
Minnaar deel 15
vrijdag 9 december 2011 om 10:32
Kunnen jullie een minnaar hebben zonder er verliefd op te worden? Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo'n man, je hechten.
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
And I wonder if I ever cross your mind, for me it happens all the time.
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
And I wonder if I ever cross your mind, for me it happens all the time.

dinsdag 28 februari 2012 om 02:53
IK heb even geloept en weet het weer. De sportvereniging. Nee niet minder erg, dat ben ik met je eens. Je hebt ons niet op de hoogte gehouden, jullie zijn uiteindelijk echt een minnaar stel geworden dus. Vrij pril, een maand ongeveer en dan helemaal van je sokken... hmmm.
Krijgt de buitenwacht niks mee van je rotgevoel? Hoe ga je daarmee om?
Krijgt de buitenwacht niks mee van je rotgevoel? Hoe ga je daarmee om?



dinsdag 28 februari 2012 om 10:06
quote:herfstig schreef op 16 februari 2012 @ 13:56:
Vaintje, hoe is het met jouw nr2? En met je nr1? Veel achterdocht? Of valt het mee.
Hoi allemaal, ben ik weer! Beetje late reactie herfstig, sorry, maar had goeie reden daarvoor.
Met mij en mijn mannen gaat t goed! Ik was even 2 weekjes op vakantie met nr1 en dat heeft ons goed gedaan. Wel veel aan nr 2 gedacht, af en toe wat vluchtig contact gehad, en we zijn blij dat we elkaar nu weer wat meer kunnen 'spreken'.
Ben druk doende dit topic bij te lezen, lekker gepost hier de afgelopen tijd!
Vaintje, hoe is het met jouw nr2? En met je nr1? Veel achterdocht? Of valt het mee.
Hoi allemaal, ben ik weer! Beetje late reactie herfstig, sorry, maar had goeie reden daarvoor.
Met mij en mijn mannen gaat t goed! Ik was even 2 weekjes op vakantie met nr1 en dat heeft ons goed gedaan. Wel veel aan nr 2 gedacht, af en toe wat vluchtig contact gehad, en we zijn blij dat we elkaar nu weer wat meer kunnen 'spreken'.
Ben druk doende dit topic bij te lezen, lekker gepost hier de afgelopen tijd!

dinsdag 28 februari 2012 om 10:14

dinsdag 28 februari 2012 om 10:31
Wat is er ontzettend veel geschreven en gebeurd!
Hvjz, veel sterkte! Lijkt me ondanks dat jullie vrienden blijven, toch best heel pijnlijk.
Hans22, jij ook sterkte. Ook al was het kortstondig, daarom niet minder pijnlijk . Net als jouw ex- vriendinnetje, wil ik ook nooit meer iemand heel dichtbij laten komen.
Iddan, toen ik mijn allereerste sv leerde kennen, was zijn vrouw zwanger. Dat wist ik toen niet, anders was ik eerlijk gezegd niets met hem begonnen. Daarna hebben ze samen nog een tweeling gekregen. Ons contact was op drukke momenten wel minder, maar is daardoor niet gestopt. Mijn Jvg en zijn vriendin, hebben de leeftijd om aan kinderen te beginnen. Ik weet niet of ze ze ook willen, maar ik heb mezelf voorgenomen er dan wel mee te stoppen.
Herfstig, wat plotseling! Vanwaar deze omslag?
Vaintje, wat heerlijk zo'n vakantie. Ik kan je soms alleen een beetje moeilijk volgen als je schrijft dat het goed was jullie relatie, maar er toch ( stiekem?) contact is met nr2.
Hvjz, veel sterkte! Lijkt me ondanks dat jullie vrienden blijven, toch best heel pijnlijk.
Hans22, jij ook sterkte. Ook al was het kortstondig, daarom niet minder pijnlijk . Net als jouw ex- vriendinnetje, wil ik ook nooit meer iemand heel dichtbij laten komen.
Iddan, toen ik mijn allereerste sv leerde kennen, was zijn vrouw zwanger. Dat wist ik toen niet, anders was ik eerlijk gezegd niets met hem begonnen. Daarna hebben ze samen nog een tweeling gekregen. Ons contact was op drukke momenten wel minder, maar is daardoor niet gestopt. Mijn Jvg en zijn vriendin, hebben de leeftijd om aan kinderen te beginnen. Ik weet niet of ze ze ook willen, maar ik heb mezelf voorgenomen er dan wel mee te stoppen.
Herfstig, wat plotseling! Vanwaar deze omslag?
Vaintje, wat heerlijk zo'n vakantie. Ik kan je soms alleen een beetje moeilijk volgen als je schrijft dat het goed was jullie relatie, maar er toch ( stiekem?) contact is met nr2.
dinsdag 28 februari 2012 om 10:57
Och Hans. Ik heb je berichten gevolgd en wat was/ ben je verliefd. En dan nu dit, wat naar voor je. Je vroeg destijds adviezen en raad. Zo zie je maar hoe alles kan lopen. Ik ben me daar ook zo van bewust: zoveel factoren waardoor de situatie van de een op andere dag anders kan zijn. Daarom probeer ik te genieten. Ik vind de voordelen dus wel tegen de nadelen opwegen. Wel belangrijk om je er van bewust te zijn dat het zeer waarscijnlijk tijdelijk is.

dinsdag 28 februari 2012 om 11:15
Lief dat je aan me gedacht hebt Rooss, toch wel goed hoop ik?
Zo, ben bijgelezen, eindelijk. Mooie discussie weer nav die post van Hyperion. Met mijn eerste lover was het precies zoals Hyperion schreef, en ik was blij met zijn posts toen. Nu met huidige nr2 denk ik toch dat het anders is, dat die afhankelijkheid er niet is. Ik wil ook niet weer in die valkuil trappen.
Herfstig, wat nu ineens? Heel opvallend die omslag, erg onverwacht als je jouw posts van de afgelopen 2 weken zo achter elkaar leest. Eerst die balans, en nu is het over? Sterkte met wat er dan ook gebeurd.
HVJ en Hans22, ook veel sterkte. Het was maar kort misschien Hans, maar juist daardoor zo heftig?
Stew, ik kan me voorstellen dat het moeilijk te volgen is. Ook voor mij is het soms lastig.
Nr 1 en ik zijn nader tot elkaar gekomen deze vakantie, we hebben een behoorlijke dip gehad het afgelopen jaar en we konden dit even goed gebruiken.
Maar de gedachtes gingen af en toe toch uit naar nr 2. En omdat hij aangaf dat hij me miste, heb ik af en toe vluchtig wat berichtjes met hem uitgewisseld. Ook over de stand van zaken met nr 1.
Net voor mijn vakantie ging het hier over polyamorie, misschien is het toch zoiets...
Zo, ben bijgelezen, eindelijk. Mooie discussie weer nav die post van Hyperion. Met mijn eerste lover was het precies zoals Hyperion schreef, en ik was blij met zijn posts toen. Nu met huidige nr2 denk ik toch dat het anders is, dat die afhankelijkheid er niet is. Ik wil ook niet weer in die valkuil trappen.
Herfstig, wat nu ineens? Heel opvallend die omslag, erg onverwacht als je jouw posts van de afgelopen 2 weken zo achter elkaar leest. Eerst die balans, en nu is het over? Sterkte met wat er dan ook gebeurd.
HVJ en Hans22, ook veel sterkte. Het was maar kort misschien Hans, maar juist daardoor zo heftig?
Stew, ik kan me voorstellen dat het moeilijk te volgen is. Ook voor mij is het soms lastig.
Nr 1 en ik zijn nader tot elkaar gekomen deze vakantie, we hebben een behoorlijke dip gehad het afgelopen jaar en we konden dit even goed gebruiken.
Maar de gedachtes gingen af en toe toch uit naar nr 2. En omdat hij aangaf dat hij me miste, heb ik af en toe vluchtig wat berichtjes met hem uitgewisseld. Ook over de stand van zaken met nr 1.
Net voor mijn vakantie ging het hier over polyamorie, misschien is het toch zoiets...
dinsdag 28 februari 2012 om 11:40
Hallo Topicleden.
Ik zit met een dilemma... Ik wil hiervoor geen nw topic openen, ivm alle vooroordelen die er bestaan. 2 Jaar terug een man leren kennen. Hij zat in n relatie, getrouwd, een kind, en ik ook, maar samen geen kinderen. We hadden sex met elkaar, meerdere malen, regelmatig contact, en ja we werden verliefd. Nu bleek al die tijd zijn huwelijk heel slecht te zijn, wat ik in 1e instantie niet wist. Af en toe hield ie radio stilte, om voor zijn vrouw te vechten en zijn gevoelens voor mij opzij te zetten.
Ik merkte dat dat bij mij ook werkte. Dus het was afstoten en aantrekken.
Nu is mijn relatie sinds een maand over, wat heel pijnlijk was en nog is voor mij. Verder is bij minnaar min of meer "de bom" gebarsten. Niet dat zijn vrouw weet van ons, maar de koek is op. Ze denken allebei aan scheiden. Plannen in n vergevorderd stadium zeg maar.
Dus weer radio stilte van zijn kant, omdat hij dat moet oplossen en even geen contact wil/aankan. Alleen telefonisch af en toe en sms (1x/week). Het is teveel voor m. Logisch!
Ik heb niets gezegd tegen hem dat mijn relatie op de klippen is gelopen. Dat weet hij dus niet. Ik merk wel dat ik emotioneel veel stabieler ben, maar ik had ook geen kinderen (ik heb ze wel overigens, maar niet met de man waar het nu mee uit is). Dus ik weet wat een scheiding voor een impact heeft!
Ik twijfel nu heel erg of ik t m moet vertellen, van mijn gebroken relatie. Nu is het zo dat hij mijn (inmiddels) ex wel eens spreekt. Ik vind het aan de ene kant lullig overkomen dat hij wel al zijn ins en outs bespreekt over zijn relatie, en ik hem laat denken dat tussen mij en mijn ex nog alles goed en wel is. Aan de andere kant wil ik niet van enige invloed zijn op zijn beslissing om te gaan scheiden. Dat moet hij zelf uitmaken (en dat doet ie vlg mij ook).
Maar ja, ik ben nog steeds knetter op hem... Terwijl hij met zn ziel onder zn arm loopt. Ik vind het echt heel heel erg voor hem. Wellicht wil hij zijn huwelijk nog een paar maanden aankijken, maar een scheiding zit er dik in.
Ik heb mezelf voorgenomen mij op andere zaken te richten, werk, sport, vrienden etc, maar dit is zo moeilijk, omdat ik nog zoveel gevoelens voor hem heb. Het laatste wat ik wil is afhankelijk worden als alleenstaande vrouw van n getrouwde man... !!! Daar waak ik echt voor. Ik ken de verhalen!!! Ik ben niet gek. Dus wat doe ik?
Straks laat ik de man van mn dromen gaan, en ik weet wat ie ook voor mij voelt of voelde(?)... En hij denkt dat ik nog vreselijk bezet ben. Maar ik vind eigenlijk wel niets zijn keuze mag beinvloeden (als hij al wil scheiden, moet hij dat doen omdat hij niet met haar verder wil ipv dat hij met mij verder wil). Pas dan bekijken of wij samen een toekomst hebben...
Aan de andere kant: ik hou me van de domme, terwijl hij alles verteld. En straks spreekt ie mijn ex...
Ik zit met een dilemma... Ik wil hiervoor geen nw topic openen, ivm alle vooroordelen die er bestaan. 2 Jaar terug een man leren kennen. Hij zat in n relatie, getrouwd, een kind, en ik ook, maar samen geen kinderen. We hadden sex met elkaar, meerdere malen, regelmatig contact, en ja we werden verliefd. Nu bleek al die tijd zijn huwelijk heel slecht te zijn, wat ik in 1e instantie niet wist. Af en toe hield ie radio stilte, om voor zijn vrouw te vechten en zijn gevoelens voor mij opzij te zetten.
Ik merkte dat dat bij mij ook werkte. Dus het was afstoten en aantrekken.
Nu is mijn relatie sinds een maand over, wat heel pijnlijk was en nog is voor mij. Verder is bij minnaar min of meer "de bom" gebarsten. Niet dat zijn vrouw weet van ons, maar de koek is op. Ze denken allebei aan scheiden. Plannen in n vergevorderd stadium zeg maar.
Dus weer radio stilte van zijn kant, omdat hij dat moet oplossen en even geen contact wil/aankan. Alleen telefonisch af en toe en sms (1x/week). Het is teveel voor m. Logisch!
Ik heb niets gezegd tegen hem dat mijn relatie op de klippen is gelopen. Dat weet hij dus niet. Ik merk wel dat ik emotioneel veel stabieler ben, maar ik had ook geen kinderen (ik heb ze wel overigens, maar niet met de man waar het nu mee uit is). Dus ik weet wat een scheiding voor een impact heeft!
Ik twijfel nu heel erg of ik t m moet vertellen, van mijn gebroken relatie. Nu is het zo dat hij mijn (inmiddels) ex wel eens spreekt. Ik vind het aan de ene kant lullig overkomen dat hij wel al zijn ins en outs bespreekt over zijn relatie, en ik hem laat denken dat tussen mij en mijn ex nog alles goed en wel is. Aan de andere kant wil ik niet van enige invloed zijn op zijn beslissing om te gaan scheiden. Dat moet hij zelf uitmaken (en dat doet ie vlg mij ook).
Maar ja, ik ben nog steeds knetter op hem... Terwijl hij met zn ziel onder zn arm loopt. Ik vind het echt heel heel erg voor hem. Wellicht wil hij zijn huwelijk nog een paar maanden aankijken, maar een scheiding zit er dik in.
Ik heb mezelf voorgenomen mij op andere zaken te richten, werk, sport, vrienden etc, maar dit is zo moeilijk, omdat ik nog zoveel gevoelens voor hem heb. Het laatste wat ik wil is afhankelijk worden als alleenstaande vrouw van n getrouwde man... !!! Daar waak ik echt voor. Ik ken de verhalen!!! Ik ben niet gek. Dus wat doe ik?
Straks laat ik de man van mn dromen gaan, en ik weet wat ie ook voor mij voelt of voelde(?)... En hij denkt dat ik nog vreselijk bezet ben. Maar ik vind eigenlijk wel niets zijn keuze mag beinvloeden (als hij al wil scheiden, moet hij dat doen omdat hij niet met haar verder wil ipv dat hij met mij verder wil). Pas dan bekijken of wij samen een toekomst hebben...
Aan de andere kant: ik hou me van de domme, terwijl hij alles verteld. En straks spreekt ie mijn ex...

dinsdag 28 februari 2012 om 11:42
Het is ook een bizarre omslag. En het is uiterst complex. Of eigenlijk is het misschien geen omslag. Dan schreef ik hier terwijl ik blij was na een date ofzo of als er even niets aan de hand was en alles in balans.
Maar feit blijft dat het veel energie kost. Dat de relatie met nr2, hoe fijn ook, heel erg complex is.
Het heeft een invloed op mijn relatie met nr1 die ik niet fijn en goed vindt.
Daarnaast is het toch steeds maar de vraag of de relatie met nr2 wel goed voor me is. Ik doe niets stiekem, maar wil ik écht degene zijn die inbreuk maakt op andersmans huwelijk?
Ik merk dat ik er vreselijk veel last van heb dat nr2 stiekem moet doen. Dat maakt open en eerlijke communicatie lastig en dat maakt vertrouwen gewoon heel erg moeilijk. Iemand vertrouwen die je maar weinig ziet en waarvan je weet dat hij alleen maar met je omgaat omdat hij niet te vertrouwen is, dat vind ik zó moeilijk. En dat kost me energie en ik weet niet of dat het nog waard is. Ookal is alles in balans, die zaken, dat stiekeme, het gebrek aan tijd en communicatie, dat breekt me op.
Rooss, jij zei het laatst al, 'is het niet tijd om te stoppen'. Ik denk dat je goed aanvoelt hoe het in elkaar zit. Ik weet het zelf ook nog niet, hoe en wat nu verder. Momenteel voel ik er veel voor om én nr1 en nr2 te laten voor wat ze zijn en in een hutje op de hei te gaan zitten.
Maar feit blijft dat het veel energie kost. Dat de relatie met nr2, hoe fijn ook, heel erg complex is.
Het heeft een invloed op mijn relatie met nr1 die ik niet fijn en goed vindt.
Daarnaast is het toch steeds maar de vraag of de relatie met nr2 wel goed voor me is. Ik doe niets stiekem, maar wil ik écht degene zijn die inbreuk maakt op andersmans huwelijk?
Ik merk dat ik er vreselijk veel last van heb dat nr2 stiekem moet doen. Dat maakt open en eerlijke communicatie lastig en dat maakt vertrouwen gewoon heel erg moeilijk. Iemand vertrouwen die je maar weinig ziet en waarvan je weet dat hij alleen maar met je omgaat omdat hij niet te vertrouwen is, dat vind ik zó moeilijk. En dat kost me energie en ik weet niet of dat het nog waard is. Ookal is alles in balans, die zaken, dat stiekeme, het gebrek aan tijd en communicatie, dat breekt me op.
Rooss, jij zei het laatst al, 'is het niet tijd om te stoppen'. Ik denk dat je goed aanvoelt hoe het in elkaar zit. Ik weet het zelf ook nog niet, hoe en wat nu verder. Momenteel voel ik er veel voor om én nr1 en nr2 te laten voor wat ze zijn en in een hutje op de hei te gaan zitten.

dinsdag 28 februari 2012 om 11:48
Iddan, afscheid doet altijd pijn. Of het nu na 2/6/12 maanden is. Alleen ben ik misschien wat gekleurd. Ik heb al wel een keer of 3/4 afscheid genomen van mijn nr2, ook met 2 maanden, na 4 maanden, na 6 maanden, enzovoorts. En elke keer wordt het moeilijker en elke keer doet het meer pijn. En elke keer wens ik dat ik de vorige keer had doorgezet
Watnu75, ik vind dat je het heel goed en zuiver aanpakt op deze manier. Je bent nu geen escape voor je nr2 om zijn huwelijk te kunnen beeindigen. Je huwelijk beeindigen omdat je denkt dat je wel ergens anders terecht kunt is niet de beste reden. Hij zou het je ook nog kwalijk kunnen gaan nemen 'want ik ben voor jou gescheiden'. En op de manier waarop jij het aanpakt hou je het zuiver. Ik snap je moeite ermee, ik weet niet eens of ik het zou kunnen, mezelf kennende waarschijnlijk niet. Dus ik vind het echt heel goed dat je het zo doet, hoe moeilijk en pijnlijk ook.
Ik hoop voor je dat er een beslissing komt die goed voor je uitpakt.
Watnu75, ik vind dat je het heel goed en zuiver aanpakt op deze manier. Je bent nu geen escape voor je nr2 om zijn huwelijk te kunnen beeindigen. Je huwelijk beeindigen omdat je denkt dat je wel ergens anders terecht kunt is niet de beste reden. Hij zou het je ook nog kwalijk kunnen gaan nemen 'want ik ben voor jou gescheiden'. En op de manier waarop jij het aanpakt hou je het zuiver. Ik snap je moeite ermee, ik weet niet eens of ik het zou kunnen, mezelf kennende waarschijnlijk niet. Dus ik vind het echt heel goed dat je het zo doet, hoe moeilijk en pijnlijk ook.
Ik hoop voor je dat er een beslissing komt die goed voor je uitpakt.

dinsdag 28 februari 2012 om 11:50
Watnu, ik zou het hem gewoon vertellen, waarom niet? Als het goed is ben jij niet in staat zijn keuzes te beinvloeden en als dat wel het geval is, sorry maar dan is hij in mijn ogen een loser. Hij zal bij zijn vrouw weg moeten gaan als de koek op is en de relatie over. Niet omdat jij een vrij kippetje bent!
Wat er daarna gaat gebeuren kan niemand voorspellen maar je hebt het recht eerlijk te zijn.
Wat er daarna gaat gebeuren kan niemand voorspellen maar je hebt het recht eerlijk te zijn.


dinsdag 28 februari 2012 om 11:54
Herfstig, dat schrijven uit euforie en daarom geen compleet beeld afgeven van hoe het werkelijk zit snap ik wel. Ik ben zelf geneigd om alleen te schrijven als ik hiephoi ben en het niet hiephoi wil ik graag eerst zelf uitvogelen. (mijn goede forum vriendinnetjes weten dus altijd hoe het met me gaat want een stille roos is een sudderende roos ).
Je bent verward, in spagaat en totaal met je gevoel in de knoop. Waar woon je? Dan neem ik je eens mee voor een strandwandeling, kijken of we eea kunnen ontrafelen. Voor nu en hier een Even serieus, kan je met iemand ftf hierover praten?
Je bent verward, in spagaat en totaal met je gevoel in de knoop. Waar woon je? Dan neem ik je eens mee voor een strandwandeling, kijken of we eea kunnen ontrafelen. Voor nu en hier een Even serieus, kan je met iemand ftf hierover praten?

dinsdag 28 februari 2012 om 12:00


