Seks
alle pijlers
Minnaar deel 25.
zondag 20 juli 2014 om 22:35
Al 24 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.
Heb jij een fladderend hart of zit ze vast verankert in je eigen borstkas? Eet, slaap en toiletteer jij met je telefoon of leg je hem ook rustig een paar dagen in de kast?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met groot gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?
Dit topic is bedoelt voor discussie met gelijkgestemden. Voor oordeel en dis-nuances zijn andere topics.
Kanttekening van mij: ik zie graag avatars bij de (vaste) schrijvers. Dan blijven we kleurrijke loeders!
Heb jij een fladderend hart of zit ze vast verankert in je eigen borstkas? Eet, slaap en toiletteer jij met je telefoon of leg je hem ook rustig een paar dagen in de kast?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met groot gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?
Dit topic is bedoelt voor discussie met gelijkgestemden. Voor oordeel en dis-nuances zijn andere topics.
Kanttekening van mij: ik zie graag avatars bij de (vaste) schrijvers. Dan blijven we kleurrijke loeders!
donderdag 4 september 2014 om 15:07
Driehoeks verhouding verhaal klopt helemaal. Hier ook, Bello kringt van mij dingen mee over man, ziet zelf ook dingen. Maar nee, zo wel Bello als ik zien dat niet als een driehoeksverhouding.
Bello doet ook nooit verdre uit spraken. Zou vlg mij in de laatste plaats een stoorzender zijn tussen mij en man. En toch, als ik mijn vriendin mag geloven is hij minstens zo gek op mij als hij op mij. Maar zal hij daar nooit uitspraken over doen zo lang ik bij man. Dat van de uitspraken geloof ik gelijk. Dat van het stiekem met mij veder willen vlg mijn vriendin probeer ik maar niet te veel te geloven. Bovendien wil ik niet om die reden bij man weg en alles op gaan geven. Dus, vraag ik daar verder ook niet naar bij Bello.
Wat jij zegt over FB sense klopt ook helemaal! Kijk op dit moment op mijn FB en het ziet er allemaal oh zo rooskleurig en gelukkig uit! Ondertussen ben ik wel een emotioneel wrak.
En, is het me door het gesprek met vriendin allemaal heel duidelijk geworden. Ik kan op deze manier niet door gaan met man. En als ik diep in mijn hart kijk wil ik Bello als nr 1.
Of dat ooit gaat gebeuren zal de tijd moeten uit wijzen. Probeer maar te denken dat als wij bij elkaar horen we dat vroeg of laat wel komen.
En toch, terwijl ik er eigenlijk voor mezelf wel uit ben blijf ik in mijn huwlijk hangen. Waarom? Schuldgevoel, medelijden naar man en angst. Heel veel angst om het allemaal alleen te moeten doen en werkelijk heel erg veel op te moeten geven.
En zoizo, als ik mijzelf na de vakantie met man niet beter voel ga ik wel een tijdje uit dit huis en naar de bewuste vriendin toe.
Bello doet ook nooit verdre uit spraken. Zou vlg mij in de laatste plaats een stoorzender zijn tussen mij en man. En toch, als ik mijn vriendin mag geloven is hij minstens zo gek op mij als hij op mij. Maar zal hij daar nooit uitspraken over doen zo lang ik bij man. Dat van de uitspraken geloof ik gelijk. Dat van het stiekem met mij veder willen vlg mijn vriendin probeer ik maar niet te veel te geloven. Bovendien wil ik niet om die reden bij man weg en alles op gaan geven. Dus, vraag ik daar verder ook niet naar bij Bello.
Wat jij zegt over FB sense klopt ook helemaal! Kijk op dit moment op mijn FB en het ziet er allemaal oh zo rooskleurig en gelukkig uit! Ondertussen ben ik wel een emotioneel wrak.
En, is het me door het gesprek met vriendin allemaal heel duidelijk geworden. Ik kan op deze manier niet door gaan met man. En als ik diep in mijn hart kijk wil ik Bello als nr 1.
Of dat ooit gaat gebeuren zal de tijd moeten uit wijzen. Probeer maar te denken dat als wij bij elkaar horen we dat vroeg of laat wel komen.
En toch, terwijl ik er eigenlijk voor mezelf wel uit ben blijf ik in mijn huwlijk hangen. Waarom? Schuldgevoel, medelijden naar man en angst. Heel veel angst om het allemaal alleen te moeten doen en werkelijk heel erg veel op te moeten geven.
En zoizo, als ik mijzelf na de vakantie met man niet beter voel ga ik wel een tijdje uit dit huis en naar de bewuste vriendin toe.
donderdag 4 september 2014 om 15:07
Hl,ik heb helemaal niet het idee dat ik een relatie met hem heb laat staan dat ik die gelukkig zou noemen.Wat wij nu nog delen heeft niets met een relatie te maken.Waarom ik zijn huwelijk met vrouw als ongelukkig bestempel is omdat hij zegt dat het zo is en zij ook zegt dat het zo is.Mijn situatie is iets complexer omdat ik ook zijn nmr 1 goed ken.Ze spreken het niet eerlijk naar elkaar toe uit.Wel beide naar mij.Ik zit daardoor in een hele moeilijke positie.Maar dat kan ik wel loslaten.Ik heb helemaal niets met hun huwelijk te maken dat mogen ze zelf uitzoeken.Duidelijk voor mij is dat beide weinig waarde hecht aan elkaar maar een hele hoge waarde toekent aan het samen opgebouwde leven.Maar ik vind de berichten op Fake book zoals sense dat zo mooi zegt zeker als er heel veel romantiek uit moet blijken gewoon grappig.Uiterlijk vertoon.Hij weet dat ik dat weet en zij weet ook dat ik dat weet.
donderdag 4 september 2014 om 15:29
Bella, wat ik bedoel met stoorzender is het feit dat de geheime verhouding één pootje van de driehoek laat verdwijnen. Het kan geen driehoeksrelatie zijn als één poot gewoon niet of nauwelijks bestaat.
Als jouw man zou weten wat je met Bello uitvreet zou hij hem wel degelijk als stoorzender ervaren, compleet los van wel of niet gedane uitspraken van Bello over jouw relatie.
Goed, je hebt nu voor jezelf toegegeven dat je een relatie met je minnaar wilt, je hebt alleen (nog) geen idee of dat vice versa is. Misschien toch eens goed om dat te gaan uitvogelen? Een poosje op jezelf (of bij vriendin) lijkt me zinnig. Of denk je dat je nog heel lang door kunt, blijvend in je huwelijk terwijl je hele wezen hunkert naar een andere man?
Als jouw man zou weten wat je met Bello uitvreet zou hij hem wel degelijk als stoorzender ervaren, compleet los van wel of niet gedane uitspraken van Bello over jouw relatie.
Goed, je hebt nu voor jezelf toegegeven dat je een relatie met je minnaar wilt, je hebt alleen (nog) geen idee of dat vice versa is. Misschien toch eens goed om dat te gaan uitvogelen? Een poosje op jezelf (of bij vriendin) lijkt me zinnig. Of denk je dat je nog heel lang door kunt, blijvend in je huwelijk terwijl je hele wezen hunkert naar een andere man?
donderdag 4 september 2014 om 15:34
Hl Mijn situatie is te complex om dat zonder al teveel herkenbaarheid neer te zetten.Ik kom wellicht wat van de hak op de tak springend over maar dat komt omdat ik verschillende stadiums ben doorgelopen met hem.
Ik heb eerlijkheid bij hem afgedwongen en gekregen.Daar doe ik het mee.Hij staat meer dan open om mijn minnaar te blijven.Ik heb na de eerlijkheid af en toe twijfels en denk er soms over het te laten gaan en weer te kiezen voor monogamie.Daar zal ik zelf een keuze in moeten maken en ik weet dat hij die zal accepteren als ik besluit dat hij daar niet langer in voorkomt.
Mijn keuze wisselt nog van dag tot dag.Zeg ik daarbij dat de mannen in mijn leven en bed op 1 hand te tellen zijn,dat dit de eerste keer in mijn hele leven zou worden waar ik iemand accepteer voor enkel mijn lust.Ik weet niet of dat bij mij past daar denk ik over na.
Ik heb eerlijkheid bij hem afgedwongen en gekregen.Daar doe ik het mee.Hij staat meer dan open om mijn minnaar te blijven.Ik heb na de eerlijkheid af en toe twijfels en denk er soms over het te laten gaan en weer te kiezen voor monogamie.Daar zal ik zelf een keuze in moeten maken en ik weet dat hij die zal accepteren als ik besluit dat hij daar niet langer in voorkomt.
Mijn keuze wisselt nog van dag tot dag.Zeg ik daarbij dat de mannen in mijn leven en bed op 1 hand te tellen zijn,dat dit de eerste keer in mijn hele leven zou worden waar ik iemand accepteer voor enkel mijn lust.Ik weet niet of dat bij mij past daar denk ik over na.
donderdag 4 september 2014 om 15:38
Ja, ik snap je roos. De stoorzender.
Waar het om Bello gaat, ik denk echt dat mijn vriendin gelijk heeft. Zo lang ik bij man ben gaat hij daar geen uitspraken over doen. Ook niet als hij hoort dat ik echt bij man weg ga. Dat zal pas over een tijdje zijn.
Bovendien ga ik hoe dan ook eerst mijn eigen boontjes doppen. Met of zonder Bello op de achtergrond. Maar hij blijft dan op de achtergrond. Horen we bij elkaar dan zal dat dan wel uit komen. Zo niet, dan zal ik dubbel liefdes verdriet hebben.
Bovendien heb ik altijd gezegd, ik verlaat man niet voor Bello. In dat kader lijkt het me veiliger om daar verder met Bello niet op in te gaan en even in de onzekerheid te blijven zitten. Bello is denk ik de laatste schakel gewoon geweest voor de twijfels die er al waren.
Als ik echt besluit een scheiding door te gaan zetten gaat dit een zeer lange moeilijke weg worden.
Waar het om Bello gaat, ik denk echt dat mijn vriendin gelijk heeft. Zo lang ik bij man ben gaat hij daar geen uitspraken over doen. Ook niet als hij hoort dat ik echt bij man weg ga. Dat zal pas over een tijdje zijn.
Bovendien ga ik hoe dan ook eerst mijn eigen boontjes doppen. Met of zonder Bello op de achtergrond. Maar hij blijft dan op de achtergrond. Horen we bij elkaar dan zal dat dan wel uit komen. Zo niet, dan zal ik dubbel liefdes verdriet hebben.
Bovendien heb ik altijd gezegd, ik verlaat man niet voor Bello. In dat kader lijkt het me veiliger om daar verder met Bello niet op in te gaan en even in de onzekerheid te blijven zitten. Bello is denk ik de laatste schakel gewoon geweest voor de twijfels die er al waren.
Als ik echt besluit een scheiding door te gaan zetten gaat dit een zeer lange moeilijke weg worden.
donderdag 4 september 2014 om 15:46
Theemok. Klopt. Eerst op vakantie en dan miss naar mijn vriendin. Voordat er echt scheidings stappen worden ondernomen zullen we al heel veel tijd verder zijn.
De eerste stappen zijn nu eerst vakantie, psych en vriendin. Daarna zien we wel weer verder. Miss kom ik er bij mijn vriendin wel achter dat ik helemal niet bij man weg wil.
De eerste stappen zijn nu eerst vakantie, psych en vriendin. Daarna zien we wel weer verder. Miss kom ik er bij mijn vriendin wel achter dat ik helemal niet bij man weg wil.
donderdag 4 september 2014 om 16:27
quote:blauwevrouw schreef op 04 september 2014 @ 14:10:
Ik schrap mensen alleen bewust uit mijn leven als zij niets voor mij betekend hebben, of als ze mij heel slecht behandeld hebben. Dat geldt allebei niet voor de vlam, en ik zou hem op de een of andere manier in mijn leven willen houden. Af en toe eens kunnen vragen hoe het gaat, of iets kunnen delen wat mij bezighoudt.
Voor mij is dat geen onzin, of hormones speaking, maar gewoon hoe ik in het leven sta en hoe ik met mensen om wil gaan. En ik heb er heel veel moeite mee als ik word geconfronteerd met iemand om wie ik geef, die daar zo anders mee om gaat.
Ik heb dat ook... mensen worden pas uit mijn systeem 'verwijderd' als ze mij echt bedonderd of opgelicht hebben en dat is helaas wel eens voorgekomen. Ook ik kan moeilijk breken met mensen, ook al besef ik dondersgoed dat het initiatief daarvoor altijd van mijn kant uitkomt.
Ik denk dat het voor jouw nu nog wat te vroeg is om op de hoogte te blijven wat er bij oude vlam speelt en misschien gaat het -van zijn kant uit- ook wel nooit gebeuren. Laat het ff een paar maanden betijen en kom eerst weer met jezelf en je eigen nr1 weer op één lijn en dan waag je er eind dit jaar of begin volgend jaar gewoon nog eens een mailtje of app'je aan. Hoor je dan nog niks (meer) dan is het gewoon klaar, maar dan kun je het voor nu even afsluiten, maar misschien kijkt hij er tegen die tijd wel heel anders tegenaan en komt jouw berichtje tegen die tijd wel precies op het goede moment.
(vanuit een men's point of view geschreven, zo zou ik het in ieder geval graag meemaken, maar zou ik toch ook eerst mijn eigen 'puinhoop' opgeruimd willen hebben voordat er weer contact mogelijk is)
Ik schrap mensen alleen bewust uit mijn leven als zij niets voor mij betekend hebben, of als ze mij heel slecht behandeld hebben. Dat geldt allebei niet voor de vlam, en ik zou hem op de een of andere manier in mijn leven willen houden. Af en toe eens kunnen vragen hoe het gaat, of iets kunnen delen wat mij bezighoudt.
Voor mij is dat geen onzin, of hormones speaking, maar gewoon hoe ik in het leven sta en hoe ik met mensen om wil gaan. En ik heb er heel veel moeite mee als ik word geconfronteerd met iemand om wie ik geef, die daar zo anders mee om gaat.
Ik heb dat ook... mensen worden pas uit mijn systeem 'verwijderd' als ze mij echt bedonderd of opgelicht hebben en dat is helaas wel eens voorgekomen. Ook ik kan moeilijk breken met mensen, ook al besef ik dondersgoed dat het initiatief daarvoor altijd van mijn kant uitkomt.
Ik denk dat het voor jouw nu nog wat te vroeg is om op de hoogte te blijven wat er bij oude vlam speelt en misschien gaat het -van zijn kant uit- ook wel nooit gebeuren. Laat het ff een paar maanden betijen en kom eerst weer met jezelf en je eigen nr1 weer op één lijn en dan waag je er eind dit jaar of begin volgend jaar gewoon nog eens een mailtje of app'je aan. Hoor je dan nog niks (meer) dan is het gewoon klaar, maar dan kun je het voor nu even afsluiten, maar misschien kijkt hij er tegen die tijd wel heel anders tegenaan en komt jouw berichtje tegen die tijd wel precies op het goede moment.
(vanuit een men's point of view geschreven, zo zou ik het in ieder geval graag meemaken, maar zou ik toch ook eerst mijn eigen 'puinhoop' opgeruimd willen hebben voordat er weer contact mogelijk is)
One life, live it !
donderdag 4 september 2014 om 16:34
al, ik hoop dat het voor hem ook zo werkt.
Het gekke is dat hij het gelijk vroeg bij ons 'uitmaakgesprek': kan ik je nog eens mailen, vragen hoe het met je is? Dat kwam toen voor mij veel te vroeg, dus mijn antwoord was: "dat kan ik je echt nog niet zeggen, ik weet niet of ik contact met je wil houden."
Inmiddels weet ik dat wel, en mijn antwoord is ja. Maar hij is blijkbaar van gedachten veranderd.
En dat mag natuurlijk, en ik snap dat ook wel. Voor hem is dit ook nieuw. Heeft in zijn leven nog niet zo heel vaak relaties, hoe pril ook, hoeven beëindigen. En al helemaal geen vreemdgaan-relaties.
Het gekke is dat hij het gelijk vroeg bij ons 'uitmaakgesprek': kan ik je nog eens mailen, vragen hoe het met je is? Dat kwam toen voor mij veel te vroeg, dus mijn antwoord was: "dat kan ik je echt nog niet zeggen, ik weet niet of ik contact met je wil houden."
Inmiddels weet ik dat wel, en mijn antwoord is ja. Maar hij is blijkbaar van gedachten veranderd.
En dat mag natuurlijk, en ik snap dat ook wel. Voor hem is dit ook nieuw. Heeft in zijn leven nog niet zo heel vaak relaties, hoe pril ook, hoeven beëindigen. En al helemaal geen vreemdgaan-relaties.
donderdag 4 september 2014 om 18:44
donderdag 4 september 2014 om 22:21
mag ik even een egopost plaatsen? Uitslag van ziekenhuis was niet best. Er is een afwijking in de hersens te zien, dat hoort bij 80 jarigen. Dus of beginnend alzheimer of een andere hersenziekte. Er komen meerdere onderzoeken aan en ms deelnemen aan experimenteel traject.
Doe maar niet quoten. Ik haal dit stukje later weg. Alleen even n update.
Doe maar niet quoten. Ik haal dit stukje later weg. Alleen even n update.
vrijdag 5 september 2014 om 07:47
Jemig lot, heftig! Hoe is je man eronder? Sterkte joh. Hopelijk zijn er goedwerkende medicijnen voor hem.
Ik kwam ook weer eens buurten bijlezen is vrijwel ondoenlijk met al die nieuwe nicks, dus hou het maar bij een ego postje...
Het gaat hier redelijk, ups en downs. Merk gelukkig wel dat de downs afnemen in frequentie en intensiteit. Hoewel ik hem op sommige momenten nog erg kan missen... Maar vooral als m'n maatje, m'n uitlaatklep. Ook de spanning kan ik soms missen trouwens. Maar dat is niet zo zeer aan hém gekoppeld.
Gesprekken bij de psych lopen, blij dat ik dit gedaan heb. Ik ben volledig met de billen bloot gegaan, tranen met tuiten! Hij helpt me goed om rationeler naar bepaalde zaken te kijken, dat helpt enigszins om het schuldgevoel een plekje te geven. Ik heb ooit iets gedaan waar ik ook veel spijt van heb (gehad) en hij maakt daar een koppeling naar. Pijnlijk, confronterend, maar wel verhelderend.
Ook mijn karakter komt uitgebreid aan bod, normen, waarden, jeugd, referentiekader... En wat maakt nou dat ik bepaalde keuzes maak? Daar was ik zelf al een heel eind mee trouwens
Ook dat is af en toe behoorlijk confronterend en voelt me enerzijds kwetsbaar, anderzijds ben ik trots dat ik zo diep durf te gaan met mezelf. Geen kop meer in het zand.
Ex-nr2 heb ik inmiddels weer een paar keer gezien. Meestal met anderen erbij, dit verloopt gelukkig steeds iets minder ongemakkelijk... we hebben nog een keer geluncht samen. Dat was goed, dingen uitgesproken naar elkaar, een traan, een lach... en beide met goed gevoel weer in de auto gestapt. Het was fijn, intens, liefdevol, het was bij vlagen meer dan zalig, maar het was ook ingewikkeld, pijnlijk en emotioneel. En bovenal... Het zorgde thuis voor zulke verstoorde relaties dat het goed is zo. Ook zijn relatie en gezinsleven loopt weer wat soepeler nu hij niet meer constant met mij bezig is. En daar ben ik oprecht blij om.
Ik zit steeds beter in m'n vel. Ik sport weer actief en heb me opgegeven voor een cursus wat ik al jaren wilde maar nooit deed. Met nr1 breng ik bewust meer tijd door en ik merk dat mijn liefde voor hem weer groeit. Ik kan weer zien wat voor leuke kenmerken hij heeft, en leg zijn minder leuke punten niet meer zo onder de loep. Psych helpt me hier ook bij trouwens. Ik vind dit namelijk best een lastig punt... Ben er een tijdje lichtelijk van overtuigd geweest dat 2 veel beter bij mij paste dan 1. Ik besef me nu wel dat ik destijds uit vlinders en hormonen bestond, toch heeft het een deuk opgeleverd die ik geloof ik niet meer volledig strak kan poetsen. Ik heb vreselijk getwijfeld aan mijn relatie en dat doet toch veel merk ik... Nr2 heeft m'n ogen doen openen op bepaalde gebieden binnen m'n huwelijk. Ogen weer sluiten en negeren is geen juiste methode om hiermee om te gaan.... Gelukkig heb ik nog een aantal sessies bij de psych
Wat ons trouwens erg goed bevalt, is de avondjes voor onszelf. Tv uit, telefoons uit, deur op slot. Alleen maar oor en oog voor elkaar. Dit gaat van praten tot spelletje doen tot masseren tot uitgebreide seks tot gezellig borrelen (of een combi van bovenstaande ) dit werkt voor ons erg goed en doet mij beseffen hoe innig de relatie met m'n mobieltje de laatste tijd was... Schandalig eigenlijk. Het geeft me echt rust dat ik dat ding niet meer constant in de gaten hoef te houden.
Ik heb geen minnaar meer, ben er duidelijk ook niet geschikt voor Dus zal hier niet veel meer te vinden zijn.
Bedankt voor jullie luisterend oor, vele begrip, confronterende spiegels... Ook al deed ik er meestal niks mee, maar dat lag vooral aan mijn roze oogkleppen, niet aan jullie het ga jullie allen goed
Ik kwam ook weer eens buurten bijlezen is vrijwel ondoenlijk met al die nieuwe nicks, dus hou het maar bij een ego postje...
Het gaat hier redelijk, ups en downs. Merk gelukkig wel dat de downs afnemen in frequentie en intensiteit. Hoewel ik hem op sommige momenten nog erg kan missen... Maar vooral als m'n maatje, m'n uitlaatklep. Ook de spanning kan ik soms missen trouwens. Maar dat is niet zo zeer aan hém gekoppeld.
Gesprekken bij de psych lopen, blij dat ik dit gedaan heb. Ik ben volledig met de billen bloot gegaan, tranen met tuiten! Hij helpt me goed om rationeler naar bepaalde zaken te kijken, dat helpt enigszins om het schuldgevoel een plekje te geven. Ik heb ooit iets gedaan waar ik ook veel spijt van heb (gehad) en hij maakt daar een koppeling naar. Pijnlijk, confronterend, maar wel verhelderend.
Ook mijn karakter komt uitgebreid aan bod, normen, waarden, jeugd, referentiekader... En wat maakt nou dat ik bepaalde keuzes maak? Daar was ik zelf al een heel eind mee trouwens
Ook dat is af en toe behoorlijk confronterend en voelt me enerzijds kwetsbaar, anderzijds ben ik trots dat ik zo diep durf te gaan met mezelf. Geen kop meer in het zand.
Ex-nr2 heb ik inmiddels weer een paar keer gezien. Meestal met anderen erbij, dit verloopt gelukkig steeds iets minder ongemakkelijk... we hebben nog een keer geluncht samen. Dat was goed, dingen uitgesproken naar elkaar, een traan, een lach... en beide met goed gevoel weer in de auto gestapt. Het was fijn, intens, liefdevol, het was bij vlagen meer dan zalig, maar het was ook ingewikkeld, pijnlijk en emotioneel. En bovenal... Het zorgde thuis voor zulke verstoorde relaties dat het goed is zo. Ook zijn relatie en gezinsleven loopt weer wat soepeler nu hij niet meer constant met mij bezig is. En daar ben ik oprecht blij om.
Ik zit steeds beter in m'n vel. Ik sport weer actief en heb me opgegeven voor een cursus wat ik al jaren wilde maar nooit deed. Met nr1 breng ik bewust meer tijd door en ik merk dat mijn liefde voor hem weer groeit. Ik kan weer zien wat voor leuke kenmerken hij heeft, en leg zijn minder leuke punten niet meer zo onder de loep. Psych helpt me hier ook bij trouwens. Ik vind dit namelijk best een lastig punt... Ben er een tijdje lichtelijk van overtuigd geweest dat 2 veel beter bij mij paste dan 1. Ik besef me nu wel dat ik destijds uit vlinders en hormonen bestond, toch heeft het een deuk opgeleverd die ik geloof ik niet meer volledig strak kan poetsen. Ik heb vreselijk getwijfeld aan mijn relatie en dat doet toch veel merk ik... Nr2 heeft m'n ogen doen openen op bepaalde gebieden binnen m'n huwelijk. Ogen weer sluiten en negeren is geen juiste methode om hiermee om te gaan.... Gelukkig heb ik nog een aantal sessies bij de psych
Wat ons trouwens erg goed bevalt, is de avondjes voor onszelf. Tv uit, telefoons uit, deur op slot. Alleen maar oor en oog voor elkaar. Dit gaat van praten tot spelletje doen tot masseren tot uitgebreide seks tot gezellig borrelen (of een combi van bovenstaande ) dit werkt voor ons erg goed en doet mij beseffen hoe innig de relatie met m'n mobieltje de laatste tijd was... Schandalig eigenlijk. Het geeft me echt rust dat ik dat ding niet meer constant in de gaten hoef te houden.
Ik heb geen minnaar meer, ben er duidelijk ook niet geschikt voor Dus zal hier niet veel meer te vinden zijn.
Bedankt voor jullie luisterend oor, vele begrip, confronterende spiegels... Ook al deed ik er meestal niks mee, maar dat lag vooral aan mijn roze oogkleppen, niet aan jullie het ga jullie allen goed
