
Hoe zuinig ben jij op je spullen?
dinsdag 9 maart 2010 om 17:13
Wij wonen nu 1,5 jaar in onze huidig woning. Woning is totaal gestript en we waren erg blij met het eindresultaat. Inmiddels zien bepaalde dingen er al behoorlijk gebruikt (afgeleefd) uit. Vloer zit onder de krassen en putten. Poot van de nieuw kast heeft de hond op zitten knagen, plinten zelf geverfd maar niet helemaal netjes dus verf op de vloer, nieuwe vlinderstoelen van nog geen week oud met nu al beschadigingen door de gespen van mijn spijkerbroek. Beste wel zonde vind ik dat. Hoe ervaren julllie dat?
dinsdag 9 maart 2010 om 18:02
dinsdag 9 maart 2010 om 18:04
Ik ben op zich wel zuinig op m'n spullen, maar ben er in the end gewoon te nonchalant voor. Gevolg: vlekken op de bank, vlekken op de eettafelstoelen, vloer die in 4 jaar tijd al 2x opnieuw behandeld is. Ik word er gek van, maar weet gewoon dat het aan mezelf ligt. Zodra de kinderen wat groter zijn (nu 4 en 6) ga ik bank en stoelen vervangen en dan ga ik er echt zuinig op zijn. Zeg ik nu.....
dinsdag 9 maart 2010 om 18:09
Ik vind ook, er is een verschil tussen iets dat beschadigd door normaal gebruik, bv een vloer, of iets dat gewoon door stommiteit is.
Ik plak alles af als ik verf, en mors ik dan per ongeluk nog wat, dan haal ik het direct weg, dat gaat echt makkelijk.
Kijk als je verft zonder voorzorg maatregels moet je niet zeuren, dat doe je zelf. Gewoon een kwestie van wat meer nadenken.
Ik plak alles af als ik verf, en mors ik dan per ongeluk nog wat, dan haal ik het direct weg, dat gaat echt makkelijk.
Kijk als je verft zonder voorzorg maatregels moet je niet zeuren, dat doe je zelf. Gewoon een kwestie van wat meer nadenken.

dinsdag 9 maart 2010 om 18:19
@MarieSophie: NIET MET EEN WONDERSPONSJE OVER LAKLAAG GAAN!! (je bedoelt een wit, hard, droog ding, dat je nat maakt en dan gelijk gebruiksklaar is neem ik aan).
Ooit had ik ook prachtige vlinderstoelen, mooi laklaagje. Door die vieze wondersponsjes werd het op de toegebrachte plekken dof. De laklaag was beschadigd.
Nu heb ik de stoelen zelf maar weer eens gelakt (leek net of ik nooit de stoelen afnam met die wazige gedeeltes). Strepen door kleding, of schoenen (ik 'zit' altijd met een been onder mij gevouwen) haal ik weg met een lauw sopje met een scheutje schoonmaakazijn erin. (werkt ook op wit verfwerk buiten, waar je wel eens zwarte strepen op krijgt door de regen).
Ooit had ik ook prachtige vlinderstoelen, mooi laklaagje. Door die vieze wondersponsjes werd het op de toegebrachte plekken dof. De laklaag was beschadigd.
Nu heb ik de stoelen zelf maar weer eens gelakt (leek net of ik nooit de stoelen afnam met die wazige gedeeltes). Strepen door kleding, of schoenen (ik 'zit' altijd met een been onder mij gevouwen) haal ik weg met een lauw sopje met een scheutje schoonmaakazijn erin. (werkt ook op wit verfwerk buiten, waar je wel eens zwarte strepen op krijgt door de regen).
dinsdag 9 maart 2010 om 18:28
quote:qwertu schreef op 09 maart 2010 @ 17:51:
[...]
Materialisme? Zo benoemen mijn schoonouders het ook. Ik noem het respect voor milieu en grondstoffen. Alles waar ik zuinig op ben, hoeft maar één keer gemaakt te worden.
Hier ook zo'n miep precies.
Erg zuinig op mijn en andermans spullen.
Ik heb respect, voor de manier waarop de spullen zijn vergaart, en dat is in mijn geval met heel hard werken.
[...]
Materialisme? Zo benoemen mijn schoonouders het ook. Ik noem het respect voor milieu en grondstoffen. Alles waar ik zuinig op ben, hoeft maar één keer gemaakt te worden.
Hier ook zo'n miep precies.
Erg zuinig op mijn en andermans spullen.
Ik heb respect, voor de manier waarop de spullen zijn vergaart, en dat is in mijn geval met heel hard werken.
Age is mind over matter, if you don\'t mind is doesn\'t matter

dinsdag 9 maart 2010 om 18:33
Ik ben heel zuinig op mijn spullen. Ook nu ik een dochter heb en er acht katten rondlopen.
Er wordt iedere dag schoongemaakt en er hangen en staan hier veel mooie spullen waarvan ik niet wil dat er kinderen aankomen bijvoorbeeld.
Met mijn eigen dochter is dat nooit een punt geweest, die heeft vanaf dat ze heel jong is geleerd wat van haar is en wat niet en daarbij is het een rustig en voorzichtig kind van nature, dat scheelt natuurlijk ook een slok op een borrel.
Ik kan echt verbijsterd zijn over hoe ánderen met míjn spullen omgaan. (sommige) Kinderen die hier komen spelen springen met schoenen en al op de hockers, lopen over de lage banken of springen op mijn bed.
Gisteren nog ging er een meisje mee met mijn dochter, die in de auto meteen de autostoel van mijn dochter begon te slopen door de bekerhouder er vanaf te slopen en die door de auto te gooien. Niet te geloven!
Speelgoed moet ook vaak stuk trouwens. Bij sommige kinderen stel ik de regel in dat ze alleen beneden, aan de tafel, met speelgoed mogen spelen, anders gooien ze er mee, smijten het van zich af of gaan er op tekenen of zo.
Een van de meest (emotioneel) waardevolle dingen van mijn dochter, een groot lieveheersbeest uit Thailand, wat ze bij haar geboorte van mijn broer en zijn vrouw heeft gekregen, werd vorige week zonder pardon van z'n poten ontdaan door een meisje wat hier kwam spelen. Toen ik vroeg waarom ze dat deed had ze er geen zinnig woord op te zeggen. Dat ding heeft ze al zes jaar en na één middagje spelen was het rijp voor de vuilnisbak.
Onbegrijpelijk zoals sommige kinderen tekeer gaan met spullen van anderen in huizen van anderen.
Het zijn natuurlijk niet álle vriendjes/dinnetjes die zulke dingen uithalen maar het gebeurt me vaker dan me lief is eerlijk gezegd.
Misschien truttig maar ik vind het echt erg als er zo met de spullen in mijn huis wordt omgegaan.
Er wordt iedere dag schoongemaakt en er hangen en staan hier veel mooie spullen waarvan ik niet wil dat er kinderen aankomen bijvoorbeeld.
Met mijn eigen dochter is dat nooit een punt geweest, die heeft vanaf dat ze heel jong is geleerd wat van haar is en wat niet en daarbij is het een rustig en voorzichtig kind van nature, dat scheelt natuurlijk ook een slok op een borrel.
Ik kan echt verbijsterd zijn over hoe ánderen met míjn spullen omgaan. (sommige) Kinderen die hier komen spelen springen met schoenen en al op de hockers, lopen over de lage banken of springen op mijn bed.
Gisteren nog ging er een meisje mee met mijn dochter, die in de auto meteen de autostoel van mijn dochter begon te slopen door de bekerhouder er vanaf te slopen en die door de auto te gooien. Niet te geloven!
Speelgoed moet ook vaak stuk trouwens. Bij sommige kinderen stel ik de regel in dat ze alleen beneden, aan de tafel, met speelgoed mogen spelen, anders gooien ze er mee, smijten het van zich af of gaan er op tekenen of zo.
Een van de meest (emotioneel) waardevolle dingen van mijn dochter, een groot lieveheersbeest uit Thailand, wat ze bij haar geboorte van mijn broer en zijn vrouw heeft gekregen, werd vorige week zonder pardon van z'n poten ontdaan door een meisje wat hier kwam spelen. Toen ik vroeg waarom ze dat deed had ze er geen zinnig woord op te zeggen. Dat ding heeft ze al zes jaar en na één middagje spelen was het rijp voor de vuilnisbak.
Onbegrijpelijk zoals sommige kinderen tekeer gaan met spullen van anderen in huizen van anderen.
Het zijn natuurlijk niet álle vriendjes/dinnetjes die zulke dingen uithalen maar het gebeurt me vaker dan me lief is eerlijk gezegd.
Misschien truttig maar ik vind het echt erg als er zo met de spullen in mijn huis wordt omgegaan.
dinsdag 9 maart 2010 om 18:35
quote:lemoos schreef op 09 maart 2010 @ 18:19:
@MarieSophie: NIET MET EEN WONDERSPONSJE OVER LAKLAAG GAAN!! (je bedoelt een wit, hard, droog ding, dat je nat maakt en dan gelijk gebruiksklaar is neem ik aan).
Ooit had ik ook prachtige vlinderstoelen, mooi laklaagje. Door die vieze wondersponsjes werd het op de toegebrachte plekken dof. De laklaag was beschadigd.
Nu heb ik de stoelen zelf maar weer eens gelakt (leek net of ik nooit de stoelen afnam met die wazige gedeeltes). Strepen door kleding, of schoenen (ik 'zit' altijd met een been onder mij gevouwen) haal ik weg met een lauw sopje met een scheutje schoonmaakazijn erin. (werkt ook op wit verfwerk buiten, waar je wel eens zwarte strepen op krijgt door de regen).Ik bedoelde inderdaad zo'n wondersponsje. Goed dat je het zegt trouwens, want ik heb met zo'n sponsje op mijn vensterbank zitten klooien en daar zitten ook van de wazige strepen.
@MarieSophie: NIET MET EEN WONDERSPONSJE OVER LAKLAAG GAAN!! (je bedoelt een wit, hard, droog ding, dat je nat maakt en dan gelijk gebruiksklaar is neem ik aan).
Ooit had ik ook prachtige vlinderstoelen, mooi laklaagje. Door die vieze wondersponsjes werd het op de toegebrachte plekken dof. De laklaag was beschadigd.
Nu heb ik de stoelen zelf maar weer eens gelakt (leek net of ik nooit de stoelen afnam met die wazige gedeeltes). Strepen door kleding, of schoenen (ik 'zit' altijd met een been onder mij gevouwen) haal ik weg met een lauw sopje met een scheutje schoonmaakazijn erin. (werkt ook op wit verfwerk buiten, waar je wel eens zwarte strepen op krijgt door de regen).Ik bedoelde inderdaad zo'n wondersponsje. Goed dat je het zegt trouwens, want ik heb met zo'n sponsje op mijn vensterbank zitten klooien en daar zitten ook van de wazige strepen.
dinsdag 9 maart 2010 om 18:37
Ik ben heel zuinig op mijn spullen, maar mijn man niet zo. Jaren geleden van mijn studiefinanciering een mooie horloge bij mekaar gespaard voor hem; was hij hem binnen drie maanden kwijt geraakt in de kroeg. En er dan heel laconiek over doen: "Tja kan gebeuren!".
Mijn kinderen kan ik het niet zo kwalijk nemen maar ik probeer ze wel bij te brengen dat ze netjes moeten doen met de spullen, maar dat lukt niet altijd. Binnen een dag is de antenne van de afstandbediening van een bestuurbaar autootje al afgebroken, lampen vallen stuk (en niemand die het gedaan heeft). Daar word ik wel heel treurig van. Ongelukjes kunnen altijd gebeuren, maar hier is het meer 'carelessness'.
Mijn kinderen kan ik het niet zo kwalijk nemen maar ik probeer ze wel bij te brengen dat ze netjes moeten doen met de spullen, maar dat lukt niet altijd. Binnen een dag is de antenne van de afstandbediening van een bestuurbaar autootje al afgebroken, lampen vallen stuk (en niemand die het gedaan heeft). Daar word ik wel heel treurig van. Ongelukjes kunnen altijd gebeuren, maar hier is het meer 'carelessness'.
dinsdag 9 maart 2010 om 18:38
quote:binkie14 schreef op 09 maart 2010 @ 18:28:
[...]
Hier ook zo'n miep precies.
Erg zuinig op mijn en andermans spullen.
Ik heb respect, voor de manier waarop de spullen zijn vergaart, en dat is in mijn geval met heel hard werken.
Ik heb ook respect voor mijn spullen. Zijn ons ook niet komen aanwaaien, maar sinds we hier wonen is het een ramp. Laatst liet mijn vriend het hakblok met de punt op de vloer vallen. Hoppa, deuk erin. Daarna liet ik een houten spel van mijn hond ook op de punt vallen. Weer een deuk erbij.
Zijn hier wat (rol)gordijnen opgehangen. Bijna overal zie je krasje in de muren.
[...]
Hier ook zo'n miep precies.
Erg zuinig op mijn en andermans spullen.
Ik heb respect, voor de manier waarop de spullen zijn vergaart, en dat is in mijn geval met heel hard werken.
Ik heb ook respect voor mijn spullen. Zijn ons ook niet komen aanwaaien, maar sinds we hier wonen is het een ramp. Laatst liet mijn vriend het hakblok met de punt op de vloer vallen. Hoppa, deuk erin. Daarna liet ik een houten spel van mijn hond ook op de punt vallen. Weer een deuk erbij.
Zijn hier wat (rol)gordijnen opgehangen. Bijna overal zie je krasje in de muren.
dinsdag 9 maart 2010 om 18:38
het liefst zou ik natuurlijk willen dat er nooit wat stuk gaat of niets lelijk wordt.. Maar ja die katten-monsters he (en ik vlak mijzelf niet uit
) De ene keer haal ik mijn schouders op maar andere keren baal ik als een stekker. Dat is vooral het geval bij dingen die moeilijk gerepareerd kunnen worden of die een hele operatie gaan worden, zoals laminaat dat vervangen moest worden of een geverfde rand van een muurtje dat overnieuw moest door een chemisch goedje dat er per ongeluk op kwam. Majaaa, aan de andere kant duurt het dan ook weer maanden voor het gefixt wordt dus zo erg zit ik er blijkbaar toch weer niet mee...

dinsdag 9 maart 2010 om 18:39
quote:Faye_C schreef op 09 maart 2010 @ 18:37:
Ik ben heel zuinig op mijn spullen, maar mijn man niet zo. Jaren geleden van mijn studiefinanciering een mooie horloge bij mekaar gespaard voor hem; was hij hem binnen drie maanden kwijt geraakt in de kroeg. En er dan heel laconiek over doen: "Tja kan gebeuren!".
Oef, dat lijkt me ook niet leuk.
Ik ben heel zuinig op mijn spullen, maar mijn man niet zo. Jaren geleden van mijn studiefinanciering een mooie horloge bij mekaar gespaard voor hem; was hij hem binnen drie maanden kwijt geraakt in de kroeg. En er dan heel laconiek over doen: "Tja kan gebeuren!".
Oef, dat lijkt me ook niet leuk.

dinsdag 9 maart 2010 om 18:40
dinsdag 9 maart 2010 om 18:41
Wat erg Eleonora.
Ik heb zelf nog geen kinderen, maar weet nu al dat ik ze later net zo op ga voeden als mijn ouders dat bij ons deden.
Wij wisten dondersgoed wat wel en niet mocht. Niet op de bank springen, zandbakschoenen buiten uitkloppen, zuinig zijn op je speelgoed en kleding.
In mijn huis heb ik best bijzondere meubels waar ik zuinig op ben. Ik kan het dan ook niet aanzien wanneer iemand op mijn bank ploft terwijl hij een bos sleutels aan zijn broek heeft hangen en daar dan bovenop gaat zitten. Of zomaar gereedschap op mijn eettafel gooit!! Je kunt er ook even iets onderleggen of doe in ieder geval niet zo lomp.
Sorry kleine frustatie haha..
Ik heb zelf nog geen kinderen, maar weet nu al dat ik ze later net zo op ga voeden als mijn ouders dat bij ons deden.
Wij wisten dondersgoed wat wel en niet mocht. Niet op de bank springen, zandbakschoenen buiten uitkloppen, zuinig zijn op je speelgoed en kleding.
In mijn huis heb ik best bijzondere meubels waar ik zuinig op ben. Ik kan het dan ook niet aanzien wanneer iemand op mijn bank ploft terwijl hij een bos sleutels aan zijn broek heeft hangen en daar dan bovenop gaat zitten. Of zomaar gereedschap op mijn eettafel gooit!! Je kunt er ook even iets onderleggen of doe in ieder geval niet zo lomp.
Sorry kleine frustatie haha..
dinsdag 9 maart 2010 om 18:43
quote:mariesophie schreef op 09 maart 2010 @ 18:39:
[...]
Oef, dat lijkt me ook niet leuk.Nee, is het niet... Je moet zijn pda van 6 maanden oud eens zien. Helemaal dof, koekkruimels ertussen, pennetjes allemaal kwijt. Hij stopt hem gewoon in de kontzak van zijn broek, gaat er op zitten, slingert 's avonds de broek van zijn kont naar de andere hoek van de kamer. Een ramp! Wat moet je zo'n man nu voor zijn verjaardag geven? Het geld groeit ons ook niet op de rug met drie kids, ik die even niet werk en een recente verhuizing.
[...]
Oef, dat lijkt me ook niet leuk.Nee, is het niet... Je moet zijn pda van 6 maanden oud eens zien. Helemaal dof, koekkruimels ertussen, pennetjes allemaal kwijt. Hij stopt hem gewoon in de kontzak van zijn broek, gaat er op zitten, slingert 's avonds de broek van zijn kont naar de andere hoek van de kamer. Een ramp! Wat moet je zo'n man nu voor zijn verjaardag geven? Het geld groeit ons ook niet op de rug met drie kids, ik die even niet werk en een recente verhuizing.
dinsdag 9 maart 2010 om 18:45
quote:janejane38 schreef op 09 maart 2010 @ 18:40:
Ik ben wel zuinig op mijn spullen.
De kinderen moeten nu aan tafel eten waardoor de bank en het kleed nagenoeg vlekloos blijven.
Voorheen was ik daar minder streng op en daardoor zag de bank er al snel afgeleefd uit.Inmiddels zijn we aan onze 4e bank toe in 16 jaar.Deze staat er inmiddels 2 jaar.Wij hebben nu een Ikea bank. Kids eten op krukjes voor de salontafel maar nog steeds vlekken op de bank. Heb gvd twee weken geleden ding nog uit mekaar gehaald en in de was gedaan: nu al weer vies. Leer vind ik niet lekker zitten, maar dit is het ook niet.
Ik ben wel zuinig op mijn spullen.
De kinderen moeten nu aan tafel eten waardoor de bank en het kleed nagenoeg vlekloos blijven.
Voorheen was ik daar minder streng op en daardoor zag de bank er al snel afgeleefd uit.Inmiddels zijn we aan onze 4e bank toe in 16 jaar.Deze staat er inmiddels 2 jaar.Wij hebben nu een Ikea bank. Kids eten op krukjes voor de salontafel maar nog steeds vlekken op de bank. Heb gvd twee weken geleden ding nog uit mekaar gehaald en in de was gedaan: nu al weer vies. Leer vind ik niet lekker zitten, maar dit is het ook niet.
dinsdag 9 maart 2010 om 18:45

dinsdag 9 maart 2010 om 18:45
quote:mariesophie schreef op 09 maart 2010 @ 18:43:
Eleonora, denk dat dat kind bij jullie niet meer zo welkom is he?
Jawel hoor, het is helemaal geen rotmeid eigenlijk.
Ik ben best gek op haar maar ze kiezen nu spullen uit en komen dan beneden spelen, zodat ik het een beetje in de gaten kan houden, dat wel. Jammer maar soms moet dat blijkbaar.
Eleonora, denk dat dat kind bij jullie niet meer zo welkom is he?
Jawel hoor, het is helemaal geen rotmeid eigenlijk.
Ik ben best gek op haar maar ze kiezen nu spullen uit en komen dan beneden spelen, zodat ik het een beetje in de gaten kan houden, dat wel. Jammer maar soms moet dat blijkbaar.
dinsdag 9 maart 2010 om 18:48
quote:eleonora schreef op 09 maart 2010 @ 18:45:
[...]
Jawel hoor, het is helemaal geen rotmeid eigenlijk.
Ik ben best gek op haar maar ze kiezen nu spullen uit en komen dan beneden spelen, zodat ik het een beetje in de gaten kan houden, dat wel. Jammer maar soms moet dat blijkbaar.
Kan me voorstellen dat je het nu zo doet.
Ik heb hele dure onderzetters. Kind van mij vriendin zat er iedere keer aan en had dus het hele houdertje omgebogen. Gelukkig kon ik het terug buigen, maar als zij op bezoek komen zet ik dus alles op grijphoogte weg.
[...]
Jawel hoor, het is helemaal geen rotmeid eigenlijk.
Ik ben best gek op haar maar ze kiezen nu spullen uit en komen dan beneden spelen, zodat ik het een beetje in de gaten kan houden, dat wel. Jammer maar soms moet dat blijkbaar.
Kan me voorstellen dat je het nu zo doet.
Ik heb hele dure onderzetters. Kind van mij vriendin zat er iedere keer aan en had dus het hele houdertje omgebogen. Gelukkig kon ik het terug buigen, maar als zij op bezoek komen zet ik dus alles op grijphoogte weg.

dinsdag 9 maart 2010 om 18:48
@Eleonora: wat sneu voor je meisje. Ik snap soms niet waarom ouders niet begrijpen dat hun kind niet meer wordt gevraagd voor speelpartijtjes/feestjes. Mijn neefje (opvoedingsstijl: ontdek je eigen grenzen) wordt nu al geweerd, is pas 4,5 jaar. En eerlijk gezegd: ik zie ze (schoonzus & neefje) ook liever gaan dan komen wat bescherming van mijn spullen betreft. Je ziet dan wel gelijk hoe zij zich thuis gedragen (over hockers lopen met schoenen). Maar dat 'vreemde' kinderen op jouw slaapkamer komen en dan ook nog eens op je bed gaan springen...
@MarieSophie: Ik herken je probleem. Ik heb het 'thema' van de inrichting ook maar veranderd naar 'doorleefd modern'. De zithoek is nog prima (was hondproof aangekocht), maar de rest...vooral niet naar mijn vloer kijken.
@MarieSophie: Ik herken je probleem. Ik heb het 'thema' van de inrichting ook maar veranderd naar 'doorleefd modern'. De zithoek is nog prima (was hondproof aangekocht), maar de rest...vooral niet naar mijn vloer kijken.

dinsdag 9 maart 2010 om 18:50

dinsdag 9 maart 2010 om 18:50
quote:Faye_C schreef op 09 maart 2010 @ 18:45:
[...]
Wij hebben nu een Ikea bank. Kids eten op krukjes voor de salontafel maar nog steeds vlekken op de bank. Heb gvd twee weken geleden ding nog uit mekaar gehaald en in de was gedaan: nu al weer vies. Leer vind ik niet lekker zitten, maar dit is het ook niet.
We hebben altijd goedkope banken gehad van "Leen", deze is van "Otto".De katten liggen er wel op, dus elke dag zuigen en als we op vakantie gaan, leg ik er dekens op tegen de haren.
Vooral het kleed had erg te lijden , allemaal zwarte vlekjes erop, waar limonade werd geknoeid.Daar was ik zo klaar mee dat ze nu toch echt alleen maar aan de grote tafel mogen drinken.
[...]
Wij hebben nu een Ikea bank. Kids eten op krukjes voor de salontafel maar nog steeds vlekken op de bank. Heb gvd twee weken geleden ding nog uit mekaar gehaald en in de was gedaan: nu al weer vies. Leer vind ik niet lekker zitten, maar dit is het ook niet.
We hebben altijd goedkope banken gehad van "Leen", deze is van "Otto".De katten liggen er wel op, dus elke dag zuigen en als we op vakantie gaan, leg ik er dekens op tegen de haren.
Vooral het kleed had erg te lijden , allemaal zwarte vlekjes erop, waar limonade werd geknoeid.Daar was ik zo klaar mee dat ze nu toch echt alleen maar aan de grote tafel mogen drinken.