat wat ik graag zou willen (ik eis niets) heel normaal is in een relatie, dat de in de meeste relaties het normaal is alleen bij mijne niet. Een relatie therapeut komt in beeld en we hebben meerdere malen een sessie gedaan waar mij duidelijk is geworden dat ze om me geeft maar ook bedenkingen heeft over of dit het nou is. Deze sessies hebben thuis iets veranderd, meer sex maar ik zou zo graag dat andere willen voelen en ook gezorgd voor meer spanning. Het lijkt alsof ze me niet vertrouwd, deels begrijp ik dat omdat IK de problemen heb/had en niet zij. Onder tussen gaat het leven verder en ik heb het idee dat als ik nu maar weer normaal doe alles weer terug komt naar vroeger en zij daar blij mee is, maar ik blijf zitten waar ik mee begon, problemen veroorzaakt, en ik kan jullie vertellen het heeft mij heel wat tranen gekost (ja ook mannen zijn mensen) en wantrouwen gekregen en geen steek verder gekomen. Ik ben niet gek en lees ook wel eens wat en natuurlijk komt de vraag is er een ander; Nou ik heb veel gechat met diverse mensen, mannen en vrouwen en weet onder tussen dat ik niet zo gek ben als mijn vrouw me doet denken dat ik ben. Dat ik een normaal mens ben en dat mijn wensen vrij normaal zijn. Er zijn meerdere dames die vinden dat ik mijn wensen van liefde en geliefd worden normaal kunnen worden ingewisseld. Ik ben in contact gekomen met een dame met wie ik erg goed overweg kan en die me op alle punten (en meer als het aan haar ligt) het leven erg naar de zin zou kunnen maken. Ook ik heb gelezen dat mannen niet zomaar opstappen en eigenlijk gewoon bange wezens zijn, nou dat klopt maar soms moeten ook mannen voorzichzelf op komen. Ik ben nu op het punt dat ik het niet meer weet, opgeven en gewoon verder gaan of doorgaan en kiezen voor mij zelf. Het is toch een heel verhaal geworden ondanks dat ik dacht het kort te houden. Graag zie ik reacties tegemoet en hopelijk geven die mij wat meer inzicht.
wat is mijn verhaal: onze relatie is altijd koel geweest maar de laatste jaren is het bijna geworden als het leven met mijn zusje. Na 9 jaar klinkt het misschien cliche matig maar in plaats van minder liefde heb ik behoefte gekregen aan meer, het is niet de sex (natuurlijk ik blijf een man ik vindt dat erg fijn) maar de liefde, de kleine tekens van geven om. De relatie is vanzelfsprekend geworden. Pogingen en opmerkingen van mijn kant worden genegeerd en uit eindelijk heb ik besloten te vertellen dat ik zo niet verder wil. Veel chat sessies met andere hebben mij geleerd dat dat wat ik graag zou willen (ik eis niets) heel normaal is in een relatie, dat de in de meeste relaties het normaal is alleen bij mijne niet. Een relatie therapeut komt in beeld en we hebben meerdere malen een sessie gedaan waar mij duidelijk is geworden dat ze om me geeft maar ook bedenkingen heeft over of dit het nou is. Deze sessies hebben thuis iets veranderd, meer sex maar ik zou zo graag dat andere willen voelen en ook gezorgd voor meer spanning. Het lijkt alsof ze me niet vertrouwd, deels begrijp ik dat omdat IK de problemen heb/had en niet zij. Onder tussen gaat het leven verder en ik heb het idee dat als ik nu maar weer normaal doe alles weer terug komt naar vroeger en zij daar blij mee is, maar ik blijf zitten waar ik mee begon, problemen veroorzaakt, en ik kan jullie vertellen het heeft mij heel wat tranen gekost (ja ook mannen zijn mensen) en wantrouwen gekregen en geen steek verder gekomen. Ik ben niet gek en lees ook wel eens wat en natuurlijk komt de vraag is er een ander; Nou ik heb veel gechat met diverse mensen, mannen en vrouwen en weet onder tussen dat ik niet zo gek ben als mijn vrouw me doet denken dat ik ben. Dat ik een normaal mens ben en dat mijn wensen vrij normaal zijn. Er zijn meerdere dames die vinden dat ik mijn wensen van liefde en geliefd worden normaal kunnen worden ingewisseld. Ik ben in contact gekomen met een dame met wie ik erg goed overweg kan en die me op alle punten (en meer als het aan haar ligt) het leven erg naar de zin zou kunnen maken. Ook ik heb gelezen dat mannen niet zomaar opstappen en eigenlijk gewoon bange wezens zijn, nou dat klopt maar soms moeten ook mannen voorzichzelf op komen. Ik ben nu op het punt dat ik het niet meer weet, opgeven en gewoon verder gaan of doorgaan en kiezen voor mij zelf. Het is toch een heel verhaal geworden ondanks dat ik dacht het kort te houden. Graag zie ik reacties tegemoet en hopelijk geven die mij wat meer inzicht.
vrijdag 8 augustus 2008 om 11:44
vrijdag 8 augustus 2008 om 11:49
ik begrijp dat ik zelf diegene ben die een beslissing neemt. ik ben een 'goed' mens en vindt het verschrikkelijk om iemand pijn te doen. ik loop liever een extra kilometer of doe het liever zelf dan om iemand teleur te stellen. kort gezegd tot nu toe heb ik gedaan voor andere maar twijfel of ik niet iets voor mezelf moet doen. twijfel twijfel vreselijk
vrijdag 8 augustus 2008 om 12:01
vrijdag 8 augustus 2008 om 12:04
quote:babado schreef op 08 augustus 2008 @ 12:02:
Je geeft deze relatie geen kans meer, gezien je met andere vrouwen contact hebt. Je denk er zelfs al over om met een van deze dames iets te beginnen?
Dan ben je er dus al uit: ga bij haar weg!
Dit bedoel ik dus ook...de stap om werkelijk met een ander in bed te duiken is erg klein denk ik.
Dus eerst netjes je relatie stoppen en dan de spanning opzoeken..zou ik je als feedback willen geven.
Toevoeging: En je wilt haar immers geen pijn doen. Want geloof me mocht je haar bedonderen...dan doe je haar meer pijn( veel meer pijn), dan wanneer je er nu een punt achter zet.
Je geeft deze relatie geen kans meer, gezien je met andere vrouwen contact hebt. Je denk er zelfs al over om met een van deze dames iets te beginnen?
Dan ben je er dus al uit: ga bij haar weg!
Dit bedoel ik dus ook...de stap om werkelijk met een ander in bed te duiken is erg klein denk ik.
Dus eerst netjes je relatie stoppen en dan de spanning opzoeken..zou ik je als feedback willen geven.
Toevoeging: En je wilt haar immers geen pijn doen. Want geloof me mocht je haar bedonderen...dan doe je haar meer pijn( veel meer pijn), dan wanneer je er nu een punt achter zet.
anoniem_51715 wijzigde dit bericht op 08-08-2008 12:10
Reden: toevoeging
Reden: toevoeging
% gewijzigd
vrijdag 8 augustus 2008 om 12:06
quote:ikbendeklutskwijt schreef op 08 augustus 2008 @ 11:32:
......ik weet onder tussen dat de meeste mannen hier behoorlijk onderuit worden gehaald. .......ook al ben ik me bewust dat er veel negatiefs over me heen zal komen.....onder tussen gaat het leven verder en ik heb het idee dat als ik nu maar weer normaal doe alles weer terug komt naar vroeger en zij daar blij mee is, maar ik blijf zitten waar ik mee begon. Ik.... weet onder tussen dat ik niet zo gek ben als mijn vrouw me doet denken dat ik ben. ......Ook ik heb gelezen dat mannen niet zomaar opstappen en eigenlijk gewoon bange wezens zijn, nou dat klopt maar soms moeten ook mannen voorzichzelf op komen. Ik ben nu op het punt dat ik het niet meer weet, opgeven en gewoon verder gaan of doorgaan en kiezen voor mij zelf. Als je nu eerst eens begint met je te realiseren dat niet alles aan jou ligt, dat de benzineprijzen zo hoog zijn omdat er veel vraag naar is, dat het donker wordt omdat de zon onder gaat enz.....dat zou al een begin zijn.
......ik weet onder tussen dat de meeste mannen hier behoorlijk onderuit worden gehaald. .......ook al ben ik me bewust dat er veel negatiefs over me heen zal komen.....onder tussen gaat het leven verder en ik heb het idee dat als ik nu maar weer normaal doe alles weer terug komt naar vroeger en zij daar blij mee is, maar ik blijf zitten waar ik mee begon. Ik.... weet onder tussen dat ik niet zo gek ben als mijn vrouw me doet denken dat ik ben. ......Ook ik heb gelezen dat mannen niet zomaar opstappen en eigenlijk gewoon bange wezens zijn, nou dat klopt maar soms moeten ook mannen voorzichzelf op komen. Ik ben nu op het punt dat ik het niet meer weet, opgeven en gewoon verder gaan of doorgaan en kiezen voor mij zelf. Als je nu eerst eens begint met je te realiseren dat niet alles aan jou ligt, dat de benzineprijzen zo hoog zijn omdat er veel vraag naar is, dat het donker wordt omdat de zon onder gaat enz.....dat zou al een begin zijn.
vrijdag 8 augustus 2008 om 12:07
wij hebben geen kinderen en ik ben tot de conclusie gekomen dat ik ook wel aan mezelf mag denken ook al ga ik erg ver in het naar de zin maken van anderen. Wat het ergste is dat kan gebeuren? ik weet het niet heb erg veel moeite gahad om het te vertellen dat ik zo niet verder kon. zal wel erg veel stress geven. Babado ik heb het geprobeerd en probeer eigenlijk nog steeds. telekens als ik denk ik moet mijn relatie als enige zien gebeurd er weer wat wat mij de ogen opend
vrijdag 8 augustus 2008 om 12:10
Als je ongelukkig bent in je relatie. En je weet nu al dat een ander je wel gelukkiger kan laten voelen. Dan is de keuze toch makkelijk gemaakt? Je hebt relatietherapie gehad, dat lost in jouw ogen niets op zeg je. Misschien heb je ook nog andere dingen ondernomen met je vrouw om de relatie te verbeteren. Maar als het niet werkt dan werkt het niet. Ik ga geen keuze voor jou maken. DAT moet je zelf doen. Jij weet hoeveel je in de relatie hebt gestoken en hoeveel je ervoor terugkrijgt en eruit haalt.
Tijd dus om na te denken wat jij wilt. Pijn doe je sowieso iemand. Blijf je dan doe je jezelf te kort en misschien ook wel pijn. Ga je dan doe je de ander pijn en verdriet maar geef je haar ook de kans gelukkiger te worden met een ander. It's up to you.
Tijd dus om na te denken wat jij wilt. Pijn doe je sowieso iemand. Blijf je dan doe je jezelf te kort en misschien ook wel pijn. Ga je dan doe je de ander pijn en verdriet maar geef je haar ook de kans gelukkiger te worden met een ander. It's up to you.
vrijdag 8 augustus 2008 om 12:34
het is een optel-som. schrijf voor jezelf (ook een cliché) eens in 2 rijen op wat goed is, en wat niet goed is.
dan zie je zelf welke kant de balans opgaat.
als je het fijn vind doe je dit met haar samen, beiden jullie eigen balans maken, en kijken wat er bij elkaar uit komt.
zo ziet zij ook heel duidelijk waar ze aan toe is, of misschien komen er nog verrassingen uit?
het balangrijkste hierin is dat jullie beide écht eerlijk zijn, dus niet bang zijn de ander te kwetsen met de niet goeie dingen. het gaat er om dat het allemaal duidelijk wordt. niet dat je mekaar niet kwetst, maar dat je misschien wel kunt groeien samen.
dan zie je zelf welke kant de balans opgaat.
als je het fijn vind doe je dit met haar samen, beiden jullie eigen balans maken, en kijken wat er bij elkaar uit komt.
zo ziet zij ook heel duidelijk waar ze aan toe is, of misschien komen er nog verrassingen uit?
het balangrijkste hierin is dat jullie beide écht eerlijk zijn, dus niet bang zijn de ander te kwetsen met de niet goeie dingen. het gaat er om dat het allemaal duidelijk wordt. niet dat je mekaar niet kwetst, maar dat je misschien wel kunt groeien samen.
vrijdag 8 augustus 2008 om 12:50
quote:ikbendeklutskwijt schreef op 08 augustus 2008 @ 12:07:
Babado ik heb het geprobeerd en probeer eigenlijk nog steeds. telekens als ik denk ik moet mijn relatie als enige zien gebeurd er weer wat wat mij de ogen opend
Als je met een andere vrouw bespreekt of je elkaar gelukkig kan maken, dan ben je niet eerlijk in je relatie!
Je bent erg duidelijk dat je niet vind in je relatie wat je zoekt, en gaat bewust op zoek naar aandacht van andere vrouwen. Dit is niet iets dat je overkomt! Waarom blijf je nog bij je vriendin?
Babado ik heb het geprobeerd en probeer eigenlijk nog steeds. telekens als ik denk ik moet mijn relatie als enige zien gebeurd er weer wat wat mij de ogen opend
Als je met een andere vrouw bespreekt of je elkaar gelukkig kan maken, dan ben je niet eerlijk in je relatie!
Je bent erg duidelijk dat je niet vind in je relatie wat je zoekt, en gaat bewust op zoek naar aandacht van andere vrouwen. Dit is niet iets dat je overkomt! Waarom blijf je nog bij je vriendin?
vrijdag 8 augustus 2008 om 13:05
quote:ikbendeklutskwijt schreef op 08 augustus 2008 @ 11:32:
Ik ben niet gek en lees ook wel eens wat en natuurlijk komt de vraag is er een ander
dit stuk begrijp ik niet helemaal. vraagt je vrouw zich af of er een ander is omdat ze je wantrouwt of denk je er zelf over na om het met een ander te proberen?
in ieder geval vind ik ook dat als je je relatieproblemen bespreekt met andere vrouwen dat je eigenlijk al heel ver gaat. ik denk niet dat je vrouw het leuk vindt dat je dit soort privé zaken met anderen bespreekt.
maar de grootste vraag die ik heb: wil je erachter komen of het verstandig is om door te gaan of weg te gaan? of ben je er eigenlijk al uit dat je niet verder wil gaan met je vrouw, maar durf je haar niet te kwetsen?
Ik ben niet gek en lees ook wel eens wat en natuurlijk komt de vraag is er een ander
dit stuk begrijp ik niet helemaal. vraagt je vrouw zich af of er een ander is omdat ze je wantrouwt of denk je er zelf over na om het met een ander te proberen?
in ieder geval vind ik ook dat als je je relatieproblemen bespreekt met andere vrouwen dat je eigenlijk al heel ver gaat. ik denk niet dat je vrouw het leuk vindt dat je dit soort privé zaken met anderen bespreekt.
maar de grootste vraag die ik heb: wil je erachter komen of het verstandig is om door te gaan of weg te gaan? of ben je er eigenlijk al uit dat je niet verder wil gaan met je vrouw, maar durf je haar niet te kwetsen?
vrijdag 8 augustus 2008 om 13:59
Wat wil jij, wat mis je in je relatie en hoe concreet kan je dat aangeven en geef jij dat wel aan bij je vrouw.
Als ik het zo lees ben je vooral tegen anderen aan het vertellen wat er mis is in je relatie en wordt je daarin gelijk gegeven maar praat je ook met je vrouw en nog veel belangrijker begrijpt ze wat je bedoelt
Ligt het aan haar of ligt het aan jezelf, weet je zelf op dit moment even niet wat je wilt met je leven en lijkt het leven zonder je vrouw nu veel aantrekkelijker omdat je via allerlei chatsessies te horen krijgen dat het allemaal niet aan jou ligt maar aan haar. Dat is zo makkelijk want jij verteld jou kant van het verhaal en zij kan zich niet verdedigen.
Als ik het zo lees ben je vooral tegen anderen aan het vertellen wat er mis is in je relatie en wordt je daarin gelijk gegeven maar praat je ook met je vrouw en nog veel belangrijker begrijpt ze wat je bedoelt
Ligt het aan haar of ligt het aan jezelf, weet je zelf op dit moment even niet wat je wilt met je leven en lijkt het leven zonder je vrouw nu veel aantrekkelijker omdat je via allerlei chatsessies te horen krijgen dat het allemaal niet aan jou ligt maar aan haar. Dat is zo makkelijk want jij verteld jou kant van het verhaal en zij kan zich niet verdedigen.
vrijdag 8 augustus 2008 om 14:03
dat ik relatie zaken met andere bespreek was voor mij om uit te vinden of ik (te) veel eisen stelde aan mijn relatie. overigens niet alleen met andere vrouwen maar ook met andere mannen. Als je het een vraagt is dat misschien niet doorsnede gemiddels maar zelfde reacties van meerdere personen moeten toch een beeld geven van wat er gebeurd en zou kunnen gebeuren. Mijn vrouw wantrouwd me niet maar wil me niet kwijt, ik ben alles voor haar, maar zij vindt het goed zoals het was, mijn extra vragen en wensen zijn voor haar niet nodig. Ik heb behoefte aan meer en ik krijg steeds meer het idee dat wat ik graag zou willen eigenlijk heel normaal is. De vraag van blijven of gaan houdt me al heel lang bezig en nog steeds. We hebben samen veel maar er mist ook een groot stuk, dat stuk vindt IK ook belangrijk. Overigens hebben we onze problemen aan een relatietherapeut voorgelegd, maar ik zie niet dat dat veel veranderd aan onze relatie, ja ik heb meer sex gekregen, maar ik wil liefde, spontaniteit. Het lijkt nu meer op als ik je dit geef zal je wel tevreden zijn, nu niet meer zeuren. Nogmaals vaak denk ik kies voor de vrouw die je trouwde maar het werkend, maar dan komt ze weer uit de hoek en kan ik niet anders dan denken aan verder gaan. en Dubya ik vindt het vreselijk om haar te moeten kwetsen
vrijdag 8 augustus 2008 om 14:09
ik heb natuurlijk aan mijn vrouw mijn vragen gesteld, ik heb vaak genoeg gevraagd om 'meer' en anders maar meestal met het antwoord 'je hebt genoeg' of 'je bent nooit tevreden'. Zij ziet niet dat het ook anders kan en dat ik het graag anders zie en als er wordt toegegeven (en dat vindt ik persoonlijk verkeerd) dan komt ze weer terug op het oude patroon in zeer korte tijd. Ook na en tijdens de sessies werd dat duidelijk. Ja ze wil me graag houden, maar vindt niet dat ze daar alles voor moet doen. En natuurlijk weet ik dat er twee zijn en zal ook ik moeten aanpassen, maar liefde is iets dat moet zijn en kunnen
vrijdag 8 augustus 2008 om 14:44
quote:ikbendeklutskwijt schreef op 08 augustus 2008 @ 11:32:
Ik ben in contact gekomen met een dame met wie ik erg goed overweg kan en die me op alle punten (en meer als het aan haar ligt) het leven erg naar de zin zou kunnen maken.
Was dit jouw manier om uit te vinden of je teveel eisend bent in je relatie?
Ik hoop dat het je gauw duidelijk wordt wat je tedoen staan!
Ik ben in contact gekomen met een dame met wie ik erg goed overweg kan en die me op alle punten (en meer als het aan haar ligt) het leven erg naar de zin zou kunnen maken.
Was dit jouw manier om uit te vinden of je teveel eisend bent in je relatie?
Ik hoop dat het je gauw duidelijk wordt wat je tedoen staan!
vrijdag 8 augustus 2008 om 14:52
vrijdag 8 augustus 2008 om 15:24
Jij zult zelf moeten beslissen wat je wilt, niemand anders kan dat voor je doen.
Jij kan aangeven wat je mist in een relatie als dat iets is wat zij je niet kan/wil geven moet je zelf beslissen of je er mee verder wilt of niet.
Praat met je vrouw en zorg dat zij heel goed beseft wat je bedoelt/wilt. Heel vaak blijkt dat men langs elkaar heen praat en het dus niet echt duidelijk is wat er nu bedoelt wordt.
Uiteindelijk zullen jullie dan samen de conclusie wellicht trekken dat jij het anders wilt dan zij, dat jullie veel om elkaar geven maar dat het niet genoeg is maar wees daar eerlijk in.
Zoals ik het nu lees, vraag ik me eerlijk gezegd af of zij echt beseft wat er in je om gaat. Ik heb zelf 2 sessies bij relatietherapeut gehad en ik kan niet anders dan concluderen dat we volledig langs elkaar heengepraat hebben en dat hij niet een keer aan mij duidelijk heeft kunnen maken waarom hij er een punt achter wilde zetten, het enige dat hij heeft gedaan is mij verwijten gemaakt en de schuld bij mij neergelegd.
Je verwacht van haar dat ze anders reageert maar wat doe je er zelf aan om verrassend over te komen. Doe zelf de dingen eens op een andere manier en kijk wat er gebeurt neem zelf het initiatief als je wat verandert wil hebben maar zeg niet dat zij moet veranderen want jullie moeten samen veranderen en een van de twee zal daarin de eerste stap moeten zetten en afwachten is altijd makkelijker dan actie ondernemen.
Heb je dat er allemaal niet meer voor over dan moet je er gewoon een punt achter zetten maar leg niet de schuld alleen bij je vrouw.
JIJ bent degene die niet gelukkig is met de situatie en wat doe je er zelf aan om het tij te keren.
Maar ben je nu niet heel erg gecharmeerd van die vrouw die je nu al die aandacht geeft en lijkt daardoor het gras aan de andere kant niet groener en hoe is dat dan na 10 jaar.
Bij mij werd er namelijk ook om het hardst geroepen dat er geen ander was, maar wat blijkt...........
Jij kan aangeven wat je mist in een relatie als dat iets is wat zij je niet kan/wil geven moet je zelf beslissen of je er mee verder wilt of niet.
Praat met je vrouw en zorg dat zij heel goed beseft wat je bedoelt/wilt. Heel vaak blijkt dat men langs elkaar heen praat en het dus niet echt duidelijk is wat er nu bedoelt wordt.
Uiteindelijk zullen jullie dan samen de conclusie wellicht trekken dat jij het anders wilt dan zij, dat jullie veel om elkaar geven maar dat het niet genoeg is maar wees daar eerlijk in.
Zoals ik het nu lees, vraag ik me eerlijk gezegd af of zij echt beseft wat er in je om gaat. Ik heb zelf 2 sessies bij relatietherapeut gehad en ik kan niet anders dan concluderen dat we volledig langs elkaar heengepraat hebben en dat hij niet een keer aan mij duidelijk heeft kunnen maken waarom hij er een punt achter wilde zetten, het enige dat hij heeft gedaan is mij verwijten gemaakt en de schuld bij mij neergelegd.
Je verwacht van haar dat ze anders reageert maar wat doe je er zelf aan om verrassend over te komen. Doe zelf de dingen eens op een andere manier en kijk wat er gebeurt neem zelf het initiatief als je wat verandert wil hebben maar zeg niet dat zij moet veranderen want jullie moeten samen veranderen en een van de twee zal daarin de eerste stap moeten zetten en afwachten is altijd makkelijker dan actie ondernemen.
Heb je dat er allemaal niet meer voor over dan moet je er gewoon een punt achter zetten maar leg niet de schuld alleen bij je vrouw.
JIJ bent degene die niet gelukkig is met de situatie en wat doe je er zelf aan om het tij te keren.
Maar ben je nu niet heel erg gecharmeerd van die vrouw die je nu al die aandacht geeft en lijkt daardoor het gras aan de andere kant niet groener en hoe is dat dan na 10 jaar.
Bij mij werd er namelijk ook om het hardst geroepen dat er geen ander was, maar wat blijkt...........
