Seks
alle pijlers
Mijn vriend trekt zich af, hoe gaan jullie ermee om?
maandag 3 juni 2019 01:34
Oké, ik zit met een probleem en ik weet niet hoe ik ermee moet dealen.
Mijn vriend trekt zichzelf af en ik heb daar vreselijk veel moeite mee. Ik weet dat mensen dit doen en het is hun eigen lichaam.
Ik snap niet zo heel goed waarom. Misschien omdat ik zelf zowat niet masturbeer want het doet me niets, vind het niet lekker. Ik heb meer zin in seks dan hem altijd en hij wijst me dus ook weleens af. Maar hij trekt zichzelf soms dan vervolgens wel af stiekem. Dit is niet altijd samen met het eerste stukje.
Eigenlijk wil ik het hem ook niet ontnemen maar ik voel me hierdoor afgewezen op elke manier. Hij heeft dan ook dagen geen zin meer in mij en ook qua liefde tonen is het allemaal op een laag pitje gezet.
Ik (28) wil het intieme samen delen, ik kan er ook pas sinds ik hem ken van genieten (2jaar). Terwijl hij (27) al heel heel veel meiden voor mij heeft gehad.
Misschien is het allemaal jaloezie, geen idee. Angst dat hij het zelf doen lekkerder vindt dan dat ik het doe, maybe. Erover praten lukt niet echt want dan wordt hij boos. Terwijl ik al zeg dat het mijn eigen kronkel is. Neem ik aan.
Dus mijn vraag.. hoe dealen jullie ermee dat je partner zichzelf aftrekt terwijl je het er niet mee eens bent?
We willen ook gaan samenwonen maar dit is 1 van de dingen wat me tegen houdt. Ik trek het echt niet. En dat vind ik best erg, want hij is niet mijn bezit. Al zal ik graag hebben dat hij liever altijd seks met mij wilt ^^.
Mijn vriend trekt zichzelf af en ik heb daar vreselijk veel moeite mee. Ik weet dat mensen dit doen en het is hun eigen lichaam.
Ik snap niet zo heel goed waarom. Misschien omdat ik zelf zowat niet masturbeer want het doet me niets, vind het niet lekker. Ik heb meer zin in seks dan hem altijd en hij wijst me dus ook weleens af. Maar hij trekt zichzelf soms dan vervolgens wel af stiekem. Dit is niet altijd samen met het eerste stukje.
Eigenlijk wil ik het hem ook niet ontnemen maar ik voel me hierdoor afgewezen op elke manier. Hij heeft dan ook dagen geen zin meer in mij en ook qua liefde tonen is het allemaal op een laag pitje gezet.
Ik (28) wil het intieme samen delen, ik kan er ook pas sinds ik hem ken van genieten (2jaar). Terwijl hij (27) al heel heel veel meiden voor mij heeft gehad.
Misschien is het allemaal jaloezie, geen idee. Angst dat hij het zelf doen lekkerder vindt dan dat ik het doe, maybe. Erover praten lukt niet echt want dan wordt hij boos. Terwijl ik al zeg dat het mijn eigen kronkel is. Neem ik aan.
Dus mijn vraag.. hoe dealen jullie ermee dat je partner zichzelf aftrekt terwijl je het er niet mee eens bent?
We willen ook gaan samenwonen maar dit is 1 van de dingen wat me tegen houdt. Ik trek het echt niet. En dat vind ik best erg, want hij is niet mijn bezit. Al zal ik graag hebben dat hij liever altijd seks met mij wilt ^^.
maandag 3 juni 2019 14:22
Omdat ik er nog wel een goede toekomst in zag en dat dat kon veranderen. En dat is het zeker. Hij probeert het wel. Alleen hij kan niet in alles veranderen en dat wil ik ook niet. Want dan is hij niet de persoon meer op wie ik ben gevallen.
Nu zou het nog een toekomst kunnen worden misschien maar dat vergt wel veel inspanning en moeite en tijd.
maandag 3 juni 2019 14:28
Dat klopt. Maar ik kon moeilijk een topic openen met heel onze relatie verhaal terwijl dat niet mijn vraag wasDreamer schreef: ↑03-06-2019 13:24Dat is dan ook door de meesten hier genoemd hoor, alleen jij focust je eerst op alleen zijn masturbatie. Vervolgens blijkt er vanalles mis te zijn in de communicatie en omgang met elkaar. Dat jij last hebt van zijn masturbatie is een symptoom, want in een fijne relatie had je er niet wakker van gelegen. Dan had jij je ook niet afgewezen gevoeld. Dan had hij, als hij geen zin had in seks maar wel een orgasme, nooit aan jou gevraagd of jij het even kon doen. Echt.. rode vlaggen en alarmbellen.
. En ik weet ook niet of deze relatie staande houdt. Ik weet niet of we nog een maand, een jaar of 0 jaar bij elkaar zijn. Weet ik niet. Maar zoals ik het nu zie en voel wil ik en hij ook er moeite voor doen en aan ons werken. Dus ik probeer hiermee te dealen. Hieronder geeft iemand ook een reactie met dat hij me dus wel echt afwijst. Uit eindelijk is mijn partner de enigste die mij het echte antwoord daarop kan geven. Maar daarmee wil ik het iets meer eerst een plaatsje hebben gegeven omdat het anders verkeerd overkomt. En ik vind het nu nog erger dan eerder voordat er van alles was voorgevallen. Maar al met al, vond ik het toen ook al niet leuk maar deed hij het alleen thuis en niet wanneer we samen waren.
maandag 3 juni 2019 14:33
Ja dat snap ik wel. Bij de 1 klikt het gewoon goed en loopt alles soepel en met de ander botst het gewoon steeds. De 2e optie heb ik.Dreamer schreef: ↑03-06-2019 13:29Mijn ervaring is dan weer dat je zelf ook ineens een stuk minder moeilijk blijkt te zijn, bij een andere man. Echt hoor, het is een wisselwerking. Het feit dat jij ook zegt "hij maakt ruzie", dat doe je ook samen. Oké, hij wordt boos, kennelijk, maar hoe reageer jij? Het is toch een zekere dynamiek en sommige dingen raken een gewoonte.
En een relatie met iemand met 'vele nadelen'..ppf.. daar moet dan toch wel heel veel tegenover staan. Je relatie klinkt als werken, niet als ontspannen.
Normaal gesproken zeg ik ook altijd ruzie maak je samen. Het ligt aan beide partijen. Ik heb nooit ruzie alleen steeds met hem. Hij heeft met iedereen ruzie. En is mede daardoor ook zijn vrienden kwijt geraakt.
Maar nu in deze tijd maak ik terug ruzie. Nu maken we samen ruzie. Omdat ik me lang genoeg heb ingehouden en ik er ook mag wezen. Een relatie is voor ons beide niet alleen voor hem en dat wordt nu ook duidelijker. Ik ben ook met mezelf bezig dus om aan mezelf te werken. Voor mezelf opkomen enzo.
Onze relatie is inderdaad soms zwaar maar de leuke en goeie momenten wegen dat toch weer goed af. Als dat een beetje logisch klinkt
.
maandag 3 juni 2019 14:40
Hij is 1 van de weinige die dat daadwerkelijk niet zegt. Hij is dus ook de enigste die me vaak genoeg ziet en spreekt om dat te kunnen zeggen. Ik ben een heel lief en aardig persoon. Ik doe vrij veel voor andere (soms eigen wil soms omdat ik geen nee durf te zeggen). Maar de meeste mensen haken snel af wanneer het is te somber of lastig wordt is mijn ervaring. Ik laat daardoor bijna geen mensen meer toe want ze willen toch niet horen dat het slecht me je gaat of juist goed met je gaat.
We versterken elkaar op beide punten. Positief en negatief. Jammer genoeg waar. Ik was voordat ik hem kende depressief en erg ongelukkig. Nooit gelukkig daarvoor geweest ook. Weleens happy maar dat was het ook. Sinds ik hem ken voel ik me daadwerkelijk ook weleens gelukkig. In de goeie tijden erg gelukkig, slechtere tijden minder. In die zin heeft hij mij positief versterkt en ik bij hem terug.
maandag 3 juni 2019 14:45
Bedankt voor de tip. Ik probeer nu ook duidelijk mijn grenzen aan te geven. Hij gaat proberen meer naar mij te luisteren. Bij ons werken veel dingen niet standaard en moeten we er aan werken.Dreamer schreef: ↑03-06-2019 13:42Santana
Wat ik hier zie is dat je vooral redenen blijft zoeken, waarvoor je bij elkaar wilt blijven. En dat kan en mag, uiteraard. Ik hoop dat het je brengt wat je zoekt. Misschien is het handig nu voor jezelf op te schrijven wat je nooit zou willen pikken. Wat je grens is. En zorg dat je daar ook niet overheen gaat, ook al doet hij nog zo z'n best om het goed te maken. Geef ook aan als hij bij die grens in de buurt komt.
Hoewel velen hier een problematische relatie zien, zie jij een relatie, met wat probleempjes, waar best mee te leven en aan te werken valt. Als je er middenin zit, voelt het vaak ook anders. Zoals je al zei: hij is ook leuk. En zolang dat leuk genoeg is, is het genoeg. Als je je er maar niet aan vastklampt en z'n vele nadelen teveel wegwuift. Een keer is het genoeg.
Bewaak jezelf.
Nogmaals: succes
Er zullen heus wel wat problemen blijven bestaan maar dat vind ik niet erg. En hij ook niet. Zolang het maar goed en lekker loopt. Maar dat is het nu momenteel dus ook niet, daarom had ik ook deze topic geopend
.
maandag 3 juni 2019 14:58
Bedankt voor je reactie. Gelukkig hebben we alsnog wel seks en daarom denk ik soms ook dat ik me aanstel. Al zou ik nog steeds mijn partner erboven kiezen dan mijn eigen hand.JuriaanB schreef: ↑03-06-2019 13:47ik zie het als volgt. Door allerlei oorzaken loopt jullie relatie niet lekker, en gezien de info die je geeft is dat waarschijnlijk structureel en onoplosbaar. Jullie voelen dit beiden aan. Dát is de reden dat hij geen seks met jou wil. Hij wil geen seks met een partner met wie de relatie slecht is. Het is eigenlijk veel opvallender dat jij in die complexe en moeizame situatie wél seks met hem wilt.
Omdat hij als man nu eenmaal om de paar dagen zijn zaad kwijt moet masturbeert hij. En in tegenstelling tot sommige medeforummers vind ik dat wel degelijk seks (je doet iets seksueels waarbij je kijkt naar of denkt over seks, hoe seksueel wil je het hebben?).
Conclusie: hij wil in deze situatie liever seks met zichzelf en porno, dan met jou. En na een orgasme is zijn zin in seks weer even op de achtergrond en heeft hij een dag of een paar dagen geen zin meer in seks met jou (of zichzelf). Hij wijst jou dus inderdaad af en dat is pijnlijk. Maar dat is niet de grond van het probleem, het is een gevolg van het probeem en dat is dat jullie relatie blijkbaar aan alle kanten dusdanig rammelt dat je het beste kunt stoppen.
Wees overigens maar blij dat hij liever masturbeert dan jou te gebruiken om zijn zak te legen, dát zou eigenlijk nog pijnlijker zijn.
Masturberen vind ik ook bij seks horen, ben blij dat iemand het toch nog met mee eens is daarin. Maar daarom probeer ik toch altijd wel. Ik probeer toch zowat we beide beetje onze zin krijgen en het ook plezierig hebben behaald (dan in de seks bedoel ik). Dat is gelukkig nu ook wederzijds, in het verleden was dat dus niet zo. Was het alleen maar voor hem. Maar daarom denk ik ook niet dat ik een hoger libido heb dan hem. Ik wil gewoon met hem en hij tja... zegt liever wel met mij altijd te willen. Maar in het praktijk vind hij zijn hand en porno toch soms aantrekkelijker. En ergens kan ik het we snappen. Minder gedoe, je hoeft alleen voor jezelf wat te doen, geen rekening houden met de ander wat die lekker vindt. En als de relatie al niet helemaal lekker loopt..
Persoonlijk doe ik dan juist mee moeite voor hem en zoek hem op. Hij blijkbaar zijn hand en porno..
maandag 3 juni 2019 15:01
Alfa mannetje..Abundance-of-Freedom schreef: ↑03-06-2019 13:48Dus als jij nee zegt ontaard dat in een flinke ruzie? Dit moet je toch niet willen?
Tegenspreken doe ik meestal dan een later moment wanneer het rustig weer is. Dan kan hij wel wat luisteren, in dat hete moment niet. Maar lekker even kunnen ruzie maken kan niet echt nee. Alleen via de mobiel kan het, geen idee waarom.
maandag 3 juni 2019 15:06
Ik denk zelf ook wel dat dat aardig de reden is waarom ik er zo een problemen mee heb. Thuis dan. Wanneer we samen zijn, vind ik het niet kunnen. Vooral niet als we maar 1 of 2 dagen samen zijn. Maar met die instelling maak ik het mezelf ontzettend moeilijk want ik kan het hem niet verbieden. Ik zou alleen willen dat hij mij verkoos boven zijn hand en porno.ExploreTheWorld schreef: ↑03-06-2019 14:04De relatie die jij beschrijft met je vriend klinkt als enorm energieslurpend. Jullie zijn net een jaar een stel en dan al zoveel gedoe, ruzie, niet jezelf kunnen zijn, bang zijn om een ruzie uit te lokken wanneer je over je eigen gevoelens/twijfels wilt praten. Is er überhaupt nog sprake van het positieve in elkaar naar boven halen, samen leuke dingen doen, ontspanning?
Ik heb absoluut geen problemen met het masturbatiegedrag van mijn vriend. Sterker nog, we vertellen elkaar weleens dat we het gaan doen of net hebben gedaan (wonen niet samen) voor we gaan slapen. En soms als we elkaar die dag gaan zien, trekt m'n vriend zich daarvoor even snel af zodat hij langer door kan gaan met de seks als we een paar uur later samen zijn. Tijdens de seks samen masturberen of juist samen ervoor zorgen dat hij of ik klaar kom(t) is ons ook niet vreemd.
Masturberen kán onderdeel zijn van seks maar is vooral lichamelijke ontspanning en ontlading. Maar als je opgegroeid bent met het idee dat masturberen niet hoort of seks in het algemeen 'vies' is, kan dat een reden zijn waarom je zo'n moeite hebt met het feit dat jouw vriend zich aftrekt. Het klinkt alsof je jouw eigen seksualiteit nog moet ontwikkelen en je eigen normen en waarden op het gebied van seks moet vormen.
We hebben ook nog wel leuke momenten. Al zijn die op het moment wat minder geweest. Elke relatie heeft pieken en dalen. Wij hebben die alleen nog meer en heftiger. Maar zolang we nog steeds ook fun hebben en het gezellig hebben met elkaar en wij dit willen..
maandag 3 juni 2019 15:10
Dat allemaal. Hij is verbaal heel mondig, scheld en dreigt heel snel. Schreeuwt ook meteen waardoor ik door mijn verleden vrij snel kleineer. Soms laat ik me niet meteen beetpakken door dat en schreeuw ik terug. Wanneer het te ver gaat en ik mijn controle verlies begin ik met de deuren te smijten. Dan moeten we ook echt uit de situatie stappen voordat het nog te later is. We proberen dit nu ook te verkomen en dat is al een keer gelukt.Abundance-of-Freedom schreef: ↑03-06-2019 14:22Hoe gaat zo'n flinke ruzie dan TO, schreeuwen, schelden, met dingen gooien, deuren smijten, dreigementen?
Hij geeft dus ook toe uiteindelijk?
maandag 3 juni 2019 15:26
triest, heel triestSantana schreef: ↑03-06-2019 15:10Dat allemaal. Hij is verbaal heel mondig, scheld en dreigt heel snel. Schreeuwt ook meteen waardoor ik door mijn verleden vrij snel kleineer. Soms laat ik me niet meteen beetpakken door dat en schreeuw ik terug. Wanneer het te ver gaat en ik mijn controle verlies begin ik met de deuren te smijten. Dan moeten we ook echt uit de situatie stappen voordat het nog te later is. We proberen dit nu ook te verkomen en dat is al een keer gelukt.
maandag 3 juni 2019 15:33
maandag 3 juni 2019 15:33
Dit is echt niet normaal hoor. Het is niet normaal dat je moet proberen te voorkomen dat er geschreeuwd, gescholden, gedreigd en gekleineerd wordt. In een goede relatie zou dat al een behoorlijke crisis zijn als het een keer zou voorkomen. Maar als dit een patroon is en jullie alle zeilen moeten bijzetten om het te voorkomen dan is er iets heel erg grondig mis in jullie relatie en echt hoog tijd er een punt achter te zetten. Dit zal nooit verbeteren, echt niet.Santana schreef: ↑03-06-2019 15:10Hij is verbaal heel mondig, scheld en dreigt heel snel. Schreeuwt ook meteen waardoor ik door mijn verleden vrij snel kleineer. Soms laat ik me niet meteen beetpakken door dat en schreeuw ik terug. Wanneer het te ver gaat en ik mijn controle verlies begin ik met de deuren te smijten. Dan moeten we ook echt uit de situatie stappen voordat het nog te later is. We proberen dit nu ook te verkomen en dat is al een keer gelukt.
maandag 3 juni 2019 15:50
@Jest. Ik kom hier advies vragen omdat ik ergens mee zit en het uit mijn kop wil hebben. Ik wilde weten hoe andere ermee omgaan. En of het persoonlijk is of niet. Ik ben half verder want de meeste vinden het niet erg dat zij worden afgewezen en hun partner solo gaat.
@ExploreTheWorld. Sorry dat wist ik niet. Had ik inderdaad anders kunnen doen. Ik weet nu hoe. Bedankt. Zou ik de berichten moeten aanpassen denk je?
@JuriaanB. Dit gebeurt best vaak jammer genoeg. Dat proberen we nu ook te verbreken. Of dat gaat lukken merken we met de tijd. En anders zal deze relatie uit eindelijk beëindigd worden.
Ik kom van een school af waar dit vrij normaal was. Ik ben zo opgegroeid en weet ook niet veel beter. Thuis situatie was qua dominantie hetzelfde.
Dat zegt wel niet dat ik het allemaal maar hoef te pikken maar mijn grenzen liggen wel iets hoger daardoor en ik schrik minder snel. A
@ExploreTheWorld. Sorry dat wist ik niet. Had ik inderdaad anders kunnen doen. Ik weet nu hoe. Bedankt. Zou ik de berichten moeten aanpassen denk je?
@JuriaanB. Dit gebeurt best vaak jammer genoeg. Dat proberen we nu ook te verbreken. Of dat gaat lukken merken we met de tijd. En anders zal deze relatie uit eindelijk beëindigd worden.
Ik kom van een school af waar dit vrij normaal was. Ik ben zo opgegroeid en weet ook niet veel beter. Thuis situatie was qua dominantie hetzelfde.
Dat zegt wel niet dat ik het allemaal maar hoef te pikken maar mijn grenzen liggen wel iets hoger daardoor en ik schrik minder snel. A
maandag 3 juni 2019 15:51
Idd echt abnormaal, dit hoort zeker niet thuis in een gezonde relatie.
Wordt hij ook fysiek TO, je beetpakken, duwen enz.?
maandag 3 juni 2019 16:01
@Abundance-of-Freedom. Hij heeft me in het verleden drie keer pijn gedaan. Van iets heel kleins na iets groter en groter (blauw oog). Voor de laatste heb ik ook aangifte gedaan. Hij weet dat ik het gerust zo weer doe nu. Hij heeft me daarna ook nooit meer aangeraakt. Hij heeft zijn excuses ervoor aangeboden en hij heeft er echt spijt van en heeft het er nog steeds moeilijk mee.
Vroeger ben ik al mishandeld geweest door mijn moeder, wil ik niet nog eens meemaken.
Vroeger ben ik al mishandeld geweest door mijn moeder, wil ik niet nog eens meemaken.
maandag 3 juni 2019 16:19
Wat begon als een vraag over masturbatie blijkt eigenlijk over iets heel anders en veel wezenlijkers te gaan.
Opgroeien in een situatie waarin zowel op school als thuis verbaal en fysiek geweld veelvuldig voorkomt (een onveilige situatie dus) blijkt vaak een voorbode van relaties waarin dit ook geldt. Zo blijft dit patroon vaak generaties lang gehandhaafd. Maar het feit dat je eraan gewend bent en er niet meer van schrikt betekent niet dat het normaal is en dat het je geen schade berokkent en je geluk in de weg staat. Ik hoop dat je het patroon kunt doorbreken.
Je vertelt ook pas laat in het topic en passant dat je autistisch bent, wat het nog lastiger maakt om met mensen om te gaan die dergelijk destructief gedrag vertonen. Is dit een officieel vastgestelde diagnose, of ben je zelf tot die conclusie gekomen?
Opgroeien in een situatie waarin zowel op school als thuis verbaal en fysiek geweld veelvuldig voorkomt (een onveilige situatie dus) blijkt vaak een voorbode van relaties waarin dit ook geldt. Zo blijft dit patroon vaak generaties lang gehandhaafd. Maar het feit dat je eraan gewend bent en er niet meer van schrikt betekent niet dat het normaal is en dat het je geen schade berokkent en je geluk in de weg staat. Ik hoop dat je het patroon kunt doorbreken.
Je vertelt ook pas laat in het topic en passant dat je autistisch bent, wat het nog lastiger maakt om met mensen om te gaan die dergelijk destructief gedrag vertonen. Is dit een officieel vastgestelde diagnose, of ben je zelf tot die conclusie gekomen?
anoniem_382662 wijzigde dit bericht op 03-06-2019 16:21
5.57% gewijzigd
maandag 3 juni 2019 16:20
Wanneer je zoiets meteen zegt zeggen mensen eigenlijk altijd al meteen dat je het moet uitmaken. Ik geloof ook niet snel dat mensen kunnen veranderen en dat heb ik toen ook tegen hem gezegd. Maar hij heeft me nooit meer daarna lichamelijk pijn gedaan. Dat waren ook de keren dat ik heftig tegen hem in ging.
maandag 3 juni 2019 16:30
@JuriaanB. Dit is een vastgesteld diagnose. Die heb ik al vanaf mijn 8e.
Mijn leven is zo lang en zoveel en alles is een reactie op elkaar. Is erg moeilijk om dat in je vraag omschrijving erbij te zetten. Ook erg veel. Dat ik überhaupt zo'n jongen accepteer en ermee uit hou. Vele zeggen ook dat zij dat niet zouden kunnen. En hij vind zichzelf moeilijk. Maar ik vind hem niet moeilijk. Ik begrijp hem vaak juist heel goed. Zijn gedrag, ja hij doet soms moeilijk. Dat is wat anders. Vele dingen van mij naar hem gaan ook automatisch. Want dat is wie en wat ik ben.
Alleen ik moet wel mijn grenzen aangeven. Want het is al vaak te ver gegaan.
Mijn leven is zo lang en zoveel en alles is een reactie op elkaar. Is erg moeilijk om dat in je vraag omschrijving erbij te zetten
. Ook erg veel. Dat ik überhaupt zo'n jongen accepteer en ermee uit hou. Vele zeggen ook dat zij dat niet zouden kunnen. En hij vind zichzelf moeilijk. Maar ik vind hem niet moeilijk. Ik begrijp hem vaak juist heel goed. Zijn gedrag, ja hij doet soms moeilijk. Dat is wat anders. Vele dingen van mij naar hem gaan ook automatisch. Want dat is wie en wat ik ben. Alleen ik moet wel mijn grenzen aangeven. Want het is al vaak te ver gegaan.
maandag 3 juni 2019 16:42
Ik snap dat je (deels) begrip hebt voor zijn en je eigen gedrag, en dat je zijn en jouw gedrag verdedigt, maar toch is het geen gezonde en plezierige situatie. Door altijd maar begrip te hebben en te denken aan de dingen die wel goed gaan maak je de rottige dingen in je hoofd kleiner en behapbaar, maar dat zijn ze in de praktijk niet. Zo blijft de situatie hetzelfde en verandert er niks.
Het is jammer dat je je druk maakt over aftrekken, terwijl je je beter druk kunt maken over de situatie waarin je verkeert en de vraag of je die wilt laten voortduren tot aan je dood (ik zet het even zwaar neer, maar zo kan het wel uitpakken). Want als jij "zo bent" en hij "zo is" dan kun je wel begrip hebben, maar daarmee verandert er nog niks aan de situatie en het patroon waarin je zit. Samenwonen zal het allemaal nog verergeren.
Heb je trouwens begeleiding bij je autisme? Woon je bijvoorbeeld zelfstandig, maar krijg je wel begeleiding?
Het is jammer dat je je druk maakt over aftrekken, terwijl je je beter druk kunt maken over de situatie waarin je verkeert en de vraag of je die wilt laten voortduren tot aan je dood (ik zet het even zwaar neer, maar zo kan het wel uitpakken). Want als jij "zo bent" en hij "zo is" dan kun je wel begrip hebben, maar daarmee verandert er nog niks aan de situatie en het patroon waarin je zit. Samenwonen zal het allemaal nog verergeren.
Heb je trouwens begeleiding bij je autisme? Woon je bijvoorbeeld zelfstandig, maar krijg je wel begeleiding?
maandag 3 juni 2019 17:01
