Minnaar deel 38

08-06-2019 14:57 3001 berichten
Alle reacties Link kopieren
Al 37 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.

Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?

Met andere woorden...

Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.

Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!

Kleine AKL:

Een date is gewoon een date en géén PAK.
Een PAK is een porneauw aftel kalender.
Een PP is een porneauwpaal en de LR zijn de lage regionen.
Dan hebben we nog de Jonge God (JG) en dus ook de Oude God (OG)
Evt de GVGL oftewel God van gelijke leeftijd.

Hou het gezellig.
Niks meer gehoord maar het was een leuke verrassing
Alle reacties Link kopieren
Zo zijn we weer na een lang weekend vol dubbele emoties.

Afgelopen vrijdag, na mijn voorstel om gesprek aan te gaan waarop niet was gereageerd, bericht gestuurd dat ik er klaar mee ben, hij mijn spullen mee kon nemen naar het werk en we het daar wel omwisselen.

Zojuist heeft hij mij benaderd, nam me mee voor koffie, heeft sleutel teruggegeven. Een redelijk lang gesprek gehad. Ik het mijne gezegd, hem geconfronteerd met zijn eigen woorden, kon mijn emotie niet inhouden.

Hij heeft aangegeven dat het geen onwil is, dat er nu zoveel speelt (verkoop huis, eigen plek, kids etc) en daar druk mee is. (Dat is logisch en heb er alle begrip voor, maar daar had hij gewoon open en eerlijk over kunnen zijn, niet mij aan het lijntje houden en snoepjes voor houden). Hij ziet wel in dat hij beter en eerlijker had moeten communiceren, dat dit nooit zijn bedoeling is geweest. Hij merkte dat het voor hem makkelijk was om van het ene (nr 1) in het andere (mij) te springen. Dat wilde hij niet, zowel voor zichzelf als voor mij. Hij wilt eerst dingen geregeld hebben. Ook vroeg hij hoe hij ervoor kan zorgen dat dit gevoel wat ik nu heb weg gaat, of hij daar iets in kan betekenen. Antwoord: nee. Ik heb niets meer aan woorden.

Communicatie is de sleutel tot alles en zo ver ik hem mag en kan geloven ziet hij dat in. iig tegenover mij.

Uiteindelijk gesprek gehad over mij, wat ik voel en denk. Aangegeven dat ook ik hiervan geleerd heb. Veel met mijzelf bezig ben, zelf ook dingen zie die ik moet aanpakken.

Ik ben overduidelijk geweest, eerlijk, hard maar ook gevoelig. Dit voelde goed voor mij. Het geeft rust, in ieder geval voor nu.
wat wordt hier ontzettend veel geschreven, ik geraak niet bijgelezen :)
Ik schreef soms mee op het vorige topic en hoop dit ook te kunnen volgen.
Alle reacties Link kopieren
Wizze, dank je wel voor je reactie en het willen delen van je verhaal.
DIe 2 jaar klinkt als een hele heftige periode, maar zo te lezen was dat het meer dan waard!
Ik wil inderdaad ook graag de tijd nemen, eigenlijk ligt op dit moment ook heel veel nog open.. We weten allebei wat we willen alleen de weg is nog zo onbekend.. Daarom ook stapje voor stapje.

Mijn eerste stap is nu mezelf los gaan maken van mijn man, op de eerste plaats financieel volledig onafhankelijk proberen te worden. Ik wil wat er ook gebeurt geheel op eigen benen kunnen staan.
Dit is een behoorlijke stap, maar wel eentje die ik moet en wil nemen. Ik merk dat het tussen mij en man niet altijd even goed verloopt, en ik weet niet hoe lang ik in deze situatie kan en wil blijven hangen, dus dat is heel belangrijk. Pas als dat op orde is en loopt kan ik weer een nieuwe stap zetten. Ik merk dat ik veel aan het nadenken ben, vooral of ik het financieel gezien wel ga redden en hoe dat dan zou moeten.. voor alsnog vele beren op de weg!
I was born to be real, not to be perfect..
Alle reacties Link kopieren
Het waren een paar drukke dagen en wauw, wat is er veel gebeurd... Ik heb nog nog niet alles bijgelezen, daar ga ik straks eens goed voor zitten.

@Gea: wat een ontwikkelingen zeg. Kan me voorstellen dat het zo ontzettend dubbel voelt. Ik hoop dat je de rust vind om alles in goede banen te leiden.

De afgelopen dagen veel nagedacht over de situatie met M. Mijn eigen onzekerheid zat me in de weg, het feit dat hij plotseling wat meer afstand nam hielp niet mee om daarmee om te gaan...
We hebben veel gepraat over de situatie. We hebben besproken dat het de afgelopen maanden allemaal erg heftig is geworden en met name M. vindt het moeilijk om dit in zijn 'gewone' leven in te passen. Het was namelijk niet de bedoeling dat we deze gevoelens voor elkaar zouden ontwikkelen (klinkt waarschijnlijk bekend voor velen). We hebben dat beide niet zien aankomen, temeer omdat we elkaar al zo lang best goed kennen...
Voor mij is nu helder waarom hij soms duidelijk afstand van me neemt. We hebben afgesproken op bepaalde momenten meer ruimte te nemen voor onszelf en voor onze partners en gezinnen om op die manier ons dagelijks leven beter te laten verlopen. We kunnen ons dan ook beter richten op onze relaties, want ook daarin willen we blijven investeren.

Dat lukt aardig. Hoewel we een paar keer een beetje uit de bocht zijn gevlogen en we ons niet aan onze eigen afspraken hebben gehouden gaat het steeds beter. Ik merk ook meer rust in mezelf en dat maakt het thuis gezelliger. Ik heb meer energie en zin om tijd en aandacht aan mijn man te besteden.

Soms steekt de onzekerheid de kop nog wel op, maar ik begin het beter onder controle te krijgen. Er zit ook een stuk angst in, angst om M. te verliezen. Dan ga ik op zoek naar bevestiging en dat vreet energie. Dat laatste doe ik dan ook (bijna) niet meer. Maar onzekerheid blijkt moeilijk te tackelen, de gedachtenstroom lijkt dan wel niet te stoppen. Daar moet ik echt nog iets op vinden...

Door deze situatie leer ik mezelf beter kennen. De mooie, maar ook minder mooie kanten. Ook leer ik veel over de relatie met mijn man. Ik waardeer bepaalde kanten aan hem meer, het is net of ik nu weer heel anders naar hem kijk.
Alle reacties Link kopieren
Wat fijn ngu, dat t gesprek er is geweest en de spullen terug zijn. Hopelijk gaat t nu ook beter op t werk.
Alle reacties Link kopieren
Spannend Gea, maar denk erg noodzakelijk dat je je inderdaad volledig losmaakt van je man, pas dan kan je vanuit je zelf verder.
Alle reacties Link kopieren
NGU.. een man die echt wil, laat jou niet op die manier bungelen! Ik zie het eerlijk gezegd toch een beetje als smoezen.. Dat hij nu weer probeert te lijmen begrijp ik wel, en ik snap je emoties en gevoel, maar als hij jou op alle fronten 100% had gewild had hij dit anders aangepakt in mijn beleving. Ik denk dat hij nog probeert te redden wat er te redden valt, aan jou in hoeverre je er in mee gaat, maar ik denk niet dat hij je uiteindelijk gaat geven wat je graag wilt. Sterkte!
I was born to be real, not to be perfect..
Alle reacties Link kopieren
Herken t wel Sally, die onzekerheid loslaten en vertrouwen hebben dat t goed is, is niet zomaar ff gedaan. Merkte zelf wel dat dat steeds makkelijker werd.
Alle reacties Link kopieren
Sally wat lastig, dat hij ineens dan weer de afstand neemt. Maar voor jou ook goed begrijp ik?
Je schrijft dat het niet de bedoeling was deze gevoelens te ontwikkelen.
Door elkaar niet te zien, voel je dan ook minder voor hem? Zoals ik het lees word je er vooral heel onzeker van.. lastig.
Ik herken het wel hoor, het meer voelen dan dat je zou willen, daar heb ik ook mee rond gelopen.. dan ga je oplossingen bedenken om afstand te creëren.
Mijn ervaring is dat je met het verstand wel van alles kan bedenken, maar dat het gevoel toch gaat waar het wil gaan.. misschien dat verstandelijke oplossingen (tijdelijk) wat rust geven, maar op de lange duur maak je het jezelf daar even goed heel moeilijk mee.
Waar ben je vooral bang voor? Dat hij met afstand nemen eigenlijk aangeeft toch niet zo veel gevoelens te hebben dan andersom? Of dat het hem te veel wordt?
I was born to be real, not to be perfect..
Alle reacties Link kopieren
@HoesjeBoesje: Juist omdat M. alles voor iedereen goed wil doen, loopt ie vast. Hij heeft dan even ruimte nodig om alles op een rijtje te krijgen. Dan moet ik even loslaten. Dat gaat steeds makkelijker, hij heeft me steeds verzekerd dat ie weer terugkomt en dat heeft hij ook altijd gedaan. Op het moment dat ik hem echt nodig heb, is hij er altijd. Dat helpt wel het vertrouwen te laten groeien. Maar makkelijk is het nog niet.

Er zijn natuurlijk voor ons allebei periodes dat we ons erg schuldig voelen of moeite hebben om de situatie te overzien. Vooral de toekomst is erg onduidelijk. Niet wat betreft de relaties met onze eigen partners, we zijn beide voorlopig niet van plan om daar iets aan te veranderen, maar meer of we over een tijdje nog in de gelegenheid zullen zijn om elkaar te blijven zien. In zijn situatie staan er grote veranderingen op stapel die veel tijd gaan kosten. Praktisch gezien wordt het dan moeilijk. Ik ben daar zelf niet zo mee bezig. Waar een wil is, is een weg en als onze gevoelens niet veranderen vinden we wel een manier. Waarschijnlijk komt alles dan wel op een lager pitje te staan, maar daar kan ik mee leven. Zolang er maar een stip aan de horizon is kan ik lang teren op een fijne dag samen :-).

Gea, financieel op eigen benen (kunnen) staan is moeilijk als dat niet altijd zo geweest is, maar zo belangrijk voor het proces van touwtjes in handen nemen. Ik werk nu parttime, maar kan mijn uren altijd uitbreiden als dat nodig is. Dat geeft mij, maar ook mijn man rust. We weten dat we het allebei wel redden als dat nodig zou zijn.
Alle reacties Link kopieren
Gea, Ik voel zeker niet minder voor hem als ik hem niet zie of spreek. Het geeft wel een stukje rust en ruimte in mijn hoofd. Klinkt gek, want ik kan hem waanzinnig heftig missen. Voorwaarde is wel dat er een moment gepland is waarop we elkaar gaan zien.
Over zijn gevoelens voor mij ben ik niet onzeker. Ik ken hem goed genoeg om dat te weten. Echter waar het voor mij niet zo ingewikkeld is om deze situatie in praktische zin in stand te houden, voor hem is het dat wel. Dat zorgt bij hem voor veel druk. Ik ben wel eens bang dat hem dat te veel wordt. Hij geeft aan dat dat niet zo is, dat hij altijd weer tot rust komt. Zo ken ik hem ook buiten 'ons' om, maar om daar nu op te vertrouwen... Dat vind ik nog moeilijk.
NGU: super goed gedaan! Wat ben jij sterk zeg.

Gea: Dat lijkt me inderdaad de eerste stap. Denk je niet dat het je man ook rustiger zal maken? Ik begrijp wel een beetje dat hij moeilijk doet als hij weet dat jij nog niet goed weet hoe je het financieel alleen gaat redden. Ik herinner me dat hij daar toch bezorgd over was toen jullie praatten over scheiden voor de verwikkelingen bij I.

Sally: jullie doen dat precies heel goed. Ik herken heel erg wat je voelt en wat je onzekerheden zijn.
Die angst elkaar kwijt te raken: mij helpt alleen het dag per dag te bekijken. Ik ben heel zeker over wat we nu samen hebben en dat is heel erg leuk. In de toekomst kan ik toch niet kijken. Ik weet niet wat mijn en zijn verlangens of behoeftes over een paar maanden, of een paar jaar zijn. Niemand kan de situatie waarin onze beide gezinnen dan zullen zitten voorspellen.
Voorlopig zitten we heel erg op hetzelfde spoor en willen we hetzelfde van elkaar. Ik geniet daar maar van met volle teugen.

Ik vind net als Hoesje dat vertrouwen steeds makkelijker gaat, gewoon echt altijd uitspreken als er een klein beetje twijfel zit ergens (zelfs dat twijfeltje waarvan je weet dat het alleen maar onzekerheid van jouw kant is).
En inderdaad: altijd een datum gepland hebben!

Wisse, dank je voor je mooie verhaal. Het lijkt me alsof jullie beiden je hoofd er altijd echt bijgehouden hebben. Fijn om te lezen dat het ook zo kan en super fijn dat jullie zo gelukkig zijn.

Depten, vind je het spannend om op zoek te gaan naar iemand anders? Zoek je een heel ander iemand dan je huidige minnaar, of ben je daar niet mee bezig?

En voor wat je vroeg Depten : Ik ben Olivia, tevreden gehuwd met kinderen, erg verliefd op een heel geheime heerlijke minnaar (ook gehuwd met kinderen) die donderdag eindelijk na drie weken terug in het land is. Hoera! Date time!
Alle reacties Link kopieren
Het uitspreken ook inderdaad, we hebben er zoveel over gesproken. Ik kan hem nu ook die rust en ruimte geven als t moet, omdat hij ook aan mijn wensen voldoet.
Alle reacties Link kopieren
@Hoesjeboesje, ja het was zeker goed dit gesprek, communicatie niveau van voorheen was er weer even. Ben blij dat ik alles eruit heb kunnen gooien, hem kon aankijken om zijn eerste reactie te zien. Voel echt wat meer rust.

Heb gemerkt dat ook ik mij door veel onzekerheid heb laten lijden. Net zoals ik de afgelopen pagina’s lees, hebben we er allemaal last van (gehad). Dat is mijn eigen ding en moet ik mee aan de slag.

Dit neemt niet weg dat Grey niet verkeerd zat. Maar kan natuurlijk niet alle “schuld” (als je daarover kan spreken) bij hem leggen. Het is een goede spiegel geweest, een keiharde en nog steeds. Want ook al voel ik mij eigen nu rustig, er zal vast nog een lekker jank moment komen.

@Olivia, dank je wel! Het werd wel even lastig hoor, er waren wat tranen maar dat is niet erg!

@Gea, ik snap wat je bedoelt, of hij door hetgeen dat hij heeft gezegd dingen wilt lijmen.. geen idee. Op 1 of andere manier merkte ik na dit gesprek rust bij beide, tegenover elkaar. Geen druk, geen verwachtingen, gewoon hoe het altijd was tot 1,5 maand terug.
En nee, dat is voor mij niet genoeg om alsnog toe te geven, om er mee verder te gaan. Het heeft mij wel kracht gegeven omdat ik MIJN grens heb aangegeven. Dit heeft hij door, dat merkte ik aan alles vandaag, door hoe hij deed na het gesprek.

Wat betreft het “als hij echt had gewild”.. ik denk daar enerzijds hetzelfde over, anderzijds siert het hem dat hij eerst thuis alles wilt regelen en dan pas echt verder kan en ergens voor wilt gaan. Ik vind het ook wel goed van hem dat hij nu niet vlucht naar mij omdat het dan makkelijk is de negatieve flow thuis even achter te laten.
Dit neemt niet weg dat hij tegenover mij daar erg onduidelijk in is geweest en het beter had kunnen/moeten doen.

Al met al, voor nu en sowieso de komende tijd even genoeg aan mijzelf, zal Grey bijna elke dag zien maar heb er vertrouwen in dat we op goede voet verder gaan. Niet als minnaars (hij is dan ook vrijgezel haha), maar als collega’s en tot zover het kan als vrienden.

En Gea, voor jou gaat het ook pittig worden de komende tijd zeg. Wat een stappen in korte tijd, grote stappen!

@Wizze, dank je wel voor jouw succes verhaal!
Depten, fijn zeg dat je man je die ruimte wil geven! Ik snap zijn voorwaarden wel eerlijk gezegd. Hoop voor je dat je een andere leuke minnaar (erbij) vindt die wel binnen de voorwaarden past.

NGU, fijn dat hij je sleutel heeft teruggegeven. Dat siert hem (en had ik niet helemaal verwacht). Hij heeft gelijk dat hij eerst zijn zaken moet regelen, maar hoe hij deed tegen jou kwam toch anders over. Stel voor jezelf vast wat je wel of niet wilt en blijf je grenzen communiceren.

Om me nog even voor te stellen: ik heb van 2012 tot 2014 verschillende minnaars gehad en daar toen veel overgeschreven in voorgaande delen van dit topic. In mijn postins hier heb ik het nu nog wel eens over 2 specifieke minnaars. Met de ene heb ik de minnaarsrelatie verbroken toen ik in scheiding lag en hij voor zijn gezin koos. En de andere minnaar waar ik het veel over heb kwam ik daarna tegen. Hij was toen nog wel getrouwd maar ging een half jaar later ook scheiden en is nu mijn vriend, we wonen samen. We doen niet meer aan stiekem minnaren allebei, we zijn samen aan het swingen.
Alle reacties Link kopieren
Oja, nieuwe voorstel ronde;
Ik woon samen met vriend en kind, op ons seksleven na zijn we gelukkig.
Ik date nu 4 jaar met M, een (nu) oud collega, met wie ik een D/s relatie heb.
M is getrouwd en heeft zo z'n mankementen, waardoor daten soms bagger gaat, maar als we samen zijn kunnen we even heel fijn genieten van onze bubbel samen.
Geen plannen om met elkaar verder te gaan, al fantaseren we wel eens over hoe t zou zijn geweest als....
Alle reacties Link kopieren
Bijdrage aan voorstelronde:
Ik ben tegen de 40, woon samen met man en kinderen. Hebben altijd goed huwelijk gehad, maar ik miste iets essentieels in verbinding. Na een kortdurende verliefdheid op iemand wat niet wederzijds was, wist ik wat ik miste en wat ik zocht.. Toen bewust op zoek gegaan, naar iemand voor 'erbij' puur voor leuk te hebben samen en verbinding, maar ik trof I. Met hem vanaf dag één, een goede klik, mijn gevoelens werden groter en groter, en bij hem vond ik veel meer dan wat ik zocht. Na ruim een maand contact met I. ontdekte mijn man dit, en accepteerde het meteen, het zou volgens hem niet afdoen aan ons huwelijk, hij gunde mij I. erbij.
Echter dit bleek zo na een half jaar niet te werken, ik en man namen steeds meer afstand van elkaar en met I. bleef het groeien.. Onlangs hebben we allebei durven uit te spreken het liefst samen verder te gaan, en heeft mijn man ook duidelijk uitgesproken niet verder te willen, maar nog geen concrete richting of doel vastgesteld, nu allebei zoekende waar te beginnen.. worstelend met de te nemen stappen, en geen idee hoe gaat lopen..
I was born to be real, not to be perfect..
Mijn bijdrage aan de voorstel ronde:
Ik heb geen minnaar/vriend, maar aangezien ik hier weleens reageer en graag jullie verhalen lees, toch maar even voorstellen. Begin dit jaar heb ik mijn relatie beindigd met een geweldadige, jaloerse, leugenachtige man. Ik heb altijd mijn eigen huis aangehouden, dus ik kon makkelijk weg.

Nu ben ik weer bezig mijn leven weer op te pakken, ik zoek werk, wil nieuwe contacten op doen, wil verhuizen, dan weer een opleiding doen. Dus ik heb voorlopig nog genoeg plannen, met een man in mijn leven zou het nu gewoon te druk voor me worden in mijn hoofd. Misschien tussendoor wat seks, niet te serieus, als ik verhuisd ben ga ik het liefst latten met iemand.
Ik zal me ook even voorstellen;

Ik las hier vaak mee, vind het boeiend omdat ik alles wat met relaties ( in welke vorm dan ook) interesssant vind. Een minnaarrelatie heb ik nooit gehad, wel een scharrelrelatie en ik zie veel raakvlakken. Sinds jaren single en 40+
Altijd in relaties gezeten, ook samengewoond en ik wilde perse een paar jaar single zijn om eens wat issues aan te pakken. Dit gaat met vallen en opstaan en ik mis natuurlijk dat speciale maatje. Maar aan een relatie ben ik niet toe en ik date al een hele tijd niet meer
Alle reacties Link kopieren
Mijn voorstel bericht:
Ik ben single, had wat met een collega (met een flink leeftijdsverschil) welke toen der tijd gebonden was. Hij is inmiddels niet meer gebonden en zit midden in de rollercoaster.

Zelf de keuze gemaakt om het te stoppen, veel verdriet gehad afgelopen 1,5 maand, soms nog steeds, maar ook weer kracht gevonden en ben opkrabbelende. Maar ook mede hierdoor ingezien waar mijn manco ligt, namelijk de onzekerheid.
Bijgelezen en mooie ontwikkelingen lees ik!

Gea, wordt spannend voor je. Er is geen goed of fout, dit heet Het Leven ;)
Dit is je pad. En waar dat naartoe gaat, de reis an sich is misschien wel interessanter dan het einddoel.
Laten we eerlijk zijn: als alles altijd hetzelfde bleef dan zou het leven best saai zijn. Wel zou ik de mogelijke risico's goed voor ogen houden en proberen zoveel mogelijk schade te beperken. Anticiperen dus en vooral dingen voor zijn. Je komt er wel. Net als iedereen hier, waar het ook heen mag leiden.

Gelooft er iemand hier in " alles heeft een reden"? Dat bepaalde situaties niet voor niets zich voordoen waar je du moment erg van baalt maar wat achteraf juist een geluk of zegen bleek te zijn?
Alle reacties Link kopieren
Okay, ik ook,
Ik ben single en heb een tijdje een wat met een getrouwde man gehad, ik zeg gehad, want het is zo goed als over nu :-?
In tegenstelling tot wat ik veel lees hier, was het bij ons voornamelijk seks.
Ik was niet bewust op zoek naar een getrouwde man, maar het liep zo.
Ik zou het niet gauw weer doen, maar ik sta niet voor mezelf in :facepalm:
Alle reacties Link kopieren
@Julus, zeker geloof ik daar in. Roep dat al zolang ik in het volwassen leven mee loop (in vergelijking met sommige hier nog niet zo lang :p)

Of het nu is met gebeurtenissen, de ene deur gaat dicht en de andere daardoor open. Of op gebied van gevoel, dat je leert je niet meer te laten lijden door negatieve gevoelens en dergelijke dingen dus op een andere manier moet aanpakken.
Het is een keuze..toch? Je kunt het opzoeken, of als je tegen iemand aanloopt die getrouwd blijkt te zijn direct afkappen. Dat dat lastig is..tja. ik had ook moeite om met mijn scharrel te stoppen en daar ging het ook om seks plus gezelligheid. Maar als iets je ongelukkig maakt heb je 2 opties. Die heb je altijd. Ik denk altijd dat als je niet ermee stopt, iets dus ook nog niet erg genoeg is. Als de pijn haast ondraaglijk wordt ga je toch niet nog meer pijn opzoeken?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven