Seks
alle pijlers
Minnaar deel 14
zondag 6 maart 2011 om 20:18
Kunnen jullie een minnaar hebben zonder er verliefd op te worden? Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo'n man, je hechten.
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
zondag 24 april 2011 om 17:47
quote:catootje71 schreef op 24 april 2011 @ 16:15:
Suzanne,waarom noem je je nummer2 niet gewoon sv of minnaar hier?
Praat makkelijker vind ik.
Het is hier altijd minnaar of sv geweest,ik kan niet wennen aan die nummers,sorry.
Is dat niet gewoon semantisch?
en een sv was het niet ;0)
Maar aamgezien hij in die rol uit beeld is zal ik het er ook weinig meer over hebben hier, scheelt jou weer voor jou
Suzanne,waarom noem je je nummer2 niet gewoon sv of minnaar hier?
Praat makkelijker vind ik.
Het is hier altijd minnaar of sv geweest,ik kan niet wennen aan die nummers,sorry.
Is dat niet gewoon semantisch?
en een sv was het niet ;0)
Maar aamgezien hij in die rol uit beeld is zal ik het er ook weinig meer over hebben hier, scheelt jou weer voor jou
Je bent zelf een theepot
zondag 24 april 2011 om 19:13
quote:bkstr schreef op 24 april 2011 @ 17:08:
catootje: helemaal met je eensch
ik vond sv of minnaar de lading prima dekken (moest al wennen aan minnaar na sv )
edit: catootje; heerlijk ja dat libido. Sucks alleen dat er niemand is om het mee te delen!Ik heb het zelfde probleem,misschien moeten we het samen delen
catootje: helemaal met je eensch
ik vond sv of minnaar de lading prima dekken (moest al wennen aan minnaar na sv )
edit: catootje; heerlijk ja dat libido. Sucks alleen dat er niemand is om het mee te delen!Ik heb het zelfde probleem,misschien moeten we het samen delen
zondag 24 april 2011 om 19:49
1. Hielden jullie je aan de regels van het spel die er gemaakt werden qua contact enzo? Ja en nee, we hadden wel wat regels maar gingen daar zelf keer op keer overheen.
-2 wat zijn regels qua contact als jullie zelf in een relatie zitten (geheim/niet geheime minnaar)
De enige regel die we nu hebben, is dat we het niet verder vertellen dan aan de 2 mensen die het nu weten
3. zijn er dingen die jullie niet doen met minnaar om de afstand te bewaren? (qua sex, qua samen dingen doen)
Er is er nu nog 1, en dat is een weekend weg samen..
4. ooit geheime minnaar gehad van wie je de vrouw bleek te kennen? Ja kende haar al voor hij mijn minnaar werd
5. sex in echtelijk bed (van wie dan ook)? Nee
-2 wat zijn regels qua contact als jullie zelf in een relatie zitten (geheim/niet geheime minnaar)
De enige regel die we nu hebben, is dat we het niet verder vertellen dan aan de 2 mensen die het nu weten
3. zijn er dingen die jullie niet doen met minnaar om de afstand te bewaren? (qua sex, qua samen dingen doen)
Er is er nu nog 1, en dat is een weekend weg samen..
4. ooit geheime minnaar gehad van wie je de vrouw bleek te kennen? Ja kende haar al voor hij mijn minnaar werd
5. sex in echtelijk bed (van wie dan ook)? Nee
zondag 24 april 2011 om 22:32
quote:stewardess schreef op 24 april 2011 @ 19:58:
@ Bkstr, het was heerlijk!
@SuzanneSuus, ik ben nu thuis en lees je post eens wat beter . Heb jij echt zo vaak gebonden mannen gedate?
Ja, eigenlijk wel. Ik was nooit zo op zoek naar een vast iets tussen mijn relaties in en ongebonden vond ik altijd zo claimerig.
Misschien hield ik het zo af? Bindingsangst?
Als ik zo snel tel: 5 waarbij het wat langer duurde dan 1-2 x.
Van huidig lief was ik ook lang de minnares maar in een andere setting dan normaal zeg maar. (geen details ivm mogelijke herkenbaarheid), nu we openlijk een stel zijn komt er veel op ons pad. Enorm wennen, zoeken, kop stoten etc.
Ben het duidelijk ontwend, serieus. Wil aan de ene kant de erkenning, aan de andere kant hoef ik niet zoveel.
Suus
@ Bkstr, het was heerlijk!
@SuzanneSuus, ik ben nu thuis en lees je post eens wat beter . Heb jij echt zo vaak gebonden mannen gedate?
Ja, eigenlijk wel. Ik was nooit zo op zoek naar een vast iets tussen mijn relaties in en ongebonden vond ik altijd zo claimerig.
Misschien hield ik het zo af? Bindingsangst?
Als ik zo snel tel: 5 waarbij het wat langer duurde dan 1-2 x.
Van huidig lief was ik ook lang de minnares maar in een andere setting dan normaal zeg maar. (geen details ivm mogelijke herkenbaarheid), nu we openlijk een stel zijn komt er veel op ons pad. Enorm wennen, zoeken, kop stoten etc.
Ben het duidelijk ontwend, serieus. Wil aan de ene kant de erkenning, aan de andere kant hoef ik niet zoveel.
Suus
Je bent zelf een theepot
zondag 24 april 2011 om 22:36
[quote]Sensual_D schreef op 24 april 2011 @ 19:49:
De enige regel die we nu hebben, is dat we het niet verder vertellen dan aan de 2 mensen die het nu weten
En zijn jullie niet bang dat het via deze mensen uitkomt?
4. ooit geheime minnaar gehad van wie je de vrouw bleek te kennen? Ja kende haar al voor hij mijn minnaar werd
En dat is geen punt? Vond dat zelf een dikke no. (om maar ergens een grens te trekken)
De enige regel die we nu hebben, is dat we het niet verder vertellen dan aan de 2 mensen die het nu weten
En zijn jullie niet bang dat het via deze mensen uitkomt?
4. ooit geheime minnaar gehad van wie je de vrouw bleek te kennen? Ja kende haar al voor hij mijn minnaar werd
En dat is geen punt? Vond dat zelf een dikke no. (om maar ergens een grens te trekken)
Je bent zelf een theepot
zondag 24 april 2011 om 23:42
@ Suus
Nee, de mensen die het weten vertrouwen we, via hen zal het niet uitkomen. 1 ervan had het al geopperd voor het uberhaubt aan de orde was.. Toch nog een jaar gewacht voor we het haar hebben verteld.
Wat betreft het kennen van de vrouw van mijn minnaar.
Op zich geen punt. Vond de eerste keren dat ik haar zag erna wel wat vreemd, en minnaar kent mijn nr1 ook. .. We zijn geen vriendenstel.. meer een vriendschap tussen minnaar en mijzelf waardoor we meestal de dingen die we doen, alleen doen zonder nrs1, die daar overigens wel van af weten..
Nee, de mensen die het weten vertrouwen we, via hen zal het niet uitkomen. 1 ervan had het al geopperd voor het uberhaubt aan de orde was.. Toch nog een jaar gewacht voor we het haar hebben verteld.
Wat betreft het kennen van de vrouw van mijn minnaar.
Op zich geen punt. Vond de eerste keren dat ik haar zag erna wel wat vreemd, en minnaar kent mijn nr1 ook. .. We zijn geen vriendenstel.. meer een vriendschap tussen minnaar en mijzelf waardoor we meestal de dingen die we doen, alleen doen zonder nrs1, die daar overigens wel van af weten..
dinsdag 26 april 2011 om 19:43
hoe was eenieders paasweekend? Net zo zonnig als hier, rondom landhuis Bkstr? Ik heb 2 leuke dagen gehad, met als mineurtje een aantal afhakende vrienden ertussen, maar verder heerlijk in de zon gegeten, gedronken en gekletst.
Geen minnaarnieuws, what else is new, maar joekeltjedruk op het werk, dus genoeg te doen
Geen minnaarnieuws, what else is new, maar joekeltjedruk op het werk, dus genoeg te doen
dinsdag 26 april 2011 om 20:29
Genoeg afleiding dus Bkstr? Heb je hem nog wel weer gesproken?
Doet me denken aan mijn vorige single-tijd. Man o man wat een ingewikkelde kerels liep ik tegen het lijf:o)
- een lieve ADHD'er aan de pillen met dfaardoor sexproblemen
- een hengst die me iets te hengstig was
- een leuke vent die al snel van alles wilde, samenwonen, nog een kind, aarrggghhhh
- een erg goede mailer die IRL een mega-creep bleek te zijn
(daarom, Stew, verviel ik denk ik makkelijk in de minnaressenrol)
Ik had echt heel lang nodig om tot rust te komen,kon niet tegen ingewikkelde mannen om me heen. Had niet de energie om geduld op te brengen, diepe gesprekken te voeren etc.
Had het zelf lastg genoeg.
Niet dat het voor jou/anderen ook geldt maar anders zou ik nogmaals zeggen die rust ook te nemen en vooral voor genieten te gaan. Het komt wel goed, hoe dan ook!
Hier een kapot kind (pootje in het gips, overal pleisters en hechtingen, gevalletje stoeprand.....) we konden niet makkelijk weg. De jongste maar naar opa en oma laten gaan, die kon lekker uitrazen.
Zeil-uitje kon dus niet doorgaan met lief, beetje balen want het leek me goed eens iets met alle kinderen te doen in het kader van de relatie opkrikken. Toen maar 's avonds een goed gesprek :o)
(morgen controle foto van de voet)
Doet me denken aan mijn vorige single-tijd. Man o man wat een ingewikkelde kerels liep ik tegen het lijf:o)
- een lieve ADHD'er aan de pillen met dfaardoor sexproblemen
- een hengst die me iets te hengstig was
- een leuke vent die al snel van alles wilde, samenwonen, nog een kind, aarrggghhhh
- een erg goede mailer die IRL een mega-creep bleek te zijn
(daarom, Stew, verviel ik denk ik makkelijk in de minnaressenrol)
Ik had echt heel lang nodig om tot rust te komen,kon niet tegen ingewikkelde mannen om me heen. Had niet de energie om geduld op te brengen, diepe gesprekken te voeren etc.
Had het zelf lastg genoeg.
Niet dat het voor jou/anderen ook geldt maar anders zou ik nogmaals zeggen die rust ook te nemen en vooral voor genieten te gaan. Het komt wel goed, hoe dan ook!
Hier een kapot kind (pootje in het gips, overal pleisters en hechtingen, gevalletje stoeprand.....) we konden niet makkelijk weg. De jongste maar naar opa en oma laten gaan, die kon lekker uitrazen.
Zeil-uitje kon dus niet doorgaan met lief, beetje balen want het leek me goed eens iets met alle kinderen te doen in het kader van de relatie opkrikken. Toen maar 's avonds een goed gesprek :o)
(morgen controle foto van de voet)
Je bent zelf een theepot
dinsdag 26 april 2011 om 20:38
Bkstr, wat ben je toch een trouwe schrijfster hier! Ik vergeet het 'hier' wel eens, omdat ik niet meer zo Viva-verslaafd ben. Hoewel ik best nog wel eens terug verlang naar de tijd met ons vaste clubje schrijfsters/schrijvers op dit topic.
SuzanneSuus, vind je de minnaressenrol juist niet erg ingewikkeld?
SuzanneSuus, vind je de minnaressenrol juist niet erg ingewikkeld?
dinsdag 26 april 2011 om 20:55
dinsdag 26 april 2011 om 22:15
@ Stew, ik heb dit weekend nog nagedacht over je eerdere vraag (waarin een behoorlijke verbazing klonk, klopt dat) over mijn minnaressenrol. Beantwoord ik ook gelijk deze vraag
Er volgt een lange post........
In het vroege verleden vreemd gegaan met ook een gebonden man, ik was aan het eind van mijn relatie (geen excuus, maar feit). Ik werd als een prinsesje behandeld, genoot van de aandacht, misschien was ik ook wel verliefd, kan ik me niet goed herinneren. Nooit gehootp op meer, het was een afleiding.
Na die scheiding (direkt maar met beide manenn) gewoon lekker aangerommeld, ik wilde niets vastigs en vond dat single mannen teveel en te snel iets wilde. Toen een gebonden man tegen het lijf gelopen, leuklieflekker. Alles was duidelijk eraan. Ermee gestopt toen ik voelde dat ik klaar was voor iets serieus. Is nog steeds deel van mijn innercircle en onze relatie is het best bewaarde geheim van NL, denken we.
Eigenlijk herhaalde deze situatie zich na mijn laatste scheiding. Ik had mijn handen vol aan mezelf en kinderen, zat in een lastige leeftijd denk ik, mannen wilden nog van alles en ik trok dat niet.
Mijn leven was vol en een minnaar was voor de leuk, ze trokken niet aan me.
Lastig was absoluut dat er soms hele strikte regels waren (logisch hoor, daar niet van) waardoor het conatct erg van 1 kant kwam. Dat kapte ik dan ook wel af als het me te erg werd (te erg voor mij/op dat moment).
Bij 1 mocht ik nooit parfum op, dat kon worden geroken. Snap ik maar dat was een naar gevoe, de ontkenning ofzo,l enwas dan ook reden om ermee te stoppen.
Maar soms was dat beter, heb ooit een hele leuke minnaar gehad waarbij sex op plaats 3 stond in het contact bijna. Uren zaten we aan de telefoon als hij in de auto zat. Had een prima huwelijk met wel wat issues maar zeikte daar nooit over. Ik heb nog steeds conatct met hem maar dan zonder dat stukje fysieke. Hij is nog steeds mijn spiegel soms. Dat we ooit iets hadden speelt niet meer, staat los van alles.
Wat me op een gegeven ogenblik tegen begon te staan was dat de gebonden mannen zelden konden blijven slapen. Dat brak me echt op.
Ik wilde nog steeds geen vaste relatie maar ook niet meer sex zonder slapen. Dus dan maar niet ofzo.
Ik had af en toe wel een single vrijvriendje maar dat werkte nooit. (ik spreek nu over een periode van 4 jaar denk ik).
En ja, toen kwam huidig lief, zomaar ineens voorbij....... gebonden. en God wat klikte het. maar nee, geen gebonden mannen meer voormij, ik wilde geen sex zonder slapen, raar punt maar voor mij heel belangrijk.
Dus kapte ik het af. Dat ging hem te ver en zei wel te kunnen blijven slapen, wilde ook meer dan alleen sex. . Ik ging akkoord en stapte erin
We kregen een relatie, werden meer dan verliefd en ja op 1 of 2x na is hij hier altijd blijven slapen, zagen we elkaar 1x pw, heel soms een weekend dag, konden we zelfs samen op vak. Zijn huwelijk was weird, zij wist van mij als in dat ze wist dat ik er was, meer wilde ze niet weten. Ik ging er nooit vanuit dat hij weg zou gaan bij haar al woonden ze gescheiden in 1 huis.
En in eens ging dat opbreken. Ik kon die minnaressenrol niet meer aan, hij was mijn partner en ik wilde geen geheim meer zijn.
Om in de nummers terug te vallen: hij was mijn nummer 1 en enige, ik was zijn nummer 2 maar emotioneel nummer 1.
na 3 1/2 jaar is hij toch weggegaan daar. Maar ja, toen konden we natuurlijk nog niet direkt openkaart spelen, je kunt niet gelijk met een nwe partner aankomen toch?
Die hele situatie speelt ons parten nu. Ik heb het in die 3 1/2 vaak niet getrokken in de minnaressenrol omdat ik hem als partner zag, wilde weg en hij hield me tegen. Toen hij weg bij zijn vrouw was duurde het nog voort, hij heeft recentelijk ook nog lopen aanrommelen (zie Rooss'topic 'open relatie') omdat hij ook wel eens single wilde zijn.
en in die tijd kwam ik een oude vlam tegen en die vlam kreeg zuurstof en laaide op. Mijn hemel, hoe ingewikkeld was het? Nu waren lief en ik eindelijk echt elkaars nummer 1 for so to speak, ging lief rommelen en ik ook.
(soapwaardig he?)
Mijnex nummer 2 was/is gebonden maar oeffffffff wat een emoties kwamen daar los. Oude vlinders, oudzeer, gruwelijke geilheid
En ik was weer minnares. Nu weliswaar met een relatie zelf maar merkte dat ik weer baalde dat hij niet bleef slapen, hem niet zomaar kon bellen etc
We waren zover dat we elkaar werkrooster kende (diensten), hij wist wanneer lief en ik samen waren, etc...... wanneer te bellen etc
Ik ben, ondanks dat ik smoorverliefd werd op hem, nooit ervan uit gegaan dat het iets anders zou worden dan dit. Dat trok ik wel, kende ik wel maar werd wel weer geconfronteerd met de beperkingen.
Ik heb het in 1 van mijn eerste posts hier al aangehaald: er staat me een reportage in de Opzij zo goed voor ogen over minnaressen (vrouwen die geen andere partner hebben en een relatie hebben met een gebonden man). Het wachten op de ander (dat ken ik gelukkig nauwelijks maar begreep het heel goed), een overlijdensadvertentie zien van je minnaar, continue rekening houden met de mogelijkheid dat ander zou kunnen komen,
dat soort drama's.
(wat denk ik anders is als je als gebonden vrouw een minnaar hebt)
Ik ken een vrouw die 15 jaar lang de minnares was van een man, hij leidde bijna een 2de leven met haar. Vaste dagen, ze ging mee op zakenreis etc. En nu, nu is hij gepensioneerd en kan er nauwelijks meer iets.
Zo'n minnares ben ik nooit geweest, ik zag ze als vriendje voor de leuk naast mijn drukke leven en omdat ik geen vaste relatie wilde. Maar was mijn huidig lief niet bij zijn vrouw weggegaan dan had dit nog maar zo lang kunnen duren. Ik heb vaak afscheid willen nemen maar liet me overrulen. geloof nietd at het 15 jaar had geduurd maar 5-6 jaar is ook lang toch?
Ik heb de rol zelden lastig gevonden. Wel als contact aan zeer strikte regels was gebonden en uiteindlelijk het feit dat ze niet bleven slapen.
met lief heb ik het lang kunnen volhouden, ik kreeg veel in emotioneel opzicht, bleef slapen, we gingen samen op vakantie etc. Maar omdat er sprake was een echte relatie werd het wel geheim zijn wel steeds moeilijker
Mijn ex nummer 2 ervaarde het weer heel anders. Die gunde me alle geluk, heeft zich behoorlijk bezig gehouden met mijn relatie crisis in positieve zin. Had geen moeite als ik het leuk had met lief maar kon dat thuis steed minder.Het contact tussen ons was voor hem zo intens dat vrijen met zijn vrouw als vreemdgaan voelde, ik werd zijn 1ste uitlaatklep, droomde over wat als we toen wel hadden gekozen voor elkaar, kunnen we dat nu nog en wat dan?
(ik heb hem mijn kinderen laten ontmoeten, dat was eigenlijk ook het begin van het einde........)
Hij trok de minnaarsrol naar mij toe wel maar niet naar zichzelf/thuis. Groot schuldgevoel, dromen, fantaseren. Stroom aan smsen/mails. Dat intense contact ging ten koste van zijn relatie voelde hij. Het heeft 5-6 mnd geduurd, er is geen dag voorbij gegaan zonder conact, er zijn dagen geweest dat hij continue contact hield via sms/mail/bellen.
Lief en ik hebben nog erg veel last van ons verleden, ik draag de rugzak nog vanhet geheim zijn, ben dat immers pas sinds kort niet meer. Zijn geworstel met het loskomen uit die lange koele bizarre relatie met de drang om ook eens single te zijn zonder mij los te willen laten, Mijn vreemdgaan met een hoop emoties.
Het niet iemands nummer 1 zijn heeft me zelden dwars gezeten (alleen bij huidfig lief op een gegeven ogenblik), maar het niet samen slapen, het lege na de sex die soms heel intiem was en niet plat, het soms niet zomaar kunnen bellen brak me uiteindelijk op.
Diep in haar hart verlangt Suus naar een burgerlijk gezinsleven, nooit gekend. De angst oim dat te hebebn is even groot
liefs
Suus
Er volgt een lange post........
In het vroege verleden vreemd gegaan met ook een gebonden man, ik was aan het eind van mijn relatie (geen excuus, maar feit). Ik werd als een prinsesje behandeld, genoot van de aandacht, misschien was ik ook wel verliefd, kan ik me niet goed herinneren. Nooit gehootp op meer, het was een afleiding.
Na die scheiding (direkt maar met beide manenn) gewoon lekker aangerommeld, ik wilde niets vastigs en vond dat single mannen teveel en te snel iets wilde. Toen een gebonden man tegen het lijf gelopen, leuklieflekker. Alles was duidelijk eraan. Ermee gestopt toen ik voelde dat ik klaar was voor iets serieus. Is nog steeds deel van mijn innercircle en onze relatie is het best bewaarde geheim van NL, denken we.
Eigenlijk herhaalde deze situatie zich na mijn laatste scheiding. Ik had mijn handen vol aan mezelf en kinderen, zat in een lastige leeftijd denk ik, mannen wilden nog van alles en ik trok dat niet.
Mijn leven was vol en een minnaar was voor de leuk, ze trokken niet aan me.
Lastig was absoluut dat er soms hele strikte regels waren (logisch hoor, daar niet van) waardoor het conatct erg van 1 kant kwam. Dat kapte ik dan ook wel af als het me te erg werd (te erg voor mij/op dat moment).
Bij 1 mocht ik nooit parfum op, dat kon worden geroken. Snap ik maar dat was een naar gevoe, de ontkenning ofzo,l enwas dan ook reden om ermee te stoppen.
Maar soms was dat beter, heb ooit een hele leuke minnaar gehad waarbij sex op plaats 3 stond in het contact bijna. Uren zaten we aan de telefoon als hij in de auto zat. Had een prima huwelijk met wel wat issues maar zeikte daar nooit over. Ik heb nog steeds conatct met hem maar dan zonder dat stukje fysieke. Hij is nog steeds mijn spiegel soms. Dat we ooit iets hadden speelt niet meer, staat los van alles.
Wat me op een gegeven ogenblik tegen begon te staan was dat de gebonden mannen zelden konden blijven slapen. Dat brak me echt op.
Ik wilde nog steeds geen vaste relatie maar ook niet meer sex zonder slapen. Dus dan maar niet ofzo.
Ik had af en toe wel een single vrijvriendje maar dat werkte nooit. (ik spreek nu over een periode van 4 jaar denk ik).
En ja, toen kwam huidig lief, zomaar ineens voorbij....... gebonden. en God wat klikte het. maar nee, geen gebonden mannen meer voormij, ik wilde geen sex zonder slapen, raar punt maar voor mij heel belangrijk.
Dus kapte ik het af. Dat ging hem te ver en zei wel te kunnen blijven slapen, wilde ook meer dan alleen sex. . Ik ging akkoord en stapte erin
We kregen een relatie, werden meer dan verliefd en ja op 1 of 2x na is hij hier altijd blijven slapen, zagen we elkaar 1x pw, heel soms een weekend dag, konden we zelfs samen op vak. Zijn huwelijk was weird, zij wist van mij als in dat ze wist dat ik er was, meer wilde ze niet weten. Ik ging er nooit vanuit dat hij weg zou gaan bij haar al woonden ze gescheiden in 1 huis.
En in eens ging dat opbreken. Ik kon die minnaressenrol niet meer aan, hij was mijn partner en ik wilde geen geheim meer zijn.
Om in de nummers terug te vallen: hij was mijn nummer 1 en enige, ik was zijn nummer 2 maar emotioneel nummer 1.
na 3 1/2 jaar is hij toch weggegaan daar. Maar ja, toen konden we natuurlijk nog niet direkt openkaart spelen, je kunt niet gelijk met een nwe partner aankomen toch?
Die hele situatie speelt ons parten nu. Ik heb het in die 3 1/2 vaak niet getrokken in de minnaressenrol omdat ik hem als partner zag, wilde weg en hij hield me tegen. Toen hij weg bij zijn vrouw was duurde het nog voort, hij heeft recentelijk ook nog lopen aanrommelen (zie Rooss'topic 'open relatie') omdat hij ook wel eens single wilde zijn.
en in die tijd kwam ik een oude vlam tegen en die vlam kreeg zuurstof en laaide op. Mijn hemel, hoe ingewikkeld was het? Nu waren lief en ik eindelijk echt elkaars nummer 1 for so to speak, ging lief rommelen en ik ook.
(soapwaardig he?)
Mijnex nummer 2 was/is gebonden maar oeffffffff wat een emoties kwamen daar los. Oude vlinders, oudzeer, gruwelijke geilheid
En ik was weer minnares. Nu weliswaar met een relatie zelf maar merkte dat ik weer baalde dat hij niet bleef slapen, hem niet zomaar kon bellen etc
We waren zover dat we elkaar werkrooster kende (diensten), hij wist wanneer lief en ik samen waren, etc...... wanneer te bellen etc
Ik ben, ondanks dat ik smoorverliefd werd op hem, nooit ervan uit gegaan dat het iets anders zou worden dan dit. Dat trok ik wel, kende ik wel maar werd wel weer geconfronteerd met de beperkingen.
Ik heb het in 1 van mijn eerste posts hier al aangehaald: er staat me een reportage in de Opzij zo goed voor ogen over minnaressen (vrouwen die geen andere partner hebben en een relatie hebben met een gebonden man). Het wachten op de ander (dat ken ik gelukkig nauwelijks maar begreep het heel goed), een overlijdensadvertentie zien van je minnaar, continue rekening houden met de mogelijkheid dat ander zou kunnen komen,
dat soort drama's.
(wat denk ik anders is als je als gebonden vrouw een minnaar hebt)
Ik ken een vrouw die 15 jaar lang de minnares was van een man, hij leidde bijna een 2de leven met haar. Vaste dagen, ze ging mee op zakenreis etc. En nu, nu is hij gepensioneerd en kan er nauwelijks meer iets.
Zo'n minnares ben ik nooit geweest, ik zag ze als vriendje voor de leuk naast mijn drukke leven en omdat ik geen vaste relatie wilde. Maar was mijn huidig lief niet bij zijn vrouw weggegaan dan had dit nog maar zo lang kunnen duren. Ik heb vaak afscheid willen nemen maar liet me overrulen. geloof nietd at het 15 jaar had geduurd maar 5-6 jaar is ook lang toch?
Ik heb de rol zelden lastig gevonden. Wel als contact aan zeer strikte regels was gebonden en uiteindlelijk het feit dat ze niet bleven slapen.
met lief heb ik het lang kunnen volhouden, ik kreeg veel in emotioneel opzicht, bleef slapen, we gingen samen op vakantie etc. Maar omdat er sprake was een echte relatie werd het wel geheim zijn wel steeds moeilijker
Mijn ex nummer 2 ervaarde het weer heel anders. Die gunde me alle geluk, heeft zich behoorlijk bezig gehouden met mijn relatie crisis in positieve zin. Had geen moeite als ik het leuk had met lief maar kon dat thuis steed minder.Het contact tussen ons was voor hem zo intens dat vrijen met zijn vrouw als vreemdgaan voelde, ik werd zijn 1ste uitlaatklep, droomde over wat als we toen wel hadden gekozen voor elkaar, kunnen we dat nu nog en wat dan?
(ik heb hem mijn kinderen laten ontmoeten, dat was eigenlijk ook het begin van het einde........)
Hij trok de minnaarsrol naar mij toe wel maar niet naar zichzelf/thuis. Groot schuldgevoel, dromen, fantaseren. Stroom aan smsen/mails. Dat intense contact ging ten koste van zijn relatie voelde hij. Het heeft 5-6 mnd geduurd, er is geen dag voorbij gegaan zonder conact, er zijn dagen geweest dat hij continue contact hield via sms/mail/bellen.
Lief en ik hebben nog erg veel last van ons verleden, ik draag de rugzak nog vanhet geheim zijn, ben dat immers pas sinds kort niet meer. Zijn geworstel met het loskomen uit die lange koele bizarre relatie met de drang om ook eens single te zijn zonder mij los te willen laten, Mijn vreemdgaan met een hoop emoties.
Het niet iemands nummer 1 zijn heeft me zelden dwars gezeten (alleen bij huidfig lief op een gegeven ogenblik), maar het niet samen slapen, het lege na de sex die soms heel intiem was en niet plat, het soms niet zomaar kunnen bellen brak me uiteindelijk op.
Diep in haar hart verlangt Suus naar een burgerlijk gezinsleven, nooit gekend. De angst oim dat te hebebn is even groot
liefs
Suus
Je bent zelf een theepot
dinsdag 26 april 2011 om 22:53
quote:bkstr schreef op 26 april 2011 @ 20:55:
herkenbaar verlangen stew! Nieuwe input is ook prettig, maar de sfeer verandert he? Niet + of -, just a fact..
Gister vroeg iemand me of exnr1 me mss terug zou willen; dat heeft me wel aant denken gezet.... Verder geen MrC contact, we zien wel suus!
Jij verwoordt het helemaal goed, just a fact!
Ben je eigenlijk wel blij met dat nadenkertje?
herkenbaar verlangen stew! Nieuwe input is ook prettig, maar de sfeer verandert he? Niet + of -, just a fact..
Gister vroeg iemand me of exnr1 me mss terug zou willen; dat heeft me wel aant denken gezet.... Verder geen MrC contact, we zien wel suus!
Jij verwoordt het helemaal goed, just a fact!
Ben je eigenlijk wel blij met dat nadenkertje?
woensdag 27 april 2011 om 13:07
quote:catootje84 schreef op 20 april 2011 @ 23:01:
Hoi allemaal,
Na een paar maanden heeft hij er een punt achter gezet. Dat had ik totaal niet aan zien komen en ik stortte compleet in. Mijn man merkte dat natuurlijk (liefdesverdriet is een stuk moeilijker te verbergen dan een verhouding) en ging extra z'n best doen om me weer vrolijk te krijgen. Daardoor voelde ik me alleen nog maar ellendiger, en uiteindelijk heb ik alles opgebiecht.
Door alles wat er gebeurd is en het constante gepieker (over m'n relatie, maar vooral over mezelf) ben ik inmiddels redelijk depressief. Ik kan me het ene moment prima voelen, maar dat kan binnen een minuut omslaan naar vreselijk kut. en op die momenten lijkt alles zinloos en heb ik alleen maar zin om de hele dag in bed te blijven liggen.
Er zijn momenten dat ik ontzettend veel behoefte heb om gewoon alleen te zijn en m'n leven weer op orde te krijgen, zonder daarbij constant rekening te hoeven houden met iemand anders. Klinkt egoistisch (en dat is het ook), maar ik heb gewoon geen energie meer over. Uit elkaar gaan lijkt af en toe heel erg aanlokkelijk. Maar ik denk dat het vooral de depressie is die dat gevoel veroorzaakt, dus ik wil nu vooral eerst mezelf weer een beetje terugvinden voordat ik allerlei drastische beslissingen ga nemen waar ik later spijt van krijg.
Ach meisje, zit niet zo te zeuren: je doet het jezelf toch allemaal aan!!!!!!!!!!!!!
Slachtoffer spelen siert je niet hoor :puke:
Ik lig helemaal in een deuk om het feit dat jouw minnaar jouw keihard heeft gedumpt, zalig gewoon! Jij zet toch jouw relatie op het spel door een minnaar te nemen, nou dan moet je nu maar op de blaren gaan zitten zou ik zeggen.
Hoop dat het je waard was: een relatie die kapot dreigt te gaan, een minnaar die je kennelijk uitkotst en last but not least een depressie hahahaahaha
Vooral lekker doorgaan met het verkloten van je leven
Hoi allemaal,
Na een paar maanden heeft hij er een punt achter gezet. Dat had ik totaal niet aan zien komen en ik stortte compleet in. Mijn man merkte dat natuurlijk (liefdesverdriet is een stuk moeilijker te verbergen dan een verhouding) en ging extra z'n best doen om me weer vrolijk te krijgen. Daardoor voelde ik me alleen nog maar ellendiger, en uiteindelijk heb ik alles opgebiecht.
Door alles wat er gebeurd is en het constante gepieker (over m'n relatie, maar vooral over mezelf) ben ik inmiddels redelijk depressief. Ik kan me het ene moment prima voelen, maar dat kan binnen een minuut omslaan naar vreselijk kut. en op die momenten lijkt alles zinloos en heb ik alleen maar zin om de hele dag in bed te blijven liggen.
Er zijn momenten dat ik ontzettend veel behoefte heb om gewoon alleen te zijn en m'n leven weer op orde te krijgen, zonder daarbij constant rekening te hoeven houden met iemand anders. Klinkt egoistisch (en dat is het ook), maar ik heb gewoon geen energie meer over. Uit elkaar gaan lijkt af en toe heel erg aanlokkelijk. Maar ik denk dat het vooral de depressie is die dat gevoel veroorzaakt, dus ik wil nu vooral eerst mezelf weer een beetje terugvinden voordat ik allerlei drastische beslissingen ga nemen waar ik later spijt van krijg.
Ach meisje, zit niet zo te zeuren: je doet het jezelf toch allemaal aan!!!!!!!!!!!!!
Slachtoffer spelen siert je niet hoor :puke:
Ik lig helemaal in een deuk om het feit dat jouw minnaar jouw keihard heeft gedumpt, zalig gewoon! Jij zet toch jouw relatie op het spel door een minnaar te nemen, nou dan moet je nu maar op de blaren gaan zitten zou ik zeggen.
Hoop dat het je waard was: een relatie die kapot dreigt te gaan, een minnaar die je kennelijk uitkotst en last but not least een depressie hahahaahaha
Vooral lekker doorgaan met het verkloten van je leven
woensdag 27 april 2011 om 13:25
