Seks
alle pijlers
Seks verslaving
maandag 2 november 2020 17:41
Ben 23 jaar oud en ik vraag me af of ik seks verslaafd ben.
Mijn vrienden en ex-vriendin zeggen van wel maar toch maar even bevestigen hier?
Toen ik in een relatie zat met mijn ex-vriendin hadden we zeker 2x per dag sex (ja we hadden veel tijd), ik kon en wou nog veel meer alleen kon zij dat niet meer aan.
Ik was benieuwd of ik wel een limiet had en of veel seks mij zou doen veranderen, nou die limiet had ik niet; we hadden een dag hiervoor uitgetrokken en 12x beide klaar gekomen van ongeveer 20 min per ronde. Na de 12e ronde kon zij het mentaal en fysiek niet meer aan en dat respecteerde ik maar ik wist dat ik nog kon doorgaan en dat wou ik ook. Dus dat hielp mij niet van dit “probleem” af.
Het belemmert me niet echt van mn werk, momenteel heb ik ook geen vriendin en betalen voor sex ga ik niet doen, dus dan begrijp je wel dat het een volop ruk feest is haha.
Het is ook niet dat ik er continu aan denk, er zijn triggers en die probeer ik te vermijden.
Kan ik meer doen en ben ik zodanig toch echt seks verslaafd?
Of moet ik een vrouw vinden net als mij en dan elkaar helemaal kapot neuken?
Aan deze optie denk ik wel veel; gewoon een leuke vrouw vinden en die dan laten intrekken bij mij en dan echt 24/7 (mits mn werk uren dat toelaten).
Advies is welkom.
Mijn vrienden en ex-vriendin zeggen van wel maar toch maar even bevestigen hier?
Toen ik in een relatie zat met mijn ex-vriendin hadden we zeker 2x per dag sex (ja we hadden veel tijd), ik kon en wou nog veel meer alleen kon zij dat niet meer aan.
Ik was benieuwd of ik wel een limiet had en of veel seks mij zou doen veranderen, nou die limiet had ik niet; we hadden een dag hiervoor uitgetrokken en 12x beide klaar gekomen van ongeveer 20 min per ronde. Na de 12e ronde kon zij het mentaal en fysiek niet meer aan en dat respecteerde ik maar ik wist dat ik nog kon doorgaan en dat wou ik ook. Dus dat hielp mij niet van dit “probleem” af.
Het belemmert me niet echt van mn werk, momenteel heb ik ook geen vriendin en betalen voor sex ga ik niet doen, dus dan begrijp je wel dat het een volop ruk feest is haha.
Het is ook niet dat ik er continu aan denk, er zijn triggers en die probeer ik te vermijden.
Kan ik meer doen en ben ik zodanig toch echt seks verslaafd?
Of moet ik een vrouw vinden net als mij en dan elkaar helemaal kapot neuken?
Aan deze optie denk ik wel veel; gewoon een leuke vrouw vinden en die dan laten intrekken bij mij en dan echt 24/7 (mits mn werk uren dat toelaten).
Advies is welkom.
zondag 15 november 2020 21:03
maandag 16 november 2020 08:17
Dag Cecilie,
Je stelde me nog een andere vraag. En die is veel moeilijker te beantwoorden. Ik zal proberen er iets over te zeggen.
Al eerder heb ik hier gezegd dat achter ieder menselijk handelen zit een logica. Of die mens nou goed doet, of slecht doet, of hij nou polariseert of verbindt. Wat hij/zij ook uitvreet, er zit een logica achter. Aan de andere kant willen mensen altijd houvast en zeker als ze bang worden gemaakt.
In de samenleving waar we nu in zitten lijkt het erop, dat onze angst weggenomen wordt, als we duidelijker oordelen over mensen. En de goeden en de kwaden uit elkaar gaan halen. De gedachte is nu, dat goed en kwaad niet in dezelfde straat zou moeten wonen.
De werkelijkheid is dat je altijd leeft met beide. Het is zelfs moeilijk te weten welk deel in mij goed is en welk kwaad. Laat staan dat ik het van een ander weet.
Wat ik wel kan doen is proberen verbinding te zoeken met iemand waarvan ik nu denk dat hij niet zo goed bezig is. Dat is een vermoeden en geen feit. Wanneer de TO mij vertelt dat hij graag neukt, en ik weet dat er meer mannen zijn die dat graag doen. Is er wat mij betreft niks aan de hand.
Maar hoe komt het dat hij dit hier zo pontificaal wil verkondigen? Ook daar heb ik ideeën over. Maar die houd ik nog voor me. Wil ik iets van deze man begrijpen, waarom hij doet zoals hij doet, zal ik hij eerst iets meer over zichzelf moeten vertellen en als hij dat niet doet, zal ik hem er naar moeten vragen.
Dat eerste is niet gebeurd en dat tweede heb ik gedaan. En daar wordt ik kennelijk belachelijk voor gemaakt. Want, ik wijk daarin af van jullie allemaal. Ik doe iets wat jullie niet bevalt.
En dan wordt het interessant. Dan ontstaat er een dynamiek, die naar mijn idee iets blootlegt, waar ik nu even niet verder over wil uitweiden.
Iets over deze dynamiek kan ik je zeggen wat ik met jou heb meegemaakt.
Terecht zeg je: Wim ik weet niet wat ik van je moet denken, want ik ken je helemaal niet. Dat geldt voor mij ook naar jou.
Ik ga er natuurlijk niet over wat jij moet denken. Gedanken sind frei. Jij mag alles denken.
Het gaat erom wat jij met je leven wil. Wil jij meer verbinden, of wil jij meer splijten.
Het vrouwelijke verbindt en het mannelijke splijt.
Dat wil niet zeggen dat alle vrouwen verbinden en dat alle mannen splijten. Je kunt in jezelf bv. 90% verbinder zijn en 10% splijter.
Aanvankelijk was jouw houding naar mij terughoudend, voorzichtig en jij koos er voor om het denken van de meerderheid hier te kiezen. En die is voorlopig gericht op polarisatie. Ik begin aan jou iets over mezelf te vertellen en heel langzaam begin je iets van mij te weten. Het licht naar mij stond eerst op rood en staat nu misschien op oranje.
Ik ben er van overtuigd dat in dit forum mensen naar verbinding zoeken en dat de mensen op twitter naar polarisatie zoeken. Waar de sensatiezoeker naar zoekt is me inmiddels duidelijk. Die kan beter maar naar twitter verhuizen.
Toen jij iets meer over jezelf ging vertellen, kon ik jouw vijandige houding naar mij veel beter plaatsen. Ik mocht een stukje van jouw logica met je mee gaan begrijpen. En zodra dat gebeurt kan ik jouw vijandigheid naar mij begrijpen en vergeven. Dan is het bij mij ineens weg. En kan ik tegen je zeggen. Je maakt me blij.
Wij hebben een move gemaakt van polarisatie naar verbondenheid. Dat is een klein procesje wat wij hier samen aan anderen hebben laten zien. Dat vind ik van schoonheid. Dus ben ik jou dankbaar dat je dit hebt aangedurfd, ondanks je nare verleden.
Je hoort mij niet zeggen dat verbinding beter is dan polarisatie.
Polarisatie is uitermate zinvol. Het leven zou er heel anders uitzien als er geen polarisatie zou bestaan. We zouden er zelfs nog niet eens zijn. De hele voortplanting is gebaseerd op verschil en polarisatie. Juist doordat het vrouwelijke en het mannelijke zo groot verschil, worden ze tot elkaar aangetrokken. Polarisatie heeft in de natuur een functie, maar verbondenheid ook.
Ze mogen er dus allebei zijn.
Het zit dus in én - én. Niet het een wel en het ander niet. Dat geldt dus ook voor goed en kwaad.
Dit denken komt uit oude Aziatische tradities en staat bekend onder de naam Advaita. Letterlijk betekent dit: geen - twee. Alles wat de mensheid in tweetallen opdeelt is in feite één ding. Donker (schaduw) is een gebrek aan licht. Ze zijn er steeds allebei.
Als er iets is wat het tweetal gescheidenheid (mannelijk) en verbondenheid (vrouwelijk) zo bloot legt, is dat wel onze seksualiteit.
Via een omwegje ben ik dus weer on topic.
Dank je wel voor je diepe interesse.
Je stelde me nog een andere vraag. En die is veel moeilijker te beantwoorden. Ik zal proberen er iets over te zeggen.
Al eerder heb ik hier gezegd dat achter ieder menselijk handelen zit een logica. Of die mens nou goed doet, of slecht doet, of hij nou polariseert of verbindt. Wat hij/zij ook uitvreet, er zit een logica achter. Aan de andere kant willen mensen altijd houvast en zeker als ze bang worden gemaakt.
In de samenleving waar we nu in zitten lijkt het erop, dat onze angst weggenomen wordt, als we duidelijker oordelen over mensen. En de goeden en de kwaden uit elkaar gaan halen. De gedachte is nu, dat goed en kwaad niet in dezelfde straat zou moeten wonen.
De werkelijkheid is dat je altijd leeft met beide. Het is zelfs moeilijk te weten welk deel in mij goed is en welk kwaad. Laat staan dat ik het van een ander weet.
Wat ik wel kan doen is proberen verbinding te zoeken met iemand waarvan ik nu denk dat hij niet zo goed bezig is. Dat is een vermoeden en geen feit. Wanneer de TO mij vertelt dat hij graag neukt, en ik weet dat er meer mannen zijn die dat graag doen. Is er wat mij betreft niks aan de hand.
Maar hoe komt het dat hij dit hier zo pontificaal wil verkondigen? Ook daar heb ik ideeën over. Maar die houd ik nog voor me. Wil ik iets van deze man begrijpen, waarom hij doet zoals hij doet, zal ik hij eerst iets meer over zichzelf moeten vertellen en als hij dat niet doet, zal ik hem er naar moeten vragen.
Dat eerste is niet gebeurd en dat tweede heb ik gedaan. En daar wordt ik kennelijk belachelijk voor gemaakt. Want, ik wijk daarin af van jullie allemaal. Ik doe iets wat jullie niet bevalt.
En dan wordt het interessant. Dan ontstaat er een dynamiek, die naar mijn idee iets blootlegt, waar ik nu even niet verder over wil uitweiden.
Iets over deze dynamiek kan ik je zeggen wat ik met jou heb meegemaakt.
Terecht zeg je: Wim ik weet niet wat ik van je moet denken, want ik ken je helemaal niet. Dat geldt voor mij ook naar jou.
Ik ga er natuurlijk niet over wat jij moet denken. Gedanken sind frei. Jij mag alles denken.
Het gaat erom wat jij met je leven wil. Wil jij meer verbinden, of wil jij meer splijten.
Het vrouwelijke verbindt en het mannelijke splijt.
Dat wil niet zeggen dat alle vrouwen verbinden en dat alle mannen splijten. Je kunt in jezelf bv. 90% verbinder zijn en 10% splijter.
Aanvankelijk was jouw houding naar mij terughoudend, voorzichtig en jij koos er voor om het denken van de meerderheid hier te kiezen. En die is voorlopig gericht op polarisatie. Ik begin aan jou iets over mezelf te vertellen en heel langzaam begin je iets van mij te weten. Het licht naar mij stond eerst op rood en staat nu misschien op oranje.
Ik ben er van overtuigd dat in dit forum mensen naar verbinding zoeken en dat de mensen op twitter naar polarisatie zoeken. Waar de sensatiezoeker naar zoekt is me inmiddels duidelijk. Die kan beter maar naar twitter verhuizen.
Toen jij iets meer over jezelf ging vertellen, kon ik jouw vijandige houding naar mij veel beter plaatsen. Ik mocht een stukje van jouw logica met je mee gaan begrijpen. En zodra dat gebeurt kan ik jouw vijandigheid naar mij begrijpen en vergeven. Dan is het bij mij ineens weg. En kan ik tegen je zeggen. Je maakt me blij.
Wij hebben een move gemaakt van polarisatie naar verbondenheid. Dat is een klein procesje wat wij hier samen aan anderen hebben laten zien. Dat vind ik van schoonheid. Dus ben ik jou dankbaar dat je dit hebt aangedurfd, ondanks je nare verleden.
Je hoort mij niet zeggen dat verbinding beter is dan polarisatie.
Polarisatie is uitermate zinvol. Het leven zou er heel anders uitzien als er geen polarisatie zou bestaan. We zouden er zelfs nog niet eens zijn. De hele voortplanting is gebaseerd op verschil en polarisatie. Juist doordat het vrouwelijke en het mannelijke zo groot verschil, worden ze tot elkaar aangetrokken. Polarisatie heeft in de natuur een functie, maar verbondenheid ook.
Ze mogen er dus allebei zijn.
Het zit dus in én - én. Niet het een wel en het ander niet. Dat geldt dus ook voor goed en kwaad.
Dit denken komt uit oude Aziatische tradities en staat bekend onder de naam Advaita. Letterlijk betekent dit: geen - twee. Alles wat de mensheid in tweetallen opdeelt is in feite één ding. Donker (schaduw) is een gebrek aan licht. Ze zijn er steeds allebei.
Als er iets is wat het tweetal gescheidenheid (mannelijk) en verbondenheid (vrouwelijk) zo bloot legt, is dat wel onze seksualiteit.
Via een omwegje ben ik dus weer on topic.
Dank je wel voor je diepe interesse.
maandag 16 november 2020 10:55
De ene heeft nou eenmaal vaker sex dan de ander.
Ik heb weleens gelezen dat stellen gemiddeld 3x per maand sex hebben dat lijkt weinig maar het schijnt toch wel het gemiddelde te zijn. Als je het dan over 2x per dag of zelfs 12x hebt dan is dat ver boven het gemiddelde en denk je misschien dat dat abnormaal veel is?
Je moet het gewoon zo vaak doen als je beiden leuk vindt.
Mijn man en ik doen het gemiddeld 2x per week en daar zijn we beiden content mee.
Ik heb weleens gelezen dat stellen gemiddeld 3x per maand sex hebben dat lijkt weinig maar het schijnt toch wel het gemiddelde te zijn. Als je het dan over 2x per dag of zelfs 12x hebt dan is dat ver boven het gemiddelde en denk je misschien dat dat abnormaal veel is?
Je moet het gewoon zo vaak doen als je beiden leuk vindt.
Mijn man en ik doen het gemiddeld 2x per week en daar zijn we beiden content mee.
maandag 16 november 2020 22:21
PeoniaRosa schreef: ↑16-11-2020 17:37Wat anderen ook zeggen en vinden en over je uitstorten... Het verbaast me hoe bijzonder ik het vind wat en hoe je de dingen beziet en (be)schrijft.
Ik vind het mooi en lief wat je zegt. Wim is een lieve man, hij beschouwt de mensen met empathie en mildheid.
Hoe hij de dingen beziet spreekt me voor een deel ook aan, voor een ander deel echter niet: ik ben een simpele, broodnuchtere westerlinge, twee voetjes flink weggezakt in de klei. Het Boeddhisme raakt me niet, maar dat is gewoon iets van mezelf, het past niet bij me.
Maar Wim, ik moet ook om je lachen. die typetjes van Koot en Bie, zo'n beeld krijg ik wel van jou!
woensdag 18 november 2020 09:57
Dag Cecilie,Cecilie schreef: ↑16-11-2020 22:21Ik vind het mooi en lief wat je zegt. Wim is een lieve man, hij beschouwt de mensen met empathie en mildheid.
Hoe hij de dingen beziet spreekt me voor een deel ook aan, voor een ander deel echter niet: ik ben een simpele, broodnuchtere westerlinge, twee voetjes flink weggezakt in de klei. Het Boeddhisme raakt me niet, maar dat is gewoon iets van mezelf, het past niet bij me.
Maar Wim, ik moet ook om je lachen. die typetjes van Koot en Bie, zo'n beeld krijg ik wel van jou!
Als ik jouw reactie goed bekijk, dan zie ik het volgende:
Eerst doe je lief tegen me, en daarna geef je me een trap na.
Dat heb je in dit topic ergens nog een keer gedaan.
Zie jij dat ook?
Jij was in deze topic de eerste die een klein beetje blijk gaf, iets van mij te begrijpen.
Daarom ben ik met jou verder gaan praten en heb ik iets meer durven vertellen.
Je zei daarna, dat je mij niet kende en je niet wist wat je van mij moest denken.
Dat gold voor mij ook, zei ik.
We hebben het toen ook over vertrouwen gehad.
Wanneer er niemand in deze topic zou hebben aangegeven iets van mij te begrijpen, dan was ik weg geweest hier, zoals ik ook aangaf.
Ik gaf het nog 3 dagen. Toen kwam jij en werd het langer dan 3 dagen.
Feitelijk heb je in het leven, maar één iemand nodig die je begrijpt, Je hebt slechts één iemand nodig die naar je wil luisteren, Dat is dan net genoeg om te kunnen communiceren.
Dat werkt in een forum precies hetzelfde, Anders praat je tegen bomen.
Ik geef hier geen oordeel, ik neem slechts waar.
Net als ik bij de sensatiezoeker heb gedaan, stel ik jou nu ook de vraag:
Zou jij mij willen vertellen waarom je dit doet?
woensdag 18 november 2020 10:14
woensdag 18 november 2020 11:43
Wat je zegt In_Tenebris, ik heb niet de geringste behoefte om na te trappen, nooit.
Maar Wim: waar zie jij dat "natrappen" dan in? In de opmerking dat ik de typetjes van Koot en Bie wel heel erg raak vind?
Ik begin juist daardoor langzaam af te haken, want ik krijg steeds meer het gevoel dat je gewoon een beetje aan het ballhoppen bent. Je maakt jezelf ongeloofwaardig door op geen enkele manier wat grappigs te kunnen zien in de vergelijking tussen jou en die "mannenpraatgroep".
Het is zo'n leuke, onschuldige, hilarische en vooral treffende vergelijking dat ik er een uur later nog steeds om liep te grinniken.
En dat deed ik niet om jou te vernederen, maar omdat het zo enorm raak was.
Ik begrijp ook totaal niet waarom jij daar niet om kunt lachen. Om mij wordt ook weleens gelachen en meestal lach ik vrolijk mee. Zo liet vorige week een leerling een foto zien van een Engelse docente die uiterlijk zo op mij leek dat ik met mijn ogen moest knipperen om me te realiseren dat ik het niet was.
En zo vragen leerlingen mij regelmatig mee te dansen in Tiktokfilmpjes. Joh, die kinderen hebben daar zo'n lol om! Wat maakt het uit, laat ze lekker om me lachen!
Men kan beter om je lachen dan om je huilen Wim.
Net als jij heb ik een enorme hekel aan pestgedrag. Ik heb ook nooit de intentie om iemand te pesten. Maar ik begrijp wel dat veel mensen moeten lachen om jouw epistels. Je gaat al schrijvend zo op in je eigen hoofd, je raakt de connectie met veel anderen totaal kwijt, men haakt af. Het is net alsof je je niet voor kunt stellen dat anderen jouw zienswijze en jouw manier van schrijven niet kunnen volgen, te langdradig vinden, of het gewoon helemaal niets vinden en vervolgens afhaken. Of er de spot mee gaan drijven, ik heb begrepen dat iets dergelijks jou jaren geleden hier is overkomen.
Als je thuis ook zo communiceert zou ik, wanneer ik Ina was, krijsend in de gordijnen gaan slingeren.
Hier al klaag je dat ik eerst lief ben en je daarna een trap nageef, en je vraagt of dat een structuur bij me is. Of ik dat herken. Omdat ik moet lachen om die typetjes.
Misschien Wim, steek je de draak met me, dat kan. Dan krijg je mijn bewondering en mijn complimenten, en dan loop ik daar straks nog steeds om te grinniken want dan heb je met mij heel raak geschoten.
Misschien ook zit je in een bepaalde cultuur, misschien ook is Ina de enige met wie je irl contact hebt, misschien heb je iets in het autistisch spectrum, ik roep maar wat.
Niet om je te beledigen, maar omdat jouw manier van communiceren me meteen al opviel
Je vindt dit niet vaak op een forum.
En er is niets mis mee, maar probeer je ook te verplaatsen in een ander.
Maar Wim: waar zie jij dat "natrappen" dan in? In de opmerking dat ik de typetjes van Koot en Bie wel heel erg raak vind?
Ik begin juist daardoor langzaam af te haken, want ik krijg steeds meer het gevoel dat je gewoon een beetje aan het ballhoppen bent. Je maakt jezelf ongeloofwaardig door op geen enkele manier wat grappigs te kunnen zien in de vergelijking tussen jou en die "mannenpraatgroep".
Het is zo'n leuke, onschuldige, hilarische en vooral treffende vergelijking dat ik er een uur later nog steeds om liep te grinniken.
En dat deed ik niet om jou te vernederen, maar omdat het zo enorm raak was.
Ik begrijp ook totaal niet waarom jij daar niet om kunt lachen. Om mij wordt ook weleens gelachen en meestal lach ik vrolijk mee. Zo liet vorige week een leerling een foto zien van een Engelse docente die uiterlijk zo op mij leek dat ik met mijn ogen moest knipperen om me te realiseren dat ik het niet was.
En zo vragen leerlingen mij regelmatig mee te dansen in Tiktokfilmpjes. Joh, die kinderen hebben daar zo'n lol om! Wat maakt het uit, laat ze lekker om me lachen!
Men kan beter om je lachen dan om je huilen Wim.
Net als jij heb ik een enorme hekel aan pestgedrag. Ik heb ook nooit de intentie om iemand te pesten. Maar ik begrijp wel dat veel mensen moeten lachen om jouw epistels. Je gaat al schrijvend zo op in je eigen hoofd, je raakt de connectie met veel anderen totaal kwijt, men haakt af. Het is net alsof je je niet voor kunt stellen dat anderen jouw zienswijze en jouw manier van schrijven niet kunnen volgen, te langdradig vinden, of het gewoon helemaal niets vinden en vervolgens afhaken. Of er de spot mee gaan drijven, ik heb begrepen dat iets dergelijks jou jaren geleden hier is overkomen.
Als je thuis ook zo communiceert zou ik, wanneer ik Ina was, krijsend in de gordijnen gaan slingeren.
Hier al klaag je dat ik eerst lief ben en je daarna een trap nageef, en je vraagt of dat een structuur bij me is. Of ik dat herken. Omdat ik moet lachen om die typetjes.
Misschien Wim, steek je de draak met me, dat kan. Dan krijg je mijn bewondering en mijn complimenten, en dan loop ik daar straks nog steeds om te grinniken want dan heb je met mij heel raak geschoten.
Misschien ook zit je in een bepaalde cultuur, misschien ook is Ina de enige met wie je irl contact hebt, misschien heb je iets in het autistisch spectrum, ik roep maar wat.
Niet om je te beledigen, maar omdat jouw manier van communiceren me meteen al opviel
Je vindt dit niet vaak op een forum. En er is niets mis mee, maar probeer je ook te verplaatsen in een ander.
woensdag 18 november 2020 14:12
Ik heb naar dat Koot&Bie-filmpje gelinkt omdat ik dat indertijd (jaren 80) al uitermate grappig en raak vond en bij Wim direct aan het filmpje moest denken. In mijn directe sociale omgeving bevinden zich (ook al sinds de jaren 80) diverse mensen die zich in die "scene" begeven. Het filmpje overdrijft, maar niet zo gek veel. Dat is het knappe van Koot&Bie. Deze mensen die ik zelf ken zijn dus al tientallen jaren aan de lopende band bezig met workshops, trainingen, sessies, retraites, werkgroepen en noem maar op. Het gaat na al die jaren nog steeds om dezelfde dingen en ze leren dus blijkbaar niks. Allemaal hebben ze in een of andere vorm een soort getroubleerde jeugd gehad waarna ze de rest van hun leven dat proberen te verwerken, vaak ook door zelf therapeut te zijn (go figure). Er wordt ook constant teruggegrepen op "oude pijnen en patronen", etc. Het lijkt een soort masochistische verslaving om door het openkrabben van oud zeer en daarin rond te peuren "aan jezelf te werken en te groeien". Gouden business voor therapeuten, opleidingsinstituten en goeroes.
woensdag 18 november 2020 18:35
De jaren 80, inderdaad, zo herkenbaar, dat staat mij ook nog bij. Ik was al jong op mezelf en er heerste toen zo'n mentaliteit dat je vooral met jezelf aan de gang moest en dat je jezelf ook lekker moest laten gaan. Het stikte van de praatgroepen, therapeuten die zelf ook maar wat aanmodderden in de marge maar zichzelf heel belangrijk vonden, zweethuttengedoe, reiki-cursussen en noem maar op. Je hoorde flink te tobben met jezelf en dat werd ook op grote schaal gedaan. Slaafjes van goeroes stonden je tot mijn afgrijzen in winkelstraten op te wachten. Het was eigenlijk een grote geitenwolbaal, een enorme subcultuur naast het burgerlijke leven.
Vooral piepjonge mensen zoals ik toen werden aangeklampt door de Scientologie Church, The Youth for Christ, allerlei Krishna en Bhagwan bewegingen en die hele wereld stonk naar patchouli, tabak en wiet.
Zo eind jaren 80 werd het allemaal weer wat nuchterder, wat zakelijker. Zo halverwege de jaren 80 kwamen de sportscholen op, Jane Fonda werd een voorbeeld van vrouwelijke kracht en beheersing met haar fitness en aerobics en dat was eigenlijk heel verfrissend. Ik verhief me uit de patchouliwalm en trok naar de sportschool. De cultuur daar was zo totaal anders...
Veel jongeren uit die tijd zijn er wat in blijven hangen.
Ach, het had ook wel weer iets knus, maar je moest je er niet door mee laten slepen. Dan was je gedoemd de rest van je leven te blijven tobben.
Vooral piepjonge mensen zoals ik toen werden aangeklampt door de Scientologie Church, The Youth for Christ, allerlei Krishna en Bhagwan bewegingen en die hele wereld stonk naar patchouli, tabak en wiet.
Zo eind jaren 80 werd het allemaal weer wat nuchterder, wat zakelijker. Zo halverwege de jaren 80 kwamen de sportscholen op, Jane Fonda werd een voorbeeld van vrouwelijke kracht en beheersing met haar fitness en aerobics en dat was eigenlijk heel verfrissend. Ik verhief me uit de patchouliwalm en trok naar de sportschool. De cultuur daar was zo totaal anders...
Veel jongeren uit die tijd zijn er wat in blijven hangen.
Ach, het had ook wel weer iets knus, maar je moest je er niet door mee laten slepen. Dan was je gedoemd de rest van je leven te blijven tobben.
woensdag 18 november 2020 21:16
Dag Cecilie,
Dat ik een zijspoor heb gemaakt, heb je scherp gezien. Dat topic is inderdaad een gevolg van wat hier gebeurt. Dat heeft niets met jou te maken, hoor, Want met jou ben ik mi. zinvol in gesprek. Mijn visie op lolbroeken-terrorsime is hier ontstaan. In dat nieuwe topic breng ik een gevoelig thema naar voren, waar veiligheid nog nauwer steekt dan hier, denk ik. Het doel van dat topic is tweeledig. Kan ik het in mijn eigen topic veiliger maken dan het tot nu toe is? En het tweede krijg ik het samen met de lezers voor elkaar om op een andere wijze te kijken naar vreemdgaan.
Hier is Sensatiezoeker een nieuweling. Hij is pas vanaf 02-11-2020 lid van dit forum. En dan gelijk al beginnen met zo'n onderwerp. Het lijkt me dat hij daar wat snel aan begonnen is. Dit lijkt me een vreselijke start. Misschien is hij zich wel rotgeschrokken en enorm teleurgesteld geraakt in deze community? Ook hij is toch niet van beton? Net als jij en ik een mens van vlees en bloed. Ik voel toch nog steeds dat ik het een beetje voor hem op moet nemen. Daar keur ik zijn gedrag niet mee goed.
Mijn andere reactie op Koot & Bie, moet ik nog wat laten bezinken. Misschien was ik wat voorbarig naar je. Ik word ook een beetje paranoia van mensen die wat vijandig op me reageren. Maar dat doe jij niet. Zo heb ik het niet bedoeld. Ik hoop dat ik het allemaal zuiver kan houden. En me kan blijven richten op mensen, die me wel serieus nemen. Het zijn er af en toe teveel, die dat niet doen.
Ik moet nog kijken in hoeverre ik dat zelf oproep. Wat komt bij mij weg en wat bij de ander.
Er komt wel een boel dynamiek op me af.
woensdag 18 november 2020 23:05
Die datum zegt niks. Het komt regelmatig voor dat forummers hun profiel en bijdragen door de mods op anoniem laten zetten en melden zich opnieuw aan. Meestal is dat omdat ze door allerlei bijdragen met privacygevoelige informatie te herkenbaar aan het worden zijn voor bekenden die zich hier wellicht ook ophouden. Dan lijk je qua datum dus een nieuweling, maar dat ben je niet. Knuddestudder is ook niet mijn eerste nick
donderdag 19 november 2020 08:32
Dag Knuddestudder,
Daar kun je wel eens gelijk in hebben. Ik weet ook niet zo goed hoe dat werkt. Het valt me op dat de meeste mensen zelfs hun geslacht niet zeggen. Het aantal anoniemen lig ver boven het miljoen. Want ze hebben een getal achter anoniem staan.
Ik weet zeker dat Viva zijn uiterste best doet om het hier veilig te maken. voor zover dat kan. En dat ze dit bij twitter en Facebook geen reet interesseert. Daarom kunnen de mensen het daar ook niet echt ergens over hebben. Het is te onveilig.
Ik ben aangesloten bij een internationaal forum, waar iedereen zich na een zekere tijd moet laten verifiëren of hij een echte (cis) man is en of zij een echte (cis) vrouw is. Dat heb ik daar ook gedaan. De oprichter van deze site is een sterke vrouw met hoge idealen. Ze heeft het bijzonder goed opgezet. Een vrouw uit Californië. Ik heb haar 2 uur aan de telefoon gehad. In dat gesprek stelde ze me allerlei vragen over wie ik was en wat ik deed. Hoe ik tegen het leven aankeek. Op grond daarvan kon ze beoordelen dat ik een echte man ben. Daar weet iedereen dus met wie hij te maken heeft.
En ik merk dat grote verschil. De gesprekken zijn daar enorm diepgaand. Een bezwaar, het gaat allemaal in het Engels. Dus kost reageren op iemand mij erg veel tijd. Ik ben daar nu 8 jaar bij. Mensen vanuit de hele wereld zijn er lid.
Als ik kijk hoeveel moeite ik hier moet doen om gewoon te mogen zeggen dat ik voor iemand opkom die foute dingen doet. En dat in feite niet voor elkaar krijg.
Ik loop hier tegen muren op. Ik realiseer me nu pas goed dat het hier onveiliger is dan ik had gehoopt. Ik begrijp er dus niets van dat mensen wezenlijke informatie over zichzelf achter houden. Dan lopen we het risico dat het weer nergens over mag gaan. En dat vind ik zonde van mijn tijd. Daar word ik heel verdrietig van.
Ik merk dat er nog een tweede ding is waar ik het hier heel moeilijk mee heb. Mensen geven een oordeel met weinig informatie. Te vroeg eigenlijk. Maar ik heb niet het recht om andere mensen te veranderen. Bovendien ben ik realistisch genoeg om te weten dat dit ook niet kan.
Bij mij dreunt de uitspraak van Rutte hard na: "niemand heeft het recht om niet beledigd te worden". Ik vond dat zo wijs wat hij daar zei. Nooit geweten dat het zo'n betrekking heeft op mijzelf. Ik kom zijn woorden hier tegen.
Ik moet accepteren dat anderen mij mogen kwetsen en ik heb niet het recht om niet beledigd te worden. Elke Nederlander moet dat dus kunnen dragen.
Zodra ik iets ga vertellen wat de grote meerderheid niet gewend is en raar vindt, moet ik sterk genoeg zijn om al die zeik over me heen te laten gaan. Rechtop blijven. Niet bang zijn, Gewoon doorgaan. Geduld hebben. Uiteindelijk komt het goed.
Heb jij dit ooit meegemaakt in je leven?
Daar kun je wel eens gelijk in hebben. Ik weet ook niet zo goed hoe dat werkt. Het valt me op dat de meeste mensen zelfs hun geslacht niet zeggen. Het aantal anoniemen lig ver boven het miljoen. Want ze hebben een getal achter anoniem staan.
Ik weet zeker dat Viva zijn uiterste best doet om het hier veilig te maken. voor zover dat kan. En dat ze dit bij twitter en Facebook geen reet interesseert. Daarom kunnen de mensen het daar ook niet echt ergens over hebben. Het is te onveilig.
Ik ben aangesloten bij een internationaal forum, waar iedereen zich na een zekere tijd moet laten verifiëren of hij een echte (cis) man is en of zij een echte (cis) vrouw is. Dat heb ik daar ook gedaan. De oprichter van deze site is een sterke vrouw met hoge idealen. Ze heeft het bijzonder goed opgezet. Een vrouw uit Californië. Ik heb haar 2 uur aan de telefoon gehad. In dat gesprek stelde ze me allerlei vragen over wie ik was en wat ik deed. Hoe ik tegen het leven aankeek. Op grond daarvan kon ze beoordelen dat ik een echte man ben. Daar weet iedereen dus met wie hij te maken heeft.
En ik merk dat grote verschil. De gesprekken zijn daar enorm diepgaand. Een bezwaar, het gaat allemaal in het Engels. Dus kost reageren op iemand mij erg veel tijd. Ik ben daar nu 8 jaar bij. Mensen vanuit de hele wereld zijn er lid.
Als ik kijk hoeveel moeite ik hier moet doen om gewoon te mogen zeggen dat ik voor iemand opkom die foute dingen doet. En dat in feite niet voor elkaar krijg.
Ik loop hier tegen muren op. Ik realiseer me nu pas goed dat het hier onveiliger is dan ik had gehoopt. Ik begrijp er dus niets van dat mensen wezenlijke informatie over zichzelf achter houden. Dan lopen we het risico dat het weer nergens over mag gaan. En dat vind ik zonde van mijn tijd. Daar word ik heel verdrietig van.
Ik merk dat er nog een tweede ding is waar ik het hier heel moeilijk mee heb. Mensen geven een oordeel met weinig informatie. Te vroeg eigenlijk. Maar ik heb niet het recht om andere mensen te veranderen. Bovendien ben ik realistisch genoeg om te weten dat dit ook niet kan.
Bij mij dreunt de uitspraak van Rutte hard na: "niemand heeft het recht om niet beledigd te worden". Ik vond dat zo wijs wat hij daar zei. Nooit geweten dat het zo'n betrekking heeft op mijzelf. Ik kom zijn woorden hier tegen.
Ik moet accepteren dat anderen mij mogen kwetsen en ik heb niet het recht om niet beledigd te worden. Elke Nederlander moet dat dus kunnen dragen.
Zodra ik iets ga vertellen wat de grote meerderheid niet gewend is en raar vindt, moet ik sterk genoeg zijn om al die zeik over me heen te laten gaan. Rechtop blijven. Niet bang zijn, Gewoon doorgaan. Geduld hebben. Uiteindelijk komt het goed.
Heb jij dit ooit meegemaakt in je leven?
donderdag 19 november 2020 09:46
wivina schreef: ↑19-11-2020 08:32
De oprichter van deze site is een sterke vrouw met hoge idealen. Ze heeft het bijzonder goed opgezet. Een vrouw uit Californië. Ik heb haar 2 uur aan de telefoon gehad. In dat gesprek stelde ze me allerlei vragen over wie ik was en wat ik deed. Hoe ik tegen het leven aankeek. Op grond daarvan kon ze beoordelen dat ik een echte man
Lijkt me een apart forum. Knap dat ze al na 2 uur kon vaststellen dat je een echte man was. Videobellen zeker?
donderdag 19 november 2020 10:20
Oh jee, ja dat was zij! Misschien had ik andere boekjes moeten lezenHenk-en-Roelie schreef: ↑04-11-2020 13:53Was het nou Yvonne Kroonenberg die schreef dat als je iedere keer dat je seks hebt in je wittebroodsweken een boon in een pot stopt dat voor de rest van je huwelijk die pot nooit meer leeg raakt?
donderdag 19 november 2020 11:34
Het getal in de profielen met "anoniem" + een getal is als geheel getal geen volgnummer. Het bestaat uit iets als "1209202013563". Het eerste stuk "12092020" is waarschijnlijk de datum van verwijdering (12-09-2020). De rest is denk ik ofwel een al dan niet willekeurig verwijderingsnummer, dat door de mods is toegekend. Dat betreft dus de mensen die ofwel onder een andere alias opnieuw zijn begonnen, of gewoon stoppen hier en hun sporen willen wissen, of mensen die van het forum zijn verwijderd vanwege overtredingen tegen de huisregels.
Ik loop hier tegen muren op. Ik realiseer me nu pas goed dat het hier onveiliger is dan ik had gehoopt. Ik begrijp er dus niets van dat mensen wezenlijke informatie over zichzelf achter houden. Dan lopen we het risico dat het weer nergens over mag gaan. En dat vind ik zonde van mijn tijd. Daar word ik heel verdrietig van.
Het heeft te maken met zelfbescherming. Velen hier kunnen hier in anonimiteit dingen uiten en bespreken waar ze in het normale leven niet zomaar met anderen zouden hebben. Bijvoorbeeld intieme zaken over seks, relaties, geestesgesteldheid, onzekerheden, aandoeningen, politieke en sociale overtuigingen, etc. Allemaal zaken waar je soms best over zou willen praten, maar om diverse redenen soms niet met partners, vrienden, familie, bekenden of zelfs vreemden. Verder is het een plek waar je oppervlakkig kunt kletsen, alledaagse dingen kunt delen, even wat vragen, etc. Dat zou niet anoniem hoeven, maar ook dan houden mensen liever vast aan hun anonimiteit omdat anderen via hun alias/profiel/reacties binnen de kortste keren informatie zouden kunnen combineren en alsnog bij privacygevoelige informatie zouden kunnen komen.
Ik denk dat veel forummers af en toe of structureel bepaalde persoonlijke informatie iets aanpassen om hun privacy en herkenbaarheid te beschermen. Zeggen dat je in Amsterdam woont ipv Rotterdam, dat je 3 kinderen hebt ipv 2, dat je 51 bent ipv 45, dat je graag kookt terwijl je hooguit een eitje kunt bakken, etc. Er zullen er ook zijn die zich als man of vrouw voordoen terwijl ze net andersom zijn, of hun geslacht in het midden laten. Of mensen die een totaal verzonnen online beeld hanteren dat weinig lijkt op hun echte leven. Je weet het allemaal niet en het is ook niet zo belangrijk vind ik persoonlijk.
Een negatief aspect van anonimiteit is dat mensen online vaak eerlijker en directer zijn dan in real life. Dat betekent ook vaak harder, onverschilliger, rancuneuzer, botter, etc. Ik maak mezelf daar ook weleens schuldig aan. Soms is het ook gewoon "lekker" om bot te zijn, juist omdat de meeste mensen dat in het echt niet kunnen/durven/willen zijn. Niet goed, wel menselijk. Net zoals het weleens lekker is om ruzie te maken, je af te reageren etc. Ik zou ervoor waken om dat als persoonlijke aanvallen te zien.
Ik merk dat er nog een tweede ding is waar ik het hier heel moeilijk mee heb. Mensen geven een oordeel met weinig informatie. Te vroeg eigenlijk. Maar ik heb niet het recht om andere mensen te veranderen. Bovendien ben ik realistisch genoeg om te weten dat dit ook niet kan.
Helemaal mee eens. En ook hier maak ik mezelf soms schuldig aan. Ook mbt jou. Ik ben best onaardig geweest naar je en dat verdien je in retroperspectief niet. Daarvoor wil ik je dan ook excuses aanbieden. Hoewel je schrijfstijl me soms danig irriteert heb je duidelijk het hart op de goede plek en begin ik je steeds meer te waarderen. Ook weer een lesje voor mij.
Ik vind Rutte een klootzak eerste klas, maar hij heeft gelijk. Niet omdat dat een wijsheid zou zijn, maar omdat dat nu eenmaal een gevolg is van onze rechtsstaat.Bij mij dreunt de uitspraak van Rutte hard na: "niemand heeft het recht om niet beledigd te worden". Ik vond dat zo wijs wat hij daar zei. Nooit geweten dat het zo'n betrekking heeft op mijzelf. Ik kom zijn woorden hier tegen.
Soms moet je niet doorgaan, want sociale omgang betekent dat je je soms juist moet aanpassen en meeveren ipv halsstarrig volhouden in je eigen gelijk. Maar een zekere mate van standvastigheid en besef dat gezeik lang niet altijd persoonlijk is, is een goede basishouding denk ik. Valt niet altijd mee.Zodra ik iets ga vertellen wat de grote meerderheid niet gewend is en raar vindt, moet ik sterk genoeg zijn om al die zeik over me heen te laten gaan. Rechtop blijven. Niet bang zijn, Gewoon doorgaan. Geduld hebben. Uiteindelijk komt het goed.
Ja. Niet leuk. Ik heb ooit in een werkkring verkeerd waarin ik qua achtergrond, karakter en interesses een buitenbeentje was. Ik viel wat buiten de groep en langzamerhand ontstond er een negatieve houding naar mij, tot het moment dat ik daar ben weggegaan. Achteraf zie ik ook wel dat ik daar niet op mijn plek was, maar ja het was werk in een tijd met veel werkloosheid en het werk vond ik toen inhoudelijk ook best leuk. Maar een organisatie met zo'n sfeer en zulke mensen, nee daar paste ik inderdaad niet. Maar hoe het ging was absoluut geen fijne ervaring.Heb jij dit ooit meegemaakt in je leven?
knuddestudder wijzigde dit bericht op 19-11-2020 20:40
Reden: Betere uitleg anonimiseringsnummer.
Reden: Betere uitleg anonimiseringsnummer.
2.46% gewijzigd
maandag 23 november 2020 11:45
Ik wil een nieuw licht werpen op de missie van Sensatiezoeker.
Het zal jullie niet ontgaan zijn, dat hij met zijn leven iets wil.
Als je met je leven iets wil, is dat een van de doelen die je wilt bereiken.
Met een groot woord heet dat: missie.
In zo'n forum als dit komen, denk ik, alleen je grotere missies aan bod. Niet bv. dat je de zorg hebt dat je genoeg te eten krijgt.
Dat is te alledaags.
Het zijn altijd missies die een kleinere groep mensen heeft. Zodra jij je missie kenbaar maakt, krijg je ook een beeld van hoeveel mensen met diezelfde missie bezig zijn. En dat aantal valt soms erg tegen.
Ik denk dat de missie van Senstatiezoeker luidt: "Ik wil in mijn leven zoveel mogelijk vrouwen lekker neuken."
Hij is een man en ik weet niet of er nog meer mannen zijn die deze zelfde missie hebben. Ik zelf heb deze missie niet.
Toch wil ik sensatiezoeker serieus nemen en hem met zijn missie helpen. Zelfs als ik mijn twijfels heb over de ethiek van zijn missie.
Hij stelt hier twee vragen:
En dat serieuze, dat wordt mij kennelijk niet in dank afgenomen. Men zou liever willen dat ik kies voor stem van de heersende meerderheid. Die meerderheid wijst zijn missie af, dus behoor ik dat ook te doen. Zo voel ik dat. En als ik dat niet doe, dan ben ik gestoord. Maar de meerderheid is hier, denk ik, op zoek naar iets heel anders. Want hun missie matcht niet met die van Sensatiezoeker.
Aangezien ik niet weet waar mensen in dit topic naar op zoek zijn, wat hen naar deze topic trekt, heb ik daar een vraag over.
Wanneer jij de missie van Sensatiezoeker afschuwelijk vindt, en je voelt je toch aangetrokken tot deze topic, zou je mij daar dan iets meer over willen vertellen?
Het zal jullie niet ontgaan zijn, dat hij met zijn leven iets wil.
Als je met je leven iets wil, is dat een van de doelen die je wilt bereiken.
Met een groot woord heet dat: missie.
In zo'n forum als dit komen, denk ik, alleen je grotere missies aan bod. Niet bv. dat je de zorg hebt dat je genoeg te eten krijgt.
Dat is te alledaags.
Het zijn altijd missies die een kleinere groep mensen heeft. Zodra jij je missie kenbaar maakt, krijg je ook een beeld van hoeveel mensen met diezelfde missie bezig zijn. En dat aantal valt soms erg tegen.
Ik denk dat de missie van Senstatiezoeker luidt: "Ik wil in mijn leven zoveel mogelijk vrouwen lekker neuken."
Hij is een man en ik weet niet of er nog meer mannen zijn die deze zelfde missie hebben. Ik zelf heb deze missie niet.
Toch wil ik sensatiezoeker serieus nemen en hem met zijn missie helpen. Zelfs als ik mijn twijfels heb over de ethiek van zijn missie.
Hij stelt hier twee vragen:
Ik begin er met mensen altijd eerst maar mee om zijn/haar missie serieus te nemen. Ook als ik er geen snars van begrijp, wil ik er toch serieus op in gaan. Dat heb ik hier gedaan. Misschien heeft hij mij toch iets nieuws te vertellen. Of misschien kan ik iets van hem leren. Wie weet?Kan ik meer doen en ben ik zodanig toch echt seks verslaafd?
Of moet ik een vrouw vinden net als mij en dan elkaar helemaal kapot neuken?
En dat serieuze, dat wordt mij kennelijk niet in dank afgenomen. Men zou liever willen dat ik kies voor stem van de heersende meerderheid. Die meerderheid wijst zijn missie af, dus behoor ik dat ook te doen. Zo voel ik dat. En als ik dat niet doe, dan ben ik gestoord. Maar de meerderheid is hier, denk ik, op zoek naar iets heel anders. Want hun missie matcht niet met die van Sensatiezoeker.
Aangezien ik niet weet waar mensen in dit topic naar op zoek zijn, wat hen naar deze topic trekt, heb ik daar een vraag over.
Wanneer jij de missie van Sensatiezoeker afschuwelijk vindt, en je voelt je toch aangetrokken tot deze topic, zou je mij daar dan iets meer over willen vertellen?
anoniem_6399873299659 wijzigde dit bericht op 23-11-2020 11:48
Reden: taalfouten
Reden: taalfouten
0.21% gewijzigd
maandag 23 november 2020 12:31
Ik denk niet dat je zoveel over een andere forumster mag schrijven.wivina schreef: ↑23-11-2020 11:45Ik wil een nieuw licht werpen op de missie van Sensatiezoeker.
Het zal jullie niet ontgaan zijn, dat hij met zijn leven iets wil.
Als je met je leven iets wil, is dat een van de doelen die je wilt bereiken.
Met een groot woord heet dat: missie.
In zo'n forum als dit komen, denk ik, alleen je grotere Ik missies aan bod. Niet bv. dat je de zorg hebt dat je genoeg te eten krijgt.
Dat is te alledaags.
Het zijn altijd missies die een kleinere groep mensen heeft. Zodra jij je missie kenbaar maakt, krijg je ook een beeld van hoeveel mensen met diezelfde missie bezig zijn. En dat aantal valt soms erg tegen.
Ik denk dat de missie van Senstatiezoeker luidt: "Ik wil in mijn leven zoveel mogelijk vrouwen lekker neuken."
Hij is een man en ik weet niet of er nog meer mannen zijn die deze zelfde missie hebben. Ik zelf heb deze missie niet.
Toch wil ik sensatiezoeker serieus nemen en hem met zijn missie helpen. Zelfs als ik mijn twijfels heb over de ethiek van zijn missie.
Hij stelt hier twee vragen:
Ik begin er met mensen altijd eerst maar mee om zijn/haar missie serieus te nemen. Ook als ik er geen snars van begrijp, wil ik er toch serieus op in gaan. Dat heb ik hier gedaan. Misschien heeft hij mij toch iets nieuws te vertellen. Of misschien kan ik iets van hem leren. Wie weet?
En dat serieuze, dat wordt mij kennelijk niet in dank afgenomen. Men zou liever willen dat ik kies voor stem van de heersende meerderheid. Die meerderheid wijst zijn missie af, dus behoor ik dat ook te doen. Zo voel ik dat. En als ik dat niet doe, dan ben ik gestoord. Maar de meerderheid is hier, denk ik, op zoek naar iets heel anders. Want hun missie matcht niet met die van Sensatiezoeker.
Aangezien ik niet weet waar mensen in dit topic naar op zoek zijn, wat hen naar deze topic trekt, heb ik daar een vraag over.
Wanneer jij de missie van Sensatiezoeker afschuwelijk vindt, en je voelt je toch aangetrokken tot deze topic, zou je mij daar dan iets meer over willen vertellen?
