Help!

Sinds een kleine 3 maanden heb ik een vriendje. Vriend is sowieso al onzeker over veel dingen, op andere gebieden is hij ronduit arrogant.

Toen we elkaar leerden kennen, heeft het ongeveer 2 weken geduurd voordat we verder gingen dan zoenen. Toen kwam het hoge woord eruit: hij heeft moeite om een erectie te krijgen en houden, waardoor hij onzeker is op dat gebied.
Ik heb aangegeven dat we de tijd zouden nemen en hem geprobeerd zoveel mogelijk gerust te stellen. Diezelfde avond is het gelukt! Beide natuurlijk erg blij, en beide ook wel een beetje trots. We gingen het vaker doen, alleen bleek al snel dat hij liever geen ander standje doet, omdat dat in het verleden wel eens problemen opleverde. Wellicht dat het na een tijdje wel zou kunnen, dat kwamen we een soort van overeen. Maar we zijn nu bijna aangekomen bij het 3 maanden punt, en het is niet veranderd. Hij moet zich compleet focussen, het voorspel voor hem moet op een bepaalde manier, en bij het penetreren moet ik eigenlijk geen geluid maken..want dat windt hem op en komt hij (letterlijk) binnen seconden klaar. Voorspel richting mij is minimaal, omdat hij zo druk bezig is met focussen. Dit resulteerde een keer in het feit dat ik er nog niet klaar voor was, en hij zich nog onzekerder voelde omdat “Hij me dus niet opwindt”.. Dat klopt dus ook, want hij doet niets.. op een gegeven moment begon hij met mijn handen vast te houden, zodat ik niets kon doen.. maar ja, dan kan ik dus mezelf ook niet opwinden..
Als ik mezelf kan opwinden, lukt het me om er klaar voor te zijn..maar klaarkomen krijg ik de tijd niet voor, want hij komt klaar na een aantal keer in-en-uit gaan bij me.
Zodra hij klaargekomen is, “rukt” hij zichzelf uit me... het is niet voorzichtig/langzaam terugtrekken, maar echt eruit rukken. Alsof hij in brand staat ofzo. Hij zegt dat het dusdanig gevoelig is, dat hij niet anders kan. Als ik hem probeer “in me te houden” door mijn benen om hem heen te doen, voelt hij vrijwel direct paniek opkomen.
Wanneer het hem een keer niet lukt, is hij te gefrustreerd/onzeker om ook maar “iets” te doen..Lees: ik lig daar dan dus te balen, want hij doet niets om mij dan alsnog te bevredigen.

Conclusie: de sex is bijna niets..hij wil wel, maar voor mij is het bijna een therapie-sessie om hem maar te laten klaarkomen en ikzelf schiet er eigenlijk helemaal niets mee op...ik word niet bevredigd.

Voor mij is dit de eerste keer dat ik een relatie heb met iemand die dusdanig onzeker is en ik begin er echt moeite mee te krijgen. In eerdere relaties kon ik meerdere keren achter elkaar sex hebben, dus ik weet dat ik zeker wel op te winden ben. (Dat ik niet klaarkom door sex is een tweede, maar er werd in elk geval wel moeite gedaan om mij te laten genieten)

Ik vind het ontzettend lastig om dit te bespreken met hem, juist omdat hij al zo onzeker is. Nu maakte ik gister ook nog de fout door niet te bevestigen op zijn statement dat hij “enorm” is...(hij is niet klein, maar zeker niet enorm)..
Hij is er ook van overtuigd dat hij me “behoorlijk aanpakt” als we sex hebben, (terwijl ik meer zoiets heb van: dit is het??!!.. Ben anders gewend, laten we het daar maar op houden), maar ook dat kan ik niet bevestigen...

Iemand tips?! Hij is echt leuk, mooi, schattig etc..maar juist omdat we nogmaar zo kort samen zijn zou het vuurwerk moeten zijn, terwijl ik eigenlijk moet bekennen dat ik het wel prima vind als we géén sex hebben...

thinnermaaktvuur schreef: ↑

06-08-2018 20:48

Zoiets. Ik kan me herinneren dat de eerste keer klaarkomen in een vrouw best een raar gevoel gaf, alsof ik een soort van controle verloor. Maar het heeft me/ons er niet van weerhouden het diezelfde dag nog 5 x te doen (en die dag erna ook enz. enz.). Eerlijk gezegd konden we dan ook al vrij snel lachen om al die onhandige situaties die je krijgt met wat meer experimentele standjes (zoals reversed piledriver). Ik heb overigens wel enige focus nodig, als vrouwlief ineens over de planning van morgen begint is het wel lastiger !

Reversed piledriver..? die moet ik opzoeken!!
Ja eerste keer samen kan best awkward zijn...maar lijkt mij juist motivatie...

Nogmaals dank jullie wel, jullie bevestigen mijn onderbuik gevoel.. ik zie er zó tegenop om hem het slechte nieuws te vertellen, ben er bijna ziek van..

Oops, heul lang geleden!

Kort samengevat: heb het inderdaad uitgemaakt, heel blij weer!

Hij wat minder..was allemaal mijn schuld, ik zou nooit gelukkig worden, draait allemaal om mij alleen, BLA! Al met al, door zijn reactie had ik genoeg bevestiging voor mezelf dat ik de juiste beslissing nam! Next...!

Dank jullie wel allemaal!