Seks
alle pijlers
Minnaartopic, deel 21.
woensdag 31 juli 2013 om 15:24
Al 20 delen schrijven we over onze minnaars en alle heftige gevoelens die meespelen of juist niet. Hier mogen we schoftig genieten, mijmeren, zeuren over wel of geen contact en aftellen tot de volgende date.
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van mij: Ik zie graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van mij: Ik zie graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
donderdag 19 september 2013 om 22:21
Beste dames, jullie hebben helemaal gelijk dat het wat sneu en puberaal klinkt. Maar als je een ander nou een plezier doet dmv even een regeltje te typen, onverwacht even een belletje om wat liefs te zeggen dan is dat toch een kleine moeite vind ik. Op zich hebben we wel dezelfde verwachtingen hoor maar ik merk dus dat hij buiten onze ontmoetingen om zich minder interesseert voor mij en dat voelt soms rot.Ik heb blijkbaar iets meer bevestiging nodig de laatste tijd dan hij, ookal ken ik hem verder door en door. Een minnaar relatie kenmerkt zich zo wie zo in golfbewegingen toch.
donderdag 19 september 2013 om 22:21
Dat is ook het ingewikkelde. Natuurlijk ontstaat er een verwachting, zie je graag dat het is zoals het altijd was. Ineens een verandering in de mate van contact is niet leuk en ik zou het ook zeker bespreekbaar maken. Rozalia geeft alleen aan dat haar minnaar daar kriegel van wordt en dan wordt het echt tijd voor de vraag "wat vind ik daarvan en wat ga ik daarmee doen?".
Sense, is het over en sluiten?
Sense, is het over en sluiten?
donderdag 19 september 2013 om 22:27
donderdag 19 september 2013 om 22:35
Rooss waar ik achter ben is dat ik me niet helemaal geef aan mijn eigen man. Ik voel een soort van blokkade. Mezelf wijs gemaakt dat intimiteit altijd bij hem tot seks moet leiden. Terwijl dit echt niet nodig is. En daarnaast vind ik seks echt lekker. Ik denk dat ik mezelf heb geblokkeerd de afgelopen jaren. Het werd voor mij een verplichting.
Mijn doel is nu opnieuw ontdekken. Want ik verlangde juist naar hem vannacht. Hij kent mijn lijf, van hem hou ik echt.
Mijn doel is nu opnieuw ontdekken. Want ik verlangde juist naar hem vannacht. Hij kent mijn lijf, van hem hou ik echt.
donderdag 19 september 2013 om 22:36
Voor mij even wel Roos.. Als in die zin dat ik even geen contact meer wil.. Geen van mijn woorden drongen nog tot hem door.. En van gesprekken was geen sprake meer.. Ik kon het doen met hier en daar wat chitchat via whatsapp.. En de afgelopen maanden heeft hij me net even te vaak laten zitten..
Mijn grootste frustratie is nog wel dat in een openhartig gesprek een half jaar geleden hij me precies vertelde wat hij wilde veranderen in zijn leven.. Ik zou geen onderdeel zijn van die veranderingen.. Niets van dat alles gebeurt er.. Behalve dat hij zich wel geheel van mij afsluit.. En de overige personen en situaties die hem een doorn in het oog waren blijven gewoon bestaan..
Ik ben mijn vertrouwen kwijt in hem (en daarmee in nog veel meer) en blijf niet voor de tigste keer aan hem uitleggen hoe ik mij daaronder voel.. Het komt niet aan..
Ik wil best geloven in zijn burn out en hem aan alle kanten steunen. . Maar tot nu is gebleken dat ik daarmee alleen mijn eigen graf aan het graven was
Mijn grootste frustratie is nog wel dat in een openhartig gesprek een half jaar geleden hij me precies vertelde wat hij wilde veranderen in zijn leven.. Ik zou geen onderdeel zijn van die veranderingen.. Niets van dat alles gebeurt er.. Behalve dat hij zich wel geheel van mij afsluit.. En de overige personen en situaties die hem een doorn in het oog waren blijven gewoon bestaan..
Ik ben mijn vertrouwen kwijt in hem (en daarmee in nog veel meer) en blijf niet voor de tigste keer aan hem uitleggen hoe ik mij daaronder voel.. Het komt niet aan..
Ik wil best geloven in zijn burn out en hem aan alle kanten steunen. . Maar tot nu is gebleken dat ik daarmee alleen mijn eigen graf aan het graven was
donderdag 19 september 2013 om 22:50
Forentien, wat een mooi besef! Ik hoop dat je dit in praktijk kunt brengen, al heb je wellicht geen minnaar meer, ik hoop dat je toch af en toe verslag uit komt brengen, ben heel nieuwsgierig naar je vervolg!
Sense, jeetje jôh. Je klinkt heel erg teleurgesteld in hem. Begrijp ik tussen de regels door dat er bij hem niks verandert is? Huwelijk nog in stand enzovoort?
Eigenlijk geen grote veranderingen behalve dat hij jou op een zijspoor heeft gezet?
Sense, jeetje jôh. Je klinkt heel erg teleurgesteld in hem. Begrijp ik tussen de regels door dat er bij hem niks verandert is? Huwelijk nog in stand enzovoort?
Eigenlijk geen grote veranderingen behalve dat hij jou op een zijspoor heeft gezet?
donderdag 19 september 2013 om 22:57
Heb net met minnaar ge-appt dat ik me aan onze afspraak ga houden. En heb mezelf offline gezet. Hij app-te terug dat hij me een kanjer vindt, omdat ik de afspraak ga respecteren.
Ik hoop dat er straks weer 2 gelukkige gezinnen zijn. En als we echt voor elkaar bestemd zouden zijn,, dan komt dit later. En dan weet ik dat ik echte keuzes moet maken.
Ik hoop dat er straks weer 2 gelukkige gezinnen zijn. En als we echt voor elkaar bestemd zouden zijn,, dan komt dit later. En dan weet ik dat ik echte keuzes moet maken.
vrijdag 20 september 2013 om 09:44
quote:rozalia schreef op 19 september 2013 @ 22:21:
Beste dames, jullie hebben helemaal gelijk dat het wat sneu en puberaal klinkt. Maar als je een ander nou een plezier doet dmv even een regeltje te typen, onverwacht even een belletje om wat liefs te zeggen dan is dat toch een kleine moeite vind ik. Op zich hebben we wel dezelfde verwachtingen hoor maar ik merk dus dat hij buiten onze ontmoetingen om zich minder interesseert voor mij en dat voelt soms rot.Ik heb blijkbaar iets meer bevestiging nodig de laatste tijd dan hij, ookal ken ik hem verder door en door. Een minnaar relatie kenmerkt zich zo wie zo in golfbewegingen toch.
Maar na 3 jaar contact en elkaar, zoals jij zegt, door en door kennen, heeft hij toch wel een beetje meer krediet bij jou?
Ik ben ook niet zo'n trouwe contacter bijvoorbeeld, maar mijn vriendinnen weten dat en liggen er geen minuut van wakker. Doen ze dat wel, dan kan ik daar niks mee.
Hij zal er zijn reden voor hebben om deze afstand te houden en als ik je zo hoor, snap ik dat, want ik zou er ook horendol van worden als iemand zo zou drammen om contact. Want wat is de meerwaarde van een onverwacht belletje of een lief zinnetje, als je weet dat het al 3 jaar goed zit en je toch verder niets van elkaar verwacht qua toekomst?
Hij is je minnaar en jullie hebben er afspraken over, klaar. Hoe meer jij er over miept, hoe meer afstand hij neemt.
Hoe kan de rest nu rozengeur en manenschijn zijn als dit zo'n issue voor je is? Elke keer er weer een woordenwisseling over hebben?? Dat is toch niet waar je een minnaar voor hebt? Wat wil je dan bevestigt hebben?
Sense, dat is niet leuk, dat het zo loopt. Je schrijft dat jouw woorden niet meer bij hem doordrongen, maar kan het zo zijn dat het andersom ook zo was? Dat hij jou ook wel vaker heeft laten merken/weten dat jullie verhouding eindig was?
Ik heb een beetje de indruk dat hij al veel langer aan het afbouwen is, maar dat jij dat niet zo opgepikt hebt. Net als dat jij schrijft dat hij niet naar jou luisterde.
Jammer dat het zo moet lopen. Sterkte.
Beste dames, jullie hebben helemaal gelijk dat het wat sneu en puberaal klinkt. Maar als je een ander nou een plezier doet dmv even een regeltje te typen, onverwacht even een belletje om wat liefs te zeggen dan is dat toch een kleine moeite vind ik. Op zich hebben we wel dezelfde verwachtingen hoor maar ik merk dus dat hij buiten onze ontmoetingen om zich minder interesseert voor mij en dat voelt soms rot.Ik heb blijkbaar iets meer bevestiging nodig de laatste tijd dan hij, ookal ken ik hem verder door en door. Een minnaar relatie kenmerkt zich zo wie zo in golfbewegingen toch.
Maar na 3 jaar contact en elkaar, zoals jij zegt, door en door kennen, heeft hij toch wel een beetje meer krediet bij jou?
Ik ben ook niet zo'n trouwe contacter bijvoorbeeld, maar mijn vriendinnen weten dat en liggen er geen minuut van wakker. Doen ze dat wel, dan kan ik daar niks mee.
Hij zal er zijn reden voor hebben om deze afstand te houden en als ik je zo hoor, snap ik dat, want ik zou er ook horendol van worden als iemand zo zou drammen om contact. Want wat is de meerwaarde van een onverwacht belletje of een lief zinnetje, als je weet dat het al 3 jaar goed zit en je toch verder niets van elkaar verwacht qua toekomst?
Hij is je minnaar en jullie hebben er afspraken over, klaar. Hoe meer jij er over miept, hoe meer afstand hij neemt.
Hoe kan de rest nu rozengeur en manenschijn zijn als dit zo'n issue voor je is? Elke keer er weer een woordenwisseling over hebben?? Dat is toch niet waar je een minnaar voor hebt? Wat wil je dan bevestigt hebben?
Sense, dat is niet leuk, dat het zo loopt. Je schrijft dat jouw woorden niet meer bij hem doordrongen, maar kan het zo zijn dat het andersom ook zo was? Dat hij jou ook wel vaker heeft laten merken/weten dat jullie verhouding eindig was?
Ik heb een beetje de indruk dat hij al veel langer aan het afbouwen is, maar dat jij dat niet zo opgepikt hebt. Net als dat jij schrijft dat hij niet naar jou luisterde.
Jammer dat het zo moet lopen. Sterkte.
Heidi, Heidi, Deine Welt sind die Berge - Heidi, Heidi, denn hier oben bist Du zu Haus'
vrijdag 20 september 2013 om 10:09
Heidi je haalt 2 dingen door elkaar.. De minnaar relatie en de vriendschap.. De eerste is al een tijdje over.. Ik spreek hier over de vriendschap waarvan hij zelfs deze week nog aangeeft dat hij die niet kwijt wil.. Hij wilde op zelfde voet verder maar zonder de seks. Prima maar dat lukt niet met 1 chat per 6 weken en hier en daar een algemeen whatsappje..
Dus nee ik heb dat niet verkeerd opgevat..
Dus nee ik heb dat niet verkeerd opgevat..
vrijdag 20 september 2013 om 10:14
Rozalia, ik herken het ook wel. Minnaar en ik kennen elkaar nu ook al een hele tijd. Vorig jaar had ik een hele heftige privé situatie en waren er bij hem ook moeilijkheden thuis en op het werk. Logischerwijs werd het contact toen minder. Alleen toen bij mij de situatie wat normaliseerde en ik weer ruimte had voor wat meer contact, bleef het bij hem heel erg druk en had hij weinig tijd. Daar kon ik begrip voor hebben, dus ik paste mij aan. Totdat mijn grens bereikt werd. Er werden beloftes gedaan, maar er veranderde weinig. Pas toen ik hem weer eens irl zag tijdens een date en ik hem hoorde praten en zijn lichaamstaal zag, realiseerde ik me pas dat hij niet zozeer geen tijd had maar meer geen tijd voor mij had. We waren in een volgende fase beland zonder dat ik daar erg in had. Voor mij dus tijd voor bezinning. Ga ik mee naar die volgende fase of houdt het hier op? Je moet weten dat alle minnaarsrelaties eindig zijn en dat er naar verloop van tijd veranderingen komen. Ik heb besloten het te accepteren. Hij is in mijn leven weer een plaatsje opgeschoven en staat nu keurig op de plank bij anderen die wel dierbaar doch iets minder belangrijk zijn. En dat geeft rust. Ik hoef nu niet meer zo nodig heel veel contact. Maar dat betekent ook dat ik ook niet meer zoveel met hem deel. Het contact is daardoor verandert. Voor nu werkt dat voor beiden wel prima geloof ik.
Sense Ik vrees dat jij ook in zo'n soort situatie zit. Een nieuwe fase. En dat gecombineerd met een burn out, maakt het nog heftiger denk ik. Tijd om op jezelf te gaan richten.
Sense Ik vrees dat jij ook in zo'n soort situatie zit. Een nieuwe fase. En dat gecombineerd met een burn out, maakt het nog heftiger denk ik. Tijd om op jezelf te gaan richten.
vrijdag 20 september 2013 om 10:28
Sweetlnez
dat heb ik de laatste dagen ook gedaan nagedacht en hem bij andere dingen in mijn leven gezet en voel mij inderdaad al veel rustiger en dat geeft een goed gevoel
Rosalia ik zou mij geen zorgen maken jullie zien mekaar al 3j dat wilt al wat zeggen maar begrijp jou volledig ben ook zo iemand die bevestiging nodig heeft en daar is niks mis mee maar met zo een relaties moet je je plaats kennen en dat heb ik moeten leren en ben ik aan het leren
over mezelf. Heb de laatste dagen erover nagedacht en heeft niks te maken met de vorige uitgestelde date. Jullie opmerkingen hebben mij echt geholpen ook al is het soms niet wat je wilt horen
.
Jullie hebben gelijk dat ik mijn plaats moet kennen nr2 namelijk en minder aandacht moet vragen en gewoon moet geniete nvan de momenten die ik krijg maar ook meer niet moet verwachten.
Ik moet nog veel leren en zal nog wel is misschien in oude gewoontes vervallen af en toe maar voel mij de laatste 2-3 dagen rustiger en zo hoort het
dat heb ik de laatste dagen ook gedaan nagedacht en hem bij andere dingen in mijn leven gezet en voel mij inderdaad al veel rustiger en dat geeft een goed gevoel
Rosalia ik zou mij geen zorgen maken jullie zien mekaar al 3j dat wilt al wat zeggen maar begrijp jou volledig ben ook zo iemand die bevestiging nodig heeft en daar is niks mis mee maar met zo een relaties moet je je plaats kennen en dat heb ik moeten leren en ben ik aan het leren
over mezelf. Heb de laatste dagen erover nagedacht en heeft niks te maken met de vorige uitgestelde date. Jullie opmerkingen hebben mij echt geholpen ook al is het soms niet wat je wilt horen
. Jullie hebben gelijk dat ik mijn plaats moet kennen nr2 namelijk en minder aandacht moet vragen en gewoon moet geniete nvan de momenten die ik krijg maar ook meer niet moet verwachten.
Ik moet nog veel leren en zal nog wel is misschien in oude gewoontes vervallen af en toe maar voel mij de laatste 2-3 dagen rustiger en zo hoort het
vrijdag 20 september 2013 om 10:34
Ien, als hij dat zelf ook zou aangeven zou ik dat ook gewoon accepteren.. Maar ik kan niet leven met een fata morgana.. En daarnaast de beweringen dat je je hele leven op de schop gaat gooien om vervolgens daar niets mee te doen behalve degene die je begrijpt de poten onder de stoel vandaan zagen.. Kon ik maar gewoon verder en mijn knoppie omzetten.. Maar juist hij heeft er eigenhandig voor gezorgd dat dat niet zomaar mogelijk is..
vrijdag 20 september 2013 om 10:38
Sensual_D, een tijdje terug schreef je iets over hoe jullie relatie eruit zag om aan te geven hoe diep jullie in elkaars systeem zaten. Jij moest hem constant van alles op de hoogte houden van alles in je leven tot de meest onbenullige dingen aan toe. Toen vroeg je je af of dat wel oprechte interesse was geweest (omdat het dus zo abrupt ophield?).
Ik had toen al het idee dat het veel meer te maken had met controle/dominantie van de kant van jouw minnaar dan met louter vriendschap en interesse. Let wel, ik zeg dus niet dat het niet oprecht was, maar dat de insteek erachter wellicht anders was. Als het namelijk bij hem een onderdeel was van jullie seksuele relatie verklaart het waarom dat is weggevallen samen met de seks, in plaats van te blijven bestaan als onderdeel van jullie vriendschap.
Ik ken namelijk geen enkele vriendschap waar zoveel controle vanuit gaat, maar ik ken wel seksuele relaties waarvan het een onderdeel is van het (voor)spel. Zou dat het kunnen zijn?
Maakt het niet minder rot voor jou dat het nu is weggevallen en dat vriendschap met hem misschien een stuk minder diepgaand is als wat jij graag in een vriendschap zou zien.
Ik had toen al het idee dat het veel meer te maken had met controle/dominantie van de kant van jouw minnaar dan met louter vriendschap en interesse. Let wel, ik zeg dus niet dat het niet oprecht was, maar dat de insteek erachter wellicht anders was. Als het namelijk bij hem een onderdeel was van jullie seksuele relatie verklaart het waarom dat is weggevallen samen met de seks, in plaats van te blijven bestaan als onderdeel van jullie vriendschap.
Ik ken namelijk geen enkele vriendschap waar zoveel controle vanuit gaat, maar ik ken wel seksuele relaties waarvan het een onderdeel is van het (voor)spel. Zou dat het kunnen zijn?
Maakt het niet minder rot voor jou dat het nu is weggevallen en dat vriendschap met hem misschien een stuk minder diepgaand is als wat jij graag in een vriendschap zou zien.
vrijdag 20 september 2013 om 10:46
Van dominantie op dat vlak, of als voorspel was dus geen sprake. . Ik zie het anders.. Zijn drang naar de info uit mijn leven was zijn afleiding.. Zijn vlucht uit zijn eigen realiteit
En hij probeert het nog steeds.. tot vorige week.. Ik hoef maar te zeggen dat ik een plant verplaatst heb, dan weet ik al wat zijn reactie is.. "foto"..
Ik wil geen vlucht zijn..
En hij probeert het nog steeds.. tot vorige week.. Ik hoef maar te zeggen dat ik een plant verplaatst heb, dan weet ik al wat zijn reactie is.. "foto"..
Ik wil geen vlucht zijn..
vrijdag 20 september 2013 om 11:04
Ah, ja, dat snap ik. Daar zou ik ook voor passen. Een bodemloze put waar je al je liefde in moet blijven storten terwijl er niets meer terug komt wordt elk mens ongelukkig van.
Ik denk dat afstand nemen en grenzen aangeven het enige is wat je kunt doen. Dat en voor jezelf tijd nemen om afscheid te nemen van jullie relatie zoals hij was.
Ik denk dat afstand nemen en grenzen aangeven het enige is wat je kunt doen. Dat en voor jezelf tijd nemen om afscheid te nemen van jullie relatie zoals hij was.
vrijdag 20 september 2013 om 11:09
Het heeft iets controlerends. Deelde hij ook zoveel met jou?
FB deed dat ook. Ik stuurde mijn halve leven incl foto's van wat ik deed of waar ik was, op zijn verzoek. Ineens stopte dat, dat was even wennen, maar toen werd ook wel de scheve verhouding duidelijk.
Ik deelde me suf, hij deelde niks. Dat klopt niet. Het heeft niks met vluchten te maken, mi, maar met controle en grip.
Wat Ien zegt, dit is een nieuwe fase. Afscheid van de seks, nieuwe invulling van de vriendschap, en blijkbaar ziet dat er voor hem heel anders uit dan voor jou.
Vriendschap kan voor hem heel goed 1 chat in de 6 weken en af en toe een algemeen appje zijn, voor nu. Om alles op een rij te kunnen zetten. Wil hij nog steeds weg bij nr 1? Of is dat van de baan?
Die overstap is volgens mij ontzettend moeilijk, zo niet onmogelijk. Ik geloof niet dat ik dat met mijn minnaar zou trekken, een vriendschap zonder seks, hoe graag ik hem ook in mijn leven zou willen houden en hoeveel ik ook van hem houd.
Het is moeilijk om de stap naar het hebben van seks, terug te draaien en terug te gaan naar vroeger, hoe graag hij dat ook zou willen.
Maar wat Dymo zegt, ik zou dat ook niet zo lang volhouden. Elke keer weer blij gemaakt worden met een dode mus. Teleurstelling op teleurstelling. Bijt jij je er niet teveel in vast?
Edit: ook nu bepaalt hij hoe het gaat trouwens. Hij remt alles af en trekt zich terug en jij houdt je vast aan alles wat hij zegt. Ookal komt hij keer op keer niet na wat hij gezegd heeft.
Dat is pijnlijk en kwetsend, zeker na al die jaren die jullie zo intens gedeeld hebben. Maar pas goed op jezelf, want ik denk dat juist de houding die hij nu heeft, bij jou zoveel meer stuk maakt dan zou moeten.
FB deed dat ook. Ik stuurde mijn halve leven incl foto's van wat ik deed of waar ik was, op zijn verzoek. Ineens stopte dat, dat was even wennen, maar toen werd ook wel de scheve verhouding duidelijk.
Ik deelde me suf, hij deelde niks. Dat klopt niet. Het heeft niks met vluchten te maken, mi, maar met controle en grip.
Wat Ien zegt, dit is een nieuwe fase. Afscheid van de seks, nieuwe invulling van de vriendschap, en blijkbaar ziet dat er voor hem heel anders uit dan voor jou.
Vriendschap kan voor hem heel goed 1 chat in de 6 weken en af en toe een algemeen appje zijn, voor nu. Om alles op een rij te kunnen zetten. Wil hij nog steeds weg bij nr 1? Of is dat van de baan?
Die overstap is volgens mij ontzettend moeilijk, zo niet onmogelijk. Ik geloof niet dat ik dat met mijn minnaar zou trekken, een vriendschap zonder seks, hoe graag ik hem ook in mijn leven zou willen houden en hoeveel ik ook van hem houd.
Het is moeilijk om de stap naar het hebben van seks, terug te draaien en terug te gaan naar vroeger, hoe graag hij dat ook zou willen.
Maar wat Dymo zegt, ik zou dat ook niet zo lang volhouden. Elke keer weer blij gemaakt worden met een dode mus. Teleurstelling op teleurstelling. Bijt jij je er niet teveel in vast?
Edit: ook nu bepaalt hij hoe het gaat trouwens. Hij remt alles af en trekt zich terug en jij houdt je vast aan alles wat hij zegt. Ookal komt hij keer op keer niet na wat hij gezegd heeft.
Dat is pijnlijk en kwetsend, zeker na al die jaren die jullie zo intens gedeeld hebben. Maar pas goed op jezelf, want ik denk dat juist de houding die hij nu heeft, bij jou zoveel meer stuk maakt dan zou moeten.
Heidi, Heidi, Deine Welt sind die Berge - Heidi, Heidi, denn hier oben bist Du zu Haus'
vrijdag 20 september 2013 om 11:37
quote:Sensual_D schreef op 20 september 2013 @ 10:34:
Ien, als hij dat zelf ook zou aangeven zou ik dat ook gewoon accepteren.. Maar ik kan niet leven met een fata morgana.. En daarnaast de beweringen dat je je hele leven op de schop gaat gooien om vervolgens daar niets mee te doen behalve degene die je begrijpt de poten onder de stoel vandaan zagen.. Kon ik maar gewoon verder en mijn knoppie omzetten.. Maar juist hij heeft er eigenhandig voor gezorgd dat dat niet zomaar mogelijk is..
Oh, maar dat gaf mijn minnaar ook niet aan! Hij wilde juist van alles op de hoogte blijven, zowel de leuke dingen als alle shit. En hij wilde ook echt wel tijd vrij maken om fatsoenlijk te reageren. En hij wilde waarschijnlijk ook best zo nu en dan nog eens bellen. Alleen kwam het er niet van. En dat is misschien niet eens zo heel opzettelijk. Ik geloof nl best wel dat hij nog wel eens aan mij dacht, alleen de stap om daadwerkelijk eens een uitgebreide mail te gaan schrijven, daar kwam hij niet aan toe. Omdat er ook andere zaken belangrijker waren geworden. Bij ons was het vrolijke, vrijblijvende er af door de shit die we ook samen deelden. En toen ik hem hoorde over hoe gezellig hij kussentjes in de vensterbank van zijn werk had gelegd om met collega's bij te kletsen, toen viel het kwartje bij mij. Zijn prioriteiten waren verschoven. En dat is ook ok.
En dat is bij LD blijkbaar ook het geval. Volgens mij is hij ook een meester in weglopen, dus waarschijnlijk ben jij ook nog de confrontatie met datgene wat hij eigenlijk zou moeten doen. Dus tja, ik begrijp het wel.
Alleen moet je nu aan jezelf gaan werken. Want hoezo bepaalt hij (indirect) welk knopje jij wel of niet omdraait? Jij hebt de verandering in het verleden gemaakt. Ok, met behulp van hem. Maar jij bent degene die het gedaan heeft. En jij kan dat ook zelf wel. Je hebt hem niet zo nodig als je denkt. Ik denk dat je daar eens voor moet gaan zitten. Hoe jij je leven zonder hem vorm gaat geven. En dan pas gaat bepalen hoe en of hij daar nog een rol in kan spelen. Eng? Absoluut. Moeilijk en hard? Zeker weten. Maar ook noodzakelijk als je het mij vraagt.
Ien, als hij dat zelf ook zou aangeven zou ik dat ook gewoon accepteren.. Maar ik kan niet leven met een fata morgana.. En daarnaast de beweringen dat je je hele leven op de schop gaat gooien om vervolgens daar niets mee te doen behalve degene die je begrijpt de poten onder de stoel vandaan zagen.. Kon ik maar gewoon verder en mijn knoppie omzetten.. Maar juist hij heeft er eigenhandig voor gezorgd dat dat niet zomaar mogelijk is..
Oh, maar dat gaf mijn minnaar ook niet aan! Hij wilde juist van alles op de hoogte blijven, zowel de leuke dingen als alle shit. En hij wilde ook echt wel tijd vrij maken om fatsoenlijk te reageren. En hij wilde waarschijnlijk ook best zo nu en dan nog eens bellen. Alleen kwam het er niet van. En dat is misschien niet eens zo heel opzettelijk. Ik geloof nl best wel dat hij nog wel eens aan mij dacht, alleen de stap om daadwerkelijk eens een uitgebreide mail te gaan schrijven, daar kwam hij niet aan toe. Omdat er ook andere zaken belangrijker waren geworden. Bij ons was het vrolijke, vrijblijvende er af door de shit die we ook samen deelden. En toen ik hem hoorde over hoe gezellig hij kussentjes in de vensterbank van zijn werk had gelegd om met collega's bij te kletsen, toen viel het kwartje bij mij. Zijn prioriteiten waren verschoven. En dat is ook ok.
En dat is bij LD blijkbaar ook het geval. Volgens mij is hij ook een meester in weglopen, dus waarschijnlijk ben jij ook nog de confrontatie met datgene wat hij eigenlijk zou moeten doen. Dus tja, ik begrijp het wel.
Alleen moet je nu aan jezelf gaan werken. Want hoezo bepaalt hij (indirect) welk knopje jij wel of niet omdraait? Jij hebt de verandering in het verleden gemaakt. Ok, met behulp van hem. Maar jij bent degene die het gedaan heeft. En jij kan dat ook zelf wel. Je hebt hem niet zo nodig als je denkt. Ik denk dat je daar eens voor moet gaan zitten. Hoe jij je leven zonder hem vorm gaat geven. En dan pas gaat bepalen hoe en of hij daar nog een rol in kan spelen. Eng? Absoluut. Moeilijk en hard? Zeker weten. Maar ook noodzakelijk als je het mij vraagt.
vrijdag 20 september 2013 om 11:39
Sense, ik vind het heel pijnlijk voor je en rot om te lezen. Dit ga je niet meer heel lang volhouden denk ik. Ik denk dat het moment is aangekomen om volledige radiostilte in te lassen. Met kans dat hij het contact gaat missen en aan je vraagt wat er aan de hand is. Uitstekend moment om dan uit te leggen hoe jij eea ervaart. Een berichtje in de 6 weken dekt de vriendschapslading niet. Verplaatste planten ook niet. Met een vriend deel je, bij een vriend lach en huil je. Daar is bij jullie helaas nog geen plaats voor.
Leuk onderwerp, vriendschap na het minnaarschap.
Ik heb 2 keer gedacht dat er genoeg gedeeld werd buiten het minnaarschap, ik heb 2 keer een vriend overgehouden. Bij vriend één werkt het aardig, we zien elkaar heel weinig en hebben heel weinig contact maar als we elkaar spreken is het wel leuk en heeft het enige toegevoegde waarde.
Van vriend 2 heb ik laatste definitief afscheid genomen, de gesprekken liepen niet meer, de onderwerpen stonden me niet altijd aan en eigenlijk had ik gewoon zin om zijn kleren van zijn lijf te scheuren en vice versa.
Hoe doen jullie dat? Vriendschap na minnaarschap?
Leuk onderwerp, vriendschap na het minnaarschap.
Ik heb 2 keer gedacht dat er genoeg gedeeld werd buiten het minnaarschap, ik heb 2 keer een vriend overgehouden. Bij vriend één werkt het aardig, we zien elkaar heel weinig en hebben heel weinig contact maar als we elkaar spreken is het wel leuk en heeft het enige toegevoegde waarde.
Van vriend 2 heb ik laatste definitief afscheid genomen, de gesprekken liepen niet meer, de onderwerpen stonden me niet altijd aan en eigenlijk had ik gewoon zin om zijn kleren van zijn lijf te scheuren en vice versa.
Hoe doen jullie dat? Vriendschap na minnaarschap?
vrijdag 20 september 2013 om 11:44
Mooie post Ien.
Hoe je beschrijft over die kussentjes in de vensterbank, ja wat een eyeopener. Ik kan me goed voorstellen dat je steeds "next levels" bereikt door shit te delen. Dat kan een enorm gevoel van verbondenheid met zich meebrengen en steeds open je je hart een stukje meer.
Tot de shit (grotendeels?) over is/lijkt en de toon verandert is. Je wilt terug naar daarvoor maar dat kan niet, onmogelijk. Dat lees ik bij jou, Sense, ook. Je wilt terug naar het tijperk "preminnaar" maar dat kan niet. Je kan een periode niet uitwissen hoe graag je dat ook wilt.
Hoe je beschrijft over die kussentjes in de vensterbank, ja wat een eyeopener. Ik kan me goed voorstellen dat je steeds "next levels" bereikt door shit te delen. Dat kan een enorm gevoel van verbondenheid met zich meebrengen en steeds open je je hart een stukje meer.
Tot de shit (grotendeels?) over is/lijkt en de toon verandert is. Je wilt terug naar daarvoor maar dat kan niet, onmogelijk. Dat lees ik bij jou, Sense, ook. Je wilt terug naar het tijperk "preminnaar" maar dat kan niet. Je kan een periode niet uitwissen hoe graag je dat ook wilt.
vrijdag 20 september 2013 om 11:44
vrijdag 20 september 2013 om 11:49
quote:Rooss4 schreef op 20 september 2013 @ 11:44:
Mooie post Ien.
Hoe je beschrijft over die kussentjes in de vensterbank, ja wat een eyeopener. Ik kan me goed voorstellen dat je steeds "next levels" bereikt door shit te delen. Dat kan een enorm gevoel van verbondenheid met zich meebrengen en steeds open je je hart een stukje meer.
Tot de shit (grotendeels?) over is/lijkt en de toon verandert is. Je wilt terug naar daarvoor maar dat kan niet, onmogelijk. Dat lees ik bij jou, Sense, ook. Je wilt terug naar het tijperk "preminnaar" maar dat kan niet. Je kan een periode niet uitwissen hoe graag je dat ook wilt.Nee, de shit is niet over, maar het is geen onderwerp meer. Ik deel dat heel bewust niet meer. Onze relatie begon op een gewone relatie te lijken, terwijl we eigenlijk allebei wel vonden dat een minnaarsrelatie ook gewoon leuk moest zijn. En dan is het een lastig evenwicht, hoeveel deel je zodat je op de hoogte bent en wat is teveel om te kunnen handelen zonder dat je een arm om iemand heen kan slaan of een schouder kan bieden. Ik heb voor mezelf besloten dat ik geen zware onderwerpen meer wil bespreken. Tuurlijk mag er best geklaagd worden, maar niet teveel. Vorige week kwam er een dingetje terug uit onze beginperiode en daar moesten we allebei om lachen aan de telefoon. En toen realiseerde ik me pas dat het zó lang geleden was dat ik hem had horen lachen. En dat gaf voor mij ook wel aan dat het goed is zoals het nu is. Het was even aanpassen en afscheid nemen van een stukje wat me toch ook wel dierbaar was. Maar het is goed zo. Alles verandert, dus deze relatie ook.
Mooie post Ien.
Hoe je beschrijft over die kussentjes in de vensterbank, ja wat een eyeopener. Ik kan me goed voorstellen dat je steeds "next levels" bereikt door shit te delen. Dat kan een enorm gevoel van verbondenheid met zich meebrengen en steeds open je je hart een stukje meer.
Tot de shit (grotendeels?) over is/lijkt en de toon verandert is. Je wilt terug naar daarvoor maar dat kan niet, onmogelijk. Dat lees ik bij jou, Sense, ook. Je wilt terug naar het tijperk "preminnaar" maar dat kan niet. Je kan een periode niet uitwissen hoe graag je dat ook wilt.Nee, de shit is niet over, maar het is geen onderwerp meer. Ik deel dat heel bewust niet meer. Onze relatie begon op een gewone relatie te lijken, terwijl we eigenlijk allebei wel vonden dat een minnaarsrelatie ook gewoon leuk moest zijn. En dan is het een lastig evenwicht, hoeveel deel je zodat je op de hoogte bent en wat is teveel om te kunnen handelen zonder dat je een arm om iemand heen kan slaan of een schouder kan bieden. Ik heb voor mezelf besloten dat ik geen zware onderwerpen meer wil bespreken. Tuurlijk mag er best geklaagd worden, maar niet teveel. Vorige week kwam er een dingetje terug uit onze beginperiode en daar moesten we allebei om lachen aan de telefoon. En toen realiseerde ik me pas dat het zó lang geleden was dat ik hem had horen lachen. En dat gaf voor mij ook wel aan dat het goed is zoals het nu is. Het was even aanpassen en afscheid nemen van een stukje wat me toch ook wel dierbaar was. Maar het is goed zo. Alles verandert, dus deze relatie ook.
vrijdag 20 september 2013 om 12:00
En zo lijkt balans toch weer een toverwoord Ien. En dat is ook het lastige aan dit soort relaties vind ik. Want net als je de balans gevonden hebt gebeurt er iets waardoor eea verschuift en de balans hervonden moet worden. Ik ben daar niet zo goed in. Ik gedij op oude gewoontes, ik wil weten waar ik aan toe ben, ik wil dat het bij het oude blijft omdat ik dat nu eenmaal fijn vind. Maar daar hebben mijn mannen niet zoveel boodschap aan. Vetstom!
Gek hè, dat je beseft dat je iemand een poos niet hebt horen lachen! En dat je hart verwarmd omdat je dat weer mag horen. Beseffend dat je dat gewoon gemist hebt!
Mooi dat jullie konden ontdiepen, ook daar ben ik niet zo goed in. De shit voorbij en weer gewoon lol hebben met elkaar. Ik vind je wel heel geduldig!
Gek hè, dat je beseft dat je iemand een poos niet hebt horen lachen! En dat je hart verwarmd omdat je dat weer mag horen. Beseffend dat je dat gewoon gemist hebt!
Mooi dat jullie konden ontdiepen, ook daar ben ik niet zo goed in. De shit voorbij en weer gewoon lol hebben met elkaar. Ik vind je wel heel geduldig!
vrijdag 20 september 2013 om 12:06
Balans is zeker het toverwoord. Zeker in een minaarsrelatie.
Ik geduld? Hm, denk dat hij daar anders over denkt Ik wilde ook weten waar ik aan toe was, dus eens in de zoveel tijd barstte de bom omdat woorden en daden niet overeen kwamen. En daar was ik zo klaar mee. Er was eerst face tot face nodig om tot inzicht te komen.
Feit is wel dat hij ook heel veel geduld met mij heeft gehad. Ik heb hem ergens in meegesleept wat totaal niet bij een minaarsrelatie past. Dus misschien heeft hij wel meer geduld met mij gehad?
En of het ontdiepen gaat lukken? Geen idee. Voorlopig zit hij een rot end verderop en valt er überhaupt niks te verwachten. vetstom Lekker rustig
Ik geduld? Hm, denk dat hij daar anders over denkt Ik wilde ook weten waar ik aan toe was, dus eens in de zoveel tijd barstte de bom omdat woorden en daden niet overeen kwamen. En daar was ik zo klaar mee. Er was eerst face tot face nodig om tot inzicht te komen.
Feit is wel dat hij ook heel veel geduld met mij heeft gehad. Ik heb hem ergens in meegesleept wat totaal niet bij een minaarsrelatie past. Dus misschien heeft hij wel meer geduld met mij gehad?
En of het ontdiepen gaat lukken? Geen idee. Voorlopig zit hij een rot end verderop en valt er überhaupt niks te verwachten. vetstom Lekker rustig
