Thuis
alle pijlers
Hondenbezitters en hun levensstijl- en visie
dinsdag 31 augustus 2010 om 10:10
Sinds zaterdag heb ik een Zwitserse witte Herder. Drie jaar oud, een lieve, gevoelige en leergierige herplaatser die al goed opgevoed is maar ook nog wel het een en ander te leren heeft.
De dynamiek in mijn gezin (wij zijn met z'n 6-en) is veranderd. De hond brengt enorm veel rust met zich mee (hetgeen paradoxaal klinkt: je haalt een enorm bakbeest van een hond in huis, en daarmee wordt het rustiger) en je merkt dat de kinderen, ook de jongsten (7 en 10) instinctief aanvoelen dat je rondom een hond rust moet uitstralen. En andersom werkt dat ook zo: de hond voelt feilloos onze energie aan en wordt rustig van ons.
Doordat onze hond zo enorm groot is, wordt-ie behandeld als een hond en niet vermenselijkt. De kinderen behandelen hem met respect maar benaderen hem ook duidelijk als baas: zij zijn hoger in de rangorde. Precies zoals het moet, dus
.
De reden dat wij deze hond geadopteerd hebben, is tweeledig. Enerzijds omdat de kinderen zo graag een hond wilden (en dan met name de tieners) en anderzijds omdat ik worstel(de) met een zeer diepgewortelde en compleet onrealistische fobie voor honden. Met die fobie ben ik al tijdenlang aan de slag en de "afronding" van die doe-het-zelf-therapie is het zélf hebben van een grote hond en zijn "calm and assertive pack leader" te worden. Dat gaat me verbazingwekkend goed af. Ik moet mezelf nog soms achter de schermen (lees: op het toilet of in mijn slaapkamer) moed inpraten of de boeken ven Cesar Millan lezen of zijn "leadership" DVD's herhalen, maar het lukt me.
De hond en ik helpen elkaar. Hij heeft duidelijk behoefte aan een kalme leider en dat ben ik, en hij helpt mij dat te zijn door rustig, onderdanig en leergierig te zijn. En ik help mezelf, want leven met angst (welke angst dan ook) is afschuwelijk en verlammend, en door hondengedrag te bestuderen (eerst tijdenlang uit boeken en DVD's, daarna bij honden van kennissen en dan nu in het echt bij mijn eigen hond) leer ik honden begrijpen en vermindert de angst.
Hond en ik zijn een team voor de komende tien jaar. Ik voorzie in zijn behoeftes en leer van hem te houden, en hij houdt op een heel erg vanzelfsprekend van mij. Wauw.
Ik open dit topic om over de levensvisie van hondenbezitters te praten, om ervaringen uit te wisselen, maar dit topic gaat niet persé over honden. Meer over "mastering your fears", waarbij ik vantevoren al aangeef dat mijn favoriete onderwerp mijn hond is, vanwege de enorme vrijheid die hij mij gebracht heeft
Wie discussieert met mij mee?
De dynamiek in mijn gezin (wij zijn met z'n 6-en) is veranderd. De hond brengt enorm veel rust met zich mee (hetgeen paradoxaal klinkt: je haalt een enorm bakbeest van een hond in huis, en daarmee wordt het rustiger) en je merkt dat de kinderen, ook de jongsten (7 en 10) instinctief aanvoelen dat je rondom een hond rust moet uitstralen. En andersom werkt dat ook zo: de hond voelt feilloos onze energie aan en wordt rustig van ons.
Doordat onze hond zo enorm groot is, wordt-ie behandeld als een hond en niet vermenselijkt. De kinderen behandelen hem met respect maar benaderen hem ook duidelijk als baas: zij zijn hoger in de rangorde. Precies zoals het moet, dus
.De reden dat wij deze hond geadopteerd hebben, is tweeledig. Enerzijds omdat de kinderen zo graag een hond wilden (en dan met name de tieners) en anderzijds omdat ik worstel(de) met een zeer diepgewortelde en compleet onrealistische fobie voor honden. Met die fobie ben ik al tijdenlang aan de slag en de "afronding" van die doe-het-zelf-therapie is het zélf hebben van een grote hond en zijn "calm and assertive pack leader" te worden. Dat gaat me verbazingwekkend goed af. Ik moet mezelf nog soms achter de schermen (lees: op het toilet of in mijn slaapkamer) moed inpraten of de boeken ven Cesar Millan lezen of zijn "leadership" DVD's herhalen, maar het lukt me.
De hond en ik helpen elkaar. Hij heeft duidelijk behoefte aan een kalme leider en dat ben ik, en hij helpt mij dat te zijn door rustig, onderdanig en leergierig te zijn. En ik help mezelf, want leven met angst (welke angst dan ook) is afschuwelijk en verlammend, en door hondengedrag te bestuderen (eerst tijdenlang uit boeken en DVD's, daarna bij honden van kennissen en dan nu in het echt bij mijn eigen hond) leer ik honden begrijpen en vermindert de angst.
Hond en ik zijn een team voor de komende tien jaar. Ik voorzie in zijn behoeftes en leer van hem te houden, en hij houdt op een heel erg vanzelfsprekend van mij. Wauw.
Ik open dit topic om over de levensvisie van hondenbezitters te praten, om ervaringen uit te wisselen, maar dit topic gaat niet persé over honden. Meer over "mastering your fears", waarbij ik vantevoren al aangeef dat mijn favoriete onderwerp mijn hond is, vanwege de enorme vrijheid die hij mij gebracht heeft
Wie discussieert met mij mee?
dinsdag 31 augustus 2010 om 11:50
quote:MissSissy schreef op 31 augustus 2010 @ 11:39:
[...]
Ik overweeg naar een cursus te gaan met Jack. Hij heeft overigens met zijn vorige baas al 2 trainingen gehad, maar het leek mij een slim plan om er zélf ook 1 met hem te volgen. Zou jij dat ook aanraden?
Ik zou het wel doen.
Vaak is het n.l. niet zo zeer de hond die de training nodig heeft maar de baas. Je leert o.a. op welke manier je commando's moet geven.
Soms zie je daar van die ernstige fouten in. Als je dat kan zien weet je meteen waarom een hond niet naar z'n baas luistert.
b.v. 'foei' zeggen op dezelfde manier en toon als waar je op beloont.
[...]
Ik overweeg naar een cursus te gaan met Jack. Hij heeft overigens met zijn vorige baas al 2 trainingen gehad, maar het leek mij een slim plan om er zélf ook 1 met hem te volgen. Zou jij dat ook aanraden?
Ik zou het wel doen.
Vaak is het n.l. niet zo zeer de hond die de training nodig heeft maar de baas. Je leert o.a. op welke manier je commando's moet geven.
Soms zie je daar van die ernstige fouten in. Als je dat kan zien weet je meteen waarom een hond niet naar z'n baas luistert.
b.v. 'foei' zeggen op dezelfde manier en toon als waar je op beloont.
dinsdag 31 augustus 2010 om 12:06
quote:Ik overweeg naar een cursus te gaan met Jack. Hij heeft overigens met zijn vorige baas al 2 trainingen gehad, maar het leek mij een slim plan om er zélf ook 1 met hem te volgen. Zou jij dat ook aanraden?
Zou ik zeker doen. Vooral ook omdat niet alleen de hond wordt getraind, maar ook de baas.
Verder kan het samen met je hond een cursus volgen jullie onderlinge band heel goed versterken. Ik zou daarbij dan ook verder kijken dan alleen gehoorzaamheidscursussen en proberen uit te vinden wat je hond helemaal te gek vindt om te doen. Denk daarbij aan behendigheid, flyball, speuren, e.d.
Zelf speur ik al twee jaar met mijn hond. We vinden het allebei geweldig om te doen en het heeft onze onderlinge band zeker versterkt!
Zou ik zeker doen. Vooral ook omdat niet alleen de hond wordt getraind, maar ook de baas.
Verder kan het samen met je hond een cursus volgen jullie onderlinge band heel goed versterken. Ik zou daarbij dan ook verder kijken dan alleen gehoorzaamheidscursussen en proberen uit te vinden wat je hond helemaal te gek vindt om te doen. Denk daarbij aan behendigheid, flyball, speuren, e.d.
Zelf speur ik al twee jaar met mijn hond. We vinden het allebei geweldig om te doen en het heeft onze onderlinge band zeker versterkt!
dinsdag 31 augustus 2010 om 12:19
Dank, Nachtpauwoog en Maja: ik ga vandaag een goede hondenschool zoeken en uitvogelen welke cursus dan de beste en leukste is. Ik denk dat-ie flyball leuk vindt, hij is gek op balspelletjes. Behendig is-ie dan weer helemaal niet; hij is zelfs vrij lomp .
Ik zit eraan te denken eerst een gehoorzaamheidstraining te doen maar dan inderdaad meer voor mezelf, en dan daarna iets "leuks" als flyball ofzo.
.Ik zit eraan te denken eerst een gehoorzaamheidstraining te doen maar dan inderdaad meer voor mezelf, en dan daarna iets "leuks" als flyball ofzo.
dinsdag 31 augustus 2010 om 12:28
quote:MissSissy schreef op 31 augustus 2010 @ 12:19:
Ik zit eraan te denken eerst een gehoorzaamheidstraining te doen maar dan inderdaad meer voor mezelf, en dan daarna iets "leuks" als flyball ofzo.
Klinkt helemaal goed!
Misschien vindt Jack trouwens de gehoorzaamheidstraining wel zo leuk dat je juist daarin doorgaat. Ik ken een (Duitse) Herder die niets leuker vindt dan gehoorzaamheidstraining.
Ik zit eraan te denken eerst een gehoorzaamheidstraining te doen maar dan inderdaad meer voor mezelf, en dan daarna iets "leuks" als flyball ofzo.
Klinkt helemaal goed!
Misschien vindt Jack trouwens de gehoorzaamheidstraining wel zo leuk dat je juist daarin doorgaat. Ik ken een (Duitse) Herder die niets leuker vindt dan gehoorzaamheidstraining.
dinsdag 31 augustus 2010 om 12:35
Net stond ik af te rekenen en dacht: conditionering! Dat is het woord waar ik net niet op kwam. Dat is een methode waarin ik erg 'geloof': operante conditionering.
Ik zet geloof tussen aanhalingstekens omdat ik het geen geloof vind, het is wetenschappelijk, het zijn gewoon leerprincipes die inderdaad totaal niet alleen voor honden zijn.
Als je het je eigen maakt kan het in het begin lastig en abstract lijken, maar je krijgt het vanzelf in de vingers.
Bijvoorbeeld dat er 4 mogelijke reacties zijn op gedrag van je hond:
- positieve bekrachtiger
- negatieve bekrachtiger
- positieve straf
- negatieve straf
En deze bekrachtigers kan je weer toepassen op verschillende schema's:
- variabele interval
- variabele ratio
- vaste interval
- vaste ratio
Dit is iets dat ik meestal niet aan mijn cursisten uitleg en zeker niet aan de beginners, omdat het veel te theoretisch is. Maar het ligt er bij mij wel onder, onder mijn lessen en onder mijn aanwijzingen.
quote:Wintermuts schreef op 31 augustus 2010 @ 11:45:
Ik was benieuwd naar de clicker, ondanks dat ik geen hondeneigenaaraspriraties heb
Lijkt me erg onhandig om steeds een apparaatje mee te nemen, zoiets is toch makkelijker als je bv met je tong klakt ofzo? Heb je tenminste altijd bij je
Click = altijd koekje. Dus als ik met de clicker aan de gang ga moet ik sowieso iets bij me hebben: koekjes. De koekjes zitten in een heuptasje zodat ik geen jaszakken vol zompige hondenkoek heb (ik wil namelijk liever niet helemaal het gekke hondenvrouwtje worden ) en de clicker zit bij de koekjes in datzelfde tasje. Dus niet zo'n probleem om mee te nemen.
Een woord of geluid dat je zelf maakt kan ook en heeft als voordeel dat je je handen vrij hebt. Het heeft als nadeel dat het niet altijd hetzelfde klinkt.
Maar inderdaad, als jij goed met de tong kan klakken kan je dat prima gebruiken.
Ik zet geloof tussen aanhalingstekens omdat ik het geen geloof vind, het is wetenschappelijk, het zijn gewoon leerprincipes die inderdaad totaal niet alleen voor honden zijn.
Als je het je eigen maakt kan het in het begin lastig en abstract lijken, maar je krijgt het vanzelf in de vingers.
Bijvoorbeeld dat er 4 mogelijke reacties zijn op gedrag van je hond:
- positieve bekrachtiger
- negatieve bekrachtiger
- positieve straf
- negatieve straf
En deze bekrachtigers kan je weer toepassen op verschillende schema's:
- variabele interval
- variabele ratio
- vaste interval
- vaste ratio
Dit is iets dat ik meestal niet aan mijn cursisten uitleg en zeker niet aan de beginners, omdat het veel te theoretisch is. Maar het ligt er bij mij wel onder, onder mijn lessen en onder mijn aanwijzingen.
quote:Wintermuts schreef op 31 augustus 2010 @ 11:45:
Ik was benieuwd naar de clicker, ondanks dat ik geen hondeneigenaaraspriraties heb
Lijkt me erg onhandig om steeds een apparaatje mee te nemen, zoiets is toch makkelijker als je bv met je tong klakt ofzo? Heb je tenminste altijd bij je
Click = altijd koekje. Dus als ik met de clicker aan de gang ga moet ik sowieso iets bij me hebben: koekjes. De koekjes zitten in een heuptasje zodat ik geen jaszakken vol zompige hondenkoek heb (ik wil namelijk liever niet helemaal het gekke hondenvrouwtje worden ) en de clicker zit bij de koekjes in datzelfde tasje. Dus niet zo'n probleem om mee te nemen.
Een woord of geluid dat je zelf maakt kan ook en heeft als voordeel dat je je handen vrij hebt. Het heeft als nadeel dat het niet altijd hetzelfde klinkt.
Maar inderdaad, als jij goed met de tong kan klakken kan je dat prima gebruiken.
I only get one shot at life - so I shoot to kill
dinsdag 31 augustus 2010 om 12:49
Wij doen met onze herders IPO op behoorlijk niveau en zowel aanleren van basis oefeningen als het perfectioneren van oefeningen gebeurt mbv een clicker, beloning kan ook een bal of favoriet speeltje van de hond zijn. De boeken die Spijker noemde zijn zeker aanraders, zo ook een goede hondenschool, de clickermethode goed toepassen is moeilijker dan het lijkt, zeker als je verder komt (plichtfase na aanleerfase bv).
Werken met je hond (of dit nu gehoorzaamheid, flyball, behendigheid, speuren of wat dan ook is) is zo ontzettend leuk!!
Werken met je hond (of dit nu gehoorzaamheid, flyball, behendigheid, speuren of wat dan ook is) is zo ontzettend leuk!!
dinsdag 31 augustus 2010 om 13:09
Ha, Spijker, ik vind nou juist de theorie erachter erg interessant en zeker als het wetenschap is en geen geloof . Zo ben ik erg benieuwd wat positieve straf dan is en variabele ratio.
Positive reinforcement past ook veel meer bij mij als persoon dan andere zaken. Ik geloof er erg in dat je dingen doet die je iets opleveren, en dingen die je niets opleveren laat je na verloop van tijd wel achterwege. Dat is bij mensen zo en dat moet bij honden haast ook wel zo zijn en misschien zelfs nog wel meer want die zijn immers veel primitiever dan mensen.
Voorbeeld: Jack heeft een erg harde blaf - logisch voor een grote hond. Onze tuin grenst aan een vrij drukke straat waar veel mensen lopen, ook met winkelkarretjes; kortom: overdag hoor je veel. Jack ging dus in de tuin staan blaffen en dat vind ik vervelend. Oplossing: als we de tuin in gaan om met de bal te spelen en Jack gaat blaffen, dan stop ik het spel direct en ga naar binnen. Vindt-ie niet leuk want hij speelt het liefst met zijn bal. Na 2 dagen stopte het blaffen in de tuin, want de link was gelegd: blaffen is niet meer spelen.
. Zo ben ik erg benieuwd wat positieve straf dan is en variabele ratio. Positive reinforcement past ook veel meer bij mij als persoon dan andere zaken. Ik geloof er erg in dat je dingen doet die je iets opleveren, en dingen die je niets opleveren laat je na verloop van tijd wel achterwege. Dat is bij mensen zo en dat moet bij honden haast ook wel zo zijn en misschien zelfs nog wel meer want die zijn immers veel primitiever dan mensen.
Voorbeeld: Jack heeft een erg harde blaf - logisch voor een grote hond. Onze tuin grenst aan een vrij drukke straat waar veel mensen lopen, ook met winkelkarretjes; kortom: overdag hoor je veel. Jack ging dus in de tuin staan blaffen en dat vind ik vervelend. Oplossing: als we de tuin in gaan om met de bal te spelen en Jack gaat blaffen, dan stop ik het spel direct en ga naar binnen. Vindt-ie niet leuk want hij speelt het liefst met zijn bal. Na 2 dagen stopte het blaffen in de tuin, want de link was gelegd: blaffen is niet meer spelen.
dinsdag 31 augustus 2010 om 13:23
quote:iones schreef op 31 augustus 2010 @ 13:22:
Ik heb het hele topic niet doorgelezen dus ik wil alleen effe op de ts reageren.
Ik vind het heel mooi en moedig van je, zoals jij je openstelt voor iets dat je eigenlijk beangstigt. Er zijn heel weinig mensen die zo een confrontatie aangaan met hun angst en zichzelf zo overwinnen zoals jij dat doet.
Zelf kan ik niets bedenken wat mij beangstigt. Tsja, als ik een nieuwe werkgever heb. Dan kan ik zo onzeker zijn, zo klein. Zo bang om te falen. MAar ja, daar kom je niet onderuit dus je gaat naar je nieuwe baan en ziet het onder ogen. JE gaat de confrontatie aan. Het is dat of werkeloos zijn.
Ik krijg in dat opzicht dus meer dwang dan jij, heb vrijwel geen keus. Jij had de keus om je confrontatie uit de weg te gaan, honden te vermijden.
Er zijn veel mensen die bang zijn voor honden. Vaak werkt dat ook onredelijke haat tegen honden in de hand. En dat maakt de maatschappij alweer een stukje minder tolerant dan hij al is.
Ik ben zelf opgegroeid met honden en ze zijn voor mij een vanzelfsprekende aanwezigheid in mijn leven. Ook een nodige aanwezigheid. Honden hebben mij iets te bieden, dat alleen honden kunnen bieden, en geen enkel ander levend wezen. Dit komt door het simpele feit dat ze hond zijn.
Het zijn van die eigenschappen zoals
- jou onvoorwaardelijk accepteren zoals je bent
- zachtmoedigheid naar degene van wie ze houden
- vergevingsgezindheid
- altijd blij als je er weer bent
- zoals ze tegen je kunnen spreken met hun ogen en hun hele lichaamshouding.
- alles wat je geeft, krijg je bij een hond terug. Dat heb ik bij nog geen enkel ander levend wezen gezien.
En dan de hele manier waarop een hond je benadert, zoals alleen een hond dat kan.
Ik kan eigenlijk niet zonder honden. Zonder een hond is er een leegte in mijn leven die niet met iets anders opgevuld kan worden. Mijn honden zijn mijn vriendjes, mijn babies, mijn familie. Ze hoeven niet onderdanig te zijn naar mij maar ze moeten wel luisteren. Verder willen ze gewoon bij me zijn en dat komt van henzelf uit. Niet omdat ik ze dat opleg.
Ik heb veel geleerd van honden. Mijn levensvisie is er zodanig door beinvloed, dat ik nu weet dat er zoveel meer zit in dieren dan mensen erg in hebben. Waardoor ik meer respect heb gekregen voor dierenlevens. En ik ben me daardoor pijnlijk bewust geworden van de manier waarop de mensenmaatschappij met dieren om gaat; schaamteloos, schandalig, harteloos.
Ik heb het hele topic niet doorgelezen dus ik wil alleen effe op de ts reageren.
Ik vind het heel mooi en moedig van je, zoals jij je openstelt voor iets dat je eigenlijk beangstigt. Er zijn heel weinig mensen die zo een confrontatie aangaan met hun angst en zichzelf zo overwinnen zoals jij dat doet.
Zelf kan ik niets bedenken wat mij beangstigt. Tsja, als ik een nieuwe werkgever heb. Dan kan ik zo onzeker zijn, zo klein. Zo bang om te falen. MAar ja, daar kom je niet onderuit dus je gaat naar je nieuwe baan en ziet het onder ogen. JE gaat de confrontatie aan. Het is dat of werkeloos zijn.
Ik krijg in dat opzicht dus meer dwang dan jij, heb vrijwel geen keus. Jij had de keus om je confrontatie uit de weg te gaan, honden te vermijden.
Er zijn veel mensen die bang zijn voor honden. Vaak werkt dat ook onredelijke haat tegen honden in de hand. En dat maakt de maatschappij alweer een stukje minder tolerant dan hij al is.
Ik ben zelf opgegroeid met honden en ze zijn voor mij een vanzelfsprekende aanwezigheid in mijn leven. Ook een nodige aanwezigheid. Honden hebben mij iets te bieden, dat alleen honden kunnen bieden, en geen enkel ander levend wezen. Dit komt door het simpele feit dat ze hond zijn.
Het zijn van die eigenschappen zoals
- jou onvoorwaardelijk accepteren zoals je bent
- zachtmoedigheid naar degene van wie ze houden
- vergevingsgezindheid
- altijd blij als je er weer bent
- zoals ze tegen je kunnen spreken met hun ogen en hun hele lichaamshouding.
- alles wat je geeft, krijg je bij een hond terug. Dat heb ik bij nog geen enkel ander levend wezen gezien.
En dan de hele manier waarop een hond je benadert, zoals alleen een hond dat kan.
Ik kan eigenlijk niet zonder honden. Zonder een hond is er een leegte in mijn leven die niet met iets anders opgevuld kan worden. Mijn honden zijn mijn vriendjes, mijn babies, mijn familie. Ze hoeven niet onderdanig te zijn naar mij maar ze moeten wel luisteren. Verder willen ze gewoon bij me zijn en dat komt van henzelf uit. Niet omdat ik ze dat opleg.
Ik heb veel geleerd van honden. Mijn levensvisie is er zodanig door beinvloed, dat ik nu weet dat er zoveel meer zit in dieren dan mensen erg in hebben. Waardoor ik meer respect heb gekregen voor dierenlevens. En ik ben me daardoor pijnlijk bewust geworden van de manier waarop de mensenmaatschappij met dieren om gaat; schaamteloos, schandalig, harteloos.
dinsdag 31 augustus 2010 om 13:38
Er zijn veel goede boeken over operante en klassieke conditionering, ik raad je liever aan er daar een van aan te schaffen (hoeft niet heel duur te zijn) dan dat ik het hier neerschrijf. Want het is best complex en die boeken leggen het waarschijnlijk beter uit.
Positive reinforcement is dus een uit die rij van 4 reacties, het is de positieve bekrachtiging. Wat jij beschrijft met stoppen met spelen met de bal is negatieve straf.
Korte uitleg:
- positieve bekrachtiging: je voegt iets fijns toe (geef een koekje)
- negatieve bekrachtiging: je haalt iets naars weg (enge hond gaat weg)
- positieve straf: je voegt iets naars toe (schop de hond)
- negatieve straf: je haalt iets fijns weg (geen bal meer)
De voorbeelden tussen haakjes zijn om het te verduidelijken, ik zeg dus niet dat je je hond moet schoppen
- variabele interval; na een tijd die steeds wisselt komt de beloning (soms na 1 min af, soms na 5 min af)
- variabele ratio; na steeds een variabel aantal herhalingen volgt de beloning (na 1 x zit, soms na 5 x zit)
- vaste interval; steeds na dezelfde lengte tijd komt de beloning (altijd na 10 min af)
- vaste ratio; steeds na zelfde hoeveelheid herhalingen volgt de beloning (altijd na 5x zit)
Ieder schema heeft een ander effect, als je deze effecten begrijpt kan je kiezen welk schema voor welk trainonderdeel het meest oplevert.
Aan gedrag 'plak' je dan een discriminatieve stimulus, oftewel een commando/gebaar dat eerst zonder betekenis is, maar dat door conditionering betekenisvol wordt.
Als dit gedaan is ga je zorgen voor generalisatie, oftewel zorgen dat het gedrag onder verschillende condities plaatsvindt. Dit is voor honden erg lastig en dus moet je met je training altijd rekening houden met alle invloeden. Invloeden kunnen omgevingsfactoren zijn (vb trainen op een veld in de schemering is heel iets anders dan trainen in de huiskamer) maar ook invloeden van de gemoedstoestand van de hond (is hij hongerig of juist voldaan, is hij moe of actief, is hij op zijn gemak of gestresst enz).
En als je conditionering goed in de vingers hebt kan je ook dingen toepassen als systematische desensitisatie (hond aan iets wennen dat hij eng vindt) en extinctie (gedrag afleren).
Positive reinforcement is dus een uit die rij van 4 reacties, het is de positieve bekrachtiging. Wat jij beschrijft met stoppen met spelen met de bal is negatieve straf.
Korte uitleg:
- positieve bekrachtiging: je voegt iets fijns toe (geef een koekje)
- negatieve bekrachtiging: je haalt iets naars weg (enge hond gaat weg)
- positieve straf: je voegt iets naars toe (schop de hond)
- negatieve straf: je haalt iets fijns weg (geen bal meer)
De voorbeelden tussen haakjes zijn om het te verduidelijken, ik zeg dus niet dat je je hond moet schoppen
- variabele interval; na een tijd die steeds wisselt komt de beloning (soms na 1 min af, soms na 5 min af)
- variabele ratio; na steeds een variabel aantal herhalingen volgt de beloning (na 1 x zit, soms na 5 x zit)
- vaste interval; steeds na dezelfde lengte tijd komt de beloning (altijd na 10 min af)
- vaste ratio; steeds na zelfde hoeveelheid herhalingen volgt de beloning (altijd na 5x zit)
Ieder schema heeft een ander effect, als je deze effecten begrijpt kan je kiezen welk schema voor welk trainonderdeel het meest oplevert.
Aan gedrag 'plak' je dan een discriminatieve stimulus, oftewel een commando/gebaar dat eerst zonder betekenis is, maar dat door conditionering betekenisvol wordt.
Als dit gedaan is ga je zorgen voor generalisatie, oftewel zorgen dat het gedrag onder verschillende condities plaatsvindt. Dit is voor honden erg lastig en dus moet je met je training altijd rekening houden met alle invloeden. Invloeden kunnen omgevingsfactoren zijn (vb trainen op een veld in de schemering is heel iets anders dan trainen in de huiskamer) maar ook invloeden van de gemoedstoestand van de hond (is hij hongerig of juist voldaan, is hij moe of actief, is hij op zijn gemak of gestresst enz).
En als je conditionering goed in de vingers hebt kan je ook dingen toepassen als systematische desensitisatie (hond aan iets wennen dat hij eng vindt) en extinctie (gedrag afleren).
I only get one shot at life - so I shoot to kill
dinsdag 31 augustus 2010 om 14:33
quote:zusenzoo schreef op 31 augustus 2010 @ 14:24:
Maar dat is dan toch negatief en het positieve straffen is het speeltje wegnemen...
Of ben ik nou helemaal de weg kwijt?
Positief wordt hier "wiskundig" gebruikt. Dus positief betekent hier een plus als in een som, als in iets toevoegen, en negatief als een min, dus iets weghalen.
Er wordt niet beweerd dat schoppen nu zo'n positieve manier van honden trainen is.
Maar dat is dan toch negatief en het positieve straffen is het speeltje wegnemen...
Of ben ik nou helemaal de weg kwijt?
Positief wordt hier "wiskundig" gebruikt. Dus positief betekent hier een plus als in een som, als in iets toevoegen, en negatief als een min, dus iets weghalen.
Er wordt niet beweerd dat schoppen nu zo'n positieve manier van honden trainen is.
