Seks
alle pijlers
Minnaar deel 15
vrijdag 9 december 2011 om 10:32
Kunnen jullie een minnaar hebben zonder er verliefd op te worden? Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo'n man, je hechten.
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
And I wonder if I ever cross your mind, for me it happens all the time.
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
And I wonder if I ever cross your mind, for me it happens all the time.
vrijdag 3 februari 2012 om 11:27
Ik wilde even zeggen dat ik het zoooo prettig vind om op dit forum te zitten. Nooit gedaan, maar als ik had geweten hoe fijn het is om met anderen mee te lezen over hun situaties had ik dat veel eerder moeten doen!!!
Zoveel herkenbaarheid!
vandaag veel contact met nr2, maar nog steeds beetje om de hete brij heen gedraaid, durf niet goed het gesprek een meer serieuze kant op te krijgen, mezelf bloot te geven, bang om af gewezen te worden omdat hij toch wel erg met zijn thuis in zijn maag zit, hij wil niet te hoeven liegen en ook ik heb daar veel moeite mee thuis. Probeer dat ook zoveel mogelijk te vermijden. Maar toch willen we elkaar ook niet kwijt.....maar merk toch ook steeds wel een beetje weerstand bij hem, als hij met een optie voor een date komt, en ik kom daar later op terug, voel ik dat hij een beetje afstand neemt en soms vaag erover blijft. Snap ik want dat doe ik ook soms.
Anyway, iedereen fijne dag!!!
Zoveel herkenbaarheid!
vandaag veel contact met nr2, maar nog steeds beetje om de hete brij heen gedraaid, durf niet goed het gesprek een meer serieuze kant op te krijgen, mezelf bloot te geven, bang om af gewezen te worden omdat hij toch wel erg met zijn thuis in zijn maag zit, hij wil niet te hoeven liegen en ook ik heb daar veel moeite mee thuis. Probeer dat ook zoveel mogelijk te vermijden. Maar toch willen we elkaar ook niet kwijt.....maar merk toch ook steeds wel een beetje weerstand bij hem, als hij met een optie voor een date komt, en ik kom daar later op terug, voel ik dat hij een beetje afstand neemt en soms vaag erover blijft. Snap ik want dat doe ik ook soms.
Anyway, iedereen fijne dag!!!
vrijdag 3 februari 2012 om 11:40
Snowy, het is ook heel ingewikkeld om dergelijke zaken te bespreken. Punt is ook: er valt vaak niet zoveel te bespreken omdat het gesprek vaak neerkomt op 'natuurlijk wil ik jou niet kwijt,, maar ik wil thuis ook niet kwijt'. En dat gesprek kun je dan 100x herhalen met allerlei toevoegingen (ik hou van je, je bent zo belangrijk voor je, had ik je maar eerder leren kennen) maar echt iets uithalen doet het niet.
vrijdag 3 februari 2012 om 11:44
Dat klopt idd, heb niet t gevoel dat je verder komt, dus misschien moet ik gewoon maar genieten van de kleine momentjes en verder niet teveel over nadenken. Mijn eigen grenzen in de gaten houden. Zorgen dat dat eeuwige nadenken niet de overhand krijgt, zonde van de zalige gesprekken en spanning tussen ons! Love it!!
vrijdag 3 februari 2012 om 11:46
quote:x_ella_x schreef op 03 februari 2012 @ 11:01:
@ labouche, spannend hé...het uitkijken naar dat moment.
Idd, hoe langer je volgens mij die spanning opbouwt via mail, hoe meer je een soort van onrealistisch beeld over de ander creëert wat dan in werkelijkheid misschien kan tegenvallen.
Hoe lang kennen jullie mekaar?Wij kennen elkaar nu een maand dus word tijd voor wat actie . Wel weer enorm spannend allemaal, ik krijg er altijd een soort energie van !!
@ labouche, spannend hé...het uitkijken naar dat moment.
Idd, hoe langer je volgens mij die spanning opbouwt via mail, hoe meer je een soort van onrealistisch beeld over de ander creëert wat dan in werkelijkheid misschien kan tegenvallen.
Hoe lang kennen jullie mekaar?Wij kennen elkaar nu een maand dus word tijd voor wat actie . Wel weer enorm spannend allemaal, ik krijg er altijd een soort energie van !!
vrijdag 3 februari 2012 om 11:51
quote:herfstig schreef op 03 februari 2012 @ 11:15:
Ik zie nr 1 en nr 2 nu als twee heel verschillende mannen met alletwee hun kwaliteiten en nare eigenschappen, maar waarbij nr1 toch echt (alleen al door de jarenlange geschiedenis die we hebben) beter bij mij past dan nr 2. Was ik nr2 eerder tegengekomen dan nr 1 dan denk ik dat we ook best een hele goede relatie hadden kunnen hebben.
Overigens wat pittige dagen achter de rug hier met toch wat strubbelingen rondom wederzijdse dates van nr1 en mij en ook vooral in hoeverre betrek je je je nr 2 bij je leven. Bij mij en nr2 is dat duidelijk: vrijwel niet omdat we hele gescheiden levens hebben. Bij nr 1 en zijn SV ligt dat anders omdat dat minder gescheiden is en dat is voor mij af en toe heel bedreigend. Uitgesproken en ook daar vinden we wel weer een weg in. Maar het blijft een beetje balanseren op 'is het het allemaal nog waard en wat halen we hier nou eigenlijk uit'.
En ondertussen kijk ik enorm uit naar mijn date. Dat van die donder en bliksem kon wel eens kloppen Roos, dus als het noodweer losbreekt dan weet je inderdaad hoe laat het is
Zo heb ik dat ook ooit ervaren met mn eerste minnaar, hij had ook goed bij me gepast, maar toch mijn nr 1 is me toch zo dierbaar en ik hou zoveel van hem dat ik dat "ik zeg niet nooit" want dat kan ik niet weten, maar zoals ik er nu over denk met hem oud word en hem niet zou kunnen verlaten.
In mn relatie met nr 1 ben ik echt mezelf en ja ik heb ook mn mindere kanten en ben niet altijd leuk en lief, en dat is vaak wel wat een nr 2 ziet.....goh wat zal ik dan tegen vallen ahahahha..
En hoe verre je , je nummer 2 in je leven betrekt, ik vind dat ook lastig. Vroeg gisteren aan mn nr1 hoe staat het met je dates? En hij vraagt dat dan niet terug, ja dan heb ik meestal wel zoiets ok als die wat wil weten dan hoor ik het wel...of had ik het moeten vertellen?
Ik zie nr 1 en nr 2 nu als twee heel verschillende mannen met alletwee hun kwaliteiten en nare eigenschappen, maar waarbij nr1 toch echt (alleen al door de jarenlange geschiedenis die we hebben) beter bij mij past dan nr 2. Was ik nr2 eerder tegengekomen dan nr 1 dan denk ik dat we ook best een hele goede relatie hadden kunnen hebben.
Overigens wat pittige dagen achter de rug hier met toch wat strubbelingen rondom wederzijdse dates van nr1 en mij en ook vooral in hoeverre betrek je je je nr 2 bij je leven. Bij mij en nr2 is dat duidelijk: vrijwel niet omdat we hele gescheiden levens hebben. Bij nr 1 en zijn SV ligt dat anders omdat dat minder gescheiden is en dat is voor mij af en toe heel bedreigend. Uitgesproken en ook daar vinden we wel weer een weg in. Maar het blijft een beetje balanseren op 'is het het allemaal nog waard en wat halen we hier nou eigenlijk uit'.
En ondertussen kijk ik enorm uit naar mijn date. Dat van die donder en bliksem kon wel eens kloppen Roos, dus als het noodweer losbreekt dan weet je inderdaad hoe laat het is
Zo heb ik dat ook ooit ervaren met mn eerste minnaar, hij had ook goed bij me gepast, maar toch mijn nr 1 is me toch zo dierbaar en ik hou zoveel van hem dat ik dat "ik zeg niet nooit" want dat kan ik niet weten, maar zoals ik er nu over denk met hem oud word en hem niet zou kunnen verlaten.
In mn relatie met nr 1 ben ik echt mezelf en ja ik heb ook mn mindere kanten en ben niet altijd leuk en lief, en dat is vaak wel wat een nr 2 ziet.....goh wat zal ik dan tegen vallen ahahahha..
En hoe verre je , je nummer 2 in je leven betrekt, ik vind dat ook lastig. Vroeg gisteren aan mn nr1 hoe staat het met je dates? En hij vraagt dat dan niet terug, ja dan heb ik meestal wel zoiets ok als die wat wil weten dan hoor ik het wel...of had ik het moeten vertellen?
vrijdag 3 februari 2012 om 13:01
Even een korte update. Heel goed gesprek gehad met nr2. Conslusie: ga nu eerst met nr1 uitzoeken wat er nog mogelijk is. Nr2 wil niet degene zijn voor wie ik nu vertrek. En hij heeft natuurlijk gelijk. We hebben afgesproken geen contact meer met elkaar te hebben. Eigenlijk voel ik nu vooral opluchting dat we erover gesproken hebben en dat er duidelijkheid is en hopelijk binnenkort wat rust in mijn hoofd.
vrijdag 3 februari 2012 om 13:19
vrijdag 3 februari 2012 om 13:44
vrijdag 3 februari 2012 om 13:51
Land...
land..
land..
*boem* (maar wel zacht hoor)
M.a.w. lekkere date gehad. NM is potverdikke een lekkere vent zeg, heb "ons" in de spiegel aanschouwd (zonder bril in schemerlicht gebiedt eerlijkheid me te zeggen) maar we zien er verrrdorrrie lekker uit met zijn tweeën.
Eeh ahum, goedenmiddag allen.
Herfstig, prachtig hoe je dat beschrijft: "jezelf eigenlijk al verliezen in je evt nieuwe relatie met je nummer 2 omdat je de keuze uit handen geeft", niks ten nadelen van Jolanda, integendeel, gewoon een mooie oogopener.
En verder lees ik op halve kracht..omdat die verdomde wolk in de weg zit en dan ligt er ook nog sneeuw.
Maar toch even een nieuwe stelling.
Toen ik voor (een leven met) zeb koos, was ik nog een soort roossje in de knop zeg maar. Je kan wel zeggen dat het bloemetje in volle bloei staat, om niet te zeggen bijna verlept . Een mens groeit in zijn leven, daar zijn we het allemaal wel over eens, vergaren wijsheden en weten steeds beter hoe ons ongeveer ideale leventje eruit zou moeten zien. Zo gek is het dus eigenlijk niet om na een aantal jaar de balans op te maken en te constateren dat deze nummer 1 eigenlijk niet meer bij dat leven past. Wellicht krijg je dan datgene dat bv JJ beschrijft: jezelf verliezen in je nummer 1 relatie. De ene groeit iets meer naar links, de ander naar rechts. Het midden lijkt onhaalbaar, onvindbaar. Om het te handelen en goed te houden met elkaar ga je compromissen sluiten, met jezelf welteverstaan, zit daar misschien het stukje "verliezen"?
Of zie ik het onhelder omdat ikzelf in scheiding lig?
land..
land..
*boem* (maar wel zacht hoor)
M.a.w. lekkere date gehad. NM is potverdikke een lekkere vent zeg, heb "ons" in de spiegel aanschouwd (zonder bril in schemerlicht gebiedt eerlijkheid me te zeggen) maar we zien er verrrdorrrie lekker uit met zijn tweeën.
Eeh ahum, goedenmiddag allen.
Herfstig, prachtig hoe je dat beschrijft: "jezelf eigenlijk al verliezen in je evt nieuwe relatie met je nummer 2 omdat je de keuze uit handen geeft", niks ten nadelen van Jolanda, integendeel, gewoon een mooie oogopener.
En verder lees ik op halve kracht..omdat die verdomde wolk in de weg zit en dan ligt er ook nog sneeuw.
Maar toch even een nieuwe stelling.
Toen ik voor (een leven met) zeb koos, was ik nog een soort roossje in de knop zeg maar. Je kan wel zeggen dat het bloemetje in volle bloei staat, om niet te zeggen bijna verlept . Een mens groeit in zijn leven, daar zijn we het allemaal wel over eens, vergaren wijsheden en weten steeds beter hoe ons ongeveer ideale leventje eruit zou moeten zien. Zo gek is het dus eigenlijk niet om na een aantal jaar de balans op te maken en te constateren dat deze nummer 1 eigenlijk niet meer bij dat leven past. Wellicht krijg je dan datgene dat bv JJ beschrijft: jezelf verliezen in je nummer 1 relatie. De ene groeit iets meer naar links, de ander naar rechts. Het midden lijkt onhaalbaar, onvindbaar. Om het te handelen en goed te houden met elkaar ga je compromissen sluiten, met jezelf welteverstaan, zit daar misschien het stukje "verliezen"?
Of zie ik het onhelder omdat ikzelf in scheiding lig?
vrijdag 3 februari 2012 om 13:58
Oh Rooss, jaloersssss Klinkt heerlijk je date.
Ik denk dat je een punt hebt, maar dat je dat kunt voorkomen door regelmatig de balans op te maken zodat je in dezelfde richting blijft groeien in plaats van uit elkaar. Het kan wel zijn dat je elk een andere richting op wilt en dat kan dan inderdaad onoverkomelijk zijn.
Ik denk dat iemand zichzelf niet kan 'verliezen' in die zin: je doet wat werkt, je maakt keuzes, en je kunt op een gegeven moment beslissen op die keuzes terug te komen of dingen anders te gaan doen. Helaas gaan mensen dan vaak radicaal te werk (scheiden, een minnaar) en geven ze de omgeving de schuld (ik heb mezelf jarenlang weggecijferd en wat krijg ik ervoor terug? ) in plaats van wat sensual zegt, gewoon dingen iets anders te gaan aanpakken en hun leven voorzichtig wat anders in te richten.
Ik denk dat je een punt hebt, maar dat je dat kunt voorkomen door regelmatig de balans op te maken zodat je in dezelfde richting blijft groeien in plaats van uit elkaar. Het kan wel zijn dat je elk een andere richting op wilt en dat kan dan inderdaad onoverkomelijk zijn.
Ik denk dat iemand zichzelf niet kan 'verliezen' in die zin: je doet wat werkt, je maakt keuzes, en je kunt op een gegeven moment beslissen op die keuzes terug te komen of dingen anders te gaan doen. Helaas gaan mensen dan vaak radicaal te werk (scheiden, een minnaar) en geven ze de omgeving de schuld (ik heb mezelf jarenlang weggecijferd en wat krijg ik ervoor terug? ) in plaats van wat sensual zegt, gewoon dingen iets anders te gaan aanpakken en hun leven voorzichtig wat anders in te richten.
vrijdag 3 februari 2012 om 15:39
@jj voel me op het moment een beetje leeg. Ga nieuwe energie verzamelen om nu zonder verborgen agenda te kijken wat er nog mogelijk is met nr1. En als dat niet genoeg blijkt te zijn dan zal ik alsnog de keuze maken alleen verder te gaan.
@ herstig ik had er in ieder geval rekening mee gehouden. Ongeveer een jaar geleden hebben we in zo'n beetje in dezelfde situatie gezeten. Ook toen het contact verbroken en na een week weer hersteld. Ik heb mezelf een jaar lang proberen wijs te maken dat ik het kon handelen. Tussendoor wel eens een korte pauze ingelast maar altijd met het idee de draad weer op te pakken. Weet nu zeker dat ik dat niet meer wil en dan is geen contact meer dus echt de enige oplossing.
@ herstig ik had er in ieder geval rekening mee gehouden. Ongeveer een jaar geleden hebben we in zo'n beetje in dezelfde situatie gezeten. Ook toen het contact verbroken en na een week weer hersteld. Ik heb mezelf een jaar lang proberen wijs te maken dat ik het kon handelen. Tussendoor wel eens een korte pauze ingelast maar altijd met het idee de draad weer op te pakken. Weet nu zeker dat ik dat niet meer wil en dan is geen contact meer dus echt de enige oplossing.
vrijdag 3 februari 2012 om 16:14
Wat me een beetje raakt (gevoelsmens als ik ben), is dat iedereen op dit moment heel nuchter zijn verstand gebruikt. Ik lees zaken als de balans opmaken, samen kijken naar de wegen die je zou willen en kunnen bewandelen. Dat klopt allemaal heel erg maar dat geldt in een goeie relatie met een nr. 1.
Wat nu als de kernwaarde voor een relatie met iemand verdwijnt? En dat het nu juist de meest gevoelsmatige eigenschap is die broodnodig is om een relatie te hebben met elkaar? Liefde en houden van zijn toch kernwaarden om met elkaar een langdurige relatie te hebben? Als dat verdwenen is dan is balans opmaken van een liefdeloze relatie waar je jezelf gevangen voelt (ik zal niet meer spreken over jezelf verloren hebben) een hele opgave en praat je over jezelf wegcijferen.
Jezelf wegcijferen voor een nr. 2 is zoals we hier met zijn allen vaak constateren een lastig onderwerp, maar hoe zit dat dan als je jezelf wegcijferd in je nr. 1 relatie? Is dat jezelf wegcijferen op die manier dan "beter"??
Misschien is mijn context nu ook anders omdat ik ook in scheiding ben net als Rooss al zei in haar posting.
Wat nu als de kernwaarde voor een relatie met iemand verdwijnt? En dat het nu juist de meest gevoelsmatige eigenschap is die broodnodig is om een relatie te hebben met elkaar? Liefde en houden van zijn toch kernwaarden om met elkaar een langdurige relatie te hebben? Als dat verdwenen is dan is balans opmaken van een liefdeloze relatie waar je jezelf gevangen voelt (ik zal niet meer spreken over jezelf verloren hebben) een hele opgave en praat je over jezelf wegcijferen.
Jezelf wegcijferen voor een nr. 2 is zoals we hier met zijn allen vaak constateren een lastig onderwerp, maar hoe zit dat dan als je jezelf wegcijferd in je nr. 1 relatie? Is dat jezelf wegcijferen op die manier dan "beter"??
Misschien is mijn context nu ook anders omdat ik ook in scheiding ben net als Rooss al zei in haar posting.
vrijdag 3 februari 2012 om 16:42
Hallo allemaal,
Interessante discussie hebben jullie ! Ik lees het nog een keer als ik meer tijd er voor heb maar heb vanmiddag de tijdschrift Marie CLaire gekocht met daarin een hele interessante artikel over onze onderwerp, die spraak me ook echt aan. (van februari 2012)
Voelde me tot nu toe echt dom dat ik aan mijn nummer 2 ging hechten, ik had zoiets van "waarom heb ik dat niet met afstand genomen ? gewoon genieten en niet duizend vragen aan mezelf stellen etc." en nu verandert dat gevoel, ik merk dat "echten" iets van vrouwen is, en zeker als je relatie met N.1 niet zo geweldig is... Dat klinkt van zelfsprekend maar voor me is dit toegeven al een grote stap naar het accepteren van de mislukking met N.2..
Verder een update: we spreken veel met mijn N.1 en heb het gevoel dat misschien toch een kleine hoop is. Aan de andere kant merk ik dat ik spanning nodig heb, en dat ik misschien toch een open relatie nodig heb...
Vind fijn om jullie te lezen, ik heb er veel aan. echt !
En sorry als mijn NL soms een beetje krom is, het is soms wel lastig !
Interessante discussie hebben jullie ! Ik lees het nog een keer als ik meer tijd er voor heb maar heb vanmiddag de tijdschrift Marie CLaire gekocht met daarin een hele interessante artikel over onze onderwerp, die spraak me ook echt aan. (van februari 2012)
Voelde me tot nu toe echt dom dat ik aan mijn nummer 2 ging hechten, ik had zoiets van "waarom heb ik dat niet met afstand genomen ? gewoon genieten en niet duizend vragen aan mezelf stellen etc." en nu verandert dat gevoel, ik merk dat "echten" iets van vrouwen is, en zeker als je relatie met N.1 niet zo geweldig is... Dat klinkt van zelfsprekend maar voor me is dit toegeven al een grote stap naar het accepteren van de mislukking met N.2..
Verder een update: we spreken veel met mijn N.1 en heb het gevoel dat misschien toch een kleine hoop is. Aan de andere kant merk ik dat ik spanning nodig heb, en dat ik misschien toch een open relatie nodig heb...
Vind fijn om jullie te lezen, ik heb er veel aan. echt !
En sorry als mijn NL soms een beetje krom is, het is soms wel lastig !
vrijdag 3 februari 2012 om 16:50
JJ, ik zei het ook altijd, dat ik "de balans" van mijn relatie opmaakte, kritisch probeerde te kijken naar mijn relatie en zoeken naar knelpunten om ze evt op te lossen. Dat is inderdaad een zeer nuchtere, bijna zakelijke benadering. Zo simpel ligt het natuurlijk nooit, emoties en gevoelens zijn lastig geheel nuchter en zakelijk te benaderen. Ik vind het wel goed om af en toe te proberen een stapje bij je relatie vandaan te zetten en op afstand proberen te kijken of het allemaal nog wel lekker loopt, of er verbeterpunten zijn, werkbare zaken...
En toen ging het heel slecht met zeb en werden de kernwaarden een cirkel waar we al jaren omheen dansen. Het ging niet meer om de kernwaarden, het ging om het handelen met. En daarbij alle aangenomen muren en mechanismen om het vol te houden. Wegcijferen? Een buitenstaander zal zeker zeggen dat ik mezelf heb weggecijferd. Als dat al waar is, heb ik het voor de goede zaak gedaan en daar kan ik geen spijt van hebben. Al zou ik nooit roepen dat wegcijferen voor je nr 1 relatie goed en verstandig is, niet als het een structureel ding is.
Voor mijn kinderen zou ik het wel doen, met mijn volle verstand en met alle liefde.
En toen ging het heel slecht met zeb en werden de kernwaarden een cirkel waar we al jaren omheen dansen. Het ging niet meer om de kernwaarden, het ging om het handelen met. En daarbij alle aangenomen muren en mechanismen om het vol te houden. Wegcijferen? Een buitenstaander zal zeker zeggen dat ik mezelf heb weggecijferd. Als dat al waar is, heb ik het voor de goede zaak gedaan en daar kan ik geen spijt van hebben. Al zou ik nooit roepen dat wegcijferen voor je nr 1 relatie goed en verstandig is, niet als het een structureel ding is.
Voor mijn kinderen zou ik het wel doen, met mijn volle verstand en met alle liefde.
vrijdag 3 februari 2012 om 19:52
Maria, zo herkenbaar. Gevoelens kun je niet met een rationele beslissing even 'uit' zetten. Zou wel makkelijk zijn!
Weer terug komend op je eigen grenzen, als jij het gevoel hebt dat hij te vaag doet en onstabiel is, zoals jij zegt, en daar niet mee om kan gaan, moet je voor jezelf kiezen. Maar volgens mij is het als het zo vers is sinds het contact afgebroken is, de moeilijkste periode. Na een tijdje wordt het minder. Dat werkt natuurlijk niet als je dan toch weer een berichtje krijgt dat ie je mist!!! Hij maakt het je zo niet heel makkelijk. En soms is een pauze ook wel goed.....hoe lastig ook!! En mensen zijn volgens mij snel geneigd om de negatieve kanten te vergeten, en dan lijken de positieve dingen ineens weer supergroot...terwijl dat een vertekend beeld is denk ik.
Succes!!
Weer terug komend op je eigen grenzen, als jij het gevoel hebt dat hij te vaag doet en onstabiel is, zoals jij zegt, en daar niet mee om kan gaan, moet je voor jezelf kiezen. Maar volgens mij is het als het zo vers is sinds het contact afgebroken is, de moeilijkste periode. Na een tijdje wordt het minder. Dat werkt natuurlijk niet als je dan toch weer een berichtje krijgt dat ie je mist!!! Hij maakt het je zo niet heel makkelijk. En soms is een pauze ook wel goed.....hoe lastig ook!! En mensen zijn volgens mij snel geneigd om de negatieve kanten te vergeten, en dan lijken de positieve dingen ineens weer supergroot...terwijl dat een vertekend beeld is denk ik.
Succes!!
vrijdag 3 februari 2012 om 20:08
Maria, wordt het missen niet gevoed door het openhouden van de deur? Was het wel een echt afscheid? Elkaar sms'en dat je elkaar mist voedt het gevoel nog meer natuurlijk. Je hart maakt een sprongetje yeah, hij mist mij ook! Je kan hem nog een kans geven en daarmee kies je dus ook voor dat vage, onstabiele gedoe, ga er niet vanuit dat hij verandert zal zijn. Het zal een week goed gaan en dan begint het vage van voor af aan. Tenminste, vaak gaat het helaas zo.
vrijdag 3 februari 2012 om 20:58
quote:Rooss4 schreef op 03 februari 2012 @ 20:08:
Maria, wordt het missen niet gevoed door het openhouden van de deur? Was het wel een echt afscheid? Elkaar sms'en dat je elkaar mist voedt het gevoel nog meer natuurlijk. Je hart maakt een sprongetje yeah, hij mist mij ook! Je kan hem nog een kans geven en daarmee kies je dus ook voor dat vage, onstabiele gedoe, ga er niet vanuit dat hij verandert zal zijn. Het zal een week goed gaan en dan begint het vage van voor af aan. Tenminste, vaak gaat het helaas zo.Mee eens
Maria, wordt het missen niet gevoed door het openhouden van de deur? Was het wel een echt afscheid? Elkaar sms'en dat je elkaar mist voedt het gevoel nog meer natuurlijk. Je hart maakt een sprongetje yeah, hij mist mij ook! Je kan hem nog een kans geven en daarmee kies je dus ook voor dat vage, onstabiele gedoe, ga er niet vanuit dat hij verandert zal zijn. Het zal een week goed gaan en dan begint het vage van voor af aan. Tenminste, vaak gaat het helaas zo.Mee eens
zaterdag 4 februari 2012 om 12:19
Ik denk dat je daar een heel goed punt hebt Maria. Als jullie verwachtingspatroon ver uit elkaar lag zou je er voor kunnen kiezen om dat bij te stellen maar of je je dan prettiger gaat voelen? Denk niet dat hij daarin zal veranderen helaas. Ik schik me ook naar zijn werktijden en hij bepaalt ook vaak wanneer er gebeld kan worden. Dat stoorde mij wel eens aan maar ik probeer nu om me daar niet te druk om te maken. Lastig hoor, vooral als je zon berichtje krijgt.
zondag 5 februari 2012 om 21:13
zondag 5 februari 2012 om 22:22
!!!