Minnaar, deel 20

09-04-2013 09:41 2184 berichten
Al 19 delen schrijven we over onze minnaars en alle heftige gevoelens die meespelen of juist niet. Hier mogen we schoftig genieten, mijmeren, zeuren over wel of geen contact en aftellen tot de volgende date.

Met andere woorden:



Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?



Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Alle reacties Link kopieren
Pfff, de weg van de minste weerstand, dus... Niet slim, maar dat weet je zelf vast ook wel. Er zal ergens iets doorgeknipt moeten worden, en hoe langer je daarmee wacht, hoe moeilijker dat zal worden. Wachten tot de boel vanzelf openklapt is natuurlijk een optie, maar de bende is dan vast niet te overzien.
Alle reacties Link kopieren
@Jules, hoe is trouwens het gesprek met ex gegaan gister?
Alle reacties Link kopieren
quote:elledj schreef op 04 juli 2013 @ 21:32:Pfff, de weg van de minste weerstand, dus...Wellicht is Puzzled nu tijdens die meerdaagse huiselijke dates aan het uittesten of ze echt zeker kan zijn van de relatie met haar minnaar voordat ze veilig de overstap van het echtelijk bed naar het gespreide bed bij haar nieuwe liefde definitief zet.
...
..
..
quote:kipkluifje schreef op 04 juli 2013 @ 21:41:

Wellicht is Puzzled nu tijdens die meerdaagse huiselijke dates aan het uittesten of ze echt zeker kan zijn van de relatie met haar minnaar voordat ze veilig de overstap van het echtelijk bed naar het gespreide bed bij haar nieuwe liefde definitief zet.



Nee, dat is absoluut niet wat ik aan het doen ben Kip. Ik weet dat jullie meer van de openheid zijn en van het vooral niet te veel gevoelens hebben voor je minnaar, maar er zijn ook situaties waarin dat beiden niet werkt. Ik hou veel van beide mannen, maar op heel verschillende manieren.

Ik weet dat de manier waarop het nu bij mij loopt, hier op weinig bijval kan rekenen. Vandaar dat ik al een tijdje in de lees-mode stond ipv in de schrijf-mode.
Alle reacties Link kopieren
quote:kipkluifje schreef op 04 juli 2013 @ 21:29:

[...]



Eeh, ja ik weet dat ik nu het loeder uithang...dat vertrouwen is toch hetzelfde vertrouwen als waar zijn huwelijk met haar ooit op is gebouwd en wat hij nu aan de kant schuift voor zijn affaire met jou?

Of is hun relatie nooit gebouwd geweest op vertrouwen?Gek genoeg het laatste, er is nooit vertrouwen geweest.
Alle reacties Link kopieren
Puzzled: Ik ben blij dat je in elk geval meeleest, ook al schrijf je hier minder omdat je hier niet de antwoorden krijgt die je graag wilt horen.



Je zegt dat je inderdaad meer gevoelens begint te krijgen voor nr 2, en nog niet weet of je bij nr 1 weg wilt. Ik neem aan dat je zelf ook het gevaar ziet dat nu dreigt: je begint steeds meer te voelen voor je minnaar, je nr 1 heeft niets in de gaten (hoe, is me een raadsel trouwens), totdat de balans doorslaat en er geen weg meer terug is.



Natuurlijk is zo'n meerdaagse date heerlijk, natuurlijk wil je dat nog een keer. Maar waar houdt het dan op? Het is al eerder gezegd: neem eens afstand van nr 2 om na te denken wat je nu ècht wilt... Dit is niet eerlijk tegenover je nr 1.
quote:xpuzzledx schreef op 05 juli 2013 @ 00:59: Ik hou veel van beide mannen, maar op heel verschillende manieren.Natuurlijk roep je heel sociaal wenselijk dat je nog steeds heel veel van je man houdt, terwijl je tegelijkertijd zegt dat je hart steeds meer uitgaat naar je minnaar en je samen met je minnaar leugens bedenkt om tegen je man te vertellen.

Liefhebben en liegen zijn naar mijn ervaring twee communicerende vaten binnen een relatie; daar waar veel liefde is is weinig ruimte voor liegen en daar waar veel gelieg is is er weinig ruimte voor liefde. Het zegt iets over je openhartigheid. Zoals Roos al zei; vreemdgaan zegt iets over jezelf en de staat van je relatie.



Ik begrijp ook wel dat jij jezelf na jaren zonder seksuele aandacht van je man nu helemaal verliest in de seks met je minnaar. Dat jij verslaafd bent aan al die hernieuwde aandacht voor jou, zozeer dat jij ook je minnaar als de nieuwe liefde van je leven zit te betitelen om je leugens naar je man te rechtvaardigen.

Been there, done that, got the t-shirt.



Alleen die minnaar gaat het aandachtstekort wat jij met je man hebt en waardoor je hart open stond voor een minnaar niet oplossen.

Je minnaar gaat er niet voor zorgen dat je man jou opeens de aandacht gaat geven die jij nodig hebt, je probleem met je man word niet opgelost door je minnaar.

Je minnaar maakt het probleem tussen jou en je man eigenlijk alleen groter en ik snap heel goed dat jij voor die gang van zaken je ogen wilt sluiten en slecht tegen de bespiegelende reacties hier kunt, want die opmerkingen laten een beeld van de werkelijkheid zien dat jij weigert in te zien.

Het liefst zou je je vingers in je oren stoppen en met je ogen dicht heel hard laalaalaa roepen.

Zolang je je kop immers in het zand steekt en je man zand in zijn ogen strooit lijkt jullie probleem opeens weg.

Lijkt, want het probleem met je man ligt er in de werkelijkheid natuurlijk nog steeds.

Hoe langer jij wacht met die situatie aan te pakken hoe groter de kans dat jij de relatie met je man waarvoor je zoveel liefde zegt te voelen opblaast.

Natuurlijk begrijp ik dat je minnaar een grandioze afleiding is van het probleem wat je met je man hebt.

Alleen houdt op met jezelf te misleiden, want zoals je zelf al zo vaak zegt; er zijn er meer dan jij en je man die geraakt gaan worden door de ontploffing van jullie relatie.

Is het geen tijd dat je eens je kop uit het zand trekt en oog gaat krijgen voor die derde partij?

Ik neem aan dat het over de kinderen van jou en je man gaat?

Is hun ontwikkeling gebaat bij een moeder die met haar aandacht niet bij hen en wel bij haar minnaar is?

Hebben zij een stabiele thuissituatie nu hun moeder in tweestrijd met zichzelf is over de liefde voor haar man en de liefde voor haar minnaar?

Ben jij eigenlijk zelf gebaat bij die dubbelhartigheid?
Ik heb ook nooit ontkent dat mijn affaire iets zegt over mijn relatie, integendeel. Ik weet precies wat daar mis in is, maar waar ik over twijfel is of ik nog de kracht en de energie erin wil steken om dat te verbeteren.

@ elle

Het gaat er niet om dat ik hier niet zou horen wat ik wil horen, ik weet dat veel mensen hier er anders over denken dan ik. Dat respecteer ik, maar op dit moment kan ik daar verder niet zo veel mee.

@elena

Dat jij het t-shirt al hebt, wil niet zeggen dat je jouw situatie en ervaring zomaar op de mijne kunt projecteren. Dat jij een slechte ervaring hebt gehad die je verbitterd heeft, vind ik heel vervelend voor je, maar ik herken mezelf daar niet in.
Puzzled, we zijn hier bijna allemaal slecht bezig. Degene waarvan de partner het niet weet sowieso.

Ik vind dat je hier gewoon lekker van je af moet kunnen schrijven zonder dat je iets moet veranderen omdat je slecht bezig bent.

Je geeft aan dat je twijfelt... Op een dag zal het allemaal duidelijk worden en tot die tijd gewoon lekker je verhaal komen doen.

We kunnen een hoop van elkaar leren..
Alle reacties Link kopieren
Puzzeld, jouw hoofd zal zeker nog twijfelen over de kracht en de moed om je nr1 relatie te redden, maar doet je hart dat ook of is die al een nieuwe weg ingeslagen?

En waar vertrouw jij op? Je hoofd of je hart?



Het is niet verkeerd om nog geen besluit te nemen, het is wel verkeerd om jezelf voor de gek te houden. En naar mijn idee doe je dat een beetje. Want als ik je lees dan is het op tussen jou en nr 1, maar wil je daar gewoon nog niet aan...
Alle reacties Link kopieren
@puzzled. Je leeft nu twee levens en in twee werelden. Je geeft aan twijfel te hebben of je nr1 relatie nog wel de energie waard is. Je twijfel wordt echter gevoed door je droomwereldje waarin alleen ruimte is voor jou en nr2. Dat het geweldig is geloof ik direct; dat zijn dromen vaak. Je kan echter je hoofd wel in het zand steken zoals je nu hardnekkig doet, en je kan denken dat je het wel zal zien waar het schip strandt; het is echter oliedom.

Ik gun je echt je verzetje, het gevoel van zweven door de vlinders in je buik; om het voor jezelf echter zuiver te houden (richting slapende man en kind) zul je eerlijker naar jezelf moeten zijn. Je twijfelt niet volgens mij; je kiest voor nr2 alleen wil je de consequenties die erbij horen niet. Anders zou je nr2 even op een zijspoor zetten tot je er overuit bent of je nog energie wilt steken in thuis.

Het commentaar wat je hier krijgt; je kan er wel wat mee, maar je wilt het niet



@Sens. Las nu pas hoe heftig het er bij je aan toe gaat. Wens je veel wijsheid!
Alle reacties Link kopieren
quote:xpuzzledx schreef op 05 juli 2013 @ 13:28:Ik weet precies wat daar mis in is, waar ik over twijfel is of ik nog de kracht en de energie erin wil steken om dat te verbeteren.

En terwijl je over je man twijfelt steek je steeds meer kracht en energie in je minnaar.

Dat vluchtende gedrag gaat je al onverschillige relatie met je man natuurlijk ondermijnen.

Ik mag hopen dat je dat gevolg van je eigen gedrag tenminste wel wilt inzien?

Dat je zelf een bom onder de relatie met je man aan het leggen bent die als het aan jou ligt gaat ontploffen in zijn slapende gezicht wanneer het al te laat is, is natuurlijk veel meer spannend dan hem nu al wakker maken en openlijk met hem bepraten dat je iets mist en hoe jullie dat samen kunnen aanpakken.



Heh bah, communiceren met je man is zo saai vergeleken met stiekem doen met je minnaar. Ik begrijp helemaal hoe die spanning je helemaal in zijn greep kan krijgen. Ik snap zelfs dat je er bewust voor kiest je man te laten slapen zolang jij nog geen zekerheid hebt van een toekomst met je minnaar.



Ik begrijp ook dat jij vastklampt aan het geloof dat jouw situatie zo uniek is, terwijl er realistisch gezien zoveel vrouwen zijn die in dezelfde situatie zitten en hebben gezeten.

Ik begrijp direct dat jij jezelf bewust voor de gek houdt dat jouw affaire helemaal nieuw is en het jou wel lukt om naadloos op de ruïne van je huidige relatie met man een nieuwe relatie met minnaar op te bouwen.

Dat geloof is het enige waaraan je jezelf nu kan vasthouden in al je onzekerheid over je toekomst, in je puzzled zijn.



Ik begrijp best dat jij zo lang mogelijk wilt twijfelen, dat kun je stiekem wat opbouwen met je minnaar en je man stiekem doen geloven dat hij nog een relatie heeft.

Twijfelen is in dat opzicht de meest veilige positie voor jou zolang jouw toekomst nog onzeker is.

Al twijfelende met jezelf alleen ontneem je je man zijn kans op z'n minst te proberen aan jouw aandachtsbehoefte tegemoet te komen. Die kans geef je dagelijks achter de rug van je man om weg aan je minnaar door je dagen met je minnaar door te nemen ipv te communiceren met je man.

Jij kiest er zelf voor om achter de skype bij je minnaar te kruipen ipv bij je man in bed te kruipen. Elke dag weer.

Jij hebt je keus stiekem al gemaakt, nu je minnaar nog zo ver krijgen dat hij die meerdaagse dates met jou zo leuk vind dat hij je alledaags in huis wil nemen.

Zodat jij wanneer de bom bij je man ontploft een veilig heenkomen hebt.



En ja, je mag tegen mij ook zeggen dat ik projecteer hoor.

Ik noem het spiegelen.
Alle reacties Link kopieren
Je hoeft je man nog niet eens te vertellen van je affaire, als je hem maar vertelt dat je twijfelt, dat je niet weet of je op deze voet verder wilt. Het zou wel zo eerlijk zijn als je dan je nr 2 even parkeert, tot je het thuis op een rijtje hebt. Wil je man er nog energie in steken? Weet je dat eigenlijk wel? En zo ja, geeft dat jou genoeg motivatie om er samen nog iets van te maken?



Net als Kip begrijp ik echt wel dat het leuk, spannend en heerlijk is om je te verliezen in je andere relatie. Maar echt, je houdt jezelf en iedereen voor de gek. Net wat Engel zegt: het is niet een kwestie dat je niks met onze meningen kunt, maar dat je er niks mee wilt.
...
Alle reacties Link kopieren
quote:smurfinnetje30 schreef op 05 juli 2013 @ 15:44:Wat is dan het verschil tussen puzzled en al die andere die gevoelens hebben voor hun minnaar(incl ik)? Ik zie jou zeggen dat je jezelf dom vind, dat jouw affaire destructief is en geen toekomstperspectief heeft, dat jij wanneer je affaire aan het licht komt jij jouw man nog steeds op één hebt staan en jouw relatie met je man nog steeds jouw eerste prioriteit is.



Puzzled zegt dit:

quote:xpuzzledx schreef op 01 juni 2013 @ 18:11:Het is voor mij inderdaad zo dat ik het leuk vind als ik merk dat hij aan me denkt. Voor ons is het ook makkelijker om veel contact te hebben doordat hij singel is en dus kan skypen wanneer hij wil. Doordat mijn nr 1 altijd vroeg naar bed gaat, spreken we elkaar dus bijna standaard aan het eind van de dag een uurtje of 2 en dat voelt heel goed.quote:xpuzzledx schreef op 01 juni 2013 @ 20:49:Over de dag, over onze gevoelens, over onze bezigheden, over ons verleden, over onze toekomst, over de vorige date, over de volgende date....Over alles dus eigenlijkquote:xpuzzledx schreef op 06 juni 2013 @ 15:26: Probeer mn hart ook nog steeds af te schermen voor diepere gevoelens voor nr 2. Het is niet zo dat mn koffers al klaar staan om bij hem in te trekken. Het is wel zo dat ik een enorme behoefte heb om bij hem te zijn.quote:xpuzzledx schreef op 03 juni 2013 @ 11:37:Wil hem eerst vaker ontmoeten en beter leren kennen dan alleen in bed voor ik kan beslissen waar mn toekomst ligt.

Maar haar minnaar is volgens haar geen vluchtroute om uit haar ingeslapen huwelijk te komen hoor, ze is helemaal niet bezig met een toekomst opbouwen met haar minnaar hoor.



Ze zit vooral zichzelf voor de gek te houden als je het mij vraagt en dat is haar goed recht natuurlijk.



Met de recent hier vertelde beleving van Julus in mijn achterhoofd (haar ex die ook linea recta van hun echtelijk bed vertrok naar het gespreide bed van zijn minnares en nu een jaar later weer bij Julus en haar nieuwe liefde in de schuur woont omdat zijn affaire geen grond was voor een echte duurzame relatie) denk ik dat het uitbouwen van een affaire op de brokstukken van alles wat door die affaire kapot is gemaakt irrealistisch is.
Smurfinnetje, ik zie heel veel overeenkomsten tussen mijzelf en Puzzled, en mijn huwelijk heeft het niet gered. Niet dat mijn ex iets over mijn minnaar weet hoor, maar ik heb me op een gegeven moment gerealiseerd dat er echt iets mis was in mijn huwelijk als ik alles wat mij bezighield wel deelde met mijn minnaar en niet met mijn man. Ik had ook zeer veel contact met mijn minnaar, dagelijks, urenlang. Ik heb hem niet vaak ontmoet, en zeker geen meerdaagse dates gehad, maar wel kreeg ik hele diepe gevoelens voor mijn minnaar. En ik kon niet meer gaan voor mijn huwelijk.

Ik heb gebroken met beiden, hoe lief ik ze allebei ook had, en ik ga eerst voor mezelf uitvogelen wat ik nou wil in een eventuele volgende relatie. Want dit wil ik nooit meer, dit stiekeme, dit niet meer met mijn partner delen wat belangrijk is, etc.



Oh, ik kreeg toen ook deze waarschuwingen hoor, van ervaren minnaressen. Maar ja, ik luisterde niet zo goed naar ze (sorry Roos, Ien, Sense, Gaar, etc. ). En pas nu, nu het te laat is, zie ik in dat ze gelijk hadden, dat ik al veel eerder de energie die ik in mijn minnaar stak, had moeten steken in mijn huwelijk, of in het beëindigen van mijn huwelijk. Voordat ik mijn hart verloor aan een man die de mijne niet kon worden.
Alle reacties Link kopieren
Het is een wankele balans misschien soms; waar het verschil zit tussen 'geniet ervan' en 'pas op'. Misschien zit het erin dat de er door de een gezocht wordt naar de invulling van een gemis in de nr1 relatie en de ander beseft dat het een extraatje is dat hij/zij zichzelf gunt. Verslavend is het hoe dan ook! en bij een stiekeme nr2 misschien nog meer dan bij een openlijke nr2.



Een relatie goed houden is er gezamenlijk aan - willen!- werken!

Van 2 mannen houden is verder prima; maar licht beiden daar wel over in. Stel je voor dat blijkt dat jouw nr1 er 2 vrouwen op na zou houden en jou 'vergeet' dat te vertellen en de ander alle details, ins- en outs over jou weet... (want schat, je hebt er toch geen last van he, tenslotte ga jij toch vroeg naar bed en wat moest ik anders.......?)



zo. en puzzled, ik grijp jouw case even aan, maar had het tegen willekeurig ieder ander ook zo gezegd. Wakker worden!
quote:engel68 schreef op 05 juli 2013 @ 17:00:Misschien zit het erin dat de er door de een gezocht wordt naar de invulling van een gemis in de nr1 relatie en de ander beseft dat het een extraatje is dat hij/zij zichzelf gunt. Verslavend is het hoe dan ook! en bij een stiekeme nr2 misschien nog meer dan bij een openlijke nr2.Mijn man is dus impotent en mijn minnaars vullen in die zin inderdaad een gemis in mijn huwelijk op. Alleen ik doe wel aan risicospreiding, vandaar meerdere minnaars, niet (een daarvan) om de week zien, geen dagelijks urenlang de dag doornemen met (een van) hen.



Mijn echtgenoot gunt mij deze contacten en door met hem over alles wat mij bezighoudt te praten kan ik ook de contacten met mijn minnaars in perspectief plaatsen.

Dat praten over buitenechtelijke contacten en ze in perspectief plaatsen doen we hier eigenlijk ook met z'n allen aangezien maar sommigen een begrijpende man thuis hebben.

Als iemand dan haar situatie voorlegt en alles wat haar te confronterend is opzij schuift als projectie waar ze zichzelf in weigert te herkennen omdat ze alleen wil lezen wat haar geloof in een duurzame doorstart met haar minnaar sterkt dan zeg ik; iedereen heeft recht op zijn eigen fouten!
Dymo, ik zie ook veel overeenkomsten tussen Puzzled en hoe ik elf jaar terug zelf was en mijn huwelijk heeft het wel gered.

Ik had toen ook zeer veel contact met mijn minnaar, dagelijks, urenlang. Ik heb hem heel vaak ontmoet, ook meerdaagse dates gehad, zelfs een paar maanden samengewoond met mijn minnaar in mijn echtelijke woning en hele diepe gevoelens gekregen voor mijn minnaar. Ik wilde niet echt meer vol gaan voor mijn huwelijk, twijfelde net zo als Puzzled.



En toen kwam mijn echtgenoot terug uit het buitenland (mijn man ging niet naar bed maar naar het buitenland, dus mijn schat had er toch geen last van he, tenslotte ging hij toch weg en wat moest ik anders.......?) en ik realiseerde me dat er echt iets mis was in mijn huwelijk (of beter gezegd in mijzelf) dat ik alles wat mij bezighield wel deelde met mijn minnaar en niet (meer) met mijn man.

Ik luchtte mijn hart bij mijn man, want dit wilde ik nooit meer, dit stiekeme, dit liegen, dit niet meer met mijn partner delen wat voor mij belangrijk is.

Wat hadden hij en ik nodig om weer gelukkig te kunnen worden in onze relatie?

Eén ding wist ik zeker, ik zou m'n lust nooit meer in slaap gaan sussen, want daar word ik echt ongelukkig van.

En het heeft ons veel moeite gekost voordat mijn echtgenoot en ik weer helemaal zeker van elkaar waren en vertrouwen hadden in een toekomst samen.

Meer dan de moeite waard, want het heeft onze relatie hechter gemaakt dan deze voor de affaire was.

Een relatie goed houden is er inderdaad gezamenlijk aan - willen!- werken! En dat gaat alleen als die ander alle details, ins- en outs over jou weet en wil begrijpen.



Oh, ik kreeg toen ook raad hoor, van ervaren minnaressen, waaronder mijn eigen moeder. En ik luisterde naar hen, zag in dat ze gelijk hadden, dat ik al veel eerder de energie die ik in mijn minnaar stak, had moeten steken in contact maken en houden met mijn man. Voordat ik mijn hart verloor aan een vreemde die een droomwereld met me maakte, maar die me in de alledaagse werkelijkheid (tijdens het samenwonen) zo tegenstond.



In de tien jaar voor mijn affaire was de intimiteit tussen mij en mijn man verdwenen, was ik gaan denken dat ik blijkbaar niet meer leuk en lekker genoeg was, geen moeite meer waard.

Die gedachte had ik zelfs toen ik wist dat het verdwijnen van die intimiteit niet alleen door hem veroorzaakt was.

En toen kwam ik iemand tegen die mij wel helemaal geweldig, prachtig, mooi en geil vond... dat voelde wel héél goed en sexy. Mijn minnaar wakkerde mijn eigen lustgevoel weer aan en toen bleek bovendien nog dat hij me in bed tot toppen wist te brengen waarvan ik voor ik hem tegenkwam niet eens had kunnen dromen. Tel daar de twijfel bij op die ik inmiddels voelde over m'n relatie met m'n man en het scenario voor problemen lag klaar.

Ik probeerde in mezelf te ontdekken of er nog genoeg liefde voor m'n man was om te gaan knokken voor die relatie. Was ik nog bij hem omdat ik dat wilde of omdat ik me daartoe verplicht voelde naar zo veel mensen toe? Moeilijke vragen die nog even tijd nodig hadden en mijn minnaar zat toen al te veel in m'n hoofd, ik kon en wilde zijn aandacht op dat moment absoluut niet loslaten, maar ik wilde ook de zekerheid van m'n man behouden.



Ik had mijn lust de voorgaande 10 jaar geprobeerd weg te stoppen en dacht altijd dat het heel aardig gelukt was. Was bijna het prototype van de vrouw waar mensen dan achteraf van zeggen.. 'nou dat had ik van haar nooit gedacht....' en dat deden ze ook.

Toen m'n eigen lust weer helemaal wakker was, merkte ik pas hoe ik dat gevoel gemist had, hoe ik genoot van seks, opleefde en weer opgewekt werd. Die seks werkte behoorlijk verslavend. Jammer genoeg maakte ik de denkfout de seks met de minnaar te verwarren en mezelf wijs te maken dat hij zo bijzonder was.



Terwijl het feit dat ik weer van mijn eigen seksualiteit kon genieten het enige echte bijzondere was aan de hele situatie.

Achteraf gezien was ik namelijk voor de eerste de beste kerel gevallen die wel aandacht voor me had. Een 13 in een dozijn minnaar die mij de aandacht gaf die ik bij m'n man al jaren tekort kwam. Seksuele aandacht die ik wel nodig had om prettig in m'n vel te zitten. Mijn minnaar riep de lustvolle gevoelens in mezelf op die ik zo hard geprobeerd had te negeren, weg te stoppen en overschreeuwen met dat ik ook wel zonder orgasmes kon en geen ontlading nodig had.
Jufmafkees, het verliep aanvankelijk best prettig, totdat ik antwoord wilde op de vraag hoelang deze poppenkast nog ging duren. Antwoord was; ik geef geen antwoord. Daarna kreeg ik na aandringen een antwoord waaruit het verdacht veel lijkt op provoceren, maar het is allemaal zo niet logisch...tot op heden geen antwoord op mijn voorstel. Ben bang dat we weer eens op een dood spoor zitten.

Gelukkig kan ik advies vragen aan een jurist op mijn werk, aangaande rechten en plichten, eigendomsrecht etc. Voel ik me wat sterker.



En jij, nog e.e.a. kunnen laten bezinken? Contact gehad nog met je minnaar?



Puzzled, jouw verhaal lijkt veel op het verhaal van mij en ex. In dit verhaal ben jij dan mijn ex. Iedereen moet zijn eigen fouten maken, en ik denk dat iedereen gelooft dat zijn of haar verhaal uniek is, en goed zal aflopen. Dat is niet te voorspellen, maar leg 100 van zulke verhalen naast elkaar en je weet dat het bijna nooit een goed einde kent. Als je bereid bent om dat risico te lopen, dan gewoon doorgaan met wat je doet. Maar dan zul je ook de consequenties tzt moeten aanvaarden en erkennen dat je een harde les hebt geleerd. En niet alleen jij. Want in verhalen als deze zijn er alleen maar verliezers, vooral kinderen. Je kunt het nu nog anders aanpakken, het is nooit te laat om daarmee te beginnen.

Iemand zei het al; bespreek dit met je man, betrek hem hierin. Hij speelt namelijk een hele grote rol! Dan zal hij op zijn minst de tekst moeten kunnen leren...
Elena, dat is het verneukeratieve eraan. Alles wat anders en onbekend is en totaal het tegenovergestelde van het vertrouwde, voelt als bijzonder. Als ik dag in, dag uit een spijkerbroek met shirt draag en ineens een week lang een chique galajurk mag dragen van Elie Saab, dan zijn die jurken bijzonder. Dat neemt niet weg dat ik mijn vertrouwde spijkerbroek en shirt niet kan koesteren. Die mij zolang dienst bewezen, mij prettig lieten voelen. Die meegegaan zijn in al die jaren dat ik leuke dingen meemaakte. Vergis je niet, een goede spijkerbroek gaat jaren mee!

En dan opeens..baal ik van die jurken. Want niet handig, niet praktisch, en koud aan de benen. Ik snak naar die fijne spijkerbroek. Kan ik tenminste weer in de tuin werken, of fietsen. Boeiend of er een vlek in komt.
Ja precies, boeiend of er een smet op de relatie tussen mij en m'n man zit, de verstandhouding met mijn man kan wel tegen een stootje.

De verhouding met m'n minnaar was geeneens opgewassen tegen het dagelijks gebruik.

Daar is jouw ex inmiddels ook al achter na samenwonen met zijn minnares. Als ik het zo lees is jouw ex van een dubbelspoor nu zelf helemaal op een doodspoor beland en in hij geeneens in staat om jou van een zinnige uitspraak te voorzien, omdat hij zichzelf verloren heeft in die affaire en zichzelf nog steeds kwijt is. Ga er maar vanuit dat het nog een hele tijd kan duren voordat hij mentaal weer op zijn pootjes terecht is gekomen en alles op een rij heeft.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven