Seks
alle pijlers
Minnaartopic, deel 21.
woensdag 31 juli 2013 om 15:24
Al 20 delen schrijven we over onze minnaars en alle heftige gevoelens die meespelen of juist niet. Hier mogen we schoftig genieten, mijmeren, zeuren over wel of geen contact en aftellen tot de volgende date.
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van mij: Ik zie graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van mij: Ik zie graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
woensdag 11 september 2013 om 10:24
Sense, trek je er niets van aan. De mening van anderen zegt alles over hun mate van begrip. Die mate heeft niets met jouw beleving te maken en kan daar geeneens afbreuk aan doen, want jij hebt dat aan den lijve ervaren. Niemand die jou dat nog af kan nemen. Ik kan me wel voorstellen dat je het inmiddels moe bent om wanneer anderen je verkeerd begrijpen elke keer weer de boel te moeten toelichten.
anoniem_161904 wijzigde dit bericht op 11-09-2013 13:49
Reden: nuancering
Reden: nuancering
% gewijzigd
woensdag 11 september 2013 om 11:20
quote:Sensual_D schreef op 11 september 2013 @ 01:12:
En wat delen betreft.. Ik heb al eerder geschreven dat ik niets kan delen.. Ik heb geen minnaar meer en schrijf gewoon mee uit ervaring.. Ik heb om bepaalde redenen de berlijnse muur weer op moeten zetten en die ga ik hier op dit forum niet meer afbrekenSense, in jouw berichten van de afgelopen tijd voel ik die enorme muur. En alles wat te dicht bij de muur komt, zie je volgens mij als een aanval. Ik wens je veel sterkte in deze woelige tijden en ik hoop dat je je ooit weer sterk genoeg voelt om de muur te laten zakken. Want echt, ook buiten die muren zijn veel mensen die je het best gunnen.
En wat delen betreft.. Ik heb al eerder geschreven dat ik niets kan delen.. Ik heb geen minnaar meer en schrijf gewoon mee uit ervaring.. Ik heb om bepaalde redenen de berlijnse muur weer op moeten zetten en die ga ik hier op dit forum niet meer afbrekenSense, in jouw berichten van de afgelopen tijd voel ik die enorme muur. En alles wat te dicht bij de muur komt, zie je volgens mij als een aanval. Ik wens je veel sterkte in deze woelige tijden en ik hoop dat je je ooit weer sterk genoeg voelt om de muur te laten zakken. Want echt, ook buiten die muren zijn veel mensen die je het best gunnen.
woensdag 11 september 2013 om 12:00
Kipkluifje, impliceer je hier nou dat Inez en ik geen begrip hebben voor Sense? Ik mag hopen dat je het anders bedoelt want ik denk dat als er 2 zijn die altijd een luisterend oor hebben gehad......
Sense, ik lees het anders. Ja, Inez spreekt van onbalans en van verwarring in de 1-2 relatie en ik denk dat wanneer jij heel eerlijk bent deze onbalans moet onderkennen. Hij is er namelijk, hij is er altijd al geweest.
Verder kan je jaloezie elke kleur geven die je wilt, het is en blijft geen positieve emotie. Dat is geen mening, dat is een gegeven.
Natuurlijk kan je er een mooie draai aangeven, dat een stuk jaloezie iets zegt over de mate van diep zitten en elkaar lief vinden, dat is allemaal prima.
Maar dat maakt jaloezie géén mooie emotie. Integendeel.
Sense, ik lees het anders. Ja, Inez spreekt van onbalans en van verwarring in de 1-2 relatie en ik denk dat wanneer jij heel eerlijk bent deze onbalans moet onderkennen. Hij is er namelijk, hij is er altijd al geweest.
Verder kan je jaloezie elke kleur geven die je wilt, het is en blijft geen positieve emotie. Dat is geen mening, dat is een gegeven.
Natuurlijk kan je er een mooie draai aangeven, dat een stuk jaloezie iets zegt over de mate van diep zitten en elkaar lief vinden, dat is allemaal prima.
Maar dat maakt jaloezie géén mooie emotie. Integendeel.
woensdag 11 september 2013 om 12:12
quote:Sensual_D schreef op 11 september 2013 @ 01:03:
Roos in onderstaand stuk wordt heel duidelijk beschreven dat mijn keuze over hoe ik jaloezie ervaar en er mee omga toch echt verkeerd is... Sterker nog dit zou een onbalans veroorzaken.. Nergens heb ik geschreven dat jaloezie een groot punt is bij mij.. Behalve dat het bespreekbaar is.. En ook heb ik aangegeven NIET jaloers te zijn op zijn nummer 1. Maar volgens Ien zit onze relatie helemaal fout.. Even verderop schreef ze dat ook, maar daar wilde ze zich verder niet over uitlaten...
En dan heb ik het nog niet eens over de post waarbij ze mijn wijze van omgaan met jaloezie letterlijk "kul" noemt... Van mij mag je het woord voor woord met haar eens zijn.. Maar voor mij zijn dat zeer aanvallende posts.. Ik wordt wel letterlijk meerdere keren aangevallen omdat ik er anders over denk.. Blijkbaar mag je over jaloezie alleen negatief zijn..
[...]
Sense, je hebt duidelijk niet begrepen wat ik geschreven heb.
In eerste instantie reageerde ik op jouw statement dat jaloezie geen negatieve emotie is. Ik denk dat dat niet klopt. Negatieve emoties zijn angst, verdriet, boosheid etc. Daar hoort jaloezie ook bij. Misschien kun je de definitie van jaloezie eens opzoeken. Op het moment dat je jaloezie ervaart, wordt je daar geen blijer mens van. Ik ben het met je eens dat de manier waarop je met die emotie omgaat, dat dat voor elk persoon anders zal zijn. En dat dat ook afhankelijk is van de relatie waarin je zit (ik heb bijv. wél begrip voor de jaloezie van mijn nr.1, maar ik kan niks met de jaloezie van mijn minnaar tov een nr.1).
Daarnaast probeer ik te verklaren waarom ik wel kan begrijpen dat in jullie relatie jullie deze emoties wel bespreken omdat jullie in jullie nr.1 relaties niet zoveel ruimte hebben om emotionele zaken te bespreken met jullie huidige partners (dat verzin ik niet, dat heb je tig keer geschreven). Ik bedoelde het niet als oorzaak maar meer als gevolg.
Dat in mijn optiek jullie nr.1 relatie vs minnaarsrelatie in emotioneel opzicht niet in balans is, is niet rottig bedoeld of als aanval. Maar dat is puur afgeleid uit jouw verhalen dat je thuis maar moeilijk je emoties en angsten kan delen en dat dat bij LD thuis hetzelfde is. En dat jullie elkaar daarin gevonden hebben en dat dat vanaf het begin al zo was. Jullie delen jullie gevoelens meer met elkaar dan met jullie huidige partners. De weegschaal staat bij jullie lager dan het delen van emoties tussen jou en je nr1. Onbalans dus (zegt niks over dat dat niet gewenst is of niet werkt). Als dat voor jullie werkt, dan is dat helemaal prima. En dat geef ik toch ook duidelijk aan: ik ga daar geen uitspraken over doen. Ik kan niet in jouw schoenen staan en bepalen of dit goed is voor jou of niet. Ik kan alleen maar jouw verhalen lezen en daar van een afstandje naar kijken. En ik denk dat jij nu ook midden in die grote taart staat, om de uitdrukking van Rooss maar even te gebruiken. Ik denk dat ik voorlopig maar even niet meer op jouw reageer, want blijkbaar heb jij de overtuiging dat ik jullie relatie afkeur en zijn mijn woorden een rode vlag voor jou. Mocht je hierover toch nog verder willen praten, dan heb je mijn email.
Roos in onderstaand stuk wordt heel duidelijk beschreven dat mijn keuze over hoe ik jaloezie ervaar en er mee omga toch echt verkeerd is... Sterker nog dit zou een onbalans veroorzaken.. Nergens heb ik geschreven dat jaloezie een groot punt is bij mij.. Behalve dat het bespreekbaar is.. En ook heb ik aangegeven NIET jaloers te zijn op zijn nummer 1. Maar volgens Ien zit onze relatie helemaal fout.. Even verderop schreef ze dat ook, maar daar wilde ze zich verder niet over uitlaten...
En dan heb ik het nog niet eens over de post waarbij ze mijn wijze van omgaan met jaloezie letterlijk "kul" noemt... Van mij mag je het woord voor woord met haar eens zijn.. Maar voor mij zijn dat zeer aanvallende posts.. Ik wordt wel letterlijk meerdere keren aangevallen omdat ik er anders over denk.. Blijkbaar mag je over jaloezie alleen negatief zijn..
[...]
Sense, je hebt duidelijk niet begrepen wat ik geschreven heb.
In eerste instantie reageerde ik op jouw statement dat jaloezie geen negatieve emotie is. Ik denk dat dat niet klopt. Negatieve emoties zijn angst, verdriet, boosheid etc. Daar hoort jaloezie ook bij. Misschien kun je de definitie van jaloezie eens opzoeken. Op het moment dat je jaloezie ervaart, wordt je daar geen blijer mens van. Ik ben het met je eens dat de manier waarop je met die emotie omgaat, dat dat voor elk persoon anders zal zijn. En dat dat ook afhankelijk is van de relatie waarin je zit (ik heb bijv. wél begrip voor de jaloezie van mijn nr.1, maar ik kan niks met de jaloezie van mijn minnaar tov een nr.1).
Daarnaast probeer ik te verklaren waarom ik wel kan begrijpen dat in jullie relatie jullie deze emoties wel bespreken omdat jullie in jullie nr.1 relaties niet zoveel ruimte hebben om emotionele zaken te bespreken met jullie huidige partners (dat verzin ik niet, dat heb je tig keer geschreven). Ik bedoelde het niet als oorzaak maar meer als gevolg.
Dat in mijn optiek jullie nr.1 relatie vs minnaarsrelatie in emotioneel opzicht niet in balans is, is niet rottig bedoeld of als aanval. Maar dat is puur afgeleid uit jouw verhalen dat je thuis maar moeilijk je emoties en angsten kan delen en dat dat bij LD thuis hetzelfde is. En dat jullie elkaar daarin gevonden hebben en dat dat vanaf het begin al zo was. Jullie delen jullie gevoelens meer met elkaar dan met jullie huidige partners. De weegschaal staat bij jullie lager dan het delen van emoties tussen jou en je nr1. Onbalans dus (zegt niks over dat dat niet gewenst is of niet werkt). Als dat voor jullie werkt, dan is dat helemaal prima. En dat geef ik toch ook duidelijk aan: ik ga daar geen uitspraken over doen. Ik kan niet in jouw schoenen staan en bepalen of dit goed is voor jou of niet. Ik kan alleen maar jouw verhalen lezen en daar van een afstandje naar kijken. En ik denk dat jij nu ook midden in die grote taart staat, om de uitdrukking van Rooss maar even te gebruiken. Ik denk dat ik voorlopig maar even niet meer op jouw reageer, want blijkbaar heb jij de overtuiging dat ik jullie relatie afkeur en zijn mijn woorden een rode vlag voor jou. Mocht je hierover toch nog verder willen praten, dan heb je mijn email.
woensdag 11 september 2013 om 13:55
Veel geschreven hier weer! En ook toch af en toe weer wat scherpe woorden naar elkaar, terwijl dat echt niet nodig is.
Sens, ik weet dat je het niet makkelijk hebt maar probeer af en toe opmerkingen niet altijd zo als aanval te zien. Wat anderen hier doen is spiegelen en een andere visie neerzetten, haal eruit waar je wat aan hebt en reageer minder heftig!
Jaloezie vind ik een lastige emotie. Tav nr1 ken ik weinig jaloezie, in zijn contacten met anderen kan ik hem alleen maar steunen en als we erover praten hebben we samen lol, maar als ik zie hoe hij met hen omgaat kan me soms toch enige vorm van jaloezie niet ontzegd worden. Omdat mijn contacten soms wel eens wat meer van hem weg zouden mogen hebben qua bereikbaarheid
Tav nr2 was ik ook al dubbel in mijn gevoel. Ik was de laatste die hem iets in de weg legde maar kon het lastig hebben als hij zijn tijd ook aan anderen besteedde; ik denk dat het vooral komt uit doordat nr2 zei geen andere contacten te nemen maar dat ik wist dat hij niet eerlijk was daarover. Voor mij is jaloezie dan eigenlijk vooral verbonden aan oneerlijkheid en gebrek aan vertrouwen, en daarmee een gevoel van onbehagen in mezelf. Weten dat ik dingen niet leuk vind, dat ook mag uitspreken maar tegelijkertijd beseffen dat ik er niets mee kan of mag doen.
Ieder minnaarcontact zal op zijn/haar beurt anders in elkaar zitten en op zijn/haar manier uniek zijn. in basis zijn ze vaak echter allemaal gelijk. Er is 'iets' wat uitdaagd je deels over te geven aan een ander; of dat een klik op seksgebied, mentaal gebied en/of emotioneel gebied is maakt denk ik niet uit. De onbalans waar hierboven over gesproken is maakt echter wel uit, als de ander iets biedt wat je thuis niet vindt of kan/wil vinden. Denk ik.
Sens, ik weet dat je het niet makkelijk hebt maar probeer af en toe opmerkingen niet altijd zo als aanval te zien. Wat anderen hier doen is spiegelen en een andere visie neerzetten, haal eruit waar je wat aan hebt en reageer minder heftig!
Jaloezie vind ik een lastige emotie. Tav nr1 ken ik weinig jaloezie, in zijn contacten met anderen kan ik hem alleen maar steunen en als we erover praten hebben we samen lol, maar als ik zie hoe hij met hen omgaat kan me soms toch enige vorm van jaloezie niet ontzegd worden. Omdat mijn contacten soms wel eens wat meer van hem weg zouden mogen hebben qua bereikbaarheid
Tav nr2 was ik ook al dubbel in mijn gevoel. Ik was de laatste die hem iets in de weg legde maar kon het lastig hebben als hij zijn tijd ook aan anderen besteedde; ik denk dat het vooral komt uit doordat nr2 zei geen andere contacten te nemen maar dat ik wist dat hij niet eerlijk was daarover. Voor mij is jaloezie dan eigenlijk vooral verbonden aan oneerlijkheid en gebrek aan vertrouwen, en daarmee een gevoel van onbehagen in mezelf. Weten dat ik dingen niet leuk vind, dat ook mag uitspreken maar tegelijkertijd beseffen dat ik er niets mee kan of mag doen.
Ieder minnaarcontact zal op zijn/haar beurt anders in elkaar zitten en op zijn/haar manier uniek zijn. in basis zijn ze vaak echter allemaal gelijk. Er is 'iets' wat uitdaagd je deels over te geven aan een ander; of dat een klik op seksgebied, mentaal gebied en/of emotioneel gebied is maakt denk ik niet uit. De onbalans waar hierboven over gesproken is maakt echter wel uit, als de ander iets biedt wat je thuis niet vindt of kan/wil vinden. Denk ik.
woensdag 11 september 2013 om 14:57
Engel, als je een discussie later terugleest is het anders dan wanneer je op dat moment midden in die discussie zit. Ook weer die taart Dus achteraf zeggen dat scherpe woorden niet nodig zijn tja... dat weten wij natuurlijk ook maar in het vuur van de discussie ben je wel eens iets minder aardig naar elkaar.
Volgens mij was (is?) jouw nummer 2 een notoire leugenaar die altijd precies datgene deed wat hij niét met jou afgesproken had. Logisch dat je daar knetter onzeker en jaloers van werd.
Dat van die bereikbaarheid is weer afschuwelijk herkenbaar!
zeb rustte nooit voor hij netjes had teruggemaild, dat kon je dan van mijn mannen weer niet zeggen. Bummer.
JJ alles op zien tiet!
Volgens mij was (is?) jouw nummer 2 een notoire leugenaar die altijd precies datgene deed wat hij niét met jou afgesproken had. Logisch dat je daar knetter onzeker en jaloers van werd.
Dat van die bereikbaarheid is weer afschuwelijk herkenbaar!
zeb rustte nooit voor hij netjes had teruggemaild, dat kon je dan van mijn mannen weer niet zeggen. Bummer.
JJ alles op zien tiet!
woensdag 11 september 2013 om 15:29
quote:engel68 schreef op 11 september 2013 @ 13:55:Er is 'iets' wat uitdaagd je deels over te geven aan een ander; of dat een klik op seksgebied, mentaal gebied en/of emotioneel gebied is maakt denk ik niet uit. De onbalans waar hierboven over gesproken is maakt echter wel uitKlopt, ik ben een tijdlang zo verslaafd aan neuken geweest dat 't voor mij een dwangmatig gedragspatroon was en ik onverschillig raakte met wie ik neukte zolang ik maar neukte. Een onbalans in mezelf kortom.
Net zoals ik die onbalans in een vriendin zie op het gebied van aandacht. Ze mist aandacht, raakt onzeker of ze überhaupt nog aandacht waard is, begint haar uiterlijke en innerlijke waarde af te kraken en zodra ze aandacht van iemand krijgt slaat ze door. Ze richt haar aandacht zo volledig op die ander dat ze bezeten raakt, terwijl ze onverschillig raakt voor de leefstijl van die ander. Een leefstijl die zo onverenigbaar is met haar eigen leefstijl dat ze geeneens met elkaar kunnen samenleven zonder elkaar de hersens te willen inslaan. Ze leeft in de illusie dat ze in dat samenwonen weer de aandacht heeft die ze mist. Terwijl ze geen liefdevolle aandacht meer heeft voor haar eigen lichaam, want ze brengt haar lichaam weer in een letterlijk pijnlijke situatie. Om je te verzekeren van aandacht voor jezelf, heb je namelijk geen ander nodig. De relatie met je eigen lichaam en geest gaat voor de verbinding met een ander's lichaam en geest. Het zal nog wel wat tijd kosten voordat dat die prioriteit tot haar gezonde verstand doordringt.
Terug naar mijn eigen onbalans. De laatste jaren word neuken voor mij weer in evenwicht. Mijn eigen liefde voor mijn eigen lichaam is gegroeid, mijn wilde haren zijn grotendeels kwijt, zo zullen er nog wel meer randvoorwaarden zijn die van invloed zijn op dat ik steeds minder de neiging heb om blindelings op elke uitdaging in te gaan. Bedoel, aan flirtende mannen geen gebrek, mijn lichaam verstandsloos in andermans handen leggen is me zo makkelijk, maar ik moet nu niks meer. Ik mag ook afslaan, want mijn lichaam is van mij en ik heb 't voor 't zeggen waar mijn lichaam is.
Roos, ik bedoelde dat het -althans voor mij- makkelijk is om de woorden van anderen verkeerd te begrijpen, ook al is de wil tot openstaan aanwezig. Ah prut, soms schieten woorden me tekort om te uiten wat ik bedoel.
Net zoals ik die onbalans in een vriendin zie op het gebied van aandacht. Ze mist aandacht, raakt onzeker of ze überhaupt nog aandacht waard is, begint haar uiterlijke en innerlijke waarde af te kraken en zodra ze aandacht van iemand krijgt slaat ze door. Ze richt haar aandacht zo volledig op die ander dat ze bezeten raakt, terwijl ze onverschillig raakt voor de leefstijl van die ander. Een leefstijl die zo onverenigbaar is met haar eigen leefstijl dat ze geeneens met elkaar kunnen samenleven zonder elkaar de hersens te willen inslaan. Ze leeft in de illusie dat ze in dat samenwonen weer de aandacht heeft die ze mist. Terwijl ze geen liefdevolle aandacht meer heeft voor haar eigen lichaam, want ze brengt haar lichaam weer in een letterlijk pijnlijke situatie. Om je te verzekeren van aandacht voor jezelf, heb je namelijk geen ander nodig. De relatie met je eigen lichaam en geest gaat voor de verbinding met een ander's lichaam en geest. Het zal nog wel wat tijd kosten voordat dat die prioriteit tot haar gezonde verstand doordringt.
Terug naar mijn eigen onbalans. De laatste jaren word neuken voor mij weer in evenwicht. Mijn eigen liefde voor mijn eigen lichaam is gegroeid, mijn wilde haren zijn grotendeels kwijt, zo zullen er nog wel meer randvoorwaarden zijn die van invloed zijn op dat ik steeds minder de neiging heb om blindelings op elke uitdaging in te gaan. Bedoel, aan flirtende mannen geen gebrek, mijn lichaam verstandsloos in andermans handen leggen is me zo makkelijk, maar ik moet nu niks meer. Ik mag ook afslaan, want mijn lichaam is van mij en ik heb 't voor 't zeggen waar mijn lichaam is.
Roos, ik bedoelde dat het -althans voor mij- makkelijk is om de woorden van anderen verkeerd te begrijpen, ook al is de wil tot openstaan aanwezig. Ah prut, soms schieten woorden me tekort om te uiten wat ik bedoel.
anoniem_161904 wijzigde dit bericht op 15-09-2013 11:41
Reden: aanvulling
Reden: aanvulling
% gewijzigd
woensdag 11 september 2013 om 16:28
quote:Rooss4 schreef op 11 september 2013 @ 14:57:
..
Volgens mij was (is?) jouw nummer 2 een notoire leugenaar die altijd precies datgene deed wat hij niét met jou afgesproken had. Logisch dat je daar knetter onzeker en jaloers van werd.
...!
Roos; het rare is dat ik er niet jaloers van werd hoor, gunde hem alle lol van de wereld, zolang hij het maar niet ontkende of oneerlijk was, maar voelde me dan zelf onprettig doordat ik het idee had dat ik niet genoeg de moeite waard was, niet leuk, aantrekkelijk genoeg etc. Dus gekrenkt ego en ja knetter onzeker!
En overigens is het nog steeds was, verleden tijd, helaas nog steeds geen voltooid verleden tijd.
En hier is het niet zo dat mijn nr1 de aangeboren gave heeft hoor dat hij zo bereikbaar is voor zijn nrs2. Ik ben hier nog wel eens degene die hem moet aansporen daarin. Omdat ikzelf het ook fijn vond als er spontaan me gedacht werd. Ik moet hem daarin nog steeds opvoeden, dat geeft niet.
En Kipkluif, soms zijn dingen lastig te verwoorden, zeker als er van binnen alles bruist! en dan nog is het maar hopen dat de ontvanger in dezelfde bui is als jij bent.
..
Volgens mij was (is?) jouw nummer 2 een notoire leugenaar die altijd precies datgene deed wat hij niét met jou afgesproken had. Logisch dat je daar knetter onzeker en jaloers van werd.
...!
Roos; het rare is dat ik er niet jaloers van werd hoor, gunde hem alle lol van de wereld, zolang hij het maar niet ontkende of oneerlijk was, maar voelde me dan zelf onprettig doordat ik het idee had dat ik niet genoeg de moeite waard was, niet leuk, aantrekkelijk genoeg etc. Dus gekrenkt ego en ja knetter onzeker!
En overigens is het nog steeds was, verleden tijd, helaas nog steeds geen voltooid verleden tijd.
En hier is het niet zo dat mijn nr1 de aangeboren gave heeft hoor dat hij zo bereikbaar is voor zijn nrs2. Ik ben hier nog wel eens degene die hem moet aansporen daarin. Omdat ikzelf het ook fijn vond als er spontaan me gedacht werd. Ik moet hem daarin nog steeds opvoeden, dat geeft niet.
En Kipkluif, soms zijn dingen lastig te verwoorden, zeker als er van binnen alles bruist! en dan nog is het maar hopen dat de ontvanger in dezelfde bui is als jij bent.
woensdag 11 september 2013 om 17:40
quote:engel68 schreef op 11 september 2013 @ 16:28:
[...]
Roos; het rare is dat ik er niet jaloers van werd hoor, gunde hem alle lol van de wereld, zolang hij het maar niet ontkende of oneerlijk was, maar voelde me dan zelf onprettig doordat ik het idee had dat ik niet genoeg de moeite waard was, niet leuk, aantrekkelijk genoeg etc. Dus gekrenkt ego en ja knetter onzeker!
Engel, you lost me here. Eerder schreef je dat zijn gedrag ervoor zorgde dat je wél jaloezie voelde. Hier schrijf je dat je niet jaloers bent zolang hij maar eerlijk tegen je is. Maar dat was hij niet toch?
Lees ik het verkeerd of spreek je jezelf toch een frietseltje tegen?
En wel verleden tijd maar niet voltooid? Deur dicht maar toch op een kiertje? Laag pitje dat elk moment op kan vlammen?
Jij bent een notoire verslaafde!!
[...]
Roos; het rare is dat ik er niet jaloers van werd hoor, gunde hem alle lol van de wereld, zolang hij het maar niet ontkende of oneerlijk was, maar voelde me dan zelf onprettig doordat ik het idee had dat ik niet genoeg de moeite waard was, niet leuk, aantrekkelijk genoeg etc. Dus gekrenkt ego en ja knetter onzeker!
Engel, you lost me here. Eerder schreef je dat zijn gedrag ervoor zorgde dat je wél jaloezie voelde. Hier schrijf je dat je niet jaloers bent zolang hij maar eerlijk tegen je is. Maar dat was hij niet toch?
Lees ik het verkeerd of spreek je jezelf toch een frietseltje tegen?
En wel verleden tijd maar niet voltooid? Deur dicht maar toch op een kiertje? Laag pitje dat elk moment op kan vlammen?
Jij bent een notoire verslaafde!!
woensdag 11 september 2013 om 17:46
quote:satestokje40 schreef op 11 september 2013 @ 17:29:Hoe zouden jullie het vinden, ik noem nu maar even een algemeen voorbeeld. Als minnaar zou zeggen tegen jou, ik ga bv ik ga straks een cadeautje voor me schatje kopen voor zijn vrouw dan) maar daarvoor heb je samen een gesprek waarin hij aangeeft dat hij zich minder begeerd voelt door jou, en dan loopt het eigenlijk te hengelen om aandacht en als je die dan aan hem gegeven hebt, dan wordt het gesprek afgesloten, en dan heeft hij ineens geen tijd meer, de volgende dag ook niet ineens. Want hij moet nog met zijn schatje. Dit en dat doen?Dan denk ik dat jij jaloers bent op zijn schatje, omdat jij zelf zijn schatje wilt zijn.
woensdag 11 september 2013 om 17:50
quote:satestokje40 schreef op 11 september 2013 @ 17:29:
Hoe zouden jullie het vinden, ik noem nu maar even een algemeen voorbeeld. Als minnaar zou zeggen tegen jou, ik ga bv ik ga straks een cadeautje voor MIJN schatje(?) kopen voor zijn vrouw dan) maar daarvoor heb je samen een gesprek waarin hij aangeeft dat hij zich minder begeerd voelt door jou, en dan loopt HIJ eigenlijk te hengelen om aandacht en als je die dan aan hem gegeven hebt, dan wordt het gesprek afgesloten, en dan heeft hij ineens geen tijd meer, de volgende dag ook niet ineens. Want hij moet nog met zijn schatje. Dit en dat doen?
Vraag me af, hoe was jullie gemiddeld kontakt dan met een minnaar? Soms vond ik de grens ook moeilijk te vinden.
Ik kan weinig touw vastknopen aan je post. Maar ik zal een poging wagen.
Als mijn minnaar klaagt dat hij zich niet voldoende begeert voelt door mij dan hebben we een sort of serieus probleem, dan verzaak ik nl mijn taak als minnares dus zullen we om tafel moeten en wellicht de kaarten moeten herschudden. Dat zou ik willen weten waar zijn verwachtingen naar mij liggen en hoe ik daar een leuke draai aan kan geven.
Of ik moet constateren dat ik niet zijn ideale minnares ben.
Als hij daarna een kado voor zijn lief gaat kopen zou ik hem succes wensen en hem wellicht van enige tips voorzien.
Als hij de volgende dag dingen met zijn lief gaat doen is dat helemaal oké, immers zij zijn een stel dus dat zij dingen met elkaar doen is prima, dat zou ik toejuichen.
Gemiddeld contact? Met tantraman heb ik elke dag wel even een sms wisselingetje en ong eens in de 2-3 dagen een mailtje.
Met trio man heb ik maar af en toe contact, dat loopt gewoon zo en dat is oké.
En dan is er nog iemand en die spreek ik dagelijks wel even op welke manier dan ook.
Het is nooit de hele dag door en het beheerst ook niet mijn dag mits de communicatie vlot verloopt.
We hebben wel eens een miscommunicatie en daar kan ik heel erg mee zitten, dan beheerst het mijn dag tót het misverstand uit de wereld is.
Satestokje, ik vraag me ontzettend af of jij echt volwassen kunt communiceren met je (ex) minnaar.
Ik vind je hier in elk geval vreselijk onduidelijk, sorry maar, op het kinderlijke af.
Hoe zouden jullie het vinden, ik noem nu maar even een algemeen voorbeeld. Als minnaar zou zeggen tegen jou, ik ga bv ik ga straks een cadeautje voor MIJN schatje(?) kopen voor zijn vrouw dan) maar daarvoor heb je samen een gesprek waarin hij aangeeft dat hij zich minder begeerd voelt door jou, en dan loopt HIJ eigenlijk te hengelen om aandacht en als je die dan aan hem gegeven hebt, dan wordt het gesprek afgesloten, en dan heeft hij ineens geen tijd meer, de volgende dag ook niet ineens. Want hij moet nog met zijn schatje. Dit en dat doen?
Vraag me af, hoe was jullie gemiddeld kontakt dan met een minnaar? Soms vond ik de grens ook moeilijk te vinden.
Ik kan weinig touw vastknopen aan je post. Maar ik zal een poging wagen.
Als mijn minnaar klaagt dat hij zich niet voldoende begeert voelt door mij dan hebben we een sort of serieus probleem, dan verzaak ik nl mijn taak als minnares dus zullen we om tafel moeten en wellicht de kaarten moeten herschudden. Dat zou ik willen weten waar zijn verwachtingen naar mij liggen en hoe ik daar een leuke draai aan kan geven.
Of ik moet constateren dat ik niet zijn ideale minnares ben.
Als hij daarna een kado voor zijn lief gaat kopen zou ik hem succes wensen en hem wellicht van enige tips voorzien.
Als hij de volgende dag dingen met zijn lief gaat doen is dat helemaal oké, immers zij zijn een stel dus dat zij dingen met elkaar doen is prima, dat zou ik toejuichen.
Gemiddeld contact? Met tantraman heb ik elke dag wel even een sms wisselingetje en ong eens in de 2-3 dagen een mailtje.
Met trio man heb ik maar af en toe contact, dat loopt gewoon zo en dat is oké.
En dan is er nog iemand en die spreek ik dagelijks wel even op welke manier dan ook.
Het is nooit de hele dag door en het beheerst ook niet mijn dag mits de communicatie vlot verloopt.
We hebben wel eens een miscommunicatie en daar kan ik heel erg mee zitten, dan beheerst het mijn dag tót het misverstand uit de wereld is.
Satestokje, ik vraag me ontzettend af of jij echt volwassen kunt communiceren met je (ex) minnaar.
Ik vind je hier in elk geval vreselijk onduidelijk, sorry maar, op het kinderlijke af.
woensdag 11 september 2013 om 18:02
Satestokje,
Wat wil jij nu precies van die man? Wat wil hij precies van jou? Hebben jullie over jullie wensen gesproken met elkaar?
Ik lees namelijk vooral veel onuitgesproken wensen in jouw postings. Je wilt iets van hem en ipv dat je dat concreet tegen hem zegt ga je zitten verwachten of hij wat doet. Sinds wanneer moet hij gedachten kunnen lezen?
Wat wil jij nu precies van die man? Wat wil hij precies van jou? Hebben jullie over jullie wensen gesproken met elkaar?
Ik lees namelijk vooral veel onuitgesproken wensen in jouw postings. Je wilt iets van hem en ipv dat je dat concreet tegen hem zegt ga je zitten verwachten of hij wat doet. Sinds wanneer moet hij gedachten kunnen lezen?
woensdag 11 september 2013 om 19:22
quote:satestokje40 schreef op 11 september 2013 @ 17:29:
ik ga weer in de meelees modus.
sorry dat mijn verhaal dan kinderachtig onduidelijk is.Volgens mij nemen wij de moeite om op je posting te reageren, dan kan je toch tenminste het fatsoen hebben om je post te laten staan en weer even op ons te reageren? IK vraag me af wat je van ons wilt en wat je verwacht had.
ik ga weer in de meelees modus.
sorry dat mijn verhaal dan kinderachtig onduidelijk is.Volgens mij nemen wij de moeite om op je posting te reageren, dan kan je toch tenminste het fatsoen hebben om je post te laten staan en weer even op ons te reageren? IK vraag me af wat je van ons wilt en wat je verwacht had.
woensdag 11 september 2013 om 20:09
quote:JanJurk schreef op 10 september 2013 @ 16:26:
Jammer... ik denk dat we elkaar daar dus niet over begrepen hebben. Ik weet heus dat ik met veel woorden aan het analyseren sla en dat het schrijven hier me triggert en doet nadenken. Dat je me niet serieus neemt en denkt dat ik om de zaken heen schrijf mag je ook vinden. Ik heb nergens ook maar enigszins gezinspeeld op waarheden, ook geef ik aan te preken uit eigen ervaringen.
Daarnaast ben jij degene die aangeeft geen jaloezie te kennen en het een misplaatste emotie te vinden. Terwijl ik toch opmaak uit je postings dat je aangeeft wel jaloers te kunnen zijn?
Ik vertel geen wetenschappelijke bewezen verhalen, ik vertel uit mijn eigen referentie kader zoals jij dat ook doet. Je mag mij best met een kilo zout nemen als je maar niet denkt dat ik de draak steek met jouw woorden en postings en wat je hier uit aan anderen en aan mij. Ik maak geen grapjes noch probeer ik mensen die zichzelf blootgeven te kwetsen. Als mijn postings je kwetsen en je een rotgevoel geven omdat ik je niet serieus neem spijt me dat ten zeerste.
Verder vind ik je reactie naar mij ongezouten en een beetje hard (dat mijn postings lucht zijn en ik op een wachtbank zit terwijl je geen reet van mijn situatie weet) al weet ik dat je heel direct bent in het beantwoorden en je een stevige mening hebt. Maar mag ik dan ook de ruimte om te vertellen wat ik vind op mijn manier?
Ik kan het ook allemaal plat slaan en roepen "zo is het" en oneliners op het forum kwakken.... .
Nergens heb ik gezegd dat ik nooit jaloers ben of kan zijn. Ik heb alleen aangegeven dat ik jaloezie niet in een (maar eigenlijk kan ik alleen voor mijzelf praten, dus niet in mijn) minnaarsrelatie vind passen. Het is een negatieve emotie en door er in die relatie over te praten, krijgt het - voor mij - een stoel aan de eetkamertafel en dat wil ik niet. Ik wil met mijn minnaar genieten van elke minuut die we samen zijn, omdat het er niet heel veel zijn en we er soms lang op moeten wachten. Kwetsbaar opstellen doe ik door te vertellen wat ik voel en andersom vertelt hij dat ook.
Mijn minnaar geeft me geen enkele reden om jaloers te zijn. Dus in deze relatie ben ik het nog nooit geweest, al die 6 jaar niet.
Maar dan reageer ik uitgebreid op jouw uitspraken, die ik niet onderschrijf, en dan blijft het stil. Dat mag, maar dan kan ik niks met 'het was voor Roos bedoeld en neem het maar met een korrel zout'. Dan neem je me idd niet serieus en heb ik voor mijn gevoel, moeite voor niks gedaan. Geeft niks, maar dan weet ik dat.
Ben ik niet door gekwetst.
Dat ik mijn manier van schrijven heb, weet ik. Kan me ook goed voorstellen dat niet iedereen die manier prettig vindt of kan waarderen, maar ook dat hoeft niet.
Alleen zie ik je nu al een jaar schrijven over een wachtbankje en vragen daarover compleet negeren. Dan blijf je ineens gewoon weg. Dat stiekeme, daar kan ik niks mee. Zeg dan dat je het er niet over wilt hebben, dat het voor nu nog te vroeg is, of wat dan ook, maar draai er niet zo om heen. Je hoeft hier niet alles op tafel te gooien, maar dat vage, daar krijg ik jeuk van. En een scherp toetsenbord.
En nu heb je het toch gezegd? En dat kon je hiervoor nooit eerder zeggen? Daar was toch helemaal geen gedraaikont voor nodig?
Jammer... ik denk dat we elkaar daar dus niet over begrepen hebben. Ik weet heus dat ik met veel woorden aan het analyseren sla en dat het schrijven hier me triggert en doet nadenken. Dat je me niet serieus neemt en denkt dat ik om de zaken heen schrijf mag je ook vinden. Ik heb nergens ook maar enigszins gezinspeeld op waarheden, ook geef ik aan te preken uit eigen ervaringen.
Daarnaast ben jij degene die aangeeft geen jaloezie te kennen en het een misplaatste emotie te vinden. Terwijl ik toch opmaak uit je postings dat je aangeeft wel jaloers te kunnen zijn?
Ik vertel geen wetenschappelijke bewezen verhalen, ik vertel uit mijn eigen referentie kader zoals jij dat ook doet. Je mag mij best met een kilo zout nemen als je maar niet denkt dat ik de draak steek met jouw woorden en postings en wat je hier uit aan anderen en aan mij. Ik maak geen grapjes noch probeer ik mensen die zichzelf blootgeven te kwetsen. Als mijn postings je kwetsen en je een rotgevoel geven omdat ik je niet serieus neem spijt me dat ten zeerste.
Verder vind ik je reactie naar mij ongezouten en een beetje hard (dat mijn postings lucht zijn en ik op een wachtbank zit terwijl je geen reet van mijn situatie weet) al weet ik dat je heel direct bent in het beantwoorden en je een stevige mening hebt. Maar mag ik dan ook de ruimte om te vertellen wat ik vind op mijn manier?
Ik kan het ook allemaal plat slaan en roepen "zo is het" en oneliners op het forum kwakken.... .
Nergens heb ik gezegd dat ik nooit jaloers ben of kan zijn. Ik heb alleen aangegeven dat ik jaloezie niet in een (maar eigenlijk kan ik alleen voor mijzelf praten, dus niet in mijn) minnaarsrelatie vind passen. Het is een negatieve emotie en door er in die relatie over te praten, krijgt het - voor mij - een stoel aan de eetkamertafel en dat wil ik niet. Ik wil met mijn minnaar genieten van elke minuut die we samen zijn, omdat het er niet heel veel zijn en we er soms lang op moeten wachten. Kwetsbaar opstellen doe ik door te vertellen wat ik voel en andersom vertelt hij dat ook.
Mijn minnaar geeft me geen enkele reden om jaloers te zijn. Dus in deze relatie ben ik het nog nooit geweest, al die 6 jaar niet.
Maar dan reageer ik uitgebreid op jouw uitspraken, die ik niet onderschrijf, en dan blijft het stil. Dat mag, maar dan kan ik niks met 'het was voor Roos bedoeld en neem het maar met een korrel zout'. Dan neem je me idd niet serieus en heb ik voor mijn gevoel, moeite voor niks gedaan. Geeft niks, maar dan weet ik dat.
Ben ik niet door gekwetst.
Dat ik mijn manier van schrijven heb, weet ik. Kan me ook goed voorstellen dat niet iedereen die manier prettig vindt of kan waarderen, maar ook dat hoeft niet.
Alleen zie ik je nu al een jaar schrijven over een wachtbankje en vragen daarover compleet negeren. Dan blijf je ineens gewoon weg. Dat stiekeme, daar kan ik niks mee. Zeg dan dat je het er niet over wilt hebben, dat het voor nu nog te vroeg is, of wat dan ook, maar draai er niet zo om heen. Je hoeft hier niet alles op tafel te gooien, maar dat vage, daar krijg ik jeuk van. En een scherp toetsenbord.
En nu heb je het toch gezegd? En dat kon je hiervoor nooit eerder zeggen? Daar was toch helemaal geen gedraaikont voor nodig?
Heidi, Heidi, Deine Welt sind die Berge - Heidi, Heidi, denn hier oben bist Du zu Haus'
woensdag 11 september 2013 om 23:50
Beste mensen,
Ik lees al een tijdje mee. En ik kan niet zo goed mee in de huidige discussie tussen een aantal hoofdrolspelers, het spijt me - alle gevoeligheden ten spijt. Dus ik kom maar met mijn eigen verhaal.
Ik heb een nr1 op afstand, we wonen niet samen maar zijn al wel jaren een stel. Sinds een jaar heb ik een nr2, niet gepland, niet gezocht, maar wel gebeurd - meer een soort uit de hand gelopen vriendschap. Nr2 woont 1000 kilometer verderop. We hebben elkaar in dit jaar 5x gezien en verder verloopt de communicatie via email, zeer onregelmatig, soms met tussenpozen van een maand. Vanaf het begin is uitgesproken dat dit tot niks gaat leiden behalve een soort intense vriendschap waar ik niet direct een naam voor weet.
Als ik zo jullie verhalen lees, denk ik dat mijn geval nauwelijks jullie intensiteit van het "minaartopic" raakt. Ik voel geen jaloezie, daarvoor weet ik te weinig van hem en hij van mij. Mijn nr2 woont niet om de hoek en maakt geen deel uit van mijn dagelijks leven, in die zin dat we veel communiceren. Maar er zijn wel gevoelens, bij mij en ik vermoed ook bij hem. Ze zijn ergens op de achtergrond en drongen nooit heel erg naar voren omdat er geen urgente noodzaak was om actie te ondernemen - hoe kunnen we ook, met zo'n afstand.
De laatste keer dat we elkaar zagen was intens en vrolijk, de seks was loom wegens de warmte, daarna dronken we bier op het terras en praatten over van alles. En toch maakte ik me daarna voortijdig uit de voeten. Uit schuldgevoel, of uit angst dat hij toch te dichtbij kwam. Naderhand realiseerde ik me inderdaad dat ik verliefd begon te worden.
Om terug te komen op hoe dit topic ooit begon: ik kan het niet, een minnaar hebben zonder gevoelens. En nu heb ik ze, en ik worstel ermee. Zoals iemand (Rooss?) ergens 100 pagina's terug opmerkte: dit soort relaties moet op een of andere manier doodbloeden. Op dit moment laat ik het doodbloeden. Het is niet levensbedreigend, ik word er niet accuut depressief van, functioneer gewoon, de relatie met mijn nr1 is goed en toch - toch is er diep in mij iets dat gewild had dat het anders gelopen was.
Is dat irrationeel?
Ik lees al een tijdje mee. En ik kan niet zo goed mee in de huidige discussie tussen een aantal hoofdrolspelers, het spijt me - alle gevoeligheden ten spijt. Dus ik kom maar met mijn eigen verhaal.
Ik heb een nr1 op afstand, we wonen niet samen maar zijn al wel jaren een stel. Sinds een jaar heb ik een nr2, niet gepland, niet gezocht, maar wel gebeurd - meer een soort uit de hand gelopen vriendschap. Nr2 woont 1000 kilometer verderop. We hebben elkaar in dit jaar 5x gezien en verder verloopt de communicatie via email, zeer onregelmatig, soms met tussenpozen van een maand. Vanaf het begin is uitgesproken dat dit tot niks gaat leiden behalve een soort intense vriendschap waar ik niet direct een naam voor weet.
Als ik zo jullie verhalen lees, denk ik dat mijn geval nauwelijks jullie intensiteit van het "minaartopic" raakt. Ik voel geen jaloezie, daarvoor weet ik te weinig van hem en hij van mij. Mijn nr2 woont niet om de hoek en maakt geen deel uit van mijn dagelijks leven, in die zin dat we veel communiceren. Maar er zijn wel gevoelens, bij mij en ik vermoed ook bij hem. Ze zijn ergens op de achtergrond en drongen nooit heel erg naar voren omdat er geen urgente noodzaak was om actie te ondernemen - hoe kunnen we ook, met zo'n afstand.
De laatste keer dat we elkaar zagen was intens en vrolijk, de seks was loom wegens de warmte, daarna dronken we bier op het terras en praatten over van alles. En toch maakte ik me daarna voortijdig uit de voeten. Uit schuldgevoel, of uit angst dat hij toch te dichtbij kwam. Naderhand realiseerde ik me inderdaad dat ik verliefd begon te worden.
Om terug te komen op hoe dit topic ooit begon: ik kan het niet, een minnaar hebben zonder gevoelens. En nu heb ik ze, en ik worstel ermee. Zoals iemand (Rooss?) ergens 100 pagina's terug opmerkte: dit soort relaties moet op een of andere manier doodbloeden. Op dit moment laat ik het doodbloeden. Het is niet levensbedreigend, ik word er niet accuut depressief van, functioneer gewoon, de relatie met mijn nr1 is goed en toch - toch is er diep in mij iets dat gewild had dat het anders gelopen was.
Is dat irrationeel?
Ordnung braucht nur der Dumme, das Genie beherrscht das Chaos (Albert Einstein)
donderdag 12 september 2013 om 09:09
Welkom, HHL. Je fantasie kan makkelijk op hol slaan, allerlei scenario's bedenken hoe je het gehad had willen hebben. Als je je verstand maar als anker gebruikt, zodat je niet wegvliegt op die fantasie. Je verstand vertelt je wat de realiteit is, wat de mogelijkheden echt zijn, wat verstandig is om te doen...
Ik heb makkelijk praten, ik kan het (tot nu toe) allemaal prima scheiden. Dwz, mijn anker zit stevig in de grond. De luchtballonnetjes met fantasie zijn prettig, maar prik ik zo door. Ik heb geen ervaring hoe het is als je anker losgewrikt wordt doordat er te veel ballonnetjes aan trekken. Maar het is logisch dat het zeer doet, als je van een droom afscheid moet nemen, toch?
Ik heb makkelijk praten, ik kan het (tot nu toe) allemaal prima scheiden. Dwz, mijn anker zit stevig in de grond. De luchtballonnetjes met fantasie zijn prettig, maar prik ik zo door. Ik heb geen ervaring hoe het is als je anker losgewrikt wordt doordat er te veel ballonnetjes aan trekken. Maar het is logisch dat het zeer doet, als je van een droom afscheid moet nemen, toch?
donderdag 12 september 2013 om 11:01
Hai Heelhard. Irrationeel? Ik denk het niet. Je nr 1 woont op afstand en ik kan me voorstellen dat het dan lastiger is om je intens verbonden te voelen, misschien had je in die 5 keer per jaar ook nauwelijks het gevoel dat je vreemdging.
Lome seks en daarna bier en gesprek kunnen prima ingrediënten zijn om gevoelens te ontwikkelen. Is doodbloeden eerlijk naar hem toe? Heeft hij enig idee van jouw gevoelens? Zoekt hij wel steeds contact of is hij ook stil?
Lome seks en daarna bier en gesprek kunnen prima ingrediënten zijn om gevoelens te ontwikkelen. Is doodbloeden eerlijk naar hem toe? Heeft hij enig idee van jouw gevoelens? Zoekt hij wel steeds contact of is hij ook stil?
donderdag 12 september 2013 om 14:27
quote:Rooss4 schreef op 11 september 2013 @ 12:00:
Sense, ik lees het anders. Ja, Inez spreekt van onbalans en van verwarring in de 1-2 relatie en ik denk dat wanneer jij heel eerlijk bent deze onbalans moet onderkennen. Hij is er namelijk, hij is er altijd al geweest.
Waar ik moedeloos van werd/wordt is juist dit bovenstaande.
Ik heb het Ien ook al via mail uitgelegd... Het gaat/ging hier over jaloezie, en daar heeft de voor jullie 'onbalans' geheel niets mee te maken.
Daarbij.. wat voor jullie een onbalans is, kan voor mij een balans zijn, en ook andersom. Een balans is voor iedereen anders, en zo dus ook voor mij. Ik zoek waarschijnlijk op andere vlakken een balans dan jullie, mijn verwachtingen naar mijn nr1, en nr2 zijn waarschijnlijk heel anders dan bij jullie..
Over negatief gesproken.., voor mij is het woord 'onbalans' dus ook negatief..
Mijn hakken in het zand waren dus niet eens zozeer over jullie omschrijvingen van Jaloezie (ook dat is voor iedereen anders) maar i v m het feit dat er zaken bij gehaald worden die hier totaal niets mee van doen hadden.
Sense, ik lees het anders. Ja, Inez spreekt van onbalans en van verwarring in de 1-2 relatie en ik denk dat wanneer jij heel eerlijk bent deze onbalans moet onderkennen. Hij is er namelijk, hij is er altijd al geweest.
Waar ik moedeloos van werd/wordt is juist dit bovenstaande.
Ik heb het Ien ook al via mail uitgelegd... Het gaat/ging hier over jaloezie, en daar heeft de voor jullie 'onbalans' geheel niets mee te maken.
Daarbij.. wat voor jullie een onbalans is, kan voor mij een balans zijn, en ook andersom. Een balans is voor iedereen anders, en zo dus ook voor mij. Ik zoek waarschijnlijk op andere vlakken een balans dan jullie, mijn verwachtingen naar mijn nr1, en nr2 zijn waarschijnlijk heel anders dan bij jullie..
Over negatief gesproken.., voor mij is het woord 'onbalans' dus ook negatief..
Mijn hakken in het zand waren dus niet eens zozeer over jullie omschrijvingen van Jaloezie (ook dat is voor iedereen anders) maar i v m het feit dat er zaken bij gehaald worden die hier totaal niets mee van doen hadden.
donderdag 12 september 2013 om 14:40
Tquote:Sensual_D schreef op 12 september 2013 @ 14:27:
[...]
Waar ik moedeloos van werd/wordt is juist dit bovenstaande.
Ik heb het Ien ook al via mail uitgelegd... Het gaat/ging hier over jaloezie, en daar heeft de voor jullie 'onbalans' geheel niets mee te maken.
Daarbij.. wat voor jullie een onbalans is, kan voor mij een balans zijn, en ook andersom. Een balans is voor iedereen anders, en zo dus ook voor mij. Ik zoek waarschijnlijk op andere vlakken een balans dan jullie, mijn verwachtingen naar mijn nr1, en nr2 zijn waarschijnlijk heel anders dan bij jullie..
Over negatief gesproken.., voor mij is het woord 'onbalans' dus ook negatief..
Mijn hakken in het zand waren dus niet eens zozeer over jullie omschrijvingen van Jaloezie (ook dat is voor iedereen anders) maar i v m het feit dat er zaken bij gehaald worden die hier totaal niets mee van doen hadden.
Tja, waar ik dan weer een beetje moedeloos van wordt... Dan heb je de uitleg blijkbaar nog steeds niet begrepen. Alles wat ik deed was in context plaatsen. Jij geeft jouw visie op iets. Ik gaf aan waarom in mijn ogen dat ws anders was dan velen hier op het topic. En ja, die context is nu eenmaal jouw relatie met man en minnaar. Is het not done om dingen in context te plaatsen?
Ik vind het verdomd lastig forummen met iemand die overal een eigen definitie van heeft. Ik geef het dan ook op. Onbalans was bedoeld als zijnde niet in balans, als in gelijk aan elkaar zijn. Als jij het in jouw waarheid wel in balans is, prima, maar dan kan ik niet fatsoenlijk een gesprek met je voeren. Zoek maar een andere slak om zout op te peggen.
[...]
Waar ik moedeloos van werd/wordt is juist dit bovenstaande.
Ik heb het Ien ook al via mail uitgelegd... Het gaat/ging hier over jaloezie, en daar heeft de voor jullie 'onbalans' geheel niets mee te maken.
Daarbij.. wat voor jullie een onbalans is, kan voor mij een balans zijn, en ook andersom. Een balans is voor iedereen anders, en zo dus ook voor mij. Ik zoek waarschijnlijk op andere vlakken een balans dan jullie, mijn verwachtingen naar mijn nr1, en nr2 zijn waarschijnlijk heel anders dan bij jullie..
Over negatief gesproken.., voor mij is het woord 'onbalans' dus ook negatief..
Mijn hakken in het zand waren dus niet eens zozeer over jullie omschrijvingen van Jaloezie (ook dat is voor iedereen anders) maar i v m het feit dat er zaken bij gehaald worden die hier totaal niets mee van doen hadden.
Tja, waar ik dan weer een beetje moedeloos van wordt... Dan heb je de uitleg blijkbaar nog steeds niet begrepen. Alles wat ik deed was in context plaatsen. Jij geeft jouw visie op iets. Ik gaf aan waarom in mijn ogen dat ws anders was dan velen hier op het topic. En ja, die context is nu eenmaal jouw relatie met man en minnaar. Is het not done om dingen in context te plaatsen?
Ik vind het verdomd lastig forummen met iemand die overal een eigen definitie van heeft. Ik geef het dan ook op. Onbalans was bedoeld als zijnde niet in balans, als in gelijk aan elkaar zijn. Als jij het in jouw waarheid wel in balans is, prima, maar dan kan ik niet fatsoenlijk een gesprek met je voeren. Zoek maar een andere slak om zout op te peggen.
