Seks
alle pijlers
Minnaar deel 19.
maandag 26 november 2012 om 12:53
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
woensdag 6 februari 2013 om 08:07
quote:Sensual_D schreef op 06 februari 2013 @ 00:46:
Ik kan mijn nr1 namelijk niet identificeren met hen... hun gedachten gangen komen niet overeen. Hun ideeen komen niet overeen, en er wordt door hen niet geloofd (en ik voel me dan bijna een leugenaar) hoe mijn nr1 hier in staat.. Er wordt te negatief gekeken, naar iets wat voor sommigen wel (kan) werken..
En dat laatste is niet alleen van deze 2 voorbeeld namen die ik gaf.. dat is wel bij meer mensen heb ik zo het gevoel.Sense, de reden van mijn vorige post was eigenlijk precies dit. Ik had het idee dat jouw nr.1 werd neergezet als een soort 'sulletje' die dan maar genoegen neemt met een vrouw met minnares.. Een situatie waar hij volgens anderen nooit vrijwillig voor kan hebben gekozen, of gelukkig mee kan zijn. Jij wordt dan in een situatie geplaatst waarin je hem of jezelf moet verdedigen . Dat voelt bij mij ongemakkelijk. Maar wellicht is dat ook omdat ik vermoed dat mijn nr. 1 op een aantal vlakken erg op die van jou lijkt, en ik me wel voor kan stellen hoe hij hier in zit en hoe dit wel zou kunnen werken, en mijzelf daardoor aangesproken voel.
Ik kan mijn nr1 namelijk niet identificeren met hen... hun gedachten gangen komen niet overeen. Hun ideeen komen niet overeen, en er wordt door hen niet geloofd (en ik voel me dan bijna een leugenaar) hoe mijn nr1 hier in staat.. Er wordt te negatief gekeken, naar iets wat voor sommigen wel (kan) werken..
En dat laatste is niet alleen van deze 2 voorbeeld namen die ik gaf.. dat is wel bij meer mensen heb ik zo het gevoel.Sense, de reden van mijn vorige post was eigenlijk precies dit. Ik had het idee dat jouw nr.1 werd neergezet als een soort 'sulletje' die dan maar genoegen neemt met een vrouw met minnares.. Een situatie waar hij volgens anderen nooit vrijwillig voor kan hebben gekozen, of gelukkig mee kan zijn. Jij wordt dan in een situatie geplaatst waarin je hem of jezelf moet verdedigen . Dat voelt bij mij ongemakkelijk. Maar wellicht is dat ook omdat ik vermoed dat mijn nr. 1 op een aantal vlakken erg op die van jou lijkt, en ik me wel voor kan stellen hoe hij hier in zit en hoe dit wel zou kunnen werken, en mijzelf daardoor aangesproken voel.
woensdag 6 februari 2013 om 08:55
Mijn moeder heeft ruim 20 jaar, met medeweten van mijn zieke vader die door zijn ziekte zelf niet meer kon/mocht vrijen, een minnaar gehad, hoorde ik ruim een jaar geleden. Ik ben blij voor haar dat ze in de bloei van haar leven een belangrijke behoefte kon vervullen op deze manier. En natuurlijk heeft ze in die tijd ook gevoelens gedeeld met hem en zal ze gevoelens hebben ontwikkeld. Ik ben alleen maar blij voor haar en trots op mijn vader, dat hij haar dit gunde.
Dus Sense, alle begrip vanuit het witte Friesland! Ik ben blij voor je dat dit op deze manier op je pad is gekomen.
Dus Sense, alle begrip vanuit het witte Friesland! Ik ben blij voor je dat dit op deze manier op je pad is gekomen.
woensdag 6 februari 2013 om 09:36
quote:Julus schreef op 05 februari 2013 @ 09:27:
Noppies, sommige mensen hebben een enorme leegte en zullen nooit bij een ander vinden wat ze zoeken. Dat moeten ze eerst bij zichzelf opvullen.
En toch he - ik loop nu een beetje achter, heb een hele discussie gemist zie ik, ivm een druk eigen leven ineens! - waarom zou dat vreemdgaan voortkomen uit een leegte bij zichzelf?
Ik ging ook niet vreemd uit een leegte bij mezelf, ik ging vreemd omdat ik een doodongelukkig huwelijk had waar we elkaar volledig kwijt waren en elkaar ook niet meer zouden terugvinden.
Niks leegte in mezelf.
Dat jouw ex eerst zijn leegte op moet vullen voordat hij nooit meer vreemd zal gaan, vind ik een bijzondere conclusie - hoe weet je dat zo zeker? Misschien is hij niet geheel op eigen keuze met zijn nieuwe vriendin verder gegaan en is het door de omstandigheden een beetje zo gelopen, het kan best zijn dat deze relatie zo anders is dat het nu wel goed gaat.
Mijn ex zocht altijd mondige, sterke, zelfstandige vrouwen op en liep in de loop van de relatie daardoor heel erg tegen zichzelf aan. Uiteindelijk eindigde dat altijd in een groot psychisch drama, keer op keer. Bij mij was de laatste keer. Nu heeft hij een vriendin die juist het tegenovergestelde is. Een vrouw die heel anders in het leven staat en niet zo nodig overal iets van moet vinden. Die het liefst een rustig, kabbelend leven heeft, met haar man en kindjes. En nu gaat het - voor zover ik weet dan - goed met hem. Ik hoop dat dit is wat hij zoekt en nodig heeft.
Noppies, sommige mensen hebben een enorme leegte en zullen nooit bij een ander vinden wat ze zoeken. Dat moeten ze eerst bij zichzelf opvullen.
En toch he - ik loop nu een beetje achter, heb een hele discussie gemist zie ik, ivm een druk eigen leven ineens! - waarom zou dat vreemdgaan voortkomen uit een leegte bij zichzelf?
Ik ging ook niet vreemd uit een leegte bij mezelf, ik ging vreemd omdat ik een doodongelukkig huwelijk had waar we elkaar volledig kwijt waren en elkaar ook niet meer zouden terugvinden.
Niks leegte in mezelf.
Dat jouw ex eerst zijn leegte op moet vullen voordat hij nooit meer vreemd zal gaan, vind ik een bijzondere conclusie - hoe weet je dat zo zeker? Misschien is hij niet geheel op eigen keuze met zijn nieuwe vriendin verder gegaan en is het door de omstandigheden een beetje zo gelopen, het kan best zijn dat deze relatie zo anders is dat het nu wel goed gaat.
Mijn ex zocht altijd mondige, sterke, zelfstandige vrouwen op en liep in de loop van de relatie daardoor heel erg tegen zichzelf aan. Uiteindelijk eindigde dat altijd in een groot psychisch drama, keer op keer. Bij mij was de laatste keer. Nu heeft hij een vriendin die juist het tegenovergestelde is. Een vrouw die heel anders in het leven staat en niet zo nodig overal iets van moet vinden. Die het liefst een rustig, kabbelend leven heeft, met haar man en kindjes. En nu gaat het - voor zover ik weet dan - goed met hem. Ik hoop dat dit is wat hij zoekt en nodig heeft.
woensdag 6 februari 2013 om 09:42
Sense, ik vind ook dat je in een bijzondere situatie zit.
Het vooroordelen hier ervaar ik niet zo heel erg, maar wellicht ben ik inmiddels wel gewend dat ik me moet verdedigen over mijn situatie (Minnaar gezin verlaten ' voor mij ' ). Ik begrijp de reacties van Julus wel hoor, zeker gezien vanuit haar situatie en dat ze na het vreemdgaan van haar ex er keihard aan heeft proberen te werken en erachter komt dat het niet mag baten. De ' eens een vreemdganger, altijd een vreemdganger' die ik paar pagina's geleden hier riep, krijg ik ook van meerdere kanten te horen. Ik geloof wel dat de drempel wellicht wat lager ligt als je eenmaal een minnaar hebt gehad, maar ik geloof er niet in dat wanneer iemand een affaire heeft gehad, direct bestempeld moet worden met ' vreemdganger '.
Ik vertrouw hem erop dat hij geen nr. 2 erop na gaat houden, en dat terwijl ik 1,5 jaar zijn nr. 2 ben geweest. Naif? misschien. En daar zit het pijnpunt, want vind men mij dan naif? of vooroordeel men onze relatie dan gewoon?
Het vooroordelen hier ervaar ik niet zo heel erg, maar wellicht ben ik inmiddels wel gewend dat ik me moet verdedigen over mijn situatie (Minnaar gezin verlaten ' voor mij ' ). Ik begrijp de reacties van Julus wel hoor, zeker gezien vanuit haar situatie en dat ze na het vreemdgaan van haar ex er keihard aan heeft proberen te werken en erachter komt dat het niet mag baten. De ' eens een vreemdganger, altijd een vreemdganger' die ik paar pagina's geleden hier riep, krijg ik ook van meerdere kanten te horen. Ik geloof wel dat de drempel wellicht wat lager ligt als je eenmaal een minnaar hebt gehad, maar ik geloof er niet in dat wanneer iemand een affaire heeft gehad, direct bestempeld moet worden met ' vreemdganger '.
Ik vertrouw hem erop dat hij geen nr. 2 erop na gaat houden, en dat terwijl ik 1,5 jaar zijn nr. 2 ben geweest. Naif? misschien. En daar zit het pijnpunt, want vind men mij dan naif? of vooroordeel men onze relatie dan gewoon?
woensdag 6 februari 2013 om 09:58
quote:Sensual_D schreef op 06 februari 2013 @ 00:42:
Die reactie:
jongens ik ben hier wel klaar mee, we komen er niet uit
Heb ik zeker naar Julus wel gehad.. Maar naar de overigen niet zo.. Al hoewel, als we dan namen noemen kan ik Wovi ook in dat rijtje zetten.
Weet je wat het verschil is. Ik (en anderen) schrijven vanuit eigen gevoel, eigen ervaringen.. Ik zal hier nooit negatief over mijn nr1 schrijven.. Ook al zou ik over hem ook wel willen mopperen. Van hen lees ik te vaak "Mijn ex deed dit, Mijn ex deed dat, hij doet nog zus, en zij doet nog zo" .. Het is te veel een wijzend vingertje, en te weinig willen inleven in andere situaties. Dat maakt dat mijn nekharen elke keer weer overeind staan.
Er zijn genoeg situaties hier, waarbij ik ook mijn vraagtekens zet, ik stel wel eens een vraag daarover hier en daar (zie toen met Sam) maar ik ga geen vingertjes wijzen en veroordelen.
sense, sorry dat ik zo op je overkom.
ik veroordeel je niet en begrijp jullie situatie zie ook mijn post van 05-02-2013, 13:23
ik vind mijn ex nog steeds een top vrouw en vind het fijn dat we nog steeds veel contact hebben.
ik wil haar zeker niet zwart maken.
want dan zou ik niet hier posten maar in bv het relatie topic er zijn er daar altijd genoeg die alles meteen veroordelen als vreemd gaan erbij komt kijken.
ook ik schrijf vanuit mijn eigen gevoel en ervaring, maar die zijn anders dan de meeste die hier op het forum actief zijn.
wat ik al eerder schreef als iemand het niet prettig vind dat ik hier schrijf laat het weten dan stop ik ermee.
dit is een van de weinge plekken waar je normaal over dit onderwerp kunt praten en wil niet dat ik mensen hier afschrik
Die reactie:
jongens ik ben hier wel klaar mee, we komen er niet uit
Heb ik zeker naar Julus wel gehad.. Maar naar de overigen niet zo.. Al hoewel, als we dan namen noemen kan ik Wovi ook in dat rijtje zetten.
Weet je wat het verschil is. Ik (en anderen) schrijven vanuit eigen gevoel, eigen ervaringen.. Ik zal hier nooit negatief over mijn nr1 schrijven.. Ook al zou ik over hem ook wel willen mopperen. Van hen lees ik te vaak "Mijn ex deed dit, Mijn ex deed dat, hij doet nog zus, en zij doet nog zo" .. Het is te veel een wijzend vingertje, en te weinig willen inleven in andere situaties. Dat maakt dat mijn nekharen elke keer weer overeind staan.
Er zijn genoeg situaties hier, waarbij ik ook mijn vraagtekens zet, ik stel wel eens een vraag daarover hier en daar (zie toen met Sam) maar ik ga geen vingertjes wijzen en veroordelen.
sense, sorry dat ik zo op je overkom.
ik veroordeel je niet en begrijp jullie situatie zie ook mijn post van 05-02-2013, 13:23
ik vind mijn ex nog steeds een top vrouw en vind het fijn dat we nog steeds veel contact hebben.
ik wil haar zeker niet zwart maken.
want dan zou ik niet hier posten maar in bv het relatie topic er zijn er daar altijd genoeg die alles meteen veroordelen als vreemd gaan erbij komt kijken.
ook ik schrijf vanuit mijn eigen gevoel en ervaring, maar die zijn anders dan de meeste die hier op het forum actief zijn.
wat ik al eerder schreef als iemand het niet prettig vind dat ik hier schrijf laat het weten dan stop ik ermee.
dit is een van de weinge plekken waar je normaal over dit onderwerp kunt praten en wil niet dat ik mensen hier afschrik
woensdag 6 februari 2013 om 10:27
Noppies, snap jouw visie. En deel hem ook. Dat ongelukkige in de relatie/huwelijk noem ik die leegte; dingen missen en hopen dat het kan worden opgevuld door de ander. Wat nooit kan natuurlijk. Net als jouw ex valt de mijne op sterke, mondige, zelfstandige vrouwen en hij heeft er nu weer precies zo eentje. Ken haar natuurlijk ook te goed, dus ik weet gewoon dat hij compleet leeggezogen gaat worden. Maakt niks uit verder, maar het is precies wat jij zegt, dat die wisselwerking dus veel uitmaakt. Zolang iemand dus bij dezelfde types terechtkomt en daarbij niks doet aan issues, zal het niet gaan werken. Dat is mijn punt.
woensdag 6 februari 2013 om 10:31
Paeonia, klopt, ik nuanceer dat ook. Zie mijn posting hierboven aan Noppies; wisselwerking en omstandigheden kunnen maken dat een relatie nu wel prima werkt en dan is er geen behoefte aan vreemdgaan.
Het is echter wel zo, dat vreemdgaan een bepaalde manier van oplossen van een probleem is; wegvluchten uit een situatie die niet meer prettig is. Als iemand dat een keer gedaan heeft, en niet het probleem op de juiste manier kon oplossen, dan ligt dat gegeven er. Waarom zijn er legio mensen die bij een slecht huwelijk dit huwelijk beeindigen ipv eerst naar een ander gaan? Ik blijf dat een vlucht vinden, niet kunnen omgaan met een probleem.
Ik gun het je van harte dat jij en minnaar een mooie toekomst gaan krijgen, dat staat voorop! Maar er zijn valkuilen.
Het is echter wel zo, dat vreemdgaan een bepaalde manier van oplossen van een probleem is; wegvluchten uit een situatie die niet meer prettig is. Als iemand dat een keer gedaan heeft, en niet het probleem op de juiste manier kon oplossen, dan ligt dat gegeven er. Waarom zijn er legio mensen die bij een slecht huwelijk dit huwelijk beeindigen ipv eerst naar een ander gaan? Ik blijf dat een vlucht vinden, niet kunnen omgaan met een probleem.
Ik gun het je van harte dat jij en minnaar een mooie toekomst gaan krijgen, dat staat voorop! Maar er zijn valkuilen.
woensdag 6 februari 2013 om 11:00
Ik denk dat veel personen - de meerderheid - niet op zoek gaat naar een affaire naast de relatie. Er kunnen zich problemen thuis voordoen (of misschien ook helemaal niet?) waardoor ze meer open staan voor andere mensen. Geen mens is monogaam, jij niet, ik niet, niemand niet. Hoe je er naar handelt is wat anders.
Pas op het moment dat men merkt dat er gevoelens voor een ander komen, komt het besef wat de grootte en aard van het probleem in het thuisfront nou eigenlijk is. En dan is eigenlijk het hek van de dam, want hoeveel personen kunnen een verliefdheid opzij zetten? Dat is nog moeilijker dan stoppen met roken (en ik weet hoe beide voelt..)
Als er monogamie is beloofd, dan valt het uiteindelijk niet goed te praten, maar je kunt niet iedereen over 1 kam scheren en zeggen dat mensen die een minnaar hebben niet kunnen omgaan met een probleem.
Pas op het moment dat men merkt dat er gevoelens voor een ander komen, komt het besef wat de grootte en aard van het probleem in het thuisfront nou eigenlijk is. En dan is eigenlijk het hek van de dam, want hoeveel personen kunnen een verliefdheid opzij zetten? Dat is nog moeilijker dan stoppen met roken (en ik weet hoe beide voelt..)
Als er monogamie is beloofd, dan valt het uiteindelijk niet goed te praten, maar je kunt niet iedereen over 1 kam scheren en zeggen dat mensen die een minnaar hebben niet kunnen omgaan met een probleem.
woensdag 6 februari 2013 om 11:02
wat is er enorm veel geschreven zeg ...
paar dagen afwezig en ik moet me door pagina's met interessante postings en discussie lezen.
Die discussie die steeds weer terg komt en daarom is het ook een teer onderwerp.
Het hebben van een minnaar, is voor iedereen anders, we hebben allemaal onze redenen en ons oordeel erover.
Tuurlijk Julus en Wovi staan er heel anders in, ik weet ook niet hoe ik me zou voelen als ik de bedrogene was.
Voor jullie ligt het allemaal anders, jullie staan aan een andere kant.
Ik vind het wel bijzonder om te lezen hoe het van de andere zijde ervaren is.
Ik kan geen direct punt aangeven waarom ik dus een minnaar heb.
Nooit eerder gedaan, nooit eerder in de verleiding gekomen, waarom nu wel ?
Maakte de gelegenheid de dief ?
Mijn huwelijk is goed, natuurlijk wel wat voorspellender na zoveel jaren samen maar dat is logisch.
Ik kan geen niets anders bedenken als reden dan spanning en lust die we voor elkaar voelen.
Voor nr 2 is het ook de 1e keer dat hij in een verhouding terecht is gekomen.
Heb geen enkele intentie mijn huwelijk op te geven voor hem, hij ook niet voor mij.
Ik ben eigenlijk gewoon heel egoistisch bezig.....
Wat heerlijk sense, geniet van je dag vandaag !
paar dagen afwezig en ik moet me door pagina's met interessante postings en discussie lezen.
Die discussie die steeds weer terg komt en daarom is het ook een teer onderwerp.
Het hebben van een minnaar, is voor iedereen anders, we hebben allemaal onze redenen en ons oordeel erover.
Tuurlijk Julus en Wovi staan er heel anders in, ik weet ook niet hoe ik me zou voelen als ik de bedrogene was.
Voor jullie ligt het allemaal anders, jullie staan aan een andere kant.
Ik vind het wel bijzonder om te lezen hoe het van de andere zijde ervaren is.
Ik kan geen direct punt aangeven waarom ik dus een minnaar heb.
Nooit eerder gedaan, nooit eerder in de verleiding gekomen, waarom nu wel ?
Maakte de gelegenheid de dief ?
Mijn huwelijk is goed, natuurlijk wel wat voorspellender na zoveel jaren samen maar dat is logisch.
Ik kan geen niets anders bedenken als reden dan spanning en lust die we voor elkaar voelen.
Voor nr 2 is het ook de 1e keer dat hij in een verhouding terecht is gekomen.
Heb geen enkele intentie mijn huwelijk op te geven voor hem, hij ook niet voor mij.
Ik ben eigenlijk gewoon heel egoistisch bezig.....
Wat heerlijk sense, geniet van je dag vandaag !
woensdag 6 februari 2013 om 11:04
Dat hoor je mij ook niet zeggen...ik zeg alleen dat dit ook voorkomt. Ik zeg nergens en heb nergens gezegd, dat dit voor iedere vreemdganger geldt!
Ik zeg dat ALS dit de kwestie is, dat je er dan voor moet waken dat iemand een volgende keer in dezelfde valkuil trapt. En je dus de dupe zult zijn. Of dat voor jouw minnaar geldt weet ik natuurlijk niet.
En ja...iedere relatie kent valkuilen. Maar soms weet je vanuit iemands verleden makkelijk een valkuil vooraf te duiden, en moet je gewoon alert(er) zijn. Dat bedoelde ik ermee.
Ik zeg dat ALS dit de kwestie is, dat je er dan voor moet waken dat iemand een volgende keer in dezelfde valkuil trapt. En je dus de dupe zult zijn. Of dat voor jouw minnaar geldt weet ik natuurlijk niet.
En ja...iedere relatie kent valkuilen. Maar soms weet je vanuit iemands verleden makkelijk een valkuil vooraf te duiden, en moet je gewoon alert(er) zijn. Dat bedoelde ik ermee.
woensdag 6 februari 2013 om 11:05
Het is en blijft lastig discussieren merk ik, dat we hier schrijven vanuit twee invalshoeken; ik als bedrogene en jullie als de minnares. Het bijt elkaar, maar vooralsnog wil ik nog steeds graag blijven proberen om prettig met elkaar in discussie te gaan. Doe mijn best, maar merk dus dat het niet altijd makkelijk is.
woensdag 6 februari 2013 om 11:08
Zit te denken, eigenlijk is deze vergelijking misschien wel een goeie; het is alsof je als enige niet-roker gaat meeschrijven in een topic vol met rokers. Dat zal ook niet makkelijk zijn. Toch wil de niet-roker zijn mening kunnen schrijven, en vice versa. Het is als een soort peergroup, waar je dan als een van de weinigen buiten valt. Zo zie ik het een beetje. Maar dat weerhoudt mij niet om mee te schrijven, aangezien het een openbaar forum is en ik dit onderwerp rete interessant vind.
Mag ik blijven
Mag ik blijven
woensdag 6 februari 2013 om 11:18
quote:paeonia01 schreef op 06 februari 2013 @ 11:00:
Ik denk dat veel personen - de meerderheid - niet op zoek gaat naar een affaire naast de relatie. Er kunnen zich problemen thuis voordoen (of misschien ook helemaal niet?) waardoor ze meer open staan voor andere mensen. Geen mens is monogaam, jij niet, ik niet, niemand niet. Hoe je er naar handelt is wat anders.
Pas op het moment dat men merkt dat er gevoelens voor een ander komen, komt het besef wat de grootte en aard van het probleem in het thuisfront nou eigenlijk is. En dan is eigenlijk het hek van de dam, want hoeveel personen kunnen een verliefdheid opzij zetten? Dat is nog moeilijker dan stoppen met roken (en ik weet hoe beide voelt..)
Als er monogamie is beloofd, dan valt het uiteindelijk niet goed te praten, maar je kunt niet iedereen over 1 kam scheren en zeggen dat mensen die een minnaar hebben niet kunnen omgaan met een probleem.
Pae: mooi gezegd. Ik had het niet beter kunnen verwoorden. De afgelopen maanden waren een achtbaan aan emoties. Ik (her)kende mezelf niet meer toen bleek dat ik de grenzen van monogamie over kon gaan. Het heeft me ook doen beseffen wat de situatie met nr1 is. Ik wil daar graag aan werken, zonder nr2.
Maar ben nog aan het 'dealen' met exit nr2... Heb nooit gerookt, maar als het stoppen met een verliefdheid nog moeilijker is dan stoppen met roken, dan heb ik nog een lange weg te gaan...
Ik denk dat veel personen - de meerderheid - niet op zoek gaat naar een affaire naast de relatie. Er kunnen zich problemen thuis voordoen (of misschien ook helemaal niet?) waardoor ze meer open staan voor andere mensen. Geen mens is monogaam, jij niet, ik niet, niemand niet. Hoe je er naar handelt is wat anders.
Pas op het moment dat men merkt dat er gevoelens voor een ander komen, komt het besef wat de grootte en aard van het probleem in het thuisfront nou eigenlijk is. En dan is eigenlijk het hek van de dam, want hoeveel personen kunnen een verliefdheid opzij zetten? Dat is nog moeilijker dan stoppen met roken (en ik weet hoe beide voelt..)
Als er monogamie is beloofd, dan valt het uiteindelijk niet goed te praten, maar je kunt niet iedereen over 1 kam scheren en zeggen dat mensen die een minnaar hebben niet kunnen omgaan met een probleem.
Pae: mooi gezegd. Ik had het niet beter kunnen verwoorden. De afgelopen maanden waren een achtbaan aan emoties. Ik (her)kende mezelf niet meer toen bleek dat ik de grenzen van monogamie over kon gaan. Het heeft me ook doen beseffen wat de situatie met nr1 is. Ik wil daar graag aan werken, zonder nr2.
Maar ben nog aan het 'dealen' met exit nr2... Heb nooit gerookt, maar als het stoppen met een verliefdheid nog moeilijker is dan stoppen met roken, dan heb ik nog een lange weg te gaan...
woensdag 6 februari 2013 om 11:18
Julus, ik vind het juist prettig om jouw mening te lezen, en ga de discussie ook aan om bepaalde dingen beter te begrijpen.
Ik kan niet beredeneren vanuit de bedrogene kant, ik kan het hooguit een voorstelling van maken. Net zoals dat ik kan voorstellen hoe euforisch iemand zich moet voelen als je goud wint op de olympische spelen. Maar ECHT voorstellen kan ik niet, want ik heb het (nog?
) niet meegemaakt.
Dat ik me veroordeeld voel, komt waarschijnlijk vanuit de hoek dat ik het gevoel heb mezelf moet verdedigen. Mijn minnaar zat in een minder goed huwelijk en uiteindelijk ben ik de doorslaggevende factor geweest. En natuurlijk is dat onze valkuil, we hebben een moeilijke start en de tijd zal het uitwijzen dat we deze valkuil zo kunnen aanduiden binnen de relatie zodat we er alleen maar over hoeven te praten en er nooit in gaan stappen.
Ik kan niet beredeneren vanuit de bedrogene kant, ik kan het hooguit een voorstelling van maken. Net zoals dat ik kan voorstellen hoe euforisch iemand zich moet voelen als je goud wint op de olympische spelen. Maar ECHT voorstellen kan ik niet, want ik heb het (nog?
) niet meegemaakt.Dat ik me veroordeeld voel, komt waarschijnlijk vanuit de hoek dat ik het gevoel heb mezelf moet verdedigen. Mijn minnaar zat in een minder goed huwelijk en uiteindelijk ben ik de doorslaggevende factor geweest. En natuurlijk is dat onze valkuil, we hebben een moeilijke start en de tijd zal het uitwijzen dat we deze valkuil zo kunnen aanduiden binnen de relatie zodat we er alleen maar over hoeven te praten en er nooit in gaan stappen.
woensdag 6 februari 2013 om 11:20
quote:Julus schreef op 06 februari 2013 @ 11:08:
Zit te denken, eigenlijk is deze vergelijking misschien wel een goeie; het is alsof je als enige niet-roker gaat meeschrijven in een topic vol met rokers. Dat zal ook niet makkelijk zijn. Toch wil de niet-roker zijn mening kunnen schrijven, en vice versa. Het is als een soort peergroup, waar je dan als een van de weinigen buiten valt. Zo zie ik het een beetje. Maar dat weerhoudt mij niet om mee te schrijven, aangezien het een openbaar forum is en ik dit onderwerp rete interessant vind.
Mag ik blijven laat ik nou net 3 weken gestopt zijn met roken..... Ik ben hard op weg de niet-roker te gaan begrijpen
Zit te denken, eigenlijk is deze vergelijking misschien wel een goeie; het is alsof je als enige niet-roker gaat meeschrijven in een topic vol met rokers. Dat zal ook niet makkelijk zijn. Toch wil de niet-roker zijn mening kunnen schrijven, en vice versa. Het is als een soort peergroup, waar je dan als een van de weinigen buiten valt. Zo zie ik het een beetje. Maar dat weerhoudt mij niet om mee te schrijven, aangezien het een openbaar forum is en ik dit onderwerp rete interessant vind.
Mag ik blijven laat ik nou net 3 weken gestopt zijn met roken..... Ik ben hard op weg de niet-roker te gaan begrijpen
woensdag 6 februari 2013 om 11:23
quote:silver1977 schreef op 06 februari 2013 @ 11:02:
Ik kan geen direct punt aangeven waarom ik dus een minnaar heb.
Nooit eerder gedaan, nooit eerder in de verleiding gekomen, waarom nu wel ?
Maakte de gelegenheid de dief ?
Mijn huwelijk is goed, natuurlijk wel wat voorspellender na zoveel jaren samen maar dat is logisch.
Ik kan geen niets anders bedenken als reden dan spanning en lust die we voor elkaar voelen.
Voor nr 2 is het ook de 1e keer dat hij in een verhouding terecht is gekomen.
Heb geen enkele intentie mijn huwelijk op te geven voor hem, hij ook niet voor mij.
Ik ben eigenlijk gewoon heel egoïstisch bezig.....
Dit had ik dus kunnen schrijven. Exact.
Ik kan geen direct punt aangeven waarom ik dus een minnaar heb.
Nooit eerder gedaan, nooit eerder in de verleiding gekomen, waarom nu wel ?
Maakte de gelegenheid de dief ?
Mijn huwelijk is goed, natuurlijk wel wat voorspellender na zoveel jaren samen maar dat is logisch.
Ik kan geen niets anders bedenken als reden dan spanning en lust die we voor elkaar voelen.
Voor nr 2 is het ook de 1e keer dat hij in een verhouding terecht is gekomen.
Heb geen enkele intentie mijn huwelijk op te geven voor hem, hij ook niet voor mij.
Ik ben eigenlijk gewoon heel egoïstisch bezig.....
Dit had ik dus kunnen schrijven. Exact.
woensdag 6 februari 2013 om 11:26
Paeonia, fijn om te lezen dat je het waardeert. Dat is wederzijds, ook al lijkt het net alsof ik iedereen zit af te fikken. Totaal niet de bedoeling, maar ik als bedrogene ben misschien in die zin een bedreiging, dat ik de pijnpunten vanuit de bedrogen kant belicht. En dat raakt je dan, omdat je zelf in die situatie zit/meewerkt. Snap ik! Ik hoop dat het mij bespaard blijft, maar ik ben nog maar op de helft van mijn leven:)
Vind het ook soms lastig om mij in te leven hoor. Mij is iets aangedaan, ik kon er niet omheen. Bij jullie is er nog een keuze, zeg maar. Dat die keuze soms pijnlijk en verdrietig is kan ik invoelen, want jullie willen hetzelfde als wat ik/iedereen wil; iemand die voor je gaat (maar die dat niet of nog niet kan)....heel pijnlijk.
Als ik een man tref die niet echt voor mij kiest, vind ik dat ook zeer pijnlijk. Dus dat kan ik me prima voorstellen. Maar hem nog moeten delen met een ander, en op hem wachten, niet weten of hij de boel aan elkaar liegt bij mij, dat raakt je nog harder denk ik. En dan is het kiezen tussen twee kwaden; wachten op hem, of hem houden maar wel gedeeld. Niemand wil die positie, snap ik. Dus hoe ermee te dealen? Denk dat je dan toch op dat stukje eigenwaarde uitkomt. Hoe belangrijk vind jij jezelf? Net zoals ik het afkap als iemand niet echt voor me gaat, omdat ik beter verdien. Kun jij dat ook doen. Maar vergt moed, en kost tranen. Doe je niks, dan is het hopen op een goede afloop, dus toch weer die onzekerheid.
Vind het ook soms lastig om mij in te leven hoor. Mij is iets aangedaan, ik kon er niet omheen. Bij jullie is er nog een keuze, zeg maar. Dat die keuze soms pijnlijk en verdrietig is kan ik invoelen, want jullie willen hetzelfde als wat ik/iedereen wil; iemand die voor je gaat (maar die dat niet of nog niet kan)....heel pijnlijk.
Als ik een man tref die niet echt voor mij kiest, vind ik dat ook zeer pijnlijk. Dus dat kan ik me prima voorstellen. Maar hem nog moeten delen met een ander, en op hem wachten, niet weten of hij de boel aan elkaar liegt bij mij, dat raakt je nog harder denk ik. En dan is het kiezen tussen twee kwaden; wachten op hem, of hem houden maar wel gedeeld. Niemand wil die positie, snap ik. Dus hoe ermee te dealen? Denk dat je dan toch op dat stukje eigenwaarde uitkomt. Hoe belangrijk vind jij jezelf? Net zoals ik het afkap als iemand niet echt voor me gaat, omdat ik beter verdien. Kun jij dat ook doen. Maar vergt moed, en kost tranen. Doe je niks, dan is het hopen op een goede afloop, dus toch weer die onzekerheid.
woensdag 6 februari 2013 om 11:26
quote:paeonia01 schreef op 06 februari 2013 @ 11:00:
Geen mens is monogaam, jij niet, ik niet, niemand niet. Hoe je er naar handelt is wat anders.
Hier geloof ik helemaal niks van. Ik denk niet dat je kan spreken van "de mens" maar ik denk dat zéker vrouwen (auw auw niet slaan) vanuit de oertijd wel degelijk monogaam zijn.
Dat dient namelijk een hoger doel.
Geen mens is monogaam, jij niet, ik niet, niemand niet. Hoe je er naar handelt is wat anders.
Hier geloof ik helemaal niks van. Ik denk niet dat je kan spreken van "de mens" maar ik denk dat zéker vrouwen (auw auw niet slaan) vanuit de oertijd wel degelijk monogaam zijn.
Dat dient namelijk een hoger doel.
